Inhoud:

- algemeen

- lijst Nederlandse slachtoffers

-

Algemeen

• Kamp Wöbbelin was een subkamp van concentratiekamp Neuengamme. KZ Wöbbelin was operationeel van 12 februari 1945 tot 2 mei 1945.

Concentratiekamp Wöbbelin-Struthof
Rond de jaarwisseling van 1944 -1945 gaf SS-commandant van Concentratiekamp Neuengamme Max Pauly opdracht tot de bouw van een buitenkamp in de buurt van het kamp Reiherhorst, 3 km van Ludwiglust. Het eerste transport van 700 gevangenen uit het hoofdkamp Neuengamme, kwam op 12 februari 1945 in kamp Reiherhorst aan. Deze gevangenen werden ingezet voor de bouw van het grotere kamp Wöbbelin.Tijdens de bouw van dit kamp zijn veel gevangenen omgekomen.

Al in april 1944 deed het kamp Wöbbelin dienst als opvangkamp voor evacueringstransporten uit buitenkampen van Neuengamme. Door ontoereikende en onregelmatige voedselvoorziening, onbeschrijfelijk slechte hygiënische toestanden en bijna zonder adequate medische verzorging stierven de gevangenen met honderden tegelijk.
Het kamp was niet afgebouwd. In de barakken waren geen deuren, in de ramen geen glas. Er lag alleen zand op de vloer. Er waren geen bedden, maar een soort kooien. Sanitair was er niet, alleen een hand waterpomp. In de grond waren enkele gaten gegraven die dienden als wc. Het kamp was sterk vervuild. De gevangenen zaten onder de luizen. Voedsel was er nauwelijks.
Kamp Wöbbelin zou niet meer dan 10 weken dienst doen. Ruim 5000 gevangenen werden in Wöbbelin ondergebracht. Meer dan 1000 gevangenen kwamen om tijdens het korte bestaan van het kamp.

Bij de nadering van de Amerikaanse tropen droeg de SS het bevel van het kamp over aan de Kapo’s. In de middag van 2 mei 1944 bereikten de militairen van de 82e US Airborne Divisie onder leiding van generaal James M. Gavin, het Kamp Wöbbelin.
De aanblik van het kamp was zelfs voor deze geharde militairen schokkend.
De Amerikaanse militairen regelden direct levensmiddelen en medische zorg. Honderden veldbedden werden in een hangar van een naburig vliegveld opgesteld. Een groot aantal van de zieken werd ondergebracht in plaatselijke ziekenhuizen. Ondanks al deze inspanningen overleden in de eerste dagen na de bevrijding toch nog 200 gevangenen.

Op bevel van de Amerikaanse commandant werden de inwoners van Wöbbelin en omliggende plaatsen gedwongen het kamp te bezoeken. De burgers werden ook verplicht deel te nemen aan het begraven van de vele slachtoffers. Er werden massagraven gegraven. Ieder gezin uit Wöbbelin en omgeving moest een wit laken ter beschikking te stellen om de doden in te wikkelen. Door het grote aantal doden waren er onvoldoende kisten beschikbaar

Op 7 mei 1945 werden 200 kampslachtoffers bij het Achse Slot in Ludwiglust ter aarde besteld. Anderen werden op 8 mei 1945 in Schwerin en Hagenow begraven. In Wöbbelin werden 150 slachtoffers begraven. In al deze plaatsen vond dezelfde begrafenisceremonie plaats. De bewoners van deze plaatsen was opgedragen een graf te delven en langs de slachtoffers te defileren.