Toen zich in het begin van de achttiende eeuw enkele joodse gezinnen in Dalen gevestigd hadden, kochten zij buiten het dorp een stukje grond voor de aanleg van een eigen begraafplaats.
De Joodse begraafplaats aan de Drift is  voornamelijk gebruikt in de periode vóór de bouw van de synagoge met begraafplaats in Coevorden in 1768.

Voordat in 1768 de synagoge van Coevorden werd gesticht begroeven de Joden van Dalen  hun doden op een eigen begraafplaats aan de Drift. Volgens de Joodse traditie is het van belang dat een begraafplaats in de loop der eeuwen onaangeroerd blijft, opdat eens de overledenen opgewekt zouden kunnen worden om terug te keren naar Israël.  (gebaseerd op Ezechiël 13). De Joodse gemeenschap van Dalen heeft er nauwlettend voor gezorgd dat deze regels in acht werden genomen, ook nadat zijzelf gebruik gingen maken van de Joodse begraafplaats in Coevorden.

In 1942 werden van de zestien Joodse inwoners van Dalen er dertien weggevoerd en vermoord. 

Op de begraafplaats staat slechts één grafsteen, die van Samuel Visser. Hij overleed in 2001 en werd na de restauratie van de begraafplaats begraven. Hoeveel mensen in totaal hier zijn begraven en wat er met de andere grafstenen is gebeurd, is niet bekend.