In de wijk Novi Beograd van Belgrado  »Semlin Joods kamp «(ook: Sajmište-kamp) werden ongeveer 8.000 Joodse vrouwen en kinderen in 1941/42 in het Semlin Joods kamp opgesloten. Het kamp was opgezet op een kermisterrein nabij de wijk Semlin (Servisch: Zemun), Novi Beograd ontstond pas na de oorlog.In 1931 woonden er ongeveer 7.900 Joden in Belgrado. In april 1941 veroverden de Duitse Wehrmacht en haar bondgenoten Joegoslavië. De aanvallers verdeelden het land onderling, Duitse troepen bezetten het Servische binnenland. De bezetters kwamen direct in actie tegen de joden: ze werden geregistreerd, onteigend en gedwongen om dwangarbeid te verrichten. Toen in de zomer van 1941 partizanengroepen in Servië in opstand kwamen, namen de Duitse bezetters wraak tegen met name de Servische joden. Voor elke gedode Duitser schoten leden van de Wehrmacht honderd joden neer, voor elke gewonde vijftig joden. Tegen het einde van oktober 1941 had de Wehrmacht bijna alle Joodse mannen van Servië doodgeschoten. De bezetters voerden vervolgens de overlevende mannen en joodse vrouwen en kinderen uit het hele land naar een kamp: in de buurt van Belgrado richtten de SS en de Wehrmacht in december 1941 op een beursterrein (Servisch: Sajmište) op een beursterrein (Servisch: Sajmište) op de linkeroever van de Sava. Op 8 december 1941 kwamen de eerste gevangenen aan in Semlin, dat formeel tot de onafhankelijke Kroatische staat behoorde: Joodse vrouwen en kinderen in het bijzonder, maar ook Sinti en Roma moesten in de door bombardementen beschadigde onverwarmde tentoonstellingsgebouwen wonen.

Omdat het RSHA weigerde de Joden uit Semlin te deporteren, bestelde de SS in Belgrado, onder bevel van Harald Turner, in februari 1942 een gaswagen. De koets reed elke dag door Belgrado met de Joodse vrouwen en kinderen, behalve op zondag. Na een stop werd een slang bevestigd om de uitlaatgassen van de motor naar het interieur van de vrachtwagen te leiden. De mensen stikten pijnlijk. Na nog eens twintig minuten rijden stopte de auto op een schietbaan ongeveer tien kilometer ten zuiden van Belgrado, waar de lichamen werden begraven in voorbereide kuilen.

Later werd het Semlin-kamp gebruikt als een zogenaamd opvangkamp voor gevangenen uit heel Joegoslavië die voor dwangarbeid naar andere gebieden werden gedeporteerd.Wehrmacht executie squadrons schoten ongeveer 4.200 Joodse mannen in "vergeldingsacties" in heel Servië.

In het kamp Semlin werden tegelijkertijd bijna 6.800 mensen opgesloten, voornamelijk joodse vrouwen en kinderen, maar ook ongeveer 600 Sinti en Roma en enkele joodse mannen. De SS vermoordde ongeveer 7.500 Joden in Semlin, ze werden verstikt met motoruitlaatgassen in een gaswagen.

Van mei 1942 tot mei 1944 trokken tot 32.000 gevangenen door het terrein, dat nu werd gebruikt als detentiekamp. De gevangenen – voornamelijk mannen uit heel Joegoslavië – werden vanuit Semlin gedeporteerd om als dwangarbeiders te worden ingezet. Minstens 10.000 van hen stierven aan de levensomstandigheden in het kamp Semlin.In mei 1944 werden de gevangenen uit Semlin overgebracht naar andere kampen en werd het "detentiekamp" in Semlin gesloten. Drie jaar na het einde van de oorlog werden werkbrigades ingekwartierd in de leegstaande gebouwen die de wijk Nieuw-Belgrado (Servisch: Novi Beograd) oprichtten.