Kamp Luttelgeest II achter de boerderij van de heer Koster. geopend op 30 november 1942.

Vanwege de houtschaarste werd het gedurende de Tweede Wereldoorlog voor de Directie Wieringermeer steeds moeilijker om in de Noordoostpolder houten arbeiderskampen te bouwen. In november 1942 stelde de Directie daarom voor om arbeiderskampen van steen op te trekken, aangezien steen nog in voldoende mate verkrijgbaar was. De Directie plande stenen arbeiderskampen op de plekken waar later de dorpen Ens, Marknesse en Luttelgeest zouden moeten verrijzen. De stenen barakken zouden dan tot arbeiderswoningen kunnen worden verbouwd door er muren in aan te brengen.

Kamp Luttelgeest II is één van de drie stenen barakkenkampen die in de Noordoostpolder zijn gebouwd. Het kamp (bouwperiode juni 1945-oktober 1947) bestond uit drie woonbarakken en één kantine-keuken, alle opgetrokken uit steen.
Daarnaast stonden een aantal houten barakken, waarvan onduidelijk is of ze een woonbestemming hadden. Er waren onder andere een smederij en een noodwinkel in gevestigd. Kamp Luttelgeest II werd in de volksmond ‘Kuinderbrug’ genoemd. ’s Zondags werd er kerk gehouden in de stenen kantine.

De maximale bezetting was 173 personen. In 1947 woonden er 65 personen.

In de oorspronkelijke plannen zou op de plek van Luttelgeest II het latere dorp Luttelgeest gebouwd worden. In 1948 verbouwde de bouwkundige afdeling van de Directie Wieringermeer de bestaande stenen barakken van de kampen Luttelgeest II tot woningen. In de jaren vijftig werden woningen bijgebouwd in het kamp. Deze eerste woningen stonden naast de houten barakken, die op dat moment nog niet waren afgebroken. Toen de plannen voor het dorp Luttelgeest veranderden en het dorp op de plek van kamp Oostvaart werd gebouwd, is kamp Luttelgeest II verbouwd tot camping en bungalowpark.