De naam Westerdijkshorn verwijst naar de haakse hoek die de Woldijk ten noordwesten van Bedum maakt. Het stukje daar heette de Westerdijk en waar de hoek of horne lag ontstond Dijckshorne. In de dertiende of veertiende eeuw werd op een lage wierde een kerk gesticht. Vanzelfsprekend werd er in en buiten de kerk begraven. Een sloot rondom bakende het kerkhof af. Naast het kerkhof lag de pastorie, nu een boerderij. In de vijftiende eeuw werd een vrijstaande klokkentoren gebouwd in de zuidwestelijke hoek van het kerkhof. Al in 1599 nam de parochie Westerdijkshorn de hervormde leer aan en de eerste predikant stond hoog aangeschreven. In 1714 stierf de laatste eigen predikant en nadien werd de parochie gedeeld met Onderwierum. Onderhoud aan de kerk van Westerdijkshorn bleef uit en in 1802 werd besloten de intussen vervallen kerk af te breken. De toren liet men vooralsnog staan en het kerkhof bleef in gebruik. In 1829 werd Westerdijkshorn bij Bedum gevoegd, maar het bleef waarschijnlijk een kostenpost. Daarom werd in 1831 de pastorie verkocht die naast het kerkhof lag. Feitelijk was de pastorie een kleine boerderij met een flink stuk land. De toren werd onvoldoende onderhouden en stortte in 1870 in. Met de kloostermoppen van de oude toren werd in 1872 een nieuwe toren gebouwd, waarvan de klok als luidklok dienst deed bij begrafenissen. Achter de toren, tegen de rand van het kerkhof werd een baarhuisje gebouwd, verplicht op grond van de Wet op de besmettelijke ziekten.

 

Tot op heden is het kerkhof in gebruik, al vonden in sommige jaren in het geheel geen begrafenissen plaats.

 

Tekst op de oudste zerk van Klaes Berens afkomstig uit de voormalige kerk:

ANNO 1631,

DEN 28 APRIL, IS IN DEN HEERE GERUSTET DE ERBARE ENDE FROME KLAES BERENS, VERWACHTENDE EN SAELIGE OPERSTANDINGE DOERCH JESOM CHRISTOM.

 

Naast dit grafmonument zijn er nog enkele oudere zerken en stèles te vinden op het kerkhof, met name uit de late negentiende en vroege twintigste eeuw, een enkele met een hekwerk rondom. Opvallend is dat een aantal van de jongere grafmonumenten geheel in stijl en vorm zijn van de oudere stèles, passend bij de leeftijd van het kerkhof.