Kamp De Wite Peal is een voormalig werkkamp aan de Kampweg bij Rohel, in de Friese gemeente De Friese Meren.

In de jaren dertig werd in het kader van de werkverschaffing door werkloze mannen begonnen met de ondiepe plas Rohelster Wijde droog te leggen. In 1940 werd Kamp De Wite Peal gebouwd in opdracht van de Rijksdienst voor de Werkverruiming. Het kamp werd genoemd naar de witte paal die op de grens stond van de gemeenten Schoterland (later Haskerland) en Doniawerstal. In de zomer van 1940 kwam het kamp gereed. De mannen verrichtten ontginningswerkzaamheden. Op 1 mei 1942 kwam hier een einde aan.

Op 14 augustus 1942 werd het kamp door de Duitse bezetter gebruikt als werkkamp voor 120 Joodse arbeiders. Na anderhalve maand werden de dwangarbeiders in de nacht van 2 oktober op 3 oktober afgevoerd naar Kamp Westerbork.

Nog tijdens de oorlog kwamen a-socialen in De Witte Pael terecht. Kort na de bevrijding werd hun plaats ingenomen door gerepatrieerde Nederlanders, die vóór 1940 in Duitsland werkten en berooid van haard en huis terugkeerden naar Nederland. Ook heeft het kamp nog als vakantiekamp voor kinderen gediend.

Na de oorlog werd het kamp gebruikt door gerepatrieerden uit Duitsland. Ook was het een vakantiekamp voor kinderen.

In de jaren vijftig werden in de barakken Molukse KNIL-militairen en hun gezinnen gehuisvest. Het was een van de vier Molukse woonoorden in Friesland. In 1960 werd het kamp gesloten en verhuisden de Molukkers naar Kamp Ybenheer bij Fochteloo. Op 8 februari 1961 werden de barakken en grond verkocht.

De weg waaraan het kamp stond kreeg de naam Kampweg. De voetbalclub DWP uit Sintjohannesga, opgericht in 1947, is naar het kamp genoemd.