geen gegevens

Kamp N.S.F. op het terrein van de Nederlandsche Seintoestellen Fabriek te Hilversum (Noord-Holland) was een Bewarings- en verblijfskamp in 1947.

Het 'N.S.F. -Kommando' of 'Radiokommando' was een werkgroep die vanaf september 1943 was ondergebracht in barak V van Kamp Amersfoort.

Feitelijk was het een afdeling van de Nederlandse Seintoestellen Fabriek te Hilversum (Nu Philips).

De werkzaamheden bestonden uit het in elkaar zetten en verzendklaar maken van radiokastjes.
De gevangenen die waren ingedeeld in dit kommando hadden vergeleken met andere gevangenen (zeer) veel voorrechten.
N.S.F.- gevangenen waren min of meer gehuisvest in de zogenaamde N.S.F.- barak.
Dat betekende onder andere dat men binnen werd geteld, en dus niet hoefde deel te nemen aan de buiten-appéls.
Bovendien was het lopende-band-werk zeer gemakkelijk. Gevangenen in dit kommando verdienden met hun werkzaamheden zelfs f 3,65 f 4,00 aan kamp geld per week.
Aangezien de gevangenen door de N.S.F. werden beschouwd als werknemers was er ook dagelijks controle door enkele heren van de N.S.F.

Heimelijk werden door hen berichten en wat spulletjes het kamp in, en uitgesmokkeld. Vanwege het zogenaamde 'zware werk' in de N.S.F.-barak kwam er uit de gaarkeuken van Hilversum extra voedsel naar het kamp, bestemd voor gevangenen in de N.S.F.- en in de ziekenbarak.

Het N.S.F.-kommando had een door de Duitse kampleiding aangestelde 'Vormann'.
Ondanks het feit dat deze Vormann - Martin uit Kerkrade - zelf gevangene was, had hij uitgesproken SS-allures

Enkele namen met betrekking tot het N.S.F.- kommando:
Opzichters/bedrijfsleiders van de N.S.F.:
De HH: Ir. Litjes, Hendrikx, Aitink en Debbe;

Chauffeur Mulders die iedere ochtend rond 10:00 uur met ketels uit de gaarkeuken van Hilversum in het kamp arriveerde;
Gevangene Jan Kreeuwen uit Voorburg was de technicus die ervoor zorgde dat er steeds een radio van de Duitse bewakers in reparatie was om naar de B.B.C. te kunnen luisteren.
Gevangenen: Fons Berger, Frans Coehorst en Harry Holla uit Venlo, alle drie overigens omgekomen in Duitse kampen.

Binnencommando's waren:
Het N.S.F. commando, een afdeling van van de N.S.F. (radio) te Hilversum.
Dit commando was lang niet zo uitgebreid als het Philips-Commando te Vught, waar de te maken instrumenten ook ingewikkelder waren.
Het N.S.F.-commando kreeg omstreeks November 1943 een grote uitbreiding, wat gepaard ging met een liter goede stamppot per persoon uit de gaarkeuken te Hilversum.

Men was vrij van buitenappéls en werd binnen geteld. Het was dus in alle opzichten hét commando.
De selectie was echter scherp, zodat ook werkelijk in 't begin een keurcorps was, bestaande uit een goede 200 man.
Toen later het appél een paar keer niet klopte, en de fout in het commando werd ontdekt, moest het ook buitenappél gaan houden, maar toen was het al voorjaar. De leider Martin, een verlopen SS-er, was een rare kwast met beulsneigingen, zodat hij bij de SD in aanzien stond. Toen hij er echter ook hier te brutaal mee omsprong, werd hij naar Vught gestuurd. Met hem was echter een tweede beul ontstaan, de gevangenleider van het Alba-commando, de Duitsche SS-er en Oberleutnant der Luftwaffe Bock.
Dit Albacommando bestond uit ongeveer 400 man, een dag- en een nachtploeg, zonder dat er iets...

het N. S. F. -oftewel Radio-commando, -een afdeling van de Nederlandse Seintoestellen Fabriek te Hilversum. Dat was het commando!
De elite-werkgroep.
Wat 'n moeite gaf men zich, wat 'n voorspraak riep men in, om bij de "Radio" te komen!
Het werk geschiedde aan de lopende band: plankjes schuren en plamuren, schroefboutjes uitzoeken en gaatjes tappen, radiokastjes in elkaar zetten en voor verzending gereed maken.
Alles doodeenvoudig en gemakkelijk werk.
Men woonde gezamenlijk in een aparte barak, had niets uit te staan met de lastige, langdurige buiten-appéls, omdat men binnen geteld werd, en genoot allerlei voorrechten.
Zo o.a. was dit commando het enige, waar men zelfs iets kon verdienen, f 3.65 f 4.- per week, uit te betalen in 'cantine-bons'.
't Was werkelijk een keurkorps, waarin hoofdzakelijk politieke gevangenen werden ondergebracht of beter gezegd op arbeidsovereenkomst door de N.S.F. werden aangenomen.
Vandaar, dat er elke dag enkele heren van de N.S.F. naar het kamp kwamen om zogenaamd toezicht te houden op de werkzaamheden, doch meer nog om de gevangenen een hart onder de riem te steken. Want de arbeidsprestatie was gewoonweg belachelijk!
Dit commando heeft de N.S.F. schatten gelds gekost, omdat voor iedere "arbeider" aan de kampleiding het volle loon moest worden uitbetaald, zodat de commandant nog 'n aardige duit aan deze 'haftlingen' verdiende!
Van de kant van de N.S.F.-Philips werd 't een stille, doch machtige hulpverlening!
Met dankbaarheid zullen alle P.D.A.'ers van de Radio-afdeling zich de namen herinneren van hun vroegere opzichters en bedrijfsleiders:
Ir. Litjes en de heren Hendrikx, Aitink en Debbe, alsook de chauffeur Mulders.