Wapens WOII

Inhoud

- Nederlandse wapens WOII

- Russische wapens WOII

- Amerikaanse wapens WOII

- Britse wapens WOII

- Duitse wapens WOII

- Bizarre wapens WOII

-

Nederlandse wapens

Handpistool:

  • Browning FN 1922 (bijgenaamd 'Pistool M.25')

 

Geweren:

  • Mannlicher M.95

 

Licht machinegeweer:

  • Lewis M.20

 

Machinegeweren:

  • Schwarzlose M.08
  • Vickers M.18
  • Spandau M.25

 

Handgranaten:

  • Eihandgranaat No. 1
  • Eihandgranaat No. 3

Russische wapens


Handpistool:

  • TT33 Tokarev

 

Geweren:

  • Mosin-Nagant
  • Tokarev SVT-40

 

Pistoolmitrailleurs:

  • PPD-40
  • PPSj-41
  • PPS

 

Licht machinegeweer:

  • DP

 

Antitankgeweer:

  • PTRD-41
  • PTRS-41

 

Handgranaat:

  • RGD-33

 

Amerikaanse wapens

Handpistool:

  • Colt M1911A1

 

Geweren:

  • Springfield M1903
  • M1 Garand
  • M1 Carbine
  • Johnson Automatisch Geweer

 

Pistoolmitrailleurs:

  • Reising M50
  • Thompsonpistoolmitrailleur
  • Grease Gun

 

Licht machinegeweer:

  • Browning Automatic Rifle

 

Machinegeweren:

  • Browning M1917
  • Browning M1919
  • Browning M2

 

Antitank:

  • Bazooka

 

Britse wapens

 

Revolvers:

  • Webley Revolver
  • Enfieldrevolver

 

Geweren:

  • Lee-Enfield
  • De Lisle carbine
  • M1 Garand (geïmporteerd van de Amerikanen)

 

Pistoolmitrailleurs:

  • Stengun
  • M1 Thompson (geïmporteerd van de Amerikanen)

 

Licht machinegeweer:

  • Bren LMG

 

Duitse wapens


Handpistolen:

  • Mauser C96
  • Luger P08
  • Walther P38
  • Walther PPK en PPK/S
  • Mauser HSc

 


Geweren:

  • Mauser Gewehr 98
  • Mauser Karabiner 98k
  • Gewehr 41
  • Gewehr 43
  • VK-98


machinepistolen

  • MP28
  • MP38/40
  • MP41
  • MP42
  • MP 3008


Aanvalsgeweer:

  • Sturmgewehr 44


Machinegeweren:

  • MG 08
  • MG 34
  • MG42
  • FG42


Luchtafweer:

  • 8,8cm-Flak


Explosieven:

  • Panzerschreck
  • Panzerfaust
  • Panzerbüchse 38/39
  • Stielhandgranate


Submachinegun:

  • Waffe 64

 

Wunderwaffe (Nederlands: wonderwapen)

 

Schepen
U-boten

Type XXI U-boot
Type XVIII U-boot – een geplande U-boot ontworpen om gebruik te maken van luchtonafhankelijke aandrijving
Type XXI U-boot – de eerste boot om voor langere tijd volledig onder water te blijven
Type XXIII U-boot – een U-boot ontworpen voor missies dicht bij de kust
Type XXV U-boot – volledig elektrische U-boot ontworpen voor missies dicht bij de kust

 

Luchtdoelwapens
Kugelblitz – een zelfaangedreven luchtdoelwapen

 

Antitankwapens
Sturer Emil – experimenteel antitankwapen

 

Supertanks
Dit was een lievelingsproject van Hitler die verzot was op megagrote en vreemde ontwerpen, allereerst in de architectuur maar ook wat bewapening betreft. Superzware tanks waren op papier dan wel indrukwekkend, maar in de praktijk van het slagveld bleken ze nutteloos. Ze konden zich alleen op een goede, harde en vlakke ondergrond verplaatsen en waren door hun beperkte snelheid en actieradius een gemakkelijk doelwit voor zware vliegtuigbommen, die de 250mm-bepantsering toch konden doorboren. De snel vorderende rakettechnologie achterhaalde dan ook zowel de supertanks als superzware artillerie. Na de oorlog hebben zowel de VS als de Sovjet-Unie uit praktische overwegingen dan ook geen van de Duitse plannen verder uitgewerkt tot inzetbare supertanks, dit in tegenstelling tot die voor andere 'Wunderwaffen'.

Panzerkampfwagen VII Löwe – superzware tank van 90 ton, bewapend met een 105mm-kanon
Panzerjäger E-10 - tankjager van ergens tussen 10-25 ton, waarschijnlijk bewapend met een 7,5 cm Pak 39 L/48-kanon, aangezien de Hetzer, de tank waarop de E-10 gebaseerd was, dit als bewapening had.
Panzerjäger E-25 - tankjager van tussen de 25-50 ton, bewapend met een 7,5 cm Pak 42 L/70 kanon, met mogelijk een MG in een koepel bovenop. Door zijn lage profiel was deze tank die sterk leek op de middelzware tankjager Jagdpanther en op de lichtere Hetzer waarschijnlijk moeilijk te zien en te raken op het slagveld.
Panzerkampfwagen E-50 ‘Standardpanzer’ - middelzware tank van 50-75 ton die gemaakt was om de Panther en Tiger te vervangen. Bewapend met een KwK 88mm L/71 kanon.
Panzerkampfwagen E-75 ‘Standardpanzer’ - zware tank van meer dan 70 ton gemaakt om de Tiger II en de Jagdtiger te vervangen. Deze tank had net als de E-50 een 8,8 cm KwK 43 L/71 kanon, mede omdat ze van dezelfde fabriek moesten komen.
Panzerkampfwagen E-100 – superzware tank van 140 ton, bewapend met een 128mm of 15 cm KwK 44 L/38 kanon en 75mm-kanon.
Panzerkampfwagen VIII Maus – superzware tank van 188 ton bewapend met een 128mm en een 75mm-kanon
Landkreuzer P. 1000 Ratte – supertank met een gewicht van 1000 ton, bewapend met 128mm-kanon en twee 280mm-kanonnen
Landkreuzer P. 1500 Monster – supertank van 1500 ton, bewapend met een 800mm-kanon

 

Zweefvliegtuigen
Junkers Ju 322 – een zwaar transportzweefvliegtuig volgens het principe van de vliegende vleugel

 

Motorvliegtuigen
Messerschmitt Me 264
Focke-Wulf Ta 400 – bommenwerper gepland om New York te bombarderen met een bereik van 13000 km
Heinkel He 111Z – vliegtuig met 5 motoren gepland om zweefvliegtuigen de lucht in te trekken
Heinkel He 274 – bommenwerper voor op grote hoogte met een bereik van 3500 km
Junkers Ju 390 – een "Amerika"-bommenwerper met een bereik van 9700 km
Junkers Ju 488 – zware bommenwerper met bereik van 3400 km
Messerschmitt Me 264 – bommenwerper met bereik van 15000 km
Messerschmitt Me 323 – zwaar transportvliegtuig met 6 motoren

 

Straalvliegtuigen
Messerschmitt Me 262
Horten Ho 229 – het eerste straalvliegtuig volgens het vliegende vleugel-concept en tevens de eerste stealthbommenwerper. De Amerikaanse B-2 Spirit is op dit vliegtuig gebaseerd.
Messerschmitt Me 262 – een in 1944 in gebruik genomen jachtvliegtuig met straalmotor. Het was sneller dan alles wat de geallieerden konden inzetten maar had nog veel gebreken. Ook waren er te weinig om effect te hebben in de luchtoorlog.
Arado Ar 234 Blitz - de eerste operationele straalmotorbommenwerper en verkenningsvliegtuig.

 

Raketvliegtuigen
Messerschmitt Me 163
Bachem Ba 349 - een raketvliegtuig bedoeld voor het onderscheppen van geallieerde

bommenwerpers.
Messerschmitt Me 163 - het eerste en enige door een raket aangedreven jachtvliegtuig dat daadwerkelijk is ingezet.

 

Kernwapens
Onder de naam Uranprojekt zochten de Duitsers naar mogelijke militaire en wetenschappelijke toepassingen van de in 1938 ontdekte kernsplijting. Verder dan enkele bescheiden resultaten in het laboratorium zijn ze echter nooit gekomen, hoewel er door sommige schrijvers van meer sensationele boeken als Hitlers bom beweerd wordt, overigens zonder er harde bewijzen voor te leveren, dat er wel degelijk testen zijn gedaan met prototypes van Duitse atoomwapens. Tijdens de oorlog waren de geallieerden zich zeer wel bewust van de, mogelijk verstrekkende, gevolgen mochten de nazi's als eerste inzetbare atoomwapens ontwikkelen, en verschillende geheime militaire organisaties van de geallieerden waren op zoek naar deze wapens.

 

Raketten
V2 na de start in Wassenaar
Aggregat 1 (A1) – eerste Duitse experimentele raket
Aggregat 2 (A2) – experimentele raket
Aggregat 3 (A3) – experimentele raket
Aggregat 4 (V2) – de eerste ballistische raket en het eerste door mensen gemaakt object dat een suborbitale ruimtevlucht maakte
Aggregat 5 Wasserfall (A5) – supersonische luchtdoelraket
A4-SLBM – een geplande uit een duikboot te lanceren ballistische raket
A5 – experimentele herbruikbare raket
Enzian – eerste luchtdoelraket met infraroodgeleiding
Fi 103 (V1) – eerste zelfsturende raket
Fliegerfaust – eerste draagbare luchtdoelraket
Fritz X – eerste antischeepsraket
Henschel Hs 117 Schmetterling – handgeleide luchtdoelraket of lucht-luchtraket
Henschel Hs 293
Henschel Hs 294 – geleide lucht-grondraket / torpedo
Henschel Hs 298 - lucht-lucht raket
Rheinbote (V4) – eerste ballistische raket voor de korte afstand
Rheintochter – handgeleide luchtdoelraket
Ruhrstahl X-4 – draadgeleide lucht-luchtraket
Taifun – ongeleide luchtdoelraket

 

Geweren
Sturmgewehr 44
Jagdfaust – terugslagloos, automatisch vurend anti-bommenwerpergeweer, voor gebruik op de Me 163
Mauser MG 213 – vliegtuiggemonteerd 20mm-revolverkanon
Mauser MG 213C – vliegtuiggemonteerd 30mm-revolverkanon
Sturmgewehr 44 – eerste aanvalsgeweer, stond later model voor de AK-47
Sturmgewehr 45 – prototype

 

Artillerie
Schwerer Gustav (zware Gustav) – 80 cm-spoorwegkanon met een gewicht van 1350 ton en een lengte van 47 meter
Vergeltungswaffe 3 – vast opgesteld meerkamerkanon

 

Bizarre wapens WOII

  • De vliegende jeep Britse ingenieurs monteerden een staartroer en een rotor op een Willys-jeep en dachten zo een nieuw, effectief wapen te hebben gemaakt. In tegenstelling tot bij een helikopter was de rotor niet gemotoriseerd, maar hield hij de jeep in de lucht als deze door een vliegtuig omhoog getrokken werd. Als de lijn werd doorgesneden kon de ‘Rotabuggy’ dankzij de rotor naar beneden zweven en meteen als jeep doorrijden. In 1943 was het prototype klaar. Het vloog, maar bij een snelheid van meer dan 60 km/uur begon het voertuig hevig te schudden en het landen bleek erg moeilijk te zijn. Men bleef eraan werken, maar de vliegende jeep werd nooit in gebruik genomen.

 

  • Duiven vuurden raketten af In 1944 ontwikkelde de Amerikaanse gedragspsycholoog Burrhus F. Skinner de theorie dat duiven raketten konden besturen. Hij overtuigde het Amerikaanse leger, dat 25.000 dollar uittrok voor Project Pigeon. Burrhus ontwikkelde een capsule die voorin een raket moest worden aangebracht. De capsule bevatte drie ruimtes met in elk een duif en een venster. De duif moest met zijn snavel op het venster pikken zodra het doelwit in zicht kwam. Het venster was gekoppeld aan een besturingssysteem, zodat de raket zijn doel zou raken. ‘Ons probleem was dat niemand ons serieus wilde nemen’, zei Skinner toen het leger het project op den duur afdankte als ‘onpraktisch’.

 

  • Een onverwoestbaar vliegdekschip van ijs Als je zaagsel vermengt met water en dit mengsel bevriest, ontstaat er een zeer hard materiaal. Dat ontdekte de Britse ingenieur Geoffrey Pyke, en hij noemde de stof pykrete. Hij stelde voor om schepen te bouwen met een romp van ijs, die door de dikte niet kon worden doorboord door Duitse torpedo’s in de Atlantische Oceaan. Zijn droom was het vliegdekschip Habakkuk te bouwen, dat volgens zijn berekeningen 4000 voet lang kon zijn – bijna vier keer zo lang als het grootste vliegdekschip nu, de USS Nimitz. Premier Winston Churchill was enthousiast, maar omdat het niet lukte om de benodigde Amerikaanse steun te krijgen, werd het project afgelast.

 

  • Naaimachinenaalden op oorlogspad Van 1941 tot 1944 werkten de Britten aan een geheim project – een bom met 30.600 naalden, die bij de val of inslag alle kanten op zouden vliegen. Naaimachinenaalden bleken zeer geschikt te zijn, en elke naaldpunt moest in gif worden gedoopt. De gifstof antrax werd aanbevolen, omdat deze ook zonder contact met de vitale organen dodelijk is. Maar uiteindelijk werd het project bestempeld als onrendabel: de naalden konden geen massavernietiging veroorzaken, doordat de daken en gevels in de Duitse steden de slachtoffers tegen de giftige naalden zouden beschermen.

 

  1. Honden met springladingen Sovjethonden maakten korte metten met 300 Duitse tanks, aldus de communistische propagandamachine. De methode was simpel. Honden werden getraind om voedsel te zoeken onder tanks. En na een paar dagen te zijn uitgehongerd, werden ze losgelaten op het slagveld met springstof op hun rug. Uit de bom stak een houten pin, die omboog en de bom tot ontploffing bracht wanneer de hond ergens onderdoor liep – bij voorkeur een Duitse tank. De Duitsers zetten vlammenwerpers in tegen de honden, maar in 1942 loste het probleem zichzelf op. Een troep hongerige honden brak los en rende naar de tanks van de Sovjettroepen zelf! Hierna werd het wapen buiten gebruik gesteld.

 

  • Op afstand bestuurbare rupsvoertuigen met springstof In de loop van de oorlog produceerde Duitsland 7564 Goliathmijnen. Dit waren kleine, onbemande rupsvoertuigen, die tot 100 kilogram springstof konden bevatten. Maar het dunne pantser en de maximumsnelheid van 9,5 km/uur maakten de Goliath kwetsbaar tegenover vijandelijke kogels. Bovendien reed het lage voertuig zich snel vast op het slagveld. De Duitsers vonden het succes beperkt, maar ze zagen vooral af van de Goliath vanwege de relatief hoge productiekosten. Wel werd de Goliath-techniek baanbrekend voor de latere ontwikkeling van geleide wapens.

 

  • Kamikazevleermuizen Het idee was om boven Japanse steden grote aantallen capsules te laten vallen. Elke capsule bevatte een vleermuis. Nadat de capsule met een parachute veilig was geland, ging hij open en was de vleermuis vrij. Elk dier had een brandbom van elf gram bij zich, die zou detoneren wanneer de vleermuis zich onder een dak in een van de brandbare Japanse steden had verstopt. De man achter de kamikazevleermuizen was een tandarts. Hij kreeg het idee toen hij hoorde over de Japanse aanval op Pearl Harbor van 7 december 1941, dezelfde dag dat hij de grotten met de grote vleermuiskolonies bij Carlsbad in Californië had bezocht. Het uiterst geheime project bleek te werken, maar voordat het in gebruik kon worden genomen hadden andere onderzoekers de eerste atoombommen al ontwikkeld.

 

  • Gebruiksvriendelijke handgranaat was levensgevaarlijk De BEANO T-13 was een Amerikaanse handgranaat. Hij had precies dezelfde afmetingen en woog bijna net zo veel als een honkbal. Omdat honkbal de nationale sport van de VS was, zou elke Amerikaanse man zo’n bal optimaal kunnen gooien, was de gedachte. Maar het ontstekingsmechanisme was zo gevoelig dat een aantal handgranaten te vroeg ontplofte. De BEANO T-13 heeft de twijfelachtige eer dat hij meer Amerikaanse soldaten dan vijanden heeft gedood. Op 29 maart 1945 werd hij uit gebruik genomen en werden de nog ongebruikte granaten vernietigd.

 

  • Ballonnen met brandbommen De Japanners experimenteerden ook. In 1944 en 1945 lieten ze zo’n 9000 ballonnen met brandbommen op. Vanaf de oostkust van het eiland Honshu werden de ballonnen in de straalstroom gebracht, die ze over de Grote Oceaan voerde op weg naar Amerikaanse of Canadese bossen. Maar het wapen stelde teleur. De Amerikanen registreerden slechts 300 ballonnen. Historici schatten dat er misschien maar 1000 bommen aankwamen. Ook richtten de bommen weinig schade aan. Op verzoek van de regering schreef de Amerikaanse pers niet over de ballonnen. Slechts in één geval noemde een krant een ballon in Nebraska. Met zo’n geringe successcore besloten de Japanners de ballonaanvallen te staken.

 

  • Het windkanon De Duitsers bouwden een machine die een straal perslucht hoog de lucht in kon schieten. Experimenten toonden aan dat de straal op 200 meter afstand een 25 millimeter dikke houten plaat kon doorboren. Het idee was het windkanon in te zetten tegen vijandelijke jachtvliegtuigen. Al snel bleek echter dat een stilstaand doel gemakkelijker te raken was dan een snel vliegtuig. Tegen het einde van de oorlog werd echter één windkanon opgesteld op een brug over de Elbe, maar het raakte nooit iets.