Op de Heibloem werd in 1942 door Bouwmij Wilma een arbeidskamp gebouwd met als officiële naam: "Kamp NAD Ernst Casimir 415 te Roggel". Dit kamp verrees in het vierkant tussen de huidige Pater van Donstraat, St. Isidoorstraat (waar ook de ingang lag), Haffmansstraat en Bosstraat. Het kamp bestond vooral uit houten barakken op stenen funderingen en alleen de paardenstal en de kolenopslagruimte waren helemaal van steen gebouwd. In januari 1943 kwam de eerste lichting, in totaal ongeveer 200 man. De arbeidsmannen werkten een half dagdeel aan de verbeteringen van o.a. de Roggelse- en Neerpeelbeek en aan ontginningen op b.v. de Zwarte Peel. De rest van de dag werd besteed aan sport en ontspanning. De geïsoleerde ligging van het kamp werd nog versterkt door de gebrekkige communicatiemiddelen van die tijd. Verlofgangers kwamen en gingen te voet naar Baexem waar toen een treinstation lag.

 

Na de bevrijding werd het barakkenkamp door diverse instanties gebruikt, maar kwam al vlug leeg te liggen. Bouwmaterialen waren in de naoorlogse jaren schaars en van de leegstand maakten omliggende bewoners tot in de wijde omgeving gebruik om materialen te verzamelen voor het herstel van hun woningen en dergelijke.

Deze "diefstal uit misère" liep zo de spuigaten uit dat er zelfs een bewaker moest worden aangesteld. De leegstandsituatie bleef bestaan tot 1949 toen de barakken werden verkocht en naar Veenhuizen werden afgevoerd. Inmiddels had in 1948, hoogtijdagen van de woningnood in Nederland, de gemeente Roggel de twee stenen gebouwen verbouwd tot woningen. Het was de kiem van een verdere bebouwing van het voormalige NAD kamp.

 

De groei van Heibloem kreeg vooral in de jaren zestig van de twintigste eeuw een enorme push door de toename van het lekenpersoneel op jongensinternaat De Widdonck, de opvolger van het door de broeders opgerichte opvoedingsgesticht, die graag in de buurt van hun werk wilden woonden. De lage grondprijzen waren natuurlijk een extra stimulans. Anno nu is er niets meer over dat aan het oude NAD kamp uit de oorlog herinnert. Met een beetje fantasie kan gewezen worden op de huizen aan Pater van Donstraat 14/16 en 22: de paardenstal en het kolenhok die in 1948 tot woningen zijn verbouwd. Ook door de vele verbouwingen nadien zijn deze helemaal ingepakt en als zodanig aan de buitenkant niet meer herkenbaar.