Engelse achternamen
Om de herkomst en verspreiding van Engelse familienamen beter te begrijpen doen wij een stap terug in de geschiedenis.
Toen de Vikingen onder leiding van Rollo zich in de 9e eeuw in Normandië vestigden gingen ze op in de lokale bevolking. Ze spraken de taal, namen de gebruiken over, werden christen en huwden met Franse vrouwen. Hun familienaamgebruik bleef echter gehandhaafd al dan niet in een Franse variant.
Patroniemgebruik
Volgens het Scandinavisch patroniemgebruik voegt men ‘son’ of ‘sen’ toe aan de naam van de vader om de zoon van aan te duiden. In Normandië werd dit ‘fils de’ (zoon van in het Frans) of ‘fils’.
Toen de Normandiërs Engeland veroverde in 1066 onder leiding van Willem de Veroveraar (zoon van Robert de Duivel) werd fils verbasterd tot fitz. Patrick Fitzgerald is dus Patrick de zoon van Gerald.
Naast het Normandische patroniemgebruik zijn er nog twee andere vormen in de klassieke Engelse naamgeving te bespeuren. De Saksische en dat uit Wales.
De Saksen en volgens Procopius de Friezen hadden zich reeds eeuwen in England gevestigd en hielden in tegenstelling tot de Normandiërs de Scandinavische variant aan. Zo werd John de zoon van William John, Williamson. Net als in Nederland, waar Jan de zoon van Willem Jan, Willemzoon werd.
Het Welsh patroniemgebruik gebiedt meer uitleg. ‘Zoon van’ is in het Welsh ‘Ap’. Steven de zoon van Ryce werd dan Steven Ap Ryce, wat werd verbasterd tot Steven Pryce / Price. Op dezelfde manier werd ap Hugh Pugh, ap Owen werd Bowen en ap Howell Powell.
Plaatsbepalingen
In aanvulling op de familienamen geïnspireerd op plaatsnamen werd er ook veel gebruik gemaakt van plaatsaanduidingen. Zo nam Robert die in de buurt van de waterputten (wells) woonden de naam van Wells aan. In de oude archieven vind je deze terug onder atte Wells (at the Wells). Zo ook atte Church, atte Lake, atte Park, deze werden in latere jaren resp. Church, Lake en Park.
Beroepen
Deze groep spreekt voor zich. In de hele oude registers vind je nog wel een Frans lidwoord voor het beroep, wat later naar het Engels werd vertaald en nog later helemaal verdween. John le Miller werd John the Miller, werd John Miller.
Titels
King, Duke, Prince, Clerk/Clark, Abott, Bishop en meer..
Persoonlijke kenmerken
White, Black, Red, Tall, Long, Rich, Poor, Armstrong, Hardy en meer..
Dieren
De dierlijke kenmerken of als symbool werden gebruikt om als inspiratie voor een Engelse naam. Hogg, Lyon, Bird, Fisch, Salmon, Martin (zwaluw) en meer.