In 1941 werd in Zweeloo een kamp en internaat ingericht, in eerste instantie voor de Arbeidsdienst, later in gebruik bij de Sicherheitsdienst. Nadat de Tweede Wereldoorlog was afgelopen was het kamp enige tijd in gebruik als detentiekamp voor politieke gevangenen, en in 1949 werd het ter beschikking gesteld van de Sociale Jeugdzorg. Sindsdien werden jaarlijks voor rooms-katholieke jongens van 8 tot 14 jaar drie kampen georganiseerd. In de jaren zestig verviel de rooms-katholieke signatuur en werden de kampen open voor alle gezindten. In de jaren zeventig werden de kampgebouwen vervangen door nieuwbouw. Begin jaren negentig werd het kamp opgeheven, en werd op de locatie een asielzoekerscentrum in gebruik genomen.