Tijdens de Tweede Wereldoorlog was er van augustus 1943 tot maart 1945 een dwangarbeidskamp in de Römhild-steengroeve waarin tot ongeveer 400 buitenlandse dwangarbeiders werden geïnterneerd. De gevangenen moesten werken in de basaltgroeve of in de basaltwerken van Römhild Station. Bovendien werden ze gebruikt om bunkers en vestingwerken te bouwen in Mendhausen en soms in ambachten in Römhild en omgeving. Naar schatting stierven minstens 500 gevangenen in het kamp of tijdens de dodenmars in 1945. Hierbij zijn 25 tot 92 gevangenen die niet konden lopen neergeschoten in een zandgrot aan de oostkant van de Großer Gleichberg. De ingang van de grot werd vervolgens opgeblazen. Dit massagraf werd eind januari 1947 ontdekt. Volgens officiële dodenlijsten waren eind maart 1944 44 gevangenen begraven op de lagere bosbegraafplaats op de oostelijke hellingen van de Großer Gleichberg, 64 gevangenen waren begraven op de bovenste begraafplaats en nog eens 61 gevangenen op de gemeentelijke begraafplaats.