Lijst 1946 t/m 1950
ACHTMAAL.(1946.08.04)
Beroepsrenners: 1. Kees Pellenaars, 2. Henk Theuns, 3. John Braspennincx, 4. Cees Bijl, 5. Janus van der Heijden, 6. Jan Lust, 7. Cees Joosen, 8. Philip Vethaak, 9. W. Visser, 10. Schelvers.
ALKMAAR.(1946.07.14)
Amateurs: 1. Cas Kleefstra, 2. Harm Smits, 3. Piet Peters,
Nieuwelingen: 1. Ad Schotman, 2. Klaas Vet, 3. Wim Snijders,
ALPHEN AAN DE RIJN.(1946.05.30)
Schulte, de held van Alphen
Als we de woorden gevonden hebben om de overwinning van Gerrit Schulte in de zesde Ronde van Alphen weer te geven én een indruk van zijn enorme prestaties in die 100 km-course, wel, dan zeggen we: het was een magistrale zege behaald in een course waarin hij den alleen-heerser was en de bijna 7000 toeschouwers rond het snelle parcours liet sidderen van opwinding door zijn verbluffende manier van rijden, dat grootse vertoon van kracht en souplesse, dat weer den groten kampioen kenmerkte. En Kleefstra, bij de amateurs, gaf weer een staaltje van zijn fijne wielerkunde te zien toen hij in een vlijmscherpe sprint de overwinning wegsnoepte van De Booij en De Vries, twee opvallende figuren in die 60 km-rit. Schulte, de held van Alphen, vond het welletjes toen 25 km waren afgepeddeld en Arie Vooren met
een flitsend sprongetje in gezelschap van den zeer actieven André, de Korver met Vethaak Kurjpers en den door pech gedubbelden Matena een gaatje had geslagen. Als een arend streek hij op zn prooi neer en een jacht die 12 km duurde bracht de verdienste van een ronde voorsprong. De moedige Arie Vooren wilde dat spelletje even later alleen doen, doch dat gevaar was spoedig door Schulte bezworen, waarna de Korver dit voorbeeld volgde en dan was Schulte er weer als de kippen bij om dan gezamenlijk een ronde te „nemen". Weg waren de kansen van Vooren, weg die van Pellenaars, die nu op twee ronden ligt, evenals van de vele pechvogels als van den Limburger Joep Savelberg, Van Straten, Kersten, Spierenburg, v. d. Wal e.a., terwijl de Engelse prof. Wally Summers hoewel soepel rijdend, slecht door de bochten gaat en daardoor achter geraakt. Ook Duquesnoy en Wildschut zijn door een val uitgeschakeld. Schulte is enorm op dreef en moet alleen nog De Korver kwijt om de zege volledig veilig te kunnen stellen en daarin slaagt hij als het einde in zicht is. Weer een machtige vertoning van Schulte en zijn vriend Boeijen is mee en met hen Reuter. Zij zullen als het wars in een ommezien een ronde voorsprong kunnen nemen en daarmede komt het einde van deze interessante, levendige course, waarvan veel te vertellen zou zijn als de ruimte niet ontbrak. De organisatie was puik te noemen. De uitslag werd:
Beroepsrenners: 1.Gerrit Schulte; 2. Andre de Korver; 3. Arie Vooren; 4. Willem Reuter; 5. A. Kuypers; 6. Gerrit Boeijen; 7. Philip Vethaak; 8. Kees Pellenaars; 9. Gerrit Heslinga; 10. Jan Hofstede; 11. Matena; 12. Hopstaken; 13. de Bruijn; 14. F. van de Broek;
Amateurs: 1. Cas Kleefstra, Amsterdam; 2. Leo de Booij, Amsterdam; 3. Piet de Vries, Vlaardingen; 4. de Kort, Amsterdam; 5. G. van Beek, Oostzaan; 6. ravensteijn, Den Haag; 7. J. Stakenburg, Amsterdam; 8. Kettenis, Den Haag; 9. Smits, Amsterdam; 10. ---;
Nieuwelingen: 1. Manus Brinkman, Maasland; 2. Klaas Vet, Amsterdam; 3. Nico Henneman, Beverwijk; 4. Schotman, Amsterdam; 5. C. Ris, Assendelft;
- Hooijschuur, Zaandam;
AMERSFOORT.(1946.10.06)
Amateurs: 1. Harm Smits, 2. Manus Brinkman, 3. Gerrit Voorting,
AMSTERDAM.BOSBAAN.(1946.06.16)
Deense amateur Borge Nielsen wint ronde van de Bosbaan
Verhoeven de snelste Hollander, no. 9
Scherpe rivaliteit tussen de Zweedse en Deense amateurwielrenners, die eerst in de laatste tweehonderd meters van een overigens faire strijd over 159 kilometer ontaardde in onsportief gedrag van den Zweedsen wegkampioen Harry Snell, heeft de internationale wegwedstrijd rond de Bosbaan te Amsterdam een onregelmatig einde gebracht. De jury moest beide Zweden terugplaatsen, waardoor de Deen Borge Nielsen eerste werd geklasseerd.
Dit was het einde van een enerverende strijd tussen 41 van de beste amateurwegrenners van zeven verschillende naties. Het ging allemaal zo aardig met die Nederlandse renners in de eerste phase van de strijd. Verhoeven deed het best en Kleefstra draaide soepel in de voorste gelederen mee. Er had zich een kopgroep gevormd van zeven man; de twee Denen Nielsen en Emborg, twee Zweden, Snell en Janemar. Twee Nederlanders, Kleefstra en Verhoeven en de Zwitser Schaer. Zij hadden toen reeds meer dan een minuut voorsprong op het grote peleton dat broederlijk bijeen zat - De course was 50 km oud toen de Belgen ten aanval togen. er werd een gat geslagen en met hen mee gingen Rud Rasmussen (Denemarken), Wenzel Jorgensen (Denemarken) en onze landgenoot Gerart van Beek. Verhoeven maakte een prettige indruk en Kleefstra scheen lekker mee te komen totdat.... in het begin van het tweede deel Kleefstra plotseling door kramp uit de kopgroep wegviel en Van Beek met een inzinking te kampen had. Middelink, De Vries en De Booij lagen toen nog in het grote peleton, dat op 3 min. reed. Zo gingen we naar het einde van een Interessante en levendige course die een sportief verloop had.... tot het moment dat de Deen Borge Nielsen zijn eindsprint inzette. Harry Snell zwenkte van rechts naar links en hinderde Nielsen zwaar. Bovendien greep hij hem vast in de laatste meters. Snell ging voor zyn landgenoot Janemar als eerste over de streep, doch heel terecht werden de beide Zweden gediskwalificeerd, omdat de Jury oordeelde dat Janemar hierdoor voordeel had. ....
Amateurs: 1 Nielsen, Denemarken, 159 km in 3 u. 53 min. 56 sèc, 15 pnt; 2 Schaer, Zwitserland, 14 pnt; 3 Emborg, Denemarken; 4 Janemar, Zweden; 5 H Snell, Zweden 6 H v Hole, België; 7 J Laroye, Belgiö 8 H Lesage, België; 9 op 3 min Verhoeven. Nederland; 15 De Booij (Nederland).
Landenklassement: 1 Denemarken, 30 pnt; 2 Zweden, 27 pnt: 3 België. 27 pnt.; 4 Zwitserland. 25 pnt.
AMSTERDAM.BOSBAAN.(1946.09.01)
Fraaie overwinning van Meester op de Bosbaan
De 26-jarige Henk Meester heeft te Amsterdam een fraaie prestatie geleverd door het zware parcours rond de Bosbaan te winnen. En op welk een wijze. Hy kon de gevreesde buitenlandse gasten allen rustig achter zich houden en zijn zege is dan ook geen moment in gevaar geweest. De uitslagen waren: 1. Meester achter Edel in 1 uur 29 min. 42 sec; 2. Keiler achter Fyma; 3. Lanorieux achter Van Oosten.
Beroepsrenners: 1. Henk Meesters, 2. G. Keller(Z), 3. A. Landrieux(F), 4. Willem de Ruiter, 5. M. Leboulch, 6. Willem Matena, 7. Edgard de Caluwe, 8. Andre de Korver,
Amateurs: 1. Harm Smits, 2. Wim van de Plaat, 3. W. Post,
AMSTERDAM.IJBOSCH.(1946.09.08)
Kleefstra door Simonis in de eindsprint geklopt
„De Germaan", een der oudste Nederlandse wielerclubs organiseerde Zondagmiddag onder wel zéér slechte weersomstandigheden een Ronde van het IJ-Boscn, welke op een zwaar sintelparcours werd gereden. Onder regenvlagen, onherkenbaar door een laag modder op de gezichten ploeterden ten slotte nog een tiental amateurwegrenners op het 2 km parcours: Kleefstra, Simonis, Sieveking, v. d. Plaat, Roelofs, J H. Smits, Brussel, Slop, Lelyveld en Enkelstroth. En van hen lagen de eerste vijf met een ruime voorsprong aan de kop. Hiervan kon, tegen de verwachting in, de Amsterdammer Simonis zyn stadgenoot en kampioen van Nederland, Kleefstra, in de eindsprint kloppen, de 80 km rydend in 2 uur 15 min. 56 sec. De Arnhemmer Roelofs hield nog juist op de streep de Amsterdammer Sieveking op de vierde plaats. Wim v. d. Plaat is de renner geweest, die de wedstryd levendig heeft gehouden door zyn talloze vluchtpogingen, welke hem echter geen succes konden opleveren en in de eindsprint was hy, zoals verwacht werd, de minste. De nieuwelingen reden 51 km en hier waren vooral actief de Amsterdammers Keijzer, Vlietman en K. Vet. Laatstgenoemde won de eindsprint met klein verschil van Keijzer. Zyn tijd was 1 uur 36 min. 51 sec. By de veteranen, die 43è km moesten afleggen, won de Hagenaar Krijgsman royaal vóór den Amsterdammer Bakker. Tijd 1 uur 22 min. 17 sec.
Amateurs: 1. Dick Simonis, Amsterdam; 2. Cas Kleefstra, Amsterdam; 3. Roelofs, Arnhem; 4. Sieveking;
Nieuwelingen: 1. Klaas Vet; 2. Bennie Keijzer; 3. van Schaik;
Veteranen: 1. Antoon Krijgsman; 2. C. Schoor; 3. Koppen;
BERGEN OP ZOOM.(1946.08.03)
Zaterdag is te Bergen op Zoom een ronde gehouden over een afstand van 126 K.M., waartoe een parcours van ruim 2 K.M. was uitgezet. Er verschenen 63 renners, profs en onafhankelijken aan den start, van wie tenslotte slechts 13 deelnemers aan den eindstrijd deelnamen. In de finish toonde Lakeman over de meeste reserves te beschikken en met gering verschil kwam hij als eerste aan in den tijd van 3 uur en 19 minuten.
Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman, Amsterdam; 2. Frans van de Zande, Halsteren; 3. Alfons Stuyts, Hoogerheide; 4. Marinus Buuron, Bergen op Zoom; 5. K. den Otter, Rotterdam; 6. Cees Joosen, Made; 7. M. Tolen, Amsterdam; 8. J. van Gelderen, Sluiskil; 9. W. Kuipers, den Haag; 10. Lod. Dumoulin, Tilburg; 11. J. Franken, Tilburg; 12. A. Kuijpers, Den Haag; 13. A. Duquesnoy, Den Haag;
BEVERWIJK.(1946.05.19)
Amateurs: 1. Leo Copier, 2. P. Bakker, 3. Emiel Verhoeks,
Nieuwelingen: 1. Klaas Vet, 2. Cor Ris, 3. Aad Schotman,
BREDA.(1946.09.01)
Amateurs: 1. Wim van de Stappen, 2. J. Brands, 3. Harrie van de Elshout,
DEN BOSCH.(1946.06.30)
Amateurs: 1. Piet de Vries, 2. Gerard van Beek, 3. Jan Kettenis,
DEN BOSCH.(1946.09.22)
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte, 2. Henk Lakeman, 3. Cees Joossen, 4. Chris Smits, 5. Bouk Schellingerhoudt, 6. Cees Bijl, 7. Leo Pepels, 8. Sjef Jansen, 9. Tony van de Dungen, 10. Cor van de Star.
DEN HAAG.FRUITMARKT.(1946.04.22)
Amateurs: 1. Leo De Booij, 2. Ton Verhoeven, 3. P. Bakker,
DEN HAAG.FRUITMARKT.(1946.09.08)
Amateurs: 1. Jan Kettenis, 2. J. Hulshoff, 3. L. Spierenburg,
DEN HAAG.ZUIDERPARK.(1946.05.26)
Amateurs: 1. Jaap van Os, 2. Theo Blankenauw, 3. Gerard van Beek, 4. E. Verhoekx, 5. P. de Vries,
Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman, 2. Cor van de Star, 3. Arie Vooren, 4. Henk de Hoog, 5. Klaas Ternede, 6. Philip Vethaak, 7. Cees Bijl, 8. Mac Schoutema, 9. Marinus Buuron, 10. Leo Althuizen.
DEN HAAG.ZUIDERPARK.(1946.05.26)
Lakeman en Van Os de sterksten
De Amsterdammer Lakeman heeft na een zware strijd tegen een sterk veld en hevige slagregens de vijfde „Ronde van het Zuiderpark" gewonnen, die de Haagse Wielervereniging „De Spartaan" Zondag liet verrijden en die door duizenden toeschouwers langs het 2 ½ km. lange circuit, werd gevolgd. In totaal moest 100 km. gereden worden.
De eerste helft was vrij eentonig. Enkele zwakke broeders verloren al spoedig het contact en verdwenen uit de gelederen, doch ook de pechduivel hield zo nu en dan huis. Piet Verschuren, Chris Smits. André de Korver, Wim de Ruiter en Steenbakkers werden er het slachtoffer van. De Korver en Verschuren vochten renden lang door om weer bij te komen, maar slaagden niet. Verschuren gaf op, terwijl zijn stadgenoot werd ingelopen, doch de wedstrijd uitreed. In de tweede helft werd de eigenlijke slag geleverd. Vijf man ontsnapten, nl. Arie Vooren, De Hoog, Klaas Ternede, Lakeman en de Hagenaar Bijl. Spoedig hadden ze een goede voorsprong en ondanks de regen, die bij stromen neerviel, bleven ze doorzetten. Later leverden Cor v. d Star en Flip Vethaak een uitstekende prestatie. Zij wisten bij de kopploeg te komen on speelden van dat ogenblik af een voorname rol bij de leiders. In de sprint zegevierde Lakeman voor v. d. Star en Vooren. Ook bij de amateurs werd een felle kamp geroeid. Hier was het Van Os uit Landsmeer, die won. De Vlaardinger De Vries, de Haarlemmer Peters en de Hagenaar Kettenis onderscheidden zich in het bijzonder.
Amateurs: 1 J. van Os, Landsmeer, 60 km in 1.35.31; 2 Blankenauw. Nijmegen; 3 G. van Beek. Oostzaan; 4 E. Verhoekx. Den Haag; 5 P. de Vries, Vlaardingen.
Profs en onafhankelijken: 1 H. Lakeman, Amsterdam, 100 km in 2.35.58; 2 C. v. d. Star, Den Haag; 3 A. Vooren, Beverwijk; 4 H. de Hoog, Amsterdam; 5 K. Ternede, Amsterdam; 6 F. Vethaak, Vlaardingen: -
DEN HAAG.ZUIDERPARK.(1946.08.10)
Amateurs: 1. Harm Smits, 2. Piet de Reijer, 3. Harrie van de Elshout, 4. J. Fleuri, 5. G. van Ravensteijn, 6. Jan Kettenis, 7. J. Hulshoff, 8. P. Peters, 9. P. Zwanenburg, 10. E. Verhoeckx.
DEN HAAG.ZUIDERPARK.(1946.09.26)
Amateurs: 1. Gerrit Bontekoe, 2. Cas Kleefstra, 3. Joop Stakenburg,
DEN HAAG.ZUIDERPARK.(1946.09.29)
Beroepsrenners 1e serie: 1. Wim de Ruiter, 2. Chris van Gent, 3. Piet de Reijer, 4. Philip Vethaak, 5. A. Meijnders, 6. Piet Verschuren, 7. Ger Ravenstein, 8. Andre de Korver, 9. Piet Evers, 10. Teun Ooms.
Beroepsrenners 2e serie: 1.Chris van Gent, 2. Flip Vethaak, 3. Henk Meesters, 4. Willem de Ruiter, 65. Piet Evers, 6. Willem Reuter, 7. Piet Verschuren, 8. Andre de Korver, 9. A. Meijnders, 10. Ger Ravenstein.
DEVENTER.(1946.05.25)
Amateurs: 1. Gerard van Beek, 2. ------- 3. Harm Smits,
DORDRECHT.(1946.08.24)
Amateurs: 1. Han Krever, 2. J. Hulshoff, 3. P. van Bruchem, 3. L.J.M Copier, 5. J. Schriers, 6. J. Kettenis, 7. P. Sieveking, 8. W. van de Stappen, 9. J. Groenewoud, 10. P. van Ekelen.
EINDHOVEN.(1946.07.30)
Amateurs: 1. Gerard van Beek, 2. Harm Smits, 3. Cas Kleefstra,
Nieuwelingen: 1. Klaas Vet, 2. Aad Schotmans, 3. Bennie Keijzer,
ELSLOO.(1946.08.25)
De ronde van Elsloo voor Pepels
Onder een stroomenden regen draaiden hedenmiddag de profs hun rondjes in 't land van Elsloo. Het werd een overwinning van M. Pepels, een renner, die dit seizoen buitengewoon in vorm is geweest en die eindelijk zijn hevig rijden beloond ziet niet een daverende overwinning op een sterk rennersveld. Steeds was de man uit Stein op het voorplan, steeds was hij in het offensief. Een bewijs, dat het dezen middag serieus heeft aangepakt, bewijst wel het feit, dat hij er in slaagde op zijn eentje een heele ronde te nemen. De daverende toejuichingen, die hem na afloop ten deel vielen, waren een welverdiende belooning voor zijn werken. In het peleton heeft men overigens niet stil gezeten. Onderlinge concurrentie-strijd was echter oor-
Hij wint met een ronde voorsprong zaak van het falen van het peleton, toen Pepels zijn kans waarnam om een voorsprong te nemen, die beslissend werd. De eindsprint om de overige plaatsen was uiterst fel. Hierin toonde zich tenslotte v.d. Voorde de sterkste. De totaal, uitslag luidt als volgt:
Beroepsrenners: 1.M. Pepels; 2. Chris van de Voorde; 3. Jef Jansen; 4. Hubert Sijen; 5. Cor van de Star; 6. Leo Pepels; 7. Cor Wijdenes; 8. Jan Lambrichs; 9. Jan Schweitzer; 10. Jan Liebrechts; 11. de Best; 12. Gommans; 13. Snellen; 14. Maas; 15. Sprenkeling;
Amateurs: 1. Mathieu Jansen; 2. Wim van de Stappen; 3. Piet Sieveking; 4. van halen; 5. Groenewoud; 6. de Troye; 7. Scheirs; 8. Scheepers; 9. Wigerman; 10. Timmermans;
Nieuwelingen: 1. G. Voorjans, 2. J. Willemsen, 3. G. Otte,
ENSCHEDE.(1946.09.15)
Beroepsrenners: 1. Jean Schweitzer, 2. Lucien Lauch(F), 3. Henk Lakeman, 4. Frans Pauwels, 5. Kees pellenaars, 6. Sjef Jansen, 7. Philip Vethaak, 8. Wim Reuter, 9. Ger Ravenstein.
GILZE-RIJEN.(1946.06.23)
Criterium Nerhoven Middelkamp slaat Schulte in den eindsprint
Op de helft van den koers zagen we het al aankomen of Schulte of Middelkamp eindigt nu no. 1. Van belang was toen alleen maar de vraag, of Schulte zich van zijn rivaal los kon maken, of dat Middelkamp hem zou blijven volgen, zoodat hij in den einsprint zou winnen. Welnu dit laatste geschiedde. Schulte en Middelkamp bleven elkander trouw en reeds 60 m. voor de eindstreep was Schulte geslagen. Middelkamp won in de fraaie tijd van 3 u. 22 min. 2 3/5 sec., het 134 km. lange en zware parcours. Ruim 60 renners kwamen aan start. 23 hiervan, reden de koers uit. Na de 4e ronde teekende zich de kopgroep af waarin Schulte-Middelkamp-Steenbakkers-Joossen-W. Knijpers Liebregts-Evers-Smets zaten.
Op eenige afstand volgde het peloton, waar Pellenaars duchtig bewaakt werd. Tot op de helft van de strijd bleef deze volgorde onveranderd, de kopgroep was echter 1 min. en 20 sec. uitgeloopen. Toen zakten ook Kuypers, Liebregts, Evers en Smets af, zoodat de kopgroep uit Schulte, Middelkamp, Joossen en Steenbakkers bestond. De beide laatsten gingen echter al tamelijk zwaar en het verwonderde ons niet dat zij in de 15e en 16e ronde afvielen. Schulte trachtte zich van Middelkamp los te maken, maar deze renner, die in de kermiskoersen te België enorm geleerd heeft, liet niet los en klopte zijn rivaal met ruim 10 meter.
Beroepsrenners: 1. Theo Middelkamp; 2. Gerrit Schulte; 3. P. Mertens(B); 4. Kees Pellenaars; 5. Willem Matena; 6. Cees Bijl; 7. Frans van de Zande; 8. Antoon Steenbakkers; 9. Mac Schoutema; 10. V. Jacobs;
Veteranen: 1. Antoon Krijgsman; 2. Thijs van Oers; 3. Pijnenburg;
GOUDA.(1946.06.10)
Weinig strijd in Ronde van Gouda
Het was niet het sterkste veld bij de profs en onafhankelijken, dat ditmaal
voor de „Ronde van Gouda" startte. Slechts 36, deelnemers verschenen
aan de start. In de aanvang werd een zeer hoog tempo gereden, tengevolge waarvan het onmogelijk was om te ontsnappen. Dat werd wel herhaaldelijk geprobeerd, maar bleef zonder resultaat. Eerst in het midden van de wedstrijd, gelukte het Middelkamp om te ontvluchten, doch Lakeman en Van der Star zetten onmiddellijk de achtervolging in en enkele ronden vormden ze met Middelkamp die kopgroep. Intussen waren de gelederen sterk gedund. De Ruiter, Verschuren, De Korver en vele anderen waren verdwenen. Het
driemanschap joeg achter de overigen en liep hen In. Alleen Kees Bijl
verweerde zich krachtig om na tientallen ronden alleen gevochten te hebben tegen felle wind, regen en de kopploeg slaagde hij erin omzich bij het driemanschap te voegen. Dat was een zeldsaam fraaie prestatie. Belangwekkende dingen gebeurden er helemaal niet meer. Sclecht negen man, bereikten de eindstreep. Middelkamp won de sprint met lakeman en Bijl op de hielen.
Bij de amateurs zegevierde de Amsterdammer
Kunst, doe erin slaagde een ronde uit te lopen en daardoor onbedreigd te winnen
Beroepsrenners: 1. Theo Middelkamp, 2. Henk Lakeman, 3. Cees Bijl, 4. Cor van de Star, 5. Kees Pellenaars, 6. Mac Schoutema, 7. Louis Dietvorst, 8. Cor Wijdenes, 9.Gerrit Heslinga, 10. W. Kuipers.
Amateurs: 1. J. Kunst, 2. J. Kettenis, 3. E. Verhoekx, 4. Deijs, 5. Geerlof, 6. Wierma, 7. P. van Ekelen, 8. K. de Vries,
GRONINGEN.(1946.06.28)
WIELRENNEN NEWCASTLE SLAAT GRONINGEN Successen van Kleefstra
De wieler wedstryd in het programma Groningen-Newcastle, georganiseerd door het Wielercriterium van Groningen is een interessant en uitstekend verloopen onderdeel geworden. Het parcours Oranjesingel—Verlengde Grachtstraat—Noorderplantsoen—Oranjesingel bleek goed te voldoen. Alleen was het, ondanks alle voorzorgsmaatregelen, niet voldoende „luchtdicht" voor niet-betalende bezoekers afgesloten. Er was een talrijk en enthousiast publiek rond de baan. De stedenontmoeting Groningen-Newcastle over 10 ronden eindigde in een overwinning van Newcastle met een tijd van 17 min. 5.4 sec De Groningers maakten, de korte periode van voorbereiding in aanmerking genomen, met 17.54,6 een behoorlijken indruk. Hun ploegverband was goed.
In den klassementwedstryd over 10 ronden kwam de N.W.U.-ploeg, die aan dezen wedstryd bijzonderen luister verleende, in actie. In het eerste klassement lag Van Gelder, Amsterdam voor, met Kleefstra, Adam als tweede de vier andere klassementen waren telkens voor Kleefstra. die een uitstekenden wedstrijd reed. De Groningers brachten het hier niet tot opvallende prestaties, hoewel het ryden van Pakes in het begin beloften inhield. De uitslag was:
Amateurs: 1. Kleefstra (NWU) 29 pnt., tijd 17 min. 31.2 sec: 2. Van Beek (NWU) 14 p., 17 minuten. 33 sec; 3. Peters, Heemstede; 4. Smits, Adam; 5. Van Gelder. Adam; 6. P. de Vries, Vlaardingen.
In een uitdagingswedstrijd over 1 ronde tusschen den Groninger Van Meel en Kriston toonde de Engelschman zich verre de sterkste.
Het hoofdnummer, 50 ronden persoonlijke wedstrijd met speciale klasseering Groningen-Newcastle, had een afwisselend en spannend verloop door verschillende uitlooppogingen. In den aanvang waren in het bijzonder Harmans, Adam en Westerterp, Leeuwarden daar sterk in. In de tweede helft namen Peters, Ravensteijn. Van Beek en Kleefstra echter den kop, dien zij tot het einde, dat een felle sprint te zien gaf, behielden. Deze sprint was weer voor Kleefstra. In de 38ste ronde lag de kopgroep 30 sec. voor. Tegen het einde ondernam Harmans nog een poging zich bij deze groep te voegen, doch hij slaagde hierin niet De Groningers konden het ook hier niet houden, slechts H. A. Sluiman reed den wedstryd uit. De Engelschman Bain wist zich in het peleton te handhaven en bezorgde hierdoor Newcastle in de speciale klasseering de overwinning. De ronden werden met een gemiddelde snelheid van 41 K.M. gedraaid. De tyd van den winnaar Kleefstra was 1 u. 26 min. 39.6 sec, die van 't peleton 1 u. 27 min. 9 sec. De uitslag was:
Amateurs: 1. Cas Kleefstra; 2 Gerard Ravensteijn; 3 Gerard van Beek; 4 Peters; 5. Harmans; 6. Smits; 7. Fleury, Amsterdam; 8. Slop, Amsterdam; 9. Middelink (N.W.U.); 10. Groenewoud, Amsterdam; 11. Sieveking, Amster- dam;
HAARLEM.(1946.06.23)
Amateurs: 1. Gerrit Voorting, 2. Cas Kleefstra, 3. Han Krever,
Nieuwelingen: 1. Cees Ris, 2. Nico Henneman, 3. Klaas Vet,
HAARLEM.(1946.07.08)
Amateurs: 1. Jaap van Os, 2. Cas Kleefstra, 3. Gerard van Beek,
HAARLEM.(1946.08.11)
Zware ronde van Haarlem
Cas Kleefstra kneusde zijn arm
De ronde van Haarlem, welke door de Wielren Unie was uitgeschreven om te dienen als een selectie voor de wereldkampioenschappen te Zurich, waarvan de afstand 125 km. bedroeg, is voor vele deelnemers te zwaar gebleken. Reeds direct na de start zetten de renners er een zeer hoog tempo in, zodat het gevolg was, dat na de helft van de course nog slechts vyftig procent van hen in de baan was en negen deelnemers van de vijftig de wedstrijd uitreden. Spanning heeft de wedstrijd niet gebracht want al gauw had een groepje renners een voorsprong van één minuut op het peleton. Na 30 km vond er een valparty plaats, doordat een oude man de straat wilde oversteken en op het laatste moment weifelde. Toen de onstane kluwen van armen en benen zich ontknoopt had, bleek Cas Kleefstra een arm gekneusd te hebben, zodat hij niet meer aan de strijd kon deelnemen. De oude man, die de oorzaak van alles was. kwam uit het midden van de chaos te voorschijn, stond gewoon op en stak de straat ever. Doordat cle kopgroep verder alle animo voor de strijd verloren had was er aan de verdere wedstrijd niet veel meer te beleven Bij de sprint tussen Stakenburg en Van Beek, welke de beslissing moest brengen, toonde de Zaankanter zich sterker dan Stakenburg. De uitslag luidde:
Amateurs: 1. Gerard van Beek, Zaandam; 2. Joop Stakenburg, Amsterdam; 3. Jan Kettenis, Den Haag;
Nieuwelingen: 1. Bennie Keijzer, Amsterdam; 2. G. van Schaik, Utrecht; 3. Wim Snijder;
HAARLEM.(1946.08.31)
Amateurs: 1.Dick Simonis, 2. Harm Smits, 3. Jan van Os,
Nieuwelingen: 1. Ad Schotman, 2. Klaas Vet, 3. L. Spierenburg,
HALSTEREN.(1946.05.30)
Beroepsrenners: 1. Piet Evers, 2. Frans van de Zande, 3.Bouk Schellingerhoudt, 4. Henk Lakeman, 5. P. Ekelmans, 6. Henk de Hoog, 7. Joop de Gans, 8. Marinus Buuron, 9. Janus van de Heijden, 10. Harry Maas.
HEERLENHEIDE.(1946.06.10)
Van der Zande toont zich de sterkste
Met Heerlerheide is Limburg een koers rijker geworden in den goeden zin van het woord. Ze verschilde in vele opzichten van de koersen. zooals we ze tot nog toe hier in het Zuiden konden. We dachten onmiddellijk aan een Vlaamsche kermiskoers: vlak terrein met een onooglijk heilinkje aan den Roebroekweg. Slechts een kort gedeelte asfalt, de rest grind. Hier in deze ronde zou het aankomen op snelheid en een onontbeerlijke dosis uithoudingsvermogen. Maar vooral: hier was werk voor een tacticus. Door zijn falen in de laatste 40 ronden bewees Motke dit niet te ziin. De organisatie was bij het rondencomité in goede handen. Voor de eigenlijke strijd begint worden aan Joossen, terug uit Spanje, bloemen aangeboden, waarmede hij een eererondje moet rijden.
In de eerste rondo reeds zien we eenige uitlooppogingen, die bij voorbaat tot mislukken gedoemd zijn Als de strijd ongeveer 15 ronden oud is begint de slag Bakker, Ternede, Lust en v. d. Zande nemen een kleine voorsprong gevolgd door een fanatiek achtervolgend peleton onder aanvoering van Joossen. Nu slaat Motke zijn slag. We noteeren de 22e ronde, als hij met Evers en Maas losraakt van de rest en de wegloopers tot de orde roept. Dit luidt een tijdperk in waarin Motke alleen den scepter zwaait. We zeiden het echter toen reeds: hij pakte de zaak te stevig aan, waardoor hij onnoodig kracht verspilde, terwijl de strijd nog niet voor de hellt verreden was Hij zou zijn steeds groeienden voorsprong eerst in de 61ste ronde moeten afstaan. Het peleton houdt er 'n goed tempo in doch verliest zienderoogen terrein. In de 31e rondo had het peleton een achterstand van circa 31 seconden op Motke., die handig profiteerde van de assistentie van Pepels en Paulussen, die inmiddels een ronde achterstand boekten. In deze periode valt ook het goede rijden van Ternede op. Maar intusschen is het Motke. die met de premies er van door gaat. Totdat er iemand eindelijk op het lumineuse idee komt 'n groote premie uit te loven voor het peleton als het Motke inhaalt. Langzaam wordt terrein gewonnen en v. d Zande c.s zien eindelijk in de 61e ronde hun zwoegen beloond. Dan is er meteen de aardigheid er af en wordt het geheel een vrij eenzijdige vertooning. Slechts twee klassementstrijden brengen nog wat leven in de brouwerij. Beiden worden ze door den hard zwoegenden Maas gewonnen De laatste 30 ronden brengt aan de kop een vrijwel ongewijzigd beeld. Steeds zijn het Joosten. v d Zande en Bakker die den boventoon aangeven. In de eindsprint toont tenslotte van der Zande zich de sterkste. De einduitslag is :
Beroepsrenners: 1. Frans van de Zande; 2. Cees Joossen; 3. Cor Bakker; 4. Henk de Hoog; 5. Martin Pepels; 6. Klaas Ternede; 7. Gerrit Sprenkelink; 8. Harry Maas; 9. W. Visser; 10. A. van Eijkeren; 11. Pluijmen;
HEILOO.(1946.06.02)
Nieuwelingen: 1. Cor Elswijk, 2. Aaad Schotman, 3. Klaas Vet,
HILVERSUM.(1946.07.04)
Amateurs: 1. Cas Kleefstra, 2. Leo de Booij, 3. R. van Zaliger,
Nieuwelingen: 1. Ad Schotman, 2. Klaas Vet, 3. Cor Ris,
HOENSBROEK.(1946.05.26)
De K. K. K. van Hoensbroek in 2 etappen
Eerste etappe in regen en modder Vet won b. d. nieuwelingen,
Janssen (Stein) b. d. Amateurs De Profs rijden Zaterdag 1 Juni
We schijnen met onze koersen in het Zuiden zoo'n beetje door de regen te moeten ploeteren. Was het enkele weken terug de Cauberg die droop van den regen, thans was 't vlakke parcours rond het Kasteel van Hoensbroek één modderweg. De regen sloeg het haastig vlak gemaakte wegdek vol kuiltjes en putjes, terwijl de fijne grintlaag vermalen werd tot 'n modderpapje dat zich in den loop van de nieuwelingen. en amateurskoers als 'n kleimasker vastzette op de armen, beenen en de gezichten van de renners. Het was allesbehalve wat men noemt een ideaal weer en wij hadden, bij gebrek aan schuilgelegen- heid onze toevlucht gezocht onder de jurytent van waaruit we den strijd tegen regen, modder en kilometers volgden. Later kregen we een plaatsje onder een geimproviseerde tent, waar we iets minder nat werden. Intusschen hadden we, naast de renners, een diepe bewondering voor de moedigen onder het publiek, die met een uiterlijk als pas-geredde drenkelingen, met zichtbare spanning den wedstrijd volgden.
De nieuwelingen, een 20 in getal, bonden tegelijk met een 30-tal amateurs den strijd aan. De eerste categorie reed 10 rondjes, de tweede 25, resp. 26.5 K.M. en 66 K.M. Bij de nieuwelingen ontbrandde de de strijd pas tegen het einde, waar de renners Vet, Hooyschuur en Elswijk de sprint moeten uitvechten Vet won met 'n klein verschil. De uitslag was:
Nieuwelingen: 1. Klaas Vet Amsterdam, in 49 min. 53 sec.; 2 Daan Hooyschuur, Zaandam; 3. Cor Elswijk op 2 min. 47 sec.; 4 Schotman: 5 Colombon, Maastricht; 6 C. v. Fessem: 7 J. Fooy, Maastricht; 8 Ris; 9 Willemsen, Nuth en 10 op 1 ronde J. Janssen, Maastricht.
De amateurs worstelden intusschen verder aan hun 15 ronden, die nog- restten. Het veld werd sterk gedund door valpartijtjes, lekke banden en andere tegenslag, zoodat er tegen het einde nog maar een veldje van 14 renners overbleef. De man uit Stein, H. Janssen, roer. de zich flink in het kopgroepje dat zich na 32 K.M. had afgezonderd. Het kleine peleton van 8 man, liad zoowat de helft gedubbelden waar. achter enkele eenzamen, op flinken afstand van elkaar, volgden. Bijzondere dingen gebeurden niet en het tempo lag dan ook niet hoog. Toen de laatste rondo inging spurtten de vier koploopers weg en lieten do gedubbelden achter. Het klaverblad van vier bleef bij elkaar. Nauwkeurig letten zij op, dat geen hunner kon ontsnappen en onder groote spanning werd de eindsprint ingezet. Janssen trok de sprint ver aan, Middelink ging uit de derde positie over Hulshof heen maar de Stein-man won onbedreigd met enkelo lengten. De uitslag was:
Amateurs: 1. Mathieu Janssen, Stein, in 2 uur, 6 min., 24 sec.; 2. Joop Middelink, Amsterdam; 3. Jo Hulshof, Den Bosch; 4 Spronk, Utrecht; op 2 minuten: 5 Hendriks Roozendaal; 6 Copier, Ouderkerk; 7 v. d. Broek, Maastricht; 8 Vermeys, Oosterhout; op 4 min.: 9 H. Beenen, Geleen; 10 P. Meys, Tilburg; (deze laatste met 1 ronde achterstand).
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte, 2. Kees Pellenaars, 3. Bouk Schellingerhoudt, 4. Theo Middelkamp, 5. Louis Dietvorst, 7. Willem Reuter, 8. Jan Schweitzer, 9. G. van Stralen, 10. Gerrit Sprenkelink.
Nieuwelingen: 1. Klaas Vet, 2. Daan Hooyschuur, 3. Cor Elswijk,
HORST.(1946.09.01)
Amateurs: 1. Jo Hulshof, 2. H. Bloemers, 3. J. Hartmans,
Nieuwelingen: 1. Ad Schotmans, 2. Piet Huet, 3. Klaas Vet,
HULST.(1946.10.08)
Amateurs: 1. Cas Kleefstra; 2. Lievin Lerno(B); 3. J. van de Broch(B);
JUTPHAAS.HOOGRAVEN.(1946.08.31)
Amateurs: 1. Wim van de Plaat, 2. G. van de Naa, 3. Evert Grift,
Nieuwelingen: 1. Cor Elswijk, 2. Daan Hooijschuur, 3. B. Vermeulen,
KAMPEN.(1946.04.20)
Amateurs: 1. Cas Kleefstra, 2. Piet Smits, 3. Leo De Booij
KAMPEN.(1946.08.31)
Beroepsrenners: 1. Cor van de Star, 2. Piet Evers, 3. Jan Lust, 4. Cor de Best, 5. Willem Reuter, 6. Ben Remkes.
KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.(1946.08.18)
Schellingerhout kampioen 1946
De Zaandammer weerstond den aanval van Middelkamp
Prachtig rijden van Schweitzer en Seyen
Kleefstra kampioen van de Amateurs
NIET een der favorieten, maar de 24-jarige Schellingerhout is gisteren
op het Canberg-parcours kampioen 1946 van Nederland geworden.
De verrassing was wel niet zoozeer gelegen in het feit, dat de
Zaandammer het kampioenschap verwierf, als wel, dat Middelkamp
in de laatste kilometers van den 100 K.M langen strijd de overwinning
ontging. Bijna had Middelkamp zijn kampioenschap van verleden
jaar geprolongeerd.
De tactiek van Middelkamp is bekend. Zoo ongeveer den geheelen wedstrijd pleegt hij zich als de “groote onbekende" op den achter grond te houden Hij blijft netjes tusschen de wielen rijden en laat het wel uit zijn lijf om bijzondere stunts ten beste te geven voordat hij zijn tijd gekomen acht. Zoo
tegen het einde altijd in frissche conditie verkeerend, weet hij zijn slag te slaan. Als naar gewoonte volgde hij ook gisteren deze tactiek, maar met dit verschil toch echter, dat hij niet aan de staart van het peloton bleef hangen, maar waakzaam altijd in de voorste gelederen van de groote groep bleef, die bij het ingaan van de 19e ronde een achterstand van 1 min. 50 sec.
op Schellingerhout, Seyen en Schweitzer had. Dit stoutmoedige trio had elkaar halverwege den koers gevonden en was geleidelijk naar dien voorsprong uitgeloopen, zonder dat hun positie door iemand was bedreigd
MIDDELKAMP KIEST ZIJN MOMENT.
Maar op dat oogenblik, toen de voorsprong naar 1 minuut 55 sec. dreigde te loopen, achtte Middelkamp zijn tijd gekomen om zich serieus met Schellinger hout, Seyen en Schweitzer bezig te gaan houden en hij zette de achtervolging
op dit drietal in, Pauwels, Joosen, v d. Voorde, Pepels en De Hoog met zich meesleurend. Seyen en Schweitzer verloren 20, 30, 40 sec. 1 min en meer van hun voorsprong en vochten een vertwijfelden strijd. Bij het ingaan van de 23e ronde hadden zij zich aan Middelkamp over te geven, nadat hij een fantastische afdaling op den Dahlemerberg had gemaakt „Middelkamp
gaat winnen." zeiden de experts toen. „Middelkamp wordt het," meende het tot groote opwinding gebrachte publiek, dat er als het ware om smeekte, hoe groot zijn bewondering voor het rijden van de beide Maastrichtenaren was
geweest en in de veronderstelling leefde, dat ook Schellingerhout een prooi van Middelkamp zou worden.
Allen waren eensluidend in hun verwachting, dat Middelkamp op ’t Walram- plein vóór Schellingerhout de kampioenstrui zou gaan halen. Men durfde er op dat oogenblik een vermogen om te verwedden en men werd in die overtuiging nog versterkt toen Middelkamp zich halverwege den Cauberg op 100 meter afstand van Schellingerhout bevond, die zijn fameuze demarage,
waaraan Seyen en Schweitzer reeds ten prooi waren gevallen, tijdig bemerkte
en er een verwoed tempo uittrapte.
SCHEILLINGERHOUT WEERSTAAT DEN AANVAL.
En de acht jaren jongere Schelllngerhout bleek over zooveel reserves te beschikken dat hij op zijn beurt een geslaagde demarage ondernam om den naderbij komenden Middelkamp van zich al te schudden, die op het punt stond het gevecht te verliezen. Bij de afdaling van den Dahlemerberg zag Middelkamp Schellingerhout vrij ver voor zich en aan den voet van den Cauberg had de Zaandammer een (toedanige voorsprong) dat hij bij de
laatste bestijging best enige seconden mocht verliezen om aan den laatsten aanval van Middelkamp het hoofd te kunnen bieden. En zoo geschiedde. Middelkamp liep van zijn achterstand in maar kon Schellingerhout tenslotte niet meer bereiken. Met een voorsprong van 5 seconden arriveerde Schellin- gerhout als eerste op het Walramplein, een heroïsch gevecht aldus in zijn
voordeel beslissend. Na Middelkamp eindigde Seyen voor Pauwels en Joosen hen in den sprint kloppend, op de derde plaats.
WEINIG BOEIENDEN STRIJD.
Dit was het onvergetelijk slot van een overigens weinig boeienden koers, die veel aan aantrekkingskracht had ingeboet, doordat kopstukken als Schulte, Vooren en Lambrichs tusschen de 8e en 10e ronde wegens materiaalpech hadden opgegeven. In de loop van die eerste tien ronden had men eenige
malen de Korver als eerste den top van den Cauberg zien bereiken, ook
Lambrichs voerde het peleton eens aan, Vooren en Schulte deelden die
eer ook eens en misschien had men na de 10e ronde van Arie Vooren toen hij als eerste over den top van den Cauberg stoof meer vernomen, indien hij op dat oogenblik niet zijn ketting had gebroken. Zoo in den loop van de 12e ronde bleken Seyen, Schweitzer en Schellingerhout den grondslag voor hun
voorsprong, die zij tot meer dan anderhalve minuut zouden opvoeren, te hebben gelegd, nadat De Hoog zich aanvankelijk in hun gezelschap had opgehouden, maar na een ronde op de groote groep was teruggevallen
Tusschen de 13e en 15e ronde draaide dit drietal zoo snel, dat zij van een voorsprong van 250 M. op die van anderhalve minuut kwamen, om daaraan nog 20 sec. toe te voegen. De rest van den strijd vertelden wij reeds. Nog zij gememoreerd dat van de mindere goden de een na den ander uitviel. De uitslag bij de profs luidt:
Beroepsrenners: 1. Bouk Schellingerhoudt; 2. Theo Middelkamp; 3. Huub Sijen; 4. Frans Pauwels; 5. Cees Joosen; 6. Charles van de Voorde; 7. L. Pepels; 8. Henk de Hoog; 9. Jan Schweitzer; 10. W.J Kuypers; 11. B. Franken; 12. Koos Matthijssen; 13. H.G. Kuijpers; 14. Reuter; 15. Gommans; 16. van gerven; 17. P. Evers; 18. Dietvorst; 19. v.d. Beemt; 20. Smits; 21. Matena; 22. Jac. Storm; 23. Liebregts; 24. J. Franken; 25. Lust; 26. Luijendijk;
De strijd tusschen de amateurs om den kampioenstitel was een vrij eentonig geval. Kleefstra, Verhoeven en Voorting streden hier voortdurend op het voorplan en in den sprint toonde Kleefstra zich de sterkste op zijn mededingers. De uitslag bij de amateurs was
Amateurs: 1. Cas Kleefstra, 3 uur 2 min. 20 sec.; 3 Ton Verhoeven op 5 sec; 3 Gerrit Voorting; 4. van Elshout; 5. Hulshof; 6. René Janssen; 7. Hermans; 8. Ploum; 9. Gieseler; 10. Blankenauw op 1 ronde; 11. Smits; 12. De Vos; 13. v. Halen; 14. Wiersma; 15. Scheepers; 16. van de Plaat; 17. de Bruyn; 18. De Gauwer; 19. Huyten; 20. Simonis; 21. v. d. Wetering; 22. Sieveking; 23. Huybregts; 24. v. d. Wever; 25. van Os; 26. Dietvorst op 2 ronden; 27 Verheyen;
KAMPIOENSCHAP VAN ZUID-HOLLAND.(1946.10.01)
Vethaak zegevierde na harde strijd
Flip Vethaak van „De Pedaalridders heeft Zondagmiddag de duizenden toeschouwers in de Oude Plantage in verrukking gebracht door op zeer fraaie wijze het kampioenschap van-de Wielerfederatie in Zuid-Holland te winnen.
De Haagse rennersvereniging „De Spartaan" had de beschikking over de Oude Plantage gekregen om er dit kampioenschap te laten verrijden. Er vertrokken 35 deelnemers. De wedstrijd had geruime tijd een eentonig karakter, totdat in de 42e ronde — er moesten er 73 gereden worden — Wim de, Ruiter en Wing wegsprongen en spoedig een flinke voorsprong hadden. Ze vergrootten die regelmatig en weldra waren ze een halve-ronde voor. In het peleton, dat nu eens door van Bruchem dan weer door Vethaek of Kettenis werd aangevoerd had ogenschijnlijk niemand lust om de vluchtelingen na te gaan. De gelederen waren inmiddels flink gedund. Kettenis probeerde het even, doch werd tot de orde geroepen. Toen nog 11 ronden te rijden waren gelukte het aan Vethaak om er uit te trekken. Hij zette een hoog tempo in en joegs alleen achter de kopgroep. ledere ronde knabbelde hij wat van zijn achterstand af. Het werd een zeer spannende strijd. Aangemoedigd door de duizenden langs het circuit, liep de Vlaardinger regelmatig in, maar zelfs de ingewijden betwijfelden het of hij zou slagen. Hardnekkig verweerden De Ruiter en Wing zich. Echter tevergeefs, want in de voorlaatste ronde kwam Vethaak niet alleen bij hen, maar het het tweetal achter zich.
Bü de nieuwelingen, die 30 km reden werd de Hagenaar Rayenstein-winnaar. In de eindsprint kwam De Kok te vallen en liep vermoedehjk een hersenschudding op.De uitslagen luidden:
Amateurs: 1 P. Vethaak, .Vlaardingen, 80 km in 2 uur 4 m. 22 sec; 2 W. de Ruiter; 3 Howard Wing op 50 sec: P. van Bruchem (allen R'dam); 5. Althuizen, Den Haag; 6 P. Zwanenburg, R'dam.
Nieuwelingen: 1 F. Ravenstein, Den Haag, 30 km in 52 m. 24 sec; 2. Th. Huet, Den Haag, 3 A de-Best, R'dam; 4. d. Voort; 5. W. Verhoeven.
KAPELLE.(1946.05.11)
Amateurs: 1. A. Kloosterman, Biezelinge; 2. Piet de Vries, Vlaardingen; 3. N. de Kors, Amsterdam; 4. J.Pauwels, Stabroek(Bel); 5. L. de Booij, Amsterdam; 6. A. van de Neut, Amsterdam; 7. J. Kiekens, Haarlem; 8. H.J. Smits, Amsterdam; 9. Joop Middelink, Amsterdam; 10. A. Spronk, Utrecht;
KERKRADE.(1946.06.24)
JANSSEN (ESLOO) OVERWINNAAR.
Een groot aantal toeschouwers was in Kerkrade getuige van een zeer spannende en zeer sportieve koers Na een eererondje door de Nederl. Spanje-equipe (ook Lambrichs ontbrak niet op het appèl), gevolgd door een voorstelling van de twee Belgen Morenhout en Herzele. loste Burgemeester Habets 't startschot. Tevens het sein voor een strijd. dio vrijwel gedurende de geheele koers niets aan felheid verloor. Zoodoende was het niet te verwonderen, dat in de eerste 20 ronden reeds de noodige achterblijvers, die het hooge tempo niet konden volhouden, te noteeren viel. De gemiddelde snelheid gedurende den geheelen wedstrijd schommelde steeds om de minuut, wat het niet te gemakkelijke en nog al lange parcours in aanmerking genomen, een heel behoorlijke prestatie is. Het zijn vooral Schweitzer, Arie Vooren en Lambrichs geweest die voor het noodige vuurwerk zorgden. Herhaaldelijk deed dit drietal uitlooppogingen Schweitzer had geruimen tijd alleen de leiding waarna Lambrichs schijnt succes te hebben, als hij in gezelschap van Dietvorst en van Nek aan den haal gaat. Doch deze pret is slechts van korten duur. Zij worden na felle jachten door de rest weer ingehaald, waarna Vooren en de Hoog hun tijd gekomen achten. Hun voorsprong groeit tot zelfs 25 sec op de hoofdgroep, doch dan is het tenslotte Schweitzer. die hen tot de orde roept. Zoodoende ligt vrijwel het geheele veld weer bij elkaar. Vooren moet dan van verder rijden afzien, terwijl ook van Nek het parcours verlaat. Lambrichts en Seyen zakken steeds verder af en worden tenslotte door de kopgroep waarin v. d. Star, Schweitzer, Janssen, v. Herzele en De Hoog de toon aangeven, gedubbeld.
De jury is niet geheel overtuig van de goede bedoelingen van de beide Limburgers en vindt het raadzaam hen van de leiders te distancieeren.
De spanning neemt nu af en het wachten is nu slechts op de eindsprint, waarin zich Janssen ten slotte de sterkste toont. De totaaluitslag luidt:
Beroepsrenners: 1. Jef Jansen; 2. Jean Schweitzer; 3. Cees Joossen; 4. Henk de Hoog; 5. J. van Herzele; 6. Cees Bijl; 7. Antoon Steenbakkers; 8. Henk Lakeman; 9. Louis Motke; 10. Cor Wijdenes;
Amateurs: 1. Gerard Ravenstein; 2. Piet de Reijer; 3. Harm Smits; 4. Hulshof; 5. van de Neut; 6. Halders; 7. Janssen;
KLOETINGE.(1946.07.27)
Amateurs: 1. Jo Hulshof, Den Bosch; 2. Emiel Verhoeks, den Haag; 3. P. van Bruchem; 4. J. hendriks; 5. de Reijer; 6. Verhoeven; 7. Copier; 8. Bakker; 9. Krijgsman; 10. van de Weijer;
KRUININGEN.(1946.06.22)
Amateurs: 1. Piet de Vries, Vlaardingen; 2. Aad Kloosterman, Biezelinge; 3. Piet de Reijer, Scheveningen; 4. W. van de Stappen, Tilburg; 5. Jo Hulshof, den Bosch;
MAASTRICHT.(1946.04.28)
In afwachting van de komst van de beroepsrenners werd op het aankomst- plein te Maastricht een wegwedstryd voor amateurs gereden over een afstand van 80 km die door onzen nationalen kampioen Cas Kleefstra overtuigend werd gewonnen vóór den Oostzaner Van Beek, de Amsterdammers De Booy en Stakenburg en den Haarlemmer Naaft
Amateurs: 1. Cas Kleefstra; 2. Gerard van Beek; 3. Leo De Booij;
MADE.(1946.06.09)
Amateurs: 1. Piet de Vries, 2. A. Hendriks, 3. F. Janssen,
MEERSSEN.(1946.07.07)
Limburgsche overwinning in grootschen stijl Schweitzer rijdt de koers van zijn leven en wint de 4e ronde van Meerssen - Lambrichts tweede
De met zooveel spanning tegemoet geziene ronde van Meerssen heeft in alle opzichten aan de verwachtoingen voldaan. Voor wat het organisatorisch gedeelte betreft waren wij reeds van te voren gerust. Wij wisten immers van vorige jaren, dat het Ronde-comité van Meersen weet wat een ronde in elkaar zetten beteekent. Niettemin is echter het succes geweest van den sportleven kant. De duizenden, die dezen middag naar Meerssen gekomen waren, hebben genoten van een buitengewoon aantrekkelijke koers, waaraan de sporadische regenbuien hoegenaamd geen afbreuk hebben gedaan. Het resultaat is geweest een daverende Limburgsche overwinning, die in alle opzichten verdiend genoemd mag worden. Tegen een felle concurrentie hebben onze Limburgsche jongens, met aan hun hoofd Lambrichts en Schweitzer het weten klaar te spelen den wedstrijd te maken tot een groot sportgebeuren, waaraan wij nog lang een aangename herinnering zullen bewaren. Schweitzer verklaarde na afloop, dat hij zich heiig had voorgenomen dezen koers te winnen. Hij heeft zijn voornemen op schitterende wijze ten uitvoer gebracht! Alleen de laatste tien ronden waren niet zoo aantrekkelijk, daar toen vrijwel het pleit beslecht was. Het zou ofwel een overwinning van Lakeman worden of het zou onze beide populaire coureurs Schweitzer en Lambrichte gelukken de eerste plaatsen te veroveren. Dat het tot een Limburgsche zege is gekomen ligt heusch niet aan het minder fraai rijden van Lakeman, die tenslotte voor een overmacht van provinciale samenwerking is gezwicht.
Het is immers Lakeman, die zoowaar al in de eerste ronde probeen weg te komen. Wij wisten niet of die poging geheel au serieux moeet genomen worden. Eerst later bemerkten wij, dat het den Amsterdammer werkelijk ernst was vandaag. Lambrichts, zoowel als Schweitzer, zijn steeds bij de eersten te vinden.
SCHWEITZER SLAAT ZIJN SLAG
ln de 7e ronde loopt v. d. Zande weg om in de 10e weer ingeloopen te worden door een groepje renners onder leiding van Schweitzer. lntusschen is het voor uw verslaggever soms moeilijk notities te maken, vanwege den stroomen den regen, die gelukkig niet aanhoudt. In de 12e ronde reeds zien wij het rennersveld in twee gedeelten vervallen, waarbij Takken in de eerste groep de leiding heeft en ztelfs even kans ziet er alleen van door te gaan. De pret is van korren duur en zoo zien wij eenige ronden later het geheele peleton weer bij elkaar. Schweitzer slaat in de 16e ronde zijn slag en vergroot langzaam maar zeker zijn voorsprong, die tot 38 sec. groeit. Het was echter o.i. nog te vroeg om bij voorbaat reeds van een overwinning van den Maastrichtenaar te spreken. In de 26e ronde wordt hij ingehaald door Lambrichts, Lakeman en v. d. Zande. Dan is het Janssen uit Elsloo, die alleen achter do wegloopers aanzwoegt.
Onder luide aanmoedigingen van het publiek doet hij verbeten pogingen om bij den kopgroep te komen. Het aantal premies, dat hem beloofd wordt als hij hierin slaagt, gaat tenslotte over de 100 gulden!
lntusschen maken zich Lambrichts en Lakeman los van hun twee rivalen en nemen een kleinen voorsprong, die echter in de 35e ronde weer wordt teniet gedaan.
De 37 ronde zien wij dan tenslotte het harde werken van Janssen beloond. Hij haalt den kopgroep in, doch moet deze in de 40e ronde weer loslaten. De leiders hebben op dit oogenblik een gemiddelde snelheid van 34 K.M. het- geen zeer behoorlijk is, gelet op het moeilijke parcours. Dan moet ook v. d. Zande lossen en valt terug op Janssen. De strijd lijkt nu beslist en de spanning daalt zienderoogen. Het was tenslotte de jeugdige Schweitzer, die
in een korten sprint de overwinning behaalde, zoodoende zijn groote kracht bewijzend. Lakeman toonde zich een prettig sportman, door na afloop Schweitzer voor den microfoon geluk te wenschen en vergastte als toegift het publiek op een Italiaansch liedje.
Beroepsrenners: 1. Jean Schweitzer; 2. Jan Lambrichs; 3. Henk Lakeman; 4. Louis Dietvorst; 5. Sjef Jansen; 6. Frans van de Zande; 7. J. Pepels; 8. Klaas Ternede; 9. Leo Pepels; 10. Bouk Schellingerhoudt; 11. Maas; 12. Snellen; 13. Matena;
Amateurs: 1. Jo Hulshof; 2. R. Jansen; 3. W. Wouters; 4. van haelen; 5. de Troye; 6. van den broek; 7. Wagemans; 8. Huigen;
Nieuwelingen: 1. L. Muytjens, 2. Jan Willemsen, 3. M. Colombon
OOSTBURG.(1946.08.31)
Amateurs: 1. Jo Hulshof, 2. Harrie van de Elshout, 3. J. Standaert(Belgie); 4. P. Thijs; 5. Hendrickx;
OSSENDRECHT.(1946.08.24)
Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman; 2. Cees Joossen; 3. A. van de Heijden; 4. Piet van Gerven; 5. Philip Vethaak; 6. Cees Bijl; 7. Marinus Buuron; 8. J. Lust; 9. Piet Ekelmans; 10. J. Luijendijk;
OSSENDRECHT.(1946.08.25)
Amateurs: 1. Antoon Martin; 2. Pierre Meijs; 3. Jo Hulshof;
Nieuwelingen: 1. Cees Paymans;
PURMEREND.(1946.08.04)
Amateurs: 1. Jo Hulshof, 2. Piet Sieveking, 3. Jan van Os,
Nieuwelingen: 1. Bennie Keijzer, 2. Manus Brinkman, 3. Klaas Vet,
PUTTE.(1946.10.15)
Beroepsrenners: 1. V. Jacobs, 2. J. Mertens, 3. Omer, Momereney, 4. Frans Pauwels, 5. Cees Bijl, 6. Ernest Sterkx, 7. Knaepkens, 8. Stan Ockers, 9. Nackaerts, 10. Cees Joosen
ROERMOND.(1946.06.02)
Lakeman wint de Ronde van Midden-Limburg
De roinde van Midden-Limburg heeft vele slachtoffers aan bandenpech geëischt, aangezien een gedeelte van het parcours, vlak voor een scherpe bocht, zeer slecht was. Daar had men het wegdek pas met teer overgoten en daarna met grind bestreken, met hot gevolg, dat dit gedeelte veel te zacht was. Vele valpartijen waren er het gevolg van en zelfs kregen de renners bytende vloeistof in hun gezicht. Renners moesten halverwege den strijd staken. O.a. vielen uit Schulte, Pellenaers, Middelkamp en Vooren. Het beeld van den wedstrijd wijzigde zich daardoor volkomen. Nu beheerschten Lakeman, de Ruiter, de Korver, Lust en Blaauw het veld. Van der Zande zorgde voor de sensatie door tenslotte geheel alleen weg te loopen. Maar Lakeman en de Korver hielden hem goed bij en toen Van der Zande de kopgroep had ingehaald, wisten ook de Korver en Lakeman hun concurrenten een ronde te lappen. In de eindspurt won Lakeman. De jury plaatste van der Star op de derde plaats, doch volgens veler meening was deze renner een ronde achter.
Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman, Amsterdam; 2. Andre de Korver, Rotterdam; 3. Cor van de Star, dern Haag; 4. Frans van de Zande, Halsteren; 5. Antoon Steenbakker, Den Bosch; 6. Kees Bakker; 7. Marinus Buurton; 8. Wim de Ruiter; 9. Cor Bakker; 10. Cees Bijl;
Amateurs: 1. Theo Blankenauw, Amsterdam; 2. C. Pasel, Amsterdam; 3. Jo Hulshof, Den Bosch; 4. Joop Middelink, Amsterdam; 5. Verhoeckx, Den Haag; 6. van de Neut, Amsterdam; 7. Beenen; 8. Dorregest;
RONDE VAN LIMBURG.(1946.04.28)
Arie van Vooren won de ronde van Limburg Lust en Schellingerhout vielen
ONVERMOEID met een bestoft gezicht, maar met de lach, een overwinnaar eigen, stormde de 21-jarige Beverwyker Arie v. Vooren over het dichtbevolkte Koningsplein te Maastricht. Hy was de overwinnaar geworden van de eerste Nederlandse wegwedstrijd in dit seizoen, die als Maas-Peel-Mijn-Koers by de NWU is ingeschreven en zyn we goed ingelicht, voortaan tot de klassieke wedstryden zal worden gerekend. Aan deze overwinning van Arie gaat evenwel een stukje tragiek vooraf. Het gebeurde ongeveer 45 km voor het einde op de Molenberg by Heerlen. By het verkeerd oversteken van de rijweg door de kopgroep, bestaande uit de renners Pauwels v. Vooren. Schellinge- hout en Lust, bleven de twee laatstgenoemden in de tramrails haken en vielen. Lust herstelde zich spoedig en kwam met Pauwels even voor de tweede groep te liggen, terwyl ook Scheliingerhout weer spoedig in het zadel zat. Dit ongelukje benutte Vooren om er gemakkelyk tussen uit te trekken. Zijn voorsprong was zelfs zo groot, dat hij met een voorsprong van 10 min. 30 door de finish ging.
De eerste pechvogel
ACHT km na het begin van de 270 km lange rit, die om half elf op het Vrijthof te Maastricht aanving, vluchtte een groep van zestien renners. Niet veel later ontmoetten wy de eerste pechvogels van dit peleton. Het waren Bakker uit Zaandam en Piet van Nek, die met bandenpech aan de kant stonden. De Korver, Pauwels Lust, Schellingerhout, Vooren en de Belg Thielens vormden de kopgroep. Reeds na 50 km. hadden deze renners een voorsprong van 3 min. 20 bereikt. In het volgpeleton zaten op dat ogenblik
o.a. Wim de Ruiter, Chr Smit, Joossen, Verschuren, De Ridder,
Theus en Snellen. Door om beurten aan te trekken probeerden zij de
voorsprong van de weglopers te verkleinen, wat niet lukte.
By Weert noteerden we een voorsprong van 6 min. 40 sec. voor de nog steeds uit zes man bestaande kopgroep. Niet veel later echter verhuisden Smit en Snellen wegens bandenpech naar het 3e peleton en moesten De Gans, Poulissen en Pakus van verdere deelneming afzien.
Toen we bij de bevoorrading In Venlo post vatten constateerden we, dat uit de kopgroep De Korver naar de tweede plaats was teruggevallen en de Belg Thielens door bandenpech de stryd moest staken.
De Cauberg op.
ONDER aanvoering van Joossen en vooral van De Ruiter passeerde 3 min. 15 sec. later de tweede groep, welke intussen tot zes man was uitgedund. De gloeiende hitte en de kilometerlange stuifweg waren voor deze mannen met soepele spieren en ijzeren longen geen reden om hun snelheid van 36 a 38 km te minderen. Zo werd kilometer na kilometer gereden zonder dat er belangrijke veranderingen plaats vonden of van een uitlooppoging sprake was. Toen de persauto vooruit naar Valkenburg was gereden, opdat we
getuige konden zijn van de gevreesde beklimming van de Cauberg bleek dit wel heel duidelijk, want in de hiervoor genoemde groepen was weinig verandering gekomen. Arie reed nog steeds alleen op kop.
Zonder een inzinking zagen we de kleine Beverwyker, staande op zijn
pedalen, de Cauberg beklimmen. Vijf minuten later volgden Lust en Pauwels,
terwyl de grote groep op 1 km afstand tegen de berg begon.
De grote Belgen ontbraken
HET was jammer, dat de bekende Belgische renners met wereldnaam, als Rik van Steenbergen Karel Kaers en Marcel Kint hun contract niet hadden kunnen nakomen. Wellicht zou het klimmen over de vele heuvels in Zuid-Limburg en het jagen op de vlakke weg in het Noorden een levendiger beeld hebben gekregen dan nu het geval was
Ook de eindstrijd was, doordat de kopstukken te vee uiteen lagen, niet
levendig en de valpartij in Heerlen was voor de uitslag beslissend.
Arie v. Vooren won deze stryd van 270 km In 7 uur 45 min. 5 sec. met
een gemiddelde snelheid van 35 km per uur.
Beroepsrenners: 1. Arie Vooren; 2. Bouk Schellingerhoudt; 3. Frans Pauwels; 4. Frans van de Zande; 5. Karel de Baere; 6. K. van ’t Sand; 7. Henk de Hoog; 8. Lode Poels; 9. Cees Joosen; 10. Ward van Dijck; 11. Jansen; 12. Scheitzer; 13. Lambrichts; 14. Blauw; 15. Lust;
RONDE VAN NOORD-HOLLAND.(1946.06.10)
Mooie zege van Middelink In Ronde van Noord-Holland
De Ronde van Noord-Holland, voor amateurs georganiseerd door de Zaandamsche wielerclub DTS, is een bijzonder succes geworden. Duizenden volgden den strijd en bewonderden de prestaties van de renners. De held van den dag was de winnaar van den koers Joop Middelink, die in de laatste phase van den strijd met zijn stadgenooten Leo de Booij, Joop Harmans en den Hagenaar Kettenis een voorsprong had genomen. Reeds in het eerste gedeelte, van Zaandam naar Purmerend, kwam Middelink In actie, toen hij er met Krever tusschenuit trok. Dat was de inleiding tot den heroïschen strijd, dien hij later zou voeren tegen een veld van bijna 80 tegenstanders en tegen den storm, die over het land loeide. Bij Oosthuizen werd eerst Krever en toen Middelink weer ingeloopen, dank zij het agressief rijden van Kettenis. Toen ging Blankenauw zich roeren en nam een voorsprong. Harmans en P. Bakker voegden zich bij hem. maar na 40 K.M. moest Blankenauw door een lekken band den strijd staken. In de richting Enkhuizen was Harmans weer weg, nu met Van Os en Duijf. Er werd een flink gat geslagen. Toen de karavaan tegen den zwaren wind naar Medembllk voortjakkerde, zagen we plotseling Middelink afstappen, om zijn wiel kalmpjes op een lagere versnelling te draaien. Er mocht namelijk niet met versnellingsapparaat gereden worden. Middelink raakte daardoor meer dan twee minuten achter en men achtte zijn kans verkeken. Maar De Booij, Smits en Hendrikx waren eveneens achter geraakt en dit kwartet heeft wonderlijk gereden. Na hard zwoegen kregen zij aansluiting juist op het moment, dat eerst Duijf, daarna Van Os en later Harmans door het peleton waren opgeslokt. Korten tijd later ging Middelink alleen weg en bleef tegen wind in 100 meter voorsprong twaalf kilometer lang verdedigen. In Uitgeest werd hij weer ingeloopen. Middelink bleef echter met De Booij, Harmans en Kettenis de actiefste en hun volharden werd beloond. Zij kregen een mooien voorsprong en kwamen gevieren in Zaandam, waar Middelink in de eindspurt won. 2. De Booij, 3. Kettenis. Harmans, die op het laatst nog had moeten lossen, werd zevende.
Amateurs: 1. Joop Middelink, Amsterdam 165 km in 5.15.26; 2. L. de Booij, Amsterdam; 3. Tinus Kettenis, Den Haag; 4. H. Sints, Antwerpen; 5. C. RottSchaver, Amsterdam; 6. ---; 7. Harmsen;
ROOSENDAAL.(1946.08.11)
Amateurs: 1. Jansen Mathieu, 2. W. van Halen, 3. Harrie van de Elshout,
ROTTERDAM.(1946.04.27)
Amateurs: 1. Piet de Vries,
ROTTERDAM.FEIJENOORD.(1946.08.31)
LAMBRICHS zegenvierde in de Ronde van Feijenoord
Ongekend grote belangstelling
De Limburger Jan Lambrichts heeft Zaterdagmiddag de zesde “ Ronde van Feijenoord”gewonnen, nadat verscheidene van zijn sterkste concurenten waren uitgeschakeld en hij zich kort voor het einde een mooie en zekere voorsprong had verzekerd. Ekelmans uit Eindhoven had hem kranig terzijde gestaan, doch moest in de sprint de meerderheid van Lambrichs erkennen. Zeker 150.000 toeschouwers woonden de traditionele wielerwedstrijd op de linker Maasoever bij. Vier en vijftig renners vertrokken voor de grote strijd op het 2,5 km lange circuit, toen burgemeester Oud het startschot had gelost. Van de inschrijvers hadden o.a. Wijdenes, Steenbakkers, Cor de Best, Henk de Jong, Henk de Hoog, Dietvorst en Van Dungen verstek laten gaan, doch het veld bevatte nog voldoende kopstukken om een spannende strijd te mogen verwachten.
Er werd dadelijk een hoog tempo ingezet, waardoor het onmogelijk was om te ontsnappen. Verschuren en de Korver waren aanvankelijk de aanvoerders. Na twee ronden moest Piet van Nek de strijd reeds staken wegens pech. Kort daarop kregen ook Chris Smits en Wim de Ruiter moeilijkheden. Eerstgenoemde kreeg kort achtereen vier keer een lekke band en moest twee keer van fiets verwisselen. Hardnekkig joeg hij in gezelschap van De Ruiter achter het peloton aan, doch tenslotte moesten zij opgeven. Intussen hadden De Korver en Vethaak kans gezien een kleine voorsprong te bemachtigen, die zelfs tot 22 seconden uitgroeide. Later moest Vethaak lossen en ging De Korver nog enige tijd alleen aan kop, doch toen 20 ronden waren gereden, was alles weer bijeen. Daarna waren Liebregts, Mathijsen, Lambrichts, Motke en Maas enkele ronden de aanvoerders, terwijl in die tijd Frans Struts moest opgeven en Van der Zande achter raakte.
Het veld was al flink gedund en toen de helft van de wedstrijd achter de rug was, bleken al ruim 20 renners verdwenen. Nog steeds werd met een gemiddelde van 40 km. per uur gereden. Van een ernstige weglooppoging kwam niets. Nu en dan als een premie werd verreden, werd het veld wat uit elkaar getrokken, maar spoedig daarna lag alles weer bij elkaar.
Had de wedstrijd in de aanvang een zeer levendig karakter, later werd deze eentonig. Er gebeurde weinig belangwekkends. Bovendien geraakten enkele kopstukken in de achterhoede, Verschuren, Lakeman, De Korver en Joossen speelden geen rol meer. De Korver verdween zelfs van het terrein. Piet van gerven, die zich kranig weerde, ondernam nog een poging om weg te komen, doch faalde.
Toen nog 9 ronden gereden moesten worden, ontsnapte Lambrichts, doch werd onmiddellijk gevolgd door Ekelmans. Samen zetten ze door en daar het peloton verschijnselen van vermoeidheid vertoonde, gelukte het aan het twetal een behoorlijke voorsprong te krijgen. Regelmatig vergrootten ze die en ze werden niet meer bedreigd. Het veld werd in stukken getrokken, waardoor groepjes van twee of drie renners de strijd vervolgden. Er kwam geen wijziging meer in de positie, zodat Lambrichts en Ekelmans om de eerste plaats moesten kampen. In de sprint won Jan Lambrichts. Nog geen 20 renners reden de zware wedstrijd uit.
Beroepsrenners en Onafhankelijken: 1. Jan Lambrichts, Bunde, in 3 uur 4 min. 10 sec.; 2.Ekelmans, Eindhoven; 3. C. Bijl, Den Haag; 4. C. Bakker, Zaandam; 5. Jos Jansen, Elsloo; 6. C. Heeren, Bosschehoofd; 7. P. van gerven, Rotterdam; 8. H. Maas, Geldrop; 9. H. Hakeman, Amsterdam; 10. J. Luyendijk, Sommelsdijk;
ROTTERDAM.KAMPIOENSCHAP.(1946.09.22)
Van Bruchem kampioen van Rotterdam
De Rotterdamse Leeuw heeft Zondag in de Oude Plantage een 100 km-wedstrijd gehouden, waarin het kampioenschap van Rotterdam werd verreden. De belangstelling was zeer groot, want 1 a 8000 toeschouwers hadden zich om het circuit geschaard. Het werd een aardige wedstrijd met spannende momenten. De uitslag was:
Amateurs: 1. P. van Bruchem. kampioen van Rotterdam. 2 uur 43 min. 25 sec;. 2. Tonny Verhoeven; 3. P. Zwanenburg; 4, J. Luyendijk, op een ronde: 5. H Wing; 6 J. v. d. Zijde; 7. J. v. d. Vaart; 8 A. Hermans; . 9. J. Sens; 10., T. Trijsburg.
Nieuwelingen (50 km): 1. W. Verhoeven; 2. A.. de Best; 3. T. Fillekes; 4. J. Hendrikson; 5. H. Buis.
ROTTERDAM.OUDE PLANTAGE.(1946.08.04)
Althuizen won in de Oude Plantage Kettenis in de sprint geslagen
De wedstrijd, die Zondagmiddag op het circuit in de Oude Plantage werd gehouden, heeft een bijzonder aantrekkelijk karakter gekregen, eensdeels omdat er in hoog tempo hardnekkig werd gevochten om de overwinning, anderdeels omdat de Hagenaars Althuizen en Kettenis na rondenlange strijd het veld renners op de knieën dwongen. De duizenden toeschouwers konden van begin tot einde van een prima, wielerwedstrijd genieten.
Dadelijk van de start werd een hoog tempo ingezet en 't was te voorzien dat het niemand zou gelukken om te ontsnappen. Elke poging daartoe werd onmiddellijk de kop ingedrukt en hoewel het veld van 27 renners spoedig aanzienlijk slonk, bleven de sterksten toch bijeen. Toen nog 25 ronden . (van.. 1100 m) gereden moesten worden, gooiden Althuizen en Kettenis er, een schepje op, geraakten los én van dat ogenblik af liepen ze regelmatig uit. Ondanks dat er met een gemiddelde snelheid van 40 km per uur werd gedraaid, wisten ze vlak voor het einde alle concurrenten te passeren. In de sprint won Althuizen. " Slechts"" negen man reden de wedstrijd uit. De nieuwelingen reden eveneens een aardige wedstrijd. Bij hen ging het tussen Huet en Verhoeven. Eerstgenoemde iets sneller in de eindsprint en won. De uitslagen waren:
Nieuwelingen (30 ronden): 1. Huet, 54 min. 27.2 sec.; 2. W. Verhoeven; 3. De Best; op één ronde: 4. F. Ravesteyn; 5. W. J. Duivenbode.
Amateurs (70 ronden): 1. L. Althuizen, Den Haag, 1 uur 58 min. 58 sec.; 2. M. Kettenis, Den Haag; op één ronde: 3. P. de Reijer, Scheveningen; 4. G. Ravesteyn, Den Haag; 5. G. v. d. Kaa, Rotterdam; 6. P. Spierenbung, Rotterdam; 7. J. C. de Bruto, Dordrecht; 8. P. v. Ekelen.
ROTTERDAM.OUDE PLANTAGE.(1946.08.11)
De levendige strijd boeide een groot aantal toeschouwers
In verschillende wedstrijden is al gebleken, dat de meeste renners niet in staat zijn om een grotere afstand dan 60 tot 80 km. te rijden. Ze zijn niet hard genoeg. Het ontbreekt hun aan uithoudingsvermogen en het was daarom een goede gedachte van De Rotterdamse Leeuw om in de Oude Plantage een 100km wedstrijd te organiseren. Van de 17 deelnemers, die startten, was Chris Smits de sterkste en won in 2 uur 47 min. Deze belangwekkende koers.
Voor hetgeen “De Leeuw”Zondagmiddag ondernam vond bij belangstelling bij de renners, maar ook waardering bij het publiek, want acht duizend toeschouwers volgden de strijd op het 1100 meter lange circuit.
Chris Smits won in de Oude Plantage
Nauwelijks was het vertreksein gegeven of het tempo werd hoog opgevoerd en het leek er op, dat er weinig zou komen van weglooppogingen. Maar in de derde ronde ontsnapten Cris Smits en Van der Zijden en veroverden een kleine doch waardevolle voorsprong. Max de Ridder probeerde de vluchtelingen te achterhalen, maar zijn pogen bleef tevergeefs. Langzamerhand vergrootte het tweetal de voorsprong, toen Van Straten en De Ridder er samen op uit gingen om het nog eens te proberen. En inderdaad gelukte het Van Straten om aansluiting te krijgen, doch De Ridder viel weer terug. De vreugde was echter van korte duur, want nadat het peloton hardnekkig bleef jagen achter de uitlopers, moesten Smits en Van Straten het onderspit delven. Dat betekende geenszins rust, want van dat ogenblik werd er slag op slag geleverd. Verscheiden renners probeerden te ontsnappen mat het gevolg, dat het peloton uiteengerukt werd en er zich twee groepen vormden. De kopgroep had nu weldra en halve ronde voorsprong. Het waren Van Gerven, Smits, De Ridder en Van Straten, die de toon aangaven. Verschillende deelnemers, door pech achtervolgd, moesten intussen de strijd staken. Het tempo zakte iets en alleen wanneer premies werden uitgeloofd, volgden felle sprints. In die tijd viel ook Van Straten uit door pech, zodat noch drie man aan de kop gingen. Het tempo bleef zakken en de 70 km werd gereden in 1 uur 55 min.
Tegen het einde onderscheidde Lauwers zich door strijdlust al leverde het hem geen winst op. Vlak voor het einde ondernam hij nog een poging en wist de kop tot op 50 meter te naderen. In de eindsprint was Smits de snelste. De Ridder moest zich met de tweede plaats vergenoegen, terwijl Piet van gerven derde werd en Lauwers vierde. Het was een levendige wedstrijd met veel spannende momenten.
In het begin hadden twee B-Klassers dertig ronden meegereden, die het hoge tempo goed volgden.
Amateurs: 1. Chr. Smits, 2 uur 47 min. 37 sec.; 2. M. de Ridder; 3. P. van gerven; 4. B. Lauwers; op een ronde 5. Spierenburg; op twee ronden 6. Zwaneburg; 7. Howard Wing;
B-klassers (33 km) 1. De Best 46 min. 12 sec.
ROTTERDAM.OUDE PLANTAGE.(1946.08.31)
Van Bruchem wint in de Oude Plantage
In de Oude Plantage –organiseerde de Rotterdamse Leeuw Zaterdagmorgen
een nationale wedstrijd voor amateurs en nieuwelingen.
De nieuwelingen vertrokken gelijk met de amateurs, doch zy reden 30 ronden tegen de A-klassers: 60 .ronden (65 km.).De uitslagen waren:
Amateurs:1 P. v. Bruchem; R'dam, 65 km in1uur 47 min. 10 sec.; 2 P. Zwanenburg op 45 sec; op. één -ronde: 3 A. Sins, R'dam; 4 P. A. Dorst, Overschie; 5 W.A.J. Verméys Oosterhout; 6 H. Hermans; 7 C. M. de Bruin,
Dordrecht; 8 A. Hubrechts, Den Haag.
Nieuwelingen: 1 A. Fillékes, Gouda 33 km in 58 min. 33 sec.; 2. J.F Nienkemper Dordrecht;
ROTTERDAM.OUDE-PLANTAGE.(1946.05.04)
Spannende strijd in Oude Plantage
De jeugdige Vlaardingse amateur P. de Vries heeft Zaterdagmiddag na een hardnekkige strijd tegen sterke; concurrenten de derde „Ronde van de Oude Plantage" gewonnen. De Rotterdamse Leeuw heeft nu definitief toestemming gekregen om op het circuit in de Oude Plantage te rijden en heeft daarvan dadelijk gebruik gemaakt om als onderdeel van de bevrijdingsfeesten een wielerwedstrijd te organiseren.
Bijna dertig van de sterkste amateurs startten voor de 65 km lange strijd. Nauwelijks was het vertreksein gegeven of drie renners — Verhoeven. Van Beek en De Vries — zetten een hoog tempo in en namen een flinke voorsprong op het hoofdpeleton. Al spoedig stond vast, dat dit drietal een voorname rol zou spelen. En toen zij voortdurend uitliepen, dreigde de wedstrijd eentonig te verlopen. De Brabander Elshout bracht leven in de brouwerij, want hij ontsnapte uit de hoofdgroep en joeg rondenlang achter het trio aan de kop. Zijn pogingen om bij hen te komen faalde, nadat hij zeer zwaar werk alleen had moeten verrichten. Intussen was ook De Reyer een woordje gaan meespreken. De spanning steeg aanmerkelijk toen Verhoeven zijn tegenstanders had gelost en alleen aan de kop joeg. Dat was echter een te zware opgave voor hem. Te vroeg was hij begonnen en na enkele ronden werd hij weer ingelopen. Van dit ogenblik af bewaakten de concurrenten elkaar, met het gevolg dat een poging van De Vries om weg te komen ook mislukte. Vlak vóór het einde probeerde Verhoeven opnieuw om te ontkomen, doch Van Beek en De Vries riepen hem tot de orde. In de laatste ronde viel onverwacht de beslissing. Op 500 meter vóór het einde zette De Vries een geweldige spurt in. die noch Van Beek, noch Verhoeven kon volgen en onbedreigd passeerde de Vlaardinger de eindstreep. De winnaar, die zich reeds eerder in enkele wedstrijden onderscheidde, toonde zich ook te Rotterdam een amateur, waarvan nog veel is te verwachten. Bij de nieuwelingen won Ris uit Assendelft
Nieuwelingen: 1. C. Ris, Assendelft, (30 km in 51 min. 12 sec.); 2. H. Brinkman, Maasland; 3. O. R. Elswijk. Zaandam; 4. N. Hemneman. Beverwijk.
Amateurs (65 km): 1. P. de Vries, Vlaardingen, tijd 1 uur 43 min. 16.6 sec.; 2. O. van Beek, Oostzaan; 3. T. Verhoeven, Overschie; op één ronde: 4. P. de Reyer, Scheveningen; 5. P. Sins, Rotterdam: 6. P. de Groot. Limmen; 7. W. Vermeys, Oosterhout; 8. H. Elshout. Made; 9. A. Krijgsman, Rijswijk; 10. P. Buist, Zaandam;
SAS VAN GENT.(1946.09.03)
Beroepsrenners: 1.J Meirlaen(B), 2. R. Desmet(B), 3. A. Schepers(B), 4. D. de Wilde, 5. M. Vermeiren, 6. Janus van der Heijden, 7. F. van Kerrebroek, 8. J. van Gelderen, 9. Gaston de Wagter, 10. J. de Keijzer.
SCHEVENINGEN.(1946.07.06)
Theo Middelkamp ongenaakbaar
Zelden heeft een renner zo overtuigend een zege behaald als Zaterdag Theo Middelkamp in het Criterium van Scheveningen. De Koning der Kermiskoer- sers zoals men onzen kampioen in België noemt was wel uitstekend op dreef, toen hy na ruim 35 km op de vlucht sloeg en al zyn tegenstanders. Schulte incluis, tenslotte na een jacht van 35 km een ronde achterstand bezorgde. Befaamde Belgische en Franse renners als Emile Masson en Rik van Steenbergen kwamen er niet aan te pas.
Slechts de Zwitser Keiler bleek nog in staat een vierde plaats te bezeten.
Ongeveer 30.000 toeschouwers waren er getuige van dat de 46 deelnemers
aan de 100 km course weliswaar zeer snel doch nogal monotoon over
Boulevard en Gevers Deynootweg draaiden en de Rotterdammer Verschuren
verschillende premies zagen winnen. Enige kleur werd vervolgens aan de stryd in deze eerste fase gebracht, doordat de Belgische kampioen Emile Masson, nadat deze met pech te kampen had gekregen, gesteund door zyn landgenoot Bruneel een korte felle achtervolging inzette. Een staaltje van echt Belgische ploeggeest, dat door de duizenden op prijs werd gesteld.
Dat was sensatie No. 1. Het publiek stond rechtop van verbazing, toen op een gegeven moment v. d. Star, Rik van Steenbergen, Verschuren en Schulte een vyftig meter voorsprong hadden genomen en het rood-wit-blauwe maillot in het peleton zichtbaar werd. Theo Middelkamp schoot naar voren in een onstuimige vaart achter het viertal aan en... voorby. Voordat men van de verrassing was bekomen, had Middelkamp 24 seconden... 37 seconden...
52 seconden genomen en Jan Lambrichts in zicht gekregen, die door kettingpech was achter geraakt. Imiddels had Schulte het grote gevaar ingezien en in zyn eentje zette hy de achtervolging in.
Middelkamp ongenaakbaar
Doch Middelkamp was niet te houden. In een tempo, dat tegen de 47
km per uur liep, bleef hy 18 km lar.g doorjagen, van wiel op wiel springend.
We zagen toen op Keller en Cools na den een de anderen verdwijnen. Het ging hen in dit criterium te snel. Toen moest Middelkamp nog 18 km door
blijven jagen om tenslotte ook Schulte het hoofd te doen buigen.
10 km voor het einde ging Steenbakkers er van door en deze wist op de tweede praats beslag te leggen.
De amateurs
De Amateurs hadden voordien over 50 km stryd geleverd. 14 km voor het einde ging Kleefstra en Voorting er van door, waarby zich vervolgens nog Van Beek voegde. Dit trio bleef bijeen zodat de sprint moest, beslissen. Deze werd royaal door Kleefstra gewonnen. De uitslagen van deze goed georganiseerde
en sportief geslaagde wedstrijden van de Scheveningse club „de Kampioen" waren:
Beroepsrenners: 1. Theo Middelkamp, Kieldrecht; 2. Toon Steenbakker, Den Bosch; 3. Bernard Franken, Hulst; 4. G.Keller, Zwitserland; 5. Cools, Belgie; 6. Sijen, Maastricht; 7. Gerrit Schulte, Den Bosch; 8. Kees Pellenaars, Breda; 9. Cor van de Star, Den Haag; 10. Jan Lambrichs, Bunde; ; 11. Willem Matena, Den Haag;
Amateurs: 1. Cas Kleefstra, Amsterdam; 2. Gerard van Beek, Oostzaan; 3. Gerrit Voorting, Haarlem; 4. Harmans, Amsterdam; 5. G. van Ravensteijn, Den Haag; 6. J. Kettenis, Den Haag; 7. T. Verhoeven, Overschie; 8. H. Krever, 9. J. van Os, 10. P. Peters
SCHIEDAM.(1946.08.10)
KLEEFSTRA was de tacticus
De eerste ronde van Schiedam, bijgewoond door ruim 3000 toeschouwers, die plaatsje langs het 12/2 km lange parcours aan de Stadhouderslaan hadden gezocht, bracht slechts twaalf amateurs aan de start, waaronder acht renners uit de NWU-ploeg. Slechts de Oostzaner Van Beek, de Haarlemmer Peeters en Van Os uit Landsmeer, ontbraken aan het groepje, waaruit volgende week na de wedstrijden te Valkenburg het team voor de wereldkampioenschappen zal worden gekozen.
Door het kleine aantal renners is er weinig strijd geweest. Wel is gebleken, dat de Haarlemmer Voorting over goede capaciteiten beschikt, want van de 68 ronden heeft hij er 40 alleen gereden met een voorsprong van bijna 3/4 km. Kleefstra toonde zich evenwel wederom den groten tacticus, die zijn rivalen, Verhoeven, De Booij en Harmans (Allen NWU-ploeg) geen moment uit het oog verloor. Toen er nog 18 ronden van de 100 km te rijden waren, voerde hij zijn tempo zo hoog op, dat allen, behalve de FDuivendrechter Krever, een ronde door hem werden gelapt. Voor Voorting een goede les om zijn krachten niet onnodig te verspelen door gedurende 2/3 van een course alleen als werkpaard te dienen. Van verhoeven hebben we ons afgevraagd of hij niet te zwaar begint te worden.
De wedstrijd werd voorafgegaan door een weinig aantrekkelijke nieuwelingenkoers over 35 km, die werd gewonnen door H. Brinkman uit Maasland.
Amateurs: 1. C.Kleefstra, Amsterdam, 2 uur 27 min. 28sec.; 2. Kreuer, Duivendrecht; 3. Voorting, Haarlem; 4. Verhoeven, Overschie; 5. De Booy, Amsterdam; 6. Bammens, Heiloo; 7. Dietvorst, Amsterdam; 8. Dorst, Overschie; 9. Baumgarten, Rotterdam;
Nieuwelingen: 1. H. Brinkam, Maasland, 43 min 16 sec.; 2. Keizer; 3. Schotman; 4. Vet; 5. Spierenburg; 6. Elswijk; 7. Vlietman;
S-HEERENHOEK.(1946.09.07)
Amateurs: 1. R.G. Jansen; 2. J. Hulshof; 3. A.Bloemersen; 4. W. Vermijs; 5. L. Bakker; 6. C. van Elshout;
SOESTERBERG.(1946.06.23)
Amateurs: 1. Johan Fleurij
STEENBERGEN.(1946.08.10)
Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman; 2. Cees Joossen; 3. A. van de Heijden; 4. Jan Lambrichs; 5. Alfons Stuyts; 6. Marinus Buurton; 7. Piet van Gerven; 8. Willem Matena; 9. Piet Gommans; 10. Frans van de Zande;
STEIN.(1946.06.30)
WEER: ARIE VOOREN!
Hij wint de Ronde van Stein. De 4de ronde van Stein werd voor een groot aantal kijklustigen verreden, die voor een beetje tropenhitte niet terugdeinsden. Het was inderdaad ontzettend warm gisterenmiddag in het land van Stein.
Deze ronde zou men in twee perioden kunnen verdeelen! De eerste 30 ronden, waarin niet veel te beleven viel. (Slechts enkele jachten in 't peleton brachten wat afwiseling. Voor de rest viel er niet veel te beloven.)
Dit zou echter geheel anders worden in de eerste ronden van de tweede helft. Arie Vooren tracht een spoedige beslissing te forceeren. Hij schijnt onmid- dellijk succes te hebben als hij in gezelschap van de Hoog, Janssen, Pepels,
- d. Star en Motké er tusschen uitttrekt.
De voorsprong van deze uitloopen op het parcours wordt geleidelijk grooter. Felle jachten in het peleton zijn er het gevolg van.
Schweitzer, die vooral in de eerste helft van zich deed spreken, probeert het alleen, doch faalt en verlaat, een illusie armer, de koers.
Alleen de korte sprints voor de premies — waaraan deze middag geen gebrek was — brachten nog wat opleving in de voorste gelederen.
Als in de laatste ronde de situatie nog niet is verandert, toont Arie Vooren zich in een felle sprint de sterkste en zet ook weer deze Limburgsche ronde op zijn naam. De uitslagen:
Beroepsrenners: 1. Arie Vooren; 2. Cor van de Star; 3. Louis Motke; 4. Henk de Hoog; 5. Sjef Jansen; 6. Martin Pepels; 7. Bouk Schellingerhoudt; 8. Cor Bakker; 9. Piet Gommans; 10. Harry Maas; 11. Kersten; 12. Liebregts;
Amateurs: 1. P.Bakker; 3. Leo Copier; 3. J. Scheers; 4. Hulshof; 5. Smetz; 6. Blankennauw; 7. Joop Middelink;
Nieuwelingen: 1. Cor Elswijk; 2. Aad Schotman; 3. Klaas Vet;
TERWINSELEN.(1946.08.12)
- van Beek de groote man in de Ronde van Terwinselen
De Wilhelmina-ronde voor amateurs scheen reeds in de eerste randen vrijwel beslist. Harmans, de nieuwe Ned kampioen op de baan over 50 K.M. en van Os uit Landsmeer namen toen reeds een dusdanigen voorsprong dat er heel wat moest gebeuren, indien de winnaar niet een van beide genoemde renners zou zijn. Buiten aller verwachting is noch Harmans noch van Os als winnaar geëindigd, dank zij het prachtige werk van Van Beek (een der uitverkorenen van Zurich ?), die een ogenschijnlijk hopelooze achterstand tenslotte nog in een daverende overwinning omzette.
Ondanks het vele schoons aan premies, dat men den renners beloofde, indien zij voor wat sensatie zouden zorgen, bleef de strijd vrij eenzijdig.
Harmans en Van Os slaagden erin hun voorsprong op het peleton, dat in twee kleine groepjes was uiteengevallen, zoodanig op te voeren, dat het vrijwel ondoenlijk leek voor de achtervolgers om dit tweetal nog te halen. De tweede groep waarin het gros van het rennersveld zat, werd tenslotte door Harmans en van Os gedubbeld. Stomme pech — 'n lek bandje — zou even later Harmans een achterstand op zijn maat bezorgen die hij niet meer zou weten in te halen.
Van Beek, die steeds in de eerste groep achtervolgers zat ging toen zijn slag slaan. Hij wist eerst Harmans te pakken te krijgen, waarna hij meteen de sprong op van Os waagde. Toen er nog een slordige tien ronden te verrijden waren haalde hij den koplooper in, waarna hij dezen rustig gezelschap bleef houden in afwachting van den eindsprint, waarin hij zich gedecideerd de sterkste toonde De totaal-uitslag luidt als volgt:
Amateurs: 1. Gerard van Beek; 2. J. van Os; 3. Harm Smits; 4. Harmans; 5. Peters; 6. Copier; 7. Jansen; 8. Plum; 9. Schijns; 10. Beenen;
Nieuwelingen: 1. Cor Elswijk, Zaandam;
TILBURG.HASSELT.(1946.09.15)
De „Ronde van de Hasselt” uitstekend geslaagd
DE ROTTERDAMMER v. GERWEN WINNAAR.
Dat de „Ronde van de Hasselt" nog steeds een eerste plaats in de rij der sportevenementen inneemt, is gisteren weer duidelijk bewezen.
Ruim 35.000 toeschouwers omzoomden het 3 km. lange traject, waar de gemeentelijke politie in samenwerking met Hasselts Belang voor een goede afzetting hadden zorg gedragen.
Het weer hield zich goed, er stond een straffe wind. Even na 3 uur loste de Commissaris van Politie, de heer P. A. M. Preusting het startschot en 48 renners begonnen aan de 100 km. koers. — Regelmatig draaiden zij hun rondjes, en even regelmatig verdwenen diverse renners wegens lekke banden of eenig ander mankement. Het veld bleef tot en met de 20ste ronde bijeen, hoewel eenige renners al ecu ronde achterstand hadden opgeloopen. Daarna scheidde zich cpn achttal renners van het peloton af, hetgeen op ca. 10 m. volgde. Deze acht waren Pepels, Bijl, Stuyts, Wijdenes, Buuron, v. Gerwen, Joosen en Teuns. De oude rot Joosen had zich na een goede sprong bij de leiders gevoegd en toen de laatste ronden waren ingegaan, dacht men algemeen dat hij winnaar zou worden.
Maar v. d. Bijl bleef bij hem en achter deze zat v. Gorwen. De laatste ronde meest beslissen en bij het uitkomen van de laatste bocht lagen van Gerwen en Stuyts plotseling alleen op kop, gevolg door Joosen en Bijl op ongeveer 20 meter. De eindsprint was overtuigend voor de Rotterdammer v. Gerwen, die dus winnaar werd. Zijn tijd was 2 uur 40 min. 55 sec.
Er werd tamelijk snel gereden, de 60 km. in 1 uur 41 min. 35 sec; de 75 km. in 2 uur 6 min. 45 sec; de 90 km. in 2 uur 31 min. 50 sec. De gemiddelde uursnelheid van den winnaar was 37,28 km.
Van Fessem kwam als eerste Tilburger aan, waardoor hy in het bezit kwam van de daarvoor uitgeloofde premie. Bakker, Diependaal en Reynen waren de andere Tilburgers, welke deze koers uitreden. Aarts, Franken, van Helvoirt en Tillieu hadden wegens pech meoten opgeven. De organisatie was bij Hasselts Belang in volmaakt goede handen. Het actieve bestuur kan dan ook met voldoening op de ronde 1946 terug zien. Vermelden wij nog dat de voorzitter van Tilburg Vooruit voor het startschot Hasselts Belang waardeerende woorden toesprak voor de organisatie van dit wielersportfestijn en dat verschillende autoriteiten de wedstrijd bijwoonden. Het College van B. en W. was vertegenwoordigd door Weth. L. Janssens. Het publiek kon de wedstryd goed volgen, waaraan de goede radio-versterking Pivado over het geheele traject aanwezig, zeker in belangrijke mate heeft medegewerkt. De eindstand luidt:
Beroepsrenners: 1. Piet van Gerwen, Rotterdam; 2. Alphons Stuyts, Hoogerheide; 3. Cees Bijl, Den Haag; 4. Cees Joosen, made; 5. Herve Theuns, Belgie; 6. Marinus Buurton, Bergen op Zoom; 7. Leo Pepels, Elsloo; 8. Cor Wijdenes, Eindhoven; 9. Piet Gommans, Hoensbroek; 10. Harry Maas, Geldrop; 11. Eckelmans; 12. Meynders; 13. Takken, Broekhuizen;
UTRECHT.ZUILEN.(1946.05.04)
Schulte won de ronde van Zuylen
ZOWEL van de zijde der renners als van het publiek was er grote belangstelling voor de 100 km race, welke Zaterdag door “De Volharding", uit Utrecht, werd georganiseerd. Er was een prima veld bijeengebracht, waaronder de beste Nederlandse wegrenners. Onmiddellijk na het begin trok Henk Lakeman er tussenuit en kon een kleine voorsprong nemen. Hij werd echter nagejaagd door een groep renners, waarin o a. Schulte, Middelkamp, Steenbakkers en A. v. Vooren zaten, en het duurde niet lang of de vluchteling was ingehaald. Direct hierna sprong Bakker weg en wist handig twee uitgeloofde premies te winnen, waarna hij zich weer door het grote peloton liet opslokken. Zo was dus weer de hele groep byeen en men bewaakte elkaar angstvallig, totdat Schulte ongeveer 30 km voor het einde er onweerstaanbaar tussenuit trok en seconde na seconde op het peloton uitliep. Zelfs Arie v. Vooren, die Schulte steeds op de hielen volgde, kon deze geweldige demarrage niet bijhouden. Middelkamp, die naar het tweede peloton was afgezakt, maakte zich keurig los en sprong op de eerste groep terug, waar hij bleef zitten teneinde een eervolle tweede plaats te behalen. Schulte liep zienderogen uit en won ten slotte met ruim 30 sec. voorsprong in de tijd van 2 uur 26 min. 29 sec;
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte; 2. Theo Middelkamp; 3. Cor Bakker; 4. Henk Lakeman; 5. Klaas Tenede; 6. Bouk Schellingerhoudt; 7. Piet Evers; 8. Jan Hofstede; 9. A. Meijnders; 10. Marc Schoutema; 11. André de Korver;
Amateurs: 1. Tinus Kettenis; 2. Piet Peters; 3. Leo De Booij;
VALKENBURG.CAUBERG.(1946.05.12)
- Vooren zegeviert wederom op de Cauberg Kleefstra de beste amateur
VOOR de tweede maal in veertien dagen wist de Béverwijker Vooren meester te blijven op de Cauberg, Alhoewel grote mannen als Schulte en Middelkamp niet gestart waren, kunnen de organisatoren van het criterium op een zeer geslaagde middag terugzien. Bij de profs, die 18 maal de berg moesten beklimmen vielen weliswaar veel slachtoffeis door het slechte weer en het pechduiveltje uit, toch kon men in Valkenburg een goede en vooral harde course zien. De meest beproefde renner was wel W. de Ruyter uit Rotterdam, die eerst door machinedefect twee maal moest afstappen en in de 16e ronde werd betrokken in een grote valpartij in de daling. Tot twee maal toe wist hy er weer op het peloton te springen, doch de laatste maal was hij wel zoveel achter gekomen, dat allé kans voor de eerste plaats verkeken was. Onbedreigd gingen Arie Vooren en Kees Bakker de laatste ronde in en het leek er op, dat Bakker, die over een sterke spurt beschikt, ditmaal de winnaar zou zijn, doch met een handige sprong wist Arie even los te maken en ging wederom als eerste over de eindstreep. We kunnen en mogen zeker niet nalaten nog te vermelden, dat buiten De Ruyter ook L. van Dietvoort, de gebr. Pepels, Verstraten, Lust en v. d. Zande, die allen één- of meermalen van de fiets moesten stappen door pech. een prima cours gereden hebben.
Amateurs
By de amateurs, die onder beter 3 weersomstandigheden reden dan de profs, kon men een grote strijd verwachten. Kleefstra had zijn titel te verdedigen en heeft dit dan ook gedaan op meesterlijke wijze. Tweemaal moest de kleine Amsterdammer van fiets verwisselen en kreeg op de kop 42 seconden achterstand in de 6e ronde. Ik win toch, zei de kleine Cas en sprong op de kopgroep met een geweldige kracht. Toen de kopgroep dan ook in geweldige vaart van de berg kwam, zat Kleefstra aan de kop en had dus binnen 6 km ruim 40 seconden ingelopen. Het enthousiasme van het publiek was geweldig toen de laatste ronde genomen werd en weer zagen we de renners, en nu voor de laatste maal, van de berg af storten, en met Kleefstra onbedreigd aan de kop, een amateur-kampioen waardig. In deze vorm is Kleefstra een ernstige candidaat voor de wereldkampioenschappen op de weg voor amateurs. De uitslagen luiden:
Beroepsrenners:1. Arie Vooren; 2. Kees Bakker; 3. Leo Pepels; 4. Frans van de Zande; 5. Cor Bakker; 6. Martin Pepels; 7. Jan Lust; 8. Willem de Ruiter; 9. Marinus Buuron; 10. C. Verstraten;
Amateurs: 1. Cas Kleefstra; 2. Ton Verhoeven; 3. Gerard van Beek; 4. J.Kunst; 5. H. Smits; 6. J. Storm; 7. J.E. de Bruijn; 8. J.C. Hulshof; 9. R. jansen; 10. L. de Booy;
VENLO.(1946.09.29)
Beroepsrenners: 1. Jan Lust; 2. Jan Liebregts; 3. Henk Lakeman; 4. Cees Joosen; 5. Antoon Steenbakker; 6. Sjef Jansen; 7. Piet Gommans; 8. Willem Matena; 9. Marinus Buuron; 10. Jo Hulshoff;
VLAARDINGEN.(1946.04.13)
Amateurs: 1.Cas Kleefstra, 2. Joop Middelink, 3. Piet Smits,
Nieuwelingen: 1. Cees Ris, 2. Daan Hooyschuur, 3. Klaas Vet,
Adspiranten: Antoon Krijgsman, 2. J. Wildschut,
WEERT.(1946.06.11)
Cor van der Star won de Ronde van Weert
FAVORIET ARIE VOOREN ZORGDE VOOR EEN SENSATIONEEL SLOT
Iedereen wist het van te voren. Het is moeilijk uit te maken wie hier zal winnen, omdat er zooveel mogelijkheden zijn. Het was ook zeer moeilijk uit te maken, zelfs tot 7 ronden voor het einde al verwachtte iedereen, van Arie Vooren nog iets aparts. En Vooren dééd iets aparts Zes ronden voor het einde nadat hij ronde na ronde vanuit de groep moest springen om wegloopers terug te halen, deed hijzelf de beslissende sprong. Maar Joossen sprong met hem mee en even later ook van der Star en dat werd de slag. En van der Star won. In de sprint kneep hij met klein verschil de overwinning weg voor Joossen en Vooren en.... hij won verdiend. De wedstrijd was vrij eentoonig. Er zat een mogelijkheid om weg te komen op dit tè mooie parcours en we vreesden den wedstrijd dood te zien loopen. Totdat in de 6de ronde voor 't einde de slag begon.De totaaluitslag luidt:
Beroepsrenners: 1. Cor van de Star, den Haag; 2. Cees Joossen, Made; 3. Arie Vooren, Beverwijk; 4. Piet Evers, Zaandam; 5. Cees Bijl, Den Haag; 6. Henk Lakeman, Amsterdam; 7. Henk de Hoog, Amsterdam; 8. Willem Matena, Den Haag; 9. Piet van Nek, Amsterdam; 10. Louis Motké, Sittard; 11. Kees Bakker, Zaandam; 12. F. van den Broek, Eindhoven; 13. Tonny van Dungen, Den Bosch; 14. L. Pepels, Elsloo; 15. W. Kuipers, Den Haag;
WERELDKAMPIOENSCHAP.(1946.09.02)
Nederlandse wegrenners door pechduivelachtervolgd
Schulte eindigt als vijfde
Zürich, Zondagavond. De regen valt met bakken, maar hij kan de modder, noch de vreugde spoelen van Knecht's lachend gezicht, wanneer hij onder donderend gejubel van zijn Zwitserse landgenoten over de eindstreep stuift! Wereldkampioen. Een verrassend slot van een zo enerverende wedstrijd, dat deze het hoogtepunt werd van deze eerste na-oorlogse wereldkampioenschappen.
Hans Knecht, halverwege de koers, bogon anderhalve minuut achter een sterke kopgroep, na een ronde al opgenomen in de machtige cadans van deze kampioenen. Knecht, die twee ronden voor het einde de kracht vond om den vluchtende Kint in zijn kraag te gaan grijpen en die toen in gezelschap van den ouden wereldkampioen landgenoot Van Steenbergen weg durfde, onbevreesd voor de eensgezindheid van deze twee, omdat hij nog iets in petto had.
Hij werkte zich zonder op of omkijken met rukken en stoten de helling op.
Het waren werkelijk zijn laatste krachten, maar hij kon ze er genoeg uitkrijgen, en het was juist even te veel voor Kint. Kint loste op de klim, vastgehouden door het publiek, naar hij beweerde! 200 meter was het verschil, toen een overgelukkige Knecht triomphantelijk door de finish ging.
Bloemen voor Knecht, respect voor Kint, die al deze jonge kerels nog
een pittig lesje heeft gegeven, maar respect ook voor de Nederlanders én
onder hen vooral voor Gerrit Schulte, de man, die ons het wereldkam- pioenschap had kunnen bezorgen Als de pech, die al zijn landgenoten trof,
ook hem niet gegrepen had. Zij hebben prima gereden, onze jongens! Toen in de tweede ronde, wegrenners aan de kop lagen, was er een Hollander bij: Vooren. Toen in de vijfde ronde de afstand, tussen de vluchtelingen en peleton reeds groter werd en een aantal moedigen de sprong ging wagen, waren er twee Nederlanders bij: Middelkamp en Schulte.
En toen eindelijk een kopgroep van 11—12 man de lakens uitdeelde; waren er drie oranjetruien onder de machtigen van de koers.
Maar toen begon het, in de tiende ronde kreeg Schulte bandenpech, in de elfde ronde Vooren kettingbreuk.Het leek een slechte dag te worden voor de Nederlanders.
Doch Schulte zou nog eens zorgen voor glorieuze ogenblikken. In de twaalfde ronde worstelde hij zich weer los van de groep waarin o.m. Bartali zat en ging op jacht naar de vluchtelingen. Hij gaf er al zijn kracht aan en won in snel tempo terrein. En de Nederlanders juichten.
Maar zij juichten te vroeg. Schellingerhout en Middelkamp moesten ook al met gebroken kettingen van de fiets. Toen werd de taak voor Schulte te- zwaar. Niet om de tegenstanders, die hij in de beslissende ronden te bestrijden zou krijgen, maar om hetgeen hij al verricht had, het slopende solowerk op de afmattende hellingen van dit bedriegelijke parcours.
Hij werd vijfde en ook nu ontging hem dus, de kampioenstitel waar hij
nog steeds tevergeefs naar gedongen heeft. Maar het werk dat hij in
Zürich leverde doet voor dat van een wereldkampioen beslist niet
onder. Hij was zelfs voor de Zwitsers de held van de koers. De uitslag
was:
Beroepsrenners: 1. Hans Knecht Zwitserland, 270 km in 7uur 24min. 28 sec; 2. Kint, België; 3. Van Steenberghen, België; 4 Ricci, Italië; 5. Schulte, Nederland; 6. Kirchen, Luxemburg; 7. Bintener, Luxemburg; 8. Leoni, Italie; 9. Lapebie, Frankrijk; 10. Clemene, Luxemburg;
Onze amateurs achteraan
De prestaties van amateurs van de Nederlandse in het wereldkampioen- schap op de weg, zijn een felle aanklacht geworden tegen het systeem de kleine criteria en de vaak weinig serieuze wijze van oefenen bij onze renners.
Voorting en van Beek de enigen die in deze koers echt gewerkt hebben. Moesten na130 km de strijd staken, Kleefstra en Verhoeven, die de
wedstrijd wel uitgereden hebben hingen permanent in de achterste gelederen, daarmee duidelijk demonsterend, dat zij het al heel mooi vonden, wanneer zij de wedstrijd konden uitrijden. Maar zij hoeven niet op veel waardering voor deze “prestatie” te rekenen, want hun rijden was zonder karakter en stond b.v ver achter bij dat van de Chinees Chi Wing die twaalf ronden lang (150 km) alleen heeft opgeknapt, wat de beide Nederlanders op hun gemak aan de “staart” van het peleton deden.
Amateurs: 1 Aulbry, 188 km, in 5.12.4; 2 Stettler; 3 Van Kerkhove; 4. Emborg; 5 .Huitmacher, 6 Drei; 7 Johanssen; De Nederlanders
Kleefstra en Verhoeven werden met 3 m 38 ex aequo als 12de geklasseerd
WORMERVEER.(1946.06.29)
Amateurs: 1. Leo de Booij, 2. Cas Kleefstra, 3. W. Simonis,
Nieuwelingen: 1. Klaas Vet, 2. Cor Ris, 3. Aad Schotman,
WOUW.1946.10.06)
Beroepsrenners: 1. Cees Joossen; 2. Henk Lakeman; 3. Jan Lust; 4. Willem Reuter; 5. Tony van de Dungen; 6. Piet van Gerwen; 7. Chris Smits; 8. Marinus Buuron, 9. Piet Evers; 10. Frans van de Zande;
ZAANDAM.(1946.06.11)
Amateurs: 1. Han Krever, 2. Johan Fleury, 3. Jo Hulshof,
Nieuwelingen: 1. Klaas Vet, 2. Cor Ris, 3. Nico Henneman,
ZAANDAM.(1946.08.25)
Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman, 2. R. Janssens(B), 3. Bouk Schellingerhoudt, 4. Antoon Steenbakkers, 5. Jan Lust, 6. Cor Bakker, 7. Henk de Hoog, 8. J. de Roover, 9. Willem Matena, 10. Rombouts.
Amateurs: 1. Han Krever, 2. M. van Gelder, 3. B. Simonis,
Nieuwelingen: 1. Cor Elswijk, 2. Bennie Keijzer, 3. Gerrit Timmerman,
ZWANENBURG.(1946.09.14)
Kleefstra boekt 12e overwinning Vet winnaar bij de nieuwelingen
Onze nationale amateur-wegkampioen Cas Kleefstra heeft Zaterdag in de ronde van Zwanenburg op emotionele wyze zijn 12e zege van dit seizoen behaald. Hy heeft de overwinning niet cadeau gekregen. De „coming-man" v. d. Plaat heeft een moedige course gereden en ondernam reeds na 5 km. een geslaagde uitlooppoging. Ruim 55' km. zwoegde hij moederziel alleen aan de kop, toen echter kon hy zijn achtervolgers — Kleefstra, Voorting en Van Beek, niet meer van zich afhouden en viel terug. In de eindsprint zegevierde Kleefstra voor Van Beek.. De uitslag luidde:
Amateurs: 1. Cas Kleefstra, 2 u. 25 min. 57 sec; 2. Gerard van Beek; 3. Gerrit Voorting: 4. Jansen; 5. Sieveking; 6. v. d. Plaat (winnaar prestatieprijs).
Nieuwelingen: 1. Klaas Vet, 2. Aad Schotman, 3. L. Spierenburg,
ZWOLLE.(1946.10.05)
Amateurs: 1. Harm Smits, Amsterdam; 2. A. Martin, Arnhem; 3. Joop Stakenburg, Amsterdam; 4. G. Roelofs, Arnhem; 5. W. van de Stappen, Tilburg; 6. G. Sop, Amsterdam; 7. H. van de Elshout, made; 8. A. Bloemers, Oss; 9. W. van de Plaat, Amsterdam; 10. L. Copier, Ouderkerk
ACHTMAAL.(1947.08.17)
Beroepsrenners: 1. John Braspennincx; 2. A. van de Heijden; 3. Theo Hopstaken; 4. Piet van As; 5. J. van Pommelaere; 6. de Tacken; 7. Harry Maas; 8. A. Meijnders; 9. Philip Reijnders; 10. Marinus Buurton;
ALKMAAR.(1947.05.26)
Amateurs: 1. Leo de Booij, 2.------ 3. -------
ALKMAAR.(1947.07.06)
Amateurs: 1.Henk Faanhof, 2. Jan Hennink, 3. Ed Koeman,
Nieuwelingen: 1. L. Spierenburg, 2. Bennie Keizer, C. Schouten,
ALPHEN AAN DEN RIJN.(1947.05.15)
Er viel van goede sport te genieten
Het Comite “Ronde van Alphen”heeft met het organiseren van deze wegwedstrijd alle eer ingelegd en wij zijn er van overtuigd, dat de deelname van Profs, zoals dit andere jaren gebruikelijk was, zeker geen betere sport te zien had kunnen geven.
Allereerst werden wij verrast met een nieuwtje in deze ronde, nl. een voorwedstrijd op gewone fietsen over 20 ronden, met als hoofdprijs levend vee en hier zal de C.C.D. wel uitgekenen hebben naar de de eerste prijs, “een kalf”’dat natuurlijk niet aanwezig was, maar de gebr. Vermeulen uit Ter Aar zeker wel ten goede zal komen.
Met nog vier ronden te rijden, maakten plotseling de gebr. Vermeulen zich los, om, nu niet als schaatsenrijders, maar als wellicht toekomstige renners de anderen geen kans te geven.De uitslag werd hier:
- W. Vermeulen, Ter aar; 2. H. Vermeulen, Ter Aar; 3. J.H. v. d.Fils, OudeAde;
Te drie uur startten niet minder dan een veertigtal nieuwelingen voor een wedstrijd over 30 km ( 40 ronden) en reeds dadelijk zagen wij Spierenburg en Schotman aan de kop gaan. De eerste 15 km gingen in de tijd van 23.30 en steeds waren de favorieten in de voorste gelederen, totdat Spierenburg een lekke band kreeg en ondanks zijn snel verwisselen van fiets geen kans meer kreeg zijn achterstand weg te werken. Toch een woord van lof voor zijn kranig volhouden en ….. zijn 10e plaats.
Schotman, die reeds enkele premies spelenderwijze had verdiend, bleek ook in de eindsprint de sterkste.Uitslag:
Nieuwelingen: 1. A. Schotman, Amsterdam; 2. W. Snijders, Halfweg; 3. W. Verhoeven, Overschie; 4. A. Hofland, Beverwijk; 5. T. peters, Haarlem. De 30 km werden afgelegd in 48 min. 52 sec.;
De grote wedstrijd voor de amateurs over 100km (133 ronden) met niet minder dan een 80-tal deelnemers, begon reeds met een vermakelijk incident, toen nl. burgermeester mr. F. M. A. Schokking het startschot zou lossen en als altijd het bij een trekken bleef, zonder dat een schot werd gehoord! Toch mocht dit begin de goede geest niet verstoren en zagen wij de renners al dadelijk een ongekend hoog tempo inzetten, dat zelfs door de meeste renners kon worden gevolgd, zodat voorlopig van uitlopingen geen sprake kon zijn. Toch zou d ebom nog eerder barsten dan verwacht werd en toen, na een 25 km gereden te zijn, enkele premies leven in de brouwerij brachten, en een ronde voorsprong werd aangekondigd met een kunstvoorwerp ter waarde van f 50, ja toen kwam de heksenketel los.
Nic. Henneman uit Beverwijk was de grondlegger en juist toen niemand meer dacht aan een serieuze poging, sprongen de kopstukken weg. T.w. P. de Vries uit Vlaardingen, G. van Beek uit Oostzaan, G. Voorting uit Haarlem, Harm Smits uit Amsterdam en E. Verhoekx uit Den Haag, welke laatste spoedig terugviel. Met leeuwenmoed verdedigden de anderen hun plaats en pas na een goede 30 ronden, kwam de “staart” in ’t zicht. Toen was het slechts een kleine sprong en slaagde G. Voorting er in als eerste een ronde te nemen, spoedig gevolgd door Van beek, De Vries en Smits. Met nog een 28 ronden te rijden nogmaals een kleine poging, die nu mislukte, totdat Th. Drost uit Haarlem, het op zijn heupen kreeg, moedig volhield, maar slechts het peloton in twee stukken scheurde en toch geen ronde kon terugnemen. Twee sprints moesten de beslissing brengen en hier beging Smits een fout (hinderen op de laatste 25 m), die hem de overwinning koste.
De totaal uitslag werd:
Amateurs: 1. P. de Vries, Vlaardingen; 2. Harm Smits, Amsterdam; 3. G. van beek, Oostzaan; 4. G. Voorting, Haarlem; 5. J. Kettenis, Den Haag;
AMERSFOORT.(1947.06.29)
Amateurs: 1. Antoon Martin, 2. Ko Geerts, 3. Leo Copier,
AMSTERDAM.(1947.06.14)
Amateurs: 1. Piet Duyf, 2. Evert Grift, 3. L. Bakker,
AMSTERDAM.APOLLOBUURT.(1947.06.25)
Amateurs: 1. Henk Faanhof; 2. Cor Ris; 3. Johan Fleury; 4. Harmans; 5. van de Neut; 6. de Booij; 7. Krever; 8. Smits; 9. Slop; 10. Schuiten;
AMSTERDAM.BOSBAAN.(1947.08.10)
RONDE VAN DE BOSBAAN Prachtig debuut van Harm Smits als professional Piet de Vries besloot amateurloopbaan met overwinning
EEN prachtig blauwe lucht, het felle groen van Amsterdams bos en een bolle Noord Ooster toverden tezamen een echt Hollands landschap als ult een dier vele schilderijen van grote meesters. En in dit landschap vond Zondag op een ideaal parcours en onder even ideale omstandigheden voor de derde maal de Ronde van de Bosbaan plaats, bij de beroepsrenners zonder incident gewonnen door de Rotter, dammer Verschuren, maar bij de amateurs een eindstrijd welke niet geheel zonder smet bleef. De laatste tweehonderd meter ven de amateurs zouden namelijk nog juist die enige teleurstelling brengen toen Piet de Vries en de Zweed Hans Snell tezamen naar de finish stormden, onze nationale kampioen de opening aan de binnenkant koos om de Zweed In de sprint te kloppen en Snell zó manoevreerde dat De Vries moest oppassen niet in het publiek terecht te komen. Piet moest inhouden, waardoor de Zweed het eerste de streep passeerde, maar volkomen terecht werd de Skandinaviër naar de tweede plaats gedistanciëerd. Een onaangenaam incident zoals we het ons ook van vorig jaar herinnerden
De Zweden voelden zich op dit typisch Nederlandse parcours blijkbaar bijzonder op hun gemak, want van het begin af zaten ze aan de kop. Zesmaal hadden de amateurs zich aan het publiek, in zomerse kledij rond het circuit gegarneerd, in een korte flits laten zien, toen er reeds een kopsroep roep was. De drie Zweden, Snell, ohansson en Vanlund lagen daar aan de leiding met onze landgenoten Sievèking,. Van Gelder en Piet de Vries. Dit zestal, korte tijd later nog in gezelschap van Ottenbros, zag kans de voorsprong zienderogen te vergroten. Er waren er echter nog meer die de sprong naar de kopgroep wilden maken. De Zweed Olie Wickholm, voorts Drost en Copier. Deze stampten er een behoorlijk tempo uit want by het ingaan der elfde ronde hadden zij de kopgroep ingehaald. Dit was een welkome steun voor de Nederlanders. Copier zou echter niet lang de vreugde van de kopgroep delen, want op het traject, waar de renners de wind in de rug hadden en waar uiteraard een zeer snel tempo werd gedraaid, kreeg hij pech en moest opgeven, wat hij deed met tranen in de ogen... Drost verdween eveneens van het tapijt en ook Van Gelder had dit tempo niet kunnen bijhouden. Dit betekende dat vier Zweden aan de kop lagen met Piet de Vries en Sievèking. Een moeilh'ke opgave om het zo tot een Nederlandse overwinning te brengen.
Goed werk van v. d. Neut Maar wij hadden nog zon renner: een kleine koppige terriër, die reeds verscheidene ronden aan het hoofdpeloton had zitten trekken, v. d. Neut. En het lukte hem, een paar mee te krijgen, die de sprong naar de kop wilden wagen. Wij zagen hierbij: Post Van Gent, Simonis, Brakeboer en de zeventienjarige Ris. Zij knepen de sponsen water over gezicht en rug uit, dronken een paar slokken koffie en duwden de pedalen sneller... want aan de overkant reed de kopgroep. En zij liepen in, hetgeen geheel lukte na een paar ronden zwoegen. Dan kwam de laatste ronde. Sievèking trachtte te ontkomen op het laatste rechte gedeelte. Ze lieten hem gaan... en loerden op elkaar, want deze tengere man zou het alleen toch niet redden tegen die wind in. Dan begon de Zweed Snell, Piet de Vries hing aan zijn wiel. Zij passeerden Sievèking en... reden de laatste honderd meter van de 100 kilometer met het bovenvermelde incident.
Plet de Vries, wiens laatste wedstrijd dit was als amateur werd winnaar en betreurde meer dan wie ook, dat hij op deze manier had moeten winnen. “Plaats Snell als eerste en laat mij rustig tweede blijven", verzocht de lange renner; een voorstel waarvan de jury echter niets wilde weten. De strijd bij de profs was zonder betreurenswaardige incidenten en ook zonder hoogtepunten. Bij de profs De eerste ronden waren sprintwedstrijden vanwege de vele premies, maar meer ook niet. Harm Smits, die zijn eerste wedstrijd reed als prof, zag kans, de oude garde menige premie af te snoepen. Na vijftig kilometer echter had zich een kopgroep gevormd van negen renners, waaronder De Hoog, Hulshof, De Korver, Verschuren, Verveer, Motké, De Booy, Loos en Smits. Het zag er naar uit, dat In deze groep de winnaar zou zitten, al zou nog wel een verandering optreden ln de samenstelling. Na twaalf ronden waren De Korver, Motké, De Booy en Hulshof teruggevallen, maar Verveer en Steenbakkers de onvermoeide hadden zich bij de kop gevoegd, die dus nu uit zeven man bestond.
Seyen en Savelsberg hadden een achterstand van ruim 200 meter, maar in dit vlakke, winderige land voelden de Limburgers zich blijkbaar niet zo op hun gemak. Zö ondernamen geen poging om in te lopen op de eersten. Als derde groep zagen wij dan Verhoef, Verhoeven, Storm, Buuron en Van Geryen.
Maar de afstand bleef constant tussen de mannen, die in de eerste linie lagen. De grote slag werd geleverd door de zeven van de kopgroep. Harm Smits, die een prachtig debuut maakte als prof, bezit echter geen sprinterskwaliteiten. Een overwinning was voor deze jonge reus geenszins ondenkbaar geweest, maar de kopgroep bleef op een kluitje hangen en beslissend werd op deze wjjze de sprint, die Verschuren de eerste plaats bezorgde ln deze 100 kmwedstrijd.
Het was reeds ver over zessen, toen de luidspreker de einduitslag had uitgeschald over Amsterdams Bos. Het einde van een wielercriterium, dat uitstekend was georganiseerd door „Olympia".
Amateurs: 1.Piet de Vries; 2. Harrie Snell; 3. Piet Sieveking; 4. W. Post; 5. A. van de Neut; 6. W. Simonis; 7. S. Johansson; 8. O. Vanlund; 9. O. Wickholm; 10. C. Ris
Beroepsrenners: 1.Piet Verschuren, 2. Toon Steenbakker, 3. Gerrie Loos, 4. Harm Smits, 5. Henk de Hoog, 6. Thijs Verveer, 7. Jan Liebregts, 8. Cees Bijl, 9. Bart Lauwerse, 10. Cor van de Star,
AMSTERDAM.IJBOSCH.(1947.08.24)
Veteranen: 1.Cor Wijnberg; 2. P. Bakker; 3. R. Sluyter;
Nieuwelingen: 1. L.Spierenburg; 2. Bennie Keizer; 3. Ab Donker;
Amateurs: 1. Adrie Wagtman; 2. G. Lelieveld; 3. D. Simonis; 4. A. van de Neut; 5. Petri; 6. Remkes; 7. Withoud; 8. van de Weijden; 9. de Bruijn; 10. van Hal;
AMSTERDAM.SPAARDAMMERBUURT.(1947.08.09)
Amateurs: 1.Mac Schuiten; 2. Ko Geerts; 3. Ed Koeman; 4. J. Ladenius; 5. Vermeulen;
AMSTERDAM-ARNHEM-AMSTERDAM.(1947.07.09)
Gladde weg ontnam De Vries z'n kans Van Beek wint Amsterdam- Arnhem-Amsterdam
Twee honderd kilometer zijn gereden van de 240, die de amateurs moeten afleggen ln de wegwedstrijd Amsterdam—Arnhem- Amsterdam, twee honderd kilometer en de strijd schijnt beslist, want ruim vijf minuten vóór een groep van elf man draven er vier, die de toon aangeven. De Vries is er bij in zijn nationale kampioenstrui, groot en sterk en de ruggegraat van het kwartet. Verder Van Beek, musketier nummer twee. de Antwerpenaar Smits en de Hagenaar Verhoekx. Wat wil men en wat wil het peleton? Het heeft zichzelf zijn kans ontnomen, toen het, na tien kilometer al, deze krachtpatsers liet gaan; zónder Voorting ditmaal, omdat de Haarlemmer op dat moment niet attent genoeg was. Maar de kansen waren er meteen mee gesplitst, want al heeft de groep dan lang en fel op de vluchtelingen gejaagd en al kromp de afstand tussen beide partijen soms even ineen, de bundeling van kracht ln het leidend kwartet sneed alle kansen af. Voor Sieveking, voor de telkens demarrerende Alkmaarder Hennink en ook Voorting, die de moed of de makker jiiet kon vinden om op zoek te gaan naar de kop en naar zijn kans. Fn nu trekken dus de vier op Amsterdam af. zeker van hun zaak en .van elkaar. De Vries zal wel winnen, deze krachtige figuur, die bergen werk verzet en toch zo soepel en bewust blijft draaien alsof het kinderspel vcor hem is. En Van Beek zal tweede zijn. ondanks de nijdige sprint van Harm Smits en Verhoekx eervolle vierde na een perfecte koers.... Het was zo uitgerekend en het kwam ook zo uit, maar De Vries ontbrak in het sommetje. Want veertig kilometer vóór de finish Hipte de Nederlandse kampioen door de gladheid van de weg en bleef bewegingloos liggen, kreunend van pijn. In allerijl toegesnelde helpers hesen hem overeind, trokken de losgeslagen ketting over de raderen en Joegen de Vlaardlnger weer voort, achter de anderen aan: een wegrenner is zo gauw geen E.H.B.0.-klant. Het scheen een succes te worden. Met een tijdverlies van ongeveer een minuut, joeg De Vries tegen 40 km. in het uur achter het overblijvend driemanschap aan en zijn achtefctand verminderde. Maar niet genoeg. Op 250 meter van zijn weggevluchte makkers bleef hy steken en viel toen terug ln het peleton. dat hem genadeloos opslokte en bij finish niet meer dan de tiende plaats gunde, ver achter de drie, waarmee hij de ganse middag broederlijk was opgetrokken. Op de stadionbaan, waar de renners een grootse ovatie ten deel viel, noteerden wij geen verrassingen meer. Van Beek won de 240 km. in 6 uur 12 min. en 32 sec. Smits werd tweede op halve lengte en Verhoekx derde - op vijftien meter. Met ongeveer zeven minuten achterstand kwam het peleton binnen. Voorting won hier de sprint vóór Sieveking.
Amateurs: 1.Gerard van Beek, 2. Harm Smits, 3. E. Verhoeven,
AMSTERDAM-ZURICH-AMSTERDAM.(1947.06.29)
Amateurs: 1. Leo de Booij; 2. Harm Smits; 3. Han Krever; 4. P. Sieveking; 5. Ris; 6. Hennink; 7. Peters; 8. Bakker; 9. Witteveen; 10. Vet;
ASSENDELFT.(1947.09.07)
Nieuwelingen: 1. Wim Snijders, 2. Bennie Keizer, 3. Aaad Schotman,
Beroepsrenners: 1.Cees Bijl, 2. Gerrie Loos, 3. Cor de Best, 4. Henk de Hoog, 5. Frans van de Zande, 6. Willen de Reuter, 7. Harm Smits, 8. Arie Kuilman, 9. Gerard van beek, 10. Cor Bakker,
BAARLE-NASSAU.(1947.06.12)
Schulte wint 16e ronde van „Baol draaiom”
Op uitstekende wijze heeft Schulte de 16e ronde van Baarle Nassau, „Baol draaiom", gewonnen. In een sterk veld van Nederlandse en Belgische renners, kon hij in de vijfde ronde het offensief van Braspenninx overnemen en er, samen met Vethaak, tussen uit trekken. Na 9 ronden werd het tempo Vethaak te machtig en moest hij de blonde reus alleen laten gaan. Vethaak had zich leeg gereden en viel een heel eind terug. Met een ruime voorsprong op Braspenninx ging Schulte ten slotte als eerste over de eindstreep. De volledige uitslag luidt:
Beroepsrenners: 1.Gerrit Schulte, Den Bosch; 2. John Braspennincx, Breda; 3. Rene Mertens, Belgie; 4. Somers, Belgie; 5. Verschuren, Belgie;
BERGEN OP ZOOM.(1947.08.16)
Beroepsrenners: 1. John Braspennincx; 2. Janus van de Heijden; 3. Theo Hopstaken; 4. Herve Theuns; 5. Piet de Reijer; 6. Jo Hulshoff; 7. Jos de Kort; 8. Piet de Vries; 9. Bart Lauwerse; 10. Tonny van den Dungen;
BEVERWIJK.(1947.05.18)
Amateurs: 1.Gerard van Beek; 2. Gerrit Voorting; 3. Piet Peters;
Nieuwelingen: 1. Ad Schotman, 2. J. Zoon, 3. L. Spierenburg,
BEVERWIJK.(1947.06.28)
Amateurs: 1. Leo Copier; 2. Cor Ris; 3. Nico Henneman;
BIERVLIET.(1947.07.28)
Amateurs: 1. Piet de Vries; 2. Gerrit Voorting; 3. Gerard van Beek; 4. J. Geerts; 5. C. Meesters;
BOLSWARD.ACHT VAN.(1947.05.26)
Thom de Boer wint de Acht van Bolsward
Wat groeit er uit deze Elfsteden-wedstrijd ?
Sinds gisteren weten wij dat het niet meer opgaat alle niet-winterse
Elfstedentochten surrogaat te noemen. Ze mogen minder origineel zijn dan de nu wereldberoemde ,,ijsmarathon” van Pim Muller maar recht van bestaan hebben ze zeker althans de Acht van Bolsward de Elfstedentocht per
rijwiel die gisteren onder welhaast ideale weersomstandigheden werd verreden.
Deze eerste officiele wegrace in Friesland (de Acht van Bolsward is eigenlijk al 35 jaar oud maar tot dusverre moest het wedstrijdelement schuil gaan onder de dekmantel “vaardigheidsrit”) is - wij menen dat zonder overdrijving te kunnen zeggen - een succes geworden en als de sporthogen goedvinden dat de eerste niet de laatste is geweest kan deze wegwedstrijd langs de Friese Elf steden uitgroeien tot een sportevenement van de eerste orde. Natuurlijk - de orgasatoren zullen nog heel wat te leren hebben maar moesten de heren met de berenmutsen en karpoetsen van de winterse Friese Elf dat ook niet? Nu is het ’s winters aan de Noordersingel te Leeuwarden zo dat het publiek op een veilige afstand achter de touwen en het politiecordon blijft. De tijd zal niet ver meer zijn dat ook de winnende renners van deze Acht bij hun aan- komst in de Gysbertsted niet meer het gevaar lopen hun nek te breken over de nieuwsgierige Hope Bolsward.
Er was voor deze Elfstedentocht een grote belangstelling niet alleen van de
zijde der deelnemers ook van die der kijkers. Wij geloven dat aan de Bolswarders de eer toekomt op Pinkstermaandag het vroegst bij de pinken te
zijn geweest want wat er niet bij de Hollandia-fabriek en langs de oude weg
naar Witmarsum stond gistermorgen om 6 uur toen de 21 wedstrijdrijders
achter het vrolijk hoempaende Bolswarder Stedelijk Muziekcorps aantraden. Onder die 21 waren enkele bekende Friese renners een paar Amsterdammers en Rotterdammers en vijf Engelsen die behoren tot het gezelschap uit Norwich. Burgemeester Bruinsma hield bij de Hollandia-fabriek een vlot speechje waarin hij de rijders er met nadruk op wees de verkeersregels in acht te nemen en te letten op de kerkgangers terwijl hij de Engelsen nog
eens bijzonder op het hart drukte toch vooral rechts te houden ... Toen nam
hij een pistool en deed de vogelen schrikken met een doffe knal waarop de
groep renners een bonte warrelint van kleuren werd en er pijlsnel van door
schoot. De oude Martini wees zes minuten over zes.
Zes en dertig minuten later viel de kopgroep van acht Harlingen al binnen
met aan het hoofd Thommy de Boer uit de Friese havenstad gevolgd door
Schoppen van Leeuwarden, Seerden van Franeker, Madgeit uit Norwich, Slot uit Nieuw-Amsterdam, Farrineton uit Norwich, Van der Heem uit Rotterdam en Edwardes uit Norwich. Bij uitzondering het parcours van Harlingen naar
Franeker niet langs binnenwegen (een voorwaarde voor vergunn’ng: het verkeer mocht niet gehinderd worden ..
De controle in de Kaatsstad was in den beginne niet strategisch opgesteld
de renners moesten door een laag grind waardoor valpartijen ontstonden die
verre van bevorderlijk bleken voor het rennershumeur. Of het door deze ver
warring of door de voortdurende wisseling van het nog aan elkaar klittende
peleton was, maar in Franeker was de volgorde van eerstaankomenden nogal
enigszins anders dan in Harlingen. Westerterp van Leeuwarden was naar
voren gekomen en tekende om 6.53 het eerst af, onmiddellijk gevolgd door
Edwardes Schuilen van Amsterdam de Engelsen Smith Neafe en Madgett Vermaat van Rotterdam, Erich van Leeuwarden, Seerden Heeg van Akkrum en Brussel van Amsterdam
Na Franeker werden de eerste uitlooppogingen gewaagd, in St Anna passeerden om 7.21 Thommy de Boer Westerterp en Van der Heem op 300 meter gevolgd door Schoppen, Schuiten en Edwardes en op 500 meter door Andriessen Leeuwarden en Boer. Voor Holwerd werd schijnt Van der Heem een lekke band gekregen te hebben die hem van zijn plaats in de kopgroep berooide, maar voort stoven De Boer en Westerterp naar Dokkum waar zij 8.11 aftekenden. Een minuut voor Schuiten en Edwardes De Engelsman Madgett kwam voor Dokkum op de kop in een sloot terecht doordat de fietsen in elkaar haakten. Nat en inwendig blijkbaar gewond werd hij per auto naar Leeuwarden vervoerd.
In Leeuwarden waar aan de Groningerstraatweg tal van mensen de eerste
renners opwachtten waren De Boer en Westerterp nog steeds voor (8.58),
hadden hun voorsprong vergroot tot twee minuten. Schuiten en Edwardes
hingen steeds als klitten aan elkaar, vijf minuten voor op de derde ploeg van
drie Andriessen, Boer en Schoppen. Bij Marssuin kreeg Westerterp blijkbaar een zo ernstige inzinking dat zijn verzorger er geen raad mee wist, hij gaf op en Thommy de Moer snorde alleen verder naar Bolsward (men moet ook gedurende de tocht nog een keer in Bolsward laten stempelen waardoor het
parcours de vorm van een 8 krijgt). Hij passeerde er om 10.10.
De Engelsman lag drie minuten achter hem doch nog zeven vóór het daarnakomend peloton. Het beeld van de strijd bleef verder ongewijzigd Thommy de Boer draaide op zijn eentje door 10.30 te Sneek 10.40 te IJlst twee minuten voor 11 te Sloten acht minuten voor op Schuiten en Edwardes die elkaar weer gezelschap houden. 12.09 te Staveren zeven minuten voor 12.41 te Workum een kilometer of zes voor en tenslotte 13.04 aan de finish in Bolsward waar een grote schare toeschouwers hem bejubelde en burger-meester Bruinsma hem een krans om de schouders hing. Zijn gemiddelde op het 235 km lange traject was 33,6 km per uur. Acht en een halve seconde later snorden H. Schuiten (tweede) en Edwardes (derde) over de witte streep elkaar in de laatste honderd meter de premie nog bevechten Edwardes lag voor maar de Hollander had de meeste kracht voor de laatste loodjes. Enige tijd later kwam een peloton van vijf man aan met B. Andriessen aan de kop. Hij werd dus vierde 5. Neaf; 6. P. Boer; 7 Farrington en 8 H .van der Heem
Amateurs: 1.Thommy de Boer; 2. Mac Schuiten; 3. J. Edwards(Eng); 4. B. Andriessen; 5. Neaf; 6. P. Boer; 7. Farrington; 8. H. van der Heem;
BREDA.(1947.09.06)
Amateurs: 1. Harrie van de Elshout; 2. Ko Geerts; 3. W. Vermeijs;
Nieuwelingen: 1. F de Rooy; 2. Wout Wagtmans; 3. Cees Paymans;
BRESKENS.(1947.07.05)
Zaterdag had alhier ter gelegenheid van de kermis onder zeer grote belangstelling een wielerwedstrijd plaats. De route was Boulevard, Nieuw Sluis, Langeweg, Dorpstraat. Om ongeveer half drie, loste burgermeester Eekhout het startschot waarop de renners vertrokken om 14 maal het parcours af te leggen. Al zeer spoedig viel het peloton uiteen, waarbij we o.a op kop zagen De Vries, van Beek, Bloemers, Smits, v.d.Elshout, enz. Dit duurde echter niet lang, want door het slechte wegdek ontstonden veel lekke banden, waardoor deze kopgroep ook weer spoedig uiteen viel.
Ten slotte kwam vast op kop de Vries en van beek, die dit tot het einde wisten vol te houden.
Amateurs: 1. Piet de Vries, Vlaardingen, in 2 uur 40 min. 12 sec.; 2. Gerard van Beek, Oostzaan (op 2 lengten); 3. Harrie van de Elshout, Made; 4. M. Aarts, Tilburg; 5. P. Verweijmeren, Terheijden; 6. A. Bloemers, Oss; 7. K. Vet, Amsterdam; 8. W. Smits, Terheijden; 9. H. Smits, Amsterdam; 10. C. Koot, Eindhoven;
CASTRICUM.(1947.08.17)
Amateurs: 1. Dick Simonis, 2. Piet Duif, 3. Jan Hennink,
Nieuwelingen: 1.Bennie Keijzer, 2. L. Spierenburg, 3. J. Zoon,
CHAAM ACHT VAN.(1947.09.27)
Beroepsrenners: 1. Cees Joossen; 2. Piet van As; 3. Louis Motke;
CLINGE.(1947.07.22)
Amateurs: 1. Gerard van Beek; 2. Rien van de Veeken; 3. Leo Copier;
CLUBKAMPIOENSCHAP.(1947.10.05)
Clubkampioenschap van Nederland DTS behaalt weer de titel
Op het parcours van de Ronde van Hoogerheide werd Zondagmiddag de wedstrüd gereden om het clubkampioenschap van Nederland op de weg. waaraan niet minder dan 18 verenigingen deelnamen, afkomstig uit alle alle delen van het land. Het was een wedfstrijd tegen het uurwerk, waarbij de deelnemende clubs om de minuut vertrokken, hetgeen voor de toe-schouwers niet zo aantrekkelijk was.
Voor de vierde maal behaalde het Zaanse D.T.S. het Nederlands kampioenschap ditmaal met de renners C Bakker, van Beek en Schellingerhoudt. De afstand van 102 km. werd afgelegd in 2 uur, 40 min. 53.8 sec. De verdere resultaten waren: 2. R. V. Maastricht met Jansen, Savelsberg en Lambrichts tn 2 uur 45 min. 8.5 sec. 3 Zuid Westhoek Hoogerheide met Buuren. Van der Zande en Van der Heiden in 2 uur 47 min. 59.6 sec. 4. Sparta (Den Haag) 2 uur 50 min., 47.3 sec. 5. De Kampioen (Haarlem) 2 uur 51 min. 34.2 sec. 6. Feijenoord (Rotterdam) 2 uur 55 min. 35.6 sec. 7. Volharding (Utrecht) 2 uur 57 mtn. 35.6 sec. 8. De Germaan (Amsterdam) 2 uur 58 min. 2.2 sec. 9. Alcmaria Victrix 3 uur 2 min 56.2 sec. 10. Adelaar (Hilversum) 3 uur 7 min. 15,2 sec. 11. Kennemerland (Beverwijk) in 3 uur 13 min. 2 sec
DEN BOSCH.(1947.04.20)
Gerrit Schulte won het Criterium van Den Bosch
Een groep van niet minder dan zeventig renners was aan de start verschenen en het gaf dan ook een bonte kleurenmengeling op het mooie parcours. Schutte kon voor de tweede maal in successie beslag leggen op de eerste prijs. Hij reed wat men noemt een nuttige koers en het is eigenlijk alleen zijn grote routine die hem deed winnen met een lengte voorsprong na een formidabele sprint met den Rotterdammer De Korver. Deze eindspurt was een van de weinige mooie staaltjes welke er te genieten vielen. Na de tiende ronde deed Ternede een uitlooppoging, terwijl in de eerst volgende ronden zich geleidelijk bij hem voegden De Korver, Motke, v. Gent en de Eindhovenaar Liebrechts. Deze kopgroep kon in de twintigste ronde deze voorsprong uitbreiden tot 20 sec. Liebrechts slaagde er in met enige snelle ronden voor korte tijd alléén op kop te komen, gevolgd door De Korver, terwijl in de tweede groep o.a. Lakeman reed. Bij het ingaan der dertigste ronde bestond de kopgroep uit De Korver, Lambrichs, Lakeman, Verschure, Hulshof e.a., in totaal elf renners. Toen begon Schulte de zaak wat ernstiger in te zien, temeer daar de voorsprong dezer groep tot dertig seconden was uitgegroeid, en tezamen met Cor Bakker en den zeer verdienstelijk rijdenden De Hoog zette hij de achtervolging in. Nadat zich hierbij nog de Oostzaner Lust had gevoegd, gelukte het hun zich bij de vluchtelingen te voegen. Men zag toen gezamenlijk het peloton reeds in de rug en dit kon in de vijftigste ronde worden gedubbeld. De Korver en Sahulte haddden zich inmiddels weer eens gedistancieerd en met vier-entachtig gereden ronden bedroeg hun voorsprong op de rest reeds één minuut, die met nog acht ronden te rijden was uitgegroeid tot een gehele ronde. Het stond toen vrijwel vast dat de sprint tussen deze beiden de beslissing moest brengen, hetgeen ook geschiedde. De eindklassering van de eerste tien luidde:
Beroepsrenners en Onafhankelijken: 1. Gerrit Schulte; 2. Andre de Korver; 3. Cees Bijl; 4. Hubert Sijen; 5. Jo Hulshoff; 6. Henk de Hoog; 7. W. Prins; 8. Cor Bakker; 9. Jan Lambrichs; 10. Piet Verschuren;
DEN BOSCH.KLOKKENBERG.(1947.08.17)
Schulte en Lakeman raakten slaags
Het Klokkenberg-criterium U Den Bosch is op een drama uitgelopen, toen de twee grote rivalen Schulte en Lakeman, die elkaar voortdurend bewaakt hadden, plotseling slaags geraakten en door politie-agenten, tot orde moesten worden gebracht. , De jury nam hen wegens wangedrag uit de strijd. De Amsterdammer De Hoog werd met een ronde voorsprong onbedreigc winnaar. De Korver eindigdi als tweede, Pellenaars als derde Schoenmakers als vierde er Verhoeven als vijfde.
Beroepsrenners: 1. Henk de Hoog, 2. Andre Korver, 3. Kees Pellenaars, 4. Harry Schoenmakers, 5. Theo Verhoeven, 6. Frans Buijsen, 7. Piet Ekelmans, 8. Jan Lambrichs, 9. Jan Scherens, 10. Tony van den Dungen,
DEN HAAG.(1947.09.07)
Amateurs: 1.Nico Henneman, 2. Piet Dorst, 3. Evert Grift,
Nieuwelingen: 1. Cees Paymans, 2. J. Zoon, 3. A. Janssen,
DEN HAAG.FRUITMARKT.(1947.04.27)
Van Beek sterkste in Fruitcriterium
Op de Fruitmarkt te Den Haag werd Zondag de 80-km. wedstrijd voor amateurs gehouden met meer dan 100 deelnemers. Van Beek en De Vries staken met hoofd en schouders boven hun rivalen uit en konden samen twee ronden uitlopen, terwijl kort voor het einde, toen De Vries bandenpech had, v. Beek nog een ronde nam. De uitslagen waren:
Amateurs: 1. Gerard van Beek, (Oostzaan) in 2 uur 41 min. 5 sec.; 2. Piet de Vries, (Vlaardingen) 3. W. Westerduin, (Den Haag); 4 Verhoeckx (Den Haag); 5 Brinkman, (Maasland); 6 v.d. Veen, (Amsterdam); 7 Koot, (Eindhoven).
Nieuwelingen: 1. Ad Schotman; 2. Piet Huet; 3. L. Spierenburg;
DEN HAAG.FRUITMARKTCRITERIUM.(1947.04.17)
BRINKMAN WERD EERSTE IN FRUITMARKTCRITERIUM
De Haagse rennersclub “Hollandia”organiseerde op Eerste Paasdag een Fruitmarktcriterium, waaraan 80 renners, amateurs, deelnamen .o.w. Voorting en Peters, die evenwel de strijd staakten
Het traject van 590 meter lang en moest 167 maal worden gereden, totaal 100 km. Slechts elf renners reden de wedstrijd uit.
Amateurs: 1 H. Brinkman, Maasland, tijd 2 uur 38 min. 23 sec.; 2. met een ronde achterstand Van der Putten, Den Haag; 3. Breedveld, Rotterdam; 5. op twee ronden achterstand 4. Kooyman, Den Haag; 5. De Groot, Leiden; 6. Duyf, Zaandam; 7. Alblas, Overschie; 8. Van Rijn, Den Haag; 9. Blokzeyl, Rotterdam; 10. Bouthhoorn, Alphen aan den Rijn; 11. H. Vreeswijk, Alphen aan den Rijn;
DEN HAAG.ZUIDERPARK.(1947.08.09)
Amateurs: 1.Emiel Verhoeckx; 2. Tinus Kettenis; 3. Cor Witteveen; 4. K. Kroon; 5. L. Mitertreiner;
DORDRECHT.(1947.07.19)
Amateurs: 1.Piet Sieveking, 2. Piet de Vries, 3. Nico Henneman, 4. Fasel, 5. J. Kettenis, 6. van der Stappen, 7. Breedveld, 8. Kroon, 9. krever, 10. Vet.
Beroepsrenners: 1.Leo Motke, 2. Toon Steenbakker, 3. Jan Liebregts, 4. Cees Bijl, 5. Kees Joosen, 6. Cees Valentijn, 7. Piet Verschuren, 8. Thijs Verveer, 9. Ger Ravensteijn, 10. Piet van As,
DRACHTEN.(1947.07.26)
Eerste ronde ven Drachten Klaas Vet winnaar
Zaterdagmiddag werd te Drachten in het kader van de tentoonstelling „Zuid- Oost Friesland" een wielerwegwedstrijd gehouden, waaraan dóór 41 amateurs werd deelgenomen. Er was hiervoor een parcours uitgezet in het uitbreidingsplan- West, waar de renners 150 roildèn moesten maken. De rechte einden in het parcours waren'betrekkelijk kort en de bochten vrij scherp, zodat met de hoge snelheid, waarmee gereden werd, pogingen om één of meer ronden uit te lopen weinig .kans op succes boden.
Na de eerste ronde kwam de Friese favoriet Th. de Boer uit Harlingen als tweede door, maar in de eerstvolgende bocht maakte hij een valpartij, waardoor hij gedwongen werd de strijd te staken. De eerste belangrijke uitlooppoging kwam in de 21ste ronde, toen Van Dorst uit Overschie en Nijkrake uit Enschede er tussenuit trokken. Onmiddellijk zette Pakes de achtervolging in, daarin weldra bijgestaan door Copier, Slop, Vet en Schuiten. Nijkrake moest zich op de hoofdgroep laten terugzakken, maar Van Dorst wist zijn voorsprong van enkele honderden meters tot d» 40ste ronde te' verdedigen. Toen reden alle renners weer in een grote groep bijeen, terwijl alle verdere pogingen om uit te breken vooral door toedoen van Pakes en Westerterp verijdeld werden. In de. 46ste ronde was het opnieuw Van Dorst, die er tussenuit ging. ditmaal samen met P. Tiisën uit Den Helder. Pakes en Machendorff gingen er samen achteraan, met op enige afstand het gehele peloton. Voor deze drie groepen .Werden drie premies uitgeloofd, met als resultaat, dat Tijsen Van Dorst niet meer kon volgen en zich bij de achtervolgers schaarde.. Deze wisten, de voorsprong van Van Dorst geleidelijk te doen inkorten en in de 60ste ronde moest hij zich weer gewonnen geven. Een premiesprint tussen Pakes en Westerterp had tengevolge, dat de laatste in, dé eerste bocht na de .finish over de kop sloeg en moest opgeven. In de 65ste ronde was het ;Schuiten, de winnaar van de ronde van Leeuwarden, die hét eens proberen wilde. Hij wist een 200 meter voorsprong te verderven, maar onder leiding van Pakes en Van' Dorst zette het pelqton de achtervolging in. De rol -van de laatste was daarmee echter, uitgespeeld. Hij kreeg van de jury een extra-premie toegewezen voor zijn moedig rijden in het eerste deel van de wedstrijd maar enkele ronden daarna staakte hij. dé strijd. Pakes en Verwoerd hadden toen de kop. In de 82ste ronde gingen plotseling Van der Veeken'en Stroop een rol spelen. Zij maakten zich uit het peloton los en voegden bij de kopgroep. Er werd een zeer hoog tempo gereden en achtereenvolgens lieten Pakes, Stroop en' Verwoerd het zitten, terwijl Van der Veeken, zeer regelmatig rijdend, «en mooie voorsprong wist te verwerven. Hij werd tenslotte nog gevolgd door Schuiten en Simonis, terwijl op grotere afstand de hoofdgroep volgde. In de 103 de ronde werd ook de derde Friese candidaat, Andriess'en, het slachtoffer van een valpartij, waardoor hij bijna een ronde achter raakte. Later voegden ook Vet, Slop en Copier zich bij. de achtervolgers, terwijl Schuiten afzakte. In de 108ste ronde ging Van der Veeken het kalmer aan doen en liet hij zich door Vet en Simonis inhalen. On korte afstand volgden toen Copier, fürop en Andriessen, van wie de laatste een ronde achterstand had. Deze zes renners verenigden zich tot een kopgroep, waaruit Van der Veeken, Vet'en Copier zich nogmaals wisten los te maken. De koprijders zaten toen dicht achter de hoofdgroep en wisten zich daarrÉee in de 138ste ronde te verenigen. Er vormde zich toen .een hoofdgroep van 10 renners, waarvan Van der Veeken, Vet. en Copier een ronde voorsprong hadden. Twee ritten van drie premies voor deze hoofdgroep werden beide malen gewonnen door Van dör Veeken, Martin en Copier. In de 141 ronde probeerde KI. Vet uit te breken, doch deze poging werd onmiddellijk door Copier verijdeld. In de 145ste ronde maakte Pakes zich van de hoofdgroep los en wist een halve baanlengte uit te lopen. In een spannende sprint werd tenslotte KI. Vet eerste, Van der Veeken tweede en Copier derde. De sprint om de" vijfde prijs was voor J. Martin. De volledige uitslag is:
Amateurs: 1.Klaas Vet, Amsterdam; 2. Rien van de Veeken, Rucphen; 3. Leo Copier, Amsterdam; 4. U. Pakes, Groningen; 5. J. Martin, Arnhem; 6. J.H. van de Weijer, Hardewijk; 7. G. Timmerman, Zaandam; 8. A. Hubregtse, Den Haag; 9. Slop, Amsterdam; 10. P. Sanou, Amsterdam;
EINDHOVEN.(1947.07.27)
Lakeman slaat Middelkamp in de sprint
De zevende ronde van de Eindhovense „IJzeren Man"-course is een succes geworden voor de Amsterdammer Lakeman, die in de eindsprint Middelkamp versloeg. Op de derde plaats kwam Liebregs, die het tegen de twee candidaten voor de wereldkampioenschappen niet kon bolwerken, toen deze op de laatste 300 meter in volle spurt lagen. Na zes ronden deden Teacken, Steenbakkers, Liebregs èn Buijssen een ontsnappingspoging. Twintig ronden gaven zij de toon aan, doch toen trokken Middelkamp, Lakeman, Vooren, Janssen e.a. het peleton aan stukken. Lakeman en Middelkamp konden zich by de weglopers voegen waarvan tenslotte alleen deze twee en Liebregs zich konden handhaven.
Beroepsrenners en Onafhankelijken: 1.Henk Lakeman; 2. Theo Middelkamp; 3. Jan Liebregts; 4. Henk de Hoog; 5. Jansen; 6. Antoon Steenbakkers; 7. Joep Savelsberg;
EINDHOVEN.IJZERE MAN.(1947.06.01)
Vethaak wint de ronde van Eindhoven
In de ronde van Eindhoven „Rond de IJzeren Man" werd Zondag wegens de slechte weersomstandigheden, welke ln het Zuiden heersten, door de profs en onafhankelijken slechts 105 km. en de amateurs 90 km. gereden. De uitslag was:
Beroepsrenners en Onafhankelijken: 1. Flip Vethaak, Vlaardingen; 2. Tonnie van de Dungen, Den Bosch; 3. Frans van de Zande, Halsteren; 4. Leo de Beer, Amsterdam; 5. Frans van de Broek, Eindhoven; 6. Henk de Hoog; 7. Toon Steenbakkers; 8. Piet Meijs; 9. Bouk Schellingerhoudt; 10. Jos de Kort;
Amateurs: 1.Huub Vinken, Geleen; 2. Ad Meesters, Vlijmen; 3. Wim van de Stappen, Tilburg; 4. Bruchen, Rotterdam; 5. van de Veeken, Sint Willebrord;
ELSLOO.(1947.08.15)
Loos verraste uitlopers En won de 11e Ronde van Elslo
Sef Jansen op de 2e plaats
Kristalhelder was de situatie, toen er nog een 20 ronden te rijden waren rond het kleine, venijnige circuit van Elsloo. Sef Jansen, de afgod van de dorpelingen. Pepels, een andere zoon uit het rennersdorp Elsloo, de nog altijd taaie Steenbakkers. Hopstaken, een rustige rijder Savelsberg, de pistier, en Loos hadden het hele veld gedubbeld en draaiden rond in afwachting van de dingen, die een eindsprint alzo kan brengen.
Zes kanshebbers slechts, want al speelde Sijen een rol van betekenis, en al kwam Jan Lambrichts er na 80 km opvallend goed in, ook deze twee jongens, die hun vak toch wel verstaan, waren gedubbeld op het verraderlijke parcours, dat zich venijnig slingert door het mooie dorpje, dat des morgens een kleurige processie door zijn straten zag trekken en des middags sport zag. en dat alles bij een weertje, dat een feest op zich zelf was Toen echter Pepels Sr. en Sef Jansen in gezelschap van bovengenoemde volgelingen zwaar bombardeerden én een heel eind weg waren en het er inderdaad naar ging uitzien, dat het hele veld een lap zou krijgen, begon Jac. Sijen erover te denken uit de groep weg te springen en de vluchters te halen. Hij dacht echter te lang, sprong te laat en na de groep werd ook hij gedubbeld. Was het parcours langer geweest, dan had Jac. Sijen een eerlijke kans gehad. Nu boekte hij een nederlaag na een trage reactie. Inmiddels waren er via lekke banden en miniatuur zonnesteekjes al heel wat renners van het toneel verdwenen Merkwaardig was het heengaan van Schweitzer die al in de tweede ronde een lek bandje reed. op een te hoge fiets stapte en zich op dat vehikel hopeloos leegtrapte. Hij verdween na 42 ronden en vraagt zich nog steeds verwonderd af, hoe het mogelijk is, dat je je op een vreemd vehikel volkomen uit het lid kan fietsen.
Nog 15 ronden.
En Elsloo had slechts ogen voor Jansen die inderdaad een pracht stukje fietsen weggaf en telkens bij de scherpe bocht van de kerk het kleine heilinkje opdanste zoals Lazarides en Vietto dat doen. Er was echter nog een renner, die mei nog meer aandacht dan de Elsloonaren Jansen in de gaten hield, zijn dorpsgenoot Pepels, de oudere, die zoiets als een weddenschap had aangedaan, dat hij zijn beroemde collega zou kloppen. Zelfs een lekke band in de 10de ronde overleefde Pepels en wel dank zij de goede zorgen van Jan Lambrichts, die hen in een tijdrit-tempo weer bijtrok. Het moest een eindsprint worden, wan de 6 uitlopers hielden zich als het ware bij de slippen vast.
Een pakkend slol
Toch werd het gevecht om de eerste plaats niet in een sprint beslist. De listige Loos ging n.l. mee, toen enkele gedubbelden aan de haal gingen. Sijen was er bij en in een ander groepje zat Lambrich en eigenlijk had niemand in de kijk, de ook de in een vaalgroene shirt gecamoufleerde Loos tussen de wielen van de vluchters school. Loos won. En Sef Jansen en ook Sijen protesteerden echter en beweerden, dat Loos een hele ronde achter was. De jury was niet die van de Pare de Prince en verklaarc pertinent, dat Loos géén ronde achter was en hij won de 11de ronde van Elsloo. Het publiek protesteerde, maar tegen het krachtige jury is het moeilijk protesteren en verder was deze Jury alleszins tot oordelen in staat. Om de tweede plaats werd gestreden op een manier, die het vuur uit de stenen va Elsloo sloeg. Sef Janssen chargeerde en produceerde een sprintje, waarover men in Elsloo nog lang zal praten. Met Steenbakkers stoof hij op de finish af. Steenbakkers had gedecideerd de leiding, maar met machtige, energieke rukken, die zij fiets krakende jammergeluiden liet horen ging Sef Jansen over Steenbakkers heen en met miniem verschil moest Steenbakkers wijken voor de jeugd, vooral vooor de grote wil om te winnen! Elsloo zag zijn ronde, die spannend, enerverend, verrassend en zowel sportief als organisatorisch een succes was. De uitslag luidt:
Beroepsrenners en Onafhankelijken: 1.Gerrie Loos; 2. Jef Jansen; 3. Toon Steenbakkers; 4. Theo Hopstaken; 5. Joep Savelsberg; 6. Martin Pepels; 7. Hubert Sijen; 8. Harry Schoenmakers; 9. Piet verschuren; 10. Andre de Korver; 11. J. Lambrichts; 12. de Beer; 13. Meinders; 14. Schreurs; 15. Snellen;
Nieuwelingen: 1.Joop Terstroote; 2. L. Spierenburg; 3. J. Zoon;
ENSCHEDE.(1947.08.31)
Beroepsrenners: 1.Gerrit Schulte, 2. Henk de Hoog, 3. Piet Verschuren, 4. Andre de Korver, 5. Theo Middelkamp, 6. Leo de Beer, 7. Henk lakeman, 8. Jan Schweitzer, 9. Jo Hulshoff, 10. de Tacken,
ETTEN.(1947.06.15)
Beroepsrenners: 1.Theo Middelkamp, 2. Flip Vethaak, 3. Jan Liebrechts, 4. Janus van de Heijden, 5. John Braspennincx, 6. Ger Ravenstein, 7. Alfons Stuijts, 8. Buijsse, 9. Willem Reuter,
GELEEN.(1947.05.31)
Neerland's wielerelite op de sintels Middelkamp won in topvorm Jan Lambrichs werd tweede
Voor de 125 K.M. kermiscourse op de sintelbaan van het gemeentelijk sportpark te Geleen (in werkelijkheid werd 95 K.M. gereden) waarvoor alle grootheden uit de nationale wielerwereld waren gemobiliseerd bestond niet die belangstelling, welke men redelijkerwijs had mogen verwachten
Over de wedstrijd zelf mogen we tevreden zijn al hielp de zengende hitte in samenwerking met de moordende sinteltjes heel wat tubes naar het hiernamaals hetgeen vooral in de tweede helft van de strijd het rennersveld geleidelijk deed inkrimpen, zodat van de sierlijke uit 31 peddelaars bestaande sliert, welke zich bij het startsignaal in beweging zette, slechts 12 renners de finish bereikten.
Theo Middelkamp werd eerste, doch we noemen in één adem Jan Lambrichts, die een schitterende wedstrijd reed en in de sprint met een wiellengte werd geklopt, waardoor Theo de vierde overwinning in één week op zijn naam wist te brengen en hierdoor wel bewees in topvorm te zijn. De grote Gerrit Schulte bleef de gehele wedstrijd op het tweede plan, slechts zo nu en dan een schijnbeweging makend voor een vlucht, totdat in de 150ste ronde een lek bandje ook hem naar de kleedkamer deed verhuizen.
Van de overige deelnemers bleek Maas een openbaring en van deze knaap zullen wij zeker in de komende dagen daverende dingen gaan Vernemen. Een pracht-wedstrijd reden eveneens de Hoogh. de Korver, Tacken, Bakker, Savelsberg en Motké, die echter voor en na door het pechduiveltje werden besprongen, waardoor zij gedwongen werden of de strijd op te geven, of al zwoegende te trachten het verloren terrein te heroveren.
Ontvluchtingspogingen.
Tijdens het eerste half uur van de strijd worden tal van ontvluchtings- pogingen ondernomen, waarbij Lambrichts in prachtstijl rijdend en Motké, Tacken en de Hoogh tot de uitlopers behoren. Lambrichts weet alleen een ronde te nemen en krijgt even later gezelschap van zijn rivaal Middelkamp en Motké met de Hoogh. Motké heeft pech en verliest zijn zwaai- bevochten terrein. Ook de Best en Maas weten de kop te bereiken, zodat na 45 min. de kopgroep uit vijf renners bestaat en o.a. Gommans, Snellen, v.d. Beemt en Schweitzer 2 en meer ronden achterstand boeken.
Wanneer een dikke premie wordt uitgeloofd voor het uitlopen van een ronde ontbrandt de strijd opnieuw. Tacken, die door machinedefect achter is geraakt weet onder luid gejuich het verloren terrein te herwinnen. Vooraf is nog een klassementsprint verreden over 4 ronden, waarbij de Hoogh, Storms en Loos resp. 23, 11 en 10 punten weten te behalen. Als de spurt voor een ronde winst haar hoogtepunt heeft bereikt, zien wij eerst Pepels, die tot heden goed stand heeft gehouden, door bandenpech worden uitgeschakeld. Het is weer Lambrichts, die met succes uit het peleton wegspringt en 1/4 ronde voorsprong neemt op de achtervolgers Middelkamp en Motké. De Hoogh is door pech 3 ronden achtergeraakt. Tijdens deze jacht de mooiste welke wij tot heden zagen worden de Best en Maas gedubbeld, terwijl het peleton, waarin Schulte, Pepels, Bakker, Loos zijn tweede ronde verliest.
Schulte verdween!
Als weer alles tot rust gekomen is verdwijnt met Schulte de negentiende renner van het strijdtoneel, zodat met 12 man, de weg naar de finish wordt voortgezet, waarbij alleen een premie vermag wat leven in de brouwerij te brengen. Een fraai besluit vormde de nek aan nek race tussen Middelkamp en Lambrichts in de laatste ronde, welke uiteindelijk aan de beste sprinter de overwinning bracht zij het dan met gering verschil. Bij het luiden der bel noteerden wij de volgende eindstand:
Beroepsrenners: 1. Theo Middelkamp, 2. Jan Lambrichs, 3. H. Maas, 4. Gerry Loos, 5. Cor de Best, 6. Cor Bakker, 7. de Tacken, 8. M. Snellen, 9. Henk de Hoog, 10. Rinus van der Beemt,
GELEEN.(1947.08.10)
- Vinkenwonde ronde van Geleen
Testroote eerste by de nieuwelingen.
De ronde van Geleen, welke Zondag j.l. op tiet 1700 m lange parcours te Linden, heuvel werd verreden en waaraan door Neerland's beste amateurs werd deelgenomen, werd een volledig succes. Nadat 40 km in gesloten gelederen waren afgelegd, gingen v. Oers en v. d. Veeken aan de haal en wisten een voorsprong te nemen van 35 sec. Toen speelde het de Vaalsenaar Halders klaar om op zijn eentje de vluchtelingen in te halen. Toen de voorsprong van dit drietal tot 51 sec. was gestegen, sprongen Voorting, Vinken en v. d. Stappen uit het peleton weg en bij de 70ste km behoorden ook zij tot de leiders en het was jammer, dat Voorting op dit moment, met een redelijke kans op de overwinning kwam te vallen en hierdoor uit de course verdween. Elke ontvluchtingspoging in de kopgroep werd in de kiem gesmoord, zodat de eindsprint de beslissing bracht, welke op overtuigende wijze werd gewonnen door H. Vinken, Geleen (tijd 3 uur 1 min. 33 sec.);
Amateurs: 1. Huub Vinken, Geleen; 2. J. Halders, Vaals; 3. Rien van de Veeken; 4. Bloemers; 5. Stroop; 6. Valentijn; 7. Verstraten; 8. Heeren; 9. Timmermans; 10. de Bruyn.
Nieuwelingen: 1. Joop Terstroote; 2. J. Ruyter; 3. Jan Willemsen; 4. Spierenburg; 5. Paymans;
GRONINGEN.(1947.09.21)
Hennink wederom winnaar Van Groninger Wielercriterium
In een felle eindsprint wist de Alkmaarder J. Hennink, die enige tijd geleden het eerste Groninger wieiercriterium in het Stadspark won, ook nu weer te zegevieren na een door hem uiterst tactisch gereden wedstrijd.
Steeds was hij op zijn hoede als er eens een rivaal wegsprong, zo ook toen de dapper rijdende de Boer uit Harlingen na 21 ronden een ruime voorsprong had genomen op het peleton, waaruit op dat ogenblik Übel Pakes, door pech gedwongen, verdween om met 3/4 ronde, achterstand te trachten de hoofdgroep wéér in te halen. Nog 2 keer zou deze blonde Groninger favoriet door pech worden achtervolgd en op de helft van de wedstrijd, die over 100 K.M. ging, staakte hij dan ook de race. Doch ook de Boer moest zijn fraaie positie prijs geven door een defecte fiets en boekte een ronde achterstand op de kopgroep, waarin behalve Hennink ook zaten de beide Luxemburgse renners André Hoffmann en L. Scheer, resp. kampioen van Luxemburg in 1947 en 1946, alsmede de Groninger J. Storm, die moedig doorzette, tot het hoge tempo ook hem te machtig werd. Na 50 K.M., die in 1 uur 18 min. en 10 sec. werden afgelegd, lagen aan de kop Hoffmann, Scheer. Bendels en Verwijmeren, maar even later hadden Hennink en van der Weyer zich bij hen gevoegd. Terwijl de regen in stromen neerviel, bleven dé 6 leiders rustig hun ronden draaien, tot eensklaps Verwijmeren uitliep en een grote voorsprong nam. Scheer zette de achtervolging in evenals een ogenblik later Hennink en Hoffmann. Enkele ronden lang duurde het jachten en toen de renners weer bij elkaar waren, was het duidelijk, dat de eindsprint zou moeten beslissen. Hoewel men de beide Luxemburgers, die een prima wedstrijd reden, de meeste kans gaf, slaagde Hennink er in als eerste de eindstreep te passeren, na 2 uur 41 min. en 57.2 sec. op de fiets te hebben gezeten.
Amateurs: 1. Jan Hennink, Alkmaar; 2. P. Scheer, Luxemburg; 3. A. Hoffmann, Luxemburg; 4. P. A. Verwijmeren, Ter Heide; 5. Bendels, Zevenbergen; 6. J. H. v. d. Weyer, Harderwijk; 7. A. Andriessen, Leeuwarden; 8. R. Westerterp, Leeuwarden; 9. Th. de Boer; 10. J. Huveneers, Amsterdam;
GRONINGEN.STADSPARK.(1947.07.27)
Hennink wint Groninger wielercriterium
Pakes slachtoffer van pech in het mooie zonovergoten Stadspark alhier hadden gistermiddag een groot aantal belangstellenden een plaatsje gezocht rond het daar uitgezette circuit van het door de Noordelijke Wielervereniging georganiseerde Groninger Wielercriterium. De strijd ging over 88 ronden van 1150 meter, dus 100 km. en is zeer interessant geworden, mede doordat talrijke uitgeloofde premies felle sprints veroorzaakten met als gevolg leven in de brouwerij. Evenwel ook anderszins viel er veel te waarderen, zoals de wilskracht die de Groninger favoriet Pakes aan de dag legde, toen hij rondenlang probeerde een door pech opgelopen achterstand van een ronde — hij moest 2 keer van fiets verwisselen — in te lopen. Hij had het peleton reeds spoedig weer te pakken en slaagde er in een 150 meter in te halen op de 5 later 4 leiders, die de hoofdgroep 1 keer hadden gelapt. Doch toen de 4 koprijders, die in het hoofdpeleton reden, niet nog 8 ronden voor de boeg het tempo verhoogden moest Pakes lossen en toe zien hoe hij weer ingehaald werd, na 26 ronden vergeefs pogen. De blonde Groninger heeft evenwel een moedige race gereden. Immers voordat de pech hem achtervolgde lag hij in de kopgroep, welker rijders Hennink, Coupier, van der Veeken en Schuiten later in een eindsprint uitmaakten wie de eerste prijs mee naar huis mocht nemen. Een andere Groninger, E. Palmans, heeft eveneens uitstekend zijn best gedaan, maar toen hij lange tijd voor in het peleton had gereden, werd hij door een verzorging van Van Gelder dusdanig gehinderd, dat hij moest lossen. Reeds vrij spoedig na het begin werden de eerste uitlooppogingen gedaan, n.l. door Pakes en de Boer uit Harlingen, en hoewel ze reeds dra weer achterhaald waren, begon er reeds toen toch enige tekening in de strijd te komen. De Amsterdamse sprinter Tinus van Gelder bepaalde er zich toe in het peleton te blijven en slechts als er premies te verdienen waren, zijn kunnen te vertonen, waardoor hij er dan ook vele won. In de 34ste ronde vormde zich een kopgroep, die een behoorlijke voorsprong nam, doch reeds enige ronden later kreeg Pakes voor het eerst pech, met het gevolg dat hij terugviel. Op de helft van de race lagen de andere koprijders een 3/4 ronde op het peleton voor. Een 10-tal ronden daarna verdween ook Witteveen — die voordien uitstekend werk had laten zien — uit de course. zodat het een uitgemaakte zaak was, dat om de eerste prijs door Hennink, Coupier, van der Veeken en Schuiten zou worden gestreden, ondanks het feit, dat het publiek Übel Pakes trachtte op te zwepen door een premie van f 100 beschikbaar te stellen als hij de kopgroep weer bereikte. Dit gelukte niet — kon niet gelukken — en hoewel hij lang stand hield, viel hij tenslotte toch terug. Met nog 6 ronden te rijden waren er slechts 13 van de 48 gestarte renners in de baan. Voorop nog steeds de zelfde 4 rijders, op bijna een ronde gevolgd door Huibrechtse en Slop, die weer een kleine voorsprong hadden op Verheggen uit Harskamp — de man, die nog maar 2 maanden aan de wielersport deelneemt — en van Wachendorff van Rijn. De sprint in de laatste ronde bracht de zege aan J. van Hennink uit Alkmaar, die zijn rivalen met enkele meters sloeg en in de tijd van 2 uur 39 min. en 26.4 sec. door de finish ging.
Amateurs: 1. Jan Hennink, Alkmaar; 2. M. Schuiten, Amsterdam; 3. Z. M. J. Coupier, Ouderkerk; 4. M. van der Veeken, St. Willebrord; 5. A. Huibrechtse, Den Haag; 6 G. S. Slop, Amsterdam; 7. Verheggen, Harskamp; 8. J. van Wachendorff van Rijn, Wieringen; 9. J. Verwoerd, Utrecht; 10. U. Pakes, Groningen.
De winnaar Hennink heeft de 100 km. rustig uitgereden en is na met de andere 3 rijders het peleton gelapt te hebben, kalm blijven „hangen”, onderwijl er voor zorgende, dat de andere „koplopers" geen uitlooppogingen konden ondernenemen. zonder dat hij er zelf bij was. Door dit tactische bekijken van de race had hij in de laatste ronde genoeg adem om in de beslissende sprint te zegevieren. In het paviljoen had onder veel belangstelling de uitreiking der prijzen plaats.
HAARLEM.(1947.06.08)
Amateurs: 1.Leo de Booij, 2. Piet peters, 3. Th. Drost,
Beroepsrenners: 1. Cor de Best, 2. K. Bakker, 3. Ben Remkes,
HAARLEM.(1947.07.06)
Amateurs: 1. Harm Smits, 2. Joop Harmans, Jan van Os,
Nieuwelingen: 1.Ad Schotman, 2. Wim Snijders, 3. Cor Elswijk,
HALSTEREN.(1947.05.18)
RONDE VAN HALSTEREN
Ongeveer zeventig profs en onafhankelijken hebben Zondagmiddag deelgenomen aan de ronde van Halsteren in de wedstrijd over vijftig ronden van 2 ½ km, in totaal dus 125 km, waarvoor een enorme belangstelling bestond. De wedstrijd die eerst tegen het einde de nodige spanning kreeg, bracht de volgende uitslag:
Beroepsrenners: 1. Flip Vethaak, Vlaardingen; 2. Frans van de Zande, Halsteren; 3. Piet Meijs, Tilburg; 4. J. van Delderen, Sluiskil; 5. Leo de Beer, Amsterdam; 6. John Braspenninckx, Princenhage; 7. Jan Lust, Zaandam; 8. Ger Ravensteijn, den Haag; 9. Janus van de Heijden, Wouw; 10. W. Prins, Amsterdam;
HALSTEREN.(1947.07.19)
Amateurs: 1.Gerrit Voorting; 2. Emiel Verhoeks; 3. Gerard van Beek;
HEERLEN.(1947.06.08)
Amateurs: 1.Henk Faanhof; 2. Huub Vinken; 3. Joop Harmans;
HEERLEN.(1947.06.15)
Amateurs: 1. Willy van de Broeck; 2.----------,3.--------
HILLEGOM.(1947.05.15)
Amateurs: 1. Han Krever; 2. Leo de Booij; 3. Piet Sieveking; 4. Ris, 5.Ottenbros;
Nieuwelingen: 1.Slop; 2. Timmer; 3. Slemers;
HILVERSUM.(1947.08.23)
De Ronde van Hilversum Zoon uit Laren won bij de nieuwelingen, terwijl Hennink uit Alkmaar eerste werd bij de amateurs
De Gooise wielerclub „De Adelaar" organiseerde Zaterdagmiddag voor de elfde maal de langzamerhand traditioneel geworden Ronde van Hilversum. De belangstelling voor dit wielerevenement was, ondanks het gunstige weer, niet zo biezonder groot. De voornaamste oorzaak daarvan zal wel liggen in het feit, dat er ditmaal geen profs deelnamen en de strijd slechts beperkt bleef tot de nieuwelingen en amateurs. Renners als Schulte, de blonde Gerrit, die hier reeds menigmaal met succes reed, de taaie Cees Pellenaars, verschillende malen tot de deelnemers behorend. De Korver, de initiatief nemende Rotterdammer, een Middelkamp, Aad van Amsterdam en anderen waren steeds trekpleisters van de eerste orde en hebben de strijd vaak een belangwekkend aanzien gegeven. Het eerst traden Zaterdag op het bekende traject der laatste jaren: Pieter de Hooghlaan— Diependaalse Drift—Gijsbrecht van Amstelstraat, de nieuwelingen (25 in getal) in het strijdperk. Onder hen bevonden zich de bekende Gooise renners Spierenburg en Zoon, die in menige strijd der laatste maanden met succes hebben gestreden. Ook dp deze middag lieten zij zich terdege gelden. Niet zozeer in de aanvang van de strijd, toen zij het initiatief aan anderen overlieten. De hoofdstedeling Keizer ondernam de eerste uitlooppoging en sleepte de eerste premie in de wacht. Zijn stadgenoot A. Donker had daarna lange tijd de kop, doch toen ging Zoon „hem halen". Ook Paymans (Tilburg), Spierenburg en enkele anderen kwamen toen mede naar voren. De Laarder Zoon won tenslotte in de eindsprint met klein verschil van Paymans, terwijl Spierenburg de derde plaats bezette. Deze Gooise renners hebben zich dus ook hier uitstekend geweerd.
Nadat een strijd op gewone fietsen de aandacht had getrokken, waarvoor heel wat liefhebberij bestond en die, over 10 km. uitgevochten in het voordeel van de Laarder Rutgers werd beslist, kwamen de amateurs (56 in getal) aan de start. De wielrenner F. Vos uit Den Bosch heeft in deze wedstrijd een grote rol gespeeld, al ging dan tenslotte de zege over naar de bekende Alkmaarse rijder J. Hennink. Vos roerde zich reeds spoedig na de aanvang en won in de vijftiende en zes en dertigste ronde (er moesten er 100 gereden worden) de eerste premies, die werden uitgeloofd. In de 45e ronde nam de Amsterdammer Joh. Fleury een voorsprong. In de 49e ronde voegden zich zijn stadgenoten Van Gent en Kunst en bovengenoemde Vos bij hem. Kort daar achter reden toen Fasel (Amsterdam) en de bekende Soestenaar E. Orift, welke laatste zich in de 55e ronde tot de kop wist op te werken, gevolgd door de Nederlandse baankampioen Krever uit Dulvendrecht. Toen vond de Alkmaarder J. Hennink het schijnbaar langzamerhand tijd om zich te laten zien. Met Vos en de bekende Amsterdammer Vet kwam hij daarna aan de kop. Hennink en Vos slaagden er in de 78e ronde in een ronde voorsprong te nemen op het peleton. Slechts Ottenbos (Alkmaar), H. Ton (Hoorn), L. Bakker en v. Gent (Amsterdam) en G. Timmermans (Zaandam) wisten dubbeling te voorkomen. Het was een spannende finish tenslotte, waarbij Hennink met miniem verschil over Vos , zegevierde. De voornaamste uitslagen luiden;
Amateurs (over 100 km): 1. J. Hennink (Alkmaar), 2 uur, 49 min. 34 sec.; 2. F. Vos ('s Hertogenbosch); 3. G. Timmermans (Zaandam); 4. H. Ton (Hoorn); 5. v. Gent (Amsterdam); 6. J. Ottenbos (Alkmaar); 7. L. Bakker (Amsterdam); op één ronde: 8. A. Hubregtse (Den Haag); 9. Joh. Fleury (Amsterdam); 10. G. Reynders (Amsterdam).
Nieuwelingen (over 40 km.): 1. J. Zoon (Laren); 2. C. Paymans (Tilburg); 3. L. Spierenburg (Hilversum); 4. B. Keizer (Amsterdam); 5. V. Snijders (Halfweg); 6. A. Donker (Amsterdam); 7. K. Galesloot (Bussum); 8. K. Hofland (Beverwijk); 9. A. Schotman (Amsterdam).
HOENSBROEK.K.K.K.RACE.(1947.08.24)
Hoensbroek zag Henk Lakeman winnen
Terwijl een dwarrelende premie-regen de renners tot grotere snelheid uitnodigde, toerde het sterk rijdend vijftal, dat al in de elfde ronde, tijdens de beginfase van deze goed geslaagde negende K.K.K. niet succes een greep naar de macht deed, onverstoorbaar aan de leiding. Even flikkerde zo nu en dan iets bij het peleton. Het bleef bij een snel uitdovend vonkje en zonder complete wonderen gingen Lakeman, Liebregts, de Vries, de Hoog en Cor Bakker netjes de ereplaatsen verdelen. De voorsprong van de leiders bleef, ondanks een premie-regen voor de achtervolgers, groeien en toen deze wieleraffaire tot het verleden behoorde, scheelde het heel weinig of het nogal over het traject verdwaalde gezelschap stond op één ronde van de hoofdvertolkers.
Nauwelijks was deze snelheidsdans aan de gang of Pellenaers kwam met een lege band voorbij de tribunes. Kees zat dra door middel van een a la Middel- kamp-manoeuvre op een geleend karretje en op dit hem niet bepaald lekker passend vehikel begon hij aan een achtervolging waaraan de ook al met tegenslag kennis gemaakt hebbende Joosen noodgedwongen deelnam.
Het publiek gnuifde, want de nu op te dissen kost was natuurlyk iets exclusiefs. Maar het bleven aanvankelijk precies dezelfde veertig sec, toen werden het er meer en het snel volgend stadium zag de Pel van coureur burgerman worden, die te midden van zijn nog altijd wielerminnend moedertje, blonde ega en dito dochtertje als toeschouwer de niet te stuiten
opmars van Lakeman c.s. volgde en meemaakte, dat wij op de helft van de koers tevens de helft van de deelnemers verloren.
Het begon met...
Het begon met een serie premies, waarvoor Cor Bakker nog al belangstelling
toonde en via Pel's desillusie belandden wij aan de 11e ronde, waarin eerst Lakeman, de Vries en Liebregts 'n klein eindje voor de lange sliert uitstoven.
Het was menens, want Lakeman trok zijn streng, de Hoog deed zijn aandeel in het werk, evenals de amateurkampioen de Vries, Liebregts was ook ditmaal voor geen kleintje vervaard en Cor Bakker stond volledig zijn mannetje..
Ook Janssen verdween.
Dat Sefke Janssen door het ijverige K.K.K.-bestuur in de bloemen werd gezet, spreekt vanzelf. Trouwens, de kleine sympathieke man uit Elsloo verdiende, gezien zijn nationaal shirt, Tour de France-verrichtingen en derde plaats te Reims ongetwijfeld deze huldigende geste. Sefke was ook hier danig populair, want toen hij van de staart van het langgerekte peleton naar de voorhoede wipte en aanstalten maakte om de al op de vlucht geslagen vijf leiders een halt toe te roepen, kwam een zekere deining over de massa. Maar ook dit was slechts een flikkering en na zestien ronden zette Janssen er een punt achter. Oorzaak: blessures in een vorige race opgelopen.
Steenbakkers probeerde het, moest het hoofd buigen, evenals Verschuren en Bras.
De Korver reed solo.
Waar of wanneer doet er niet toe, het is nu eenmaal zo, dat de Korver in een criterium altijd een portie vuurwerk afsteekt. Dikwijls gebeurt dit in de aanvang, waarna André van voorhoedespeler naar het achterstel verhuist, nu keerde de Korver de volgorde om en zorgde voor een tikje spectaculair slot. Want de Korver reed weer solo en met resultaten. Hij toerde heel wat rondjes in zijn eentje rond en deed dit spelletje zo snel dat hij niet alleen een aandeel in de premies binnenhaalde, doch bovendien een aardig stuk terreinwinst noteerde. Hij haalde zelfs groep twee in, kon echter van Gerven, die tijdig de biezen nam. niet te pakken krijgen. Zijn slotstuk sloeg echter in en deze eindfase mocht er wezen.
Lakeman spurtte en won.
De laatste ronde. Zo juist sleepte Liebregts een premie in de wacht. Tot dusver maakten de heren voor deze financiële-zaken geen drukte, maar nu moest de buit verdeeld worden. En Liebregts meende een kansje te hebben wat niet naar de zin van de anderen was en gezamenlijk flitsten Lakeman, Liebregts de Vries. Bakker en de Hoog voor de laatste keer rondom het parcours. Het werd een spurt en een machtige Lakeman overklaste volledig zijn collega's.
Koot eerste bij de amateurs.
Een koers zonder veel geschiedenis, waarin de Rotterdammer Kroon Vrouwe Fortuna als tegenstandster had, moedig doorzette en een aardige vyfde plaats in de wacht sleepte. Koot (Eindhoven), v. d. Stappen (Tilburg) en Halders (Vaals) hadden een tijdje de leiding, totdat Koot aan de haal
ging.
Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman; 2. Henk de Hoog; 3. Jan Liebregts; 4. Piet de Vries; 5. Cor Bakker; 6. Piet Verschuren; 7. Cees Bijl; 8. Cor de Best; 9. Gerard van Beek; 10. Toon Steenbakkers; 11. P. Verschuren; 12. Meijnders; 13. Ekelmans; 14. van Beek;
Amateurs: 1. Cees Koot, Eindhoven; 2. Wim van de Stappen, Tilburg; 3. J. Halders, Vaals; 4. Ramakers, Hulsberg; 5. Kroon, Roterdam; 6. Netten, Utrecht; 7. Tinnemans, Montfoort;
Nieuwelingen: 1.Cees Paymans, Tilburg; 2. Wim van Kessel, Eindhoven; 3. J. Ruyters, Douvergenhout; 4. Dekkers, Eindhoven; 5. Willemsen, Nuth;
HOEVEN.(1947.08.31)
Amateurs: 1. L. Mittentreiner, 2. Harrie van de Elshout, 3. Ad Meesters,
Nieuwelingen: 1.L. Spierenburg, 2. J. Zoon, 3. Cees Paymans,
HOOFDDORP.(1947.09.10)
Amateurs: 1. Jan Hennink, 2. Nico Henneman, 3. Harrie van de Elshout,
Nieuwelingen: 1. Bennie Keijzer, 2. Wim Snijders, 3. Terstrooke,
HOOGERHEIDE.(1947.06.07)
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte, 2. Flip Vethaak, 3. Willem Matena, 4. Theo Hopstaken, 5. Alfons Stuijts, 6. Willem de Reuter, 7. Jacques Storm, 8. Gerrit van Straeten, 9. J. van Gelderen, 10. van de Heijden,
HOOGERHEIDE.(1947.06.08)
Nieuwelingen: 1.Cees Paymans, 2.-------, 3. --------
Amateurs: 1.Piet Maas, 2. Harrie van de Elshout, 3. Ad Meesters,
HOOGERHEIDE.(1947.10.05)
Nieuwelingen: 1. Cees Paymans, 2. Bennie Keizer, 3. Wim Snijders,
Veteranen: 1.Antoon Krijgsman, 2. Cor Wijnberg, 3. P. Bakker,
HOORN.(1947.09.01)
Amateurs: 1. Mac Schuiten, 2. -----, 3.-----,
HULST.(1947.05.20)
Amateurs: 1.Harm Smits; 2. Piet de Vries; 3. Gerard van Beek; 4. M. Brinkman; 5. van de Weijer;
HULST.(1947.10.03)
Amateurs: 1. Frans Vos; 2. Jos van Stayen(Bel); 3. F. de Preyher(Bel);
IJZENDIJKE.(1947.05.27)
Amateurs: 1. Piet de Vries, Vlaardingen; 2. Gerrit Voorting, Haarlem; 3. Cor Ris, Zaandam; 4. van der Stappen, Tilburg; 5. Geerts, Teteringen; 6. De Laere, Aregem (Belgie); 7. Smits, Amsterdam; 8. Dauw, Vliggegem (Belgie); 9. Mekerrel, Sleydinge; 10. van de Nent, Amsterdam; 11. van Nimwegen, Dinteloord;
KAMPEN.(1947.05.24)
Amateurs: 1. Piet de Vries; 2. Gerard van Beek; 3. Gerrit Voorting;
KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.(1947.06.22)
Janssen is nationaal wegkampioen Course zonder veel emoties
Janssen, de kleine Limburgse wegrenner uit Elsloo en de succesvolle amateur Piet de Vries uit Vlaardingen, hebben Zondag op de Cauberg de zware strijd om de Nederlandse wielrentitels in hun voordeel beslist. Dank zij knap klimwerk in de laatste ronde vergrootte Janssen zijn voorsprong van 43 seconden, in de voorlaatste ronde genomen, tot enkele minuten en de dragers van grote namen als Schulte, Middelkamp en Seyen waren niet bij machte de vluchteling te benaderen. Als Janssen tegen het slot van de strijd niet voor een verrassing had gezorgd, dan was de gehele course zonder emoties verlopen.
Schulte op de tweede plaats
Op de helft van de af te leggen afstand, kwam er tekening in, in zoverre: er vormde zich een kopgroep van vijf renners en daar achter volgde het peloton. Vooren, v.d. Zande, Janssen,. Lambrichts en De Ruyter hadden zich van de
rest los gemaakt en een voorsprong genomen, die varieerde van 30 tot
50 seconden. In de elfde ronde bedroeg die voorsprong 1 min. 35 sec, doch toen zette groep twee, bestaande uit Pauwels, Van der Voorde, Middelkamp en Schellingerhoudt de achtervolging in, terwijl in de inmiddels gevormde derde groep Schulte als aanvoerder fungeerde. Deze achtervolging duurde vier ronden en eiste de nodige slachtoffers, onder wie De Hoog en Lambrichts, die twee minuten achterstand verkreeg wegens kettingdefect, zodat na ronden een zevental renners op kop lagen.
Ook De Korver had pech, maar zette moedig door. In de 18e ronde nam de kleine Janssen, die steeds in de voorste gelederen had gestreden, zijn kans waar en ontsnapte op de Cauberg. De grote rivalen, Schulte en Middelkamp weigerden voor elkaar de achtervolging in te zetten, terwijl Sijen er evenmin,
iets voor voelde. Intussen vergrootte Janssen zijn voorsprong, die bijna een minuut bedroeg en zonder verder bedreigd te worden eindigde hij met ruim 2 minuten voorsprong de rit, waarmede hij het kampioenschap behaalde.- De
sprint, die op prachtige wijze door Schulte werd gewonnen, besliste over de verdere volgorde. De uitslag luidt:
Beroepsrenners: 1. Jef Jansen, Elsloo 186 km in 4.55.22; 2. Gerrit Schulte, Den Bosch; 3. Frans Pauwels, Utrecht; 4. Hubert Sijen, Maastricht; 5. Theo Middelkamp, Kieldrecht; 6. Frans van de Zande, Halsteren; 7. Arie Vooren, Beverwijk; 8. Wim de Ruiter, Rotterdam; 9. Charles van de Voorde, Hulst; 10. Jan Lambrichs, Bunde;
Even na de profs, startten ruim 100 amateurs, die zo hard van wal staken, dat het hele peioton spoedig uit elkaar werd getrokken. De kopstukken waren hier Voorting, De Vries, Van Beek en Blankenauw, welke laatste evenwel onverwachts uit de koers verdween. Het overgebleven- drietal verhoogde voortdurende het tempo en had in de zevende ronde een voorsprong van 2 min. 20 sec. Van Beek moest lossen. In de sprint klopte De
Vries de Haarlemmer Voorting en werd daarmede amateur-kampioen
Van 1947
Amateurs: 1. De Vries (Vlaardingen) 137 km in 3 uur 37. min. 54 sec,; 2. Voorting (Haarlem).zeide tijd; 3. Smit (Antwerpen) op 8 min. 30 sec; 4.
Sieveking (Amsterdam) zelfde tijd; 5. Halders (Vaals) op 9 min, 15 sec; 6. Duyf, (Zaandam) op 9 min;
KAPELLE.(1947.05.17)
Amateurs: 1.Gerard van Beek, Oostzaan; 2. Piet de Vries, Vlaardingen; 3. Jan van de Turk, Geldrop; 4. A. van neut, Amsterdam; 5. H.J. Smits, Amsterdam; 6. v.d. Duif, Zaandam; 7. J.H. van de Weijer, Hardewijk; 8. J.H. Verhagen, Assendelft; 9. C.P. Fasel, Amsterdam; 10. G.Slop, Amsterdam;
KLOETINGE.(1947.04.26)
Amateurs: 1.Piet de Vries; 2. Harrie van de Elshout; 3. Piet Sieveking; 4. Smits; 5. Copier;
KLOOSTERZANDE.(1947.09.20)
Amateurs: 1. A. van den Bunder, Belgie; 2. Frans Bindels, Breda; 3.Gerrit Voorting, Haarlem; 4.Peeters; 5. Meesters;
KRUININGEN.(1947.06.28)
Amateurs: 1.Gerard van Beek, Oostzaan; 2. E. Verhoeckx, Den Haag; 3. Gerrit Voorting, Haarlem; 4. M. de Bruin, Roosendaal; 5. C. Koot, Eindhoven
LAREN.(1947.05.05)
Amateurs: 1.Lero Coupier, 2. Leo de Booij, 3. Jan Hennink,
Nieuwelingen: 1.L. Spierenburg, 2. Wim Snijders, 3. Aad Schotman,
LEEUWARDEN.(1947.05.28)
Voor de derde maal is de ronde van Leeuwarden over 75 km georganiseerd,
en opnieuw is het een groot succes geworden uit sportief oogpunt bezien. De
publieke belangstelling was gering, daar de Woensdagmiddag niet het meest geschikte tijdstip bleek te zijn om een wedstrijd te organiseren.
Aan de wedstrijd nam ook een groep renners uit Norwich deel terwijl er in
totaal een dertigtal renners aan de start verscheen. Onder hen bevonden zich o.a de prijswinnaars van de Acht van Bolsward.
De gehele strijd werd van begin tot eind beheerst door de Engelsen Farrington en Neave. Toen er nog slechts vier ronden van de 58 verreden waren, trok Neave reeds uit alle macht aan het peleton en nog enkele ronden later voegde Farrington zich bij hem. Dit tweetal reed voortdurend aan de kop. Niet bijzonder tactisch misschien, maar de beide renners waren geen sprinters die het op een eindspurt aan konden laten komen. Enkele premies brachten een paar maal wat spanning.De meeste daarvan won A. Andriessen Jr uit Leeuwarden. Thommy de Boer trok er na 22 ronden tussenuit. Neave had het peleton al spoedig bijgetrokken. Daarna probeerde P. van Bruchum uit Rotterdam het kunstje. Vijf ronden lang vergrootte hij zijn voorsprong. Neave leidde het peleton in de achtervolging, waardoor het geheel uit elkaar raakte. Na 30 ronden lagen Neave, Farrington, Smith, de Boer, Andriessen, Schuiten (Amsterdam), Verhagen (Assendelft) en Hennink (Alkmaar) aan de kop. Van Bruchum kreeg pech en raakte daardoor ver achter. De Buer moest met een lekke band de baan enkele ogenblikken verlaten, hetgeen hem ook een niet meer in te halen achterstand bezorgde. Smith zakte al gauw af. De twee andere Engelsen bleven trekken. Andriessen moest in de 48ste ronde lossen. In de laatste ronde kwam het op de sprint aan die door Schuiten
gewonnen werd. De kleine Farrington bezette de tweede plaats.
Amateurs: 1.Mac Schuiten; 2. P. Farrington(Eng); 3. H. Verhagen; 4. Neave; 5. Hennink; 6. Adriessen; 7. van Bruchum; 8. Smith; 9. J. van de Velde, Groningen; 10. Moore;
LEIDEN.(1947.05.17)
Beroepsrenners 1e Manche: 1. Henk Meesters, Amsterdam; 2. Rijsbergen, Leiden; 3. J. van Vliet, Gouda; 4. R. Riethoven, Leiden; 5. de Reijer, Den Haag; 6. Segaar, Leiden;
Beroepsrenners 2e Manche: 1. Henk Meesters, Amsterdam; 2. J. Schüller; 3. Rijsbergen; 4. R. Riethoven; 5. J. van Vliet; 6. de Reijer;
Beroepsrenners Totaal: 1. Henk Meesters; 2. Rijsbergen; 3. J. van Vliet; 4. R. Riethoven; 5. P. de Reijer; 6. J. Schüller;
M.P.M.KOERS.LIMBURG.(1947.06.08)
Wegrenners tonen hun Tour-geest
Unieke prestatie van Sijen
Meer dan 30 km lang heeft de Limburgenaar Jacques Sijen heel alleen
moeten stompen en beulen voor hij de tweede Maas-Peel-Mtjn-wedstrijd
gewonnen had. Maar toen was zijn zege ook wel zo overtuigend, dat wij
niet aarzelen het een van de beste wielersuccessen van de laatste jaren
in ons land te noemen. Deze overwinning wettigt het vertrouwen, dat
voor de komende Tour de France in hem is gesteld. Met ruim drie minuten voorsprong op de winnaar van het vorige jaar, Arie Vooren, legde hij het buitengewoon zware parcours van 238 km met zijn talrijke scherpe berghellingen, zijn moeilijke afdalingen en zijn einde, loze wegen door stof en grint, dikwijls in een striemende regen en tegen een gierende storm in, af, in 6 uur, 21 minuten, 57. seconden, hetgeen dus een gemiddelde uursnelheid van ongeveer 38 km betekent.
De M.P.M., daar was ieder het over eens, was ditmaal zwaarder dan het vorig jaar. De slechte wegen in De Peel waren vermeden, doch daar stond tegenover, dat de omlegging door het heuvelland van Zuid-Limburg
een extra verzwaring had meegebracht. Zelden hebben wij op de weg in Nederland zo zien fietsen en vechten als op deze Limburgse kermis-Zondag
Zware M.P.M-course een goede training
Wij hebben ze met hun bemodderde, bezwete koppen en verbeten gezichten met hoog opgetrokken schouders zien strijden tegen inzinkingen, maar wij hebben ze ook fris en lenig in het zadel zien zitten. Wij hebben het prachtige spel van hun gespierde benen bewonderd en wij hebben overal langs de weg in de steden en de dorpen de mensen hun horen toejuichen. Opnieuw is
deze M.P.M. een sportief succes geworden en deze wedstrijd behoort voor goed op ons wedstrijdrooster thuis.
Wij hebben ons zelfs afgevraagd of het geen aanbeveling zou verdienen het kampioenschap van Nederland op dit traject te rijden. Het lijkt ons beter en gevarieerder voor onze renners en dus leerzamer dan het tot in den-treure herhaalde Cauberg-circuit.
De M.P.M. is nog maar een voor- spelletje geweest voor de grote tweedaagse zes-provinciënrit, die Zaterdag en Zondag van Maastricht naar Amsterdam en terug gereden wordt. Dat wordt tevens de vuurproef voor onze Tour de
France-rijders, die zich gisteren allen kranig geweerd hebben, al was de één gelukkiger dan de ander en het wordt tegelijk de revanche op de strijd van vandaag. De Nederlandse kampioen Schellingerhout en André de Korver
hadden pech, maar zij waren moreel sterk genoeg om vol te houden en daarop komt hetvoor hen straks in de Tour vooral aan. De renner, die bij het eerste het beste lekke bandje opgeeft, is de ware broeder niet, ook al voelt hij dat hij-kansloos is. Hij behoort weer op te stappen en door te gaan. Die moed bezaten gisteren ook De Hoog en Verhoeven, Van Gerven, Loos en De Ruiter. Zij vormden een groepje mindere goden, dat zich niettemin dapper geweerd heeft. Joossen daarentegen was al vroeg uit de strijd. Hij was een der eersten, die bandbreuk kreeg en wij hebben hem niet meer teruggezien.
De wedstrijd begon pas aardig te worden toen na ca. 90 km het peloton, in enkele groepen uiteen was gevallen. Plotseling, tussen Horst en Maasbree, knetterde het vuurwerk los. Er ontstonden twee grote groepen, met daartussen een paar kleine. In de voorste Unie zaten de kanonnen: Arie Vooren, Lambrichs, Jansen, Francke, Bakker, Schellingerhout, Schweitser, Lust, Lakeman en De Ruiter, op 300 meter volgden Motké, de Belg
Putgens, de Fransman Riga, Sijen, Evers, De Hoog, Bijl en Piet van Nek. Tien km verder waagde Lambrichs zijn sprong, hij ging er ineens tussen uit, nam 100 meter voorsprong en het was duidelijk dat hij, nu hij niet voor de Tour is gekozen en zich meer op het rijden achter de motor specialiseert, toch wilde tonen, dat hij als weg- renner ook nog altijd meedeed. Het is henv echter, niet gelukt daarvan het bewijs te leveren. In het begin draaide hij inderdaad zeer goed, zijn voorsprong hield hij niet lang. Vooren haalde de vluchteling
in en na de verzorging te Venlo, was er spoedig weer een kopgroep, die de staart ver vooruit was. Sijen had zich inmiddels ook in de eerste groep gewerkt. Er heerste na Venlo een tijdlang rust. Het was duidelijk, dat de voorbereidingen getroffen werden voor de grote slag, die straks in „de bergen" geleverd zou worden. De krachten waren nu genoeg verkend.
Lambrichs kreeg zijn eerste ram en viel terug. Van Nek moest opgeven, Loos bleef achter. De rijen dunden, maar voort joeg de kopgroep. Nog tachtig km was er te rijden en er kon nóg van alles gebeuren.
Nog vijftig km en dan gaan er nog maar twaalf man aan de kop: Lakeman, Bakker, Evers, Sijen, Schweitzer, Claesens (Belg), De Hoog, Motké, Vooren, De Ruiter. Jansen en Verveer.
Daar in eens, op 32 km voor het einde, juist door Eternaeken, aan het begin van de Geulener Berg. gaat het van mond tot mond in de bonte karavaan van renners en automobilisten, die over de weg krioelen en waarin de Rijkspolitie met straffe -hand orde houdt:
Sijen is los!
De snelle Maastrichtenaar was niet meer te temmen. Hij leek tegen de Cauberg op te vliegen. Jansen en Vooren spanden tezamen al hun krachten in om de vluchteling te achterhalen. In een duivelse afdaling stortten de renners zich omlaag, de Geulener Berg af. Maar Sijen was al niet meer te zien. Zijn afdaling was nog brutaler geweest.
In de groep, die achter hem aanjoeg, zaten nog Lakeman, Evers, Bakker, Schweitser, Jansen en Vooren, maar zij konden niets meer tegen de soepel draaiende Limburgenaar uitrichten. Het pleit was beslecht.
Met een voorsprong van 3 minuten 48 3/5 seconden stoof Sijen over de eindstreep.
Uit het groepje van vijf, dat daarna volgde, won Vooren in een pittig sprintje vóór Bakker, Lakeman, Evers en Claesens. Als no. 7 en. 8 kwamen Schweitser en Jansen, die op het laatste moment nog een lekke band hadden gekregen, gearmd binnen. Tenslotte volgden nog Verveer, De Hoog, Putgens, Motké, Van Gerven, met ruim 10 minuten achterstand en Bijl, Loos, Schellingerhout, Steenbakkers, De Reijer, Lambrichs en De Korver.
Beroepsrenners: 1. Huub Sijen; 2. Arie Vooren; 3. Cor Bakker; 4. Henk Lakeman; 5. Piet Evers; 6. J. Claessens; 7. Sjefke Jansen; 8. Jan Schweitzer; 9. Thijs Verveer; 10. Henk de Hoog; 11. Putgens; 12. Motké; 13. van Gerven; 14. Bijl; 15. Loos; 16. Schellingerhout; 17. Steenbakkers; 18. de Reijer; 19. Lambrichts; 20. de Korver;
MAASTRICHT.(1947.07.27)
Amateurs: 1.Dolf Spronk, 2. Smeets(Bel), 3. J. Wilemans(Bel),
Nieuwelingen: 1. Joop Terstroote, 2. L. Spierenburg, 3. Gerrit Voorting,
MADE.(1947.07.27)
Beroepsrenners: 1.Harrie Maas; 2. Cor van de Star; 3. Henk de Hoog; 4. Toon Steenbakkers; 5. Philip Vethaak; 6. Wim de Ruiter; 7. Thijs Verveer; 8. Chris Smits; 9. Frans van de Zande; 10. Jan Lambrichs;
NIJMEGEN.(1947.08.31)
Amateurs: 1. Frans Vos, 2. Johan Fleury, 3. Jan de Turck,
OOSTBURG.(1947.08.30)
Amateurs: 1. Emiel Verhoeckx, Den Haag; 2. Wim van Est, 3. de Laere, Belgie; 4. Stroop; 5. Geerts;
OOSTERHOUT.(1947.09.21)
Beroepsrenners: 1. Piet Verschuren; 2. Arie Kuilman; 3. Frans van de Zande; 4. Harm Smits; 5. Henk Lakeman; 6. Harry Schoenmakers; 7. Tonny van den Dungen; 8. M. Jansen; 9. Kees Joosen; 10. P.Reijnders;
OOSTERHOUT.WARANDA.(1947.05.11)
Het Waranda Criterium
Het sinds 1942 weer gehouden Waranda-criterium te Oosterhout had een bijzonder spannend verloop. Gedurende de gehele wedstrijd werden er talrijke jachten gehouden door het sterke veld van renners. Vooral Seyen uit Maastricht en Pellenaers waren uitstekend op dreef Hoe hoog het tempo is geweest blijkt wel hieruit dat de 125 km (140 ronden) door de winnaar afgewerkt werden in 3 uur en 8 minuten. Uiteindelijk werd Seyen uit Maastricht na een enervedende strijd nummer een.
Beroepsrenners: 1. Huub Sijen, Maastricht; 2. Chris Smits, Rotterdam; 3. Henk Lakeman, Amsterdam; 4. Frans van de Zande, Halsterne; 5. Bouk Schellingerhoudt, Zaandam; 6. Philip Vethaak, Vlaardingen; 7. Marinus Buuron, Bergen op Zoom; 8. Louis Motke, Amsterdam; 9. Alex Bouchee, Eindhoven; 10. Janus van de Heijden, Wouw;
OSS.(1947.09.01)
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte; 2. Arie Vooren; 3. Harrie Schoenmakers; 4. Toon Steenbakkers; 5. Kees Joosen; 6. Tonny van den Dungen; 7. Jan Liebregts; 8. Cor Bakker; 9. Jan Lambrichs; 10. Jos de Kort;
OSSENDRECHT.(1947.09.13)
Amateurs: 1.Jos De Beukelaer(Bel); 2. C. van Gool; 3. F. van Iersel;
Beroepsrenners: 1. Janus van de Heijden; 2. Gerard van Beek; 3. Theo Hopstaken; 4. Frans van de Zande; 5. Henk de Hoog; 6. Dolf Verschueren; 7. Leijsen; 8. A. Meijnders; 9. Piet van As; 10. Tonny van den Dungen;
OUD-GASTEL.(1947.08.02)
Amateurs: 1. Mac Schuiten, 2. Ko Geerts, 3. Ed Koeman,
Nieuwelingen: 1.Cees Paymans, 2. Wim Smijders, 3. Vic de Rooy,
OVERSCHIE.(1947.09.02)
Van der Putten won voor Putten
Dinsdagmiddag werd te Overschie ten bate van het Gelderse dorp Putten, de Ronde van Overschie verreden, een wegwedstrijd voor nieuwelingen en amateurs over resp. 40 km (30 ronden) en 100 km (75 ronden). De uitslagen luiden:
Nieuwelingen: 1 Van der Putten, Den Haag, 40 km in 1 uur 5 min. 57 sec; 2 Schotman, Amsterdam; 3 Keijzer, Amsterdam; 4 Hofland, Beverwijk; Amateurs: 1 Van Dorst, Overschie, 100 km in 2 uur 32 min. 5 sec; 2 Van Bruchen, Rotterdam; 3 Van der Neut, Amsterdam; 4 Alblas, Overschie; 5 Scholmeyer, Den Haag; 6 Kiekens, Haarlem.
PURMEREND.(1947.05.11)
Amateurs: 1.Piet de Vries; 2. Jan Hennink; 3. Han Krevers; 4. W. Post; 5. P. Sieveking; 6. L. Copier; 7. A. van de Neut; 8. van de Wetering; 9. Lelieveld; 10. Duijf;
Beroepsrenners: 1. Cor Bakker; 2. Klaas Ternede; 3. Henk Meesters; 4. Cor van de Star; 5. Jan Pronk;
PURMEREND.(1947.06.01)
Amateurs: 1.Jan Hennink; 2. Piet de Vries; 3. Jan van de Veen; 4. G. van Beek; 5. A. van de Neut; 6. G. Rijnders; 7. J. van de Weijer; 8. Groeneveld; 9. K. Vet; 10. Verhagen;
Nieuwelingen: 1. Cees Paymans, 2. J. de Zoon, 3. Piet Huet,
ROERMOND.(1947.05.18)
Lakeman wint Ronde van Roermond
Geen enkele der talrijke uitlooppogingen in de jaarlijkse Ronde van Roermond slaagde, hoewel De Korver, Van Gent, Joossen, Liebregts, Verhoeven, Steenbakkers en Pepels hun uiterste best deden om 'n voorsprong te behalen De beslissing moest in de sprint vallen, welke gewonnen werd door Lakeman. Het resultaat was:
Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman; 2. Cees Bijl; 3. Gerrie Loos; 4. Cor Bakker; 5. A. Meijnders;
Amateurs: 1. Wout Verhoeven; 2. Cees Paymans; 3. Piet Huet;
RONDE VAN NOORD-HOLLAND.(1947.04.07)
Van Beek won ronde van Noord-Holland
Tweede Paasdag is voor de tweede maal de ronde van Noord- Holland voor amateurs verreden. Er verschenen 90 renners aan de start. De uitslag was als volgt:
Amateurs: 1. G. v. Beek, Oostzaan, 5 uur 33 m. 7 sec; 2. P. de Vries, Vlaardingen; 3. G. Voorting, Haarlem; 4. H. Smits, Amsterdam; 5. Sieveking, Adam; 6. D. Spronk, Utrecht; 7. J. Overweg, Amsterdam; 8. J. v. Os, Oostzaan; 9. L. de Booy, Alkmaar; 10. B. Hulpen, Amsterdam.
RONDE VAN ZUID-BEVELAND.(1947.08.23
Amateurs: 1. Emiel Verhoekx, den Haag; 2. Wim van Est, 3. L. Mittertreiner; 4. J. de Turck; 5. J. Bode; 6. H.J. van de Elshout; 7. W. Mensen; 8. Stroop; 9. Wagtmans 1e Nieuweling; 10. P. Sieveking;
ROOSENDAAL.(1947.07.06)
Nieuwelingen: 1.Cees Paymans; 2. Piet Huet; 3. Petrijs;
Amateurs: 1. Frans van de Zande; 2. Han Krever; 3. Piet Maas;
Beroepsrenners: 1.Cees Joossen; Frans van de Zande; 3. Arie Vooren; 4. Piet Meijs; 5. Kees Valentijn; 6. Theo Hopstraten; 7. Ger Ravenstein; 8. Cees Bijl; 9. Henk Lakeman; 10. Marunis Buuron;
ROTTERDAM.(1947.08.17)
Beroepsrenners: 1. Wim de Ruiter, 2. Piet van Gerven, 3. Verveer,
ROTTERDAM.(1947.09.07)
Beroepsrenners: 1. Piet de Vries, 2.--------, 3.--------
ROTTERDAM.FEIJENOORD.(1947.09.01)
VAN DE STAR won na felle strijd de RONDE VAN FEIJENOORD
Zeker 150.000 toeschouwers volgden het wielerfestijn
Enorm was de belangstelling voor de zevende “Ronde van Feijenoord”, die Maandag op het circuit aan de Maashaven te Rotterdam werd verreden, want zeker 150.000 bezoekers vormden een compacte massa langs het 2,5 km lange parcours. Zij hebben hun tocht naar de Maashaven niet tevergeefs gemaakt, want vooral bij de professionals is een levendige strijd gevoerd om de overwinning. Het gelukte de Hagenaar Cor van der Star een goed bezet veld, dat zich hardnekkig verdedigde, achter zich te laten. Bij de Amateurs zegenvierde Koot uit Eindhoven. Begunstigd door fraai weer en dank zij een goede organisatie, is dit wielerfestijn een succes geworden. Er werd in hoog tempo gereden, want zowel bij de amateurs als daarna bij de profs werd een gemiddelde snelheid van 40 km bereikt.
In verband met de opvoering van het Openluchtspel in het stadion, moest de wedstrijd vroeg achter de ruig zijn. De amateurs starten daarom in de ochtenduren, terwijl de Profs daarna in plaats van 125 km maar 100 km reden.
Bij de amateurs startten 55 deelnemers die onmiddellijk een hoog tempo inzetten. Het gevolg er van was, dat het uitermate moeilijk werd om te ontsnappen. Er ontstond derhalve weinig strijd en de wedstrijd had daardoor een eentonig karakter. Toen nog bijna 29 km afgelegd moesten worden, ontsnapten Geers, Koot en Kiekens. Zij kregen weldra een behoorlijke voorsprong, die tot ruim 29 seconden groeiden. Het peloton, dat toen nog 34 renners telde, joeg achter de vluchtelingen aan, evenwel zonder resultaat. Het veld werd totaal uitelkaar gerukt, doch in moordend tempo vochten de drie renners aan de kop door en het gelukte Koot uit Eindhoven als eerste over de streep te gaan. Geerts werd tweede en de Haarlemmer Kiekens derde. De schaatsenrijder Van der Voort had in de aanvang al pech gekregen. Geruime tijd probeerde hij zijn achterstand in te lopen, doch dit lukte niet.
Een geheel ander beeld gaf de strijd bij de Profs, waarvan er 23 vertrokken toen burgermeester Oud precies om 12 uur het startschot loste. Ook nu werd duidelijk de snelheid hoog opgevoerd, doch toch zagen Van Beek, Evers, ….. en Hopstaken in de eerste ronde al kans om weg te vluchten. Dat bracht natuurlijk leven in de brouwerij. Piet de Vries ging hen na, doch even later was hij weer in het peloton terug. Ook de vier vluchtelingen werden tot de orde geroepen. Intussen was De Korver door een lekke band achter geraakt en vocht ronden lang om weer bij te komen. Het ging echter te hard en De Korver slaagde niet.
Ondanks het hoge tempo deden zich voortdurend wijzigingen voor, totdat Hopstaken, Valentijn en Den Oer hun kans schoon zagen en los kwamen. Een wilde jacht volgde, onder aanvoering van Van gerven en ook dit trio werd terug gehaald. Dit ontmoedigde Matena. Van der Star en Van de Zande geenszins, want ook zij trachten kort daarop weg te komen. Verhoeven ging hen na, maar bevond zich even later weer in de hoofdgoep. Langzamerhand kwam er enige rekening in de strijd. De slag was nog wel niet gevallen, doch toen het trio de voorsprong vergroten, bestond de mogelijkheid, dat er zouden slagen. In ieder geval viel het peloton in stukken en de spanning er in om de kopgroep te bereiken, terwijl in de achterhoede ook kleine groepjes bijeen kwamen, zodat, toen nog enkele ronden gereden moesten worden, twee ploegen met ongeveer 20 seconden verschil achter elkaar joegen. Op het laatste nippertje wilde Piet de Vries, die voortdurend in de achterhoede had gezworven, naar de kopgroep. En wellicht zou hij geslaagd zijn ald het pechduiveltje hem niet achtervolgd had en hem kansloos had gemaakt. Ook Teuns speelde een voorname rol. Alleen wist hij bij de kopgroep te komen en daar zelfs tot hoger tempé aan te zetten. Een ronde voor het einde was ook de kopgroep uiteen gevallen. Teuns, Van der Star, en Van de Zande waren ontsnapt om in een moordend tempo uit te vechten voor wie de fraaie krans zou zijn. Van der Star bleek de snelste te zijn en werd winnaar, op de voet gevolgd door Teuns en Van de Zande.
Al hadden Schulte, Pellenaars, Lakeman en Schellingerhoudt niet meegereden, aan spanning en Kwaliteir had de Ronde van feijenoord daarvoor niet ingeboekt, ook deze “zevende”werd een succes.
Amateurs: (30 ronden) – 75 km: 1. M. Koot, Eindhoven tijd 1 uur 57 min. 15 sec; 2. J. Geerts, Teteringen; 3. M. Kiekens, Haarlem; 4. J. Gisseler, Rotterdam; 5. M. Kettenis, Den Haag; 6. P. Zwanenburg, Rotterdam; 7. P. van Dors, Overschie; 8. G. Bontekoe, Den Haag; 9. J. Deijs, Den Haag; 10. A. van de Elshout;
Beroepsrenners (40 ronden) – 100 km: 1. C. van de Star, Den Haag tijd 2 uur 22 min. 40 sec.; 2. A. Teuns, Breda; 3. F. van de Zande, Halsteren; 4. J. Mathijssen, Rijsbergen; 5. J. Storm, 6. Th. Hopstaken, Roosendaal; 7.J. Braspenninx, Princenhage; 8. C. Bijl, Den Haag; 9. Harry Maas; 10. J. de Haas;
ROTTERDAM.FEIJENOORD.STADION.(1947.10.04)
Wielerstrijd in het Stadion droeg levendig karakter
De verwachting, dat de wereldkampioen Middelkamp Zaterdagmiddag om al zijn tegenstanders zou heendraaien, tóen hij in de 100-km-wedstrijd uitkwam, die op de Sintelbaan van het Feijenoord-stadion werd gehouden, is niet bewaarheid. Middelkamp en ook Gerrit Schulte werden een teleurstelling. Beide kopstukken waren naar Rotterdam gekomen om hun zeer hoge gages op te strijken, doch van hun kunnen hebben de ruim 15000 toeschouwers bitter weinig gewaar kunnen worden. Alleen toen een vrij grote premie in de wacht moest worden gesleept, was Middelkamp er bij, terwijl Schulte met steun van Piet de Vries en Liebrechts een ronde veroverde, lieten ze wat zien, maar eindigden tenslotte in de achterhoede. De Vries was in de eerste helft van de wedstrijd de grote man, Steenbakkers de beste in de tweede helft, terwijl toen ook Lakeman wat meer op de voorgrond trad. Het eerste wieiercriterium in het Stadion werd een geslaagd experiment en we mogen de verwachting uitspreken, dat volgend jaar Rotterdam weer in het middelpunt van wielerminnend Nederland zal staan.
Er verschenen 25 van de beste Nederlandse wegrenners aan de start om elkaar de zege te betwisten op de 430 meter lange baan, die wel was gewalst, maar uitermate zwaar reed en nog al ongelijk was. In de eerste ronden verkenden de renners het circuit, maar ook hun concurrenten. Het was Liebrechts uit Eindhoven, die het sein gaf tot een felle jacht, waaraan ook Cor de Best, Hopstaken en De Korver deelnamen. Intussen was een wilde jacht ontstaan, tengevolge waarvan ook de kopgroep uiteen viel en De Vries, Liebrechts en Schulte eindelijk hun achtervolgers kwijt waren. Ze vochten door, totdat na 50 .ronden De Vries er alleen tussen uit - trok en even later het eerst een ronde veroverde, kort daarop gevolgd door Liebrechts en Schulte. Intussen had een ploeg van 7 man een voorsprong op het peloton- genomen. De Vries voegde zich bij hen en toen na 72 ronden deze groep ook een ronde had genomen, ging de Vlaardinger alleen aan de kop. Het tempo bleef hoog, want ondanks het zware wegdek werd toch 40 km in één uur afgelegd. Geen ogenblik keerde de rust weer, want nu was het Steenbakkers, die was ontsnapt en alleen hardnekkig streed om zijn achterstand op de leider weg te werken. Hij slaagde daarin en voegde zich bij De Vries. Zienderogen daalde het tempo en daaraan moet het toegeschreven worden, dat vrij gemakkelijk nog ronden werden veroverd door enkele andere deelnemers. Schulte, Middelkamp, Lakeman en Jef Jansen speelden geen rol meer. Het veld was uit elkaar getrokken en in kleinere groepen joegen de renners achter elkaar. Steeds weer was Steenbakkers erbij, als er een ontsnapte en zo handhaafde hij zich niet alleen op de eerste plaats, maar vergrootte tevens als een ronde werd genomen, zijn voorsprong. Enkele fraaie sprints verlevendigden de strijd, evenals een weglooppoging van Middelkamp en Schulte..'t. Was echter .maar van zeer. korte duur en het bewees/ dat ze wel anders konden als ze maar wilden. De Vries bleek totaal uitgereden en raakte lelijk achter. Een valpartij, waarbij Van Gerven, Verschuren,'De Korver, De Best, Vooren en Schulte betrokken waren, liep goed af. Het einde kwam met een zeer fraaie en welverdiende overwinning voor Steenbakkers. De uitslag was:
Beroepsrenners: 1. Toon Steenbakkers, Den Bosch; 2. Theo Hopstaken, Roosendaal; 3. Frans van de Zande, Bergen op Zoom; 4. Cees Bijl, Den Haag; 5. Jan Liebregts, Eindhoven; 6. Frans Pauwels, Kieldrecht; 7. Piet de Vries, Vlaardingen; 8. Marinus Buuron, Bergen op Zoom; 9. Philip Vethaak, Vlaardingen; 10. Frans Buysen,
ROTTERDAM.GOUDSESINGEL.(1947.05.03)
Voorting won Goudsesingelronde
De ronde-van de Goudsesingel is niet bepaald een zacht eitje geworden voor de renners. Van de 80 man, die startten, reden slechts een twaalftal hem uit. Maar voor de kijkers was het een course in optima forma. In tegenstelling tot
Vele ronden liep het parcours gedeeltelijk over onvervalste „kinderhoofdjes"
en het was-hier dat het zeer hoge tempo de man met de hamer iedere ronde
nieuwe slachtoffers maakte. In de 17e. ronde liepen de sterksten, Voorting, Van Beek, De Vries en De Booij weg. De Booij werd echter door een val uitgeschakeld en ook De Vries raakte door een val achter. In de 69e ronde viel de beslissing. Voorting en Van Beek gingen er vandoor en namen een ronde. Voorting won de eindsprint, Piet de Vries, die op zijn eentje, moedig
doorgevochten had, werd derde met een ronde achterstand; Vierde Ris
en vijfde Weijer. De ronde werd afgelegd in 2.53.0;
Amateurs: 1.Gerrit Voorting; 2. Gerard van Beek; 3. Piet de Vries; 4. C. Ris; 5. J. H. van de Weijer; 6. G. Keizerswaard; 7. N. Henneman; 8. H. Brinkman; 9. C. Faasel; 10. J. van de Vaart;
ROTTERDAM.OUDE PLANTAGE.(1947.06.15)
Wedstrijd in Oude Plantage viel tegen
De wielerwedstrijd in de Oude Plantage, die Zondagmiddag door de Rennersvereniging „De Rotter. damse Leeuw" was georganiseerd ten bate van de Niwin, is een tegenvaller geworden. Slechts 21 renners namen deel aan de 100-km wedstrijd, terwijl ook de publieke belangstelling tegenviel. Het was een vrij eentonige wedstrijd die weinig belangwekkende strijd bracht.
Amateurs: 1. Theo Alblas, Overschie (100 km in 2 uur, 48 min. en 42 sec.); op één ronde 2 G. v. d. Kaa, R'dam; 3 Piet van Dorst, Overschie; 4 J. G. de Bruin, Schagerbrug; 5 B. Bitter, R'dam; op 3 ronden 6 L. Lambregts, Breda.
- A. de Best,8. C.Hofland, 9. J.H. Weijer, 10. J. H. Deijs,
ROTTERDAM.OVERSCHIE.(1947.09.02)
Van der Putten won voor Putten
Dinsdagmiddag werd te Overschie ten bate van het Gelderse dorp Putten, de Ronde van Overschie verreden, een wegwedstrijd voor nieuwelingen en amateurs over resp. 40 km (30 ronden) en 100 km (75 ronden). De uitslagen luiden:
Nieuwelingen: 1 Van der Putten, Den Haag, 40 km in 1 uur 5 min. 57 sec; 2 Schotman, Amsterdam; 3 Keijzer, Amsterdam; 4 Hofland, Beverwijk; Amateurs: 1 Van Dorst, Overschie, 100 km in 2 uur 32 min. 5 sec; 2 Van Bruchen, Rotterdam; 3 Van der Neut, Amsterdam; 4 Alblas, Overschie; 5 Scholmeyer, Den Haag; 6 Kiekens, Haarlem.
ROTTERDAM.VARKENOORD.(1947.06.29)
Op Varkenoord won Wim de Ruiter
Voor het eerst na de oorlog, werd er op het circuit op Varkenoord een wielerwedstrijd gehouden. Het wegdek, dat erg geleden had, was dit voorjaar in orde gebracht en zo kon dan Zondagmiddag - een aantal renners hun krachten meten. Het was er flink druk. maar zoals ook vroeger, hadden velen een plaats, gezocht buiten het sport, complex om van een hoger gelegen dijk af de wedstrijden gade te slaan. By een volgende gelegenheid zal alleen tegen betaling toegang verleend worden tot deze buiten het sportveld liggende plaatsen.
Het programma bevatte voor Rotterdam iets nieuws, namelijk een wedstrijd achter handelsmotoren, die in twee ritten van 40 km.werden verreden. Er kwamen vijftien renners aan de start, Al spoedig bleek dat de meeste niet aan hun gangmaker gewend waren en moeilijk achter de rol konden blijven. De Ruiter ontsnapte en wist zich tot het einde op de eerste plaats te handhaven. Achter hem speelde Van Gerven een voorname rol. Deze ging eerst tot de aanval over op Riethoven; die gepasseerd werden, daarna, kwam hij ook Pellenaars voorbij;: zodat hij op de tweede plaats eindigde. Wel enigs-zins verrassen was het, dat de gangmaker Van Boeyen in de eerste ronde zonder benzine kwam te staan. In die tweede rit ging het eigenlijk tussen De Ruiter en Matena, terwijl nu ook Braspennincx mee een rol speelde. Een aanval van De Ruiter om opnieuw de kop te nemen werd door Matena afgeslagen en die behield de leiding tot het einde.
Beroepsrenners: 1. Wim de Ruiter; 2. Willem Matena; 3. Kees Pellenaars; 4. Piet van Gerwen; 5. Mathijs Verveer; 6. Chris Smits; 7. John Braspennincx; 8. Piet Verschuren; 9. U. Pakes; 10. Piet Evers;
Een klassementrit voor amateurs over 24 ronden (25.4 km) werd gewonnen door W. v. d. Voort uit s-Gravenzande. Met Jan Gieseler kreeg hy een flinke voorsprong en behield deze. De uitslag was: 1 v. d.-Voort 35 p; 2 Jan Gieseler 32 p; 3 P. v. Bruchem 26 p; 4 J. Cooiman 10 p; 5 De Graaf 7 p; 6 Bitter 4 p; 7 Hubregtse 4 p; 8 Verheul 2 p, Piet de Vries, die-vorige week kampioen van Nederland is geworden, werd gehuldigd en reed met de bloemen, een ereronde luide toegejuicht door het publiek.
SAS VAN GENT.(1947.09.09)
Beroepsrenners: 1. Albrecht De Paepe(Bel); 2. R. Adriaenssens(Bel); 3. Frans van de Zande; 4. Henk Lakeman; 5. E. Alpaerte; 6. Robert Eenaeme; 7. Theo Hopstaken; 8. Albert Hendrikckx; 9. Piet van Gerven; 10. Gerard van Beek;
SCHEVENINGEN.(1947.04.13)
Chr. Smits eerste te Scheveningen
Voor vele duizenden toeschouwers startten de amateurs gisteren te Scheveningen voor een wedstrijd over 80 km (64 ronden). De Vries en Voorting reden een uitstekende koers en ondernamen verschillende uitlooppogingen. 25 ronden vóór het einde slaagden zij er in weg te komen en ook v. d. Elshout kon zich bij hen voegen. Gedrieën dubbelden zij het peloton. De uitslag was:
Amateurs: 1. P. de Vries, Vlaardingen; 2. G. Voorting; 3. v. d. Elshout; 4. Smits; 5. v. Beek; 6. Post; 7. De Booy; 8. Slop; 9. Sieveking; 10. Hennink. Door een abuis van de jury konden de tijden niet worden gegeven. Bij de profs ging het direct fel toe. Ondanks enkele pogingen van Verschuren, Joossen en Liebreghts zaten alle renners na 26 ronden nog bij elkaar. Met nog 40 ronden te rijden, Hepen Evers en De Rulter een stuk uit, weldra gevolgd door Motké en v. Dungen. Vier ronden later voegden zich hierbij Loos, De Korver en Vethaak, terwijl De Ruiter terugviel. Bij deze zes uitlopers kwamen dan nog Lambrichts en Steenbakkers, dan Lakeman, Smits, Bakker en weer De Ruiter. Steeds verder liep deze groep uit en 10 ronden vóór het einde bedroeg de voorsprong op het grote peloton 80 seconden. De finish was, doordat verscheidene renners zich in de kopgroep hadden gemengd die reeds een ronde achter waren, zeer verward. Een kwartier nadat de eerste renners over de streep waren gegaan, wist de jury nog niet wie de winnaar was. Eindelijk kwam deze uitslag uit de bus:
Beroepsrenners en Onafhankelijken: 1. Chris Smits; 2. Cees Bijl; 3. Piet Evers; 4. Cor Bakker; 5. Philip Vethaak; 6. Henk Lakeman; 7. Toon Steenbakkers; 8. Andre de Korver; 9. Gerry Loos; 10. Jan Lambrichs;
SCHIEDAM.(1947.05.05)
De Vries heer en meester in Schiedam
De tweede „Rondevan Schiedam", die Maandag op een parcours van 1460. meter op de Stadhouderslaan werd gehouden, werd op zeer overtuigende wijze door Piet de Vries uit Vlaardingen gewonnen. Met Van Beek en Voorting speelde hij een voorname, rol in deze wedstrijd. Doch toenVan Beek door- machinedefect moest opgeven en later ook Voorting moeilijkheden met zijn fiets kreeg en achter raakte, bleef de Vlaardinger die intussen een ronde voorsprong had veroverd, alleen aan de kop. Er werd zeer hard gereden, hetgeen bleek uit het feit dat in 1 uur ruim 41 km was afgelegd, terwijl de 100, km werden gereden in: 2 uur. 20 minuten, dat een gemiddelde van 43. km per uur betekent. Heel wat van de bijna 60 deelnemers konden dat tempo niet volgen en werden tot opgeven, genoopt.
Nieuwelingen reden vooraf een wedstrijd over 35. km. De resultaten,warén:
Nieuwelingen: 1.Piet Huet, Scheveningen; 2. Antoon van Elderen, Eindhoven; 3. C. Schouten, Zwanenburg; 4. Wout Verhoeven; 5. F. Peters, Haarlem; 6. A.J. van de Putten; 7. A. Hofland; 8. P. van Beek;
Amateurs: 1. Piet de Vries, Vlaardingen; 2. Gerrit Voorting, Haarlem; 3. Harm Smits, Amsterdam; 4. E. Verhoeckx, Den Haag; 5. P.Peters, Haarlem; 6. M. Schuiten, Amsterdam; 7. H. Brinkman, Maasland; 8. J. Persoon, Amstelveen; 9. P.van Ekelen, Rotterdam; 10. A. Bersee, Rotterdam;
SCHIEDAM.(1947.08.30)
ALBLAS in vorm te Schiedam
De “Ronde van Schiedam” die zaterdagmiddag verreden werd, heeft een bijzondere levendig karakter gekregen, doordat zowel bij de nieuwelingen als bij de amateurs, voordurend fel werd gekampt om de overwinning. De 19 nieuwelingen moesten 35 km (24 ronden) rijden, terwijl de 42 amateurs voor een strijd over 100km (69 ronden) startten. Snijders uit Halfweg won in de eerstgenoemde categorie, terwijl Alblas zich onderscheide bij de amateurs en met een ronde voorsprong als eerste eindigde. Met Alblas speelden ook Brinkman en Koot een rol, evenals J. van Dorst. Maar tegen Alblas was geen hunner opgewassen. Toen deze alle aanvallen doorstond en zijn voorsprong handhaafde, kon Alblas beslag elggen op de bloemen.
Nieuwelingen: 1. Wim Snijders, Halfweg; 2. Wout Verhoeven, Overschie; 3. Ton Hofland, Beverwijk; 4. A. van de Putten, Den Haag; 5. A. Schotman, 6. B. Keizer. 7. C. Paymans, 8. J. Zoon,
Amateurs: 1. Theo Alblas, Overschie; 2. Ed Koeman, Krommenie; 3. H. Breedveld, Rotterdam;p 4. A. Hubrechtse, Den Haag; 5. B. J. Bitter, Rotterdam; 6. J. H. Deijs, Den Haag; 7. J. van Dorst, Overschie; 8. G. van Gaalen,
SCHOONDIJKE.(1947.06.30)
Amateurs: 1. Harm Smits; 2. Piet de Vries; 3. Gerard van Beek; 4. A. Bloemers; 5. M. van der Stappen; 6. P. Maas; 7. Verwijmeren; 8. H. v.d. Elshout;
SINT JANSTEEN.(1947.07.02)
Amateurs: 1.Gerard van Beek; 2. Gerrit Voorting; 3. Theo Blankenauw; 4. H. Smits; 5. H. v.d. Elshout; 6. J. de Turck; 7. E. Pauwels;
SINT MAARTENSDIJK.(1947.08.30)
Amateurs: 1.Arie van de Neut, 2. Cor Elswijk, 3. Henk Faanhof,
SOESTERBERG.(1947.07.06)
Amateurs: 1. Wim Post, 2.-------, 3.------
ST.WILLEBRORD.(1947.06.14)
Amateurs: 1.Harrie van de Elshout, 2. Ko Geerts, 3. Nico Henneman,
STEENBERGEN.(1947.08.10)
Beroepsrenners: 1. Theo Middelkamp, 2. Gerrit Schulte, 3. Frans Pauwels, 4. Wim de Ruiter, 5. Frans van de Zande, 6. Rene Mertens, 7. John Braspennincx, 8. Janus van de Heijden, 9. Philip Reijnders, 10. Jan Lambrichs,
STEIN.(1947.04.07)
Beroepsrenners: 1. Arie Vooren, 2. Toon Steenbakker, Huub Sijen, 4. Sjef Jansen, 5. Cor Bakker, 6. Piet verschuren, 7. ------, 8. R. Hardy, 9. Piet Evers, 10, De Tacken,
VALKENSWAARD.(1947.08.17)
Nieuwelingen: 1. Cees Paymans; 2. Wim Rijvers; 3.-----
Amateurs: 1. Gerard Geboers; 2. Rien van de Veeken; 3. Wim van Est;
VLAARDINGEN.(1947.04.19)
Smits winnaar in de Babberspolder
De tweede „Ronde van de Babberspolder" die Zaterdag in Vlaardingen werd verreden, is niet geworden wat er van verwacht werd. Enkele krachtfiguren als de Zaandijker Van Beek en de Hagenaar Kettenis, lieten verstek gaan, terwijl noch De Vries, noch De Booy. Elshout of de Maaslander Brinkman een grote rol speelden in deze course.
Amateurs: 1. Harm Smits, Amsterdam; 2. Piet Sieveking, Amsterdam; 3. J. van de Weijer, Hardewwijk; 4. J.Hennink, Alkmaar; 5. L. de Booij, Alkmaar; 6. H. Brinkman, 7. J. Fleury, 8. H. van de Elshout, 9. M. Smits, 10. D. Hooijschuur,
Nieuwelingen: 1. Piet Huet, Scheveningen; 2. Wout Verhoeven, Overschie;
- Wim Snijder,Zwaneburg;4. L.Spierenburg, Hilversum; 5. B. Keizer, Amsterdam; 6. J. Peters, 7. M. Putten
VOORBURG.(1947.10.11)
De Rennersvereniging „Hollandia" uit Den Haag organiseerde Zaterdagmiddag op een circuit te Voorburg een wedstrijd voor amateurs over 55 ronden. Een uitstekend bezet veld bond de strijd aan. Het werd een levendige wedstrijd, waarvoor grote, belangstelling bestond. De Haarlemmer P. Peters werd winnaar. De uitslag was:
Amateurs: 1. Piet Peters, Haarlem, tijd 1 min. 135 min. 47 sec; 2. Cor Ris, Assendelft; 3 Theo Alblas, Overschie;
WEERT.(1947.08.15)
Amateurs: 1. Cees Koot, 2.------.3. -------,
WERELDKAMPIOENSCHAP.AMATEURS.(1947.08.02)
Ook Van Beek zorgde Kor een ereplaats
Een derde plaats achter twee Italianen, dat was het succes van Pronk bij de stayers, de tweede aangename verrassing die de wereldkampioenschappen deze week voor de Nederlanders opleverden. Maar tevens kunnen wij de overige amateurs noemen, want zij reden allen een zeer goede wedstryd. 's Morgens om zes uur waren de amateurs reeds gestart, om hun 21 ronden van 7.8 km. af te leggen. Het was Van Beek, die zich in deze aantrekkelijke wedstrijd in de tweede ronde reeds begon te roeren in gezelschap van o.a. de Zweed Harry Snell, die eveneens zulk een belangrijke rol zou gaan vervullen. Rondenlang heeft deze strijd om de leiding geduurd en ook Voorting was steeds mee vooraan. Zy stelden zich in op de Italianen, welke terecht als favorieten vertrokken waren. Halverwege de wedstrijd lag Van Beek aan de kop met de Engelsman Flemming en de Italiaan Pedroni, terwijl de poging van de Zwitser Schaer om bij te komen, mislukte. Alles weer bijeen. Na twaalf ronden lagen die drie met driekwart minuut voorsprong op kop, maar tenslotte werden ze toch weer ingelopen. Vijf ronden voor het einde liep de Zweed Snell weg uit de grote groep van vijftien renners en de Italiaan Ferrari liep mee. Er waren nog twee ronden te rijden toen de beide renners met 45 seconden voorsprong alleen door kwamen te Reims en op dat ogenblik slaagde de Italiaan er in de Skandinaviër te lossen. Pedroni had ondertussen in de volggroep zyn rol prachtig gespeeld en voor zijn weggelopen landgenoot Ferrari steeds het tempo gedrukt. Elke poging van onze landgenoot Gerrit van Beek om de Italiaan Ferrari te „halen" belette Pedroni op zijn beurt door Gerrit te halen en tenslotte liep Pedroni zelf nog vlak voor het einde van de koers weg, zodat hij achter zijn landgenoot de eervolle tweede plaats kon veroveren. In de groep besliste Van Beek de sprint en kon zich juist voor de Zwitser Schaer en de Zweed Snel! plaatsen. De totale uitslag luidde:
Amateurs: 1 Ferrari (It.), 164 km in 4u. 18 min. 58 sec, gem. snelheid per uur 38 km 108. 2 Pedroni (It.) op 39 sec. 3 Van Beek (Ned.) op 40 sec. 4 Schaer (Zwlt.), zelfde tijd. 5 Snell (Zwed.), zelfde tyd. 6 Baldassari (Fr.), op 1 min. 20 sec. 7 Sommers (Zwit.), zelfde tyd. 8 Schlebel (005 t.),, zelf de tyd. 9 Gielen (Belg.), zelfde tijd. 10 Voorting (Ned.), zelfde tyd. 11 Beyart (Fr.), zelfde tijd. 12 Ex Aequo Kemp (Lux.); Ernzer (Lux.); Johansson (Zwed.); Clements (Eng.); Larsson (Zwed.); Zanotti (It.); Smits (Ned.);De Vries (Ned.); Nielsen (Den.). 21 Valenta (Oost.). 22 Goldschmld (Lux.). 23 De Lo Santo (Urug.).
WERELDKAMPIOENSCHAP.PROFS.(1947.08.03)
MIDDELKAMP WERELDKAMPIOEN OP DE WEG BIJ DE PROFS
Jansen (derde)was de grote man
Op de laatste dag van de wereldkampioenschappen land dan toch heeft Nederland ook nog zijn wereldkampioen gekregen. Ook onze vlag heeft aan de hoogste mast gewapperd. Theo Middelkamp heeft het wereldkampioen- schap op de weg, na een heldhaftige strijd tegen de zon, het stof, de pech en zijn concurrenten, behaald. In een moordende temperatuur, die onder de renners een ware slachting aanrichtte, heeft de Kieldrechtenaar zijn achterstand van 2 ½ minuut ingelopen en toen zijn meest gevreesde tegenstander, de Belg Sercu, van de wielen gereden, een prestatie, die alle teleurstellingen van de afgelopen week uitwiste. En om hét succes te completeren werd onze Tour-de-France-man Jansen derde en bezette,Van Beek in de strijd der amateurs de derde plaats.
Schulte zonnesteek, Lakerman pech
Duizenden Belgen-en tien duizenden Fransen hadden hun favorieten met de hartstocht hun temperament eigen, aangemoedigd, doch het kleine groepje Nederlanders had zich stil gehouden, omdat het nauwelijks meer in een
Nederlandse zege. kon geloven. Schulte had immers na acht ronden al moeten opgeven, getroffen door een zonnesteek en Lakeman had moeten stoppen, omdat hij, terwijl hij in de kopploeg lag, een schoen verloor. Hoe kon men dan nog optimistisch zijn? Middelkamp en Jansen lagen inderdaad gunstig in de koers, maar iedereen was er bijna van overtuigd, dat er weer iets zou gebeuren, dat onze kansen zou vernietigen, net als vorig jaar in Zürich. Er gebeurde werkelijk iets: Middelkamp kreeg in de laatste ronde, toen hij Jansen had ingehaald, een lekke band.
Zou hij dan weer net als vorig jaar een overwinning voor het grijpen moeten opgeven? Zeer snel verwisselde hij van wiel en toen toonde hij zijn grote kracht. Met geen ronde meer te rijden haalde hij het groepje renners, dat aan de kop lag, toch nog in, schudde met het grootste gemak Sercu van zich
af en stoof, blij als een kind en als een groot wereldkampioen over de streep. Het was de beloning van een jarenlang volharden en steeds weer opnieuw proberen. Het was een van zijn mooiste prestaties in deze zo zware kampioensstrijd. Zo werd het tenslotte dan toch nog een dag van grote glorie voor ons land.
De acht kilometer lange autobaan van Reims was een weinig geschikt parcours voor een wereldkampioenschap: Een keurig geplaveide, hier en daar wat heuvelige weg, meer niet. Echte wegrensport dient van stad tot stad en niet op een afgesloten circuit plaats te vinden, maar ter wille van de kas van de TJ.C.I. was dit circuit gekozen, met zijn grote overdekte tribunes, waar elegante vrouwen met over dikke portefeuilles beschikkende vrienden, in de koele schaduw champagne uit het ijs en kreeft consumeerden.
Eén maal in de twaalf minuten waren zij dan wel zo vriendelijk een blik te werpen op in de brandende zonnewarmte worstelende renners, die vochten om een wereldtitel.
Het parcours mocht dan niet zwaar, zijn, bulten als de Cauberg mochten ontbreken, keien en grint mochten er dan niet zijn, dit alles verhinderde niet, dat deze wedstrijd êen moeilijke was. Het rijden van ongeveer 260 km in deze temperatuur was een verschrikking en zo werd dit wereldkampioenschap in de eerste plaats een strijd tegen de zon en het stof. Vraag niet wat het kost aan inspanning, volharding en uithoudingsvermogen.
Schulte, op wie bij deze wereldkampioenschappen onze grootste hoop gevestigd was, werd er het eerste het slachtoffer van. Hij heeft de wedstrijd niet kunnen uitrijden. Zijn conditie was bij de start al niet zo goed en zijn rijden in de eerste ronde miste niet alleen de overtuiging, maar ook het onweerstaanbare, dat wij zo van hem gewend zijn. Hij zat „dood", zoals het heet; de warmte kreeg hem spoedig te pakken.
Schulte vecht liever in storm en regen. In de achtste ronde kon hij het niet meer volhouden en hij was gedwongen op te geven; een voor hem wel bijzonder teleurstellend einde. Schulte was echter niet de enige die de strijd tegen de zon moest staken. Ook de Fransman Teisseire, die in de Tour de
France toch wel iets had meegemaakt en die ook nu weer tot de
favorieten behoorde, kon het niet harden.
De sterke Belgen Masson en Van Steenbergen, de Zwitser Litschi, konden het evenmin volhouden. Masson moest zelfs per ziekenauto worden wegge- bracht. Een lot, dat honderden toeschouwers, die uren in deze Sahara-temperatuur hadden gestaan, met hem deelden. Juist in de ronde, dat Schulte de strijd staakte, begon de grote slag. Lakeman en Jansen voegden zich bij een groepje weglopers. Daartoe behoorden de Fransen Fachleitner en
Idee, de Belg Sercu, de Italiaan Magnl en de Luxemburger Diederich.
Grote mannen als Coppi, Van Steenbergen, Masson, Ricci en Leoni werden van de wielen gereden.
Zij vormden met Middelkamp een tweede groep, die spoedig een paar minuten achterstand had en ook weer uiteenviel. Steeds groter werd de voorsprong der leiders; op de helft van de strijd bedroeg die zelfs 2 m. 40 sec. Toen verloor Lakeman zijn schoen en het was met hem afgelopen.
Het wereldkampioenschap kan van kleinigheden afhangen. Lakemans schoenveter brak, zijn schoentje schoot uit de pedaalriem. Het zoeken duurde zo lang, dat de tweede groep hem reeds gepasseerd was, voor hij het terughad. Hij vond niet meer de moed om de strijd te hervatten. Hij zou toch kansloos geweest zijn. Middelkamp had intussen kans gezien een minuut van zijn achterstand in te lopen. Hij joeg met een groep van vier renners achter de vluchtelingen aan. Dat ging zo ronde na ronde en het publiek ging zich tenslotte méér interesseren voor de vraag waar het in deze alles verzengende hitte wat te drinken kon krijgen.
Middelkamp naar de kop
Plotseling zorgde Middelkamp weer voor een emotie door een bombardement op de kopgroep te ontketenen. Geroutineerd circuit rijder als hij is, waagde hij, toen er nog ongeveer 90 km te rijden was, zijn sprong, die hem in de
kopgroep bracht. Jansen, Middelkamp, Sercu, Magni en Fachleitner vormden een nieuw leidersquintet, op ongeveer een minuut gevolgd door Diederich, Leoni en Idee. Van het peloton was inmiddels maar weinig overgebleven. Van de 32 renners waren er in totaal nog zeven over. Bij het ingaan van de laatste ronde plotseling nieuwe emotie, die de harten der Hollanders deed opspringen. Jansen had een, voorsprong van 50 meter genomen. Middelkamp sprong eveneens weg en ging Jansen zelfs voorbij 50,
100 meter! Daar hadden we een dubbele kans op de overwinning.
In het volgende ogenblik sloeg de vreugde echter om in sombere teleurstel- ling, want Middelkamp kreeg een lekke band en daarmee leek alle kans voor hem verkeken.
Maar toen de renners voor de laatste maal op het rechte gedeelte verschenen had Middelkamp weer de kop, Sercu deed nog alles om hem voorbij te komen, maar het gelukte niet. De Belg werd tweede, Jansen ging zowaar Magni nog voorbij en bezette een zeer eervolle derde plaats. De uitslag luidt:
Beroepsrenners: 1. Middelkamp (Ned.), tijd over 274 Km: 7 uur 28 min. 17 sec; 2. Sercu (B.) 7 uur 28 min. 27 sec., in de sprint gewonnen van: 3. Jansen (Ned.) zelfde tijd; 4. Magni (lt.) delfde tijd; 5. Pachleitner (Pr.)
7 uur 29 min. 1 sec; ver achter: 6. Diederich (Lux.).
WOUW.(1947.06.29)
Beroepsrenners: 1.Marinus Buuron; 2. Cees Bijl; 3. Piet van As;
YPENBURG.(1947.06.15)
Nieuwelingen: 1.Wim Snijder; 2. Piet Huet; 3. Cees Paymans;
Amateurs: 1.Leo Copier; 2. W. Westerduin; 3. Harrie van de Elshout;
ZAANDAM.(1947.05.10)
Amateurs: 1.Gerrit Voorting; 2. Harm Smits; 3. Arie van de Neut;
Nieuwelingen: 1.Ad Schotman; 2. Wim Snijders; 3. C. Schouten;
ZAANDAM.(1947.05.27)
Vethaak wint ron-de van Zaandam
In de ronde van Zaandam heeft Vethaak bewezen dat, hij tot de beste wegrenners in ons land behoort. En door zijn tactisch rijden èn door zijn grote uithoudingsvermogen won hij deze course op prachtige wijze. De wedstrijd was nog maar kort aan de gang, toen de Zaandammer Cor Bakker er alleen vandoor ging en na ongeveer 60 km het veld dubbelde. Kort daarop was het Schellingerhout, die samen met Vethaak uit het peloton wegsprong en meter voor meter op de groep inliep om zich ten slotte daar weer bij aan te sluiten.
Bakker had te veel van zijn krachten gevergd, want na de 86e ronde moest hij opgeven. Nu lagen alleen nog Schellingerhout en Vethaak aan de kop. Vethaak liet het niet op een eindsprint aankomen en negen ronden voor het eind vluchtte hij weg om ten slotte als eerste door de finish te gaan.
Van Beek bij amateurs
Bij de amateurs staken Voorting en Van Beek met hoofd en schouders boven de andere renners uit. Veel spanning is er in deze wedstrijd niet geweest, want reeds direct zetten twee bovengenoemde renners een offensief in en dubbelden het peloton. Soepel draaiden zij hun rondjes en even voor
het eind leek het of Van Beek zou gaan winnen.
Voorting moest afstappen omdat zijn achterwiel losraakte, maar sportief wachtte de Oostzaner om het met zijn concurrent in de eindsprint uit te vechten.
Profs en Onafhankelijken: 1. Vethaak (Vlaardingen) in 3 uur 12 m. 17 sec.; 2 Schellingerhout (Zaandam); 3. Joosen (Made) 4. Hulshoff (Den Bosch); 5. Bijl (Den Haag); 6. de Rijer (Scheveningen); 7. van Straten (Rotterdam); 8. Lakeman (Amsterdam): 9. Smits (Rotterdam); 10. de Hoog (Amsterdam);
Amateurs: 1. G. van Beek, Oostzaan; 2. G. Voorting; 3. Kettenis; 4. v.d. Weijer; 5. Hooijschuur;
Nieuwelingen: 1.C. Schouten; 2. Aad Schotman; 3. Wim Snijder;
ZANDVOORT.(1947.06.15)
Matena won, maar Koblet de grote man
Het prachtige parcours te Zandvoort, waar het ondernemende Olympia uitstekende wedstrijden had georganiseerd, werd in de ochtend herhaaldelijk door regenbuitjes bezocht. Dat het bezoek van wielersportllefhebbers hierdoor ongunstig werd beïnvloed is jammer. In een wedstrijd achter motoren kwamen naast de Fransen Testu en Reynes, de Zwtitsers Koblet en Keiler en de Belg De Meulemeester, diverse prominenten der Nederlandse garde aan de start; G. Peters, Matena. De Best, Boeyen en vele anderen. In de eerste manche (40 km — 16 ronden) nam al spoedig de Zwitser Koblet de leiding en ver grootte zijn voorsprong goed gevolgd door Matena. Koblet passeerde in prachtige stijl de eindstreep (tijd 44 min. 54 sec), 2. Matena, 3. De Best, 4. Reines (Fr.) en 5. Testu (Fr.). Ook de 2 e manche zou zonder kettingpech voor Koblet geweest zijn. Thans won Matena in 45 min. 36 sec.; 2. De Ruiter; 3. Koblet Zw.; 4. De Beer en 5. Verschuren. In de totaaluitslag was Matena winnaar met 9 pt.; 2. Koblet 8 p.; 3. De Ruiter 4 pt.; 4. Reynes Fr. 2 pt. en 5. De Beer 2 pt.
Amateurs
De wedstrijd voor amateurs over 100 km (40 ronden) werd na felle strijd gewonnen door Schuiten (Adam) in 2 uur 23.48; 2. Harm Smits (gedistancieerd); 3. Vet; 4. Faanhof; 5. Kettenis; 6. Bruinsma, waarna nog volgden, v d. Neut. Hutte, Duif, Fleur, Sieveking. Drost W. Remkes, Henneman, Slop. Meening. Van Steenbergen en Cramer.
ZEIST.(1947.06.12)
Amateurs: 1.Harm Smits; 2. Leo de Booij; 3. Han Krever;
ZES PROVINCIËN RIT.03E RIT.(1947.06.15)
In Tilburg was het een janboel aan de finish en er werd een uur te laat gestart voor de laatste etappe naar Heerlen. Het leek erop, dat het peloton iets geleerd had. Het hield zich rustig en verzamelde krachten voor de laatste slag. De laatste druppels waren uit de bidons gezogen, maar uit de hemel vloeiden de druppels overvloedig! Bij stromen viel de regen neer en maakte de renners soms volkomen onzichtbaar. Maar voort, voort ging het door het uitgelopen Eindhoven, waar zeker 60.000 toeschouwers aanwezig waren.
Van Weert naar Roermond. Er kwam weer onrust in het nauwelijks 31 van
(van de zeventig geslonken peloton).
Vooren deed zijn laatste poging om met
Legt en Jansen weg te komen. Het ging niet, het was te zwaar. Henk de Hoog, die zich in deze twee dagen zeker heeft onderscheiden, probeerde het nog eens alleen. Het mocht niet baten. Sijen zette, voor het laatst nog even alles op alles, maar ook hij werd het slachtoffer van lekke band. De spitse toren van Sittard rees reeds uit de regennevelen omhoog, toen Schulte zijn
alleenheerschappij ging demonstreren. Hij gaf nu plotseling alles...... en weg was de rest.
In een krankzinnig tempo, dat de 70 kilometer haalde, donderde hij de hellingen af. Overal, vond hij juichende mensen en overal ging het van mond tot mond: „Schulte"!
Na Schulte volgde.op 57 seconden Jansen; op l m. 30 sec. Lakeman
En Verveer, op l m..55 sec. Motkê, Leenen, Sijen, Evers en Pellenaars.
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte; 2. Jef Jansen; 3. Jean Schweitzer; 4. Henk Lakeman; 5. Thijs Verveer; 6. Georges Claes; 7. Arie Vooren; 8. Kees Joosen; 9. van der Elst; 10. Louis Motke;
Beroepsrenners Eindklassement: 1.Gerrit Schulte; 2. Henk Lakeman; 3. Georges Claes; 4. Arie Vooren; 5. Louis Motke; 6. Hubert Sijen; 7. Piet Evers; 8. J. Claessens; 9. Sjef Janssen; 10. Kees Joosen;
ZES PROVINCIÉN.01E RIT.(1947.06.14)
Maastricht- Amsterdam - Tilburg-Heerlen
Renners reden door zes provinciën Schulte, de „oppermachtige”, won
Het waren moedige mannen, die het aandurfden de Zes Provinciën Koers van stapel te laten lopen. Maar het waren meer dan moedige mannen, die op een zonnige Zaterdag van Maastricht naar Amsterdam fietsten en daarna een Zondag, waarop storm en regen en noodweer elkaar opvallend regelmatig afwisselden, van Amsterdam naar Tilburg en vandaar naar Heerlen togen. Hoogtepunten van het tweedaags wielerfestjjn? De start in Maastricht, waar het Marktplein een bijna Belgisch aandoende wielren-drukte beleefde. De manmoedige poging van Kees Joossen, die met 'n grimmige blik op een wegwijzer, die vertelde dat Amsterdam nog maar 10 K.M. verwijderd was, uit de groep sprong, om te ervaren, dat de weg via Amstelveen naar de Amstelbrouwerij wel 20 K.M. was!. Joossen's sprong reikte zo ver niet en een duizendkoppige menigte juichte Lakeman toe, die grootheid Schulte in de sprint klopte.
Hoogtepunten van de tweede dag? De overmoedige poging van de kleine Van der Zande, die van Haarlem tot achter de Zevenbergse Hoek en met een felle wind op kop met een macht van energie en kracht joeg naar de verlossende eindstreep in Tilburg. En de machtige sprong van Gerrit Schulte, die in één ruk de Wintrakerberg veroverde, de wegloper De Korver en Bernard Francken haalde en voorbij streefde op weg naar Heerlen. Juist daar in de enige helling-van-betekenis van het hele parcours toonde Schulte zich de koning der Nederlandse coureurs, want hoe de Limburgers Janssen en Schweitzer ook joegen en al hun klimmerskrachten uit hun taaie lichamen duwden, zij haalden de baan-en wegrenner Schulte niet
Zaterdag: zonnige kilometers
Het begon met de gebruikelijke uitlooppoging van De Korver, die nu eenmaal het monopolie heeft van het eerst aan de haal te gaan. In de Kruisberg had hij 200 meter, om toen — zijn traditie getrouw geweest zijnde — terug te vallen in het peleton. Het werd echter bittere ernst, toen Jaak Syen de Maastrichtenaar in Lutterade met de Fransman Martini een schuiver maakte
die hen onzacht in aanraking bracht met een stilstaande vrachtwagen.
In grote stijl echter maakte Syen — een der favorieten — een achterstand van 2 min. 10 sec. goed en hij deed dat vlug dank zij de medewerking van de altijd coulante Ned. Spoorwegen, die netjes de overweg voorbij Echt voor de neus van het peleton dichtklapte.
Gezapig peddelde men richting Venlo, maar in Tegelen zag de juichende schooljeugd, die men een kwartier vrij af gaf, Lakeman en Bouk Schellin- gerhoudt een groepje weglopers Vooren. Pepels, Bakker, Lauwers en Lust inhalen. En toen men in het peleton de ernst van de toestand onder de ogen begon te zien, naderden we Nijmegen en hadden de heren vluchters een voorsprong van anderhalve minuut.
Was de belangstelling heel Limburg door groot geweest, in Nijmegen, waar de renners “vliegend" bevoorraad werden stonden duizenden, weliswaar minder deskundigen, kennelijk verwonderd toe te zien, hoe de verzorgers en renners het klaar speelden in vliegende vaart volle voor lege buidons te verwisselen en hoe de mannen op de fiets hele cadetjes met één hap verzwolgen.
Het resultaat van de verzorging was een opvoering van het tempo en pas in Elst was er weer sprake van een gesloten peleton, dat aanvankelijk lijdelijk toezag hoe Van der Zande wegsprong, de een eind vooruit fietsende minder gevaarlijke grootheden Desmet (B) Kuipers en Van Gerwen voorbij streefde en danig doorzette.
Het moet Van der Zande echter vreemd te moede zijn geweest te ervaren
dat er vóór hem nóg een knaap blijkbaar grote plannen koesterde. De Belg Van der Helst had inmiddels het gezelschap van Van Gerwen c.s. verlaten en had eigenlijk zon beetje ongemerkt, een voorsprong genomen, die in de buurt van Ede aangegroeid was tot 1 min. 30 sec.
Een Belg op een race fiets is altijd een nogal gevaarlijk ding en prompt togen de grotere heden er op uit om de inspanningen van Van der Helst ongedaan te maken Motké, Michiels (B.) en Bernard Francken gingen het nijdigst op zoek naar de vluchteling, maar Schulte en Vooren trokken het peleton weer bij.
Schulte had in Ede inmiddels een lek bandje gehad, maar liep zijn achterstand op een dusdanig indrukwekkende manier in dat ieder, die het zag, veelbetekend keek naar iedereen die het óók zag.
Zes kilometer voor Amersfoort had Van der Helst nog slechts 35 sec. voorsprong en 40 K.M. voor Amsterdam leek de koers beslist toen Motké, Verveer, Van der Helst en.... Schulte op kop lagen. Schulte mee op kop, is voor een peleton wat de rooie lap voor de stier is!
Het peleton brokkelde uit elkaar om de eenvoudige reden, dat niet iedereen zoiets van 50 K.M. per uur kan rijden en 25 K.M. voor de eindstreep gaf Schulte het op en werd ingelopen. Toen zag Kees Joossen dan die bewuste
wegwijzer en demareerde. „Amsterdam 10 K.M." en de A.N.W.B. vergist zich niet. Joossen ging lopen en zette machtig door, totdat hij merkte dat' de A.N.W.B. zich inderdaad niet vergist had maar de route omgelegd was. Joossen had na tien kilometer alles gegeven en tegen een ruk van Schulte was hij toen niet meer opgewassen. Andermaal racete een gesloten
Peleton over de Nederlandse wegen, die inderdaad vrij" waren voor een wielerwedstrijd.
En nog had Schulte, toen de kilometers loodzwaar gingen wegen, nog de macht om te demareren en slechts Lakeman én de Belg Claes waren sterk genoeg om hem te volgen en Henk Lakeman won de sprint toen iedereen al “Schulte*' riep.
Hier is de uitslag van de eerste etappe: Maastricht—Amsterdam. 260 km.:
Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman, 260 km in 6.16.24; 2. Gerrit Schulte; 3. George Claes(Bel); 4. Verpoorten; 5. Piet Evers; 6. Georges Claes; 7. Sjefke Jansen; 8. Louis Motke; 9. Hubert Sijen; 10. Kees Joosen;
ZES PROVINCIËN.02E RIT.(1947.06.15)
Vroeg dag Zondag! 8 uur was er gezegd, maar het werd half negen
Amsterdam keek op deze trieste morgen vreemd op toen het gerucht
van de sliert renners en de nog langere sliert volgauto’s door de straten daverde. Hier en daar bleef een toevallige voorbijganger staan, zich afvragende, wat dat betekende.
Welk een verschil met de enorme belangstelling later, die vooral in Rotterdam bijzonder groot was, doch die in Eindhoven waarlijk buitenlandse proporties
aannam.
Voordat Halfweg in zicht was, was de eerste slag al geleverd. Een ploegje van een man of zestien had zich losgemaakt. Altijd weer dezelfden: De Korver, Vooren, vervuld met nieuwe plannen om aan Schultes greep te ontkomen,
Lakeman en enkele snelle Belgenen Fransen. De slag duurde maar kort en onder Haarlems St. Bavo was de vrede hersteld. Maar toen, in eens, kwam de man die hier zijn naam zou bevestigen. Het was Frans van der Zande uit Halsteren. Hij waagde in zijn eentje de koene sprong.
Het peloton liet hem gaan. Het peloton wist wel beter. Het was ook wel zeer gewaagd van Franske van der Zande, maar het was een kans!
Alles of niets! Het werd niets. André de Korver had er zijn zinnen op gezet om in zijn woonplaats Rotterdam aan de kop te gaan. Hij kreeg hulp van Ternede en Luiendijk en bij Overschie kregen zij de vluchteling te pakken.
Zestig kilometer had Van der Zande alleen op kop gezeten. Zestig kilometer had hem de illusie van een zege, voor ogen gezweefd. Nu ging De Korver triomfantelijk als eerste Rotterdam binnen. Wat juichten, die Rotterdammers hem hartelijk toe! en wat was het een fantastisch schouwspel de karavaan door de machtige Maastunnel te zien trekken!
Maar nauwelijks door Rotterdam, op weg naar Dordrecht, moest De Korver afstappen: êen lekke band! Ook zijn kans was verkeken.
Tot Breda bleef verder alles rustig, maar toen Tilburg in zicht begon te komen ging Gerrit Schulte op de pedalen staan. „Ik. wist daar zon beetje de weg" zij hij ons later.
Zijn ogenblik was prachtig gekozen en Lakeman deed een wanhopige poging om bij te komen, maar ditmaal kende Schulte geen mededogen en Lakeman bleef 100 meter achter. Twintig meter daarna kwam Sijen en verder volgden
de Belg Verpoorte met Pellenaars en Schweitzer.
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte, 2. Henk Lakeman, 3. Huub Sijen, 4. Gerry Loos, 5. Leene, 6. Piet Evers, 7. Louis Motke, 8. Arie Vooren, 9. Henk de Hoog, 10. Verpoorten,
ZIJPE.(1947.09.15)
Amateurs: 1.Cees Ris; 2.--------, 3.--------,
ZUTPHEN.(1947.08.23)
Ronde van Zutphen voor amateurs
De eerste „Ronde van Zutfen", een wegwedstrijd over 100 km voor amateurs, bracht Zondag de volgends uitslag:
Amateurs: 1. Elswijk. Zaandam; 2. Witteveen, Amsterdam; 3. Ris, Assendelft; 4. Schuiten, Adam; 5. Kettenis, Den Haag; 6. Duyff, Zaandam; 7. Henneman, Beverwijk; 8. Bindels, Breda; 9. V. d. Wyer, Harderwijk en 10. Roelofs, Arnhem. De gemiddelde snelheid was 41.5 km. De snelste ronde (1500 m) werd gemaakt door Schuiten in 2 mim. 4.4 sec
ZWANENBURG.(1947.08.16)
Amateurs: 1. Wim Post; 2. Leo Copier; 3. Piet Sieveking;
Nieuwelingen: 1. Wim Snijders; 2. J. Zoon; 3. L. Spierenburg
ALKMAAR.(1948.05.30)
Grift won de Ronde van Alkmaar
De wielrenner Grift uit Soest, die In een grote kopgroep lag, wist In de eindsprint gistermiddag de 100 km lange Ronde van Alkmaar te winnen. De uitslag luidt:
Amateurs: 1. Grift, Soest, 2 uur 38,4 sec; 2. Neef, Haarlem; 3. Jan Stakenburg, Amsterdam; 4. Witteveen, Amsterdam; 5. Henk Stakenburg, Amsterdam;
ALKMAAR.(1948.08.08)
Witteveen wint Ronde van Alkmaar
De Ronde van Alkmaar, Zondag in storm en regen gehouden, werd zowel bij de amateurs als bij de nieuwelingen in de eindsprint beslist. De uitslagen luiden:
Amateurs 80 km: 1. Witteveen (Adam) 2 u. 15 min. 35 sec.; 2. Petrie (Adam); 3. Ladenius (Adam); 4. Henneman (Beverwijk); 5. Hennink (Alkmaar); 6. De Ruiter (Adam); 7. Koeman (Wormerveer) ; 8. Duif (Zaandam); 9. Baumgartner (Zaandam); 10. Van Breenen (Adam); Nieuwelingen 30 km: 1 Donker Adam; 2. Snijders (Halfweg); 3. Cornelisse (Halfweg)
ALPHEN AAN DE RIJN.(1948.05.17)
Bakker's magistrale zege Cor Bakker... Cor Bakker...!
Sneller dan de kloeke Zaankanter de pedalen ln een machtige cadans deed
rondwentelen, ging zijn naam van mond tot mond langs de duizenden die
zich koesterend in een warm lentezonnetje langs het knusse Alphense
parcours hadden opgesteld. Cor Bakker! Men had het rugnummer in het
programmablaadje gezocht en ontdekt dat het de grote man uit de Ronde
van Nederland was die daar ver voor zijn jagende achtervolgers naar voren
stormde en men juichte. Daar zagen te iets groots en zelfs de meest oningewijde in de wielersport zag dat hier de beslissing viel. Dat was na 75
kilometer van de 100-kilometerstrijd welke onze beroepsrenners in de
Ronde van Alphen aan de Rijn moesten afdraaien. Zijn streekgenoot Gerard
van Beek, die door pech een ronde achterstand moest boeken, zag hier een
kans deze weer weg te werken. Met nijdige pedaalstoten stoot hij achter
Cor Bakker aan en dit Zaanstreek-duo kreeg aansluiting bij de Amster- dammer
Henk Lakeman die door kramp een achterstand kreeg. Goede samenwerking
kwam bij dit trio tot stand en zo geschiedde het dat met nog 2 kilometer voor het stuur een ronde voorsprong van Cor Bakker werd verkregen, een kostbare voorsprong die hij met hand en tand zou verdedigen tot het einde waar hij in een machtig grote bloemenkrans dook. De beloning voor een magistrale zege!
Zeventig renners, waaronder het puikje van ons Nederlandse beroepsrenner- corps en een tweetal befaamde Belgen, n.l. Lode Poels, in het voorjaar winnaar van de klassieke wegkoers Parus—Brussel en Gust van Mirlo die
dit jaar de wedstrijd om de Schaal Sels won, waren eerst te kwart voor vijf van start gegaan nadat nieuwelingen en amateurs hun wedstrijden over resp. 45 en 110 km hadden geleverd. Er ontstonden schermutselingen in de eerste 10 km waarin de Amsterdammer Harm Smits zich deed gelden. Hij
had een kleine voorsprong genomen maar kreeg geen schijn van kans verder weg te komen want De Best en Van Beek joegen fel achter hem aan. Hem eenmaal ingelopen, was toet Van Beek die er tussenuit trok, maar hij al spoedig hetzelfde lot beschoren was als Smits. Het was ook moeilijk weg
te komen want het tempo liep tegen de 47 km per uur. Toen kreeg Van Beek een lekke band en hoewel snel van flets verwisselend, kreeg hij toch een grote achterstand. Toen alles weerbroederlijk bijeen was, ontstond na 25
- opnieuw een kopgroepje bestaande uit Motké, H, Smits, Schellinger- houdt, De Hoog en Wijdenes.
Cor Bakker zag dat het gevaarlijk werd en met forse pedaaltrappen joeg hij achter de vluchtelingen aan. Hierbij werd hij bijgestaan door Liebregts en Steenbakkers. Ook Vooren, Van Beek en Pellenaers kwamen in actie en zo geschiedde het door die heftige jacht dat de pechvogel Van Beek een ronde achterstand kreeg te boeken (830 m). Het peloton kwam weer broederlijk bijeen. Nauwelijks was dit het geval toen Motké ontsnapte. Van der Star en Vooren sprongen, er achter en ook deze poging ging teloor zoals dat even later met Luijendilk en Bijl het geval was toen Pellenaars, Liebregts en Vooren deze poging teniet deden. Loos, Wijdenes, Schellingerhout en Lakeman waagden het eens en inmiddels slonk het peloton zienderogen als
gevolg van het hoge tempo en het pechdulveltje. Van Amsterdam moest door een gebroken rem opgeven, Poels en Reuter kwamen in een der bochten lelijk ten val en toen ontsnapte Cor Bakker.
Uit de aanhef weet u hoe het verder verliep. Daar begon de zegetocht van Cor Bakker, die met steun van Van Beek en Lakeman zijn ronde voorsprong verkreeg. Van Beek had hierdoor zijn ronde achterstand terug en Lakeman
verdween later van het strijdtoneel.
De nieuwelingen hadden de wielermiddag ingezet met een 45 km wedstrijd
en dit werd een vrij vlakke vertoning. Weliswaar heeft zich daarin de Hagenaar v. d. Putten danig doen gelden, maar weg kwam hij toch niet en
zelfs toen hij in de laatste ronde er nogmaals tussenuit was getrokken, werd hij Ingelopen door W. Snijders uit Halfweg die in een formidabele sprint de zege behaalde.
De amateurs reden daarna 110 km en hierin toonden de meesten dat zij nog geen 100 km kunnen rijden. Wim Voorting, een broer van Gerard die zoals het bericht uit Utrecht doorkwam de Ronde van Midden-Nederland op deze
dag won, was de grote figuur en hij kon ten slotte met een ronde voorsprong winnen, hoewel het gezegd dient te worden dat de Léidenaar De Groot kranige prestaties geleverd doch later in moeilijkheden kwam. De uitslagen waren als volgt:
Nieuwelingen 48 km: 1. A. Snijders, Halfweg, tijd 59 min. 44 sec., 2. A.
- d. Putten, Den Haag,3. F. Cornelissen, Halfweg,4. C. Bakker. Halfweg.
- A. v. d. Pal, Scheveningen, 6. Nulle, Den Haag, 7. W. M. Snijders,
Halfweg.
Amateurs 110 km: 1. A. Voorting, Haarlem, tijd 2 uur 40 min. 59 sec, 2. Brinkman, Maasland, 3. De Groot, Leiden, 4. Fasel, Amsterdam, 5.
Ouwehand, Den Haag; 6. Beining, Den Haag, 7. v. d. Kut, 8. A. Peeters, Haarlem, 9. G. v. d. Graf, Hilversum.
Profs 110 km: 1. Cor Bakker, Zaandam, tijd 2 uur 28 min. 14 sec, 2. op
één ronde De Best, Haarlem, 8. Schellingerhóudt, Zaandam, 4. Loos,
Amsterdam, 5. v. Beek, Oostzaan, 6. H. Smits, Amsterdam, 7. Vooren,
Beverwijk, 8. Hulshof, Den Bosch, 9. De Kort, Oisterwljk, 10.Chr. Smits,
Rotterdam, 11. Van Straten, Rotterdam, 12. Bijl, Den Haag, 13. Pellenaers,
Terheide, 14. verschuren, Rotterdam, 15. Wijdenes, Eindhoven, 16. v. d. Dungen, Den Bosch, 17, Buijsse, Rotterdam, 18. De Hoog, Amsterdam, 19. Vilters, Rotterdam, 20. v. Mirlo (België);
AMERSFOORT.(1948.07.11)
Lambrichts 5de in Ronde van Amersfoort
De uitslagen van gistermiddag verreden „vijfde ronde van Amersfoort" luiden: Nieuwelingen: 25 K.M. 18 ronden: 1. Verhoeven, Overschie, 45 min. 10.3; 2. Nolten, Geleen; 3. Klejjn, Zaandam;
Profs en onafhankelijken: 100 K.M. 74 ronden: 1. Bakker. Zaandam; 2 uur 42 min. 56.5; 2. Schulte. Den Bosch; 3. De Best, Haarlem; 4. Steenbakkers, Den Bosch; 5. Lambrichts, Bunde;
AMSTERDAM.EILANDEN.(1948.08.15)
„De Eilanden” hebben hun klassieke koers gekregen
GISTEREN is voor het eerst in de geschiedenis der Eilanden een grote wielerwedstrijd gehouden. Vrijwel de gehele bevolking was uitgelopen om de zwoegers toe te juichen.
Om ongeveer één uur traden de eerste pedaalridders binnen het krijt. Onder luid gejuich van de samengestroomde Kattenburgers werden de eerste meters afgelegd, maar toen herinnerde men zich dat 's middags de „groten" kwamen en het geloei luwde spoedig van een storm, tot een boven-bramzeilskoelte.
Voor het publiek was P. van Roon favoriet en het verwonderde dan ook niemand, dat hy, toen er nog twee ronden te rijden waren, een uitlooppoging waagde met Opdam aan zijn wiel. Toen de bel luidde voor de laatste ronde hadden ze een voorsprong van ongeveer zestig meter op de kopgroep en na een vinnig eindsprintje ging Van Roon als eerste over de finish. Bepaald teleurstellend moet de race zijn geweest voor Nauta, die de hele wedstrijd aan de kop heeft gelegen en twee ronden voor het einde ten val kwam. De uitslag luidt:
Nieuwelingen: 1. P. van .Roon, tijd over 40 km. 54 min. 20 sec; 2. R. Opdam, 3. P. Pieters, 4. A. Kleyn, 5. W. M. Snijders.
Nu kreeg het publiek een half uurtje om uit te blazen en het aanwezige muziekcorps om in te blazen. Na de pauze werd door de amateurs, die het parcours van ruim twee kilometer zes en dertig maal moesten afleggen, direct in een hoog tempo gereden. Na enkele ronden kwam de eerste serieuze uitlooppoging van de Haarlemmer Kiekens, die echter spoedig door het peloton tot orde werd geroeipen. Toen, na acht ronden, stak de blonde Sieveking de lont in het kruitvat en ging er samen met Schouten van door. Ook zij werden terug gehaald. Voorlopig bleef het peloton in hoog tempo doordraaien met nu en dan een fel sprintje voor een van de vele beschikbaar gestelde prenries. Af en toe waren er uitvallers te noteren, maar er gebeurde toch niets bijzonders, tot er veertien ronden voor het einde een zware regenbui losbrak die zelfs de jury noopte de wijk te nemen onder de tafels, waarop zij anders gewoon was haar arbeid te verrichten. Ook in de stand van het peloton had deze regenbui beslissende veranderingen aangebracht. Er was een valparty geweest en ten minste de helft van de renners was uitgeschakeld. Er ging nu een groep van ongeveer 10 man aan de kop. Petri waagde, een uitlooppoging, die aanvankelijk lukte, maar na drie ronden werd hij weer ingehaald en vormde zich een kopgroep bestaande uit Petri, Baumgartner, Elswijk en Remmers. Het lukte Petri nog in de laatste ronde weg te lopen en zodoende op fraaie wijze deze enerverende wedstrijd te winnen. De uitslag luidde als volgt:
Amateurs: 1. Petri; 2. Remmers; 3. Baumgartner; 4. Elswijk; 5. Krever; 6. van de Veen; 7. Koeman; 8. L. Bakker; 9. H. Stakenburg; 10. P. Sieveking;
AMSTERDAM.FLORAPARK.(1948.05.09)
Amateurs: 1. Witteveen; 2. Grift; 3. Harmans; 4. van de Veen; 5. de Groot; 6. L. Bakker; 7. T. Withoud; 8. G. Prijs; 9. van de Neut; 10. Henneman;
AMSTERDAM.FRANKENDAEL.(1948.07.11)
Amateurs en Nieuwelingen: 1. E. Grift; 2. Stakenburg; 3. Witteveen; 4. Bakker; 5. Fasel; 6. Vlietman; 7. de Bruijn; 8. Koster; 9. La Grouw; 10. Ouwehand;
AMSTERDAM.JORDAAN.(1948.09.05)
Lakeman won Ronde van Jordaan, maar premies voor Bijster en Peters
Van Boon won als nieuweling koers met bergen, zelfs geep heuveltjes, ja zelfs geen kinderhoofden die aan een rennersmaag hoge eisen stellen, maar doodgewoon een ronde op asphalt op de Lindengracht, waar op andere dagen vis, textiel, groenten en van alles aan de man gebracht wordt, of juister uitgedrukt: aan de vrouw, omdat „lappies keren" nu eenmaal geen mannelijke bezigheid is. Doodgewoon op asphalt? ]a, maar dan toch evengoed afmatend genoeg om meer dan de helft van de beroepsrenners reeds lang voor het einde naar het trottoir te laten verhuizen. Maar wie er niet uitgereden werd, was Henk Lakiman, die twintig ronden voor het einde zijn slag sloeg en won.
Zo op het oog geen zwaar karwei. Asphalt en tussen de huizen, dus geen felle wind! Niettemin vielen de slachtoffers bij bosjes. Dat had zijn oorzaak. Tweehonderd maal aan het uiteinde van een recht stuk, een korte bocht
draaien. Tweehonderd maal inhouden en tweehonderd maal opnieuw aanzetten. Dat sloopte de krachten van velen en voor de rest warrelde telkens het stof op en dat droogde bovendien de kelen uit. Nee de Ronde van de Jordaan, die natuurlijk grote belangstelling trok, was zo gemakkelijk niet als het er op het oog wel uitzag. Er sneuvelde dan ook meer dan de helft der beroepsrenners, namelijk 22 van de 38....
Bijster en Peters op de premiejacht
Het heeft er een hele tijd geduurd alvorens het menens werd. Tot zolang was het eigenlijk meer een jacht naar de ontelbare premies. Ja. het regende premies, aangeboden door groentehandelaren, vishandels, slagers, rijwielzaken, particulieren en ieder die om een of andere reden met deze Ronde van de Jordaan meeleefde. Vooral een goede kans voor Cor Bijster die als sprinter of stayer met aan de kost kan komen als professional, maar hier heel wat premies in de wacht sleepte. De Haarlemse sprinter zat steeds in de kopgroep én als de bel voor een premiesprint was geluld was het voor hem een koud kunstje even eerder dan de anderen over de eindstreep te flitsen. Zijn stadgenoot Gerard Peters verstaat dat werk eveneens en op z'n beurt sleepte onze achtervolgingsspeclalist ook heel wat van die briefjes van tien. twintig of vijfentwintig gulden in de wacht.
Mislukte ontsnapping
Natuurlijk werden er ook uitlooppogingen gedaan. Wanneer je het vol kan houden met zon regen van premies er tussendoor, biedt dat meteen de gelegenheid een deel van de gouden oogst binnen te halen, maar steeds werden de weglopers na enkele ronden weer bijgelopen door het peloton. Zo hadden Lakeman, Riethoven en Wijdenes tien ronden lang een tweehonderd meter voorsprong, maar toen was het voor dit drietal weer uit met de pret. Halverwege de wedstrijd, waarvan de eerste vijftig kilometer in 1 uur 20 minuten en 35 seconden was gegaan, was er ineens een nieuwe ontvluchtlngspoging. Vier ontsnapten er uit het peloton, namelijk Gerard Peters, De Kort, Liebrechts en Toon Steenbakkers, de altijd stomende renner uit Sint Michielsgestel, die het niet van sprintjes moet hebben, maar zich het prettigst voelt als er weer die specifieke wegrensfeer heerst. Dat was het overigens nu niet. Dit leek Henk Lakeman te gevaarlijk, die drie Brabanders met Peters samen er tussen uit, en enkele ronden joeg de stevige Amsterdammer achter het viertal aan, maar toen vond hij het teveel van zijn krachten gevergd, liet zich weer door de groep bijlopen en wachtte verder op de dingen die zouden komen...
Twintig ronde voor tijd
Dat was verstandig bekeken, want de vier moesten ten slotte toch het hoofd voor het peloton buigen en in dat peloton kon Henk zijn krachten sparen voor nieuwe kansen die zich voor zouden doen. Het begon er langzamerhand de schijn van te krijgen dat verder geen renner het meer zou wagen een ronde te nemen en op zon manier werd het min of meer een saaie vertoning. Dat werd echter anders toen gestopt werd met de premieregen, want toen gingen de renners ook aan het nemen van een rondje denken.... Peters en Steenbakkers hadden het nog eens geprobeerd, maar het had niet geholpen, totdat Henk Lakeman, met nog twintig van de honderd ronden te rijden, ineens fel aanzette. Er ging plots een golf van enthousiasme door het publiek en de aanmoedigingen voor de Amsterdammer waren niet meer van de lucht. Samen met de Hagenaar Groen trok Henk er tussen uit, maar al gauw moest hij het alleen doen, want zijn metgezel kon het hoge tempo niet lang draaien en moest lossen. Lakeman alleen Voor Lakeman was nu de zware taak, alleen door te zetten en dat deed Henk. Enkele ronden schommelde zijn voorsprong rond 17 seconden, doch toen het peloton niet fel genoeg doorzette, werd de voorsprong langzamerhand vergroot tot meer dan een halve minuut. Met nog vijf ronden te rijden was de zaak voor Lakeman bekeken en slechts pech zou hem de gewonnen prijs nog uit handen kunnen slaan, maar daarvoor bleef hij gespaard en met 38 seconden voorsprong op de anderen ging hij onder enorm enthousiasme van de Jordaan als eerste door de finish in een tijd van 2 uur 43 min. en 23 sec. over de 100 kilometer. Daarachter won Gerard Peters de sprint in het zwaar uitgedunde peloton. Achter Peters eindig-den in dezelfde tijd:
Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman, Amsterdam; 2. G. Peters, Haarlem; 3. Bijl (Den Haag); 4. Smits (Amsterdam) ; 5. Kuilman (Beverwijk); 6. Ravenstein (Den Haag); 7. De Kort (Oisterwijk); 8. Riethoven (Leiden); 9. Storm (Den Haag:); 10. Liebrechts (Eindhoven).
Bij de Nieuwelingen, die daarvóór hadden gereden won de Haarlemmer Van Roon de dertig kilometer in 49 minuten 28 seconden, met op 1 min. 31 sec. allen in dezelfde tijd;
Nieuwelingen: 1. van Roon, Haarlem; 2. Donker (Amsterdam); 3. Tienstra (Halfweg); 4. Snijders (Halfweg); 5. Wiese (Adam); 6. Cornelissen (Halfweg); 7 Pieters (Haarlem) en 8. Hottinga (Oostzaan).
AMSTERDAM.SPAARDAMMERBUURT.(1948.07.10)
Drost wint ronde van Spaarndammerbuurt te Amsterdam
Vijftig amateure startten Zaterdag voor de Ronde van de Spaarndammer- buurt te Amsterdam, georganiseerd door „Le Champion" en slechts negen van hen bereikten de finish.
Talloze lekke banden op dit 1 km lange parcours, dat 90 maal afgelegd moest worden, bezorgden een groot aantal renners de achterstand, die niet meer in te halen was en velen gaven daarom op. Enige valpartijen, waarvan o.a. de in goede positie liggende Henneman het slachtoffer werd, hielden opruiming in het peleton. Henneman had binnen 20 ronden samen met Drost een ronde genomen, toen hij ten val kwam. Drost ging door en kon zijn voorsprong tot het einde beihouden.De uitslag luidde:
Amateurs: 1. Drost (Heemstede) 90 km in 2 uur 37 min. 53 sec; 2. Ton (Hoorn) op 1 ronde; 3. De Groot (Leiden); 4. Fasel (Amsterdam); 5. Schuiten (Amsterdam); 6. Petri (Amsterdam) ;7. Piet Peters (Haarlem): 8 Tonny Peters (Haarlem) op 2 ronde; 9. Voorting (Haarlem) op 2 ronde.
AMSTERDAM.TUINDORP.OOSTZAAN.(1948.05.23)
Grift snelste in de eindspurt
De Ronde van Amsterdam Noord was ditmaal een jubileumrit, want de A.S.C. Olympia, de organisatrice van deze Ronde, bestaat 50 jaar. Alleen amateurs, nieuwelingen en veteranen verschenen aan de start, echter niet de prominenten, daar de Olympische ploeg in de Ronde van Noordbrabant
reed.
De amateurs hadden 100 km (70 ronden) af te leggen. Reeds in de eerste ronden werden uitlooppogingn gedaan door Keizer, Fleury, Stakenburg, Fase, en Voorting, doch het tempo van het peloton was te hoog, om reeds nu succes te hebben. Een zestal renners viel terug, doch in de grote groep gebeurde voorlopig niets bijzonders.
Door pech kreeg Van de Neut een halve ronde achterstand; moedig zette hij alleen de achtervolging in en na zes ronden was hij weer bij het peloton. Toen hij echter later weer tweemaal van fiets moest verwisselen, staakte hij de strijd. Inmiddels was er in het peloton leven gekomen.
Voorting „trok"
- Voorting liep weg en even later gingen Baumgartner, Petri, Fleurt, Ouwehand en Grift er achteraan. Baumgartner viel al gauw terug en de andere vijf vormden nu een kopgroep, die tot het einde onbedreigd bleef. Daar zorgde Voorting wel voor die het tempo erin hield. Zoals altijd toonde Grift zich de sterkste in de sprint, zodat hij twee premies won.
In het peloton zaten ze inmiddels ook niet stil. Henk Stakenburg en Janbroers waren weggelopen en nadat ze een voorsprong van 300 meter hadden, begon Joop Stakenburg aan het peloton te trekken. Dit werd weer velen te machtig. Samen met Hubrechts, Fasel en Timmermans begon nu
de jacht op de uitlopers. Het bleek echter al te laat te zijn om die twee nog in te halen. De verwachting van velen, dat Grift ook de eindspurt zou winnen, werd bewaarheid, zodat hij in de tijd van 2 uur 37 min. 10 sec. winnaar
werd, gevolgd door respectievelijk de jarige Ouwehand, Voorting, Fleury en Petri. Zes werd Henk Stakenburg; zeven: Janbroers; acht: Joop Stakenburg;
negen: Hubrechts; tien: Fasel en elf: Timmermans. De prestatieprijs was voor W. Voorting.
Bij de veteranen toonde Wijnberg zich verreweg de meerdere, door bijna de gehele rit alleen op kop te rijden, zodat hij zowel de eerste prijs als de prestatieprijs won. Hij legde de 28 km af in 46 min. 12 sec. Twee: Vonhof;
drie: Schoor; vier: Bakker; vijf: Nagel.
Bij de nieuwelingen ging de strijd tussen Snijders, Donker, Van Putten,
De Winter, Van Schalk, Westmaas, V. d. Pal, Peters, Van Roon en Klein, die in bovengenoemde volgorde over de finish gingen. De tijd van Snijders óver de 42 km bedroeg 1 uur 8 min. 1 sec.
AMSTERDAM-NOORD.(1948.07.14)
De Ronde van Amsterdam Noord voor amateurs werd gewonnen door Koeman uit Krommenie, gevolgd door Sieveking, Keizer, Vlietman, Latenius en Petri (allen uit Amsterdam), daarna kwam Henneman uit Beverwijk door de finish, gevolgd door Lelieveld en Remkus uit Amsterdam.
Bij de nieuwelingen won Donker, voor de andere Amsterdammer Nauta. Als derde kwam een van de Voortings uit Haarlem binnen, als vierde Wiesse uit Amsterdam en de vijfde was Andringa uit Amstelveen.
AMSTERDAM-ZUID.(1948.09.11)
Freek Petri winnaar
Ditmaal was Amsterdam-Zuid aan de beurt voor een wielerronde en wel de omtrek van het Henrick de Keyserplein. “Le Champion" en de jubilerende speeltuinvereniging „District V" hadden deze “ronde" georganiseerd. Honderd kilometer (90 ronden) hadden de amateurs af te leggen. Het werd een wedstrijd, die het publiek niet in extase kon brengen. Slechts twee renners waren er, die voor enige afwisseling zorgden en dat waren Petri (alweer 1) en Blankenaauw. Vijf en dertig renners waren gestart, doch Freek en Theo trokken zo hard aan de groep, dat die al gauw in stukken gevallen was. Blankenaauw kon het tempo van Petri het langst bijhouden, doch ook hij moest het later opgeven. Jammer was het, dat Blankenaauw later ten val kwam en daardoor de strijd moest staken. Slechts tien man reden de wedstrijd uit: de regen, die de laatste dertig ronden neerviel was hieraan niet vreemd. De uitslag luidt:
Amateurs: 1. F. Petri, 100 km in 2 u. 30 min. 46 sec; op een ronde 2. Keizer; 3. P. Sieveking, 4. L. Copier, 5. J. v. d. Veen; op 2 ronden: 6. M. Schuiten, 7. H. Stakenburg, 8. H. Koster; 9. Willemsen; 10. Bruinsma;
APELDOORN.(1948.05.06)
Harmans wint de Ronde van Apeldoorn
De Amsterdammer Harmans heeft Donderdagmiddag de Ronde van Apeldoorn gewonnen.De uitslag luidt:
Amateurs: 1. Harmans (Amsterdam); 2. Faanhof (Amsterdam); 3. Stakenburg (Amsterdam); 4. Grift (Soest); 5. Blankenaauw (Nijmegen);
Nieuwelingen: 1. J. van der Putten (Den Haag); 2. Snijders. (Zwanenburg); 3. Hofland (Beverwijk); 4. Peters (Haarlem); 5. Van der Pal (Scheveningen);
AXEL.(1948.05.18)
Fraaie zege van Rijvers in Axel
Het is in de ronde van Axel geen der grote geweest uit ons amateurscorps die de course heeft gemaakt, maar de jeudige nieuweling Wim Rijvers uit Breda.
Nadat Vos reeds in de eerste ronden door pech had moeten opgeven evenals Drost uit Haarlem, die vele ronden lang alleen op kop gelegen had met een minuut voorsprong, zag Rijvers kans om te ontvluchten uit het peloton dat hem liet gaan. Toen Rijvers zijn voorsprong echter tot een minuut had opgevoers begon het menens te worden. Toch konden de groten het niet met elkaar vinden en lieten het zware werk zowel voor de een als voor de ander over. Hiervan profiteerde de koploper.
Voorting gaf op toen hij voor de tweede maal bandbreuk leed. Rijvers kreeg eveneens ’n gaatje in zijn achterband en moest een ronde op een gewoon rijwiel de strijd voortzetten Spoedig kwam hij zijn inzinking te boven en wist alleen aan de leiding te blijven.
Verstraeten volgde met twee Belgen en daarna Bindels, die eveneens van fiets had moeten verwisselen. 15 ronden voor het einde dubbelde Rijvers deze groep en zijn zege stond dus vast.
Amateurs: 1. W. Rijvers, Breda 100 km in 2 uur 47 min.; 2. M. Thijsman, Sint NIkolaas; 3. A. Verstraeten, Breda; 4. F. Bindels, Breda; 5. Mangelaars, Hoogerheide; 6. Groeneveld, Haarlem;
AXEL.(1948.09.01)
Brinkman winnaar in Axel
Onder grote belangstelling werd Woensdag voor een enthousiast publiek de ronden van Axel voor Amateurs gereden.
Wim van Est speelde ook in deze course een eerste viool en ontsnapte in de 12e ronde met Brinkman nadat Vos lange tijd alleen aan de kop gelegen had. maar door pech weer ingelopen was,
Van Est en Brinkman voerden hun voorsprong steeds op en wel ontsnapten Geerts en Suijkerbuijk uit het peleton met de Belg van Voorde, maar hun jacht om de leiders te bereiken had geen succes. Vele renners onder wie Groeneveld, Meesters, e.a. moesten de strijd staken.
Toen van Est tot tweemaal toe bandbreuk leed had Brinkman tenslotte geen moeite de bloemen in de wacht te slepen terwijl Suijkerbuijk de Belg in de einsprurt voor de derde plaats klopte.
Amateurs: 1. H. Brinkman, Maasland, 100 km in 2 u. 47. min.; 2. W. van Est; 3. A. Suijkerbuijk; 4. van de Voorde; 5. Verwijmeren; 6. Thijsman; 7. Geluk;
BAARLE-NASSAU.(1948.05.31)
Wielrennen Lakeman wint Baol Draaiom
De 7de Ronde van Baarle Nassau- Hertog, De Baol Draaiom, 150 km in 12 ronden, is gewonnen door de Amsterdammer Henk Lakeman. Schulte, Pellenaers. Van Amsterdam, Rik van Steenbergen en verschillende andere Belgen maakten een val, waardoor zij werden uitgeschakeld, terwijl renners als de Luxemburger Goldschmit lekke bandjes kregen. In drie ronden trokken Lakeman, Vooren, Evers, Bakker en Mathyssen er tussen uit en vergrootten geleidelijk aan hun voorsprong op het peloton tot 2 ½ min. De gemiddelde snelheid tijdens de wedstrijd was 41.364 km. De voornaamste uitslagen luiden:
Beroepsrenners: 1. Lakeman (Amsterdam) 3 u. 37 min. 34 sec. 2. Vooren (Beverwijk). 3. Evers (Wormerveer). 4. Bakker (Zaandam). 5. Mathijssen (Breda). Allen zelfde tijd. Op 2 ½ min. volgden: 6. Van der Verre (België). 7. Loos (Amsterdam). 8. Joosen (Made). 9. Van den Dungen (Den Bosch). 10. Van der Zande (Halsteren).
BAARN.(1948.07.24)
Grift won met 1 ronde voorsprong de „eerste ronde van Baarn” Organisatie was uitstekend
De Baarnse Sportweek is weer voorbij. Vanzelfsprekend ging de meeste belangstelling uit naar het grote gebeuren, „De eerste Ronde van Baarn". Hiervoor stonden 67 renners ingeschreven, waarvan circa veertig aan de start verschenen. Om half vier klonk het startschot, gegeven door burgemeester Mr. F. J. van Beeck Calkoen en daar gingen de mannen met hun stoere body's en gespierde benen hun rondjes draaien. Bij iedere ronde waren natuurlijk aller ogen gevestigd op Grift, die zich evenwel ln den beginne heelmaal niet druk maakte en soms midden of soms achteraan in het peleton voorbijschoot. Ook de uitgeloofde premies interesseerden hem aanvankelijk weinig. De eerste premie werd gewonnen door A. H. Schotman uit Amsterdam. Doch toen de eerste veertig ronden er op zaten begon de Soestenaar iets meer interesse te krijgen voor de uitgeloofde fraaie prijzen. HU sleepte dan ook achter elkaar twee zilveren bekers in de wacht, resp. uitgeloofd door de V.V.V. „Baarns Bloei" en het publiek van de Torenlaan. De premie, uitgeloofd door de erevoorzitter van de Baarnse Sportbond was voor de renner J. Schoen uit Zaandam. De jury deelde mede, dat de eerste veertig ronden waren afgelegd in de tijd van 1 uur 36 min. 35 sec. En voort ging het maar weer. Aanvankelijk hadden drie renners de kop genomen, maar deze werden al gauw opgelost ln het grote peleton. Een paar renners werden door de Jury uit de strijd genomen. Nog steeds bevond Grift zich ln het grote peleton, totdat hij, na een vijftigtal ronden te hebben afgelegd, zich met een drietal renners losmaakte en een behoorlijke voorsprong kreeg. Met deze reed hij nog een zevental ronden, maar schudde ze toen definitief af. Met het grootste gemak, waarbij vooral de soepelheid waarin hi) deze laatste ronden reed, opviel, nam hij thans definitief de leiding. De renners, die hem enige ronden hadden kunnen bijhouden, losten zich dra op in het grote peleton. Grift had, met nog twee ronden te rijden, inmiddels een halve ronde voorsprong gekregen, doch liep langzamerhand in en passeerde in het laatste rechte eind de hoofdgroep, waardoor hU een ronde was uitgelopen. Een prestatie, die door het enthousiaste publiek met een luid applaus werd beloond.
Amateurs: 1. E. Grift, Soest, 2 uur 26 min. 35 sec.; 2. J. Winkelman, Zeist, 2 uur 28 min. 12 sec.; 3. N. v. d. Pol, Hilversum', 2 uur 29 min. 7 sec.; 4. A. Pol, Amersfoort; 5. J. Schoen, Zaandam; 6. J. Meyer, Laren N.H.; 7. H. v. d. Laan, Amersfoort; 8. F. Berghuis, Huizen; 9. A. Snijders, Amsterdam; 10. Th. Nagtegaal, Utrecht.
Nieuwelingen: 1. W. Snijders (Halfweg) 1 uur 8 min. 31 sec; 2. A. J. Donker 1.8.35; 3. Opdam 1.8.35;
BLERICK.(1948.05.31))
VINCKEN WON LONDE VAN BLERICK.
De Ronde van Blerick is door Vincken gewonnen, die de 108 K.M. aflegde in de tijd van 2 uur 39 min. 57 sec; 2. P. Duyf, Zaandam; 3. Joris, Geleen: 4. A. van Elderen, Eindhoven; 5. Koot. Eindhoven; Op een ronde: 6. P. Schoof, Lieshout. Op twee ronden: 7. Ch. Meer, Nijmegen. Op drie ronden: 8. Dernissen; 9. Sambiel; 10. J. Bedeaux, Tegelen.
BLERICK.(1948.09.12)
Loos won de ronde van Blerick
BLERICK, 12 Sept. — De uitslagen van de Zondag gehouden ronde van Blerick voor professionals over 125 K.M. luidt:
Profs: 1 Loos, 3 uur, 3 min., 50 sec: 2 Savelsberg; 3 Braspennincx; 4 Lambrichs; 5 Janssen; 6 Lakeman; 7 Sprenkeling, allen zelfde tijd; 8 De Kort op 1 min., 10 sec; 9 Bijl 10 Smit, allen zelfde tyd.
BREDA-ANTWERPEN-AMSTERDAM.(1948.07.18)
Dragers onzer wielertoekomst in 274-kilometerrit
Jan Hennink, de vermetele vluchteling, maar Kees Koot de tacticus
Er kwamen tachtig moedige amateurwegrenners Zaterdagmiddag in Breda
bijeen. Onze wielersporttoekomst, jonge kerels uit ons wielersportlandje,
die meer lef hadden dan de Belgen en Luxemburgers die hun amateurs
niet durfden sturen zodat niets van het woord Benelux-Tour overbleef.
Die tachtig hebben nu misschien zonder het te weten, een wedstrijd gereden,
welke mogelijk in de toekomst met gulden letteren in de annalen
van ons wielergeschiedboek geschreven mag worden, want het was voor
de eerste maal dat we zo maar, zonder al die grensformaliteiten, door
konden rijden naar het land onzer Zuiderburen en van die tachtig zullen
de namen van de Alkmaarder Jan Hennink en de Eindhovenaar Kees Koot
onvergetelijk aan dit, naar we hopen jaarlijks steeds groter en belangrijker
wielersportgebeuren verbonden, blijven. De kleine blonde, blozende Noord-
Hollander Jan Hennink, die vermetele vluchteling, eerst met de Haarlemmer
Keijzerswaard weg, daarna zeventig kilometer alleen, heeft de grootste
rol gespeeld in deze ongekend lange wegwedstrijd voor amateurs. De
slanke zwarte Brabander Kees Koot was de tactische renner die daar in
het Olympische Stadion kwam als winnaar na een rit die ruim zeven uur
duurde, hetgeen betekende dat amateurs in staat bleken hierin een gemiddelde van 39 km te bereiken!
Om een uur waren ze losgelaten en in Princenhage waren de Amsterdam- mers Fasel en Holleeder al in actie gekomen als gold het hier een ritje van 100 km. Dat liep natuurlijk op niets uit. Het enige succes dat zij hadden was
de beloning van de bewonderende lach van wat aardige Kwattameiskes.
Fasel zocht hulp en ging door met Backer uit Amstelveen.
Het peloton zou het gat wel even dichten... Opgeslokt door het peloton, zo verging het ook Schuiten, Toet, Lelieveld, Keijzerswaard, De Groot, Groeneveld, Duijf, De Bruijn, v. d. Neut, in diverse formaties. Het peloton ging broederlijk de grens over, waar op Belgische bodem een falpartij ontstond waarvan de Tilburger de dupe werd. Hij moest in de Rode Kruis-wagen worden gedragen.
Vermeulen (de schaatsenrljder van de Elfsteden-tocht), was met de
Schiedammer Breur en de Scheveninger Toet zo brutaal er ook al vandoor te gaan. Ingelopen! Zelfs toen daar Mol, Groeneveld, Hennema, Koot, Matze, Hennink en even later ook Duijf, Boer, Bakker en Kroon bekwamen.
Achtervolgingsrace
Toen we de situatie in de achterhoede gingen opnemen,ontdekten we daar een eenzame figuur in een rode trui zonder rugnummer: Evert Grift! Hij was door autopech te laat uit Breda vertrokken en alleen de achtervolging begonnen. In Merksen, waar de Amsterdammers Fleury en v. d. Veen zich met de Alkmaarder Hennink uit het peloton hadden losgewerkt, was Grift
in het grote peloton beland.
Een mooie prestatie van Grift, waarna het niet mogelijk was toen al achter de vluchtelingen aan te gaan. De inspanning heeft trouwens zijn verdere prestaties gedrukt. Er waren door de valpartijen, waarvan Slop o.a. de dupe werd, doch desondanks weer bijkwam en lekke banden, toen al vele achtertblijvers, om maar niet te spreken van hen die een knauw gekregen hadden van de beruchte Belgische “kasseien". Zestig kilometer na de start had het vluchtelingen-trio een voorsprong van 30 sec. op Schuiten en Farlo en 1 min. op het peloton. Zo werd de grens gepasseerd waar Wim Voorting en Keijzerswaard er een quintet weglopers van maakten.
Maar het boterde niet en pech speelde ook een rol zodat het peloton weer bijeen kwam. In de Langstraat was een nieuwe kopgroep ontstaan welke bestond uit Van Breenen, Lelieveld, Keijzerswaard, Hennink, Suijckerbuijk, en Korput die malheur aan z’n versnellingsapparaat kreeg.
Na 124 km. rukten zich Hennink en Keijzerswaard van hun medestrijders
los, die toen in het peloton terugvielen.
Krever poogde even voor ’s Hertogenbosch wel de sprong naar de vluchtelin- gen te maken, maar werd ingelopen doordat hy geen steun en ook nog spierkramp kreeg.
Ingelopen
In Zalbbommel. na 163 km., moest Keijzerswaard de moedige Hennink
laten gaan die in Vianen (196 km.) al 50 sec. op Keijzerswaard had, terwijl het peloton toen meer dan 4 min. achter lag. Maas loste uit het peloton en kwam er later weer in terug via een nummertje stayeren. Toen kwam het dramatische hoogtepunt. Hennink werd ingelopen bij Hilversum toen hij 70 km. alleen had gereden. Een nieuwe vluchteling, Daan Hooijschuur, kreeg geen kans. Maar wel de „zwarte zigeuner" Kees Koot, toen er nog slechts 10 km. te rijden waren. De Brabander zette door en redde het hoewel op de
Stadiontoaan de voorsprong nog slechts 7 seconden was!
Han Krever kreeg weer kramp; Stakenburg spurtte fel naar voren, Grift voorbij, maar hij werd nog gepasseerd door Jan Hennink, die zijn tweede plaats dubbel en dwars verdiend had.
Amateurs: 1. Kees Koot, (Eindhoven), in 7 uur 13 min. 17 sec; 2. Jan Hennink (Alkmaar) op 7 sec; 3. Joop Stakenburg (Amsterdam), 4. Evert
Grift (Soest), 5. Han Krever (Duivendrecht), 6. Jaak de Groot (Alkmaar), 7. P. Peters (Haarlem) met een gebroken frame, 8. C. Witteveen (Adam), 9. A. Matze (Haarlem), 10. D. Hooijschuur (Zaandam), 11. A. Reinders (Adam), 12. Kiekens (Haarlem), 13. Petrl (Adam), 14. Le Grouw (Adam), 15. Van Breenen;
BRESKEN.(1948.09.04)
Zaterdag 4 Sept. Werd alhier de traditioneel geworden wielerwedstrijd gehouden voor amateurs en nieuwelingen over een afstand van 100 km. Deze cours, die anders de Zaterdag van de kermis plaats heeft, was nu, in samenwerking met de Oranjevereniging, ingelast in het kader der feestelijkheden.
Onder grote belangstelling wordt vooraf door de voorzitter der Oranje- vereniging de renner Wim van Est gehuldigd voor zijn prestatie en vierde plaats in de wereldkampioenschappen te Valkenburg behaald.
Om kwart over twee wordt dan gestart en gaan 24 renners het zeer zware parcours op.
De eerste ronde wordt kalm afgelegd, maar daarna komen de sterkste renners naar voren. In de vierde ronde verliezen wij al een onzer grootste favorieten Wout Wagtmans, die door een val uitgeschakeld werd. Ook H. v.d. Elshout wordt door pech uitgeschakeld en daarna J. Geerts. De overige renners houden er steeds een straf tempo in van om en nabij de 38 km.
Van Est pikt dan achtereenvolgens een drietal premies weg; oo Dorst uit Haarlem en Jansen uit Axel laten zich niet onbetuigd in deze strijd. Maar in de 10e ronde komt van Est sterk naar voren en laat aan het medelevend publiek zien wat hij in z’n maars heeft door de cours als groot overwinnaar mat een voorsprong van 2 minuten te winnen.
Amateurs en Nieuwelingen: 1. Wim van Est, Sint Willebrord; 2. jansen, Axel; 3. M. v.d. Veken, Sint Willebrord; 4. M. G. Drost, Haarlem; 5. J. Mangelaars, Hoogerheide; 6. H. Dam, Oudenbosch; 7. L. v.d. Eijnden, Ossendrecht; 8. M.van Erp; 9. J. Konings, Breda; 10. J. de Coninck, Schoondijke;
BRUNSSUM.(1948.09.06)
RENNERS IN DE REGEN
Wim de Ruiter zegevierde in de Kroningsronde te Brunssum
De Kroningsronde te Brunssum werd niet wat de organisatoren er van veracht en verhoopt hadden, daar had het slechte weer schuld aan en het publiek, dat drie en een half uur lang met bewondenswaardig moed regen en ontij trotseerde — er waren nog altijd ettelijke duizenden rond het parcours verzameld — was eigenlijk op de eerste plaats gekomen om Schotte, de stunt van Valkenburg, zij het dan nu in wat bescheidener formaat, te zien herhalen en om al die andere Belgische „groot- heden" eens van nabij aan de slag te zien. Het werd in het geheel geen Belgische overwinning en toen de laatste ronde van deze uiterst zware koers inging was Schotte reeds lang uit de stryd en zijn Belgische spitsbroeders met hem. Een buitenlandse crack van formaat heeft te Brunssum getoond behalve een crack een uitstekend sportman te zyn: de Fanse Pool Klabinsky. Hy veroverde door zijn voortreffelijk rijden bde harten van de toeschouwers en vooral de jeugd had het kennelijk op hem staan.
Belgen stapten maar af
Banden pech nam deze stoere knaap ten slotte uit de strijd, nadat hij vrijwel
van meet af aan in de voorste gelederen had gestreden. Misschien was deze
pech voor Klabinsky achter af een behoedmiddel tegen veel teleurstelling. Hij
was namelijk drie ronden te laat gestart (samenloop van omstandigheden), maar was er schijnbaar niet van bewust, dat hij door dit feit alleen reeds bij voorbaat voor een overwinning was uitgeschakeld.
Doch Klabinsky mag gerust het volgend jaar in Brunssum terugkomen.
Ze mogen hem daar wel. En zeer terecht! Overigens is deze ronde zonder
zeer veel schokkende dingen verlopen.
DE WEDSTRIJD.
De wedstrijd begon al direct in een flink tempo en Librechts sleepte als eerste enkele premies in de wacht. Steenbakkers en Seyen namen vervolgens
een kleine voorsprong, doch werden spoedig weer gehaald. In de tiende ronde gaat De Körver enkele ronden alleen op kop. Hy heeft een voorspong van ongeveer 50 meter, doch tenslotte trekt Klabinsky de groep bij de vluch- teling. In de 15de ronde waagden Schweitzer en Steenbakkers een ont- snapping, doch Klabinsky reageerde onmiddellijk en kwam met een kleine voorsprong op het pelolon voorbij, dat geweldig jaagt en de vluchters achter- haalt. Onder een hevige regenbui nemen Maas, Verhoeven en Hendriks een
kleine voorsprong. In dezelfde ronde geeft Schotte op. In het eerste uur
werden afgelegd 39. K.M. Successievelijk verwijnen Impanis, Ockers, Rogiers
en Breuer uit de stryd. Even later volgt de opgave van Kirchen. Liebrechts gaat er alleen van door en neemt 100 meter voorsprong op het peleton, dat wordt aangevoerd door de Körver. De pret is voor Liebrechts slechts van korte duur.
Na een drietal ronden wordt hij weer ingelopen. Hierna scheidt een klein groepje zich van de grote rest af. ’t Zijn Liebrechts, De Körver, Bakker, Wijdenes, De Ruiter en Janssen. Hun voorsprong bedraagt aanvankelijk 20 seconden op Vooren en Smits. Het peleton volgt op 25 seconden. Klabinsky rukt zich los uit het peleton en halverwege de wedstrijd hebben we het volgende beeld: de groep De Körver, op 30 seconden Klabinsky, op 35 seconden Maas, Lambrichs en M. Jansen, op 40 seconden de grote groep. In de 32ste ronde rukken De Korver en Wijdenes zich los en nemen 100 M. voorsprong. Op 32 seconden volgt de groep Klabinsky, die in de volgende ronden steeds meer veld wint, terwijl de hoofdgroep achterop raakt. In de 35ste ronde hebben Klabinsky c.s. de weglopers ingehaald. Op 1 minuut volgt Storm en op 1 min. 13 seconden de grote groep. In de 36ste ronde gaat De Körver er alleen van door en en behoudt een kleine voorsprong zes ronden lang. In het algemeen wedstrijd-beeld komt verder maar weinig wijziging, meer. ln de eindsprint toonde zich tenslotte De Ruiter de snelste.
De totaaluitslag luidt als volgt:
Beroepsrenners: 1. De Ruiter in 3 uur, 20 minuten, 32 seconden; 2. H. Maas; 3. Steenbakkers; 4. C. Bakker; 5. Lambrichs; 6. Wijdenes; 7. De Körver, op 24 sec.; 8. Savelberg, op 1 min. 54 sec; 9. Verschuren; 10. Hulshof; 11. De Kort, op 2 min. 34 sec; 12. Seijen; 13. Koot, op 3 min. 30 sec; 14. Storm, op 4 min. 20 sec; 15 Smits, op 1 ronde; 16. Snellen; 17. Cammu (B.); 18. Van de Camp, op 2 ronden; 19. Sprenkelink op 4 ronden.
CHAAM.ACHT VAN.(1948.07.18)
Beroepsrenners: 1. Andre de Korver, Rotterdam; 2. Theo Hopstaken, Roosendaal; 3. Cees Joosen, Made; 4. Louis Motke, Amsterdam; 5. Koos Mathijssen, Breda; 6. John Braspennincx, Breda; 7. Piet van As, Roosendaal; 8. Piet Meijs, Tilburg; 9. M. Snellen, Hoensbroek; 10. Lode Poels(Bel);
Nieuwelingen: 1. Donker (Amsterdam) 44 km in 1 uur 5 min. 33 sec.; 2. v. d. Pol (Overschie); 3. Verhoeven (Overschie); 4. Nolten (Geleen); 5. Houtepen (Bossehoofd) allen zelfde tijd. 6. Stoop (Zevenbergen) 1 uur 5 min. 53 sec.
Veteranen: 1. A. Duquesnoy, 2. Antoon Krijgsman, 3. Marinus Valentijn,
CLINGE.(1948.07.20)
Voorting won in Clinge
De kermiscourse te Clinge voor amateurs en nieuwelingen, stond weer in het teken van de groten uit ons amateurscorps, n.l; Wagtmans en Voorting.
Wim van Est reed in de 4e van de elf te rijden plat en raakte op de achtergrond, maar herstelde zich daarna schitterend en maakte en ruime achterstand weer goed, zodat hij toch nog op een ere plaats beslag wist te leggen.
In de derde ronde trokken Voorting, Wagtmans, Brinkman e.a. het peloton geheel uit elkaar en vormden met v.d. Veeken, Suijkerbuijk en van der Stappen een kopgroep, die 1 minuut voorsprong had op de groep met o.a. Verstraeten, Duijf e.a. Achter hen volgden verschillende groepjes en Van Est alleen op 4 min. Vos, Groeneveld, Geerts e.a. hadden inmiddels door epch de strijd moeten staken.
In de 6e ronde schudden Voorting en Wagtmans de anderen van hun wiel en Wim van Est sprong van de ene groep op de andere en ontpopte zich aldus als ’n prima treinloper.
Het begon er op te lijken, dat beide winnaars van de ronde van Zuid-Beveland hun rivaliteit nu eens in een regelmatige eindsprint zouden kunnen uitvechten, maar in de laatste ronde kreeg Wagtmans bandenbech, zodat Voorting de bloemen cadeau kreeg.
Jansen uit Axel reed weer een goede course en eindigde als eerste Zeeuw.
Amateurs en Nieuwelingen: 1. Voorting, Haarlem, 102 km in 2 uur 55 min. 45 sec.; 2. W. Wagtmans, 3. M. Brinkman; 4. W. van Est; 5. R. van de Veeken;
CLUBKAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.(1948.09.27)
Limburg won wielerslag op de Veluwe
Niet het Zaanse D.T.S. maar Maastricht clubkampioen op de weg
Ze waren met z’n zessen uit het land van bronsgroen eikenhout, mijnen en Maas begin van deze week naar de Veiuwe gekomen, kloeke renners die de jonge club „Maastricht" zouden vertegenwoordigen in de strijd om het Clubkampioenschap van Nederland, vastberaden kerels die bezield waren met het heilige vuur daar in het wondermooie Gelderse heuvellandschap alles te geven wat in hun rennersbody zat. Neen, niet om wat zilverlingen te verdienen, want geld stond er ditmaal voor de beroepsrenners niet op het spel; het ging slechts om de eer van hun club, om de naam van Limburg hoog te houden. Beroepsrenners, die stuk voor stuk deze dag in hun hart amateur waren; renners die deze Maandag waarlijk wel ergens in België om de begeerlijke frankjes konden rijden, maar dat alles lieten voor dat ene doel: de titel naar Limburg te brengen. En dat deden ze ditmaal, na vorig jaar in Hoogerheide misgegrepen te hebben. Jan Lambrichs met z’n mysterieuze lach, die leutige Jefke Jansen, de stoere stille Jaak Sijen, die jonge, naar grotere, daden strevende Max Snellen en die piepjonge Martin Joris als enige amateur in dit selecte gezelschap. En ze deden nog meer: ze onttroonden daar in een zuivere strijd de viervoudige titelhouder „D.T.S." uit het land van de Zaan, dat toch weer een puike ploeg had met Cor Bakker, Bouke Schellingerhoudt, Piet Evers, Gerard van Beek, Kees Bakker en-waarin de amateur Piet Duijf onder de maat was.
Eindelijk is er weer strijd om het Nederlandse Clubkampioenschap op de Veluwe geleverd. Na 15 jaren werd het dank zij „Olympia" mogelijk, dat dit weer kon gebeuren, dank zij natuurlijk ook de autoriteiten die ten slotte begrip er voor toonden, dat het Veluwe-traject inderdaad toch het meest geschikte is voor dit wielergebeuren. En waarlijk niet daarvoor alleen, maar nu mogelijk weer voor meer titelwedstrijden, waarbij we denken aan het landskampioenschappen onzer amateurs, dat toch zeker geen geld behoeft op te brengen, doch slechts de ware kampioen. Op dit parcours, voor zoiets te verkiezen boven dat van Limburg met die gruwelijke Cauberg kan een zuivere titelstrijd worden gestreden. Daar op de Veluwe treft de wegrenner heuvels, zelfs zeven in getal, hier zijn lange stukken waarop ook de “flyer" zich kan uitleven, hier is geen gevaar voor massale valpartijen zoals deze tijdens het laatstgehouden amateurwegkampioenschap in de omgeving van Valkenburg voorkwamen. Hier is het zelfs mogelijk, dat een eindsprint met desnoods zestig renners tegelijk wordt gehouden, zoals dat deze Maandagmiddag het geval was toen de nieuwelingen er hun nationale wedstrijd, als het ware om de officieuze titel, kregen.
In zon massa-sprint, als gevolg van het feit, dat de afstand — 60 km. — te kort was om de boel uit elkaar te gooien, werd de Amsterdammer Ab Donker, een klein pittig kereltje, die qua stijl veel doet denken aan Cas Kleefstra, op waarlijk fraaie wijze winnaar. En hier won de ware kampioen der veteranen, Krijgsman uit Den Haag, ook dit jaar weer de titel. Keren we terug tot de strijd om het clubkampioenschap van Nederland, dan denken we weer aan de strijd welke in de eerste ronde (60 km) van de Schelmse weg bij Arnhem af, op de Veluwe over Schaarsbergen, Oud Reemst, Otterlo, Uchelen, Beekbergen, Woeste Hoeve over Terlet terug naar Arnhem werd geleverd, aan die wielerdrama's, die zich in deel één van deze titelkamp afspeelden. Dan zien we twee favoriete clubploegen door pech in elkaar storten, althans de beste kansen ontnemen. Dat was „Olympia". dat door een val, in het begin in een der bochten," al spoedig Reuter kwijtraakte en als gevolg daarvan even later ook v. d. Neut verloor, die door de zenuwen zijn benen niet meer „rond" kon krijgen. En dan die Henk Paanhof, die door een lekke band uitviel en het aan Henk Lakeman, Gerrie Loos en Louis Motké over moest laten ervan te maken wat er van te maken viel. We zien dan ook na ongeveer 38 km weer die twee „Kampioen"-vertegenwoordigers uit Haarlem, Cor de Best en Bob Groeneveld, en even later ook al Cor Bijster door pech uitgeschakeld. Verder die ploeg van het Amsterdamse „Germaan", die nog, met Petri, Witteveen en Kuilman, een goede kans verloren zag gaan door kettingpech.
Toen ontbrandde de. strijd.... Ja, pech zagen we genoeg, ook onder de overige zeventien gestarte ploegen, maar dat wil niet zeggen dat deze clubs anders wél onder de eerste vier geëindigd zouden zijn. Nee, dat allerminst want daarvoor waren de krachtsverschillen te groot! Na één ronde lag „D.T.S." met z’n renners, Cor Bakker, Kees Bakker, Bouke Schellingerhoudt, Piet Evers en Gerard van Beek (Duijf was al afgevallen) met 11 seconden voorsprong aan de kop, vóór „Maastricht". „Olympia" en “De Kampioen" hadden toen resp. l min. 43 sec. en 2 min. 2 sec. achterstand op „D.T.S”. De Limburgers hoorden op de Schelmseweg dat het verschil met „D.T.S." slechts 11 sec. was. Toen ontbrandde de strijd eerst fel. Toen kwam Jef Jansen en vooral Jan Lambrichs op toeren, nadat in het begin Jean Schweitzer goed werk had gedaan, zonder iets af te doen aan het zeker wel keurige rijden van Jaak Sijen en de jonge Martin Joris. Savelberg was door kettingpech los geraakt en deed toen nog moedige pogingen bij zijn makkers terug te komen, maar slaagde daar niet in, vooral niet toen dat heftige gevecht om de eerste plaats gaande was. Hoger en hoger werd het tempo dat soms boven de 50 km per uur was en daartegen kon „D.T.S." niets meer uitrichten. „De Kampioen" ontnam de derde plaats aan „Olympia", dank zij het voortreffïlijke rijden van Gerard Peters, Piet Peters en Voorting. De volledige uitslagen publiceerden we reeds.
DELFZIJL.(1948.07.17)
Koeman eenzame winnaar te Delfzijl Sportieve strijd op fraai circuit
De grote man van de „Singelronde van Delfzijl" was Zaterdag de renner Koeman uit Krommenie, van wie jury en het vrij talrijke publiek tot slechts luttele ronden voor het einde meenden, dat hij een halve ronde achterstand had op een vermeende kopgroep van vier a vijf renners. Een uitgevallen collega attendeerde er echter op, dat de man uit Krommenie een halve ronde voorsprong had, verkregen na een uitlooppoging in de tweede ronde
Tezamen met Without was hij weggesprongen en toen de Amsterdammer het tempo niet kon volgen zette hij alleen door. De gehele race reed hij op zijn eentje en het pleit voor zijn capaciteiten, dat hii de fel jagende Andriessen. Monkelbaan, Westerterp en anderen geen schijn van kans gaf om in te lopen. Doch al met al was hem toch bijna de eerste prijs ontgaan, als collega's niet voor hem in de bres waren gesprongen en een eresaluut dient te worden gebracht aan zijn vier belangrijkste achtervolgers, die bij monde van Ahdriessen enkele ronden voor het einde de jury een grote mate van zekerheid schonken door onder het rijden door te kennen te geven dat er één renner voor hen was. Dit moest dus wel de uitstekend rijdende Koeman zijn, die daardoor de plaats kreeg welke hem toe kwam. Aanvankelijk evenwel gold natuurlijk de meeste aandacht de groep waarvan men dacht dat zij de leiding had, bestaande uit de sterke Monkelbaan. Roel Westerterp. Andriessen, J. Smit uit Hengelo, R. van der Berg uit Amsterdam, Without. Van der Werff, Beining en Vlietman. Na 25 ronden zorgden Smit en Beining uit Den Haag voor „vuurwerk", door een serieuze uitlooppoging te ondernemen, welke hen een 100 meter voorsprong op Monkelbaan es. opleverde. Laatstgenoemde moest van het peleton het meeste werk verzetten, want de anderen weigerden de kop te nemen. Maar de Amsterdammer deed het kranig en hii mocht het genoegen smaken de weglopers weer in het peleton te trekken.
Even bleef het rustig, doch toen waren het weer Smit en Beining die er tussen uit trokken, maar met nog 21 ronden voor de boeg hadden Tabak, Andriessen en Monkelbaan — Westerterp had (natuurlijk) weer pech en verloor een halve ronde — zich bü hen gevoegd. Tabak kon het hoge tempo niet meer volgen en dus bleven er vier renners over die probeerden Koeman te achterhalen. Zonder succes evenwel, want deze reed in fraaie stijl zonder zich bovenmatig in te spannen de resterende ronden uit om met een halve ronde voorsprong de eindstreep te passeren. Om de tweede plaats werd fel gevochten, maar de sprint moest toch de beslissing brengen. De sympathieke Leeuwarder Andriessen was de snelste en ging vóór Smit, Beining en Monkelbaan over de finish. De uitslag luidde:
Amateurs: 1. Ed Koeman; 2. Bep Andriessen, 3. J. Smit; 4. Beining, 5. Monkelbaan, 6. Westerterp, 7. Van der Werff (Apeldoorn), 8. Van der Berg, 9. Without (Ardam), 10. Tabak.
Bij de nieuwelingen was Klein uit Zaandam oppermachtig; nu en dan liep hii eens uit, liet zich weer inhalen en eerst toen zich een groepje van vier renners. Klein, Trompetter (Wieringen). Kraan en De Jager beide uit Groningen, had afgescheiden van de rest, bleek het dat er voor Klein toch wel iets te duchten was. Niettemin won hij. De verdere uitslag was: 2. Trompetter. 3. Kraan, 4. De Jager, 5. Borgert (Hengelo). 6. Bosman (Groningen). 7. Noordman (Hoensbroek) en 8. A. J. Hazewinkel (Haren).
DEN BOSCH.(1948.09.12)
Gerrit Schulte toonde kunnen in eigen stad
Belgische groten onder hoge tempo verpletterd
Tweemaal zou Gerrit Schulte Zondagmiddag In 't Plantsoen van ’s-Hertogen- bosch door zijn duizenden stadgenoten worden bejubeld; vóór de 130 kilometercourse toen hij met de Belg Albert Hendrix in de bloemetjes was gezet, Gerrit omdat hij in het wellicht slopendste nummer van de wielersport, de achtervolging, de regenboogtrui veroverde, Albert omdat hij een zeker niet minder zware, in ieder geval de langste wegwedstrijd van de wielersport won: Parijs—Brest—Parijs. 1182 km aan één stuk! En na de honderd ronden over het snelle asfaltparcours stond daar ruim drie uur later weer een Gerrit Schulte, nu als winnaar van die Ronde van Den Bosch, En het was door hem slechts aan één Belg gegund een vierde plaats te veroveren: Daniël Tallieu, geen onbekende uit de Ronde van Nederland! De rest moest ervaren dat dit snelle werk iets heel anders is dan de „kasseien" van Vlaanderen en zelfs dan de „Kermiskoersen". In heel België, want van de negen overige Belgen en de Luxemburger Jean Kirchen kwam er niet één aan te pas! Alleen Theo Middel- kamp en die andere Bosschenaar, Toon Steenbakkers, speelden mee in Schulte’s grootse spel.
Het waren 38 die de strijd over 130 kilometers begonnen, tien fameuze Belgen w.o. zoals in de aanhef gezegd, Albert Hendrix, voorts Rogiers, Van Steenbergen, Didden, Alphons Hendrix, Ockers, Tallieu, Breuer, Dupon en de niet minder befaamde Luxemburger Jean Kirchen.
Het was een keur van renners, die de organisator van de Ronde Van Nederland, Lex Kuckelkorn met zijn vrienden aan de start bracht en die grote renners zouden ook een goede wedstrijd laten zien, want dat is het geworden, een wedstrijd vol leven en kleur, spectaculair en razend snel.
De course was ongeveer halverwege, toen de zoveelste brutale vluchteling
zich meldde: de Rotterdammer Piet van Gerwen. Zijn vlucht vormde de inleiding tot een jacht die dertig kilometer zou duren, de razende jacht om een ronde voorsprong. De Luxemburger Jean Kirchen en de Belg Raymond Impanis, sprongen achter die Van Gerwen aan. De Nederlander ging ten onder tegen de Luxemburger, evenals Impapanis die het wel geloofde. Kirchen bleef echter „doorgaan" en dat had tot gevolg dat een wilde jacht achter deze vluchteling ontstond, hetgeen ten slotte zeven renners aan de kop bracht. Schulte, Steenbakker, Middelkamp, Storm, Kirchen, Ockers en ook Schweitzer! Vooral de kleine Belg Stanneke Ockers had prachtig werk gedaan toen hij met onze Limburger Schweitzer eerst later de achtervolging inzette.
Jacht van dertig kilometer
Ook onze Noord-Hollander Piet Evers waagde het er achteraan te gaan doch
hij bleef, „hangen" hetgeen hem niet ontmoedigde. Hij bleef doorzwoegen, wat
Albert Hendrix en Wim de Ruiter niet konden volhouden. Impanis was inmiddels, evenals zijn landgenoot Van Steenbergen, door pech uit de strijd geworpen, zoals ook De Korver en Van Gerwen.
Dertig kilometer heeft die jacht op ronde-winst geduurd, toen hadden zij
succes. Nauwelijks was de top van het peloton bereikt en tenslotte ook de gevluchte Pellenaars, De Best en Dupon ingelopen of er ontsnapten daar weer vier. Theo Middelkamp, Gerrit Schulte, Toon Steenbakkers en de Belg Tallieu die graag een ronde terug wilde hebben.
Dat viertal had toen slechts 12 km nodig voor de volgende winst-ronde. Inmiddels was Kirchen van het toneel verdwenen, zodat nu vier renners één ronde achter lagen: Tallieu, Evers, Schweitzer en Storm. Puik vooral van die jonge Hagenaar Storm in wie we iets voor de toekomst zien!
Even kwam Schulte's overwinning nog in gevaar. En dat was toen er nog ruim vier ronden of 5 ½ km gereden moesten worden. Plotseling ging er een kreet van teleurstelling langs de duizenden! Schulte ligt er uit! Maar neen, Schulte lag er niet uit! Hij kwam in de kopgroep terug, na door een lekke band van fiets te hebben verwisseld. En dat deed hij nog tweemaal om op zijn eigen fiets terug te komen. Toen voelde hij zich veilig en zelfs toen Toon Steenbakkers in de laatste meters naar voren was gekomen en Middelkamp naar de zege scheen te vliegen, was het een groot meesterschap dat van Gerrit Schulte uitging. Geheel buiten het peloton om moest hij naar die twee toe springen om juist op de streep met een kwart wiel voor Middelkamp te eindigen. De uitslag was als volgt:
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte; 2. Theo Middelkamp; 3. Toon Steenbakkers; 4. Daniel Tallieu; 5. Jan Schweitzer; 6. Koos Storm; 7. Piet Evers; 8. Kees Pellenaars; 9. Hans van de Kamp; 10. Willem de Reuter; 11. de Hoog; 12. Verhoeve; 13. van de Dungen; 14. de OLtter; 15. Dupon (Belgie):
DEN HAAG.(1948.06.19)
In het kader van de jubileumfeesten organiseerde de rennersclub “Hollandia”Zaterdagmiddag de Ronde van Den Haag, over een afstand van 100 km. Negentig amateurs vertrokken voor een interessante wedstrijd door het Westen van de Residentie, maar na 4 ronden was de helft al uit de strijd verdwenen, grotendeels door de stevige wind.
In de laatste ronde wisten Breedveld uit Rotterdam en Remkes uit Amsterdam zich van de grote groep los te maken. In een spannende eindsprint zag H. Breedveld kans om de Amsterdammer met een banddikte te kloppen en werd hierdoor in de tijd van 3 uur 7 min. 54 sec. winnaar van een fraaie medaille, geschonken door Prins Bernhard.
Op deze twee uitlopers volgde een grote groep waarin de Amsterdammer Stakenburg de sprint won. Hierop volge 2. De Groot, Leiden; 5. Ouwehand, Den Haag.
DEN HAAG.FRUITMARKT.(1948.03.29)
Arie Vooren wint eerste wegwedstrijd van het seizoen
Arie Vooren, steeds een wegrenner die blijk gaf in het begin van het wieierseizoen al puik op dreef te kunnen zijn — hij won zowel in 1946 als in 1947 de eerste wegwedstrijd van het wielerseizoen. Is ditmaal niet van die traditie afgeweken. Op waarlijk grootse wijze won de kleine Zaankanter in het eerste treffen onzer beroepsrenners op de weg. Ditmaal in het 100 km-criterium, voortreffelijk door de Haagse rennersclub „Hollandia" georganiseerd. In de eindsprint behaalde hij een glansrijke overwinning op zijn streekgenoten Cor Bakker uit Zaandam en Cerard van Beek uit Oostzaan, nadat hij met dit duo op het laatste moment nogmaals een voorsprong had genomen.
Het zag er aanvankelijk eigenlijk in het geheel niet naar uit dat deze wegwedstrijd toch zon aantrekkelijk verloop zou krijgen. De 61 gestarte profs en onafhankelijken, die, daar, waar op weekse dagen het fruit op de markt wordt gebracht de strijd over 165 ronden om de geldprijzen waren begonnen, draaiden in een weliswaar hoog tempo nogal eentonig hun rondjes langs het ruim 5000-koppig publiek en men fluisterde dat daar eigenlijk een Gerrit Schulte of een Theo Middelkamp bij moest zijn om meer leven in de brouwerij te brengen, toen daar plotseling een renner de jacht op een winst-ronde begon, aangemoedigd door een premie welke van ƒ 50 groter en groter werd. De renners, die zich aanvankelijk slechts bezig hadden gehouden met het jagen op premies, waarbij De Best, Van Beek, Vooren, Lakeman en Peters zich hadden onderscheiden, zagen dat het ernst begon te worden toen Evers wegwipte. Peters sprong er in soepele stijl achter aan en verloren was de kans.
Voorens eerste poging.
Maar daar was er wederom een tussen uit. In een flitsende demarrage sprong daar een klein kereltje in een groen maillot naar voren. Met woeste rukken aan het stuur en machtige pedaalstoten, voortgestuwd door gespierde benen, joeg daar Arie Vooren naar voren. Moederziel alleen waagde hij het op te nemen tegen die groten uit onze wegrennerswereld, een uitblinker uit de vorige week verreden Omloop der Vlaamse Gewesten, Henk de Hoog Incluis, die zich overigens op dit snelle parcours wat onwennig bewoog. Een heftige achtervolging ontstond, want men zag in dat het waarlijk al ernst begon te worden na die eerste 25 km. Daar ging de Haarlemmer De Best achter de Amsterdammer Lakeman, zijn stadgenoot Peters en de Helloër Pronk aan. Er waren nog meer in dat kopgroepje. De Hagenaar De Visser, de Eindhovenaar Schoenmakers en de Rotterdammer De Korver. Na 19 km lang jagen achter Vooren moest deze er ten slotte aan geloven.
De pechdutvel maakt slachtoffers
Vervolgens vielen De Visser door kettingpech. De Korver door een lekke band en tenslotte Pronk, doordat het tempo hem te machtig werd, uit de voorhoede weg. Er bleven er nog zes over. Tot de uitvallers door pech behoorden o.a. De Vries (door een val en een lekke band) en Van der Star, eveneens met een lekke band. Dat kopgroepje verkreeg ten slotte een winstronde, toen ruim 60 km. gereden waren, waar De Best de uitgeloofde premie van ƒ 85.— inpikte. Daarna scheen de wedstrijd een beetje eentonig te worden totdat Lakeman achter Matena en De Korver aanging en wederom een jacht om een winstronde ontstond. Joossen kwam weg en werd goed gevolgd door Motké en Bakker, waarvan vooral Bakker hard aan de kop trok. Dit trio kreeg tenslotte eveneens een ronde voorsprong met het einde in zicht.
Een Zaanse aangelegenheid
Toen men in het algemeen dacht dat de eindsprint tussen dit negental zou beslsisen, was het weer eens Vooren die het waagde en hij werd begrepen door Bakker en v. Beek, zodat drie Zaarikanters over het parcours snelden, die elkaar door en door kenden. Lakeman was te laat. De eindsprint werd al ingezet met het in de aanhef vermelde resultaat.
46 nieuwelingen, — er is gelukkig weer wat kweek! — hadden vooraf een wedstrijd over 30 km. gereden. Deze gaf te zien dat velen nog niet op afstand oefenen. Het werd een ware afvalwedstrijd. W. Rijvers, een neef van de bekende voetballer, sloeg na 3 km op de vlucht, gevolgd door Snijders, v.d. Putten, Massuger v.d. Voort, Verhoeven. Dit gezelschap verkreeg al spoedig een ronde voorsprong, waarna Snijders er met Rijvers en Verhoeven nogmaal tussen uit kneep. De uitslag werd:
Beroepsrenners: 1. Arie Vooren, Uitgeest 100 km in 2.29.38; 2. Cor Bakker, Zaandam; 3. Gerard van Beek, Oostzaan; 4. Henk Lakeman, Amsterdam; 5. Cor de Best, Haarlem; 6. Gerard Peters, Haarlem; 7. Harry Schoenmakers, Eindhoven; 8. Louis Motke, Amsterdam; 9. Cees Joosen, Made; 10. Andre de Korver, Rotterdam;
Nieuwelingen: 1. Wim Snijders, Zwanenburg; 2. Wim Rijvers, Breda; 3. Wout Verhoeven, Overschie; 4. Ab van de Putten, Den Haag; 5. J. Massuger, Oisterwijk
DEN HAAG.FRUITMARKT.(1948.05.16)
SLECHTE WEDSTRIJD OP DE FRUITMARKT
Zes en vijftig amateurs schreven in, 25 kwamen er aan de start en slechts acht bereikten de finish van de 100 km-wedstrijd, welke “hollandia” Zondagmiddag op het Fruitmarktparcours un Den Haag organiseerde. Uitgezonderd de eerste dertig ronden en de laatste 25, was er maar weinig aan deze wielerwedstrijd, waarvoor slechts matige belangstelling bestond.
Het was Piet van Dorst uit Overschie, die in korte tijd driemaal van fiets moest verwisselen, doch vrij spoedig zijn achterstand wegwerkte en daarna over alle concurenten heerste met grote macht. Onweerstaanbaar veroverde hij een ronde voorsprong en daarna was alle spanning verdwenen. Succeasievelijk verdween de een na de ander en het toch al slecht bezette veld dunde zodanig, dat de wedstrijd eigenlijk het aankijken niet meer waard was.
De nieuwelingen hadden vooraf 50 ronden gereden en hier was het de Hagenaar Van de Putten, die gemakkelijk de eerste plaats veroverde.
Amateurs: 1. P. van Dorst, Overschie 100 km in 2.38.36; 2. K.Vet, Amsterdam; 3. G. Ouwehand, Den Haag; 4. C. Buijing, Den Haag; 5. M. Toet, Scheveningen;
Nieuwelingen: 1. A. v. d Putten, Den Haag 30 km in 47.06; 2. P. Pieters, Haarlem; 3. A. v. d. Pal, Scheveningen; 4. J. Kuyken, Nuenen; 5. W. Rijvers, Breda; 6. A. Koolaard, Rotterdam;
DEN HAAG.SOESTDIJKSEKADE.(1948.07.19)
Amateurs: 1. H. Breedveld, 2. Wim Remkes, 3. Henk Stakenburg,
DEN HAAG.ZUIDERPARK.(1948.08.14)
Jac. De Groot wint het Zuiderparkcriterium
In het kader van de jubileumfesten werd Zaterdag in het Zuiderpark te Den Haag een criterium voor nieuwelingen en amateurs verreden.
Bij de amateurs had zich halverwege de race ’n kopgroepgevormd waarin onze stadgenoot, Jac. De Groot. Bij ’t ingaan van de laatste ronde sprong De Groot met enorme snelheid weg en met ruim 50 meter voorsprong ging hij als eerste over de eindstreep.
Amateurs (80 km): 1. De Groot, Leiden 2 uur 2 min. 22 sec.; 2. H. Brinkman, Maasland; 3. Van de Elshout, Made; 4. Van der Ka, Rotterdam; 5. Mittertreiner, Den Haag;
Nieuwelingen (40 km): 1. A. Donker, Amsterdam 1 uur 1 min. 38 sec.; 2. v. d. Putten, Den Haag; 3.
DORDRECHT.(1948.07.24)
Gieseler was de sterke man in de „Ronde van Dordrecht"
Het liet zich aanvankelijk niet aanzien, dat de Ronde van Dordrecht, waarin ditmaal amateurs en nieuwelingen zouden starten, Zaterdagmiddag de weergoden zou meehébben.. Na het middaguur ging het regenen en dat betekende voor de deelnemers een buitengewoon glad parcours met de daarbij behorende valpartijen. Toen evenwel de nieuwelingen vertrokken was het traject droog en fraai weer begunstigde de wedstrijd. Het nieuwelingen- nummer bracht aan de Hagenaar Van de Putten een welverdiende overwinning. Gemakkelijk hadden zijn tegenstanders het hem niet gemaakt, doch toen Woutje Verhoeven in de laatste ronde viel en achterstand kreeg, won de jeugdige Hagenaar onbedreigd. Jan Gieseler, die geruime tijd bij de amateurs rustig aandeed, werkte zich tegen het einde snel naar voren en stevende met W. van der Voort en Suykerbuyk op de eindstreep aan. Vroeg trok de Rotterdammer de sprint aan en won gemakkelijk.
Aanvankelijk ging het met een kalm vaartje en zonder moeite bleven de 37 renners bij elkaar. Dat duurde echter maar kort, want na enkele ronden werd de snelheid opgevoerd, ja zelfs zo hoog dat ontsnappen voor de een of ander onmogelijk was. Wel werd zo nu en dan een poging ondernomen, maar onmiddellijk werd zon pogen verijdeld. Heel veel actie werd niet ontwikkeld, totdat Wout Verhoeven wegtrok. Van de Putten zette de vluchteling na en toen daarna nog enkelen bij Verhoeven kwamen, ontstond een kopgroep van vijf renners. Daarvan wisten Verhoeven en Van de Putten zich los te maken om samen uit te vechten wie zou winnen. Verhoeven viel echter in de laatste ronde, waardoor Van de Putten zegevierde.
Heel wat levendiger was het dadelijk bij de amateurs. Er waren 58 renners gestart, waarvan Suykerbuyk het eerst de knuppel in het hoenderhok wierp. Een van de gebroeders Van der Voort was er dadelijk bij om hem tot de orde te roepen. Later was het Karel de Vries, die een ogenblik aan de* kop ging, maar ook dit leidde tot niets, want hij kwam tenslotte in de achterhoede terecht. Intussen had Henneman pech gehad en was ver achter geraakt. Hij vocht door en leverde daarna een zeer goede prestatie. Onophoudelijk werd getracht om te ontsnappen, maar dan volgde direct een jacht en de wedstrijd kreeg hierdoor een levendig karakter. W. van der Voort, die veelal aan de kop ging, wachtte een gunstig ogenblik af. Toen nog 17-van de vijftig ronden gereden moesten worden slaagde hij j er eindelijk in te demarreren en met Suykerbuyk een voorsprong op het peloton te krijgen. Dit verweerde zich niet al te energiek en daardoor kreeg het tweetal vluchtelingen de gelegenheid om de voorsprong regelmatig te vergroten. Jan Gieseler, die tot op dat ogenblik voortdurend in de groep had gezeten, zag het dreigend gevaar, drong zich naar voren en maakte zich los van het peloton. Hij deed dat zo krachtig, dat niemand kans zag met hem mee te gaan. Nog 14 ronden moesten gereden worden toen Gieseler met een ongelooflijke kracht op de leiders afsprong en hen bereikte. Gedrieën werd de strijd tegen het peloton, dat op 24 sec. volgde,'voortgezet. Er was geen twijfel meer aan, dat tussen dit .drietal de beslissing moest vallen. Gieseler zette vroeg de sprint in en won onbedreigd. Suykerbuyk werd tweede en W. v. d. Voort moest zich met de derde plaats vergenoegen.
Eerst tegen het einde was ook het peloton, dat inmiddels danig was gedund, in stukken gevallen, zodat de nog overgebleven renners in groepen aankwam. Er bleek hard gereden te zijn, want de gemiddelde uursnelheid was 40 km. De uitslagen waren:
Amateurs: 1. J. Gieseler, Rotterdam 2. A. Suykerbuyk, Breda; 3. Wim van de Voort, ’s-Gravenzande; 4. B. Groeneveld, Haarlem; 5. K. de Vries, Rotterdam; 6. J. Kettenis, Den Haag; 7. C. van de Berg, Dordrecht; 8. H. Visser, Dordrecht; 9. G. Buijing, Den Haag; 10. H. Breur, Schiedam;
Nieuwelingen: 1. Ab van de Putten, Den Haag; 2. Piet van de Linden, Helmond; 3. A. E Klein, Zaandam; 4. A. van Isselt, Steenbergen; 5. A. Hofland, Beverwijk; 6. J. Kuyten, Nuenen; 7. J. Balkhoven; 8. P. van Tol; 9. H. Hoogerwaard; 10. A.Koolaard;
DRACHTEN.(1948.07.03)
Hennink won de ronde van Drachten
Een kleurig lint van wielrenners stoof Zaterdag door een van de nieuwe buurten van Drachten. De tweede Ronde van Drachten werd daar gehouden over honderd kilometer en iedere Drachtster jongen weet nu wie Hennink is. De man die met een lachende snuit en een lok blond haar onder zijn petje vandaan als een lenige kat zijn fietsje de honderdveertig ronden langs liet snorren alsof hij niets liever deed en nooit anders heeft gedaan en zal doen. Achter hem aan kwam die steeds korter wordende sliert renners die hem driemaal een ronde lieten nemen waarmee hij de overwinning in de wacht sleepte.
Geen moment behoefden de toeschouwers zich te vervelen want het korte
parcours met zijn vele premiesprints gaf de strijd een prettig en aantrekkelijk
verloop. Al was het dan ook spoedig duidelijk dat Hennink de eerste viool
zou spelen.
Het begon met een uitlooppoging van Mol die halverwege dreigde te falen
toen de slanke zwarte duivel plotseling versterking kreeg uit het voortjagende
peloton dat meende dat de vluchteling al weer geslagen was. Hennink en
Koeman schoten hem te hulp en met zijn drieen namen zij de ronde. Wel had
het peloton onder aanvoering van de Friezen Westerterp, Andriessen en
Charisius en de Amsterdammer Boer alles gedaan om hun dit te beletten
maar tegen de vereende krachten van de drie Hollanders waren zij niet opgewassen.
Op de helft van de race ontsnapte Hennink nog eens, na vijftien ronden
was Hennink weer bij. Toen er nog vijftig ronden te rijden waren kon Charisius - het was zijn eerste rondenwedstrijd - niet meer bijhouden en hij moest lossen. Westerterp en Andriessen vochten echter in het peloton voort en beten vinnig van zich af. Dertig ronden voor het einde zette Hennink na het winnen van een premiesprint door en met Mol pikte hij een ronde. De Weijer die als premiesprinter telkens fel uit de hoek kwam, trachtte met Hennink en Mol mee te komen waardoor hij in de eindsprint een goede gooi naar de vierde plaats had kunnen doen als niet de jury een spaak in het wiel had gestoken onder het motto dat hij Hennink niet mocht helpen. De Weijer werd de baan uitgestuurd waartegen hij met echte rennersfelheid prote- steerde
Met Hennink aan kop Mol op een Koeman op twee en Ton, Boer, Andriessen
en Westerterp op drie ronden, ging de eindstrijd in. In de eerste drie plaatsen
kon geen verandering meer komen. Maar door een beetje samenspel kreeg
Ton de kans enkele tientallen meters voor het peloton te komen en ook Boer
peddelde zich los terwijl Hennink Andriessen en Westerterp aan het lijntje
hield zodat de beide Friezen genoegen moesten nemen met de zesde en de
zevende plaats.
Amateurs: 1. J. Hennink Alkmaar; 2. op een ronde J. Mol Groet; 3. op twee ronden Koeman Krommenie; 4. op drie ronden H Ton Hoorn; 5 P Boer Amsterdam; 6. A. Andriessen Jr; 7. R. Westerterp;
De andere nog overgebleven renners lagen nog meer ronden achter.
EIJSDEN.(1948.07.18)
Vineken won de Ronde van Eijsden
Ondanks de ongunstige weersomstandigheden kunnen de organisatoren van deze ronde op 'n succesvol sportgebeuren terugzien. Er is 'n goede en spannende strijd geleverd op dit 12 K.M. lange traject, waarin Vinken, Voorting, Joris en Plum de hoofdrol speelden. Plum en Ladenius deden verschillende uitlooppogingen, doch de knapen hielden elkaar onderling zo in de gaten, dat een serieusc poging aanstonds in de kiem verd gesmoord. Zo bleef het peleton na enkele schermutselingen steeds weer bijeen. Plum kwam te vallen waardoor hij een achterstand kreeg, die hij blijkbaar niet meer kon inhalen. Er werd lustig met premies gegooid, die Vinken bijna alleen voor zijn rekening nam. Voortdurend elkaar bewakend bleven Vinken, Voorting en Joris als kopgroep steeds bijeen en in de laatste ronde maakten zij zich los van Ladenies om met zn drieën op de finish aan te stormen. Het liep op een sprint uit tussen dit drietal waarbij Vinken (Geleen) als overwinnaar te voorschijn kwam. Hij had de 126 K.M. gereden in 3 uur. 23 min. 33 sec.
Amateurs: 1. Huub Vinken, Geleen 126 km in 3.23.33; 2. Gerrit Voorting, Haarlem; 3. Joris, Geleen; 4. Ladenius (Amsterdam) op 10 sec, 5. Plum (Kerkrade) op 2 min. 10 sec. 6. Bedaux (Tegelen) op 1 ronde, 7. Leliveld (Amsterdam) op 1 ronde. 8. Without (Amsterdam) op 2 ronden. 9. Vineken (Tegelen) op 2 ronden, 10 Peyen (Tilburg) op 2 ronden. 11 L. v. d. Meer (Nijmegen) op 2 ronden.
EINDHOVEN.(1948.05.06)
Amateurs: 1. Cees Koot; 2. Karel, Kroon; 3. Cees Paymans;
Nieuwelingen: 1. Toon Duffhuis; 2. Piet van de Linden; 3. Wim van Kessel;
EINDHOVEN.(1948.07.25)
Nieuwelingen: 1. Wim Snijders; 2. Ab Donker; 3. Wim van Kessel;
Beroepsrenners: 1. Joep Savelsberg, Hoensbroek 150 km in 3.30.49; 2. Jef Jansen, Eindhoven; 3. Jan Lambrichs, Bunde; 4. Henk Lakeman, Amsterdam; 5. Gerrie Loos, Amsterdam; 6. Gerard van Beek, Oostzaan; 7. Harry Maas, Geldrop; 8. Bouk Schellingerhoudt, Zaandam; 9. Cor de Best, Den Haag; 10. Cees Koot, Eindhoven;
EINDHOVEN.(1948.08.08)
Amateurs: 1. Antoon van Elderen; 2. Huub Vinken; 3. Jeu Joris;
Nieuwelingen: 1. J. Philipsen; 2. van de Sluis; 3. P. van de Heuvel;
ELSLOO.(1948.08.08)
Jefke Janssen won na een machtige sprong uit de achterhoede Schweitzer zag zich een overwinning op het nippertje ontgaan
Even heeft Elsloo Zondagmiddag tijdend zijn 12de grote ronde zijn hart vastgehouden. Dat was, toen Jefke Janssen een poos lang net deed alsof hy nooit meer by het jagende en jachtende peleton zou komen, dat natuurlijk niet zo vriendelijk was geweest te wachten, toen hy die buiteling tegen de grond maakte. Jefke liet de gemeente, die hem het naast aan het hart ligt, maar enige ronden in benauwenis. In gezelschap van Van der Kamp heeft de Tour de France-man even moeten worstelen met inspanning van al zijn krachten. Maar eenmaal weer by de grote rest, begon hy direct de lakens uit te delen.
Oude rotten deden het nog best
Jefke was ln deze Ronde van Elsloo danig op dreef. En eenieder, die de kleine
man uit het schilderachtige dorpje aan de Maas onder zulke omstandigheden aan het werk heeft gezien, weet wat dat wil zeggen! De Tour heeft Janssen weer goed gedaan, juist gelijk verleden jaar, toen hij — kersvers terug van deze barre monsterrit — op de Cauberg een landskampioenschap en in Reims een derde plaats temidden van een uitgelezen schare grootheden
veroverde.
Jefke Janssen won Zondag in Elsloo, en hij won in grote styi. Aan het slot
van de race was er nog slechts één serieuse concurrent voor het pittige, venynige mannetje: en dat was Jean Schweitzer, met wie hy broederlijk de laatste ronden nam, vergezeld van enige „gedubbelde" coureurs. Eigenlijk iets tegen de verwachtingen in werd Schweitzer in de sprint geklopt, zij het dan ook met gering verschil.
Heel Elsloo en allen, die Jefke een warm hart toedragen en die bij duizenden
urenlang hun favoriet in alle mogelijke toonaarden hun sympathie en hun aanmoedigingen hadden toegeschreeuwd, gingen als bezeten te keer, toen Jefke zich — voor deze keer althans — in de sprint superieur toonde aan de Maastrichtenaar.
MOEDIGE EVERS.
Voordat Janssen aan de bloemen toe was, had zich ln deze 120 toeren tellende ronde heel wat afgespeeld. Evers uit Wormerveer toonde zich van meet af aan een zeer strydbaar man. Hij trok ettelijke ronden lang als een bezetene aan de kop van het peleton, slaagde er zelfs in een tijdje lang los te geraken en sleepte zodoende een hele sliert premies ln de wacht, waarmee men overigens te Elsloo vanmiddag uiterst gul was. Maar Evers is tenslotte tot de ontdekking gekomen, dat hij teveel van zijn krachen vergde.
Doch te laat! Toen Janssen triomfantelijk over de eindstreep stormde, stond
Evers alweer in burgerpak langs de kant.
SCHWEITZER VERSTANDIGER.
Maar dan Schweitzer! Die deed het beter. Die ging pas aan de haal, toen er nog een 35 ronden te rijden waren. Doch eenmaal weg, blééf hij ook weg. Slechts Janssen is er tenslotte ln geslaagd de vinnige hoofdstedeling in te lopen. Pellenaers, die te Elsloo bewees zijn streken nog niet kwijt te zijn, was de eerste, die een serieuze poging deed om Schweitzer tot de orde te roepen. Hy slaagde er niet in. En ook Seyen niet en Lakeman niet.
Hoe fel zij ook rukten aan een kleine groep van dappere stryders, die, ondanks de hevige regenbuien, welke het de renners vanmiddag heus niet gemakkelijker maakten, er een flink vaartje in hadden. Doch Schweitzer ging harder. Hij had er vanmiddag zin ln en bovendien deden hem de hartstoch- telijke aanmoedigingskreten van een gezelschap Maastrichtse schonen
kennelijk deugd.
NA 100 TOEREN.
Maar de aanhang van Jef Janssen was groter. En die schreeuwde en tierde hem naar Schweitzer toe, die hy in de 100ste ronde te pakken kreeg, om hem verder niet meer los te laten. Samen begonnen zij aan de laatste episode van deze zware koers. In de hoofdgroep zaten behalve Seyen en Pellenaers. de reus Lakeman en Joep Savelberg, die in deze ronde bewees aan zyn tweede jeugd bezig te zyn. Savelberg reed, zoals hy dat alleen heeft gedaan in zyn beste jaren. Hij volgde welhaast spelenderwys het vrij hoge tempo. En dat was hem blijkbaar nog niet hard genoeg. Want even voor het einde ging hy er op zyn eentje tussen uit en naderde Janssen en Schweitzer met reuzen- sprongen. Was Savelberg even eerder aan zijn escapade begonnen, dan weten we nog niet op welke plaats hij zou zijn geëindigd. Nu moest hij zich met een zeer eervolle derde plaats tevreden stellen. De uitslag was als volgt:
Beroepsrenners: 1. Jef Jansen; 2. Jan Schweitzer; 3. Joep Savelsberg; 4. Henk Lakeman; 5. Hubert Sijen; 6. Kees Pellenaars; 7. Gerrie Loos; 8. Harry Schoenmakers; 9. Henk de Hoog; 10. Jo Hulshoff; 11. Tacken; 12. de Kort; 13. de Reijer; 14. van Fessem; 15. Scheeers;
Nieuwelingen: 1. Jan Nolten; 2. Wout Verhoeven; 3. Henk Wiese; 4. Broek; 5. Liebregts; 6. Boy; 7. Noortman; 8. Savelsberg; 9. Max Leon; 10. Marninerer; 11. Inenen; 12. Tocy; 13. van Fessum; 14. Jansen;
ENSCHEDE.(1948.04.25)
Amateurs: 1. Leo Copier; 2. Antoon Verstraeten; 3. Daan Hooyschuur;
ETTEN.(1948.08.01)
Amateurs: 1. Cees Paymans; 2. Manus Brinkman; 3. Piet Verwijmeren;
Beroepsrenners: 1. Arie Vooren, Beverwijk; 2. Gerrie Loos, Amsterdam; 3. Frans van de Zande, Tilburg; 4. Cor Wijdenes, Eindhoven; 5. Koos Storm, Den Haag; 6. Jos Didden(Bel); 7. Tonny van de Dungen; 8. Piet van As; 9. de Rooij; 10. Chris van Fessum;
GELDROP.(1948.09.06)
Amateurs: 1. Cees Paymans; 2. Wim van Est; 3. Toon Bloemers;
Nieuwelingen: 1. Ab Donker; 2. Piet van de Linden; 3. Piet van Heist;
GELEEN.(1948.09.19)
Geleen's Bevrijdingsronde voor Faanhof
Nolten eerste bij de nieuwelingen
Toen de Geleense favoriet Nolten by de nieuwelingen zich reeds met 1 ronde voorsprong in de bloemen had gefietst en M. Joris bij de amateurs ronde na ronde als eerste van een gevlucht driemanschap passeerde, hadden de vele kijkers reeds op een totaal onder-onsje gerekend. Inderdaad geleek het daar ook veel op, toen bij nog een 15-tal ronden (van de 90) te rijden de leiding nog steeds in handen was van Joris, de Belg Dumolin en Cor Backer, maar in de tweede groep vluchtelingen zat nog zoiets als een Faanhof, die toch ook niet zonder meer de Olympische trui had gedragen en die ook thans aan de wereld toonde tot de allersterksten te behoren door eerst mede de koplopers tot de orde te roepen, om daarna in een formidabele sprint de kroon op het werk te zetten. Tijd over 100 km. 2 uur 28 min. 30 sec. Achtereenvolgens vlogen over de finish in dezelfde tijd
Amateurs: 1. Henk Faanhof; 2. J. Backers. Puth; 3. M. Jörls, Geleen; 4. Mltteltraner, Adam; 5. v. d. Stappe, Tilburg; 6. Dumolin, Herstal (B.); 7. Ramakers, Hulsberg; op een halve ronde: 8. Vinken, Geleen; 9. de Kroon, R dam en 10. Voorting. Haarlem.
Nieuwelingen: 1. Nolten, Geleen. tijd over 40 km.: 1 uur 30 sec.; op 1 ronde: 2. v. d. Linden, Helmond; 3. Kievits, Eindhoven; 4. Fooy, Maastricht; 5. Kuipers. Helmond; 6. v. d. Broek. Hulsberg; 7. Voorjans, Maastricht.
GEMERT.(1948.08.30)
Nieuwelingen: 1. Piet van de Linden; 2. Wout Verhoeven; 3. J. Kuijpers;
Amateurs: 1. Cees Paymans; 2. Wil Pluim; 3. Wout Wagtmans;
GOIRLE.(1948.05.30)
Amateurs: 1. Bob Groeneveld; 2. Arie Geluk; 3. Theo Alblas;
Nieuwelingen: 1. Piet van Heist; 2. Adrie Braspennincx; 3. F. van de Sande;
GRAUW.(1948.07.25)
Meesters wint te Graauw
In Graauw, Zeewsch-Vlaanderen, werd Zondag ’n kermiscourse voor amateurs en nieuwelingen gereden. De kopstukken Voorting en Wagtmans waren niet van de partij.
Een eindsprint moest de beslissing brengen, die voor Meesters en geluk van wie de eerstgenoemde zich onbetwist de sterkste toonde. De 16-jarige de Waal die een moedige course reed, eindigde als 7e, Mouthaan (Vlissingen) werd 12e en de 15-jarige Stroosnijder van Kruiningen, werd 18e.
Amateurs en Nieuwelingen: 1. Ad Meesters, Vlijmen 120 km in 3 uur 34 min; 2. Arie Geluk, Rotterdam; 3. J. de Groot, Leiden; 4. Wim van Est, Sint Willebrord; 5. M. de Bruin, Roosendaal;
GRONINGEN.(1948.06.23)
Amateurs: 1. Jan Hennink; 2. Piet Peters; 3. G. Beiing;
Nieuwelingen: 1. Wim Snijders; 2. Anton Hazewinkel; 3. Dick Maclean
HAARLEM.(1948.07.01)
Nieuwelingen: 1. Wout Verhoeven; 2. Piet van Roon; 3. Wim Snijders;
Amateurs: 1. Tonnie Peters; 2. Aad Schotman; 3. Freek Petri;
HALFWEG.(1948.03.29)
Arie Vooren kwam iets te kort om Henk Lakeman te kloppen
Dat was een echte wegwedstrijd, welke daar Paas-Maandag in het wijde
polderland bij Halfweg door De Bataaf werd georganiseerd. Dat was de
eigenlijke opening van het Nederlandse wielerseizoen op de weg. In tegenstelling tot de wedstrijd, welke daags te voren het seizoen in Zuid-Holland opende op een parcours van nauwelijks 600 meter, waarvan er jaarlijks dertien in een dozijn gaan, was hier een parcours van vier kilometer, dat hoge eisen aan het physiek van de wegrenners stelde. Lange kaarsrechte
wegen, scherpe bochten, een grintweg. Zij was waarlijk niet gemakkelijk
te noemen, die Ronde van Halfweg. Maar toch was het evenals in Den Haag
ook weer Arie Vooren, die een hoofdrol heeft gespeeld. Tegen het einde wist hij met Lakeman en Cor Bakker weg te komen, maar ditmaal had hij zich toch vergist in de kracht van Lakeman, die er op belust was nu zijn kunnen te tonen. Weer zette hij zijn scherpe eindsprint in, kon naast Lakeman komen, doch toen was de streep bereikt en met zeer klein verschil, slechts voor de kamprechter te zien, kon Lakeman zegevieren.
Cor Bakker werd een zeer goede derde, terwijl Gerard van Beek de vierde plaats bezette, op enige achterstand gevolgd door De Best en Smits. Dit trio had steeds bij Vooren, Lakeman en Bakker gezeten en moest deze eerst in de laatste vier kilometer laten lopen, toen Lakeman op de pedalen ging staan en plotseling een kleine voorsprong nam. De sterke Zaankanter Cor Bakker kon nog juist aanhaken evenals Arie Vooren.
Evers als ganamaker
Het kopgroepje had inmiddels Piet Evers een ronde „gelapt" en toen ging deze, zich kansloos ziende voor een der laatste prijzen, helpersdiensten
aanbieden aan zijn streekgenoten. Eerst trok hij Van Beek naar voren toen deze door pech een kleine achterstand kreeg en van fiets verwisseld had en ten slotte, toen hij daarmee klaar was, ging hij de sprint aantrekken voor
Vooren. Dit had Lakeman door. Met forse pedaaltrappen spurtte de kloeke Amsterdammer naar voren om een lange eindsprint in te zetten met het in de aanhef vermelde resultaat. Dit had Evers niet mogen doen en het was dan
ook de enige schaduw in deze overigens sportieve course over 92 km zijnde 23 ronden in de Houtrakpolder, een course die over het algemeen een weliswaar snel doch saai verloop heeft gehad afgezien van dat spectaculaire slot in de spurt.
Strijd begon spoedig
In razend tempo waren de 65 profs en onafhankelijkcn van start gegaan
nadat de burgemeester van Haarlemmerliede het schot liet knallen. Vrolijk wanperde daar het oranje-zwarte dundoek bij de finish ter gelegenheid van deze course door een dames-comité aan het bestuur van de kwart eeuw oude Bataaf juist aangeboden. En dat windje, dat ook die vlag bewoog, kregen de renners daar in de rug. Daardoor kreeg nog geen renner enige achterstand. Maar toen in dat hoge tempo fel door gereden werd, viel toch eigenlijk
de slag al vroeg. Nauwelijks 12 km verder had zich al een kopgroep
gevormd van 10 renners, t.w. Liebregts. Vooren. Bakker, Schellingerhoudt, v. Beek, Motké, De Best, Reuter, Smits en Lakeman. Die bleven vele kilometers bijeen.
De groep dunt verder
Daar kwam niemand meer bij. Meer dan 1 minuut was de voorsprong al na 18 km en het werd steeds meer. Schellingerhoudt kreeg pech en hij was niet zo gelukkig als Vooren, die voordien zijn pedaal had gebroken juist waar een reservefietsje klaar stond. Hij kreeg, evenals dat met Liebregts het geval was, een flinke achterstand, waardoor hij in groep twee terecht kwam, waarin o.a.
De Hoog, Peters, Steerfbakkers, v. d. Dungen, Loos en Van Nek zaten. De kopgroep zou nog kleiner worden. Reuter viel tegen het einde terug, Motké had pech gehad en kwam ook in groep twee terecht. Maar nog was het daar- mee niet afgelopen, zoals u al weet uit de aanhef.
Men heeft gelezen dat De Best en Smits terugvielen, dat v. Beek door Evers werd bijgetrokken, doch toen nog eens van fiets verwisselde en toch met de vierde plaats genoegen moest nemen.
Amateurs en-nieuwelingen
Een nieuwelingem- en amateur- wedstrijd over 60 km ging vooraf. Hierin onderscheidden zich vooral de amateurs Janbroers en de nieuweling Snijders, tezamen met de amateur Pefcri. Snijders kon tussen de amateurs tweede worden achter Janbroers, die een goed rentree maakte in de rennerswereld na van 1940 af door omstandigheden niet meer gereden
te hebben. Snijders won de strijd der nieuwelingen. De uitslagen waren als volgt:
Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman; 2. Arie Vooren; 3. Cor Bakker; 4. Gerard van Beek; 5. Cor de Best; 6. Harm Smits; 7. Gerard Peters; 8. Gerrie Loos; 9. Henk de Hoog; 10. Bouk Schellingerhoudt; 11. Motke; 12. reuter; 134. van nek; 14. van den Dungen; 15. Liebregts; 16. Evers;
Amateurs: 1. P. Janbroers; 2. Freek Petri; 3. Aad Schotman; 4. Simons; 5. Kiekens; 6. Westerterp; 7. Smits; 8. Favajee; 9. Schouten; 10. Wiersma;
Nieuwelingen: 1. Wim Snijders; 2. Wim Rijvers; 3. Piet van Roon; 4. Ab Donker; 5. Westra;
HALFWEG.(1948.09.19)
Amateurs: 1. Ed Koeman; 2. Theo Blankenauw; 3. Piet Peters; 4. Matzen; 5. P. Willekes; 6. Henneman; 7. Gerritsen; 8. Schotman; 9. van Breenen; 10. Kunst;
Nieuwelingen: 1. Ab Donker; 2. Wim Snijders; 3. Henk Wiese;
HALSTEREN.(1948.05.08)
Ook West-Brabant opende wegseizoen
De Korver glorieus winnaar in Ronde van Halsteren
Solorit van 40 kilometer
Schier onherkenbaar door een laag stof reed daar de moedige Rotterdammer André de Korver alleen langs de duizenden toeschouwers uit Halsteren en geheel West-Brabant. Hij had zich met een paar nijdige pedaaltrappen van Jan Theuns en Jaak de Visser ontdaan. Daar was geen vechten tegen die kerel, wiens gedachten ongetwijfeld uitgingen naar de onvergetelijke etappe uit de Ronde van Nederland, toen hij in het land van bronsgroen eikenhout zijn zegetocht begon. Weer wilde hij een overwinning waar men over zou spreken. En de onverwoestbare De Korver won onbedreigd met 3 minuten 15 seconden voorsprong op een groepje van zes renners waarvan de Haarlem- mer Cor de Best de sprint won.
En toen dan Halsterens burgervader met de bel het startsignaal gaf, was het West-Brabantse wielersportseizoen ingeluid. Daar trok de bonte karavaan over de „kinderhoofdjes" waaruit het 3 km lange parcours voor het grootste deel bestond. Toen we de vijfde ronde „turfden" had de Rotterdamse vechter André de Korver de gedachte gekregen dat een voorsprong door wat inspanning verkregen heel wat veiliger was dan tussen al die gevaarlijk wegslippende wieltjes te zitten en hij pikte gelijk een premie van ƒ 20.— mee. André de Korver weg !
Dat is ernst, begrepen Jos van Gelderen en Piet Verschueren. De eenling daar aan de kop werd al spoedig een trio. De Vlaardinger Piet de Vries poogde een paar kilometer verder in gezelschap van de Overschieër Tony Verhoeven de voorsprong van het trio vluchtelingen te verkleinen, maar slaagde daar allerminst in, maar toen na 27 km de Amsterdammer Leo de Beer en de Eindhovenaar Schoenmakers deze taak overnamen, slonk de voorsprong zienderogen. Weer waren uitvallers te noteren door pech: Arie Vooren die gelijk met Gerard van Beek een lekke band kreeg, staakte de strijd, Louis Motké die hetzelfde overkwam, zette door, na hersteld te hebben. Schoenmakers en De Beer hadden inmiddels na de 10e doortocht door Halsteren aansluiting bij de vluchtelingen gekregen, een voorbeeld dat twee kilometer verder gevolgd werd door de Amsterdammers Lakeman en Loos en Stuijts uit Hoogerheide. Twaalfde ronde ! Nog 100 km. Het hele gezelschap zou weer broederlijk bijeen komen. Vele kilometers viel er niets anders te noteren dan wat uitvallers, w.o. Jef v. d. Vijver die zich voor deze keer eens op ander terrein had gewaagd en voorts Frans v. d. Broek die met een platte band reed. Alleen weg halfweg de wedstrijd, 65 km, kwam er weer wat leven in de brouwerij. Het was weer eens André de Korver die zich ging roeren en met een formidabele sprong in een kopgroepje terecht kwam dat met nog 57 km uit de volgende renners bestond: De Korver, Theuns, De Best, Buijsse en De Visser. Zou dat nu een ernstige poging worden of weer op niets uitlopen? vroeg men zich af. Matena en Van Gelderen deden inmiddels een poging de voorsprong van de vluchtelingen te verkleinen, maar deze was toen al 600 meter. Buijsse viel terug evenals De Best, zij het door een lekke band. Nog 48 km We mochten wel zeggen dat de slag gevallen was. 27 renners van de 74 waren nog in de wedstrijd. Hierbij zat Lakeman die door moest bijten om tussen de wielen te blijven. De drie aan de kop bleven slechts 9 km bijeen. Toen waagde De Korver de sprong naar de zege. Twee minuten voorsprong in 6 km. Het was waarlijk uitzonderlijk wat de Rotterdammer daar verrichtte!
Francken en vervolgens Pauwels en v. d. Heijden trachtten eveneens aan het peloton te ontvluchten en zij slaagden daar dan ook inderdaad in. De Korver konden zij overigens niet veel kwaad meer doen, want zijn voorsprong werd nog groter. Toen nog 16 km te rijden waren, sprongen er weer twee uit het kleine groepje dat nog in de wedstrijd zat: Cor Bakker en Schoenmakers, die gezelschap kregen van v. d. Dungen en De Best. En dat kwartet liep Pauwels, v. d. Heijden en Francken in, een zevental dat om de tweede plaats ging rijden. Voor v. d. Dungen was dit niet weggelegd. Hij viel terug bij De Vries, Buuron en Bijl. En daar ging De Korver ten slotte als een glorieus winnaar over de streep waar hij vele handen moest drukken. Zijn tijd over de 130 km was 3 uur 23 min.
Beroepsrenners: 1. Andre de Korver, Rotterdam 130 km in 3.23.03; 2. Cor de Best, Haarlem; 3. Cor Bakker, Zaandam; 4. Frans Pauwels, Kieldrecht; 5. Bernard Francken, Sint Nicolaas; 6. Harry Schoenmakers, Eindhoven; 7. Janus van de Heijden, Wouw; 8. Tonny van de Dungen, Den Bosch; 9. Jan van Gelderen, Sluiskil; 10. Leo de Beer, Amsterdam; 11. van Bijl, Den Haag; 12. Marinus Buuron, Bergen op Zoom; 13. Piet de Vries, Vlaardingen;
HARLINGEN.(1948.09.04)
HENNINK EERSTE TE HARLINGEN. Een geslaagde ronde.
Onder overweldigende belangstelling werd hier Zaterdag de „Ronde van Harlingen", een wielerwedstrijd over 100 K.M. vor amateurs, verreden, een sportevenement dat bijzonder is geslaagd en stellig wel eens zal worden herhaald. Organisatorisch liep de zaak voortreffelijk en de strijd was sportief. Tot het laatst toe gaf het veld van prominente renners zich geheel en het publiek heeft volop genoten.
Na de eerste ronden in snel tempo, vormde zich een kopgroep, welke echter later weer werd ingehaald. Nogmaals wist echter die groep uit te lopen op het peloton en halverwege was het duidelijk, dat het tussen de Alkmaarder Hennink, de Amsterdammers Bremen en v. d. Veen en Mol uit Groet zou gaan. Met de regelmaat' van een kok draaide de kopgroep haar rondjes en vlak voor de eindstreep waren de renners nog bijeen. Met een machtige spurt won toen Hennink, op enkele meters gevolgd door de anderen.
Amateurs: 1. Jan Hennink (Alkmaar) 2 uur 35 min. en 18 sec.; 2. Jan van de Veen (Adam); 3. J. Mol (Groet); 4 L. Bakker (Adam); 5 v. Bremen (Adam); 6 M. Wiersma (Amstelveen); 7 B. Lelieveld (Adam); 8. K. Stigter (Amstelveen); 9 J. E. de Bruin (Zijpe); 10. Andriessen Jr. (Leeuwarden).
HELMOND.(1948.08.15)
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte, Den Bosch 120 km in 2.52.59; 2. Theo Middelkamp, Kieldrecht; 3. Cor de Best, Haarlem; 4. Tonny van de Dungen, Den Bosch; 5. Cees Bijl, Den Haag; 6. Gerard Peters, Haarlem; 7. Willem Matena, Amsterdam; 8. Henk de Hoog, Amsterdam; 9. P. savelsberg, Hoensbroek; 10. Harry Maas, Geldrop; 11. Harry Schoenmakers,
HILVERSUM.(1948.06.07)
Wederom een uitstekende prestatie van Evert Grift
Matige resultaten der overige gooise renners
Voor de 12e maal draaiden Zondag de nieuwelingen en amateurs hun rondjes op het bekende parcours langs de Hooghlaan-Diependaalse drift en Gijsbr. Van Amstelstraat. Ondanks het minder gunstige weer hadden toch duizenden zich langs de kant geschaard om van de verrichtingen der renners kennis te nemen en uiteraard ging de grootste belangstelling uit naar de prestaties van de Adelaarrenner Evert Grift die de laatste weken zulke goede resultaten wist te boeken. Laten we direct constateren, dat Grift niet heeft teleurgesteld. Wel werd de overwinning ditmaal niet zijn deel, doch zijn rijden was van dien aard, dat men ten volle verzekerd is van zijn capaciteiten. Grift heeft meer gedaan dan wie ook en hij heeft moeten ervaren, dat adeldom verplichtingen oplegt. Voortdurend werd hij in de gaten gehouden, iedere weglooppoging werd onmiddellijk beantwoord en enkele malen zagen we de Soestenaar compleet ingesloten liggen tussen een veld Amsterdammers! Dat hij desondanks in het klassement toch nog de derde plaats wist te bezetten, is een resultaat, waarmee Grift meer dan tevreden mag zijn.
De andere Adelaarsrenners waren niet zo gelukkig en vooral de prestaties van onze Larense jongens zijn zeer matig te noemen. Door een breuk van de ketting moest Stam al spoedig de strijd staken, terwijl v.d. Pol na 70 ronden de strijd moets staken. 15 ronden voor het einde kreeg Meyer een inzinking, kwam dood te zitten en gaf moedeloos op. De enige Larinees die de wedstrijd beeindigde was Zoon, die met een ronde achterstand achter de leiders binnen kwam.
Bij de nieuwelingen reed A. Rutgers mee, doch ook hij moest door een lekke band de strijd staken.
De nieuwelingencourse over 40 km. was een kalme partij, waarbij enige weglooppogingen ternauwernood in staat waren wat leven in de brouwerij te brengen. Een uitlooppoging van de Hagenaar v.d. Putten werd spoedig teniet gedaan en in de eindsprint wist de winnaar van de Ronde van Laren, W. Snijders uit Zwanenburg, met een tijd van 1 uur 8 min. 20 sec. te zegevieren voor T. Hofland uit Beverwijk en A. Klein uit Zaandam.
Bij de amateurs verrichten vooral de Amsterdammer Matzen, Sieveking en Monkalbaan, alsmede de Hagenaar Ouwehand, uitstekend werk. Na ruim 50 km namen Krever, de kampioen van het vorige jaar, van Os, Petri, Matzen, Ouwehand, Monkelbaan en Verstraaten tezamen met Evert Grift een 20 sec. voorsprong, doch het peleton wist weer aansluiting te verkrijgen. Tot tweemaal toe liep Matzen weg en even zovele malen werd hij weer ingelopen, waarbij Grift een belangrijke rol speelde. Aan het einde van de strijd scheen het, dat de Soestenaar te veel van zijn krachten had gevergd, want toen Van Veen en Bakker vlak voor het einde ontsnapten, zag hij geen kans, de vluchtelingen bij te houden. In de einsprint wist Van Veen tenslotte Bakker te bedwingen, terwijl Grift als derde aan de kop van het peleton de finish passeerd.
Amateurs: 1. J. v.d. Veen, Amsterdam 100 km in 2 uur 53 min. 25 sec.; 2. L. Bakker, Amsterdam; 3. E. Grift, Soest op 50 meter; 4. L. de Booy, Amsterdam; 5. H. Krever, Duivendrecht; 6. P. Sieveking, Amsterdam; 7. K. Neeft, Haarlem; 8. F. petri, Amsterdam; 9. B. Ouwehand, Den Haag; 10. J. de Groot, Leiden;
Nieuwelingen: 1. Wim Snijders, Halfweg, 40 km in 1 uur 8 min. 20 sec.; 2. T. Hofland, Beverwijk; 3. A. Klein, Zaandam; 4. F. Cornelissen, Halfweg; 5. A. v.d. Putten, Den Haag; 6. A. van Oers, Langeweg; 7. W. Rijvers, Breda; 8. C. Schilder, Utrecht; 9. J. v.d. Horst, Amsterdam; 10. A. Mac Lean, Varik;
HOENSBROEK.K.K.K.RACE.(1948.08.15)
GEEN STRIJD EN DUS OOK GEEN SPANNING
Pellenaers won de tiende K.K.K. rond kasteel van Hoensbroek
Sukkelend peleton bewaarde eerbiedige afstand
Pellenaers eens wereldkampioen en coureur van grote klasse, maar volgens insidders toch nu eindelijk wat te oud om nog een woordje te kunnen meespreken, die „oude" Pellenaers kwam aan het slot van de 10de K.K.K welke Zondag rond het trotse kasteel van Hoensbroek werd verreden
als een wildeman, alleen op de eindstreep afgestoven, fris, alsof hij zo pas begonnen was Hij was er in geslaagd, in de allerlaatste tour zijn mededingers naar de overwinning de Korver en Braspennincx van zich af te schudden. Pellenaers won deze K.K.K. in grote stijl, de stijl van de jaren toen de nog vitale Kees triomfen vierde aan de lopende band.
Kroon won bij de amateurs
Deze eindphase van een ronde, welke 40 maal rond het „Chateau" draaide, was eigenlijk het enige sensationele, dat er Zondagmiddag in Hoensbroek te beleven viel De duizenden, die naar de mijnstad waren gekomen om een middag van spanning en sensatie door te maken, hebben eigenlijk niet de waar gekregen, die zij voor hun enkele dubbeltjes wel gewenst hadden. André de Korver. de eerste man. die zich niet langer wenste te vervelen in een peleton, waarin niet bijster veel gebeurde waagde even na de twintigste ronde een' kleine escapade, die achteraf wonderwei geslaagd bleek te zijn. Vooraf had Steenbakkers geprobeerd er wat leven in te brengen, doch zijn poging mislukte op het ogenblik dat de Korver aan de zijne goed en wel begonnen was. Deze laatste kreeg in de 25e ronde gezelschap van John Braspenning en Pellenaers En toen was het uit met de spanning en eigenlijk ook 'n beetje uit met deze ronde, die tijdens de laatste 10 touren doodbloedde aan eentonigheid en weinig strijdlust.
EN HET PELETON SUKKELDE VOORT
In het peleton, dat op respectabele afstand van Pellenaers en zijn medevluch- telingen volgde en waarin nog al eens verschil van mening bleek te bestaan over het nemen en zo, zaten azen als Seyen, Lambrichts en de Belg Nouville. De beide Limburgers hebben deze ronde wellicht opgevat als een oefenritje voor de komende grote slag rond de Cauberg. Tenminste, we kregen deze indruk. Neuville heeft ’n tijdlang op zn eentje gevochten tegen de grote
rest, die hem echter geen gelegenheid wenste te bieden om maar uit deze nare troep te vertrekken. Het peleton, dat aan het einde van de wedstryd danig was geslonken, maakte aan het slot een tam sprintje. Meer.niet! Hoensbroeken wij hopen voor het volgend jaar op een fraaiere K.K.K.
De uitslag der profs was als volgt:
Beroepsrenners: 1. Kees Pellenaars; 2. Andre de Korver; 3. John Braspennincx; 4. Hubert Sijen; 5. Henk Lakeman; 6. Jan Schweitzer; 7. Francois Neuville; 8. Piet van Gerven; 9. Toon Steenbakkers; 10. Koot; 11. Piet de Vries; 12. Lambrichts; 13. Verhoeven; 14. Saen (Bel); 15. Sprenkeling; 16. Michiels (Bel): 17. de Groen; 18. Mathijssen; 19. van Straten; 20. van Beemst;
Amateurs: 1. Karel de Kroon; 2. Wim van de Stappen; 3. G. van de Kaa; 4. Ramakers; 5. Jacobs; 6. Ruysters; 7. Willemsen; 8. Colombon; 9. Bakker; 10. Testroote;
Nieuwelingen: 1. Wout Verhoeven; 2. Jan Nolten; 3. G. Voorjans; 4. Noortman; 5. van de Broek; 6. Hazewinkel; 7. Bax; 8. de Beer; 9. Fooy;
HOEVEN.(1948.08.15)
Nieuwelingen: 1. Ab Donker; 2. Wim van Kessel; 3. Ton Hofland;
Amateurs: 1. Wout Wagtmans; 2. Wim van Est; 3. Antoon Verstraeten;
HOOGERHEIDE.(1948.07.31)
Beroepsrenners: 1. Henk Lakeman; 2. Piet van As; 3. Theo Hopstaken; 4. Frans van de Zande; 5. Bouk Schellingerhoudt; 6. Piet Evers; 7. Piet de Vries; 8. Jan Lambrichs; 9. Kees Pellenaars; 10. Herve Theuns;
Nieuwelingen: 1. Wim Snijders; 2. --- 3. ---
HOORN.(1948.09.11)
Amateurs: 1. Arie van de Neut; 2. Piet van Roon; 3. Henk Wiese;
Nieuwelingen: 1. Ab Donker; 2. Jan Hennink; 3. Ed Koeman;
HULSBERG.(1948.05.17)
Hulsberg beleefde vandaag zyn eerste Ronde, onder auspiciën van de 'N.W.U. georganiseerd. Nieuwelingen en amateurs vulden de middag met resp. over 15 ronden (40 km) en 40 ronden (pl.m. 100 km). De uitslagen luiden: Nieuwelingen: 1. Jan Nolten (Maastricht), 1 uur 9 min. 51 sec.; 2. op 3 min. 35 sec. Jules Maenen (Valkenswaard); 3. G. Voorjans (Maasniel) en 4. Flemmingx (Leende).
Amateurs: 1. Jeu Joris (Geleen); 2 uur 57 min. 30 sec.; op 3 sec. 2. Frits Ramaekers (Hulsberg); 3. op 1 min. 2 sec. F. Vogel (Amsterdam); 4. Schoof (Lieshout); 5. Collonbon (Maastricht); 6. op 1 ronde Willems (Nuth); 7. Hermans (Avermond); 8. Heiligers (Blerick). Van de 18 amateurs, die startten, reden er 9 de wedstrijd uit. De Hulsberger Ramaekers, die als begrijpelijk voor eigen publiek wilde winnen, werd door pech achtervolgd. Niet minder dan 4 keer moest hij van fiets verwisselen en dat- hij desondanks nog tweede werd, pleit voor zijn capaciteiten.
HULST.(1948.04.30)
Wagtmans won de Ronde van Hulst
Spannende strijd in de laatste 15 ronden
Van Est tweede.
De ronde van Hulst heeft aanzienlijk minder belangstelling getrokken, dan bij gunstig weer het geval zou zijn geweest. Toch schaarden zich nog 6 a 7 duizend mensen langs het keurig afgezette parcours, die met gespannen aandacht de wedstrijd hebben gevolgd. Evenals in de ronde van Nederland eiste ook hier het slechte weer vele slachtoffers, waardoor na ca. een uur rijden het aantal renners reeds van 95 tot 40 was gedaald. Op dat ogenblik waren deze 40 renners nog gesplitst in 2 peletons. Toen echter ondernam Alblas uit Overschie een uitlooppoging en door hardnekkig doorzetten slaagde hij er in een voorsprong te nemen van ruim 30 seconden op de renner Wagtmans uit Breda, waarna eveneens op 30 seconden het peleton volgde.
De wedstrijd werd herlevendig door talrijke premies waaronder een achttal van de Provinciale Zeeuwsche Courant die telkens zeer fel omstreden werden.
Spannende eindstrijd
In de laatste 15 ronden ontwikkelde zich een geweldig spannende strijd, die helaas door een fout van de jury zeer ongustig beïnvloed werd.
Terwijl de renner Alblas plotseling een inzinking kreeg, ontsnapte Wagtmans in gezeschap van Van Est uit Sint Willebrord, op op ongeveer 1 min. afstand gevold door de beide Belgen Lerno en de Preijcker.
Ongeveer 6 ronden voor het einde deelde de jury plotseling mee, dat Van Est in de 24ste ronde gedubbeld was door de leiders. Van Est kreeg door deze mededeling een inzinking doch weigerde af te stappen en wist zich met grote moeite te handhaven tussen de leider Wagtmans en de twee Belgen.
In deze volgorde passeerde zij de eindstreep.
Amateurs: 1. Wagtmans; 2. van Est (gedisqualificeerd); 3. de Preijcker; 4. Lerno;
Het publiek bracht met name van Est, die als gevolg van voorvork-breuk in het begin van de race een achterstand had gekregen, doch deze schitterend had ingelopen, een ovatie. Van Est protesteerde tegen de uitslag.
HULST.(1948.05.11)
Zege Wout Wagtmans in Hulst
Nogmaals heeft Woutje Wagtmans, dat kleine tengere coureurtje uit Breda, Dinsdag in de grote Mei-prijs van Hulst zijn buitengewone klasse getoond. Cadeau heeft hij de overwinning zeker niet gekrgen. In de laatse twintig ronden, toen hij met een halve minuut op kop lag, heeft hij zich, met de moed der wanhoop vededigd tegen de stormloop van Vos uit Den Bosch, de gevaarlijke Belg lerno en andere groten uit onze wielersport. Maar zij kregen hem niet klein.
Reeds in de eerste ronden zorgden Bindels en Wagtmans er voor dat het kaf van het koren gescheiden werd. 20 ronden lang bleef feitelijk een grote groep, bestaande uit 26 renners, bijeen. Deze kopgroep had toen een voorsprong van anderhalve minuut op een tweede groep, die reeds kansloos was.
We kregen acht man op kop toen de helft er op zat, t.w. Peters, Vos, Wagtmans, Alblas, Verstraeten, Duijf en de Belgen lerno en de Preijcker. Duijf moest echter lossen en viel in de groep terug. Toen er nog 20 ronden te rijden waren, ontsnapte Wagtmans. Hij voerde zijn voorsprong op tot ongeveer een halve minuut. Daarna ontketende Lerno een jacht, die mislukte.
De Belg probeerde het dan nog eens samen met Vos, maar Wagtmans slaagde er zelfs in de tweede groep. Waarin van Est reed, te dubbelen.
Amateurs: 1. W. Wagtmans, 108 km in 2 uur 38 min.; 2. F. Vos Den Bosch; 3. Lerno, Gent; 4. De Preijcker, Waasmunster; 5. peters, Haarlem;
HULST.(1948.10.05)
Brinkman wint te Hulst
Het wielercriterium voor amateurs te Hulst, Dinsdagmiddag werd verreden is een overwinning geworden voor H. Brinkman uit Maasland. Deze legde de afstand van 108 km. af in 2 uur en 34 minuten. Tweede werd Geluk, derde Gunst en vierde de Amateur/kampioen van Nederland Wim van Est.
Amateurs: 1. Brinkman (Maasland) 2 uur 40 min.; 2. Geluk (Rotterdam) 2 uur 41 min.; 3. Guns (Putten); 4. W. van Est (St. Willlbrord); 5. Schuiten (Amsterdam); 8. P. Peters (Haarlem); 7. Ouwehand (Den Haag) ; 8. F. Vos (Den Bosch) ; 9. Geerts (Teteringen); 10, Van der Veeken (St. Willibrord) allen zelfde tijd. .
IJZENDIJKE.(1948.05.18)
Amateurs: 1. Piet Verwijmeren; 2. Daan Hooyschuur; 3. Theo Alblas; 4. Timmermans; 5. Geluk; 6. Villevooy; 7. Duijf;
KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.(1948.06.13)
DE STRIJD OM DE NATIONALE WEGTITELS Op onweerstaanbare wijze werd Schulte kampioen op de bitse Cauberg De Kerkradenaar Plum veroverde de titel bij de amateurs
Iets grimmigs kwam plots over de blonde Schulte, zijn stevige vuisten omklemden vaster het stuur, de druk op de pedalen werd krachtiger en dwingender. Schulte wist zich sterker dan ooit. Had hij niet in de 16de ronde in een ruk de ruim een minuut voorsprong van de moedig in zijn eentje aan de leiding gaande Pauwels te niet gedaan? Dat hij in de 17e ronde bij Janssen, Syen en Middelkamp en Pauwels in goed gezelschap was gekomen, daarvan was Schulte meer dan wie ook overtuigd. Hij kende Middelkamp als zich zelf en wellicht dacht hij aan Rheims, waar de Kieldrechtenaar onder nog fellere hitte alles en iedereen klopte, die mededong naar de regenboog- trui. Schulte keurde Pauwels en vond hem een tikje te licht, maar met die best klimmende Janssen en de sterk rijdende Syen, zou het met zo gemakkelijk gaan Bijna zat de 19de klim van de Cauberg erop, toen Schulte het ogenblik gekomen achtte de race naar de overwinning ln te zetten en even scheen een voetriempje zijn plannen in de war te sturen en zijn gezellen blikten hoopvol om naar Schulte, maar nauwelijks was de kleine schade door dé Bosschenaar hersteld, of hij jumpte lachend op zijn voortvluchtige tegenstanders af.
Schitterend rijden van Sijen en Janssen
Na de afdaling bij het St. Jansbos sloeg Schulte hard en raak toe. Wel trachtten Syen en Janssen de Bossche geweldenaar te weerstaan, het hielp niets. Schulte was niet meer te houden. Groter en groter werd zijn voorsprong en toen Schulte te midden van ouders, zoontje en andere verwanten in de bloemen werd gezet, gehuldigd en in 't nationaal shirt werd gehesen arriveerde Syen met 3 min., 30 sec. achterstand als prachtige tweede.
Nauwelijks was de bonte sliert aan het grote avontuur begonnen of de kleine
Snellen koos parmantig het hazepad. Het liedje is genoegzaam bekend. Een portie vuurwerk, een onverantwoorde krachtenverspeling en bij het opmaken van de balans is de man, die op avontuur ging nergens te vinden. Doch Snellen zong dit liedje toch enigszins anders. Neen, er ging in ziin uitlopen een serieuze poging schuil. Want ook Pauwels zat dra mede op kop, ook Vooren, Motké( kreeg naderhand tegenslag), en de Ruiter vochten zich 'n weg
naar deze positie. Dit vijftal kreeg bij de zevende klim op 35 sec. Schweitzer, Janssen., Steenbakkers en Wijdenes als naaste buren, in welke episode Lakeman het peleton liet varen, Piet Van Nek vorkbreuk meemaakte en Middelkamp met Schulte het gewenst oordeelden om een etage dichter bij de koplui te gaan wonen. Bij de 8ste bestijging hadden Janssen, Steenbakkers,
Schweitzer en Wijdenes de leiders te pakken, terwijl achterin de groep in brokjes uiteen viel.
NEGEN MAN AAN DE KOP
Het eerst verdween Motké, lang hield de rest stand, daarna kwamen nieuwe groeperingen. Vooren, de Ruiter, en de Korver werd in de 16de ronde een halt toegeroepen en initiatiefnemer Snellen werd van leider op 4 min. 50 sec. gedegradeerd. Een minuut 40 sec. bedroeg Pauwels voorsprong in de vijftiende ronde, op het ogenblik, dat Schulte aan de uitwerking van zijn plannen begon. Na de 16de klim gingen Schulte en Pauwels met 17 sec. op
Janssen, Syen en Middelkamp aan de leiding. Op 1 min. 33 sec. kwamen v.d. Zande en Lambrichs. op 2 min. 10 sec. Schweitzer op 3 min. 4 sec. Schellingerhoudt, de Hoog, Savelsberg. Op 4 min. 50 sec. Snellen en nog later Buuron, Janssen, Syen en Middelkamp wipten op Schulte—Pauwels en
de vijf kerels die verleden seizoen de kampioensrace een merkwaardige eindphase bezorgden gingen ook ditmaal de nationale wegtitel kernachtig op het spel zetten. Vijf man op kop, vijf knapen met klinkende namen. Lambrichs gaf na een valpartij in het St. Jansbos op, Savelsberg en de Hoog en Bakker raceten moedig voort en Ne Tacker kende het woord opgeven hoegenaamd niet.
VIJF MAN OP KOP.
Schulte. Middelkamp, Syen, Janssen en Pauwels in een kampioensstuk, dat klonk als een klok. Hoe subliem besteeg Sefke Janssen die al maar gewichtiger wordende Cauberg, wat een klasse sprak uit Syen's werk. En hoevelen langs het traject wezen niet naar Middelkamp. Maar één was sterker dan de rest, een had nog meer macht, stijlvol sprintte Schulte steeds de Cauberg op. En toen hij zijn kaarten op tafel legde speelde hij direct troef. Hij nam 35 sec bij de klim. toen Gerrit de finish passeerde was hij 1 min. 22 sec voor. Hij werd met 3 min. 30 sec. voorsprong op Syen, die zowaar in de laatste kilometers Middelkamp, Janssen en Pauwels in de steek liet, nationaal wegkampioen. Een wegkampioen van groot formaat. De uitslag luidde:
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte, Den Bosch 216,3 km in 5. 31.48; 2. Hubert Sijen, Maastricht; 3. Theo Middelkamp, Kieldrecht; 4. Jef Jansen, Elsloo; 5. Frans Pauwels, Kieldrecht; 6. Joep Savelsberg, Hoesnbroek; 7. Cor Bakker, Zaandam; 8. Henk de Hoog, Amsterdam; 9. Frans van de Zande, Halsteren; 10. M. Snellen;
DE RACE DER AMATEURS
Reeds in het prille begin werd er een stevige bres geslagen in dit corps door een valpartij voor de Caubergklim waarvan o.a. Voorting het slachtoffer werd. Maar hij vocht dapper rondenlang alleen tegen de overmacht en het geweld van de berg en geleidelijk minderde zijn achterstand tot
1 ½ minuut. Toen bezocht het noodlot hem voor de tweede maal en een valpartij schakelde hem thans voorgoed uit. In de voorhoede vochten alleen nog maar van Est, Duijf, Plum en Blankenauw en Timmermans en de achterstand van de rest met Grift. Geerts, van Eekelen. Verstraeten en v.d. Neut e.a. was zo groot, dat het vast stond dat dit robbertje om de nationale
titel zou worden uitgevochten door het leidende vijftal. En twee ronden voor het einde nam Plum zijn kans. Met een prachtige sprong liet hij zijn concurrenten het achterwiel zien. Zijn sprong was van zodanige kracht, dat het achter hem jagende groepje in de afdaling hem in de verte zag verdwijnen. Zijn tempo geleidelijk aan verhogend joeg deze Limburgse jongen alleen over het parcours onder daverende toejuichingen van het publiek dat zich de ogen uitwreef voor deze kersverse verrassing.
En achter hem zwoegden Duijf en van Est in een laatste wanhopige poging bij te springen, maar hun krachten lagen beneden die van de Kerkraadse amateur en tenslotte moesten zij hem laten schieten in zijn eindrush die gewoon formidabel was.
Seconde op seconde groeide de voorsprong. Het was alsof deze Limburgse ontdekking nieuwe krachten kreeg. Met meer gemak dan voorheen beklom hij voor de laatste maal de steile Cauberg in de zekere overtuiging dat hem bij de finish op de Oud- Valkenbugerweg de hoogste nationale titel wachtte. De afdaling was schitterend, zijn tempo groeide nog steeds en toen de 30-
-jarige wielrenner blij en gelukkig door het spervuur van de fotografen en door de dichte haag van de enthousiaste menigte over de eindstreep schoot, was hij kampioen met een voorsprong van 2 ½ minuut. De uitslag luidde:
Amateurs: 1. Plum (Kerkrade) 157,3 km in 4 uur, 18 min., 47 sec; 2. Duijf (Zaandam) op 2 min., 29 sec; 3. van Est (St. Wille- brord) op 2 min. 47; 4. Blankenauw (Nijmegen) op 5 min.; 5. Grift (Soest) op 9 min. 26 sec: 6. Geerts (Teteringen) 7. Van Eekelen (Rotterdam): 8. Elswijk (Zaandam) 9. van de Neut (Amsterdam).
KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.ARNHEM.(1948.09.27)
Nieuwelingen: 1. Ab Donker, 2. Thijs Roks, 3. Freek Cornelisse,
Veteranen: 1. Antoon Krijgsman, 2. J. Nagel, 3. J. Vonhof,
KAPELLE.(1948.05.08)
Alblas uit Overschie wint
Voor ongeveer 4000 toeschouwers werd Zaterdagmiddag de 4e ronde van Kapelle voor Amateurs en Nieuwelingen verreden.
Reeds spoedig werd er een flink tempo ingezet. In de kopgroep was men zeer strijdlustig en verschillende renners ondernamen pogingen die op niets uitliepen, totdat ’n groep van zes renners waarin zich ook Alblas bevond weer een uitlooppoging halverwege de wedstrijd scheen te gelukken, doch het grote peleton joeg geweldig achter deze uitlopers aan. Toen de voorsprong bijna een minuut was geworden brokkelde men hiervan steeds af en zeer spoedig sloten Wagtmans en Van Est zich bij de weglopers aan.
De sprinten wist Bindels uit Breda voo 90 procent op zijn naam te krijgen.
Ondertussen was het in de kopgroep nog niet rustig, een viertal renners, waarbij weer Alblas uit Overschie was, trokken zich weer los en liepen steeds weer uit. Hieruit ontstond weer een grote jacht van het peleton. Verwijmeren uit teteringen en Wahtmans maakten zich uit het peleton los en liepen ronde na ronde in op de weglopers. Droe ronden voor het einde voegden zij zich bij de uitlopers. Een ronde voor het einde wist Alblas zich los te rukken met aan zijn wiel Verwijmeren. In de eindsprint wist Alblas glansrijk van Verwijmeren te winnen.
Amateurs/Nieuwelingen: 1. Theo Alblas, Overschie; 2. Piet Verwijmeren, Teteringen; 3. Wout Wagtmans, Breda; 4. W. v.d. Blaat, Amsterdam; 5. Th. Blankenauw, Nijmegen; 6. A. Verstraten, Breda; 7. F. Vos, Den Bosch; 8. A. Bloemers, Oss; 9. Wim van Est, Sint Willebrord; 10. K. Koot, Eindhoven;
Van de Zeeuwse renners die aan deze ronde deelnamen wist C. Jansen uit Axel als eerste eindigen. Mouthaan en Hollestelle hebben de strijd al spoedig gestaakt.
KAVELINGEN.(1948.07.11)
Zondagmiddag werd de Ronde van Kavelingen voor Amateurs over 100 km
Gehouden. Aan de start verschenen 45 renners onder wie acht Friezen.
De wedstrijd werd gewonnen door Jan Hennink uit Alkmaar.
Bep Andriessen wist de vijfde plaats te veroveren, terwijl J Charisius elfde
Wer, R Westerterp had weer enige lekke banden wat erg jammer was daar
hij nog steeds in de kopgroep zat; hij reed echter de wedstrijd uit E Heeg en
J v d Molen en Fr Seerden reden de wedstrijd ook uit. De premies werden
gewonnen door Andnessen 2 Charisius 1 en Heeft 1
Amateurs: 1. Jan Hennik; 2. Bob Groeneveld; 3. P. van de Broek;
Nieuwelingen: 1. N. Verhove; 2. J. Hamming; 3. C. de Jongen;
KERKRADE.(1948.07.11)
KERKRADE ZAG PROFS OP ZIJN CIRCUIT
Twee Belgen zwaaiden de scepter over een veld van 37 renners Alleen v.d. Zande bood gelijkwaardige tegenstand
Over een veld van 37 renners, van wie er verschillende klinkende namen droegen, hebben vandaag in de Ronde van Kerkrade die alleen voor profs openstond, twee Belgen de scepter gezwaaid, met name de blonde Emile Rogiers vooral bekend door zijn tweede plaats in de Ronde van Nederland en de kleine tanige Lode Michiels. Op indrukwekkende wijze maakten zij de koers en de eniee die zijn krachten met de hunne vermocht te meten was de man uit Halsteren de donkere v. d. Zande. die toen 15 ronden voor het einde de koers vrijwel beslist was en men een van de twee Belgen als overwinnaar kon aanwijzen, niettemin voor de volle 100 pet voor zijn kansen vocht. Tussen deze twee Belgische grootheden ingekneld, kon men moeilijk van hem verwachten, dat hij de sprint zou gaan winnen, maar hij weerde zich in die laatste 10 meter wel zo duivelachtig fel, dat hij Lode Michiels naar de derde plaats terugwees, maar Rogiers moest laten passeren Het was een interessant en spannend slot geweest van een koers, die 5 a 6000 toeschouwen, die lich rond het aantrekkelijk circuit hadden verzameld, van het begin tot het einde heeft kunnen boeien.
Rogiers werd winnaar
Na de 19e ronde begon men er zich werkelijk van bewust te worden; dat het kleine Belgische manneke Michiels, in dat blauwe shirt over ongemeen grote capaciteiten beschikte. In de ronden daarvoor, die meer van een elgant speels karakter waren geweest en waarin Schoenmakers, Steenbakkers en Schweitzer meer dan eens de aandacht op zich vestigden, had de kleine Belg zich wel steeds op het voorplan bevonden, maar niet direct opvallend. Toen
zijn naam later genoemd werd als zijnde de man, die de meeste premies in de wacht had gesleept, begon men ernstig op hem te letten. Het deed de grote schare van kijklustigen zichtbaar genoegen, dat Jan Schweitzer zich een tiental ronden in het gezelschap van Michiels wist te handhaven, zelfs een kleine voorsprong wist te nemen, welke toch niet de minste illusie vermocht
te scheppen, dat men hier met een succesvolle uitlooppoging had te doen. Het peleton draaide nog zeer soepel. Schoenmakers en Steenbakkers verrichtten bovendien dermate zwaar werk dat zij bij het ingaan van de 30c ronde het peleton practisch op de twee uitlopers hadden getrokken. Van een even uitblazen profiteerde Rogiers om de krachten van het ronddraaiend gezelschap te toetsen. Zijn geringe voorsprong van 18 sec. verontruste Arie Voren echter zo zeer, dat hij Schoenmakers te hulp riep om de achtervolging op de Belg te openen. v. d. Zande meende dat het nu ernst werd en joeg dit drietal na, met als resultaat van aller krachtsinspanning, dat wij bij het ingaan van de 40e ronde Schoenmakers. Rogiers, Vooren en v. d. Zande met een kleine voorsprong op het sterk gedunde peleton, waaruit Schweitzer verdwenen was, voorbij zagen stuiven
MICHIELS GROTE OGENBLIK.
Ene ronde duurde echter dit spel van deze vier. Michiels achtte het de hoogste tijd om zich er ernstig mee te gaan bemoeien. Met schijnbaar niet de minste inspanning draaide de Belg er een onweerstaanbaar tempo uit, zijn tegenstanders als het ware ter plaatse achterlatend. In één race vaagde hij niet alleen bet peleton van zijn wielen, maar eveneens de vier uitlopers, die deomoedirr het hoofd voor zoveel kracht te buigen hadden. Dat gebeurde in
de 41e ronde en om den volke ineens maar te tonen wat hij van zins was vocht hij zichin de volgende ronde met een voorsprong: van 36 sec. van alles weg. Even zakte zijn tempo en had het er de schijn van dat een fanatieke achtervolging van v. Vooren succes zou hebben, maar de Zaankanter ondervond niet voldoende steun en moest zijn poging mismoedig opgeven.V. d. Zande beschikte in de persoon Rogiers, Maas en Steenbakkers over betere
hulp en in de 47e ronde kreeg hij Michiels alleen te pakken, die zich in sterk
gezelschap wist. Dit was het sein van Rogiers om zijn troeven op tafel te werpen. Met Syen. Vooren, Steenbakkers en Lambrichs aan zijn wiel zette hij de achtervolging in, maar ook nu bleek één man tegen het zware werk opgewassen. Rogiers, die zich in de 51e ronde bij v. d. Zande en Michiels
voegde.
ROGIERS, v. d. ZANDE en MICHIELS ONBEREIKBAAR.
Van toen af ging het met dit drietal crescendo en nadat echtereenvolgens Lambrichts. Steenbakkers. Vooren en Syen tevergeefs hadden getracht de drie vluchtelingen te bereiken werd hun voorsprong steeds groter en het werd steeds duidelijker, dat zij voor de anderen niet meer bereikbaar waren. Met ruim drie minuten voorsprong stoven Rogiers, v. d. Zande en Michiels over de eindstreep. Bij het massasprintje, waarop men aan het slot nog onthaald werd, toonde Syen zich de sterkste.De uitslag luidt:
Beroepsrenners: 1. Emile Rogiers(Bel); 2. Frans van de Zande; 3. Louis Michiels(Bel); 4. Hubert Sijen; 5. Arie Vooren; 6. Harm Smits; 7. Harry Maas; 8. Jan Lambrichs; 9. Toon Steenbakkers; 10. M. Snellen; 11. jansen; 12. de Vries; 13. Schoenmakers; 14. Gommans; 15. Buuron; 16. de Booy; 17. Liebregts; 18. van de Kamp;
KLOETINGE.(1948.05.15)
Voorting wint in Kloetinge
De 3e ronde van Kloetinge voor Amateurs en Nieuwelingen heeft zich gekenmerkt door een boeiende strijd tussen de allergrootsten bij de amateurs Van Est en Verstraeten waren de eersten die leven in de brouwerij brachten en 37 sec. voorsprong namen op Vos en Voorting, die inmiddels het peleton in de steek lieten. Laatsgenoemden kregen aansluiting bij de koplopers, zodat we vier maan aan de leiding kregen.
Ook Wagtmans wist de kopgroep te bereiken, evenals later een viertal andere renners. Geluk en de Belg Preijcker hadden inmiddels ook ’n jacht ontketend gevold door Bindels en Alblas. Voorting, Vos, Wagtmans en van Est gingen later nogmaals aan de haal. Laatstgenoemde moest echter van fiets verwisselen en kreeg 30 sec. achterstand. Moedig zette hij echter door en na een hevige strijd bereikte hij opnieuw de kopgroep; een fraai staaltje van treinlopen dat door het publiek gewaardeerd werd.
Vrouwe Fortna was deze middag Wagtmans niet gunstig gezind, want in de laatste ronden moest de kleine man van fiets verwisselen en dit was voor hem een te grote handicap om zijn achterstand nog goed te maken.
Ook Vos moest bij het ingaan van de laatste ronde nog van fiets verwisselen, maar daar was weinig tijd mee gemoeid. Hij kon in de eindsprint Voorting goed partij geven, maar moest toch zijn meerdere in de Haarlemmer erkennen.
Amateurs: 1. G. Voorting, Haarlem, 3 uur 29 min.; 2. F. Vos, Den Bosch; 3. W. van Est, Sint Willebrord; 4. F. Bindels; 5. Geluk; 6. Wagtmans; 7. Alblas;
Nieuwelingen: 1. J. van Isselt; 2. L. van de Eijnde; 3. J. Rommens;
KLOETINGE.(1948.09.18)
Donker won in Kloetinge
De jeudige Donker uit Amsterdam heeft Zaterdag in Kloetinge bij de course voor nieuwelingen zijn 16e overwinning in successie geboekt.
Verschillende jonge Zeeuwen waren hier aan de start verschenen van wie de Waal uit Kloosterzande zich het beste weerde en met slechts een halve minuut achterstand op de winnaar door de finish ging.
Het was spijtig dat een der favorieten Snijders uit Halfweg reeds in het begin door bandenpech moest opgeven.
Van oers, Hofland, Donker en Verhoeven toonden zich zeer actief en elke kleine ontsnapping van een der anderen werd door hen in de kiem gesmoord. Van Stee uit Kruiningen hield geruime tijd moedig stand in de tweede groep.
Een kopgroep van 14 man bij het ingaan van de laatste 6 ronden deed een massa-eindsprint verwachten maar tegen het einde scheidden van oers, Hofland, Donker en Verhoeven zich van de anderen af en betwisten elkaar in een fel sprintje deze zege.
Nieuwelingen: 1. Donker, Amsterdam, 60 km in 1 uur 31 min.; 2. van oers; 3. Hofland; 4. Verhoeven; 5. Roks; 6. Braspenningx; 7. de Waal;
KLOOSTERZANDE.(1948.05.02)
Amateurs: 1. L. Copier Ouderkerk a/d Amstel; 2. De Bisschop, Baal (Belgie); 3. Groeneveld; 4. Bindels; 5. Suijkerbuik;
KLOOSTERZANDE.(1948.08.08)
Amateurs: 1. Wout Wagtmans. 2. Wim van Est, 3. Manus Brinkman,
KOEWACHT.(1948.05.05)
Wagtmans in Koewacht
In het kermisvierende Nederlandse grensplaatsje Koewacht Z.-Vl. Heeft de kleine Wout Wagtmans uit Breda Woensdag zijn derde overwinning in successie geboekt. Volop spanning van begin tot eind, heeft deze wielerwegwedstrijd voor Amateurs en Nieuwelingen voor het talrijke publiek gebracht.
Er werd van begin af aan hard aan getrokken en velen hadden moeite het hoge tempo te volgen. De Zeeuwen Mouthaan en Hollestelle moesten reeds spoedig door een valpartij opgeven.
In de vierde van de elf te rijden ronden maakte Wagtmans de anderen reeds duidelijk dat ook deze middag met hem niet te spotten viel en nam een halve minuut voorsprong. Vos, Bindels en Copier zagen het gevaar, demarreerden en trokken het peleton weer op de vluchteling. Het was echter uitstel van executie. In de zesde ronde probeerde Wagtmans het nog eens met Vos aan zijn wiel. Dit tweetal nam 15 sec. voorsprong op van Est en de Belg Neijt en 1 minuut op het peloton onder aanvoering van Bindels en Verstraeten.
Het peloton onder aanvoering van Bindels en Verstraeten. Het peloton bleef terrein verleizen, maar van Est en Neijt slaagden er in dicht bij de leiders te komen. De Belg had echter te veel van zijn krachten gevergd en viel terug. Van Est voegde zich echter bij het ingaan van de tiende ronde bij de leiders.
Vos trok de eindsprint van ver aan maar in de laatste meters moest hij het hoogd voor Wagtmans buigen. Van Est volgde op ongeveer 40 meter.
Amateurs: 1. W. Wagtmans, Breda, 100 km. in 2 uur 49 min.; 2. F. Vos, Den Bosch; 3. van Est, Sint Willebrord; 4. Bindels, Breda op 1 minuut; 5. Suijkerbuijk, Breda;
KRUININGEN.(1948.07.03)
Vos won in Kruiningen
Spannende strijd bij Amateurs
Onder grote belangstelling werd Zaterdag de traditionele kermis course te Kruiningen gereden voor Amateurs en Nieuwelingen. Het aantal deelnemers was zo groot dat de nieuwelingen eerder moesten starten.
Bij de amateurs was de strijd uiterst spectaculair, Vos, Van Est en geluk zorgden er voor dat het veld reeds in de eerste ronden geheel uit elkaar kwam te liggen. Een serieuze uitlooppoging kwam pas in de 9e ronde toen Geluk, en Van Dorst ontsnapten. Eertsgenoemd tweetal handhaafde zijn
positie aan de kop geruime tijd, maar ’n fraaie achtervolging van Van Est, Vos, Remkes en Benny Keyzer bracht dit viertal mede aan de leiding. In de groep ontbrandde nu ook de strijd. Geerts en Bindels werden het slachtoffer van een valpartij, evenals Valentijn en later de Bruin uit Roosendaal, die zijn sleutelbeen brak. Woutje Wagtmans, die tot nu toe niet erg tactisch gereden had en te laat reageerde, toen Van Est c.s waren ontsnapt, ging nu op zijn eentje proberen. Tegen het einde demarreerden Vos en Van Est, terwijl de anderen niet in staat waren dit tempo te volgen. Wagtmans kon zijn specialiteiten nog eens te toon spreiden en liep het viertal Keyzer, Remkes, Van Dorst en geluk in.
Later ging de kleine man uit Breda samen met Geluk aan de haal, in wie hij zijn meerdere moest erkennen in de sprint om de derde plaats. Vos klopte Van Est in een felle eindsprint en boekte zijn eerste zege in dit seizoen. Mouthaan werd als eerste Zeeuw geklasseerd.
Bij de nieuwelingen reden de Zeeuwen Stroosnijder en de Waal een behoorlijke wedstrijd
Amateurs: 1. Frans Vos, Den Bosch, 100 km in 2 uur 29 min.; 2. Wim van Est; 3. Arie Geluk; 4. Wagtmans; 5.Keyzer;
Nieuwelingen: 1. Wim Snijders, Halfwweg, 50 km. in 1 uur 17 min.; 2. Arie Klein; 3. Piet van Roon; 4. Verhoeven;
KRUISLAND.(1958.06.20)
Amateurs: 1. Bertus Ouwehand, 2. Joop Kunst, 3. Tinus Kettenis,
Nieuwelingen: 1. Ton Hofland, 2. Ab Donker, 3. Anton van Oers,
LAREN.(1948.05.06)
Tweede ronde van Laren
Woensdag werd in Laren voor de tweede maal de Ronde van Laren georganiseerd. Er was een parcours uitgezet van 1.6 K.M. met start en finish aan het Zevenend bij de Melkweg en verder lopend via Smeekweg, Klooster, Oude Kerkweg en Jordaan. Deze afstanden moesten de nieuwelingen 16 maal (pl.m. 25 K.M.) en de amateurs 50 maad (pl.m. 80.1 CM.) af leggen. Precies om vijf uur startten de 57 deelnemende nieuwelingen, waarvoor de wethouder A. v. d. Schalk, als wnd. burgemeester het startsignaal gaf. De uitslag was:
Nieuwelingen: 1. Wim Snijders (Asd.), 40 min. 57 sec.; 2. A. J. Donkers (Asd.); 3. T. Hofland (Beverwijk); 4. O. W. v. Schalk (Utrecht); 5. A. Kleyn (Zaandam); 6. C. Boer (Asd.); 7. A. Mac Lean .(Varlk); 8. J. M. Hottinga (Asd.); 9. J. Pavort Asd.); 10. J. Prins (Asd.) Snijders ontving, ook de prestatieprijs en A. Rutgers, als 12e de prijs voor de eerstaankomende Gooise renner.
Daarna kwam de race der amateurs, die met een aantal van 58 startten. v De uitslag luidde;
Amateurs: 1. A. v. d. Neut (Asd.), 2 uur 2 min. 13 sec.; 2. W. Simonis (Asd.); 3. KI. Vet (Asd.); 4. C. Witteveen (Asd.); 5. H. Ton (Hoorn); 6. E. Grift (Soest); 7. C. Fasel (Asd.); 8. G. Lelieveld (Asd.) 9. J. E. de Bruyn (Schagerbrug); 10. J, Meyer (Laren).
LEIDEN.LEVENDAAL.(1948.10.03)
Hagenaar WESTERDUIN sloeg JAC. DE GROOT in eindspurt.
Premieregen op het Levendaal
“Daar komen ze! “. Met deze kreten ontlaste zich de spanning van de duizenden, die Zaterdagmorgen op het Levendaal de wielerwedstrijd bijwoonden. Achter op de naderden in snelle vaart twee fleurige figuurtjes stampend op de pedalen en rukkend aan de sturen van hun lichte karretjes. Het waren onze stadgenoor Jav. De Groot en de Hagenaar Westerduin. In de voorlaatste ronde waren zij weggesprongen, het peleton ver achter zich latend, in de sprint zou de race beslist worden.
Schouder aan schouder stormden zij op de finish af, de fietsen zwiepend onder de grote inspanning. Langzaam met machtige stoten, schoot de Hagenaar naar voren: eerst een banddikte, toen een half wiel. Jac de Groot was verslagen. Eervol!
Het was een waardig slot van een race, die eerlijk gezegd 27 van de 28 ronden een zeer rustig karakter droeg. De vele premies hielden het peleton bij elkaar, waardoor wij verstoken bleven van uitlooppogingen en felle jachten. En premies waren er volop. Het feit, dat de Hagenaar Kooyman met 50 eendeeieren, een zilveren ring, twee flessen jenever, een fles Vermouth, een das en sokophouders en nog een paar kunstvoorwerpen naar huis ging, spreekt o.i. boekdelen. En dit is slechts een kleine greep uit de rijke collectie, door het Leids Studenten Corps en zakenmensen bijeengebracht.
Wij zullen echter de laatsten zijn met te beweren dat de wedstrijd niet geslaagd is. Integendeel, voor elke premie moest gereden worden en zij waren de moeite waard om er een sprintje aan te wagen, zodat er doorlopend leven in de brouwerij bleef. Jammer was, dat zich in deze wedstrijd nog een vrij ernstige valpartij voordeed, waarvan de Hagenaar Storm het slachtoffer werd. In de laatste ronde drong het publiek naar voren en toen schijnt een zeer jeugdige wielerenthousiast in een onbewaakt ogenblik met zijn vlaggetje de sterkete van de spaken van Storm’s racefiets te hebben beproefd. Zes renners kwamen hierdoor ten val, Storm liep een gebroken sleutelbeen op en moest naar het ziekenhuis vervoerd worden.
De andere slachtoffers kwamen er met materiaalschade af. Het was de enige wanklank in deze door de Swift-Combinatie in samenwerking met het L.S.C. uitstekend georganiseerde wedstrijd.
Na afloop reikte de heer J.Drijber van het L.S.C. met enkele toepasselijke woorden de prijzen uit. Het vertreksein van deze wedstrijd werd gegeven door de heer W. van der Laan, de voorzitter van de 3 Octobervereniging, terwijl ook burgemeester Vam Kinschot grote belangstelling voor de wielersport toonde. Voor de aanvang van de race zagen wij hem ten minste even op de fiets van de Groot klimmen. De uitslagen luiden:
Amateurs: 1. Westerduin, Den Haag; 2. Jac. De Groot, Leiden; 3. Riethoven, Leiden; 4. De Rijer, Den Haag; 5. Ouwehand, Den Haag; 6. Rijsbergen, Leiden; 7.v.d. Voort, Den Haag; 8. Vollenbregt, den Haag; 9. W. Vreeswijk. Alphen; 10. Vollenbregt, Den Haag;
Junioren: 1. Ten Kate, Den Haag; 2. Post, leiden; 3. Wallet, leiden; 4. G. Vreeswijk, Alphen;
LEPELSTRAAT.(1948.09.19)
Amateurs: 1. Jos de Beukelaer(Bel); 2. Piet Verwijmeren; 3. de Rooij;
M.P.M LIMBURG.(1948.09.05)
IN KERKRADE VIEL DE BESLISSING
Jef Janssen triomphator in de derde M.P.M.-koers
Braspenninx reed een fraaie wedstrijd evenals Joep Savelsberg
Het was by aankomst in Kerkrade, na een rush van 177 Km. door Zuid- en Midden-Limburg. Drie renners, t.w. Braspennincx, Lambrichs en de Vries hadden een voorsprong van nagenoeg 3 min. en begonnen in Kerkrade
aan de ruim 50 Km. restanten, die in 16 ronden op een cake-walk-parcours met 'n jaap van een bergje er in nog moesten worden afgelegd. En deze laatste 15 ronden beslisten de strijd. Een strijd, waarin zowel Braspennincx als Lambrichs de meest serieuze greep naar de zege hadden kunnen doen als er dat laatste vinnige bergje niet geweest was.
Einde was verrassend
Want nu won Sjef Janssen! Janssen, de man die fris en monter dolgelukkig
door de finish ging. De man, die in de laatste ronde, in de laatste bergklim, alles en iedereen zijn rugnummer liet zien en rap als een hinde zich omhoogwerkte. Janssen voelde er niets voor om met v. d. Zande, Didden of Vooren in een eindsprint het loodje te leggen. Hij ging bijtijds en het was machtig mooi dit slotwerk van een dag, die weinig sensatie en veel regen bracht.
Het was al vrij spoedig na de start, dat Braspenninx het vuurtje aanmaakte.
Met Diddens, Taillieu, Lambrichs, Breuer, Gommans. Mathijsen, Verhoeven en Vooren liep hij uit het peleton, dat zich verbaasde om de euvele moed van dit 9-tal om, met nog ruim 200 Km. voor de boeg, een sprong te doen die beslist nog te vroeg was.
Aanvankelijk liep het tempo van de weglopers hoger op. Schweitzer was de
eerste die met derailleurpech het strijdtoneel verliet. Nabij Susteren bedroeg de voorsprong van de negen reeds 2 min. En toen begon het peleton zich te roeren. Vooral Middelkamp trok en rukte aan de hoofdgroep en toen we bij Roermond draaiden, was de achterstand al practisch teniet gedaan. Nog voor Linne lag het hele veld bij elkaar.
BRAS NEEMT DE BENEN.
Even voor Sittard, nabij het viaduct, liep Braspenninx, die vandaag speels en
kwistig met zijn krachten omging, wederom weg. Maar weer was Lambrichs er bij en de Vries en Mathijsen volgden. Zo het naar Geleen, naar Elsloo, naar Beek en Meerssen. En intussen was de dreiging van de regen werkelijk- heid geworden. In stromende regen stond het Zuidelijke publiek met onverminderd enthousiasme zijn favorieten aan te moedigen. En de Elsloo-naren, die met een tikje teleurstelling Sjefke Janssen met een portie achterstand door zijn eigen straten zagen fietsen, hebben op dat moment niet kunnen geloven in de uiteindelijke overwinning van deze oersterke coureur.
In Amby ging het steil bergaf. En hier werden de Belgen Nest Sterkx, Rogiers
en Taillieu al uitgeschakeld door een valpartij. Sterkx had geblokkeerde remmen en Rogiers zijn derailleur lag in de knoop.
Het groepje weglopers had in Gulpen reeds 1,30 min. voorsprong en op de Gulpenerberg reeds 2 min. De weg slingerde zich hier door een landschap dat zelfs in deze motregen nog niets aan schoonheid inboette.
In Hoensbroek moest Middelkamp afstappen om een nieuwe tube op te leggen en dat koste hem zoveel achterstand, dat hij maar spoedig in zijn gloednieuwe Mercury eight stapte.
De Molenberg bij Heerlen sloopte de krachten van het leidende groepje. Mathijsen kwam met moeite boven en keek met nietszeggende ogen in de oneindigheid. Hij was voor de eindstrijd verloren. Evenzo zagen we
Sprenkeling met de wanhoop in de hol staande ogen een automatische trapbeweging maken naar het einde, dat nooit kwam
HET EINDE
De aankomst van het leidende klaverblad met ruim 2 min. voorsprong deed een doodlopende koers verwachten, misschien met een 3-mans-sprint, misschien met een duel. Maar het zou anders worden.
Want achter het drietal, waarvan en Lambrichs en Bras het paardenwerk
deden, joegen in steeds hoger tempo enkele gevaarlijke knapen als: Vooren, Didden, v. d. Zande, Joep Savelberg en Sjef Janssen, Syen, de eeuwige pechvogel, moest met een verbeten gezicht alleen aan uiterst moeilijk in te lopen 30 seconden beginnen, die hem het noodlot hadden opgelegd als een onverdiende straf.
En de achterstand minderde zienderogen. Hij loste op en het werd een voorsprong op het dappere groepje, dat zelfs niet meer in staat bleek het tempo van de nieuwe kop te houden. Vooren, Savelsberg, Didden en Janssen sneden door dc dalende bochten, rukten met dansende ruggen de Wijngracht berg op, snelden over het rechte stuk en begonnen in een angstig bewaken van elkander aan de laatste klim.
En hier sloeg de taaie, katachtige en met een modderkorst bedekte Tour-de-
France-man Janssen zjjn slag. Janssen, die al lang zijn berekening had gemaakt met zijn slimme hersens. Die maar hoefde te zorgen in de laatste klim niet de laatste te zijn. En hij beet van zich af. Hij wipte naar boven met het gemak van de man uit het heuvelachtige Zuiden.
Hij ging zo vlot, dat op het laatste vlakke stuk noch de snelle Didden noch de
onvermoeide Vooren een kans kregen hem in de sprint de zege af te nemen. De modderkorst rond zijn mond brak open in een gelukkige lach en toen Sjefke in de bloemen ging, was het iedereen eens met deze fraaie en welverdiende overwinning.
Sijen, die vandaag prima werk deed. werd wel getroffen door het noodlot.
En het was beslist zielig, toen we hem tot overmaat van zijn pech op een burgerrjjwiel met 7 min. achterstand door de finish zagen komen.
De belangstelling voor deze MPM-koers was alleen in Heerlen en Kerkrade bijzonder groot te noemen. Elders was deze belangstelling o.i. beneden de verwachtingen. De organisatie was zeer goed. De volgers kregen alle mogelijke service en waren in staat de koers volledig te volgen.
Ook de ordonnance-dienst werkte uitstekend. De derde MPM-koers werd een sportief succes Limburg mag wel trots zijn, want na Vooren schreef Sijen als eerste Limburger deze klassieker, op zyn naam en nu de sympathieke man uit Elsloo. De uitslag:
Beroepsrenners: 1. Jef Jansen, Elsloo, 230 km in 5.55.17.; 2. Frans van de Zande, Halsteren; 3. Jos Didden Opglabbeek (Bel); 4. Arie Vooren, Beverwijk; 5. Joep Savelsberg, Hoensbroek; 6. John Braspennincx, Breda; 7. Jan Lambrichs, Bunde; 8. Piet de Vries, Vlaardingen; 9. Caput, Belgie; 10. Hubert Sijen, Maastricht; 11. Snellen, Hoensbroek; 12. Alb. Hendrikx, Haacht (Belgie);
MAARTENSDIJK.(1948.05.22)
Amateurs: 1. Evert Grift, 2. H. Drost, 3. Freek Petri,
MAASTRICHT.(1948.04.27)
Amateurs: 1. Gerrit Voorting; 2. J. van Os; 3. Cor Elswijk;
MADE.(1948.06.06)
Beroepsrenners: 1. Hubert Sijen, Maastricht; 2. Cor Bakker, Zaandam; 3. Piet Evers, Wormerveer; 4. Willem de Reuter, Rotterdam; 5. Gerard van Beek, Oostzaan; 6. Arie Vooren, Uitgeest; 7. Bernard Francken, Sint Nicolaas; 8. Gerrie Loos, Amsterdam; 9. Frans Pauwels, Kieldrecht; 10. Henk de Hoog, Amsterdam;
MIERLO.(1948.09.05)
Amateurs: 1. Hans Dekkers; 2. de Turk; 3. Contelaar;
Nieuwelingen: 1. Gerrit Buenen; 2. Piet van de Linden; 3. Piet van Heist;
NIEUW-NAMEN.(1948.09.14)
Nieuwe zege Van Est
Wim van Est heeft Dinsdag in de Amateurcourse te Nieuw-Namen op een zeer zwaar parcours zijn grote vorm opnieuw bevestigd. In de zevende van de tien te rijden ronden vormde zich een kopgroep bestaande uit Van Est, Wagtmans, Van de Veeken, Alblas, Brinkman, Suijkerbuijk. Toen in de 9e ronde Van Est demareerde vielen Albals en Van de Veeken van deze groep af.
In de laatste ronde schudde Van Est ook de anderen van zich af en ging met twee minuten voorsprong als eerste door de finish. Brinkam klopete Wagtmans in de sprint voor de tweede plaats.
Amateurs: 1. Wim van Est, Sint Willebrord; 122 km in 3 uur 23 min.; 2. Manus Brinkman; 3. Wout Wagtmans; 4. Suijkerbuijk; 5. Gunst, Belgie;
NIEUW-VOSSEMEER.(1948.09.11)
Amateurs: 1. Wim van Est; 2. Wout Wagtmans; 3. de Rooij;
NIJMEGEN.(1948.04.26)
Amateurs: 1. Theo Blankenauw, 2. A. Abeleve, 3. Th. Nagtegaal,
NIJMEGEN.(1948.05.17)
Nieuwelingen: 1. Ton Hofland, 2. Wim van Kessel, 3. Ab Donker,
Amateurs: 1. Antoon Verstraeten, 2. M. Drost, 3. P. Ladenius,
NUTH.(1948.09.12)
Ronde van Nuth werd een succes
Vinken won in de sprint
De ronde van Nuth is in alle opzichten geslaagd. Het talrijke publiek heeft enkele uren lang genoten van een zeer aantrekkelyke stryd, zowel bij de amateurs alsook bij de nieuwelingen. Bij de amateurs heeft Otte wel 15 ronden lang de leiding gehad, doch hij moest tenslotte zwichten voor het grote peleton, dat door toedoen van Frusch en Bakker de vluchteling achterhaalde. Willemsen, Thijs en Vinken hebben ieder nog een uitlooppoging gedaan, die echter alle geen succes opleverden. De zege werd tenslotte beslist in een felle eindspurt. De totaal uitslag der amateurs luidt als volgt:
Amateurs: 1 Vinken, 90 km in 2 uur 19 min.; 2 Drost, 3 Plum, 4 Joris, 5 Frusch, 6 Otte, 7 Duif, 8 Willemse op 1 ronde, 9 Jacobs.
Nieuwelingen: 1 Noltén, 45 km in 1 uur 12 min.; 2 Voorjans, 3 Flipsen, 4 Verhoeven, 5 De Beer, 6 Van den Broek, 7 Ramakers, 8 Delaroy, 9 Daemen, 10 Grijzeels.
OMLOOP VAN DE KEMPEN.(1948.09.12)
De uitslagen van de omloop van de Kempen, een koers voor amateurs over 192 kei, welke Zondag gehouden werd, luiden:
Amateurs: 1. Arie Geluk (R'darn) 5 uur 4 min.; 2. Ko Geerts (Teteringen); 3. Wim Van de Stappen (Tilburg); 4. Alblas (Overschie); 5. Wagtmans (Breda), allen zelfde tijd als Geluk.
OMLOOP VAN DE ZUID-HOLLANDSE EILANDEN.(1948.05.17)
Voor de wegwedstrijd, die de Rennersvereniging “Feijenoord” op Tweede Pinksterdag onder de naam van “Omloop van de Zuidhollandse eilanden”organiseerde, startten 70 amateurs en 45 nieuwelingen. Eerstgenoemde categorie moest 120 km rijden, de nieuwelingen 65 km.
Onmiddellijk werd een hoog tempo ingezet. Na 20 km ontsnapten vier man, namelijk Kroon, Geluk, Van Ekeren en Blokland en vergrootten regelmatig hun voorsprong. Van Eekelen kreeg, nadat 40 km afgelegd was, een lekke band en moest de kopploeg in de steek laten. Datzelfde overkwam ook Blokland na 70 km, waarna het tweemanschap Kroon en Geluk rustig doorging en onbedreigd op de finish aanstevenden. In de sprint werd de strijd beslist in het voordeel van Kroon, die met banddikte won.
Bij de nieuwelingen was het Woutje Verhoeven, die het eerst er in slaagde om los te komen en geheel alleen aan de kop ging. Dat werd Van Oers en Koolaard te gevaarlijk en zij gingen de vluchteling na. Verhoeven werd ingelopen en raakte zelfs achter. Later liet ook Van Oers zijn tegenstander Koolaard in de steek en kwam als eerste over de streep.
Amateurs: 1. K. Kroon, Rotterdam 120 km in 3.20.05; 2. A. Geluk, Rotterdam; 3. Mengeldoorn, Hoogerheide; 4. H. Breedveld: 5. P. Zwanenburg;
Nieuwelingen: 1. A. van Oers, Rotterdam 68 km in 1.36.15; 2. A. Koolaard, Rotterdam; 3. Wout Verhoeven, Overschie; 4. W.Kynden, Ossendrecht; 5. H. Hogervorst, Rotterdam;
OOSTBURG.(1948.00.00)
In Oostburg won Snijders
In Oostburg reden Woensdag de nieuwelingen een spannende course waarin Wim Snijders en verhoeven de scepter zwaaiden. Met hun beiden gingen zij aan de haal en hoe de anderen ook reageerden ze bleven onbereikbaar.
Nieuwelingen: 1. W. Snijders, Halfweg 70 km. in 1 uur 42 min.; 2. W. Verhoeven; 3. H. Donker; 4. Konings; 5. Braspenninckx;
OOSTBURG.(1948.06.15)
Wagtmans wint ronde van Oostburg
Voor de derde ronde van Oostburg, die Maandagmiddag werd verreden, verschenen 76 renners aan de start.
Er werd reeds spoedig in een hoog tempo gereden, hetgeen tot gevolg had, dat de renners uit elkaar kwamen te liggen. Na een 5-tal ronden kwamm er tekening in de strijd. Wagtmans, van Est en de Bruijn namen een kleine voorsprong.
Geleidelijk werd deze voorsprong vergroot en in de laatste ronden ging Wagtmans er alleen van door en wist met ruime voorsprong het eerste de finish te bereiken.
Amateurs: 1. Wout Wagtmans, Breda; 2. Wim van Est, Sint Willebrord; 3. M. de Bruijn, Roosendaal; 4. B. Ouwehand, Den Haag; 5. A. Geluk, Rotterdam; 6. D. Hooijschiir, Zaandam;
De Vlissingse amateur W. Mouthaan arriveerde als no. 10
OSS.(1947.06.18)
Schulte onbetwist de sterkste te Oss
Onder belangstelling van meer dan 10.000 toeschouwers werd heden het wielercriterium te Oss verreden, waarbij 46 renners aan de start verschenen. Dank zij een prachtig parcours werd deze ronde van 120 K.M. verreden in een tijd van 2 uur 43 min. en 35 sec. en overtuigend gewonnen door Gerrit Schulte uit Den Bosch met een voorsprong van 1 min. en 20 sec. De uitslagen zijn:
Beroepsrenners: 1. Gerrit Schulte, Den Bosch 120 km in 2.43.35.; 2. Cor Bakker, Zaandam; 3. Henk Lakeman, Amsterdam; 4. Harry Schoenmakers, Eindhoven; 5. Tonny van de Dungen, Den Bosch; 6. Theo Middelkamp, Kieldrecht; 7. Joop de Visser, Den Haag; 8. Toon Steenbakkers, Den Bosch; 9. Piet de Vries, Zaandam; 10. Koos Storm, den Haag;
OSS.(1948.05.17)
Amateurs: 1. Wout Wagtmans; 2. Cees Paymans; 3. M. de Bruin;
OSSENDRECHT.(1948.09.11)
Beroepsrenners: 1. Piet van As; 2. Piet Evers; 3. Frans van de Zande; 4. Bouk Schellingerhoudt; 5. Gerard van Beek; 6. Cees Joosen; 7. Herve Theuns; 8. Alfons Stuyts; 9. --- 10. ---
Amateurs: 1. Jos Suykerbuyk; 2. Wim van Est; 3. Jac de Groot;
OUD-GASTEL.(1948.07.31)
Nieuwelingen: 1. Wout Verhoeven; 2. Nassanger; 3. Tinie Vuyten;
Veteranen: 1. A. van de Kloot; 2. Antoon Krijgsman; 3. A. Duquesnoy;
Amateurs: 1. Wout Wagtmans; 2. Drost; 3. Cor Witteveen;
OUD-VOSSEMEER.(1948.08.31)
Wim van Est, de wilskrachtige uit Sint Willebrord, heeft in het eivolle en feestvierende Oud-Vossemeer zijn puike conditie opnieuw bevestigd. De beste amateurs waren aan de start verschenen voor de wielerwedstrijd. De Brabander liet zich niet intimideren door geode namen en ging er reeds in de eerste ronde vandoor. Hij nam een kleine voorsprong, maar het peleton, waarin Wagtmans, Voorting en v.d. Veken zaten, ztte vrij spoedig de achtervolging in. Het leek aanvankelijk alsof Van est zijn voorsprong niet zou behouden.
Luid aangemoedigd door het publiek zette hij echter met een verbeten trek om zijn mond door en Van Est slaagde er op fraaie wijze in tot het einde toe alleen op kop te blijven.
In de strijd om de tweede plaats klopte Rien v.d. Veeken Voorting in de sprint. Langelaar won de sprint van het grote peleton. De goed rijdende Vlissinger Mouthaan moest tegen het einde wegens een breuk opgeven.
Voor de wedstrijd waren Van Est en Voorting gehuldigd in verband met hun prestaties in Valkenburg en Londen.
Amateurs: 1. Wim van Est, 100 km. in 2 uur 59 min. 26 sec.; 2. R. v.d. Veeken, op 1 min. 3. G. Voorting; 4. W. Wagtmans; 5. Langelaar;
POELDIJK.(1948.09.09)
Amateurs: 1. Manus Brinkman; 2. Jan Hennink; 3. Karel Kroon;
Nieuwelingen: 1. Ab Donker; 2. Ab van de Putten; 3. Wout Verhoeven;
PURMEREND.(1948.00.00)
Amateurs: 1. Hofland; 2. Ab Donker; 3. W. Snijders. 4. P. van Roon; 5. A. Kleijn; 6. A. Voorting; 7. H. de Winter; 8. C. Westra; 8. W. Nauta; 10. F. Mul;
PURMEREND.(1948.05.16)
Amateurs: 1. Piet Sieveking; 2. Jan Hennink; 3. Freek Petri; 4. Duijf; 5. Hooijschuur; 6. Koeman; 7. H. Stakenburg; 8. P. Janbroers; 9. van Elswijk; 10. W. Voorting;
Nieuwelingen: 1. Ton Hofland, 2. Ab Donker, 3. Wim Snijders,
PURMEREND.(1948.10.03)
Petri wint de kleurloze ronde van Purmerend
Veel pech op vochtig parcours
DE Amsterdammer Freek Petri moge dan wel een der amateurwegrenners zijn, de niet zal kunnen bogen op het behalen van grote overwinningen in dit nu afgesloten wielrenseizoen in Noord-Holland, waar het individuele wedstrijden betreft althans, één ding is zeker, hij bezit kwaliteiten. Deze komen het best tot uiting als we bedenken, dat deze renner van de dertig wedstrijden waarin hij dit seizoen uitkwam zes en twintig maal in de prijzen kwam. Na twee aardige overwinningen in Amsterdam behaald, sloot hij Zondagmiddag, in Le Champion's twaalfde Ronde van Purmerend, een toch wel goed seizoen af met een mooie overwinning in een ruim 100 kilometer-course, waarin hij wederom met voorsprong won.
In de 42 km. nieuwelingencourse ontsnapten tegen het einde vier renners, t.w. A. Hofland (Beverwijk), J. Tienstra (Halfweg), A. Voorting (Haarlem) en J. Veldhoven (Den Haag), waarvan de Beverwijker Tonny Hofland na een vinnige eindspurt zegevierde.
Als een nieuwigheid in onze wielerronden waren de clubs uitgenodigd hun renners voor deze wedstrijden te selecteren daar er ook clubprijzen aan verbonden waren. Het was bij de nieuwelingen, dat de Halfwegse club “De Bataaf", zoals we trouwens mochten verwachten, hierin een royale eerste plaats veroverde, met een tweede, zevende en achtste plaats door resp. Tienstra, W. Snijder en M. Snijder. Bij de amateurs was het de Amsterdamse club “Olympia" die deze eer te beurt viel na een heftige strijd met “De Germaan" uit Amsterdam. Met 14 pt. — slecht 2 punten verschil — zegevierde, de Olympianen Willekes (2e), Matzen (4e) en Bakker (8e). Kleurloos
Dat waren de resultaten van twee wedstrijden die kleurloos waren als de grauwe lucht waaruit tijdens de amateurcourse een dreinerige regen neerdaalde. Voor de 42 km course van de nieuwelingen waren 39 deelnemers van start gegaan ,en het was reeds na negen ronden over het bochtige parcours van ongeveer 1590 meter, dat de eerste ontsnappingspoging kwam. De jonge Amsterdammer H. Wiese waagde het alleen, maar moest al spoedig ervaren dat dit geen gemakkelijk karwei was. Hij viel dan ook weer terug in het peloton, dat inmiddels al dunde door lekke banden en het hoge tempo, dat verscheidenen niet konden draaien en misschien was het ook wel de angst voor vallen in de scherpe bochten. Het was dan ook zo’n valpartij welke het peloton in stukken sloeg. In groep zaten toen o.a. de Amsterdammers Opdam, Scheeling, Reuman, Ravesteijn, Westmaas, Donker, Ruiken, de Haarlemmers Van Roon, Voorting, de Zaandammer Schram en de Halfwegse jongens W. en M. Snijders, C. Bakker, F. Cornelissen en J. Tienstra, voorts de Beverwijker Tonny Hofland en de enigste Hagenaar Veldhoven. Toen nog slechts 8 km te rijden waren ontsnapten uit deze groep 4 renners, n.l. Veldhoven, Voorting, Tienstra en Hofland en deze werden niet meer ingelopen. Zelfs de Amsterdammer Ab Donker was hiertoe niet in staat, zodat hem de kans ontging dit seizoen met de twintigste overwinning te besluiten. En zelfs de vijfde plaats ontging hem, toen de Haarlemmer Piet van Roon op het laatste moment nog vluchtte. De uitslag werd als volgt:
Nieuwelingen: 1 A. Hofland (Beverwijk), tijd 1 uur 6 min. 27 sec; 2. J. Tienstra (Halfweg); 3. A. Voorting (Haarlem); 4 J. Veldhoven (Den Haag); 5 P. van Roon (Haarlem), 6 A. Donker (Amsterdam); 7 W. Snijder (Halfweg); 8 F. Cornelissen (Halfweg); 9 M. Snijders (Halfweg) ; 10 A. Westmaas (Amsterdam). Clubprijzen: 1 De Bataaf, 17 pt., 2 Le Champion 42 pt.
De amateurs
Tegen een grauw regen-decor was het kleurige veld van 46 renners uit 10 clubs de strijd over 105 km begonnen, zeventig ronden door de Nieuwstraat, Plantsoengracht, Looiersplein, Achterdijk, Weerwal, Oude Vismarkt, Ged. Singel en Westerstraat. Een parcours met tal van bochten dat nog gevaarlijker was geworden door de regen. Hieraan was het wel in het bijzonder te danken dat tal van renners de stryd vroegtijdig beëindigden. Bovendien werden er reeds velen door lekke banden, kapot getrokken remmen en defecte derailleurs (waarvoor toch die dingen gebruikt op zon vlak parcours?) de dupe geworden. Zo zagen we Wim Remkes, Arie v. d. Neut, De Backer, Hooijschuur P. Peters, en wie al niet langs de kant staan. Ja, en dan waren er ook die na pech een fiets uit de rijen der toeschouwers kregen, hetgeen ditmaal bij reglement ongeoorloofd was, zij werden daardoor uit de wedstrijd genomen. Slechts het verwisselen van rijwiel was aan de ploegrenners onderling toegelaten en dat had tot gevolg dat o.a. Peters, Henneman, Hennink, uit de wedstrijd genomen moesten worden. Inmiddels was er slechts een uitlooppoging geweest toen de wedstrijd nog maar enkele kilometers oud was. Nadat Hijzelendoorn een premie had gewonnen, zagen we Willekes plotseling voorop. Lang hield hij het echter niet en bovendien voelde hij wel, dat hij toch niet in staat was deze alleen te behouden. Halverwege de wedstrijd lagen er nog slechts 21 renners in de course en toen kwam er dan ook weer meer leven in de brouwerij. Ernst werd het echter pas toen nog 36 km te rijden waren. De Haarlemmer Kiekens was met de Amsterdammer Petri ontsnapt en de Amsterdammers Matze en Bakker zagen geen kans deze voorsprong ongedaan te maken. Steeds groter werd de voorsprong en toen zij meer dan 400 meter hadden genomen, viel Kiekens plotseling terug. Willekes nam na een heftige jacht zijn plaats in en toen er dan nog 12 km te rijden waren, lagen acht renners zonder rondeachterstand in de course. Hooijschuur (Zaandam) lag ook op een ronde. Hij wilde er wel een stukje van terug winnen en dat werd de slag voor Willekes. De kleine ZaandWnmer bereikte het tweetal en ging door met Petri, die hierdoor een gevaarlijk sprinter kwijt raakte. De uitslag werd ten slotte:
Amateurs: 1. F. Petri (Amsterdam), tijd 2.48,22; 2. P. Willekes (Amsterdam), 2.48.43; 3. L. Copier (Ouderkerk a.d. Amstel), 2.49.19; 4 Hatze (Amsterdam), 5. H. v. Breenen; 6. D. Hooijschuur (Zaandam), 2.51.5; 7. Gerritsen (Haarlem), 2.51.40; 8. L. Bakker (Amsterdam; 9. J. Smits, (Amsterdam), 10. F. Withoudt (Amsterdam).