AALSMEER (9 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Leen de Groot, 2. Leo Duijndam, 3. Rink Cornelisse

 

AARDENBURG (27 mei).1967

Nieuwelingen: 1. Tonnie Stroosnijder, 2. Ab Klaeijsen, 3. B. van Lare,

 

AARDENBURG (12 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Nelis Rokven, 2. Cees Bal, 3. Henk van Dongen,

 

ACHT VAN BLADEL (24 SEPTEMBER).1967

ACHT van Bladel oude glorie die nog steeds flonkert

                                             Belg STAES won bij amateurs;

                                              Zeeuw KLAYSSENS bij nieuwelingen

Een der eerste wielerwedstrijden in Brabant was de Acht van Bladel, die op de kasseiwegen van de prachtige Kempen plaats vond. Hij was op dezelfde leest geschoeid als de be­faamde Acht van Chaam. In de praehistorie van de Neder­landse wielersport was het een befaamde wedstrijd, waar­voor over een dorpenparcours in de vorm van een acht ge­bruik werd gemaakt. Ofschoon de opkomst van de baansport de wegsport totaal uit de interessesfeer haalde, zijn de roemrijkste dagen uit de Acht van Bladel toch in herinne­ring blijven voortleven.

De nieuwe wielergeneratie, die na de Tweede Wereld­oorlog aan bod kwam en die zich waar moest maken door het geven van wegwedstrijden - alle houten barren waren gesloopt en tijdens de oorlogsjaren in warmte omgezet - knoopte weer bij oude tradities aan. Bladel dacht aan her­leving van de oude Acht. Toen “Het Snelle Wiel" zijn enthousiaste oprichters kreeg was er ook spoedig een wed­strijd, waarbij van het oude klassieke parcours gebruik werd gemaakt. In 1947 verscheen weer de Acht van Bladel op de kalender. De organisatoren zijn bescheiden begonnen en hebben zich jarenlang aan hun nieuwelingenwedstrijd ge­houden. De heren Soontiens, Van Gorp en nog enkele ande­ren hebben de verdienste, dat zij de Kempen weer wieler­leven hebben ingeblazen.

Die nieuwelingenwedstrijd werd in de loop der jaren een befaamde koers, omdat hij bedoeld was als een testwedstrijd om over te gaan naar een hogere klasse. Hij werd op het laatst van het seizoen over 100 kilometer verreden, een afstand waarvan onervarenen bang plegen te zijn. Wij vinden het alleen jammer, dat die Acht, welbekend bij de nieuwelingen zo weinig officiele en publicitaire belangstel­ling trok. Want wij aarzelen niet te zeggen, dat die wed­strijd door de oude dreven van de Kempen jarenlang de grootste en mooiste koers voor nieuwelingen in Nederland is geweest. De namen der winnaars bewijzen dat het ook een pittige wedstrijd was.

Twintig jaar is deze grote nieuwelingenwedstrijd, die de voorbereidingen van een klassieker vroeg met volgwagens voor jury en pers, verreden. Dit jaar is men afgestapt van het zoveel jaren gehandhaafde idee: grote koers voor nieuwelingen op het eind van het seizoen.

TWEE MAAL PER JAAR?

Er is nu een koers voor nieuwelingen en voor amateurs geweest. De amateurs hebben daarbij de grootste belang­stelling en de meeste kosten geeist. We vinden dit ergens jammer, ofschoon wij best kunnen begrijpen, dat een club met een plaatselijke favoriet als de amateur Schoofs een grote amateurwedstrijd wil. Maar de organiserende ver­eniging heeft daarbij iets eigens, een traditie van twintig jaar prijs gegeven. Bladel zou beter twee keer per jaar de Acht kunnen rijden. Een keer voor amateurs en een keer, op het eind van het seizoen voor nieuwelingen, net als in het verreden. Misschien is dit het volgend jaar als de brug in Castelre klaar is en er geen provinciale wegen meer bereden behoeven te worden wel weer te verwezenlijken. Dit jaar had men ook het parcours moeten wijzigen. De klassieke Acht is er wel door in de verdrukking komen te zitten. Er is meer veranderd in Bladel. De oude organisa­toren zijn metterdaad ouder geworden en belast met grotere maatschappelijke verplichtingen. Toen Harry Schoofs zich aandiende werd er voor hem, zoals dat gebruikelijk is, een supportersclub opgericht. Die club is opgegaan in “Het Snelle Wiel", dat er behoorlijk door versterkt werd. De voorzitter van de supportersclub heeft toen het voorzitter­schap van de wielervereniging op zich genomen. Intussen heeft hij al laten zien, dat hij voor geen kleintje vervaard is en dat hij een goede organisator is. Hij heeft ook de steun van de mannen van het eerste uur uit Bladel. Ook dat is belangrijk. Als in de komende winter de verhoudin­gen geconsolideerd kunnen worden en daarnaast het ge­meentelijke wegennet in de Kempen wordt uitgebreid is er over te denken om die nieuwelingenwedstrijd zijn natio­nale betekenis terug te geven. Dit jaar is het er door om­standigheden niet van kunnen komen. Hij werd eigenlijk door de amateurs overschaduwd.

„EN COURSE"

Amateurs en nieuwelingen reden dit jaar het parcours over Bladel-Hapert-Castelre-Hoogeloon-Castelre-Netersel­-Lage Mierde-Reusel-Bladel. Voor de amateurs stond vier keer dit parcours gepland en voor de nieuwelingen twee keer.

Om tot de afstanden van 150 en 100 kilometer te komen werden de ronden aangevuld met een twintigtal kleine dorpsronden. Maar daardoor gaat het karakter van de klas­sieke wegrace verloren en verwordt deze tot een criterium.

Het behaalde resultaat op de lange wegen gaat vaak op de kleine rondjes verloren. Dat bevordert de anima niet. Dit jaar hebben de kleine rondjes veel renners moeilijkheden bezorgd.

Bij de amateurs kwam een goed veld aan de start, o.a. met diverse Belgen en verschillende goede Duitsers. De Belg Frans Staes, die maandenlang wegens een pleuritis was uit­geschakeld, heeft in de eindspurt van zes man een duide­lijke overwinning kunnen behalen. Hij klopte Van Beers uit Vosselaar met enkele lengten.

Die kopgroep was al vrij spoedig na de start ontstaan. Hij zou nogal eens van gezicht veranderen en ook groter wor­den. Maar tenslotte bleven er zes over. Het begon met een demarrage van Podbielski na twintig minuten rijden onder Netersel. Zijn sterke landgenoot Czarnowski, Otten Vos en Ramakers voegden zich bij hem. In de tweede ronde von­den Kuijs, Staes, Van Beers, Wiener, De Bakker en Sche­pers het tijd worden om zich ook bij hen aan te dienen.

Op het laatst van de vier ronden van 26 kilometer moesten Podbielski en Ramakers uit de kopgroep lossen. Czarnowski trachtte toen zijn slag te slaan, maar Schepers was de eerste die hem achterna joeg. Staes, De Bakker, Van Beers en Kuijs volgden. De overigen uit de kopgroep vielen terug. Vos en Wiener zelfs tot in het veld. De kopgroep kon zich ook op de kleine rondjes ongewijzigd handhaven. Kuijs had het geluk twee ronden voor het einde van een gestopte renner bij een lekke band nog een fiets te krijgen, waar­door hij zich bij de leiders kon handhaven.

De Belg Staes was in de spurt de snelste.

De koers der nieuwelingen had, ofschoon er slechts twee grote ronden gereden behoefden te worden, ongeveer een zelfde verloop. Ook hier viel de beslissende ontsnapping in de eerste ronde. Het waren zestien man, die zich van het peloton afscheiden en zich wisten te handhaven. Twee ronden voor het einde demarreerde de Zeeuw Klayssens, die zijn voorsprong verwoed verdedigde. Hij won met drie seconden voorsprong op de Eindhovenaar Van der Heijden. Rest nog te vermelden, dat de wedstrijden grote belang­stelling trokken. De medewerking van politie-zijde was uit­stekend. Ook de Bladelse middenstand had zich van zijn beste zijde laten kennen.

BRON: FRITS VAN GRIENSVEN

Amateurs: 1. F. Staes (B.), 150 km in 3.40.17; 2. Van Beers, Vosselaar; 3. Sche­ers, Stein; 4. Czarnowski (D.); 5. De Bakker (B.); 6. Kuijs, Hidvarenbeek; 7. op 2:50 Otten, Eindhoven; 8. op 3.25 Evers, Linne; 10. Jacobs, Best; 11. Beckens, Eindhoven; 12. Vos, Geldrop; 13. J. van Kessel, Deurne; 14. G. van Gerwen, Mierlo; 15. J. van den Berg, Eindhoven; 16. H. van Seggelen, Lierop; 17. T. Gruijters, Stiphout; 18. J. Smolders, Tilburg; 19. H. Schoofs, Bladel; 20. T. Mans­velders, Eindhoven.

Nieuwelingen: 1. A. Klayssens, Biervliet, 100 km in 2.28.05; 2. op 3 sec. v. d. leijden. Eindhoven; 3. N. van Hest, Tilburg; 4. J. Booy, Papendrecht; 5. S. Noordzij, Rotterdam; 6. C. Vermeire, Oisterwijk; 7. F. Koreman, Honselersdijk; 8. B. Jouwenaar, Den Haag; 9. L. Rutten. Valkenswaard: 10. P. van Katwijk, Oploo.

 

ACHTMAAL (2 april).1967

Amateurs (90 km): 1. A. Wouters, Zundert, in 2.18.14; 2. M. van der Klooster, Rotterdam; 3. F. Ouwerkerk, Rotterdam; 4. H. Vogelaar, Rotterdam; 5. P. Barendregt, Alblasserdam; 6. C. Willemse, Hooge Zwaluwe; 7. S. van den Burgh, Berkel; 8. J. van Geel, Breda; 9. P. Legierse, Den Bommel; 10. P. Dubbeldam, Lage Zwaluwe.

Nieuwelingen (50 km): 1. C. Priem, Ovezande, in 1.13.12; 2. J. Selders, Roosendaal; 3. C. Brooymans, Hoogerheide; 4. J. Kemps, Sprundel; 5. W. Looyschelders, Rotterdam; 6. L. van der Schee, Poortugaal; 7. J. van Hoek, Hoogerheide; 8. B. Hendriks, Zundert.

Adspiranten (25 km): 1. R. Romijn, Kwadendamme, in 43.45; 2. C. Bol, Kwadendamme; 3. P. Romijn, Goes; 4. A. van Dongen, Prinsenbeek; 5. Th. van der Leist, Rotterdam.

 

ACHTMAAL (16 juli).1967

Adspiranten: 1. Henk van Dongen, 2. Rob Engel, 3. Nelis Rokven,

Amateurs: 1. Wim Deelen, 2. Sjef van de Burg 3. Piet Legierse,

Nieuwelingen: 1. Ferry Buermans, 2. Cees Priem, 3. C. Nuijten,

 

AKKRUM (5 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Henk Hoekstra, 2. Eddy Koster, 3. Ever Hup,

 

ALBLASSERDAM (26 juli).1967

Adspiranten: 1. Cees Bal, 2. Ben Jurriaans, 3. Henk van Dongen,

Amateurs: 1. Wim Deelen, 2. Rudi Liebrechts, 3. Gerrit Mooy,

Nieuwelingen: 1. Ferry Buermans, 2. Siem Noordzij, 3. Cees van Dongen,

 

ALKMAAR (13 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Cor Baars (Haarlem), 2. Dick Zeeman (Oudkarspel), 3. Nanno Bakker (Wieringen), 5. T.v.d.Valk (Vooschoten), 5. G. Mooi (Limmen), 6. ted Blom (Haarlem), 7. J. peetoom (Vijfhuizen), 8. K. Stam (koog aan de Zaan), 9. H. van leeuwen (Den Haag), 10. J. Aldershof)

Nieuwelingen: 1. H. Jacobs, 2. J. de Kind 3. Piet Neeskens,

 

ALKMAAR (9 OKTOBER).1967

Amateurs: 1. Herman Hoogzaad, 2. Gerrie Mooij, 3. Dick Zeeman,

 

ALMELO (1 mei).1967

Adspiranten: 1. Joop Stiggelbout, 2. Martin Sprakel, 3. J. Nijkamp,

Amateurs: 1. Johan Pluimers, 2. Jan van Dam, 3. Zwier Selles,

Nieuwelingen: 1. B. Wigger, 2. Ton Wissink, 3. Joop Holbert,

 

ALMEN (9 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Jan Boode, 2. Jurrie Dokter, 3. Jan van Dam,

 

ALPHEN AAN DEN RIJN (17 juni).1967

Adspiranten: 1. Piet Drost, 2. J. Leur, 3. Ruud Onos,

Amateurs: 1. Gerrit van Lith, 2. Theo Oudshoorn, 3. Jan van de Haar,

Nieuwelingen: 1. Henk van Erp, 2. Arie Bakker, 3. Wil Luppers,

 

ALPHEN.N-B (18 juni).1967

Adspiranten: 1. Leo van Zeeland, 2. D. Konijn, 3. Joop Glas,

Amateurs: 1. Jan Spetgens, 2. Bouwen Minnekus, 3. Han Vogelaar,

Nieuwelingen: 1. Evert Diepenveen, 2. Adrie Cardol, 3. H. Kemps

 

AMERSFOORT (5 juni).1967

Amateurs 01^e rit : 1. Wim Holstege, 2. S. Kamp, 3. J. Jonker,

 

AMERSFOORT (6 juni).1967

Amateurs 02^e rit: 1. Wim de Wilde, 2. Graham Webb (Eng), 3. Peter Kisner,

 

AMERSFOORT (8 juni).1967

Amateurs 03^e rit: 1. Peter Kisner, 2. Graham Webb (Eng), 3. J. Jonker,

 

AMERSFOORT (9 juni).1967

Amateurs 04^e rit: 1. Peter Kisner, 2. Wim Holstege, 3. J. Jonker,

Amateurs Eindk.: 1. Peter Kisner, 2. Wim Holstege, 3. G. Webb/J.Jonker,

 

AMERSFOORT (19 juni).1967

Amateurs 01^e rit: 1. Arie Veenendaal, 2. Joop Wuurman, 3. C. Smits,

 

AMERSFOORT (20 juni).1967

Amateurs 02^e rit: 1. P. Eeckhout, 2. Cees Hogervorst, 3. Henk Haalboom,

 

AMERSFOORT (23 juni).1967

Amateurs 04^e rit: 1. Cor Faber, 2. Joop Wuurman, 3. S. Kamp,

Amateurs Eindkl.: 1. Arie Veenendaal, 2. Joop Wuurman, 3. P. Eeckhout,

 

AMSTEL GOLD RACE (15 april).1967

Actie der groten te laat op gang in zonnige

                                 AMSTEL GOLD RACE 1967

                                                       In keiharde finale sloeg

                                                                      ARIE DEN HARTOG zijn slag

Winnaar Arie den Hartog gaf het volmondig toe. Dolgelukkig beaamde hij onze stelling dat hij het nodig, hard nodig had gehad om weer eens een grote uitslag, een denderende victorie, bijeen te rijden. Na zijn ophefmakende zege in Milaan-San Remo 1965 was Arie, wat betreft lange eendagsritten, enigs­zins in de vergetelheid geraakt. O ja, er zijn nadien beslist nog prachtige overwinningen door de stralende Zuldlander, die tegenwoordig in het Zuidlimburgse ,wielernest' Elsloo woont, behaald. Denk maar eens aan de achtdaagse Ronde van Cata­lonia, vorig jaar in Spanje, maar in een direct treffen, dat de betwisting van een lange rit in lijn onverdoezeld naar voren brengt, had hij het contact met de “groten" min of meer ver­loren.

Over Arie den Hartog deden de vreemdste geruchten de ronde. Hij zou “verbrand" (wat een lelijk woord eigenlijk) zijn, zou nimmer meer de renner worden, die hij als amateur beloofde. En nu, in de prachtige vaderlandse wegkoers Amstel Gold Race, perfect georganiseerd door de Amstel Blouwerij NV en het “Limburgs Dagblad", technisch op poten gezet door de mannen van Inter Sport - Herman Krott en Ton Vissers - en het Wielercomite „Meerssen", greep diezelfde Den Hartog op imposante wijze de overwinning. Hij was tijdig meegegaan met de onverhoedse uitval van de opmerkelijk rijdende Gerard Vianen, bleef ook overeind toen deze vlucht steeds meer ren­ners op het voorplan bracht en gaf in de genadeloze eindspurt tegen die moeilijke helling van de Raarberg op, alles. Het was genoeg, meer dan genoeg om Cees Lute en Harrie Steevens naar de volgende ereplaatsen - tweede en derde - te ver­wijzen ...

Beschenen door een stralende zon, ging omstreeks half twaalf de stoet, 137 professionals, onder wie vele internationaal ge­reputeerden, van start op de Helmondse Churchill-laan. Het filiaalbedrijf van de Amstel Brouwerij bood een schitterende permanence, de accommodatie aldaar biedt alle mogelijkheden om een koers, die zeker moet uitgroeien tot een jaarlijks terug­kerend evenement op hoog niveau, tot een succes te maken. Het schijnt dat deze wegkoers onder een gelukkig gesternte is geboren, want opnieuw was het ideaal koersweer en de strijd, die misschien iets minder opwindend was dan vorig jaar, gaf alle volgers en tienduizenden langs de route alle gelegen­heid om de voortrazende meute met welgevallen gade te slaan. Overal was men even blij, verheugd, nieuwsgierig om een glimp van binnen- en buitenlandse “vedetten" op te vangen.

RAAK ...

De noordoosten wind gaf de bontgekleurde massa-gelijk vleu­gels. Het tempo lag hoog, schommelde steeds rond de vijfen­veertig kilometer per uur en daardoor geleken alle goed be­doelde ontsnappnigspogingen al bij voorbaat tot mislukken gedoemd. De nieuwe, opkomende garde van Limburgse profs - Steevens, Schepers, Beugels en Tummers - stuurde echter op “huis" aan en dan is het, voor wie dan ook, oppassen ge­blazen!

Er waren al bijna zestig kilometer onder de wielen doorge­gaan, toen er op de smalle, bochtige wegen naar Maasbracht plots een afscheiding kwam. De Fransen Anatole Novak, Jean ­Marie Leblanc, Jean-Louis Bodin, de Italiaanse Zwitser Mario da Rugna, de Belg Noel Fore en onze landgenoten Jo de Roo, Jan Schroder, Marinus Paul en Janus van Breugel wisten een flink gaatje te maken, maar het was te verwachten dat het peloton, bij de ontvluchting van nogal wat “kwaliteit", zou reageren. Dat gebeurde dan ook en al probeerde Jan Schroder het nog eventjes alleen, per slot van rekening voer hij als Lim­burger over eigen geboortegrond, bij Roosteren zat alles weer broederlijk bijeen. In Stein echter, waar evenals elders de trot­toirs langs de straten rijen dik waren bevolkt, spoot Gerard Vianen wag. Voor de de start had hij ons reeds toevertrouwd, dat hij er „tegenaan" wilde, dat het hem ernst was om eens een ,goede gooi" te doen. De man uit Kockengen kreeg een beetje winst, keek om en zag toen Arie den Hartog met Eddy Beugels - samen veel getraind op de Limburgse heuvels - bij zich komen en daarop “vlamden" ook Wim Schepers, Harrie Steevens, Da Rugna, Bodin, Novak, Jean Tummers, Jules van der Flaas, Cees Snepvangers, Jos van der Vleuten en Jan Pieterse naar voren. De steile helling van de Maasberg, die hen meteen in Ulestraten bracht, gaf hen nog meer voordeel en daarmede was de deur voor de rest, het voortzoevende pe­loton dat in de achterhoede om de haverklap “lekrijders" zag afvallen en weer terugkomen, onder andere Georges van Co­ningsloo, dicht geklapt. De demarrage van Vianen, die met een andere jonge Nederlander, Harm Ottenbros, zo bijzonder goed tussen de grote broers voor de dag komt, was raak, hard raak geweest. Misschien is dat voor vele wielerkenners onver­wacht, maar wellicht daarom ook des te prettiger ... Latere winnaar Arie den Hartog stak het ook niet onder stoelen af banken toen hij zei, dat „die Vianen bijzonder goed reed en een sterke indruk achterliet. . ."

(TE) LAAT

We schreven het al, de kopgroep was en bleef weg. Elkaar goed aflossend werd de voorsprong al heel vlug tot twee minu­ten opgevoerd en de overkomst van de ploegleiderswagens Bic-Hutchinson, Caballero-Wielersport en Mercier-BP, wees er meteen op dat men de kaart ging trekken op een mogelijke winnaar uit deze voortijlende groep. Voor de jonge Belg Jules van der Flaas was de pret echter gauw voorbij want bij Eijs (na 137 kilometer) reed hij lek en voor Epen moest ineens Novak en wat later Da Rugna (door een lekke band) de „expresse" laten gaan. De laatste kwam evenwel na een prachtige achtervolging waar bij, een staaltje van opperste kunde, want het ging in die afdaling hard, zelfs verschrikkelijk hard. De lastige klimpartijen van de Hulsberg, de Vijlenberg, het drielandenpunt bij Vaals, bij Klein Zwitserland (Slenaken) en elders hadden hem - in tegenstelling tot Novak, die van zijn leven wel nooit meer zal zeggen dat Nederland „tout plat" is - niet gesloopt. Voorin waren het steeds Beugels, Den Har­tog, Schepers en Steevens geweest, die de wind in het zeil hielden, maar toch naderde er een nieuwe groep. Onder aan­voering van TeleVizier-Batavus-man Bart Zoet waren Cees Lute, de Fransman Georges Chappe en de Zwitser Albert Herger aan een helse achtervolging begonnen en voor de ge­vaarlijke afdaling van Heyenrath was het viertal mede voor­aan gekomen. Dat betekende een nieuwe intrige, want nu telde ook de rood-witte brigade van ploegleider Kees Pellenaars - was het even gaan zeggen dat Zoet in aantocht was - een drietal dapperen vooraan. De eenlingen Den Hartog, Lute en Tummers alsmede Da Rugna, die later met Herger en Cees Snepvangers werd gelost, lieten zich echter niet de les lezen door de anderen, die of met z'n tweeen, drieen of zelfs met z'n vieren (Caballero) waren vertegenwoordigd.

Inmiddels werd het duidelijk dat de kopstukken in het peloton, Janssen, Anquetil, Merckx, Van Looy, Stablinski en anderen de boot grandioos hadden gemist. Weliswaar begon Jan Jans­sen, door duizenden toegejuicht, met Eef Dolman aan een helse achtervolging, die hem binnen enkele kilometers heel dichtbij bracht. Een valpartij in de haarspeldbocht van Berg en Terblijt haalde de Ossendrechter evenwel wreed onderuit en daarmede werd de kans dat hij alsnog aan de leiding zou komen, volledig teniet gedaan. De uitval van Janssen en Dol­man had een heftige beroering in het peloton doen ontstaan, want achter hen begon een ploeg met Stablinski, Merckx, Van Looy, Van de Kerckhove, Schroder, Schuuring, Willy in ’t Ven een verwoed offensief en daar weer achter doemde een groep op die door Karstens tot „full speed" werd gemaand. Rik van Looy kreeg het door, deze ploegen zouden samenvloeien en dan was de mogelijkheid tot ontsnappen misschien helemaal niet meer aanwezig. Daarom ging hij, de 33-jarige “Keizer van Herentals", die misschien beter koerst dan in zijn grootste jaren, het alleen proberen. Naar voren, naar die spits! Daar moest je zijn om de buit te innen, maar o, wat waren ze toch nog ver!

Ze waren ver, want vooral Eddy Beugels - 's morgens aan het vertrek vertelde hij ons nog dat zijn zus met angina te bed lag en dat ook hij zich verre van lekker voelde - wilde voor­uit blijven. Hij inspireerde in de slotfase herhaaldelijk de an­deren, terwijl de ervaring van Den Hartog en Lute, samen­gebundeld met de jonge kracht van de anderen, de definitieve waarborg gaf dat men het zou halen.

Zo kwam het gezelschap, dat in de laatste kilometers Jan Pieterse (toch bijzonder goed gereden; heeft dit jaar veel ziekte en tegenslag gekend) nog verloor, op Meerssen aan en moest de lange helling van de verduveld lastige Raarberg de uitspraak brengen. Lute ging het eerst aan, Steevens en Schepers sloten aan, Beugels pikte eveneens het wiel, maar Den Hartog “vlamde" er - een “plaat" van 53 x 15 stekend - zo'n geweldige rush uit, dat hij reeds meters voor de finish de arm zegevierend kon heffen.

En al was het daarna jammer dat de aankomst door stoppende ploegleiders- wagens niet meer zuiver was en sommige renners zich daardoor ook niet meer middels een knallende eindspurt konden plaatsen, de Amstel Gold Race 1967 had een schitte­rende winnaar gekregen. Een naam, die hopelijk na dit succes weer veelvuldig op ieders lip komt te liggen.

Later op de avond werd Den Hartog op het Gemeentehuis van Meerssen door de edelachtbare heer burgemeester ontvangen en mocht hij uit handen van de heer P. Kranenberg, lid van de Raad van Bestuur van de Amstel Brouwerg NV, het „Gouden Amstelvat", een massief-gouden ring, in ontvangst nemen. Bij deze officiele receptie werd uit de doeken gedaan dat, mits alle vergunningen en toestemmingen weer worden verkregen, dit allermooiste wielerfestijn van Nederland ook volgend jaar zal worden verreden. En dat is een verheugend geluid, tevens een sprekend bewijs dat de Amstel Gold Race zeker een grote levensvatbaarheid bezit.

Organisatie: “Op naar het praedicaat klassieker".BRON JAN BALDER

Beroepsrenners: 1. A. den Hartog, Ned., 213 km in 4 uur 51 min.; 2. C. Lute, Ned. ; 3. H. Steevens, Ned. ; 4. W. Schepers, Ned. ; 5. B. Zoet, Ned. ; 6. E. Beugels, Ned. ; 7. J. Bodin, Frankr. ; 8. G. Chappe, Frankr. ; 9. J. van der Vleuten, Ned.'; 10. J. Tummers, Ned. ; 11. G. Vianen, Ned.; 12. J. Pieterse, Ned., 4.51.38; 13. J. Janssen, Ned., 4.51.54; 14. E. Dolman, Ned.; 15. R. van Looy, Belgie, 4.52.00; 16. E. Merckx, Belgie, 4.52.13; 17. G. van Cooningsloo, Belgie, 4.52.21; 18. M. Jacquemin, Bel­gie; 19. W. in 't Ven, Belgie; 20. A. Cools, Belgie; 21. L. Pfenninger, Zwitserl. ; 22. B. van de Kerckhove, Belgie ; 23. C. Schuuring, Ned. ; 24. G. Karstens, Ned.; 25. J. Schrbder, Ned.; 26. C. van Espen, Ned.; 27. H. Ottenbros, Ned. ; 28. P. Post, Ned., 4.52.42; 29. H. Zilverberg, Ned. ; 30. J. Stevens, Belgie; 31. P. Lemeteyer, Frankr., 4.53.04; 32. J. Ha­rings, Ned. ; 33. R. Steegmans, Belgie, 4.53.21; 34. A. Hitchen; Eng. ; 35. K. Leyten, Ned. ; 36. R. Hauser, Zwitserl. ; 37. P. in 't Ven, Bel­gie; 38. B. Vifian, Zwitserl.; 39. W. van Heste, Belgie; 40. J. van der Horst, Ned. ; 41. T. Simpson, Eng. ; 42. R. Dewolf, Belgie ; 43. H. Ha­rings, Ned. ; 44. W. de Jager, Ned. ; 45. H. Peters, Ned. ; 46. P. van de Viiver, Belgie; 47. A. Desvages, Frankr.; 48. R. Pauwels, Belgie; 49. L. van Dongen, Ned.

 

AMSTERDAM (13 mei).1967

Nieuwelingen: 1. Henk Gorter (Amsterdam), 2. Louis Westrus (Amsterdam), 3. K. Hoeben (Haarlem), 4. G. de Leeuw (Amsterdam), 5. P. de Vet (Amsterdam)

Adspiranten: 1. Ben Jurriaans (Amsterdam), 2. J. Lens (Amsterdam), 3. D. Helmerhorst (Amsterdam), 4. L. Oostra (Haarlem), 5. R. Engel (Amsterdam)

 

AMSTERDAM (17 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Rink Cornelisse 2. S. Kamp, 3. Frokke Kooi,

 

AMSTERDAM.TUINSTEDEN (16 juli).1967

MICHEL BERTOU WON CRITERIUM VAN DE TUINSTEDEN

De Hagenaar Michel Bertou heeft zijn negende overwinning van dit seizoen te pakken! Voor ruim zevenhonderd toeschouwers flitste hij als een sterk sprint­winnaar over de streep van het Criterium van de Tuinsteden, een nieuw-ge­creeerde wielerkoers op het Amsterdamse Wielercircuit in de Eendrachtpolder en waarvoor ARC Ulysses borg stond. Met gulle hand werden door het publiek vele premies ter beschikking gesteld en dat bracht allemaal veel strijd te weeg.

Na dertig kilometer werd de knuppel voorgoed in het hoenderhok gesmeten.

Een eerste poging van Ten Dam, Buis, Van der Ploeg en Pootjes alsmede van de nog aangehaakte Van der Voort mislukte, doch toen Jan Buis en Gerard van der Laden samen verder aandrongen kwam het spel op de wagen. Heemskerk, Hamelink, Van der Voorrt en Veenendaal alsmede de snelle Bertou gingen hen gezelschap houden en daarmede was de koers gelopen. Althans dat dacht men, maar een plots afbrekende trapper veroorzaakte een valpartij, waarbij Arie Veenendaal uit Zeist een arm brak en Heemskerk de strijd kon staken. Ook Buis en Van der Voort smakten tegen het wegdek en zagen daardoor hun kans vervliegen zich eveneens in het felle sprintgevecht te mengen, dat Michel Bertou voor Van der Leden en Hamelink deed zegvieren.

Amateurs: 1. Michel Bertou, Den Haag 78 km in 1.54.03; 2. G. van der Leden, Ter Aar; 3. C. Hamelink, Den Haag; 4. J. Buis, Zwanenburg; 5. P. van der Voort, Sloten-Amsterdam; 6. C. Smits, Amsterdam; 7. B. Raats, Amsterdam; 8. T. Zuiker, Badhoevedorp; 9. C. Pootjes, Amsterdam; 10. L. Luppers, Purmerend.

Nieuwelingen: 1. M. van der Meulen, Aalsmeer 52 km in 1.17.26; 2. H. Gorter, Amsterdam; 3. W. Luppers, Purmerend; 4. H. Jacobs, Amsterdam; 5. M.Speren­burg, Loosdrecht.

Adspiranten: 1. H. Sparnaay, Aalsmeer 26 km in 40.02; 2. . Drost, Lisse; 3. H. de Boer, Hilversum.

 

ANDIJK (15 mei).1967

Amateurs: 1. Harrie Jansen (Westzaan), 2. Herman Hoogzaad (Venhuizen), 3. Ton van de Valk (Coorschoten), 4. L. Wassenberg (Leiden), 5. T. degeling (Hoogkarspel), 6. J. Buis (Zwanenburg), 7. Joop Zoetemelk (Rijpwetering), 8. W. Bosschieter (Landsmeer), 9. F. Zomer (Halfweg), 10. H. Kooiman (’t Zand),

Nieuwelingen: 1. Sjaak Schuitemaker (Andijk), 2. R. Kappelhof (Zwaagdijk) 3. Co Gieling (’t Hulk), 4. M. van de Molen (Wieringen), 5. Dick Groen (Sint Pancras).

 

ANNEN (28 mei).1967

Amateurs: 1. Graham Webb (Eng), 2. Evert Dickhof, 3. Jan van Dam,

 

ANNEN (11 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Henk Brand, 2. Fred Niemeijer, 3. Hennie Kuiper,

 

APELDOORN (1 mei).1967

Adspiranten: 1. B. Roodink, 2. --- 3. ---

Adspiranten: 1. Rinie van Lieshout, 2. Bert Zillig, 3. ---

 

APELDOORN (4 juni).1967

Adspiranten: 1. Ben Jurriaans, 2. Henk Poppe, 3. M. Peters,

Amateurs: 1. Evert Dickhof, 2. Wim van Middelaar, 3. Guus Zanting,

Nieuwelingen: 1. Jan Vlastuin, 2. Albert Hulzebosch, 3. Harrie Homan,

 

APPELSCHA (7 juli).1967

Amateurs: 1. Sander Douma, 2. Popke Oosterhof, 3. Durk Steensma,

 

ARKEL.SLUITINGSWEDSTRIJD NDWC (8 oktober).1967

Keetie Hage

won sluitingswedstrijd NDWC

Zondag 8 oktober jongstleden word op het parcours van de Gorin­chemse Race Club „Jan van Arckel" de sluitingswedstrijd van de Nederlandse Dames Wielren Club verreden. Dit over een afstand van zestig kilometer, hetgeen 33 ronden inhield.

Na een wat vlak begin was het de dit jaar zo bijzonder sterk gereden hebbende Hennie Hondeveld, die alle “hennen van de stok" joeg en een geslaagde demarrage plaatste. De enige, die met succes op deze aanval kon reageren, was de bekende Keetie Hage; zij kwam bij Hennie en daarmede was de strijd eigenlijk direct beslist.

Weliswaar poogden Irene Paul en Riet Heemskerk de groep tot meer spoed aan te manen, doch het tweetal vooraan vergrootte allengs de verkregen voorsprong. Deze was wat later zelfs zo groot geworden, dat Hennie Hondeveld bij lekrijden rustig een ander wiel kon steken en samen met haar wachtende sportzuster (dat gebeurt in de wieler­sport niet veel!) naar de finish kon rijden, waar Keetie Hage met een stralende eindspurt de eerste plaats voor zich opeiste. Eveneens kon zij beslag leggen op de ereprijs - een prachtige tube van Verbi Sport, Rotterdam -, welke ter beschikking was gesteld voor degene, die het meeste aantal keren als eerste over de eindstreep was gegaan.

Dames: 1. Keetie Hage, Sint Maartensdijk, 60 km in 1.40; 2. Hennie Hondeveld, Laren (Gld.); 3. op ruin 2 min. Bella Hage, Sint Maartens­dijk; 4. Janny Jonkers, Gameren; 5. Ciska Hage, Sint Maartensdijk; 6. Eef Helder, De Woude; 7. Tine Lazeroms, Zegge; 8. Truus Smul­ders, Gerwen; 9. Irene Paul, Den Haag; 10. Riet Heemskerk, Oude Ade.

Na afloop was er voor genodigden en leden van de NDWC een klein dineetje in Restaurant ,Metropole" te Gorinchem. Ook werd die avond de Prestatiebeker 1967, uitgereikt door de schenker van deze schitte­rende trofee, KNWU-consul de heer B. Goud, overhandigd aan Janny Jonkers, die zich volgens de klassieke puntentelling (eerste plaats 10 pnt., tweede plaats 9 pnt. etc.) met 234 punten in totaal voor Keetie Hage (231 punten) aan de top van de ranglijst wist te plaatsen. Het volledige klassement: 1. Janny Jonkers, Gameren, 234 put.; 2. Keetie Hage, Sint Maartensdijk, 231 put.; 3. Irene Paul, Den Haag, 202 pnt. ; 4. Truus Smulders, Gerwen, 156 put.; 5. Hennie Hondeveld, Laren (Gld.), 148 put.; 6. Eef Helder, De Woude, 142 pnt.; 7. Riet Heemskerk, Oud Ade, 104 pnt. ; 8. Erna Meskers, Warmond, 101 pnt. ; 9. Bella Hage, Sint Maartensdijk, 96 pot.; 10. Tine Lazeroms, Zegge, 57 put.; 11. Ciska Hage, Sint Maartensdijk, 39 put.; 12. Anneke van Doesburg, Werkendam, 32 pot.; 13. Truus van der Plaat, Geldermal­sen, 30 put.; 14. Ineke van IJken, Baarn, 26 pnt.; 15. Ren6 Janson, Aalst (Gld.), 20 put.; 16. Nel van Dijk, Nuenen, 19 pnt. ; 17. Corrie Boon, Den Helder, 16 put.; 18. Alie Zijlmans, Lieshout, 16 pot.; 19. Areke van der Laar, Aalst (Gld.), 15 pnt.; 20. Thea Hardeman, Hil­versum, 12 put.; . 21. Dini Brinkman, Rotterdam, 11 put.; 22. Annie Timpe, Schaesberg, 10 put.; 23. Ria Sweers, Heemskerk, 7 pnt.

 

ARNEMUIDEN (23 juni).1967

Adspiranten: 1. Peter Remijn, 2. Cees Bal, 3. Theo van de Leijst,

Nieuwelingen: 1. Leon Schrauwen, 2. Charles de Smit, 3. Cees Priem,

 

ARNHEM .1967

Amateurs: 1. Gerrit van Lith, 2. Jan Hesse, 3.

 

ARNHEM (25 juni).1967

Adspiranten: 1. Joop Notten, 2. --- 3. ---

Amateurs: 1. Anne Koster, 2. --- 3. ---

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. --- 3. ---

 

ASSEN.JEUGDTOUR (12 juli t/ 16 juli).1967

3e JEUGDTOUR VAN ASSEN GESLAAGD

De 3e Jeugdtour van Assen, die vorige week ge­durende vier dagen werd verreden mag als zeer ge­slaagd beschouwd worden. Dat zo'n jeugdtour uit propagandistisch oogpunt maar eventjes effect kan sorteren vertelde ons de voorzitter van de organi­serende commissie, de heer H. Brander. Zeker vijf jongeren hebben zich als lid aangemeld en gaan straks fietsen in KNWU-verband. Er waren 21 ploegen met 105 deelnemers, die afkomstig waren uit alle delen van ons land.

De resultaten 15 tot en met 17 jaar: 1. O. Hoven, Deurse; 2. T. Udding, Smilde; 3. H. van Velzen, Scherpenzeel; 4. H. Brands, Rolde; 5. P. Nederhof, Maarssen.

Ploegenprijzen: 1. De Waard, Assen; 2. Achterveld, Utrecht; 3. Linke Hoen, Assen.

12 t/m 14 jaar: 1. J. Ossendrever, Achterveld, Utrecht; 2. S. Stoffel, Rolde; 3. D. Hoekstra, Monnikendam; 4. T. v. d. Burgwal, Achterveld; 5. J. Pepping, Smilde. Ploegenprijzen: 1. Achterveld; 2. Cafetaria Piet de Lange; 3. Kroon­winkel Kuiper, Assen.

De ploegentijdrit op bet T.T.-circuit ward zo,n groot succes, dot de organisatoren nu reeds hebben besloten volgend jaar twee ploegentijdritten in to lassen. Op 19 augustus worrt wear een jeugdronde gehouden.

De Drentse consul van de KNWU, de beer Wemmenhove, toonde zich ook enthousiast over deze 3e Jeugdtour.

Ben Zomerdijk.

 

AXEL (27 maart).1967

Adspiranten: 1. Toine van de Bunder, 2. Peter Remijn, 3. Cees Bal,

Nieuwelingen: 1. Leon Schrauwen, 2. B. Hindrickx, 3. Jos Joossen,

 

AXEL (16 mei).1967

Amateurs: 1. Leen Poortvliet, 2. Bert Broere, 3. Wim Evertse,

 

BAARLE-NASSAU (15 april).1967

Amateurs (110 km): 1. J. Bols, Hoogeveen, in 2.43.18; 2. H. Benjamins, Hollandscheveld; 3. S. van den Burgh, Berkel; 4. C. van Dorst, Roo­sendaal; 5. P. Legierse, Den Bommel; op 30 sec. 6. C. Koeken, Acht­maal; 7. G. Leliaert, Helvoirt; 8. W. Liebrechts, Vlaardingen; 9. C. Frijters, Zegge; 10. M. Bouma, Haarlem.

 

BADHOEVENDORP  (5 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Roel van Berkel, 2. J. Breure, 3. Ben Jurriaans,

Amateurs: 1. Cor Baars, 2. Rob Duin, 3. Joop Zoetemelk,

Nieuwelingen: 1. Juul Bruessing, 2. Wim Jansen, 3. Louis Westrus,

 

BARNFLAIR (16 Juni).1967

Amateurs: 1. Anne Koster (Leeuwarden), 2. H. Kuiper (Barnflair), 3. P. Oosterhof (eelde), 4. Jans Vlot (Wanneperveen), 5. P. Hoekstra (Dokkum), 6. Evert Dickhof (Oosterwolde), 7. F. Scheuneman (veendam), 8. E. van Dijk (Almelo), 9. J. de Wit (Meppel), 10. J. Pluimers (Enter),

 

BAVEL (30 juli).1967

Amateurs: 1. Frits Hoogerheide, 2. Mat van Groezen, 3. Rene Pijnen,

Nieuwelingen: 1. Karel Keijbeck, 2. Arie Bakker, 3. Rinie Roks,

 

BEEK (29 juli).1967

Nationale wegkampioenschappen te Beek

Jonge GER HARINGS reed „geslepen" koers en sloeg in laatste klim genadeloos toe

HET IS MOEILIJK TE ZEGGEN OF AMATEUR-WEGKAM­PIOEN 1967, Ger Harings, er in zijn hart, in zijn “goede ik", zelf erg gelukkig mee was, dat hij de titel op deze wijze in de wacht had gesleept. Zeker, zijn kaartje als kwaliteitsvolle coureur heeft hij afgegeven, de briljante sprong welke hij tijdens de koers naar de kopgroep nam, was in een woord af! Daarin paarde hij kunde en macht aan een scherp koersinzicht, fabri­ceerde een stuk wielersport van de allerbovenste plank, maar toen eenmaal de beslissing daar was, hij met Piet Tesselaar, Leo Duyndam, Daan Holst, Joop Zoetemelk en Wim Deelen, Fedor den Hertog en Gert Bongers voorgoed op de “voorhand" zat, toen hadden wij Harings zo graag eens het werk zien doen, dat iedere rechtgeaarde sportjongen als een ongeschreven wet voor lief neemt. Wat had hij zijn trui, die wellicht toch voor hem was geweest, dan groots kunnen laten schitteren, wat had hij door mede op kop te komen, door een handje toe te steken in de jacht op demarranten uit de kopgroep, door zelf eens het initiatief te nemen, zich als een waar kampioen kunnen laten bewonderen.

Nu meteen we er echter wel even bij aanhalen, dat het Ger Harings, die vorig jaar op het “vlakke" Zandvoort toch ook maar bewees een allerbest stukje te kunnen fietsen - hij spurtte toen naar de nieuwelingentitel -, dit seizoen nog niet bepaald heeft meegezeten. Twee operaties aan zijn neus stelden hem drie maanden op non-actief. Daardoor kon hij, op de Ronde van Limburg na, geen enkele klassieker af van-stad-­tot-stad-wedstrijden rijden, kon hij zijn doel: een mogelijke selectie voor het wereldkampioenschap, niet waar maken.

Harings bewees echter in Belgie, dat hij specifieke wielergaven bezit. In etappe-wedstrijden en moelijke criteria gaf hij de laatste weken met ereplaatsen, goede klasseringen of over­winningen nogal duidelijk de toon aan.

Harings reed als debutant tussen een stel gerenommeerde amateurs, begreep dat de massa de grootste kanshebber tussen hen zocht, ontdekte dat alle bombardementen van en Piet Tesselaar en Leo Duyndam nutteloze krachtsverspillingen wa­ren en spaarde daarom al zijn energie tot de finale. Een eind­strijd, die bergop ging en die hem met zijn atletische ver­mogens vrij zeker de meeste kans tot slagen gaf.

Wat dat betreft had hij het meest geslepen koersintellect van allen. Het deed nu helaas wat wrang aan - een jonge coureur dient toch vooral vrank en vrij te durven koersen, moet niet teveel “linkeballen": vooral Ger Harings behoeft zich niet van zulk een minder sportieve tactiek (en profiteurschap) te be­dienen -, doch de titel was hem. En al ondervond hij nogal wat kritiek (ook wij konden ons daarvan aanvankelijk niet los­maken), wanneer hij zulk een „stunt" tijdens een wereldkam­pioenschap uithaalt, dan juicht iedereen. Dan vindt iedere wielerman hem toch maar een uitgekookte jongen, die de con­currentie lekker in de maling heeft genomen. We denken in dit verband maar eens aan de destijds ook zo passieve Jacques Botherel, de Franse amateur-wereldkampioen van 1965, die in San Sebastian ook daar was waar de hoogste prijs ligt, te we­ten op de streep! Niettemin hopen wij, dat hij zich zo spoedig mogelijk echt waar maakt, dat hij deze nu niet zo “sprekende" titel met de glans van zijn werkelijke kunnen omgeeft.

Vooral schrijven wij dit omdat er van een kampioen wat ver­wacht wordt. Men wil nu eenmaal een actieve, een tot de ver­beelding sprekende coureur bejubelen ...

ZOALS DE STRIJD VERLIEP ...

Er stonden bijna honderd en twintig amateurs to trappelen van ongeduld, toen zaterdagmiddag 29 juli om half twee het startsein werd gegeven. Een uiterst select gezelschap, dat met twintig Adsteeg-beklimmingen voor de boeg echt wel wist, dat het hard sjouwen en zweten werd. Er brandde in het begin wat strovuur, waarvoor elf renners, onder wie Hesse, Wagtmans, Schepers, Boode, Van Dongen en Van Vught, zorgden. Het peloton gleed evenwel er vlak achteraan en daarom kwam er niet veel van terecht. Een nieuwe vlucht werd tot stand ge­bracht door Siepke van Dongen, Rink Cornelisse, Peter van Doorn, Cor Groenewegen, Daan Holst (ja, toen zat de ijzer­sterke vechter er al bij), Cees Koeken, John Schepers en Piet de Wit. Daar zat perspectief in en Leen Poortvliet wilde er daarom wel bij komen. Dat gelukte hem echter niet, maar de jonge Ger Harings “vleugelde" in een machtige vlucht de 35 seconden achterstand weg, nestelde zich daarmede eveneens definitief op het voorplan. Dat was een knap stukje werk, een sierlijk getuigschrift van zijn kunde.

Ook Leo Duyndam wist wat later de aansluiting te volbrengen, maar achter hem begon de groep zich steeds heftiger te roeren. Begrijpelijk, want er zaten nog teveel favorieten in om zich nu al gewonnen te geven. Een Piet Tesselaar, een Riny Wagt­mans, een Fedor den Hertog, een Cees Zoontjens, een Gert Bongers, een Harris Jansen, een Wim du Bois (wat rijdt de Zeeuw dit jaar toch zonder moraal), ja wie al niet meer drongen tot en met aan ?

Er kwam zodoende een hergroepering tot stand, maar bijna tegelijkertijd wipte onder de dreunende slagen van Harings, die het  „dansende" ritme op de Adsteeg driftig leidde, een nieuwe formatie weg. Leo Duyndam, Fedor den Hertog, Daan Holst, Pier Hoekstra (prettig verrassend) en Piet de Wit maakten met Harings van dit gezelschap deel uit, ze vergaar­den tezamen een voorsprong van 55 seconden. Leo van Schalen en Rudi Liebrechts wilden er echter ook wel wat aan doen. Dat kon toch niet; zomaar een groep van die sterke “kleppers" weg! Daar wilden de twee jagers wel eventjes bij zijn. Ze gingen op jacht, maar kwamen niet ver, want Cees Zoontjens, Wim Deelen, Bob Kroonen en een achter hen steeds meer op­dringende meute met onder andere Joop Zoetemelk, Gaby Min­neboo, Gert Bongers, Jan Spetgens, Rene Pijnen, Wim Braven­boer, Popke Oosterhof, Michel Bertou en Jan Hesse, Chris Rouw, Rinus van der Klooster, Hans en Piet Tesselaar alsmede John Schepers, wilden eveneens de ,plooi" volkomen glad strijken.

Vooraan kreeg Duyndam het naderend gevaar meteen door, hij patste weg en dat kostte Pier Hoekstra en Piet de Wit de „feeling", want Harings, Holst en Den Hertog gingen gedrieen weer jacht op de vluchteling maken. Een minuut achter hen kwamen Piet Tesselaar en Wim Deelen (wat koersee de Nieuw­Lekkerlander weer opperbest) ook sterk opzetten, terwijl Gaby Minneboo - haalde het jammer genoeg niet -, Gert Bongers en Joop Zoetemelk al heel vlug zorgden het uitzonderlijke kop­groepje te gaan completeren.

De grendel werd op de deur geschoven, de rest was uitgeschakeld. Ontgoocheld stapten vele favorieten, onder wie Riny Wagtmans, af. Ze waren “gezien", konden onder geen enkele voorwaarde de zaak meer rechtzetten. Steeds groter werd de achterstand, liep zelfs op tot circa drie en een halve minuut, waarvan in de eindfase nog wat kon worden afgeknabbeld.

BOEIEND SLOT

Het zou dus in hoofdzaak gaan tussen de acht dapperen voor­aan. Op Harings na, deden zij allen hun werk, voerden de kop aan om de achterhoede op afstand te houden. Vertwijfeld trachtte Jan Hesse het nog alleen goed te maken, kwam tot op 55 seconden, doch de ,snee" bleef er aan de spits te goed in. Piet Tesselaar, brandend van verlangen om eens een „topper" te kunnen waarmaken, ging er helemaal knalhard tegenaan. Onvermoeibaar beukte en hamerde hij er op los en als hij maar even rustte, dan nam Leo Duyndam maar al te graag deze taak over. Ook de Honselersdijker wilde nu eindelijk weleens op het hoogste “plankie" komen staan. Wat een vuurwerk aan demarrages ontstond er, achter elkaar bleef de vlam erin!

Bijna gelukte het Tesselaar nog in de laatste ronde, maar Daan Holst trok hem bij. En toen, ja toen had Holst even moeten kunnen overpakken, even ,effies hard" op kop moeten kunnen rijden, misschien was dan de beslissing geforceerd.

In dit hevige spervuur liet Harings, de “slimmerik", zich rustig meedrijven. Hij genoot van een Wim Deelen, een Gert Bongers en een Joop Zoetemelk, van een volledig “doorzittende" Fedor den Hertog, die alle bressen steeds maar weer dicht maakten. „Doen jullie dat maar jongens, tenslotte zijn jullie die ge­nommeerde amateurs, de mannen naar wie de meeste belang­stelling uitgaat. Mijn tijd komt wel!"

En of die tijd kwam, want toen de Adsteeg voor de allerlaatste maal beklommen diende te worden, was hij al ongemerkt naar de derde plaats opgeschoven, netjes achter Gert Bongers en Leo Duyndam. De „vos" had zijn prooi nu binnen het eigen hol, want met een scherpe spurt flitste hij langs hen heen en de

zwaar ontmoedigde Duyndam, die aan de finish zijn tranen de vrije loop liet, kwam bijna twee lengten tekort ...

Amateurs: 1.Ger Harings, Margraten, 170 km in 4.04.51; 2. Leo Duyndam, Honselersdijk; 3. Gert Bongers, Voorst; 4. Joop Zoetemelk, Rijpwetering; 5. Piet Tesselaar, Laag Soe­ren; 6. Daan Holst, Amsterdam; 7. Wim Deelen, Nieuw Lekkerland; 8. op 20 sec. Fedor den Hertog, Laag Soeren; 9. op 1.35 min. Rene Pijnen, Woensdrecht; 10. op 2.05 min. Bennie Groen, Steenwijk; 11. Jan Hesse, Arnhem; 12. Jan van Katwijk, Oploo; 13. Rudi Liebrechts, Vlaardingen; 14. John Schepers, Stein; 15. Chris Rouw. Groesbeek; 16. Leo van Schalen. Lierop; 17. Popke Oosterhof, Eelderwolde; 18. Matje Gerrits, Oploo; 19. Cees Zoontjens, Tilburg; 20. Jan Spetgens, Someren; 21. Michel Bertou, Den Haag; 22. Gaby Minneboo, Heenvliet; 23. Harrie Schoofs, Bladel; 24. Hans Tesselaar, Kalverdijk; 25. op 9.18 min. Henk Benjamins, Hollandscheveld; 26. op 9.37 min. Frans Kees, Veldhoven; 27. op 9.52 min. Herman Hoogzaad, Venhuizen; 28. op 10.28 min. Wim Bosschieter, Landsmeer; 29. Ton Gruyters, Stiphout; 30. Jan Aldershof, Haarlem; 31. Gerrit van Hemert, Werkendam; 32. Albert van Midden, Hilversum; 33. op 10.32 min. Ferry Bosman, Rot­terdam; 34. Jo Kersemakers, Ulestraten; 35. op 10.55 min. Marinus van der Klooster, Rotterdam; 36. Bob Kroonen, Dordrecht.

 

BEILEN (1 mei).1967

Adspiranten: 1. Anne Wiegersma, 2. G. Haisma, 3. P. Boggema,

Amateurs: 1. Jan Bols, 2. J. Kuiper, 3. Maarten den Outer,

Nieuwelingen: 1. Gerrie Heeringa, 2. Wicher Vlot, 3. Jan Aling,

 

BERG EN TERBLIJT (12 maart).1967

Adspiranten: 1. Piet van de Velden, 2. Jacques Spronckmans, 3. Bennie Ceulen,

Amateurs: 1. Jan Harings, 2. Jan Krekels, 3. Hans Hesen,

Nieuwelingen: 1. H. Keijers, 2. Huub Dohmen, 3. J. Reubsaet,

 

BERGUM (23 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. P. Oosterhof (Elde), 2. Jan Aling, (Bunne), 3. W. Holstege, (Nunspeet), 4. Evert Dickhof (Oosterwolde), 5. D. Speensma (Surhuisterveen), 6. Dick Zeeman (Oudkarspel), 7. Dries van Wijhe (Oosterwolde), 8. J. Wilkens, (Gieten), 9. W. Boonstraç (Opende), 10. M. van Diepen, (’t Zand),

Adspiranten: 1. Henk Poppe (Nijverdal), 2. B. Dijkstra (Drachterscompagnie), 3. J. Winters (Nijverdal),

 

BERKEL EN RODENRIJS (9 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Bob Kroonen, 2. Kees van Straten, 3. Jan Zomer,

Dames: 1. Jannie Jonker, 2. Keetie Hage, 3. Hennie Hondeveld,

Nieuwelingen: 1. Mathijs de Koning, 2. Piet Neeskens, 3. Sjaak de Wit,

 

BERLICUM.NB (9 juli).1967

Adspiranten: 1. Rinus Remijn, 2. Peter Remijn, 3. Roel van Berkel,

Amateurs: 1. Rudi Liebrechts, 2. Piet Legierse, 3. Cor Baars,

Nieuwelingen: 1. Hennie van Zandbeek, 2. Gerard Krom, 3. K. Jansen,

 

BEST (23 april).1967

Amateurs: 1. J. van Kessel, Deurne, 100 km in 2.27.20; 2. B. Groen, Steenwijk; 3. H. van Vught, Boxtel; 4. J. Smulders, Tilburg; 5. W. Jacobs, Best; 6. R. Vreeburg, Veghel; 7. H. Hoek, Schiedam; 8. A. van den Boer, Eindhoven; 9. J. de Hartigh, Puttershoek; 10. B. Solaro, Den Bosch.

Nieuwelingen: 1. J. Cornelisse, Nijmegen, 50 km in 13.12; 2. J. de Bruin, Sprundel; 3. W. van der Walle, Arnhem; 4. H. van Rijswijk, Tilburg; 5. L. Schreuder, Aalst.

Adspiranten: 1. Roel van Berkel, 2. Frans van Lokven, 3. Theo van de Leijst,

 

BIERVLIET (4 mei).1967

Nieuwelingen: 1. Tonnie Stroosnijder, 2. Leo van de Schee, 3. Charles de Smit,

 

BIERVLIET (24 juli).1967

Adspiranten: 1. Cees van Bostelen, 2. Peter Remijn, 3. Gerrie Glas,

Nieuwelingen: 1. Ferry Buermans, 2. D. van Veenendaal, 3. Charles de Smit,

 

BLADEL (7 mei).1967

Adspiranten: 1. Cees van Bostelen, 2. Rinie van Lieshout, 3. T. Jansen,

Amateurs: 1. Henri van Rooij, 2. Leen de Groot, 3. Wim Bravenboer,

Nieuwelingen: 1. Cor Vlijm, 2. J. Moeskop, 3. T. van de Gruysen,

 

BLADEL.KAMP.ZUID.3 (8 OKTOBER).1967

Adspiranten: 1. F. jansen, 2. Leo van Zeeland, 3. H. Hartman,

Amateurs: 1. Cees Kuys, 2. Cees Zoontjens, 3. Leo van Schalen,

Nieuwelingen: 1. Michel van der Heijden, 2. H. Roosen, 3. L. Rutten,

 

BLEIJERHEIDE (27 maart).1967

Amateurs (90 km): 1. G. Siega, Geleen, 2.10.05; 2. J. Boode, Schinnen; 3. C. Pepels, Stein; 4. R. Huybregts, Etten; 5. J. Krekels, Born; 6. B. Evers, Linne; 7. H. van Vugt, Boatel; 8. L. Brouns, Heerlen; 9. R. Hendriks, Schaesberg; 10. J. Ramakers, Spaubeek.

Nieuwelingen Eerste serie 42 km: 1. J. Deckers, Guttecoven, 1.06.13; 2. H. Schetters (Meerssen) ; 3. B. Koken, Grevenbicht.

Nieuwelingen Tweede serie ingekort parcours, 86 km: 1. K. Keybeck, Schaeberg, 58.21; 2. J. Vranken, Linne; 3. M. Pustjens, Roosteren.

Adspiranten (20 km): 1. J. Spronkmans, Elsloo, 28.20; 2. J.' Sijen, Maastricht; 3. L. Ubachs, Ulestraten.

 

BLEIJERHEIDE (18 juni).1967

Adspiranten: 1. Jacques Spronckmans, 2. Guus Dirix, 3. Jos Sijen,

Amateurs: 1. Giuseppe Siega, 2. H. Kanters, 3. Kees Moerkens,

Nieuwelingen: 1. Lucien Godefroy, 2. Frits Sluper, 3. Huub Geilenkirchen,

Nieuwelingen: 1. Hein Lucassen, 2. Leo Hesen, 3. J. Peeters,

 

BLEIJERHEIDE (20 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Jacques Spronckmans, 2. Jos Sijen, 3. Bennie Ceulen,

Amateurs: 1. Jan Krekels, 2. Bennie Groen, 3. Kohlen,

Nieuwelingen: 1. Jo Vrancken, 2. Karel Keijbeck, 3. Jacques Deckers,

Nieuwelingen: 1. Karel Delnoy, 2. Huub Geilenkirchen, 3. Frits Sluper,

 

BOCHOLTZ (9 juli).1967

Adspiranten: 1. Jacques Spronckmans, 2. Mathieu Dohmen, 3. Jos Sijen,

Amateurs: 1. Chris Pepels, 2. Giuseppe Siega, 3. Leo Franssen,

Nieuwelingen: 1. Karel Delnoy, 2. Karel Keijbeck, 3. Jo Vrancken,

 

BODEGRAVEN (1 juli).1967

Nieuwelingen: 1. Gerard Krom (Haarlem), 2. J. Groeneveld (Haarlem), 3. Evert Diepenveen (Bilthoven), 4. Co Moritz (Amsterdam), 5. Juul Breusing (Bovenkerk), 6. R. Slikker (Amsterdam), 7. M. pronk (’t Zand), 8. J. Molenaar (Haarlem), 9. J. Jansen (Haarlem), 10. J. van Beek (Barneveld),

 

BOEKEL (28 mei).1967

Adspiranten: 1. Henk van Dongen, 2. Leo van Zeeland, 3. Fons van Katwijk,

Amateurs: 1. Ton van de Valk, 2. Jac van Kessel, 3. Gerrie Maurix,

Nieuwelingen: 1. Jan Molenaar, 2. Jan Adriaans, 3. Siem Noordzij,

 

BORGER (20 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Anne Koster, 2. Gerrie Mooij, 3. Piet Hoekstra,

Nieuwelingen: 1. Gerrie Bruinsma, 2. Egbert Boekholt, 3. Gerrie Heeringa,

 

BORN (2 april).1967

Amateurs (100 km): 1. H. Benjamins, Hollandscheveld, in 2.29.31; 2. M. Evers, Geleen; 3. J. Schepers, Stein; 4. J. Boode, Schinnen; 5. F. Ra­dix, Hoensbroek; 6. M. Huybrechts, Etten; 7. J. Bols, Hoogeveen; 8. J. Raemaekers, Spaubeek; 9. T. Tubee, Wessem; 10. G. Siega, Geleen.

Nieuwelingen (56 km): 1. H. Lucassen, Geleen, in 1.25.15; 2. K. Key­beck, Schaesberg; 3. H. Schetters, Meerssem; 4. B. Koken, Greven­bicht; 5. H. Dohmen, Rothen.

 

BORNE (12 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Henk Nieuwkamp (Borne),, 2. Gert Bongers (Voorst), 3. Piet Tesselaar (Laag Soeren), 4. Piet de Wit (Wormer), 5. Evert Dickhof (Oosterwolde), 6. Reinier Hassink (Neede), 7. W. Neeskens ( Borne), 8. G. Baltus, 9. H. Janssen(Westzaan), 10. M. Gerrits (Oploo)

 

BOSCHKAPELLE (4 juni).1967

Amateurs: 1. Wim Bravenboer, 2. Rudi Liebrechts, 3. Wim Evertse,

Dames: 1. Keetie Hage, 2. Truus Smulders, 3. Elly Meskers,

 

BOVENKARSPEL.BAKKERSTRAAT (10 SEPTEMBER).1967

Adspiranten: 1. N. Kooy, 2. Henk Sparnaay, 3. Nico Moeilijker,

Amateurs: 1. Jan Aldershof, 2. Rink Cornelisse 3. Ge van Winden,

Nieuwelingen: 1. Henk Gorter, 2. Louis Westrus, 3. Sjaak de Wit,

 

BOXTEL (17 juni).1967

Adspiranten: 1. Roel van Berkel, 2. Ben Jurriaans, 3. J. Breure,

Nieuwelingen: 1. Mathijs de Koning, 2. Jack Groeneveld, 3. Evert Diepenveen,

Nieuwelingen: 1. Nico van Hest, 2. Klaas Koot, 3. Hennie van Zandbeek,

 

BOXTEL (16 juli).1967

Amateurs: 1. Jan van Katwijk (Oploo); 2. Cor Groenewegen (Amsterdam); 3. Cees Zoontjens (Tilburg); 4. J. de Wit (Zeist); 5. P. van den Donk (Rosmalen); 6. R. Snijders (Haarlem); 7. M. Wychert (Santpoort); 8. H. van de Laar (Aalst); 9. Bart Solaro (Den Bosch); 10. J. de Boer (Arnhem);

Nieuwelingen 1^e serie: 1. Mathijs de Koning (Scherpenzeel); 2. J. Groeneveld (Haarlem); 3. G. Diepenveen (Bilthoven); 4. G. Schoremans (Amsterdam); 5. Louis Westrus (Amsterdam);

Nieuwelingen 2^e serie: 1. N. van Hest (Tilburg) 2. K. Koot (Valkenswaard); 3. H. van Zandbeek (Vught); 4. Piet van Katwijk (Oploo); 5. C. Vermaeren (Oisterwijk),

Adspiranten: 1. R. van Berkel (Groesbeek); 2. Ben Juriaans (Amsterdam), 3. J. Breure (Vijfhuizen),

 

BREDA (1 mei).1967

Amateurs: 1. Guus Leliaart, 2. Wim Prinsen, 3. Rinie Huijbrechts,

 

BREDA (20 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. B. Bals, 2. Henk van Dongen, 3. Cees Bal,

Amateurs: 1. Tonnie Barten, 2. Wim Prinsen, 3. Jan van Driel,

Nieuwelingen: 1. Jan Kemps, 2. Rinie Roks, 3. Arnold Voogd,

 

BREDA (24 september).1967

Amateurs: 1. F. Barten (Klundert), 2. C. Diepstraten, (Gilze), 3. L. Luppers, (Purmerend), 4. C. van Dorst (Roosendaal), 5. G. van Lith (Aarle Rixtel), 6. B. Broere (Zevenbergen, 8. F. Zeldenthuis, (Sassenheim), 9. K. van Straten, (Schiedam), 10. A. Wouters (Zundert),

 

BREDA (1 OKTOBER).1967

Amateurs: 1. Cees Koeken, 2. Leen Poortvliet, 3. Tonnie Barten,

Nieuwelingen: 1. Jan Cooremans, 2. Jan Rijnvos, 3. J. Braspennincx,

 

BRESKENS (8 juli).1967

Amateurs: 1. Wim Du Bois, 2. Ko de Vrieze, 3. Ton Schilperoord,

 

BRESKENS (12 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Cees Koeken (Achtmaal), 2. Ad van Overveld (Zegge), 3. Ko de Vrieze (Souburg), 4. Bert Broere (Zevenbergen), 5. R. Baremans (Oudenbosch), 6. C. rentmeester (Overzande), 7. N. Verdonck (Heerle), 8. M. Smallegange (Ellewoutsdijk), 9. P.Deenen (Vlijmen), 10. P. van Gurp (Breda),

 

BRUINISSE (12 AUGUSTUS).1967

Nieuwelingen: 1. Cees Priem (Overzande), 2. Jac Schouten (Nieuw-Vossemeer), 3. C. Nuijten (Bergen op Zoom), 4. T. Stroosnijder (Kruiningen), 5. T. Schouwenaar (Kruiningen), 6. W. Haayer (Halfweg), 7. A. Coppens (Moerstraten), 8. P. Oerelemans (Tholen), 10. J.v.d. Hoek (Hoogerheide),

 

BRUMMEN (9 juli).1967

Amateurs: 1. Gerrit Leferink, 2. Nico Vermeulen, 3. Evert Dickhof,

Nieuwelingen: 1. Juul Bruessing, 2. Albert Hekkelman, 3. Albert Hulzebosch,

 

BUCHTEN (30 april).1967

Adspiranten: 1. Jacques Spronckmans, 2. Jos Sijen, 3. J. Balzer,

Amateurs: 1. Tom Tubee, 2. Chris Pepels, 3. Henk Eikelboom,

Nieuwelingen: 1. Karel Keijbeck, 2. Jacques Deckers, 3. Frits Sluper,

 

BUDELSCHOOT (28 mei).1967

Adspiranten: 1. Jos Sijen, 2. Gerrie Glas, 3. Peter Remijn,

Amateurs: 1. Harrie van Pierre, 2. Jan Hesse, 3. Jan Spetgens,

Nieuwelingen: 1. Evert Diepenveen, 2. Arnold Voogd, 3. Klaas Koot,

 

BUITENPOST (29 juli).1967

Amateurs: 1. Rob Duin, 2. Arie Stet, 3. Theo Oudshoorn,

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. Anne Wiegersma, 3. P. Tichelbout,

 

CADZAND (19 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Frans van Lokven, 2. Peter Remijn, 3. Rinus Remijn,

Nieuwelingen: 1. Charles de Smit, 2. P. de Boer, 3. Ab Klaeijsen,

 

CASTRICUM (30 juli).1967

Adspiranten: 1. Harrie de Boer, 2. Ben Jurriaans, 3. J. Breure,

Amateurs: 1. Piet Tesselaar, 2. Harrie Jansen, 3. Rob Duin,

Nieuwelingen: 1. Jan Aling, 2. Dick Groen, 3. Gerard Krom,

 

CHAAM (26 juli).1967

JO DE ROO won voor derde keer Acht van Chaam

Oostelijke renners op de voorgrond in voorwedstrijden

De Zeeuwse profrijder Jo de Roo, die in de Tour de France geen opvallende rol vervulde, heeft vorige week woensdag de oudste en grootste Nederlandse wielerwedstrijd, de Acht van Chaam, voor de derde keer gewonnen. Voor hem heeft dit alleen de Belg Rik van Steenbergen kunnen presteren. Die heeft overi­gens in zijn meer dan 26-jarige actieve wielerloopbaan kansen genoeg gekregen. Jo de Roo is nog een stuk jonger. Hij had de overwinning nodig om zijn dof geworden blazoen wat op te poetsen. Een der ernstigste rivalen kreeg hij aan Gerben Karstens, vorig jaar winnaar, in de Tour ook al niet op z'n allerbest, die voor een lange vlucht zorgde. De poging was echter gedoemd om te mislukken. Wie het zuinigst met zijn krachten was omgesprongen en tengevolge van zijn conditie niet aller aandacht opeiste, kreeg in het nerveuze koerseinde toch nog een kans. Dat was Jo de Roo, die met een lengte voorsprong een niet gemakkelijke zege wist te behalen op Vianen en Johnny Brouwer. Toen de azen uit het veld de finish passeerden, klonk er gejuich, maar ook boe-geroep van hen, die zich teleurgesteld voelden. De azen hadden hun merkentrui laten bewonderen, niet veel meer. Ja toch, een goed startgeld opgestreken ...

Van die Acht van Chaam, die al veel langer dan een halve eeuw bestaat, krijgt men geen hoogte. Hoeveel belangstellenden er komen? Weet u het, weet ik het! Tienduizenden! Dat is zo te constateren. Zijn het er nu dertig-, veertig- of vijftigduizend? Niemand weet het. Ook burgemeester Schram niet. Hij vindt het helemaal niet erg als het aantal toeschouwers veel te hoog geschat wordt. Dat doet de belangrijkheid van het evenement, in de eerste jaren zowaar op klompen verreden, nog beter uit­komen. De Acht van Chaam is een grote zaak geworden. Be­langrijker dan de kermis. Het dorp kan de koers niet meer missen, het teert er op. De oogst op het vreemdelingenverkeer kan tegenvallen. Een cycloontje, zoals een paar weken geleden, en het is behoorlijk mis. Maar de “Acht" kan overal tegen. Die lukt altijd. Het is een stuk Chaamse commercie en een traditio­neel brok wielervuurwerk. Uit alle delen van Nederland komt men er naar kijken. Burgemeester Schram van Chaem weet maar al te goed dat het mis gaat, wanneer de investeringen stop gezet worden en het comite gaat “freewheelen". De koers van Chaam moet elk jaar aantrekkelijker worden. Dan zal men in Chaam blijven rijden, zelfs tot de wielerwedstrijd als folklo­ristisch feest wordt aangeduid.

KLASSIEKE KERMISKOERS

Chaam is in de loop der jaren veel veranderd. De coureurs rijden nog steeds op een parcours in de vorm van een acht, dat ook nog eens acht kilometer lang is. Vroeger bestond het voor een deel uit zware, smalle “assepaden". De deelnemers zwoegden urenlang door wokken stof en zagen er tenslotte uit als schoorsteenvegers. Die slechte paadjes werden veranderd in smalle asfaltwegen. De koers veranderde daardoor van ka­rakter. Hij werd sneller, maar ook het aantal kilometers nam toe. Ondanks die veranderingen groeide het aantal toeschou­wers. Velen kwamen voortaan daags voor de wedstrijd om zeker van een goede plaats te zijn. En als men die tienduizen­den nu zou vragen of zij een hele dag lang van wielersport kunnen genieten, of het spel voor hen de gehele dag boeiend bleef, dan zouden velen van hen ons moeten antwoorden: dat geloof je toch zelf niet! Chaam heeft voor elke wielerfan wat te bieden. Er wordt in de vroege morgen al begonnen met de nieuwelingen. En op de voormiddag rijden daarna nog de ama­teurs. De hoofdschotel vormen 's middags de profs. Wie op een bepaald ogenblik geen directe interesse meer heeft, die laat in een cafe of in een tent de wielersfeer over zich heen spoelen.

Chaam is een klassieke kermiskoers van het zuiverste water, maar dan voor de vedetten uit het Europese wielerspel. Zij kan er rustig gedijen, zolang Chaam niet verandert: rijen een­voudige huizen, met cafe's en winkels, met paling- en snoep­kramen ervoor, schiettenten neergehurkt langs het parcours.

Het parcours slingert zich langs weiden en boerderijen, waar de zon op staat. Het zomert nagenoeg altijd als Chaam ver­reden wordt. En het publiek is in vakantiestemming. Het ver­scheurt zure en zoute haring, bijt in gebakken vis, “biert" en bouwt hele verhalen op over renners, die een demarrage be­zaten als een scheermes. Het gaat met oude glorien om, trac­teert Pel en Wout en deze keer Bras en Pijn, die samen een ereronde reden omdat Bras met het jury-spelen gaat stoppen.

Het publiek in Chaam heeft de gehele dag wel iets te doen. Het is met zichzelf bezig, met de koers, met de majorettes van North State; het verveelt zich niet, omdat hat vakantie viert en vooral niks te doen wil hebben.

Dat was Chaam, ook dit jaar. Weer heel veel publiek, zelfs zoveel dat het vaak op de weg stond en achterblijvende pech­vogels geen schijn van kans gaf om terug te komen. Burge­meester Schram en drukke Sjef de Jong hadden zich wel zor­gen gemaakt over de moeilijkheden met het programma ten­gevolge van de Belgische concurrentie, maar Theo Baelemans zorgde dat Anquetil, Balmamion, Rudi Altig, Post, Janssen met zijn gehele Tourploeg toch present waren.

LATE ONTKNOPING

De groten van het ogenblik werden aan de start enthousiast ontvangen, omdat het verloop van de koers nog verwachtingen kon wekken. Maar wie verwacht had, dat de halfgoden uit de Franse Tour of van de Europese wielerwereld in de Achtse Chaam tot een vier-uurs bombardement zouden overgaan, kwam 's avonds bij de finish onder de kerktoren tot een sma­lend boe-geroep. De halfgoden waren met hun roem en glorie naar Chaam gekomen om daarmee luister aan het wieler­evenement bij te zetten. Zij waren de onmisbaren. Koers reden zij, die belang hadden bij een zege in een wedstrijd van inter­nationale vermaardheid of die “gezien" wilden worden. Bijvoor­beeld een Gerard Vianen, die al meteen na het vertreksein in de ruimte sprong en Post en Pieterse uit het kleurige peloton lokte. Het was strovuur. Jos van der Vleuten, die voor de her­denking van Simpson aan de start door zijn fans als een vorst ontvangen was, kreeg ook deze keer weer met pech te kampen. En ook nu weer moest hij na een vergeefse achtervolging het strijdtoneel ontgoocheld verlaten. Hij was in deze Acht een man geweest, die door een overwinning kleur aan de wedstrijd had kunnen geven en voldoening bij de kijkers had kunnen opwekken.

Nadat „de Vleut" verdwenen was, scheen Gerben Karstens zijn overwinning van het vorig jaar te willen prolongeren. Hij kreeg natuurlijk Bart Zoet mee. Toen zich Schuuring meldde, even­als Frans Brands en Henk Peters, zaten er een stel sterke vlakkebaanrijders bij elkaar, die zelfs anderhalve minuut uit­liepen. Jongeren als Ottenbros, De Jager, Dolman, Knops etc. hesen de stormbal, nadat er 120 km gekoerst was.. Zelfs Rudi Altig liet zich zien, zodat ook de renommee's de voetriempjes moesten aantrekken. Twintig kilometer voor het einde, toen premieplukker Brands ook tot de orde geroepen was, vond een hergroepering plaats. Het bleef echter onrustig. Een nieuwe attaque van Karstens was echter niet meer te verwachten. Men zat meteen op zijn wiel als hij van het zadel kwam. De Belgen Paul en Willy in 't Ven, Verschueren liet men evenmin ont­snappen.

In de laatste ronde gelukte het de kersverse Rotterdamse prof Johnny Brouwer toch om weg te komen. Toen Vianen en De Roo bij hem sprongen en hard doorgingen, was de beslissing gevallen. In de eindspurt was Jo de Roo sneller dan Vianen. Op bijna een minuut arriveerde het peloton met Altig, Anquetil, Janssen enzovoorts.

KNAPPE ZEGE

Bij de amateurs hebben de deelnemers aan de Tour de 1'Avenir geen overwicht ten toon kunnen spreiden. Jan, Hesse behaalde een knappe en zeker ver­

diende overwinning, maar niettemin was het een on­verwachte “klapper". Het publiek had namelijk ge­dacht, dat het een eindspurt tussen Pijnen en Wagtmans zou worden, waarvan men het resultaat nog wel eens zou willen zien. Het kwam geheel anders uit.

Wagtmans zat het weer niet mee. Hij had gedacht aan­sluiting te kunnen krijgen met een groep van zeven renners, die na 30 km al ont­snapt waren. Het was een sterke groep met Bols, Van Katwijk, Duyndam, Van Kessel, Spetgens„ Franken en Boonstra, die het zeker wel zou houden als er door­gezet werd. Wagtmans bleef echter tussen vluchters en peloton hangen, zodat hij tenslotte terug moest. Een uur voor het einde meende Van Katwijk de kopgroep te moeten achterlaten, doch 't gevolg ervan was, dat de sa­menwerking ineenstortte.

Duyndam en Schepers ach­terhaalden en losten hem. Intussen profiteerde het op gang gekomen peloton van de tweespalt en slokte alle vluchtelingen op.

Het compacte peloton ging de laatste halve ronde in, zo­dat een massale eindspurt verwacht kon worden. Het liep evenwel anders dan ver­wacht werd. Jan Hesse kon in de laatste kilometers ont­snappen. De eindspurt van het veld werd gewonnen door Bennie Groen voor Wagtmans en Pijnen.

Bij de nieuwelingen ging de overwinning voor de derde keer naar een Oosterling. Wicher Vlot won de spurt van de kopgroep. Jan Aling, de Nederlandse kampioen, die zondag een ernstige val maakte en een beenblessure opliep, eindigde toch nog op de tiende plaats.

Beroepsrenners: 1. Jo de Roo, Kruiningen, 160 km (20 ronden) in 3.45.83; 2. Gerard Vianen, Kockengen, z.t.; 3. Johnny Brouwer, Rotterdam, z.t.; 4. Alfons Debal, Belgie, 3.46.10; 5. Dies Kosten, Kapelle, z.t.; 6. Peter Post, Amstelveen, z.t. ; 7. Jo van Seggelen, Budelschoot, z.t. ; 8. Cees Lute, Castricum, z.t.; 9. Henk Nbdam, Zundert, z.t.; 10. Marinus Paul, Den Haag, z.t. ; 11. ex aequo het peloton in dezelfde tijd als Debal, met onder andere Altig, Anquetil, Jan Janssen, Karstens, Lykke, Otten­bros, Dolman, Maliepaard, Wright, Johnny Schleck, Alain le Graves, Jan Hugens, Paul in 't Ven.

Amateurs: 1. J. Hesse, Arnhem, de 120 km in 2.18.14; 2. B. Groen, Steenwijk, op 3 sec.; 3. R. Wagtmans, St. Willebrord, z.t.; 4. R. Pijnen, Woensdrecht, z.t. ; 5. G. Minneboo, Heenvliet, z.t. ; 6. R. Cornelisse­Amsterdam, z.t.; 7. A. Duyker, Beverwijk, z.t.; 8. D. Holst, Amster­dam, z.t.; 9. J. Zoetemelk, Rijpwetering, z.t.; 10. J. Freijters, Weelde^­(B.) z.t. ; 11. P. Kettenis, Den Haag, z.t. ; 12. J. van Katwijk, Oploo , z.t. ; 13. G. Leferink, Haaksbergen, z.t. ; 14, B. Minekus, Zuidland, z.t. ; 15. H. Tesselaar, Kalverdijk, z.t.; 16. W. Liebrechts, Vlaardingen, z.t.; 17. L. Duyndam, Honselersdbk, z.t.; 18. C. Groenewegen, Amsterdam, z.t.; 19. T. Gruyters, Stiphout, z.t.; 20. J. Bols, Hoogeveen, z.t.

Nieuwelingen: 1. W. Vlot, Wanneperveen, 80 km in 1.56.48; 2. P. van Katwijk, Oploo, z.t. ; 3. C. Nuyten, Bergen op Zoom, z.t. ; 4. J. Ooster­beek, Halfweg, 'z.t. ; 5. H. Kuyper, Denekamp, z.t. ; 6. H. van Zandbeek, Vught, 1.57.25; 7. C. Priem, Ovezande, z.t.; 8. K. Keybeck, Schaesberg, z.t.; 9. J. Deckers, Guttecoven, 1.57.42; 10. J. Aling, Bur­ne, z.t. ; 11. H. Homan, Enter, z.t. ; 12. J. Janssen, Reusel, z.t. ; 13. H. Kooken, Grevenbricht, z.t. ; 14. J. Groeneveld, Haarlem, z.t. ; 15. J. Cornelissen, Nijmegen, z.t.

 

CLINGE (18 juli).1967

Amateurs: 1. A. Deelen, 2. Frits Hoogerheide, 3. Adrie Wouters,

 

COEVORDEN (4 mei).1967

Amateurs: 1. Theo Oudshoorn, 2. Cor Smouter, 3. F. Scheuneman,

 

CUYK (25 juni).1967

Adspiranten: 1. J. Breure, 2. Gerrie Glas, 3. M. Peeters,

Amateurs: 1. Rudi Liebrechts, 2. Mary van Venrooy, 3. Peter vande Donk,

Nieuwelingen: 1. Adrie Cardol, 2. Arnold Voogd, 3. Mathijs de Koning,

 

DE LUTTE (6 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. Rinie van Lieshout, 3. Johan Krake,

Nieuwelingen: 1. Gerrie Bruinsma, 2. Wicher Vlot, 3. C. Boecholtz,

 

DE WIJK (27 maart).1967

Amateurs: 1. H. Benjamins, Hollandscheveld, 72 km in 1.52.35; 2. H. Smit, Groningen; 3. J. Bols, Hoogeveen; 4. N. Been, Eelderwolde; 5. B. Groen, Steenwijk; 6. F. Niemeyer, Hengelo; 7. H. Klein, Barnflair; 8. R. van der Velde, Epe; 9. D. Middelveld, Hoogeveen; 10. G. San­ting, De Wijk.

Nieuwelingen: 1. W. Vlot, Wanneperveen, 50 km in 1.20.10; 2. H. Kui­per, Denekamp; 3. A. Hekkelman, Steenderen; 4. J. Aling, Bunne; 5. A. Hofman, Eenrum.

Adspiranten: 1. A. Wiegersma, Drachten, 22 km in 40.10; 2. A. Dijk­stra, Drachter Compagnie; 3. M. de Vries, Amersfoort.

 

DE WILP (12 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Mathe Pronk (’t Zand), 2. Klaas Stobbe ( De Wilp), 3. Dries van Wijhe (Oosterwolde), 4. Anne Koster (Leeuwarden), 5. Dick Zeman (Hoogkarspel), 6. G. Mooy (Limmen), 7. H. Jurgens (Duitsland), 8. W. Hoekstra (Ureterp), 9. W. Schmink (Duitsland), 10. A. Stet (Heerhugowaard),

 

DELDEN (18 juni).1967

Nieuwelingen: 1. H. Homan (Enter), 2. J. Holbert (Wierden), 3. F. v. Duren (Zwolle), 4. T. kesmer (Amersfoort), 5. M. Middeljans (Vroomshoop), 6. G.v.d.berg (Zwolle), 7. T.v. Dam (Zwolle), 8. A. Wigger (Rossum), 9. A. de Wit (Meppel), 10. A. Nakken (Akmelo),

Adspiranten: 1. A. van Lieshout (Mierlo), 2. H. v. d. Heuvel (Denekamp), 3. J. Krake (Enter),

 

DELFT (27 juni).1967

Amateurs: 1. Michel Bertou, 2. Jan Peetoom, 3. Wim Bravenboer,

 

DELTA TOUR (17 juni).1967

Nieuwelingen: 1. Karel Keijbeck, 2. Leon Schrauwen, 3. Ferry Buermans,

 

DEN BOSCH (24 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. H. v. Vught (Boxtel), 2. G. Maurix (Den Dungen), 3. T, Franken (Tilburg), 4. F. Lachterop (Amsterdam). 5. R. Kraan (Oudewater), 6. S. Berkhout (Schipluiden), 7. F. Soetekouw (Nijmegen), 8. R. Roks (Sint Willebrord), 9. Leliaerd (Helvoirt), 10. B. v. Dordt (Rotterdam).

Nieuwelingen: 1. Evert Diepeveen, 2. G. van de Berg, 3. T. Zoontjens,

Adspiranten: 1. Henk van Dongen, 2. Cees van Bragt, 3. Cees van Bergen,

 

DEN DUNGEN (16 april).1967

Amateurs (100 km): 1. H. Jansen, Westzaan, in 2.30.51; 2. R. Cornelis­se, Amsterdam; 3. H. van Vught, Boxtel; 4. J. Brouwer, Rotterdam; 5. A. Koster, Leeuwarden; 6. J. Hesse, Arnhem; 7. B. Solaro, Den Bosch; 8. T. van der Valk, Voorschoten; 9. D. Holst, Amsterdam; 10. G. Thijssen, Groesbeek.

Nieuwelingen (50 km): 1. J. Vlastuin, Scherpenzeel, in 1.15.52; 2. P. de Vos, Rijsenhout; 3. A. Cardol, Bilthoven; 4. G. Krom, Haarlem; 5. J. Cornelisse, Nijmegen.

Adspiranten (25 km): 1. G. Fens, Amsterdam, in 40.15; 2. C. van Ber­gen, Alphen; 3. J. Breure, Vijfhuizen.

 

DEN DUNGEN (10 SEPTEMBER).1967

Adspiranten: 1. Rinus Remijn, 2. Frans van Lokven, 3. A. de Jager,

Amateurs: 1. Bart Solaro, 2. Gerrie Maurix, 3. Peter vande Donk,

Nieuwelingen: 1. A. Verbeek, 2. J. Theunissen, 3. de Brouwer,

 

DEN HAAG.BETJE WOLFSTRAAT (12 juli).1967

Amateurs: 1. Michel Bertou, 2. Piet Legierse, 3. Wim Paul,

 

DEN HAAG.BOUWLUSTLAAN (21 juni).1967

Amateurs: 1. Jan Peetoom, 2. Leo van de Berg, 3. Karel Hamelink,

 

DEN HAAG.CAPITOL (5 mei).1967

Adspiranten: 1. Ben Jurriaans, 2. J. Breure, 3. Theo van de Leijst,

Amateurs: 1. Harrie van Leeuwen, 2. Han Vogelaar, 3. Cor Faber,

 

DEN HAAG.ZUIDERPARK (5 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Piet Kettenis, 2. Jan Bakker, 3. C. Kouwenhoven,

 

DEN HAM (2 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Bennie Groen, 2. Henk Nieuwkamp, 3. Pier Dijkstra,

 

DEN HELDER (4 mei).1967

Adspiranten: 1. Roel van Berkel, 2. D. de Reus, 3. Nico Moeilijker,

Amateurs: 1. Piet Tesselaar, 2. Hans Tesselaar, 3. Piet Hoekstra,

Nieuwelingen: 1. Piet Neeskens, 2. R. Kappelhof, 3. Dick Groen,

 

DENEKAMP (20 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Anne Wiegersma, 2. Arie Bakker, 3. Johan Krake,

Amateurs: 1. Theo Meijer, 2. Wim Neeskens, 3. Evert Dickhof,

Nieuwelingen: 1. Albert Hulzebosch, 2. Bert Bathoorn, 3. Louis Westrus,

 

DEURNE (23 juli).1967

Adspiranten: 1. Gerry Gijsbers, 2. Fons van Katwijk, 3. Leo van Zeeland,

Amateurs: 1. Jac van Kessel, 2. Jan Jansen, 3. Norman Koelemij,

Nieuwelingen: 1. Piet van Katwijk, 2. Jan Adriaans, 3. Geert Oosterbosch,

 

DEVENTER (17 juni).1967

Amateurs: 1. Evert Dickhof (Oosterwolde), 2. Melle Jongkind (Aalsmeer), 3. J. Dickhof (Oosterwolde), 4. R. Vreeburgh (Veghel), 5. A. van de Ploeg (Baarn), 6. H. Egberts (Zutphen), 7. Th. Meijer (Denekamp), 8. C. Smits (Rotterdam), 9. H. Hoekstra (Ureterp), 10. N. Nijhoff (Oss),

 

DIDAM (30 juli).1967

Adspiranten: 1. Roel van Berkel, 2. Jan Bakker, 3. A. de Boer,

Nieuwelingen: 1. Cees van de Pol, 2. Juul Bruessing, 3. Jan Oosterbeek,

 

DIEREN (29 juni).1967

Amateurs: 1. Anne Koster, 2. Fred Niemeijer, 3. Henk Nieuwkamp,

 

DIEREN (30 SEPTEMBER).1967

Gazelle-wielerronde van Dieren volkomen geslaagd festijn

Spurtduel Rik van Looy (winnaar) Eddy Merckx vormde apotheose

Dat de wielersport ook in Oost-Nederland zeer in trek is waar het wedstrijden op het allerhoogste niveau betreft, kwam jongstleden zaterdag 30 September weer eens duide­lijk naar voren in de zeer geslaagde Ronde van Dieren. Ter gelegenheid van het 75-jarig bestaan van de Gazelle-Rijwiel­fabrieken werd genoemde wielerronde onder auspicien van deze jubilerende onderneming en met medewerking van vele andere bedrijven uit de Gelderse Achterhoek, georga­niseerd; waarbij Inter Sport en de Emper Tour Ploeg uit Voorst het weer technische gedeelte van deze wedstrijd voor hun rekening namen.

Het werd een aantrekkelijke koers, een race over dik honderd kilometers, welke door ruim vijftienduizend toe­schouwers werd bijgewoond. Na diverse ontvluchtingen kwam uiteindelijk een zeer gerenommeerde tienmanssterke kopgroep tot stand en daaruit spurtte Rik van Looy met een „alles of` niets" rush voor zijn jonge landgenoot in wereldkampioen Eddy Merckx, alsmede voor onze geweldig op dreef zijnde Harrie Steevens naar de eerste plaats.

Voordat het gevecht der groten werd gade geslagen, kwa­men vele genodigden bijeen in de originele “Peerdestal" van Ellecom. Daar werd door Gazelle-directeur, de heer W. Breukink, enkele prettige woorden gesproken en liet ook de heer W. van Steenbergen als vice-voorzitter der KNWU­Sportcommissie duidelijk uitkomen, welke bewondering men in deze kringen heeft voor het vele werk dat Gazelle voor de wielersport verricht. Ook werd mevrouw Breukink, de moeder van genoemde directeur, nog even in deze speech betrokken, terwijl ploegleider Ton Vissers werd geprezen voor de correcte wijze waarop hij zijn ploeg leidt.

Een uiterst gezellige koffietafel, waarbij het trio “Staas" zeer welluidende muziek liet horen, besloot deze intieme bijeenkomst en toen begaf het gezelschap zich naar Dieren, waar de belangstelling zich op de koers concentreerde.

GOLVEND KARAKTER

Na de ereronde van Eddy Merckx, Jan Janssen en de twee Nederlandse tennismatadoren Tom Okker en Jan Hajer in de prachtige open sportwagen, trokken ruim zestig profes­sionals de riempjes strak. De wedstrijdvlam laaide gelijk hoog op. Leo Duyndam en Peter Heijnig trokken weg, maar onder impuls van Gerard Vianen werd deze onverwachte en wat verraderlijke plooi weer glad gestreken. Kort daarop probeerde Jan Hugens het, doch ook dat mislukte. Evenals trouwens de poging die Cees van Espen, Jo van Seggelen, Bart Zoet, Piet Braspennincx en Jo de Roo vervolgens ondernamen. De strijd bleef echter een golvend karakter behouden, want nauwelijks was de zaak op orde, of nieuwe recalcitranten smeten de boel weer in wanorde. Na vijftien van de 65 te rijden ronden trokken Bart Zoet en Cees van Espen opnieuw weg; zij bleven enige ronden alleen om daarna plaats te moeten maken voor Peter Post en Piet Braspennincx, die met hun demarrage feitelijk de sleutel in het slot staken. Fluks reageerden Gerard Vianen en Harrie Steevens, die beiden hun goede posities in het Cabal­lero-klassement in gevaar zagen komen (voor de start had­den Post, Steevens en Vianen afgesproken er wel degelijk om te rijden!), terwijl ook Willy Derboven zijn opgelegde taak van bewaker zeer conscientieus opvatte.

De “brandmelder" werd nu in volle hevigheid ingedrukt, vooral omdat wereldkampioen Eddy Merckx, verder Rik van Looy, Jo de Roo, Bart Zoet en Cees van Espen ook tot actie overgingen. Merckx, een zeer uitzonderlijk toonbeeld van de ware sportman, liet zich niet alleen maar zien omdat het startgeld zo aantrekkelijk is, hij wilde de vlucht van Post wel degelijk intomen. Hij zweepte het tempo enorm hoog op en het duurde dan ook niet lang of de twee vijftal­len vloeiden vooraan samen. Daarmede was de beslissing geforceerd, want ofschoon eerst Jan Janssen zich met alle energie nog aan de leiding van het peloton plaatste en rondenlang de jacht leidde, tegen het geweld dat de kop­groep wist te ontwikkelen viel niets meer in te brengen. Later togen evenwel Leo Duyndam en Huub Zilverberg nog op pad, zij kwamen los van de groep en tot op een halve ronde van de uitlopers te liggen, maar aansluiten was er niet meer bij. De tien vooraan maakten hun ronde voor­sprong waar en toen moest in de eindfase de eindsprint beslissen wie de sterkste zou zijn.

Van Looy, twee maal wereldkampioen en nu duidelijk in de schaduw van zijn grote opvolger Eddy Merckx, wilde niet wijken. Hij plaatste zich voor het ingaan van de laatste bocht aan de leiding, sneed rakelings langs de trottoirband, coupeerde enigszins de verrassend buitenom komende Har­rie Steevens en klopte Merckx met meer dan een kwart wiel. Voor Van Looy, die volgens velen in zijn “herfst­dagen" is, betekende Dieren zijn negentiende overwinning van dit jaar. Geen wonder dat de sympathieke geweldenaar uit Herenthals intens blij was, opnieuw had hij het hoofd kunnen bieden tegen de aanstormende jeugd.

De Ronde van Dieren is dus geslaagd en volgend jaar zal er waarschijnlijk opnieuw een dergelijke koers worden ver­reden, want directeur Wim Breukink die ook als coach van de Nederlandse tennissers optreedt, wil per se de lijn door­trekken. Gelukkig maar, want het is toch algemeen merk­baar dat de professionele wielersport zich in een wat gun­stiger daglicht gaat afsteken. De renners rijden met het hart van amateurs, de jeugd knalt en vlamt er tegenaan, geeft de toeschouwer, die ook in Dieren een „vrij entree" had, de gelegenheid het mooie van de goed bedreven wielersport met eigen ogen te aanschouwen. Juist daarom is het te hopen dat men doorgaat met wedstrijdorganisaties.BRON: JAN BALDER

Beroepsrenners: 1. Rik van Looy, Belgie 104 ~km in 2.22.06; 2. Eddy Merckx, Belgie; 3. Harrie Steevens, Elsloo; 4. Gerard Vianen, Kockengen; 5. Peter Post, Amstelveen; 6. Jo de Roo, Kruirringen; 7. Willy Derboven, Belgie; 8. Bart Zoet, Waarde; 9. Cees van Espen, Arnhem; 10. Piet Braspennincx, Rijs­bergen; 11. op 1.43 min. Leo Duyndam, Honselersdijk; 12. Huub Zilverberg, Goirle; 13. op 1.50 min. Cor Schuuring, Amsterdam; 14. Jan Schroder, Koningsbosch; 15. Jos van der Vleuten; 16 op 2.14 min. (een ronde) Wim Schepers, Stein; 17. Jan van der Horst, Haarlem; 18. Harm Ottenbros, Alkmaar; 19. Jules van der Flaas, Belgie; 20. Rinus Paul, Den Haag; 21. Maarten Breure, Rotterdam; 22. Andre van Middelkoop, Rotterdam; 23. Jo van Seggelen, Budelschoot; 24. Wim van Smirren. Amsterdam; 25. Henk Peters, Haarlem; 26. Jef Drummen, Bemelen; 27. Jean Tummers, Maastricht; 28. Leo Knops, Spekholzerheide; 29. Marcel Maes, Belgie; 30. Piet Steenvoorden, Heemstede.

Nieuwelingen: 1. Jan van Beek, 2. Arnold Voogd, 3. Jan Vlastuin,

 

DINTELOORD (22 juli).1967

BART ZOET SPURTTE 'T SNELST IN DINTELOORD

Lange tijd heeft Bart Zoet een ondergeschikte rol moeten spelen! Bijna het gehele voorbije wielerseizoen kon hij maar niet de „forme" vinden, die hem vorig jaar zoveel succes bracht. Het geleek erop alsof hij in de vergeethoek was geraakt, maar nu, in de vorige week zaterdagmidag verreden profronde van Dinteloord, was hij er toch weer. Met een vlammende eindspurt trok hij naar de zege, een verheugende prolongatie.

Daze triomf werd evenwel pas in de allerlaatste koersfase behaald, want eerst waren er anderen geweest, die de touwtjes het stevigst in handen hadden. Dat waren namelijk Jan Hugens an Cees van Espen, die met twintig seconden voorsprong lange tijd voor de meute uitraasde en vervolgens het Caballero-tweetal Harrie Steevens-Gerard Vianen. Zij gingen halverwege (na 60 kilometer) aan de haal en even geleek het erop det de strijd beslist was. Het peloton begon echter aan een hevige tegenattaque, Vianen kon de tempo­verhoging van Steevens niet meer volgen en gaf er de brui aan. Doch ook de Limburger werd even later weer ingerekend en toen begon het er op te lijken dat een massaspurt uitspraak moest doen. In de allerlaatste ronde knalden echter John Brouwer, Peter Heijnig, Karel Layten en Bart Zoet weg. In de spurt won deze laatste op aan been ...

Beroepsrenners: 1. Bart Zoet, Waarde 120 km in 3.14.03; 2. John Brouwer, Rotterdam; 3. Karel Layton, Breda; 4. Peter Heijnig, Rotterdam; 5. op 4 sec. Cees Lute. Castricum; 6. Cor Schuuring, Amsterdam; 7. Alphons de Bal, Belgie; 8. Harrie Steevens, Elsloo; 9. Harm Ottenbros, Alkmaar; 10. Gerard Vianen, Kockengen; 11. Jan Harings, Scheulder; 12. Jo van Seggelen, Budelschoot; 13. Piet Bras­pennincx, Rijsbergen; 14. Rik Wouters, Baarle-Hertog; 15. Jan Schroder, Ko­ningsbosch; 16. Nol Kloosterman, Leiden; 17. Henk Peters, Haarlem; 18. Marinus Hoogerland, Kapelle; 19. Piet Steenvoorden, Heemstede; 20. Bas Malie­paard, Willemstad.

Dames: 1. Keetie Hage uit Sint Maartensdijk, de 30 km in 59.03; 2. Eef Helder, De Woude; 3. Jenny Jonkers, Gameren; 4. Bella Hage, Sint Maar­tensdijk; 5. Irene Paul, Den Haag; 6. op achterstand Truus Smulders, Gerwen; 7. Tine Lazeroms, Zegge; 8. Hennie Hondeveld, Laren Gelderland; 9. Anneke van Doesburg, Werkendam; 10. Ciska Hage, Sint Maartensdijk.

 

DIRKSLAND (15 april).1967

Amateurs (100 km): 1. G. Velthuizen, Maasdam, in 2.21.37; 2. A. Jong­kind, Aalsmeer; 3. M. Pennings, Nieuw-Vennep; 4. W. Bravenboer, Rotterdam; 5. M. van Groezen, Made; 6. J. Buis, Zwanenburg; 7. L. Poortvliet, Herkingen; 8. J. van de Haar, Moordrecht; 9. H. Vogelaar, Rotterdam; 10. S. van den Burgh, Berkel.

Nieuwelingen (60 km) : 1. C. Wigchert, Santpoort, in 1.22.14; 2. N. de Koning, Scherpenzeel; 3. F. Schutter, Heemstede; 4. J. Groeneveld, Haarlem; 5. P. Diepenveen, Bilthoven; 6. J. Huis, Heerlen; 7. R. Roks, St. Willebrord; 8. B. van der Hulst, Zoeterwoude; 9. P. Neeskens, Haarlem; 10. A. Kuzee, Capelle.

 

DODEWAARD (6 mei).1967

Adspiranten: 1. Hams Koot, 2. 3.

Nieuwelingen: 1. Joep Scholten, 2. Evert Diepenveen, 3. Cees van de Pol,

 

DOETINCHEM (23 juli).1967

Amateurs: 1. Fred Niemeijer, 2. Henk Nieuwkamp, 3. Wim Neeskens,

Nieuwelingen: 1. Albert Hulzebosch, 2. Hennie Kuiper, 3. Mathijs de Koning,

 

DOORNSPIJK (7 juli).1967

Adspiranten: 1. G. Dijkgraaf, 2. E. Pieper, 3. Rinze Bos,

Amateurs: 1. Fedor den Hertog, 2. Aldert Jongkind, 3. Henk van de Spreng,

 

DOORNSPIJK (4 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Fedor den Hertog, 2. --- 3. ---

 

DORDRECHT (5 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Gerrie Veldhuizen, 2. Tonnie Barten, 3. C. Kuis,

Nieuwelingen: 1. Jan Groeneveld, 2. Siem Noordzij, 3. Mathijs de Koning,

 

DORDRECHT.OMLOOP VAN DE ALBLASSERWAARD (23 SEPTEMBER).1967

GERRIE VELDHUIZEN STERKSTE IN

                                WIELERRONDE VAN ALBLASSERWAARD

Ter gelegenheid van de opening van de nieuwe brug welke tussen Dordrecht en Papendrecht over de samenvloeiing Noord en Beneden Merwede is geslagen - een boogspanning van een kilometer lengte - organiseerde de Dordtse wielervereniging De Mol vorige week zaterdag een grote wegwedstrijd door de Alblasserwaard.

„Het heeft", zo deelde de actieve Hans Vleugel van De Mol aan ons mede, „heel wat voeten in de aarde gehad eer deze koers, waarvan wij een jaarlijks terugkerend evenement willen maken, in kannen en kruiken was. Te elfder ure kwamen de vereiste vergunningen toch af, zodat ons vele werk in de voorbije maanden toch met een echt te verrijden wed­strijd beloond kon worden."

Ook hier moesten de renners, evenals in de Vierstromenlandronde van Tiel een tamelijk zwaar parcours berijden, daarbij tweemaal langs de rivier Alblas of Graafstroom komend.

Winnaar van deze levendige wedstrijd werd tenslotte de jonge Gerrie Veldhuizen uit Maasdam, die na de lange reeks Wout Bos, Adrie van Steenselen ,Jo de Haan, Arie den Hartog en Dick Groeneweg ook al uit de Hoeksche Waard komt. Ongetwijfeld zal ook deze renner in de toe­komst nog meer van zich doen spreken! Veldhuizen maakte deel uit van een kopgroepje van zes renners, dat zich na zeventig kilometer (nabij Oud-Alblasserdam) wist los te maken. Men verkreeg een voorsprong van ruim anderhalve minuut op een volgersgroepje dat vijftien renners omvatte.

Amateurs: 1. G. Veldhuizen, Maasdam, 110 km in 2.41.50; 2. G. van Hemert, Werkendam; 3. C. Rentmeester, Ovezande; 4. S. van den Burgh, Berkel; 5. B. Breur, Oude Tonge; 6. P. Legierse, Den Bommel; 7. op 1.32 min. C. Leunis, Amsterdam; 8. W. Bravenboer, Rotterdam; 9. M. van der Klooster, Rotterdam; 10. C. Schijf, Rijnsburg; 11. G. Zantingh, Aalsmeer; 12. M. Bertou, Den Haag; 13. P. Barend­regt, Alblasserdam; 14. F. Bosmans, Rotterdam; 15. T. Schilperoord, Zwijndrecht.

Adspiranten: 1. Theo van de Leijst, 2. Ben Jurriaans, 3. Rob Aversteeg,

Veteranen: 1. Arie Vroege, 2. Nico Withoud, 3. A. Berghaan,

 

DORPENOMLOOP VAN DRENTE (17 juni).1967

JAN HESSE spurtte naar zege in

                                 6e Dorpenomloop van Drenthe

„Eindelijk, eindelijk! 't Jonge, 't jonge wat ben ik blij!" Deze woorden rolden over de lippen van de 23-jarige Jan Hesse uit Arnhem, toen hij in een genadeloze eindspurt zijn metgezellen Piet Kettenis, Rink Cornelisse en Ge van den Winden resoluut terugwees voor de eindzege van de zesde Dorpenomloop van Drenthe. Bijna had Kettenis, die als „vreemdeling" bij de drie Vredestein-renners zat, nog het alaude gezegde: „twee (nu drie) honden vechten om een been, de derde (nu vierde) gaat er mee heen" op kundige wijze geinterpreteerd, maar de attente Hesse zag het gevaar in en liet zich de zege - zijn eerste in een van stad tot stad-wedstrijd - niet meer ontnemen. Hij was er zelf teveel op “gebrand".

In deze wedstrijd, die een nogal vlak koersverloop kende, had Jan Hesse de kans op winst goed geroken, vooral omdat zijn formatie Vredestein met drie man goed ver­tegenwoordigd was in de elfmanskopgroep. Hij, de latere winnaar, Van der Winden en Cornelisse gingen met nog twaalf kilometer te rijden - in de straten van Beilen - aan de haal en het gelukte slechts de werkelijk groots rijdende Piet Kettenis zich bij hen te voegen. De anderen, te weten Anne Koster, Bennie Groen, Gerard Santing, Henk Luchies, Jo Wilkens, Ties Franke en de winnaar van vorig jaar, Jan Bols, moesten met lede ogen toezien, hoe zij zonder pardon werden afgehaakt, hoe voor hen de weg naar de ereplaatsen met brio werd afgesneden .....

DE KNUPPEL IN 'T HOENDERHOK

Het startsein was nog maar nauwelijks door de Burge­meester van Assen, de heer Mr. P. J. Agter, gegeven of Jan Buis Bzn. kwam met een kapot stuur langs de weg te staan. Voor hem was het afgelopen; dit in tegenstelling tot de Groninger Henk Brand die na een lekke band een wiel kreeg toegereikt van Jan Pol uit Nieuw-Roden. Een nobele daad, maar men rijdt toch allereerst voor zichzelf. Of niet soms?

In hoog tempo snelde men via Loon en Gasteren naar Oude Molen, waar een valpartij alle verdere illusies ontnam aan Jurrie Dokter (won de Ronde van Drenthe 1961) en Ted Blom.

Na achttien kilometer - in de buurt van Zuidlaren - gooiden Henk Luchies, Harm Rutgers, Jan Palland, Jan Meek, Max Veenhuis en Jo Wilkens de knuppel in het kake­lende hoenderhok. Zij veroverden slechts enkele tientallen meters, maar toen de balans bij Gasselte eens werd opge­maakt bleken dertien renners - nu echter zonder Meek en Veenhuis - zich aan de leiding te hebben genesteld. Wiebe Boonstra en Johan Pluimers hadden het veld moeten ruimen door een lek bandje en konden zich eveneens gaan melden voor bijschrijving op de lange lijst van opgevers, want van de 140 gestarte renners waren er op dat moment (na 45 kilometer!) nog maar zo'n zestig “pedaalridders" in de strijd, ...

Wie er aan de kop zaten? Wel: Piet Kettenis (strijdlustigste renner van deze 145 kilometerslange wegwedstrijd), Anne Koster, Gerard Santing, Ties Franke, Bennie Groen, Jan Palland, Rink Cornelisse, Henk Luchies, Pier Dijkstra, Jo Wilkens, Jan Bols (kwam in de eindfase de „man met de hamer" tegen), Jan Hesse en Ge van der Winden. Het pelo­ton, zo daar nog sprake van was, werd daardoor nog verder uiteengeslagen, aan een hergroepering behoefde niet meer te worden gedacht. De slag was geslagen, al verloor men vooraan eerst Palland - moest lossen - en vervolgens Pier Dijkstra, die na daverende aanmoedigingen van „zijn" 'Schoonoord - de sterke Drent sleurde in deze plaats aan de kop van de “patrouille" - met een „lachend" achterwiel te maken kreeg. De arme Piet kreeg van zijn ploegleider een nieuw wiel, maar terecht (althans volgens de regle­menten) werd Dijkstra er op gewezen, dat zulks na 75 kilo­meter koers niet was toegestaan.

ELF MAN

In de kopgroep, die bij Oosterhesselen (94 kilometer) reeds een voorsprong noteerde van een minuut en vijftig seconden - opgenomen bij de ravitaillering -, bevonden zich dus maar liefst acht renners uit Noord- en Oost-Neder­land. Zouden zij de zege in “eigen huis" houden, zouden zij het hoofd kunnen bieden aan de mannen uit andere wind­streken?

Neen, want het was Piet Kettenis die zich heftig begon te roeren en hen bijna de adem afsneed. Zijn scherpe demar­dages werden evenwel teniet gedaan door onder andere Groen, Hesse, Wilkens, Luchies en Santing. Hetzelfde lot onderging Ge van der Winden die bij Wijster, met nog 22 kilometer te gaan, eens alle registers opentrok en naarstig naar de grootste winst solliciteerde.

Inmiddels waren er uit de meute nog zes renners aan de aandacht ontsnapt en dat waren Nico Vermeulen, Cees Pootjes, Cor Baars, Jan Aldershof, Bram Breur en Wim van Dok, welke laatste onder de rook van Meppel zijn makkers moest laten gaan. De achterstand werd iets gereduceerd, maar gevaar hielden zij voor de elf koplopers niet meer in.

Zo kwam de slotfase aan bod en werd er in en buiten Beilen een hels vuurwerk ontstoken, dat we reeds aanhaal­den. Keiharde uitvallen, felle jachten met tenslotte de jump die Jan Hesse naar de overwinning deed reiken. Een aller­beste overwinning! BRON:BEN ZOMERDIJK

Amateurs: 1. J. Hesse, Arnhem, 145 km in 3.38.34; 2. P. Kettenis, Den Haag; 3. R. Cornelisse, Amsterdam; 4. G. van der Winder, Beverwijk; 5. op 22 sec. B. Groen, Steenwijk; 6. J. Wilkens, Gieten; 7. H. Luchies, Geesbrug; 8. G. Santing, De Wijk; 9. A. Koster, Leeuwarden; 10. J. Bols, Hoogeveen; 11. T. Franke, Assen; 12. J. Aldershof, Haarlem; 13. B. Breur, Nieuwe Tonge; 14. C. Baars, Haarlem; 15. N. Vermeulen, Amsterdam; 16. C. Pootjes, Amsterdam; 17. K. de Graaf, Hilversum; 18. F. Niemeijer, Hengelo; 19. D. Middelveid, Hooge­veen; 20. J. de Wit, Meppel; 21. B. Boom, Enter; 22. J. van Dam, Zwolle; 23. H. Warris, Loon; 24. H. Klein, Barnflair; 25. N. Bakker, Wieringermeer; 26. E. Brander, Groningen; 27. E. van Dijk, Almelo; 28. J. Konijn, De Weere; 29. W. van Dok, Grootebrock; 30. H. van de Brink, Oldebroek.

Ploegenklassement: 1. Vredestein 8 pt.; 2. 't Zuidenveld 46 pt.

 

DRACHTEN (30 SEPTEMBER).1967

Adspiranten: 1. Anne Wiegersma, 2. Henk Poppe, 3. Nico Mik,

Amateurs: 1. Fred Niemeijer, 2. Pier Dijkstra, 3. Henk Nieuwkamp,

 

DRIEL (2 juli).1967

Amateurs: 1. Jan Hesse (arnhem), 2. W. Neeskens (Borne), 3. P.v.d. Voort (Amsterdam), 4. H. Renschel (Aalsmeer), 5. A. Tukken (Goudriaan), 6. R. Bos Kampen), 7. J. Zomer (Zwanenburg), 8. J. van Driel (Werkendam), 9. A. Heemskerk (Ter Apel), 10. K. Plieger (Lexmond),

Nieuwelingen: 1. Joep Scholten, 2. --- 3. ---

 

DRONTEN (20 september).1967

Utrechtse veteraan

GERARD VAN SCHAIK

spurtte begerig naar erebeker

Der traditie getrouw werd de dag der clubkampioenschap­pen ook nu weer geopend door de veteranenwedstrijd om de erebeker. Een koers, die zes en twintig deelnemers aan de start bracht, onderweg een fikse strijd liet optekenen en aan de streep werd beslist door de vlammende eindspurt van de Utrechter Gerard van Schaik. Hij was er direct bij geweest, hield ook de “greep" op een paar vluchtelingen en was in de allerlaatste meters net even rapper dan de Zeven­hovenaar Wim van Trigt, die op zijn beurt de reputaties Arie Vroege en Willem Duyker duidelijk voor bleef.

Na de start moesten de veteranen er gelijk tegenaan, want een harde wind op kop maakte het verre van gemakkelijk. Alle demarrages werden in deze beginfase dan ook in de kiem gesmoord, temeer omdat de favorieten Arie Vroege, Willem Duyker, Jan Schipper, Herman Huf, Wim van Trigt, Cees van Dongen en Gerard van Schaik zich a1door in de eerste gelederen bewogen en met iedere ontsnapping meegingen.

Het tempo bleef hoog, de koers hard in zijn ontwikkeling, de strijd golvend van uitlooppogingen en tegenaanvallen.

Halverwege plaatsten Arie Vroege en Herman Huf een uit­valt, die wat onzuiver geleek door de haperende motor van de begeleidende motorordonnans. Men betichtte het twee­tal van stayeren, diende later zelfs een protest in, dat terecht werd afgewezen. Enfin, een heel spektakel kwam op gang, Vroege en Huf trokken zich er niets van aan en bleven wat vooruit om na een vijftal kilometers te worden ingehaald door Van Schaik, Duykers, Van Trigt, Delamarre, Beijer, Schipper, de gebroeders Van Dongen en Huizinga.

Ook nu kwam het spel goed op de wagen, want de ene demarrage na de andere volgde, het elftal bleef echter bij elkaar en ging een spannende finale tegemoet. Een eind­strijd, waaruit wederom een protest - de winnaar zou zijn belagers gehinderd hebben - werd geboren, maar die Van Schaik desondanks toch als de onbetwiste winnaar op het podium bracht.

SUGGESTIE

In het verleden hebben wij er al eens meer op aange­drongen, dat de veteranenwedstrijd om de erebeker feitelijk beduidend langer moest zijn. Vooral omdat de gedegen huisvaders zo verheugend veel enthousiasme weten op te brengen en voor menig jeugdig wielrenner niets meer of minder als een lichtend voorbeeld kunnen worden gesteld.

Nu weten we dat de dag, der nationale clubkampioen­schappen al overbelast is en dat de tijdnood als de directe oorzaak is aan te wijzen. Maar nu we in Oostelijk Flevo­land zo'n verheugende ruimte voor onze wielersport hebben gevonden, is het wellicht te proberen om de vete­ranen hun koers op het grote traject van de A- en B­ categorie te laten rijden. Men zou hen bij voorbeeld om half twaalf op pad kunnen sturen en dan zouden zij zo tussen kwart over een en kwart voor twee weer in Dron­ten terug zijn, ruim op tijd om de ploegen van genoemde categorieen niet in de weg te rijden.

Natuurlijk zal er bij doorvoering van deze suggestie, die de rechtstreekse hartewens is van alle veteranen, wat meer begeleiding van juryleden e.d. vereist zijn en zal men ook ter aankomst aanwezig moeten zijn, maar met een beetje goede wil, wat coordinatie en .... begrip voor deze zo vaak “vergeten" wielerklasse, is dat beslist te verwezenlijken. Laat hen in de wijdse, nog zo braak lig­gende Flevopolder de schade inhalen, die wegens een duidelijk gebrek aan koersen in het volle seizoen is opge­lopen.

BRON: JAN BALDER

Veteranen: 1. G. van Schaik, Utreaht, 34,5 km inn 56.40; 2. W. van Trigt, Zeven­wen; 3. A. Vroege, Arkel; 4. W. Duyker, Amsterdam; 5. S. Huizinga, Rotter­im; 6. J. Beijer, Zw1jndrecht; 7. H. Huf, Den Haag; 8. C. van Dongen, Amster­un; 9. W. van Dorgan, Amsterdam; 10. J. Schipper, Amsterdam; 11. C. Delamarre, Den Haag; 12. N. Roelofs, Arnhem, in 57.45; 13. J. Harmsen, Rotterdam; I. A. van der Veiden, Badhoevedorp; 15. D. Vroege, Arkel, in 58.20; 16. H. Kisser, Dordrecht; 17. H. Stouten, Amersfport, in 58.51; 18. M. Schoutema, Den Sag, in 59.19; 19. B. Kruit, Leiden; 20. M. Zaal, Harderwijk, in 1.04.48; 21. A. Croix, Amsterdam, In 1.08.93.

 

DRUNEN (18 juni).1967

Amateurs: 1. Evert Dickhof, 2. Henk van Vught, 3. Guus Leliaart,

Nieuwelingen: 1. Hennie van Zandbeek, 2. L. van Schie, 3. Cees Hogen Esch,

 

EDE (9 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Sander Douma, 2. Wim Neeskens, 3. Anne Koster,

Nieuwelingen: 1. Wicher Vlot, 2. --- 3. ---

 

EEDE (15 mei).1967

Nieuwelingen: 1. Charles de Smit (Hoofdplaat), 2. Ferry Buermans (Wouw), 3. Guido Paridaen (Sint Kruis), 4. Cees Priem (Overzande), 5. R. Dukelo (Aardenburg), 6. A. Klaayessen (Biervliet), 7. L. Schrauwen (Ossendrecht), 8.

9. Blok (Kruiningen), 9.B. van Lare (Oostburg), 10. P. Diericx (Aardenburg)

 

EEDE (10 SEPTEMBER).1967

Peter Post onstuitbaar in EEDE

De vijftiende Benelux-wedstrijd in het Zeeuwsch-Vlaamse Ede, heeft duidelijk het stempel van Peter Post meegekregen. Niet alleen toonde hij zich de allerbeste in de eindsprint (voor de Belg Brands en onze landgenoot Huub Zilverberg), maar voor­al door de vroeg ingezette aanval, welke gelijk de beslissing betekende.

De op 12 november 1933 geboren Amstelvener Post heeft zulke dagen. Dan is hij vanaf de start niet te temmen en moet zijn koersdrift middels een hevige “ontploffing" tot beheersing wor­den gebracht. Peter, die zonder meer als Neerlands meest veel­zijdige wielrenner uit de gehele historie kan worden beschouwd, een meterslange erelijst bijeenreed, heeft in Eede opnieuw wil­len bewijzen, dat hij voor het koersen op de weg nog lang niet afgeschreven behoeft te worden. Trouwens in het voorbije wereldkampioenschap liet hij ook al zien, dat hij weer ouder­wets “vlamt", dat een Post in deze „forme" beslist geen gek figuur zou slaan in bijvoorbeeld de najaarsklassiekers Parijs­Tours (geknipt voor hem) en de Ronde van Lombardije.

Peter zal echter wel de piste verkiezen, waarmede zijn deel­name aan deze onvervalste wegkoersen wel tot de vrome wen­sen zal blijven behoren. Toch vinden we het jammer, want Post, die in 1964 zo briljant Parijs-Roubaix op zijn naam schreef, zou zijn palmares nog completer maken indien hij er een tweede klassieker bij kon schrijven.

DE WEDSTRIJD

De koers in Eede was nog maar nauwelijks dertig kilometer op gang, of Peter Post verbrak het contact van de aaneenge­sloten short. Slechts Huub Zilverberg en Frans Brands kon­den hem bijbenen, de vlucht was daarmee gelijk geslaagd. Na tien kilometer bedroeg de winst een minuut, nog weer tien kilo­meter verder was deze voorsprong verdubbeld.

Een jacht van Gerben Karstens, Bart Zoet, Huub Harings en de Belg Georges van den Berghe zette geen enkele zode aan de dijk en het duurde dan ook niet lang of het voortjagende trio had het gehele veld gedubbeld. Dat wil zeggen op Henk Nijdam en Van den Berghe na, die het “schandaal" zagen aankomen en daarom tijdig de plaat poetsten. Later wipten nog negen anderen weg, maar ook zij boezemden geen gevaar meer in.

In de eindspurt liet Post zijn beide mede-strijdmakkers geen kans, hij “overspeelde" hen met een surplus aan snelheid.

Beroepsrenners: 1. Peter Post, Amstelveen, 135 km in 3.18; 2. Frans Brands, Belgie; 3. Huub Zilverberg, Goirle; 4, op 2.58 min. Gerben Karstens, Leiden; 5. Frans Aerenhouts, Belgie; 6. Geor­ges van den Berghe, Belgie; 7. Harm Ottenbros, Alkmaar; 8. Jan Harings, Scheulder; 9. Cees Snepvangers, Zundert; 10. Cees van Espen Arnhem; 11. Bart Zoet, Waarde; 12. Jos van der Vleuten, Mierlo-Rout; 13. Rein de Jongh, Amsterdam; 14. Henk Nijdam, Zundert; 15. op 3.12 min. Huub Harings, Sibbe; 16. Frans Melckenbeeck, Belgie; 17. Cor Schuuring, Amster­dam; 18. Eddy de Sitter, Belgie; 19. Maarten Breure, Rotter­dam; 20. Wim de Jager, Den Haag.

 

EELDE (17 juli).1967

Amateurs: 1. Evert Dickhof (Oosterwolde); 2. P. Dijkstra (Schoonoord); 3. H. van leeuwen (Den Haag); 4. J. Wilkens (Gieten); 5. P. Oosterhof (eelde); 6. Jan Bols (Hoogeveen); 7. C. Smouter (Veenoord); 8. J. Dickhof (Oosterwolde); 9. W. Boonstra (Opende); 10. H. Hoekstra (Ureterp).

 

EERBEEK (3 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Mat Gerrits, 2. Anne Koster, 3. Wim Holstege,

 

EERSEL (30 april).1967

Adspiranten: 1. Cees Bal, 2. Peter Remijn, 3. J. Breure,

Amateurs: 1. Marcel Pennings (Nieuw-Vennep) 100km in 2.17.29; 2. Piet Kettenis (Den Haag); 3. Bob Croone (Dordrecht); 4. C. Kroons (Den Haag); 5. Rudie Liebrechts (Vlaardingen); 6. R. Vreeburg (Veghel); 7. D. Middelveld (Hoogeveen); 8. T. Berkers (Eindhoven); 9. W. Jacobs (Best); 10. H. Vogelaar (Rotterdam);

Nieuwelingen: 1. Cor Vlijm (Amsterdam) 40 km in 57.02: 2. Rinie Roks (Sint Willebrord); 3. Meindert Schlikker (Amsterdam); 4. Co Moritz (Amsterdam); 5. J. Bergkoppe (Schiedam)

 

EINDHOVEN (20 juni).1967

Amateurs: 1. Henk van Vught, 2. Jos Dekkers, 3. Cees Zoontjens,

 

EINDHOVEN (21 juni).1967

Amateurs 01^e rit: 1. Mat van Groezen, 2. Hans Hesen, 3. Joop Glas,

 

EINDHOVEN (21 juni).1967

Amateurs 02^e rit: 1. Mat Gerrits, 2. Rene Pijnen, 3. Henri van Rooij,

Nieuwelingen: 1. Klaas Koot, 2. P. Pauwels, 3. Henk van Erp,

 

EINDHOVEN (23 juni).1967

De Eindhovense Avondvierdaagse, welke van 20 tot en met 23 juni jongstleden werd verreden, is een grandioos succes geworden. De R & TC Wilhelmina uit de zuideljjke “Lichtstad" heeft daarmede zeer veel eer in gelegd, waarbij ook kan worden gewezen op de bijzonder grote medewerking, die het gemeentebestuur en de politie-autoriteiten aan dit grootse wielerevenement gaven.

ledere avond was er een geweldige publieke belangstelling voor deze lustrum-vierdaagse; het wedstrijdverloop voerde deze kamp naar een climax en iedereen was even voldaan. Vooral over het feit dat er zonder derailleur werd gereden, want daarmede kreeg de strjjd een geheel „open" karakter. Wilhelmina's voorzitter, de heer Cor Wijdenes, is de KNWU-Sportcommissie dan ook zeer dankbaar dat men tot deze maatregel is over gegaan. Deze Vierdaagse is voor de wielersport een grote propaganda geweest.

Amateurs Eindstand: 1. H. Hesen 8.04.47, 2. F. Kees 8.04.47, 3. G. Bruin z.t., 4. M. v. Groezen z.t., 5. H. van Vught 8.04.57, 6. C. Zoontjens 8.05.10, 7. J. Dekker z.t., 8. M. Ramaekers z.t., 9. M. Gerrits 8.05.32, 10. H. van Rooy z.t., 11. R. Pbnen z.t., 12. F. Otten z.t., 13. H. Opsteen z.t., 14. G. van Gerwen z.t., 15. W. Jacobs z.t., 16. G. Webb (Eng.) z.t., 17. J. van de Berg z.t., 18. P. van Dooren z.t., 19. J. Moonen z.t., 20. C. Rouw z.t.

Eindstand ploegenklassement: 1. Ovis Roggebrood 24.15.07, 2. Rjjwiel­handel Dekkers 24.15.29, 3. Combie Eindhoven 24.17.26, 4. Smiths Acifit 24.17.31, 5. J. Relou Jr. 24.17.31, 6. Fab-Ar Keukens 24.18.26, 7. Het Zuiden 24.19.18.

Eindstand ,Eroba"-klassement: 1. M. Evers, Ovis Roggebrood, 62 pnt.; 2. H. Hesen, Ovis Roggebrood, 44 pnt. ; 3. H. van Vught, WC ,Het Zuiden", 32 pnt.

Adspiranten: 1. Ben Jurriaans, 2. Rinie van Lieshout, 3. Henk van Dongen,

Amateurs: 1. Hans Hesen, 2. Frans Kees, 3. Gerrie Bruin,

Amateurs: 1. Mat Gerrits, 2. Gerrie Bruin, 3. Henri van Rooij,

 

EINDHOVEN (19 SEPTEMBER).1967

Adspiranten: 1. Ben Jurriaans, 2. Gerrie Glas, 3. Fons van Katwijk,

Amateurs: 1. Peter Franken, 2. Herman Hoogzaad, 3. Frans Otten,

Nieuwelingen: 1. Juul Bruessing, 2. John Cornelisse 3. Evert Diepenveen,

 

EINDKL.AVONDZESDAAGSE (24 juni).1967

COR BAARS sterk triomfator in avondzesdaagse

Cor Baars heeft in de wieler-avondzesdaagse, die op verschillende plaatsen in Noord- en Zuid-Holland werd verreden, een dik verdiende overwinning behaald. De 22-jarige Haarlemse bankwerker greep op de tweede avond in Rozenburg de rode leiderstrui en wist hem met aanvallend rijden stevig om de schouders te houden.

Amateurs eindstand: 1. C. Baars 81 pnt., 2. B. Minnekus 70 pnt., 3. L. v. d. Berg 70 pnt., 4. W. Paul 66 pnt., 5. W. Liebrechts 53 pnt., 6. R. Lieb­rechts 49 pnt., 7. C. Hamelink 47 pnt., 8. J. Peetoom 46 pot., 9. S. van Dongen 42 pnt., 10. B. Breur 40 pnt., 11. B. Broere 38 pnt., 12. T. v. d. Valk 37 pnt., 13. M. Berton 36 pnt., 14. G. Zantingh 36 pnt., 15. Harry van Leeuwen 32 put., 16. G. Veldhuizen 27 pnt., 17. A. Jongkind 27 pnt., 18. E. Kroon 27 pnt., 19. J. Zomer 27 pnt., 20. C. Kipping 27 pnt.

Ploegenklassement: 1. De Bollenstreek-Van der Mey 174 pnt., 2. Arima 155 pnt., 3. Bataaf-Bols 136 pnt., 4. Delta 123 pnt., 5. De Coureur 102 pnt.

TeleVizier-klassement: 1. B. Broere 39 pnt., 2. L. v. d. Berg 31 pnt., 3. C. Baars 28 pnt., 4. C. Schjjff 26 pnt., 5. S. van Dongen 21 pnt.

 

EINDKL.TWENTSE (5 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Fred Niemeijer, 3. Bennie Groen,

 

EINDKL.VIERDAAGSE (13 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Henk Benjamins (Hollandscheveld), 2. Fred Niemeijer (Hengelo), 3. Hennie Kuiper (Nieuw-Amsterdam), 4. H. Brand (Roderwolde), 5. P. Dijkstra (Schoonoord)

 

EKEHAAR (9 april) 1967

Amateurs (96 km): 1. J. Pluimers, Enter, 2.20; 2. J. Wilkens, Gieten; 3. W. Boonstra, Opende; 4. J. Vlot, Wanneperveen; 5. H. van Strijbos, Rolde; 6. J. de Wit, Meppel; 7. T. Franke, Assen; 8. H. Emmens, Armen; 9. P. Dijkstra, Schoonoord; 10. H. Luchies, Geestbrug.

 

ELIM (24 juni).1967

Amateurs: 1. Henk Benjamins, 2. Sander Douma, 3. Bennie Groen,

 

ELSLOO (6 AUGUSTUS).1967

JOS VAN DER VLEUTEN sterkste in Ronde van Elsloo

De sterke Jos van der Vleuten uit Mierlo-Hout heeft weer eens een zege kunnen boeken! In de Ronde van Elsloo namelijk wist hij met Jan Hugens in de beginfase een ronde voorsprong op te bouwen en toen de spurt tussen dit twee­al uitspraak moest doen, liet “D'n Vleut" eens even blijken dat hij niet voor niets zijn zinnen op de bloementui had gezet.

Op het ruim dertienhonderd meter lange parcours, dat bovendien uiterst snel bleek, kwam de koers niet geheel tot zijn recht. Er waren wat ontsnappingen waarbij onder andere Huub Harings en Cees Haast waren betrokken. Na vijftien kilometer gingen Jan Hugens en Jos van der Vleuten op de loop, die gelijk succes hadden. Het tweetal wist binnen een zeer korte tijdspanne een ronde voorsprong te nemen en ofschoon Peter Post, die door Eef Dolman werd achterhaald, nog probeerde de zaak enigszins recht te zet­ten, kwam daarvan niet veel terecht. Naderland probeerden ook Ottenbros en Tummers, Breure, Hoogerland en Harings het nog eens maar de reactie van het peloton ontzenuwde alles.

Beroepsrenners: 1. Jos van der Vleuten, Mierlo-Hout, 103 ikm in 2.34.57; 2. Jan Hugens, Amstenrade; 3. op 1.42 min. John Brouwer, Rotterdam; 4. Jo de Roo, Krulningen; 5. op 1.44 min. Peter Post, Amstelveen; 6. Marinus Paul, Den Haag; 7. Gerben Karstens, Leiden; 8. Cor Schuuring, Amsterdam; 9. Maarten Breure, Rotterdam; 10. Gerard Vianen, Kockengen.

Nieuwelingen: 1. Frits Sluper, 2. Flor de Bree, 3. Huub Geilenkirchen,

Adspiranten: 1. Koos Klinkers, 2. Guus Dirix, 3. Jos Sijen,

Beroepsrenners: 1. Jos van de Vleuten, 2. Jan Hugens, 3. Johnny Brouwer,

 

ELSPEET (19 juli).1967

Nieuwelingen: 1. Jan Vlastuin, 2. --- 3. Albert Hulzebosch,

 

EMMEN (3 juni).1967

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. C. Huisman, 3. Johan Krake,

Nieuwelingen: 1. Bert Bathoorn, 2. Jan Aling, 3. Gerrie Heeringa,

 

ENKHUIZEN (1 mei).1967

Ben Janbroers inde de zege in Wesdriese Driedaagse

De 18-jarige Amsterdamse amateur Ben Janbroers heeft een eerste grote succes in zijn categorie te pakken! Hij werd na­melijk eindwinnaar van de Westfriese Driedaagse, een wieler­evenement dat in de plaatsen Hoogkarspel, Venhuizen en Enk­huizen zijn beslag vond. De eerste twee dagen werd Janbroers steeds tweede, eenmaal achter winnaar Gerrie Bruin en een­maal achter Jan Serpenti. Op de laatste dag klasseerde de blonde Peugeot-rijder zich als negende en bracht daarmede zijn puntentotaal op vijftig. De Duitser Klaus Simon won.

Over het algemeen kan werden gesteld dat deze “eersteling" in het Westfriese land goed geslaagd is. Door deelname van en een Duitse en een Belgische ploeg werd het een internationaal wielerfestijn, dat voor de toekomst zeker bewaard moet blijven.

Amateurs: 1. Claus Simon (dui), 2. Herman Hoogzaad, 3. Wim de Wilde,

Nieuwelingen: 1. N. Pronk, 2. Henk Hulleman, 3. Co Gilling,

Amateurs eindklassement: 1. Ben Janbroers, Amsterdam, 50 pnt.; 2. Jan Serpenti, Wijk aan Zee, 43 pnt.; 3. Gerrie Bruin, Andijk, 41 pnt.; 4. Klaus Simon, Duitsland, 38 pnt.; 5. Rob Duin, Alk­maar, 36 pnt.; 6. Herman Hoogzaad, Venhuizen, 35 pnt.; 7. Bas Wijdenes, Amsterdam, 29 pnt.; 8. Frans Staes, Belgie, 27 pnt.; 9. Popke Oosterhof, Roderwolde, 26 pnt.; 10. Jan Rol, Alkmaar, 23 pnt.; 11. D. Zeeman, Alkmaar, 23 pnt.; 12. Ludo Bosch, Bel­gie, 21 pnt.; 13. Peter van Donk, Rosmalen, 20 pnt.; 14. Wim de Wilde, Oudelande, 19 pnt.; 15. Theo Degeling, Venhuizen, 19 pnt.

 

ENSCHEDE (25 juni).1967

Amateurs: 1. Gerrit Leferink, 2. Rinze Bos, 3. Henk Luchies,

Nieuwelingen: 1. Jan Aling, 2. Bert Bathoorn, 3. Arie Hassink,

 

ENTER (15 mei).1967

Amateurs: 1. Henk Nieuwkamp (Borne), 2. B. Bojn (Enter), 3. Dries van Wijhe (Oosterwolde), 5. W. Neeskens (Borne), 5. W. Boonstra (Opende), 6. J. Pluimers (Enter), 7. P. Dijkstra (Schoonoord), 8. H. Luchies (Geesbrug), 9. H. Strijbosch (Zwolle), 10. W. Holstege (Nunspeet),

Nieuwelingen: 1. Albert Hulzebosch, 2. Hennie Kuiper, 3. Ger Scholman,

Adspiranten: 1. Johnny Krake, 2. B. Rooddink, 3. E. Pieper,

 

ENTER (15 juli).1967

EDDY MERCKX WON RONDE VAN ENTER

Ook in Enter heeft het publiek waar voor zijn geld gehad. Speciaal per vliegtuig was de Bel­gische vedette Eddy Merckx uit Marseille (waar hij ter aankomst van de betreffende Tour de France-etappe reed) overgekomen en na deze wedstrijd zou hij ook weer met de „vlieger" naar Toulouse vertrekken, alwaar hij voorbije zondagmiddag op de piste moest aantreden. Hiermede wordt nog eens aange­toond welke grote verplaatsingen een wieler­crack zich allemaal moet getroosten!

Dat Merckx de wielerstiel zeer serieus opvat, werd onderstreept toen hij zich in Enter niet alleen maar wilde laten bewonderen. Zeker niet, men heeft hem zien excelleren, want na een prachtige solo ging hij met acht seconden voorsprong onder daverende toejuichingen als eerste over de streep. Peter Post, die hem later per auto naar Schiphol bracht - hij moest tenslotte toch naar het aangrenzende Amstelveen - werd tweede, daarbij de spurt van de groep winnend.

Beroepsrenners: 1. Eddy Merckx, Woluwe (B.), 100 km in 2.21.20; 2. op 8 sec. Peter Post, Am­stelveen; 3. Maarten Breure, Rotterdam; 4. Harm Ottenbros, Alkmaar; 5. Harrie Steevens. Elsloo; 6. Cor Schuuring, Amsterdam; 7. Henk Nijdam, Zundert; 8. Dies Kosten, Kapelle; 9. Gerard Vianen, Kockengen; 10. Bart Zoet, Waarde.

Amateurs: 1. Bert Boom, 2. Jan van Dam, 3. Gerrit Leferink,

 

EPE (25 juli).1967

Amateurs: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Fred Niemeijer, 3. Wim Holstege,

 

ESCH (9 april).1967

Amateurs (100 km): 1. L. de Groot, Utrecht, 2.31.9; 2. B. Solaro, Den Bosch; 3. H. van Vught, Boxtel; 4. W. Deelen, Nieuw Lekkerland; 5. J. Korvers, Dordrecht; 6. L. Loevesijn, Amsterdam; 7. T. van de Tonnekreek, Nieuw Vennep; 8. A. Splinter, Amsterdam; 9. A. Koster, Leeuwarden; 10. J. de Ruyter, Tiel.

Nieuwelingen: 1. J. Vlastuin; 2. M. Konings; 3. J. Aling; 4. A. Voogd; 5. A. Bakker.

Adspiranten: 1. Cees Bal, 2. Peter Remijn, 3. Jan Hugens,

 

FLEVO-TOUR (27 mei).1967

Zesde FLEVO TOUR op naam van Henk Hullema

Zeeuwse adspiranten domineerden

Van heinde en verre was Nederlands aanstormende wieler­jeugd vorige week zaterdag weer naar de polder van Oostelijk Flevoland getrokken om aldaar de zesde Flevo Tour, een wielersportfestijn voor adspiranten en nieuwelingen, te gaan betwisten.

In de eerste categorie was het de Kwadendammer Cees Bal die met de hoogste eer kon gaan strijken en Henk Hullema uit Opmeer bracht middels een felle eindsprint de rit der nieuwe­lingen op zijn naam.

We hebben ditmaal in deze weer voortreffelijk door de Kamper Wielren Club georganiseerde wedstrijden geen spectaculaire momenten mogen beleven. We misten een strijd zoals die in het verleden door bij voorbeeld een Tiemen Groen, een Fedor den Hertog, Hans Eckelboom, Jan Palland en verleden jaar nog door de Zaandammer Jan Bakker ten tonele word gevoerd. Doen we eerst even de schijnwerper richten op de “benjamins" van onze sport, dan is er vooral een interessante verrassing te vermelden wat de Zeeuwse deelname aangaat. Onder leiding van oud-beroepsrenner Piet Rentmeester reden namelijk latere winnaar Cees Bal uit Kwadendamme, Adje van de Bunder (IJzendijke) en Rinus Remijn (Kwadendamme) een opmerke­lijke wedstrijd en zij eindigden in deze volgorde. Voorwaar een briljant succes!

Bij de nieuwelingen - liefst tweehonderd deelnemers - waren er schermutselingen aan de lopende band te noteren, maar tot een definitieve afscheiding kwamen Jan Aling, Ben Cardol en Wim Klinkenberg, die de knuppel steeds weer in het hoender­hok smeten, niet. Enkele fikse valpartijen (we voorspelden bet reeds) schakelden de favorieten Albert Hulzebosch, Wi­chert Vlot, Gerard Bruinsma, Rinie Hassink en de goed rijden­de streekrenner Hans Paauw uit.

In de slotfase haalde de Drent Jan Aling nog een zeer mooi staaltje van achtervolgen uit toen bij na opgelopen materiaal­pech de veertig seconden achterstand op het peloton toch weer goed wist te maken.

Met nog tien kilometer te gaan demarreerde het Hoornse Ren en Tour Club-lid Henk Hullema. Hij kreeg de Gelderse nieuwe­lingen-kampioen John Cornelissen mee en dat was de beslis­sing. De eindsprint tussen deze twee viel nogal gemakkelijk in het voordeel van Hullema uit, daar Cornelissen enkele gebro­ken spaken in zijn voorwiel had en zich daardoor niet ten volle kon en durfde geven.

Adspiranten: 1. C. Bal, Kwadendamme, 30 km in 45.21; 2. A. van de Bunder, IJzendijke; 3. M. Remijn, Kwadendamme; 4. F. Heuvels, Denekamp; 5. H. Sparnaay, Aalsmeer; 6. B. Jurriaans, Amsterdam; 7. H. Snoeijink, Denekamp; 8. M. Peeters, Groesbeek; 9. H. Poppe, Nijverdal; 10. J. Breure, Vijfhuizen; 11. L. Wolters, Nijverdal; 12. P. Stiggelbout, Wierden; 13. B. Roodink, Loenen; 14. D. Jansma, Bant; 15. H. Ensink, Rotterdam.

Nieuwelingen: 1. H. Hulleman, Opmeer, 84 km in 2.02.03; 2. J. Cor­nelissen, Nijmegen; 3. C. Boersma, Treebeek; 4. G. van Denderen, Zeist; 5. J. Vlastuin, Scherpenzeel; 6. W. Haayer, Halfweg; 7. G. Schoumans, Amsterdam; 8. L. Westrus, Amsterdam; 9. J. Aling, Bun­ne; 10. J. Kemps, Sprundel; 11. B. Cardol, Bilthoven; 12. C. de Smit, Hoofdplaat; 13. J. Zwaan, Voorschoten; 14. G. Huisjes, Bergentheim; 15. F. Weterings, Hank.

 

GASSELTENIJVEEN (13 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Pier Dijkstra (Schoonoord), 2. Henk Benjamins (Hollandscheveld), 3. John Wilkens ( Gieten), 4. H. Hoekstra (Ureterp), 5. H. Brand ((Roderwolde), 6. H. Kuiper (Nieuw-Amsterdam), 7. H. Klein (Barnflair), 8. E. Brander (Groningen), 9. D. Middelveld (Hoogeveen), 10. Jan Aling (Bunne)

 

GEFFEN (30 april).1967

Amateurs: 1. Karel de Graaf (Hilversum) 100km in 2.23.13; 2. Bart Solaro (Den Bosch); 3. Hennie Schouten (Badhoevendorp); 4. Dries van Wijhe (Oosterwolde); 5. A.Kroneman (Doornspijk); 6. J. Klompenmaker (Doornspijk); 7. J. van de Weiden (Nieuwkoop); 8. J. Zoons (Voorschoten); 9. A. Jongkind (Aalsmeer); 10. J. Hesse (Arnhem);

Nieuwelingen: 1. G. Slieker (Naaldwijk) 60 km in 1.25.06; 2. Melle van de Meulen (Aalsmeer); 3. John Cornelisse (Nijmegen); 4. P. van de Kruisen (Kuyk); 5. P. Arends (Huissen);

Adspiranten: 1. Hans Koot (Eindhoven) 20 km in 30.23; 2. Ben Jurriaans (Amsterdam); 3. Jan Jansen (Eindhoven);

 

GELDERMALSEN (8 juli).1967

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. Ben Jurriaans, 3. Johan Krake,

Amateurs: 1. Bart Solaro, 2. Evert Dickhof, 3. Jan Dickhof,

 

GELDROP (16 april).1967

Amateurs (100 km): 1. L. van Schalen, Lierop, in 2.34.22; op 10 sec. 2. H. Opsteen, De Mortel; 3. F. Van Lachterop, Amsterdam; 4. J. Meijer, Utrecht; 5. R. Vreeburg, Veghel; op 45 sec. 6. G. Minneboo, Heen­vliet; 7. F. Kees, Veldhoven; 8. P. Deenen, Vlijmen; 9. M. Gerrits, Oploo; 10. W. Maasakkers, Best.

Nieuwelingen (40 km): 1. J. Schaap, Eindhoven, in 59.53; 2. M. van der Heijden, Eindhoven; 3. L. Wegtrus, Amsterdam; 4. C. Vlijm, Am­sterdam; 5. P. Nijssen, Eindhoven.

 

GELEEN (30 april).1967

Peter Post dominerend in RONDE VAN GELEEN

In de Ronde van Geleen, een van de serie profkoersen welke Inter Sport uit Amsterdam ook dit jaar weer heeft georga­niseerd, heeft de „op punt" staande professional Peter Post een dominerende zege weten te behalen. Drie ronden voor het einde plaatste hij een helse demarrage welke alleen door Cor Schuuring kon worden beantwoord, maar in de eindspurt liet de sterke Amstelvener hem geen enkele kans.

Deze druk bezochte koers voor beroepsrenners kwam pas in de zestigste kilometer tot volle ontlading. De daarvoor ge­pleegde “aanslagen" werden alle ontzenuwd. Dertien ren­ners, onder wie Post, Van Looy, De Roo, Schuuring, Vianen, Van Espen en Dies Kosten, kwamen aan de leiding en ver­overden ondanks het hevige verzet van het peloton toch een voorsprong van om en nabij de twee minuten. Vooral de Limburgse favorieten zoals Steevens, Schepers, Hugens, Schroder en Lochs trokken achteraan als duivels om het gat te dichten, maar de kop sneed te scherp door om dat nobele streven te realiseren.

Post, sterk gebrand op de overwinning, ging op tien kilo­meter voor de aankomst al eens weg, kreeg aanvankelijk Gerard Vianen met zich mee, reed deze los en zag toen hoe Cor Schuuring in gezelschap van Rik van Looy kwam aan­denderen. Zij brachten echter de anderen ook weer vooraan en toen kon het spel opnieuw beginnen. Wederom nam Post de handschoen op en nu bleek het raak! Hij kwam weg, doch - zoals gezegd - haakte Schuuring bij hem aan. Een toer later sprong Jo de Roo en even later ver­lieten Rik van Looy en Cees van Espen de meute. Zij kwamen allen afgescheiden aan.

Beroepsrenners: 1. Peter Post (Amstelveen) 100 km in 2.38.07; 2. Cor Schuuring (Amsterdam); 3. op 10 sec. Jo de Roo (Kruiningen); 4. op 21 sec. Rik van Looy (Belgie); 5. Cees van Espen (Arnhem); 6. op 45 sec. Rik Wouters (Baarle-Nassau); 7. Dies Kosten (Kapelle); 8. Gerard Vianen (Kockengen); 9. Willy Derboven (Belgie); 10. Nol Kloosterman (Leiden); 11. Jan Pieterse (Acht­huizen); 12. Maarten Breure (Rotterdam); 13. Cees van Amsterdam (Breda); 14. op 1.58 min. Harm Ottenbros (Alkmaar); 15. op 1.59 min. Jeep Oudkerk (Oostzaan); 16. op 2.11 min. Harrie Steevens (Elsloo); 17. Henri Lochs (Mears); 18. Hank Cornelisse (Geertruidenberg); 19. Jan Hugens (Amstenrade); 20. Wim Schepers (Stein).

Nieuwelingen: 1. Lucien Godefroy, 2. Frits Hendriks, 3. P. Degens,

 

GEMERT (4 mei).1967

Gemert (20.000 toeschouwers) een eclatant succes:

boeiende race oude-glorien voor Jean Robic, Bavaria-Bokaal in bezit Caballero, Piet Bambergen „rapste" artiest, Flothuis weer beste in rit sportpers

Het unieke Gemertse wielerfestijn - met de heer Verberk, Gerrit Schulte en de directie van de Bavaria Bierbrouwerij als gangmakers - werd een succes zonder weerga. Trok de eerste editie (in 1966) circa 15.000 kijkers, ditmaal omzoomden zo'n 20.000 toeschouwers het parcours.

De aantrekkingskracht? Het beste veld amateurs, die - ploe­genklassement - om de Bavaria-Bokaal streden; de op de affiches prilkende artiesten, de wijze waarop dit gebeuren in elkaar was gezet en gepresenteerd, vooral de komst van de oude-glorien met als trekpleisters eens vermaarde landgenoten, in de kijker lopende Belgen, Zwitsers, Fransen en Italianen, met de attractieve Abdel Kader Zaaf, de man die voorheen in de Tour een imposante solo fabriceerde, om daarna (een ijsje etend) rustig op de troep te wachten.

Gerrit Schulte kon dik content zijn (de samenkomst van de oude-glorien na afloop was ook nu een hoogtepunt), de man die de touwtjes strak in handen had (de beer Verberk) dacht zeer zeker direct aan de baten (bestemd voor het in wording zijnde Bejaardencentrum), de heer Swinkels - directeur Ba­varia - beleefde veel plezier aan zijn “inbreng" en alle aan­wezigen waren in hun nopjes met de gang van zaken, waar­deerden de prestaties en hadden een genoeglijke middag.

Toen de amateurs aan de slag gingen, hadden zich zoveel ge­interesseerden rondom het traject geschaard, dat - bij wijze van spreken - zelfs voor een muisje geen plaats meer was. Een opkomst die met gouden letters kon worden geboekstaafd.

HET HGOGTEPUNT

De “liefhebbers" streden fel, de inzet was - klassement teams - de waardevolle Bavaria-Beker. Leen de Groot en Cees Rentmeester lokten de beslissing uit, een vlucht die alleen door Rudi en Wim Liebrechts kon worden beantwoord. Leen de Groot won de spurt, erg “nipt", zo gering was het verschil, dat velen in Rudi Liebrechts nummer een meenden te zien. Piet Bambergen zegevierde over zijn mede-kunstmakkers, wederom bleek de Haagse Post, middels sportredacteur Flothuis, de winnaar bij de pers voorhanden te hebben en daarna werd het hoofdnummer opgedist, de koers van de oude-glorien. Deze knapen knokten alsof de gele trui op het spel stond, alsof de merkenbazen met vette premies tot spoed maanden, alsof ma­nagers met een ris contracten aan de streep stonden.

Abdel Kader Zaaf fietste gelijk in zijn beste Tour-dagen: pit­tig, heel energiek en onstuimig. Hij reed bv. Jefke Janssen, Wim Dielissen en Eugeen Jacobs, in een bocht, tegen de stro­balen, om onverdroten zijn weg te vervolgen. Zaaf was lang leider, hij moest het hoofd buigen toen Jean Robic, ook al een brok wilskracht, demarreerde en even later daagden Cor Bijs­ter, Antonin Rolland en Wies van Dongen op.

Nu vluchtte Jean Robic, nam in een verbazende rush 30 secon­den en strandde tengevolge van een val, toen een klein meisje de weg overstak. Vijf rivalen verdwenen uit het zicht, toen een met schaafwonden getekende Robic aan de achtervolging be­gon. Hij huilde van spijt, hij kreeg de 20.000 toeschouwers op zijn hand en door deze enthousiaste aanmoedigingen kreeg bij 15 km voor het slot de kop te pakken, om meteen met Wies van Dongen door te gaan. Zaaf en Voorting maakten het gat dicht; Gerrit Voorting scheen de buit te gaan innen, hij werd vlak voor de finish door Jean Robic overstoken. Een klinkende ontknoping van een smakelijke race, gevolgd door huldigingen en een bijzonder prettige reunie in het fraaie Gemertse kasteel. Slotconclusie: een topper.BRON: GERARD SILLEN

Oude-glorien (trofee Gerrit Schulte): 1. Jean Robic, de 50 km in 1 uur 24 min. 30 sec., 2. Gerrit Voorting, 3. Abdel Kader Zaaf, 4. Wies van Dongen, 5. op 30 sec. Cor Bijster, 6. Antonin Rolland, 7. op 1.45 min. Hans Knecht, 8. Huub Maas, 9. Giovanni Santini, 10. Alfons van den Brande, 11. Toon Steenbakkers, 12. Harm Smits, 13. Gerrit Schulte, 14. Thijs Roks, 15. Gustave Lehmann, 16. Frans Buysen, 17. Jaap' Bruggenkamp, 18. Piet Vrins.

Amateurs (Grote Bavaria-Prijs): 1. Leen de Groot, de 70 km in 1 uur 45 min. 35 sec., 2. Rudi Liebrechts, 3. Cees Rentmeester, 4. Wim Liebrechts, 5. op 14 sec. W. de Wilde, 6. R. Snijder, 7. N. Vermeulen, 8. op '25 sec. G. van Lith, 9. H. van Vught, 10. H. Hoogzaad. Ploegen­klassement (Bavaria-Bokaal): Caballero.

Nieuwelingen: 1. K. Koot, de 40 km in 59 min. 32 sec., 2. J. Groene­veld, 3. op 10 see. H. van Kilsdonk, 4. op 25 sec. P. van Katwijk, 5. M. van der Heijden.

Artiesten: 1. Piet (Mounty) Bambergen, 2. Lou (Bromsnor) Geels, 3. Willy Alberti, 4. Ton Zandkamp, 5. Piet Hendriks.

Sportpers: 1. T. Flothuis (Haagse Post), 2. D. Klijzing (Wielersport), 3. R. ten Dam (Gelderlander-Pers), 4. W. van der Plas (Gelderlander­Pers), 5. H. Sleutelaar (Haagse Post).

 

GENDRINGEN (6 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Harrie Jansen, 2. Henk Nieuwkamp, 3. Leo Duijndam,

Nieuwelingen: 1. Cees van de Pol, 2. Albert Hulzebosch, 3. Albert Hekkelman,

 

GENDT (1 juli).1967

Amateurs: 1. Gerrie van Hemert (werkendam), 2. J. Adriaans (Haps), 3. N. de Haas (Aalst), 4. H.v.d.Laar (Aalst), 5. P. Sanders (Gemonde), 6. J. Dekkers (Guttecoven), 7. H. Gorter (Amsterdam), 8. G. Zomer (Halfweg), 9. G. Schoumans (Amsterdam), 10. H. pennings (Nieuw-Vennep),

 

GERWEN (9 april).1967

Amateurs (95 km): 1. A. Jongkind, Aalsmeer, 2.33.38; 2. T. Blom, Haarlem; 3. N. Vermeulen, Amsterdam; 4. J. Buis, Zwanenburg; 5. J. Spetgens, Someren; 6. P. Gruyters, Stiphout; 7. J. van de Weyden, Nieuwkoop; 8. G. Minneboo, Heenvliet; 9. B. Wijdenes, Amsterdam; 10. L. Kreuger, Haarlem.

Adspiranten: 1. Hams Koot, 2. Rinie van Lieshout, 3. Piet Brone,

Nieuwelingen: 1. Jan Groeneveld, 2. Henk van Erp, 3. Adrie Coppens,

 

GIETEN (12 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Henk Benjamins (Hollandseveld), 2. Bennie Groen (Steenwijk), 3. Henk Luchies (Geesbrug), 4. H. Strijbosch (Rolde), 5. J. Bols (Hoogeveen), 6. J. Nijhoff (hardenberg), 7. H. Kuiper (Nieuw-Amsterdam), 8. F. Niemeyer (Hengelo), 9. H. Hoekstra (Ureterp), 10. J. Dekker (Enkhuizen)

 

GILZE (25 juni).1967

Adspiranten: 1. Cees van Bostelen, 2. Hennie Gijsel, 3. John Akkermans,

Amateurs: 1. Rinie Wagtmans, 2. Piet Oomen, 3. D. de Haan,

Nieuwelingen: 1. Jan Kemps, 2. Wim Jansen, 3. J. Snelders,

 

GOES (17 juni).1967

Adspiranten: 1. Cees van Bostelen, 2. Rinus Remijn, 3. Henk van Dongen,

 

GOIRLE (13 AUGUSTUS).1967

HARM OTTENBROS

knap sprintwinnaar in GOIRLE

We hebben dit jaar de verheugende doorbraak mogen beleven van drie jonge professionals, te weten van Gerard Vianen, Jan Harings en van ... Harm Ottenbros. Ja, vooral de laatste heeft zich op internationaal niveau bijzonder goed weten te ontwik­kelen, reed een opmerkelijke Giro d'Italia en wist in de Ronde van Zwitserland zowaar een etappe tussen vele wereldvedetten te winnen. “Hampie" bezit naast zijn scherpe koersintellect een zeer puntige eindspurt, die hem dit jaar al vele prachtige ere­plaatsen bezorgde.

Op vaderlandse bodem heeft hij thans ook een knappe zege weten te behalen en wel in de voorbije zondag verreden Ronde van Goirle. Daarin liet hij zijn mede-koplopers Jan Janssen en Henk Nijdam gedecideerd achter zich.

De om en nabij tienduizend toeschouwers hebben overigens wel waar voor hun entree-geld gekregen, want deze koers over 120 kilometer werd alleszins het aankijken waard. Bij voor­beeld door de ontsnapping van Jan Hugens, die ook deze maal weer geen loon naar werken kreeg. Met Piet Braspennincx had hij zich in het avontuur gestort, maar dit strovuur werd al vrijspoedig geblust.

Daarna trok Jos van der Vleuten alleen naar voren. Hij bleef bijna 25 kilometer voor de groep uit jagen, maar ontkwam toch niet aan het^- jachtig jagende peloton, dat weer op hem neerstreek.

Pal daarop poogde Jan Janssen de zaak aan flarden te scheu­ren, maar Henk Nijdam, Harm Ottenbros en ... Jos van der Vleuten haakten fluks bij de Ossendrechter aan. Edoch, de pechduivel zette v. d. Vleuten dwars op de rails. Een lekke band schakelde hem uit.

Inmiddels was de plaatselijke favoriet Huub Zilverberg ook op jacht gegaan. Hij bleef hangen tussen het peloton en de kop­lopers. Daarin spitste de strijd zich toe, want Janssen, die dacht middels het wieltje van Nijdam naar de zege te spurten, werd zo door de slimme Ottenbros verrast, dat hij op diens keiharde aanval geen afdoend antwoord meer had.

Beroepsrenners: 1. Harm Ottenbros, Alkmaar, 120 km in 2.58.12; 2. Jan Janssen, Ossendrecht; 3. Henk Nijdam, Zundert; 4. op 20 sec. Huub Zilverberg, Goirle; 5. op 26 sec. Gerben Karstens, Leiden; 6. Peter Post, Amstelveen; 7. Harrie Steevens, Elsloo; 8. Gerard Vianen, Kockengen; 9. Maarten Breure, Rotterdam; 10. Jan Harings, Scheul­der; 11. Nol Kloosterman, Leiden; 12. Bart Zoet, Waarde; 13. Frans Aerenhouts, Belgie; 14. Jef Drummen, Bemelen; 15. Eef Dolman, Rot­terdam; 16. Willy in 't Ven, Belgie; 17. Leo Knops, Spekholzerheide; 18. Wim van Smirren, Amsterdam; 19. Rinus Hoogerland, Kapelle; 20. Wim de Jager, Den Haag.

Nieuwelingen: 1. Cees Swinkels, 2. Adrie Coppens, 3. C. de Besser,

 

GORINCHEM (13 juli).1967

Amateurs: 1. Wim Bravenboer, 2. Arie Versluis, 3. K. Freijters,

 

GOUDA (22 juni).1967

Amateurs: 1. Johnny Brouwer, 2. Jan van de Haar, 3. C. Kroonen,

 

GOUDA (25 juli).1967

Nieuwelingen: 1. Arnold Voogd, 2. Louis Westrus, 3. Janssen,

 

GRAAUW (28 mei).1967

Nieuwelingen: 1. G. Schoumans, 2. Piet Moerkerk, 3. Brassing,

 

GRAAUW (30 juli).1967

Amateurs: 1. Bert Broere, 2. Peter Kisner, 3. Peter Vonck,

 

GROEDE (28 maart).1967

Nieuwelingen: 1. Leon Schrauwen, 2. Cees Priem, 3. Hans van de Laar,

 

GROEDE (7 OKTOBER).1967

Nieuwelingen: 1. Cees Priem, 2. Ab Klaeijsen, 3. Leo van de Schee,

 

GROESBEEK (18 juni).1967

Amateurs: 1. Roel Snijders, 2. --- 3. ---

Nieuwelingen: 1. Wicher Vlot, 2. --- 3. ---

 

GRONINGEN (17 juli).1967

Nieuwelingen 01e rit: 1. Albert Raven, 2. Bert Bathoorn, 3. Gerrie Heeringa,

 

GRONINGEN (18 juli).1967

Nieuwelingen 02e rit: 1. Gerrit Huisjes, 2. Klaas Stobbe, 3. Gerrie Bruinsma,

 

GRONINGEN (19 juli).1967

Nieuwelingen 03e rit: 1. Jan Aling, 2. Louis Westrus, 3. Bert Bathoorn,

 

GRONINGEN (20 juli).1967

Nieuwelingen 04e rit: 1. Gerrie Bruinsma, 2. Jan Aling, 3. W. Gorter,

Nieuwelingen Eindkl.: 1. Jan Aling, 2. Bert Bathoorn, 3. Gerrie Bruinsma,

 

GRONINGEN (3 AUGUSTUS).1967

Nieuwelingen: 1. Meindert Wekema, 2. Hennie Kuiper, 3. ---

 

GRONINGEN.SELWERD (10 juni).1967

Nieuwelingen: 1. Lucas Vos (Groningen), 2. Wil Luppers (Purmerend), 3. Jan Aling (Bunne), 4. W. Haayer (Halfweg), 5. E. Teixhraber (Duitsland), 6. E. Boekholt (Ees), 7. G. Heeringa (Veendam), 8. W. Froma (Groningen), 9. W. Veenboer (Nieuwkoop), 10. K. Vrieling (Onnen)

 

GROOTEBROEK (11 juni).1967

Amateurs: 1. Jos Dekker (Enkhuizen), 2. Cor Leunis (Amsterdam), 3. Henk Hoekstra (Ureterp), 4. Jan Zomer (Halfweg), 5. J. Rol (Alkmaar), 6. D. Warnaar (Medenblik), 7. J. Struik (Medemblik), 8. H. Welp (Heemskerk), 9. T. Degeling (Venhuizen), 10. F. Zomer (Halfweg),

Nieuwelingen: 1. H. Hulleman (Opmeer), 2. P. van ’t Hof (Zaandam), 3. A.v.d. Molen (Wieringen), 4. S. Brink (Anna Paulowna), 5. C. Durge (Heemskerk),

 

GROUW.HALBERTSMA (24 juli).1967

Adspiranten: 1. Wim Nooren, 2. Gerke Gorter, 3. Nico Moeilijker,

Amateurs: 1. Mathe van Diepen, 2. Anne Koster, 3. Sander Douma,

 

GULPEN (16 juli).1967

Adspiranten: 1. Jacques Spronckmans, 2. Fons van Katwijk, 3. Mathieu Dohmen,

Amateurs: 1. Ger Harings, 2. Jan Spetgens, 3. Jo Moonen,

Nieuwelingen: 1. Jacques Deckers, 2. Hein Lucassen, 3. Karel Keijbeck,

Nieuwelingen: 1. Wiel Meijs, 2. Piet van de Velden, 3. Wiel Meijs,

 

GUTTECOVEN (4 juni).1967

Adspiranten: 1. Jacques Spronckmans, 2. Jos Sijen, 3. Guus Dirix,

Amateurs: 1. Frans Evers, 2. Theo van de Kort, 3. Fred Radix,

Nieuwelingen: 1. Koos Klinkers, 2. Frits Sluper, 3. Piet van Katwijk

 

HAAKSBERGEN (30 juli).1967

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. --- 3. ---

Amateurs: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Gerrit Leferink, 3. Egbert van Dijk,

 

HAAREN (15 mei).1967

Amateurs: 1. Henk van Vught (Boxtel), 2. Leo Kreuger (Haarlem), 3. Gerrie Mourix (Ten Dungen), 4. G. van Uden (Oss), 5. B. van der Aa (Den Dungen), 6. P. Deenen (Vlijmen), 7. P. van Doorn (Berlicum), 8. M. Venrooy (Heesch), 9. J. van der Kamp (Arnhem), 10. R. de Haas (Kerkwijk)

Nieuwelingen: 1. Jan Adriaans (Hank), 2. Cees Rosens (Bennekom), 3. Bert Aloserie (Vlijmen), Piet van Katwijk (Oploo), 5. L. van der Schie (Poortugaal),

Adspiranten: 1. Frans van Lokven (Den Bosch), 2. Roel van Berkel (Haarlem), 3. Fons van Katwijk (Oploo),

 

HAARSTEEG (11 juni).1967

Amateurs: 1.A. Stet (Heerhugowaard), 2. A. van Heemskerk (Ter Aar), 3. M. Venrooy (Heesch), 4. G. Leliaert (Helvoirt), 5. R. van Smirren (Amsterdam), 6. A. Russens (Den Bosch), 7. M. Wighert (Santpoort), 7. J. Dickhof (Oosterwolde), 9. P. Deenen (Vlijmen ), 10. G. Mooy (Limmen),

Nieuwelingen: 1. C. van Hogen-Es (Bennekom), 2. L. van Schie (Poortugaal), 3. H. Broeren (Sint Michielsgestel), 4. C. Wighert (Santpoort), 5. J. Smits (Laren),

Adspiranten: 1. (R. van Berkel (Haarlem), 2. L. Helmerhorst (Amsterdam), 3. L. van Zeeland (De Mortel),

 

HANK (15 mei).1967

Adspiranten: 1. Cees Bal, 2. Peter Remijn, 3. Cees van Bostelen,

Amateurs: 1. Mat van Groezen, 2. Johnny Brouwer, 3. Gaby Minneboo,

Nieuwelingen: 1. C. van de Wilk, 2. Mathijs de Koning, 3. Hennie Moorhoff,

 

HAPERT (11 juni).1967

Amateurs: 1. H. van Rooy (Zeelst), 2. H. Gramster (Geldrop), 3. G. Bickers (Eindhoven), 4. C. van Proosdij (Baarn), 5. J. v.d. Berg (Eindhoven), 6. W. Oppens (Eindhoven), 7. F. kees (Veldhoven), 8. C. van de Ploeg (Baarn), 9. A.van de Boer (Eindhoven), 10. W. Schoenmakers (Eindhoven),

Nieuwelingen: 1. F. Verhees (Mierlohout), 2. M.v.d. Meyden (Eindhoven), 3. B. Hulskens (Bergum), 4. L. Hesen (Horst), 5. J. Wintermans (eersel),

Adspiranten: 1. R. van Lieshout (Son), 2. G. Glas (Eindhoven), 3. T. Jansen (Bladel),

 

HARDERWIJK (4 juli).1967

Amateurs: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Jan Boode, 3. Jan Palland,

 

HARDERWIJK (9 AUGUSTUS).1967

Amateurs 01^e rit: 1. Fedor den Hertog, 2. Hans Eckelboom, 3. Jan Zomer,

 

HARDERWIJK (10 AUGUSTUS).1967

Amateurs 02^e rit: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Wim Holstege, 3. Wim den Besten,

 

HARDERWIJK (11 AUGUSTUS).1967

Amateurs 03^e rit: 1. Fedor den Hertog, 2. Henk Nieuwkamp, 3. Rink Cornelisse

Amateurs Eindkl.: 1. Fedor den Hertog, 2. Hans Eckelboom, 3. Henk Nieuwkamp,

 

HASKERVEEN (9 april).1967

Amateurs (70 km): 1. S. Venema, Zwaagwesteinde, 1.48; 2. S. Douma, Grouw; 3. M. van Dekken, Hoogkerk; 4. T. den Outer, Lemmer; 5. H. Hoekstra, Ureterp; 6. S. Wiersma, Blija; 7. J. Jager, Dokkum; 8. P. Boonstra, Dokkum; 9 K. Stobbe, De Wilp; 10. B. de Vries, Heeren­veen.

 

HASSELT (11 maart).1967

Adspiranten: 1. G. Kamperbeek, 2. Johan Krake, 3. Peter Stiggelbout,

Amateurs: 1. Gert Bongers, 2. Evert Dickhof, 3. Fred Niemeijer,

Nieuwelingen: 1. Gerrit Huisjes, 2. F. Jaarsma, 3. Harrie Homan,

 

HASSELT (6 mei).1967

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. Johan Krake, 3. Anne Wiegersma,

Nieuwelingen: 1. Gerrit Huisjes, 2. Albert Schroten, 3. Arie Hassink,

 

HASSELT (19 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. H. Dijkstra, 3. B. Bodink,

Amateurs: 1. Sander Douma, 2. Wim Holstege, 3. Jans Vlot,

 

HEEMSKERK (21 mei).1967

Adspiranten: 1. Adrie Solleveld, 2. H. Spacker, 3. Ben Jurriaans,

Amateurs: 1. Jan Aldershof, 2. Rob van Smirren, 3. Cor Baars,

Nieuwelingen: 1. A. Kruyer, 2. Gerrit Marquerink, 3. Dick Groen,

 

HEERDE (16 Juni).1967

Amateurs: 1. J. Peetoom (Vijfhuizen), 2. H. Egberts (Zutphen), 3. W. Holstege (Nunspeet), 4. G. Baltus (Apeldoorn), 5. W. van Mittelaar (Utrecht), 6. J.v.d. Kamp (Arnhem), 7. H. Eikelboom (Zutphen), 8. A.J. Dirksen (Arnhem), 9. W. den Besten (Oldenbroek), 10. W. Lindeboom (Hasselt),

Adspiranten: 1. J. Dijkgraaf (Heerde), 2. G. Zillig (Apeldoorn), 3. P. Stiggelbout (Wierden)

 

HEERENVEEN (2 juni).1967

Adspiranten: 1. Nico Moeilijker, 2. Nantko Mik, 3. Cor Kooy,

Amateurs: 1. Arie Stet, 2. Sikke Venema, 3. Rob Duin,

 

HEERHUGOWAARD (17 SEPTEMBER).1967

Adspiranten: 1. Nico Moeilijker, 2. Nantko Mik, 3. Jan Brinkman,

Amateurs: 1. Bram Breur, 2. Piet Tesselaar, 3. W. de Groot,

Nieuwelingen: 1. Arie Bakker, 2. Jan Jansen, 3. Piet Slikker,

 

HEERLE (19 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Ben Jurriaans, 2. Henk van Dongen, 3. Gerrie Glas,

Nieuwelingen: 1. Jac van Hoek, 2. Cor Boersma, 3. Peer Maas,

 

HEESWIJK (23 juli).1967

Adspiranten: 1. Frans van Lokven, 2. Theo van de Leijst, 3. M. Remijn,

Amateurs: 1. Bart Solaro, 2. Jan van Katwijk, 3. Rudi Liebrechts,

Nieuwelingen: 1. Cees van de Pol, 2. Hennie Moorhoff, 3. Jan van Beek,

 

HEIJNINGEN (29 april).1967

Amateurs: 1. M. van Groezen (Made) 90 km in 1.54.14; 2. Klaas Balk (Badhoevendorp); 3. G. van Lith (Aarle-Rixtel); 4. B. Minnekus (Zuidland); 5. H. de Kok (Tilburg); 6. B. Breur (Nieuwe Tonge); 7. C. Freijters (Zegge); 8. Tinie van Hasselt (Roosendaal); 9. C. Machielse (Oude Molen); 10. J. van de Haar (Moordrecht);

Nieuwelingen: 1. F. Buermans (Wouwse Plantage) 50 km in 1.05.16; 2. J. beckers (Guttershoven); 3. J. Kemps (Sprundel); 4. Mathijs de Koning (Scherpenzeel); 5. Arnold de Voogd (Scherpenzeel); 6. R. Hartog (Wouw); 7. J. de Bruyn (Sprundel); 8. R. Roks (Sint Willebrord); 9. J. Heijns (Heerle); 10. J. Schouten (Nieuw-Vossemeer);

Veteranen: 1.C. Mathijssen (Belgie) 50 km in 1.11.16; 2. A. de Rooy (Sint Willebrord); 3. G. van SChaick (Utrecht); 4. A. Uitbijnse (Rotterdam); 5. N. Without (Amsterdam); 6. N. Schoutema (Den Haag); 7. W. van Dongen (Amsterdam); 8. A. Vroege (Arkel); 9. D. Rorijs (Rotterdam); 10. J. Hogenkamp (Rijswijk)

 

HEIKANT (21 mei).1967

Adspiranten: 1. Toine van de Bunder, 2. John Akkermans, 3. Peter Remijn,

Amateurs: 1. Peter Kisner, 2. Richard Bukacki, 3. Jan Beun,

 

HEINKENSZAND (29 april).1967

Adspiranten: 1.H. Koot, (Eindhoven) 25 km in 37.31: 2. C. van Bostelen (Halsteren); 3. P. Remijn (Goes); 4. H. van Groezen (Made); 5. C. Rokven (Breskens); 6. C. Bal (Kwadendamme); 7. A. van de Bunder (IJzendijke); 8. J. Akkermans (Nieuw-Vossemeer); 9. J. Hugens (Ossendrecht); 10. H. Gijssel (Sint Jansteen);

Nieuwelingen: 1. A. Coppens (Moerstraten) 70 km in 1.46.24; 2. C. de Smit (Hoofdplaat); 3. P. Moerkerk (Haarlem); 4. H. van Erp (Sint Oedenrode); 5. T. Schouwenaar (Kruiningen); 6. F. Schutter (Heemstede); 7. A. Cordal (Bilthoven); 8. T. Stroosnijder (Kruiningen); 9. G. Paridaen (Sint Kruis); 10. L. Schrauwen (Ossendrecht);

 

HEINO (19 juli).1967

Amateurs: 1. Anne Koster, 2. Fred Niemeijer, 3. Henk Nieuwkamp,

 

HELLENDOORN (1 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Pier Dijkstra, 2. Jan de Wit, 3. Jans Vlot,

 

HELMOND (27 maart).1967

HARRIE STEEVENS spurtte in Helmond 't snelst

De grote Bavaria-wielerronde van Helmond is dit jaar ge­eindigd in een mooie spurtzege van de jonge Harrie Steevens nit Elsloo. Hij bleef zijn vier mede-vluchters op meer dan overtuigende wijze de baas, want de tweede aankomende, streekfavoriet Jos van der Vleuten uit Mierlo-Hout, moest liefst vijf lengten gewonnen geven.

Ook deze tweede profronde van Nederland in het jaar 1967 heeft zich niet kunnen verheugen in uitstekend weer. Het regende onophoudelijk en dat deed de stemming aanmerkelijk in mineur houden. Toch lieten de renners er zo nu en dan de vlam doorheenjagen, want de demarrages waren niet van de lucht. Toen er omstreeks dertig kilometer was gekoerst, ging Steevens ten aanval. Hij nam Huub Zilverberg mee en zag dat zijn sprong bepaald inspirerend had gewerkt: een tweede uitval werd namelijk ondernomen. Sterke Jos van der Vleuten toog met ploegmakker Cees van Espen en „concurrent" Ge­rard Vianen eveneens op het „jagerspad" en daarop ontspon zich een interessant gevecht. Het eerste duo maakte na ruim zestig kilometer de „lap" op het peloton waar en het achter­volgende trio kwam er na acht kilometer ook bij. Toen smolt het vijftal samen en was tevens alle kans voor de rest van het rennersveld verkeken.

Ook voor het plotseling geformeerde zestal Bart Zoet, Cor Schuuring, Maarten Breure, Henk Nijdam, Jan Schroder en de Belg Jules van der Flaas, die toch een - begerige - blik wilden houden op de aanlokkelijke premie van de bierbrou­werij uit Lieshout. Ze bleven echter in het niemandsland „hangen", want de vijf vooraan wilden wel wegblijven. Zij maakten het onderling uit, met gekend resultaat.

Beroepsrenners: 1. Harrie Steevens, Elsloo, 100 km in 2.35.11; 2. Jos van der Vleuten, Mierlo-Hout; 3. Gerard Vianen, Kockengen; 4. Cees van Es­pen, Arnhem; 5. Huub Zilverberg, Goirle; 6. op 1 min. 6 sec. Jules van der Flaas, Belgie; 7. Henk Nijdam, Zundert; 8. Cor Schuuring, Amsterdam; 9. Maarten Breure, Rotterdam; 10. Bart Zoet, Waarde; 11. Jan Schroder, Koningsbosch; 12. op 1.30 min. Cees Lute, Castri­cum; 13. Joop Captein, Amsterdam; 14. Jan Harings, Scheulder; 15. Leo van Dongen, Made; 16. Cees Haast, Rijsbergen; 17. Henri Lochs, Meers; 18. Rik Wouters, Baarle-Hertog; 19. Arie Jongejan, Rotter­dam; 20. Rinus Paul, Den Haag.

Amateurs: 1. W. van Rossem, Oeffelt, 70 km in 1.51.13; 2. G. van Gerven, Mierlo; 3. G. Maurix, Den Duhgen; 4. A. Gruyters, Stiphout; 5. F. Kees, Veldhoven; 6. L. van Schalen, Lierop; 7. H. Gamster, Geldrop; 8. J. van Katwijk, Oploo; 9. L. de Groot, Utrecht; 10. G. Janmaat. Amsterdam.

Nieuwelingen: 1. W. Wouters, Hogeloon, 40 km in 1.03.22; 2. J. Groe­neveld, Haarlem; 3. M. v. d. Heyden, Eindhoven; 4. H. Boterhuis, Sambeek; 5. J. Swinnen, Valkenswaard.

Adspiranten: 1. Piet Brone, 2. Ben Jurriaans, 3. Gerrie Glas,

 

HELMOND (1 mei).1967

Adspiranten: 1. Piet Brone, 2. Ben Jurriaans, 3. Gerrie Glas,

Amateurs: 1. Jan Jansen, 2. Frans Otten, 3. Wil Jacobs,

Nieuwelingen: 1. J. Slaats, 2. Jan Schaap, 3. M. van Doorn,

 

HENDRIK-IDO-AMBACHT (3 juni).1967

Amateurs: 1. Rudi Liebrechts, 2. Han Vogelaar, 3. Jan van Veen,

Dames: 1. Keetie Hage, 2. Irene Paul, 3. Hennie Hondeveld,

Nieuwelingen: 1. Adrie Coppens, 2. Hennie Moorhoff, 3. L. Kesen,

 

HENGELO (10 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Evert Dickhof (Oosterwolde), 2. R. Bos (Kampen), 3. P. Dijkstra (Schoonoord), 4. H. Luchies (Geesbrug), 5. D. Middelveld (Hoogeveen), 6. G. Leferink (Haaksbergen), 7. R. Hassink (Neede), 8. J. van Dam (Zwolle), 9. H. Klein (Barnflair), 10. T. Meyer (Denekamp),

Nieuwelingen: 1. Gerrie Bruinsma, 2. Theo de Waal, 3. Wicher Vlot,

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. Johan Krake, 3. Wim Albersen,

 

HILLEGOM (3 juni).1967

Adspiranten: 1. Piet Drost, 2. Ruud Onos, 3. Ben Jurriaans,

Amateurs: 1. Marcel Pennings, 2. Ted Blom, 3. Leo van de Berg,

Nieuwelingen: 1. C. van de Wilk, 2. P. Bemelmans, 3. Dick Groen,

 

HILVERSUM (1 mei).1967

Amateurs: 1. Sjaak Koevermans, 2. Wim Cirkel, 3. Karel de Graaf,

 

HOEVEN (7 mei).1967

Adspiranten: 1. Cees Bal, 2. Harrie van Groezen, 3. J. van Rossum,

Amateurs: 1. Fried Hoppe 2. Cees Zoontjens, 3. Rinie Huijbrechts,

Nieuwelingen: 1. Piet Moerkerk, 2. Leon Schrauwen, 3. Ferry Buermans,

 

HOLLANDSCHEVELD (16 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Henk Benjamins, 2. Dick Middelveld, 3. Popke Oosterhof,

 

HOLTEN (12 juli).1967

Amateurs: 1. Anne Koster, 2. Jan Boode, 3. Evert Dickhof,

Nieuwelingen: 1. Roy Schuiten, 2. Jan Oosterbeek, 3. Arnold Voogd,

 

HONSELERSDIJK (16 Juni).1967

Adspiranten: 1. J. Breure, 2. Theo van de Leijst, 3. F. Hanson,

Amateurs: 1. Leo Duijndam, 2. Gerrie Veldhuizen, 3. Johnny Brouwer,

Nieuwelingen: 1. Dick Groen, 2. Peter de Vos, 3. Piet Moerkerk,

 

HOOFDPLAAT (7 mei).1967

Nieuwelingen: 1. Charles de Smit, 2. Theo Schouwenaar, 3. Ko Blok,

 

HOOFDPLAAT (25 juni).1967

Nieuwelingen: 1. Ferry Buermans, 2. Cees Priem, 3. Adrie Coppens,

 

HOOGERHEIDE (10 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Rene Pijnen (Woensdrecht), 2. Cees Rentmeester (Hoogerheide), 3. Leo Duyndam (Honselersdijk), 4. Frits Hoogerheide (Ossendrecht), 5. Joop Zoetemelk (Voorschoten), 6. Jan Zoons (Voorschoten), 7. G. Veldhuyzen (Maasdam), 8. W. Evertse (Zierikzee), 9. J. Handig (Belgie), 10. A. Marien (Belgie)

 

HOOGEVEEN (27 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Fred Niemeijer, 2. Bennie Groen, 3. Jos Dekkers,

 

HOOGEZAND-SAPPEMEER (6 mei).1967

Adspiranten: 1. Anne Wiegersma, 2. Gerke Gorter, 3. P. Roggema,

Amateurs: 1. Dries van Wijhe, 2. Rinze Bos, 3. Eddy Koster,

Nieuwelingen: 1. Jan Aling, 2. Bert Bathoorn, 3. A. Strijbosch,

 

HOOGKARSPEL (29 april).1967

Amateurs: 1. Gerrie Bruin, 2. Ben Janbroers, 3. Claus Simon (dui),

Nieuwelingen: 1. Henk Hulleman, 2. J. Pronk, 3. Dick Groen,

 

HOOGKARSPEL (23 juli).1967

Adspiranten: 1. Ben Jurriaans, 2. Roel van Berkel, 3. Cor Kooy,

Amateurs: 1. Piet Hoekstra, 2. Jan Peetoom, 3. Popke Oosterhof,

Nieuwelingen: 1. Melle van de Meulen, 2. Gerard Krom, 3. R. Kappelhof,

 

HOORN (4 juni).1967

Adspiranten: 1. Piet Drost, 2. Roel van Berkel, 3. Ruud Onos,

Amateurs: 1. Herman Hoogzaad, 2. Eddy Koster, 3. Cor Baars,

Nieuwelingen: 1. Dick Groen, 2. Juul Bruessing, 3. F. Roosendaal,

 

HORST (6 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Gerrie Glas, 2. T. van de Burgt, 3. Theo van de Leijst,

Amateurs: 1. Jan Krekels, 2. Michel Evers, 3. Tonnie Gruijters,

Nieuwelingen: 1. Hans van Bavel, 2. Frits Verhees, 3. Hams Koot,

 

HUIJBERGEN (24 juni).1967

Amateurs: 1. Jan van de Haar, 2. Bob Kroonen, 3. Leen de Groot,

Nieuwelingen: 1. Ferry Buermans, 2. Leon Schrauwen, 3. J. Huyps,

 

HULST ( 9 mei).1967

Amateurs: 1. Peter Kisner, 2. Tonnie Barten, 3. Wim Bravenboer,

Nieuwelingen: 1. Adrie Coppens, 2. Ko Blok, 3. Theo Schouwenaar,

 

HULST (3 OKTOBER).1967

Amateurs: 1. Mat van Groezen, 2. Bart Solaro, 3. Cees Koeken,

 

IJSSELMUIDEN (10 juni).1967

Nieuwelingen: 1. Wicher Vlot (Wanneperveen), 2. Mathijs de Koning (Scherpenzeel), 3. P. de Boer (Dirkshoorn), 4. S. Noortzij (Rotterdam), 5. J. van Beek (Barneveld), 6. J. Oosterbeek (Halfweg), 7. H. Jacobs (Nes), 8. A. de Voogt (Scherpenzeel), 9. W. Kamphuis (Vaassen), 10. A. Bakker Castricum)

Adspiranten: 1. A. van Norel (Nagele), 2. Z. Glas (Eindhoven), 3. A. Bos (Kampen),

 

IJZENDIJKE (16 mei).1967

Adspiranten: 1. Hams Koot, 2. Rinus Remijn, 3. Cees Bal,

Nieuwelingen: 1. Tonnie Stroosnijder, 2. Nico van Hest, 3. Charles de Smit,

 

JOURE (27 mei).1967

Adspiranten: 1. Nico Moeilijker, 2. Cor Kooy, 3. Jo de Boer,

Amateurs: 1. Pier Dijkstra, 2. Jan de Boer, 3. Maarten den Outer,

 

JUBBEGA (9 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. R. Bos (Kampen), 2. D. Steensma (Surhuisterveen), 3. J. Hup (Kampen), 4. E. Hup (Dokkum), 5. G. Terwee (Hasselt), 6. K. Stobbe (De Wilp), 7. Z. Sellies (Kampen), 8. H. Epema (Zwaagwesteinde), 9. M. v. d. Klooster (Hasselt), 10. H. de Haan (Oudega).

Adspiranten: 1. Nico Moeiliker, 2. Anne Wiegersma, 3. Cor Kooy,

 

KAMP.GELDERLAND (1 juli).1967

Amateurs: 1. D. van Wijhe, Oosterwolde, 145 km in 3.42.50; 2. W. Holstege, Nunspeet; 3. C. Rouw, Groesbeek; 4. H. van de Brink, Ol­denbroek; 5. A. Meijerink, Arnhem; 6. T. Sanders, Arnhem; 7. A. Spaargaarden, Harderwijk; 8. W. Sellis, Wezep; 9. J. Hubers, Didam.

Nieuwelingen: 1. H. Schreurs, Oostendorp, 60 km in 1.31.55; 2. A. Hek­kelman, Steenderen; 3. J. Cornelisse, Nijmegen; 4. A. Scheffer, Zelhem; 5. R. Hassink, Neede.

Adspiranten: 1. C. de Groot, Tiel, 26 km in 46.08; 2. A. Rappert, Zel­hem; 3. T. Huiskens, Elden.

 

KAMP.LIMBURG (2 juli).1967

Amateurs: 1. M. Evers, Linne, 140 km in 3.34.16; 2. J. van der Borgh, Sittard; 3. G. Harings, Scheulder; 4. M. Gerrits, Oploo; 5. Th. van de Kort, Hoensbroek; 6. C. Pepels, Stein; 7. P. Knubben, Heerlen; 8. H. Beurskens, Tegelen; 9. A. Grica, Waubach; 10. H. Meertens, Gulpen.

Nieuwelingen: 1. H. van Geilenkirchen, Schaesberg, 62 km in 1.31.47; 2. H. Keyers, Geleen; 3. J. Klinkers, Hoensbroek; 4. L. Hesen, Horst: 5. Fr. Sliiper, Terwinselen.

Adspiranten: 1. J. Spronkmans, Elsloo, 30 km in 51.50; 2. G. Dirix, Heer; 3. K. Klinkers, Hoensbroek.

 

KAMP.MILITAIR (12 SEPTEMBER).1967

In algemeen militair kampioenschap onderschreef

                   Jan van Katwijk

                                    „het favoriet zijn"

Dit jaar is het reeds voor de tiende maal geweest dat de Nederlandse strijdmacht haar wielerkampioenschap heeft laten verrijden. Een tweede lustrum dus, waarvoor men opnieuw naar het Zandvoorts auto-circuit trok en waar de sterke Jan van Katwijk de algemene opinie van “dat is de favoriet" nogal duidelijk onderschreef. Op tijd was hij meegegaan met de jacht welke werd geopend op een vijftal koplopers; straf dirigeerde hij zijn mede-strijdmakkers mee naar voren om tenslotte in de allerlaatste meters zo keihard te spurten, dat er voor Cor Leunis en Richard Bukacki respectievelijk nog slechts een tweede en derde plaats overbleven. Overigens ook zeer eervolle klasseringen, want het viel tussen de blonde duinen, waar een stevige landwind blies, beslist niet mee. Men moest er wel degelijk hard voor koersen ...

Er valt over de wielrennende militairen zeker een loftrompet te steken, maar veel meer moet men dat eigenlijk doen voor het vele voorbereidende werk, dat bijvoorbeeld kapitein Roosen­burg en Kapitein Zweedijk allemaal hebben weten te verwezen­lijken. Zij hebben voor de onder dienst moetende wielrenners mogelijkheden weten te scheppen, die men zo'n tien a vijftien jaar geleden voor onmogelijk had gehouden. Sterker uitge­drukt: zelfs tot voor een paar jaar geleden waren diverse faciliteiten, welke de coureur in wapenrok thans heeft, nog een illusie. Overplaatsingen naar andere leger-onderdelen, le­gering dichter bij wielercentra, trainingsmogelijkheden over­dag, onttrekking aan parate eenheden enzovoorts. Dit jaar werd er zelfs een zogenaamd trainingskamp ingericht, waar­voor geselecteerde renners in aanmerking kwamen. In januari kreeg iedereen die 's konings wapenrok droeg, de gelegenheid zich via een open inschrijving op te geven. De voorheen behaal­de prestatielijst was daarbij bepalend, al wilde men voor allen gelijke kansen scheppen door in de Flevo-polder nog een aparte selectie-wedstrijd te laten verrijden. Daar bleven er twintig van over, de afvallers kregen daarna ook nog alle gelegenheid om „terug" te komen of het recht op een uitverkoren plaats waar te maken. Kort daarop volgde in Den Haag een centrale trai­ningsdag per week, waaruit tenslotte acht renners (inclusief twee reserves) overbleven. Met dit selecte groepje toog men aan de slag in klassiekers, van-stad-tot-stad-wedstrijden, Ron­de van Belgie en Olympia's Tour door Nederland. Na een veel­belovend begin van successen, onder andere winst in de Ronde van Noord-Holland, de ploegentijdrit en persoonlijke tijdrace in de Ronde van Belgie alsmede de ritoverwinning in de tweede etappe Sint Niklaas-Oostende, enkele dagen later een over­weldigend succes in de Landentijdrit van Brasschaat, waar het Militaire Team met liefst acht minuten voorsprong op nummer twee naar de hoogste eer reed, kwam er ook een lange periode van tegenslagen. Pech, valpartijen, “afzwaaien" of ... onwil van bepaalde renners, deden het aanzien van het zo groots en met volle toewijding in stand, gehouden Militair Team wat kwijnen.

Uiteraard mag in dit verband ook de CIMS (Comite Interna­tionale Militaire Sportevenementen) niet worden vergeten, want dit comite is juist het overkoepelend orgaan, dat alle militaire sportwedstrijden en nationale kampioenschappen or­ganiseert en voor een zeer groot deel financiert. Jammer ge­noeg kan men niet over zo'n geweldig budget beschikken, maar toch moet men het grootste respect opbrengen voor de mensen die zich desondanks zo weten in te spannen, dat de dienst­plichtige sportman zich toch zoveel mogelijk in zijn prive-hobby kan blijven uitleven. Dat niet iedere sportman zulks altijd waardig is, dat er vaak diepe teleurstellingen werden opgedaan, behoeft eigenlijk geen nadere uitleg. Het zijn nu eenmaal er­varingen die men waar dan ook tegenkomt.

Niettemin zijn onze wielrennende militairen al deze instanties bijzonder veel dank verschuldigd, want de tijd is nog niet zover voorbij, dat men niet eens met de racefiets aan de ka­zernepoort mocht komen.

DE STRIJD OM HET KAMPIOENSCHAP

Precies om een uur vertrokken ruim tachtig renners om de dertig ronden - totaalafstand ruim 125 kilometer - te gaan betwisten. Er brandde in het begin wat strovuur, waarvoor Kruis, Epema en.Hofstede (reed ook in de slotfase bijzonder goed) de lont hadden aangestoken. Ook gaf Severs een paar ronden later een stuntje “alleen vooruit" weg, terwijl Hofstede kort daarop nogmaals een beslissing trachtte te forceren. In de achtste ronde wipten Bukacki (ook al als „te kloppen" ge­tipt), Hofman, Van der Kruys, Van den Donk, Kooi en Van Duyvenbode weg, maar na een paar ronden was het weer af­gelopen.

Een nieuwe vlucht kwam op gang door Henk Tiben en Jan Althuyzen en feitelijk kan men deze demarrage als de basis voor de later zo goed geslaagde ontvluchting beschouwen. De voorsprong van het tweetal groeide uit tot dik een minuut en toen ging Hofstede - alweer toonde deze wachtmeester uit de

Amersfoortse Bernhardkazerne het initiatief - in de tegen­aanval. Hij trok matroos Van 't Hof en de soldaten Van Zand­voort, Smits en Burik met zich mee, overbrugde met mede­werking van hen de inmiddels tot 45 seconden geslonken voor­sprong van het nijver voortdoende duo vooraan.

Inmiddels was Peter van den Donk nogal vrij ernstig ten val gekomen en moest Gerrit Leferink wegens pech op een andere fiets verder. De laatste wist evenwel weer aansluiting te vin­den met de grote groep die in moten uiteenviel. De jacht op de spits werd geopend en wel door Leunis, Van Katwijk, Bukacki, Leferink (daar was hij dan!), Van der Kruys, Holstege, Kooy, Van de Berg en Van Steenis.

Wederom zou Gerrit Leferink door pech van fiets moeten wisselen, maar de sterke knaap uit Haaksbergen kwam na een briljante solo weer terug. Vooraan vloeide het in de laatste ronden samen, zij het dat Tiben er helaas of moest en hij niet meer kon deelnemen aan het verwoede sprintgevecht, dat Van Katwijk, Leunis, Bukacki en alle andere “kleppers" met elkaar aangingen.

Amateurs: 1. J. van Katwijk (vliegbasis Ypenburg) 125 km in 3.05; 2. C. Leunis (pontenierskazerne Keizersveer); 3. R. Bu­kacki (Wilhelminakazerne Bergen op Zoom) ; 4. P. van der Kruys (legerplaats 't Harde); 5. W. van Steenis (schietkamp De Harskamp); 6. A. Ravensbergen (Kromhoutkazerne Utrecht) ; 7. G. Leferink (Bernhardkazerne Amersfoort) ; 8. J. Burik (WGF-kazerne Harderwijk) ; 9. F. Kooy (vliegbasis Twente); 10. H. Holstege (legerplaats Wittenberg); 11. R. Hofstede (Bernhardkazerne Amersfoort) ; 12. J. van de Berg (legerplaats Oirschot); 13. L. van Zandvoort (Frederik Hen­drikkazerne Venlo); 14. J. Althuyzen (vliegbasis Ypenburg); 15. K. van 't Hof (HMS ,Hertog Hendrik, Den Helder).

Erelijst: 1957 Joop van der Putten - 1958 Gerrit van Lith - 1959 Jan Hugens - 1960 Ben van de Leur - 1961 Ad Russens - 1962 Gerben Karstens - 1963 Frans Evers - 1964 Jan van Veen - 1965 - Johnny Meijer - 1966 Fedor den Hertog - 1967 Jan van Katwijk.

 

KAMP.N-BRABANT (2 juli).1967

Amateurs: 1. J. van Kessel, Deurne, 157 km in 4.22.14; 2. H. van Rooy, Zeelst; 3. L. Bogers, Ossendrecht; 4. B. Solaro, Den Bosch; 5. A. Russens, Den Bosch; 6. M. Venrooy, Heesch; 7. H. van Vugt, Box­tel; 8. A. van Duynhoven, Stiphout; 9. K. Frijters, Zegge; 10. P. Bare­mans, Oudenbosch.

Nieuwelingen: 1. H. van Zandbeek, Vught, 66 km in 1.44.57; 2. J. Stemps, Sprundel; 3. A. van Opdorp, Hogerheide; 4. A. Roks, St. Wille­brord; 5. N. Hemskers, Vlijmen.

Adspiranten: 1. C. Glas, Eindhoven, 33 km in 58 min.; 2. H. Verhoeven, Helmond; 3. M. Peters, Groesbeek.

 

KAMP.N-HOLLAND (2 juli).1967

Amateurs: 1. R. Snijder, Haarlem, ca. 125 km in 2.55.53; 2. K. van der Knaap, De Kwakel; 3. N. Vermeulen, Amsterdam; 4. R. Duin, Alk­maar; 5. M. Bouma, Haarlem; 6. C. van den Born, Velsen; 7. H. Hoog­zaad, Venhuizen; 8. A. Duyker, Beverwijk; 9. N. Bakker, Wieringen; 10. C. Stam, Koog a.d. Zaan.

Nieuwelingen: 1. M. van der Meulen, Aalsmeer, 65 km in 1.21.15; 2. L. Mines, Heemskerk; 3. A. van de Molen, Wieringen; 4. D. Groen, St. Pancras; 5. P. Slikker, Koedjjk.

Adspiranten: 1. B. Jurriaans, Amsterdam, 25 km in 36.5; 2. R. Engel, Amsterdam; 3. J. Breure, Vijfhuizen.

 

KAMP.OVERIJSSEL (1 juli).1967

Amateurs: 1. H. Nieuwkamp, Borne, 152 km in 3.56.33; 2. W. Neeskens, Borne, op 26 sec.; 3. F. Nidmeijer, Hengelo; 4. J. Boode, Nijverdal; 6. E. Dickhof, Oosterwolde; 7. J. Dickhof, Oosterwolde; 8. R. Bos, Kampen; 9. T. Meijer, Denekamp; 10. G. Nijkamp, Zwolle.

Nieuwelingen: 1. G. Huisjes, Bergentheim, 72 km in 1.49.33; 2. G. van den Berg, Zwolle; 3. A. Nakkin, Almelo; 4. H. van Hasselt, Hasselt; 5. R. Martens, Boskamp.

Adspiranten: 1. A. J. Poppe, Nijverdal, 32 km in 48.30; 2. J. G. Krake, Enter; 3. F. Heuvels, Denekamp.

 

KAMP.UTRECHT (2 juli).1967

Amateurs: 1. A. Versluis, Lexmond, 142 km in 3.34.38; 2. A. van Mid­den, Hilversum; 3. A. Veenendaal, Zeist; 4. J. Sandbrink, Amersfoort, 5. B. Cardol, Bilthoven; 6. J. van de Berg, Woerden; 7. J. de Wit, Zeist; 8. D. Soeteman, Baarn; 9. J. van Ingen, Utrecht; 10. W. Schafer, Loosdrecht.

Nieuwelingen: 1. W. Bakker, Soest, 68 km in 1.46.56; 2. W. Klinken­

berg, Utrecht; 3. H. Zeeman, Huizen; 4. M. de Koning, Scherpenzeel; 5. A. Voogt, Scherpenzeel.

Adspiranten: 1. H. Stekelenburg, Utrecht, 28 km in 48.35; 2. H. de Boer, Hilversum; 3. J. Frezen, Zeist.

Veteranen: 1. G. van Schalk, Utrecht, 40 km in 1.2.14; 2. B. van Leur, Utrecht.

 

KAMP.ZEELAND (1 juli).1967

Amateurs: 1. J. de Schipper, Breskens, 140 km in 3.10; 2. J. de Vrieze, Souburg; 3. P. Verschuure, Hansweert; 4. J. Westerweele, Sluis; 5. B. Franse, 's-Heerenhoek; 6. D. Smallegange, Ellewoutsdijk; 7. C. van der Weege, Zaamslag; 8. op 3.07 min. R. Corijn, Philippine.

Nieuwelingen: 1. C. de Smit, Hoofdplaat, 60 km in 1.33; 2. A. Ver­straete, Hoofdplaat; 3. C. Priem, Ovezande; 4. A. Klayssen, Biervliet; 5. D. van Veenendaal, Tholen.

Adspiranten: 1. M. Remijn, Kwadendamme, 37 km in 56 min.; 2. P. Remijn, Goes; 3. H. Gijssel, St. Jansteen.

 

KAMP.ZUID-HOLLAND (1 juli).1967

Adspiranten: 1. T. van der Leist, Rotterdam, 28 km in 45.44; 2. B. ter Harmsel, Lage Zwaluwe; 3. J. Breur, Schiedam.

Nieuwelingen: 1. W. Vis, Wateringen, 66 km in 1.36.54; 2. G. van Vel­zen, Zoeterwoude; 3. C. van der Wilk, Naaldwijk; 4. H. Moorhoff, Gorinchem; 5. S. Berkhout, Schipluiden.

Amateurs: 1. P. Legierse, Den Bommel, 154 km in 3.35.40; 2. P. Kette­nis, Den Haag; 3. B. Breur, Nieuwe Tonge; 4. J. de Zwart, Rotterdam; 5. G. Velthuizen, Maasdam; 6. B. Kroonen, Dordrecht; 7. G. Plieger, Lexmond; 8. B. van Dorth, Rotterdam; 9. H. Vogelaar, Rotterdam; 10. T. Zeldenthuis, Sassenheim.

 

KAMPEN (27 maart).1967

Amateurs: 1. G. Zantingh, Aalsmeer, 68 km in 1.50.4; 2. D. van Wijhe, Oosterwolde; 3. M. den Outer, Lemmer; 4. E. Dickhof, Oosterwolde; 5. J.. van Dam, Zwolle; 6. A. Jongkind, Aalsmeer; 7. H. Tibben, Rid­derkerk; 8. W. Lindeboom, Hasselt; 9. G. Steinbach, Kampen; 10. H. Holstege, Nunspeet.

Adspiranten: 1. A. Bos, Kampen, 20 km in 32.4; 2. .T. Breur, Vijfhui­zen; 3. H. van de Linden, Kampen.

 

KAMPIOENSCHAP VAN GRONINGEN/FRIESLAND/DRENTE (2 juli).1967

Amateurs: 1. H. Luchies, Geesburg, 150 km in 3.41.32; 2. H. Benjamins. Holl. Veld; 3. P. Oosterhof, Eelde; 4. D. Middelveld, Hoogeveen; 5. P. Hoekstra, Dokkum; 6. W. Boonstra, Opende; 7. B. Groen, Steenwijk; 8. H. Klein, Barnflair; 9. J. Wilkens, Gieten; 10. S. Douma, Gerkes­klooster.

Kampioen van Groningen werd: Harry Klein, Barnflair; kampioen van Friesland werd: P. Hoekstra, Dokkum en kampioen van Drente werd: H. Luchies, Geesbrug.

Nieuwelingen: 1. G. Schmidt, Groningen, 70 km in 1.40.46; 2. B. Poels­ma, Scharnegoutum; 3. B. Bathoorn, Roderwolde; 4. J. Aling, Bunne; 5. M. Vekema, Peize.

Kampioen Groningen: G. Schmidt; kampioen Friesland: B. Poelsma en kampioen Drente: J. Aling.

Adspiranten: 1. C. Haaisma, Jubbega, 25 km in 40.13; 2. A. Wiegersma, Drachten; 3. M. Slagter, Wanneperveen.

Kampioen Groningen: J. Bakker, Stedum; kampioen Friesland: C. Haaisma, Jubbega; kampioen Drente: M. Slagter, Wanneperveen.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NDWC (9 april).1967

„Onblusbare" Keetie Hage

prolongeerde haar clubtitel NDWC op indrukwekkende wijze

Zondag 9 april jongstleden werd voor de derde maal in succes­sie op het parcours van de Gorinchemse Race Club „Jan van Arckel" het clubkampioenschap van de Nederlandse Dames Wielren Club gehouden. Op het programma stond een afstand van zestig kilometer oftewel drieendertig ronden. Als favoriete gold natuurlijk opnieuw de Zeeuwse Keetie Hage uit Sint Maartensdijk, die haar het vorig jaar ook al zo groots gewon­nen titel moest verdedigen. Zij deed het op onnavolgbare wijze.

Toen de eerste vijf ronden waren afgelegd, plaatste Keetie de eerste demarrage, maar de Gamerense Jannie Jonkers pakte meteen haar wiel en ging mee. Steeds verder liepen de twee meisjes uit, doch vanuit het peloton kwam ook een reactie. Irene Paul (dit jaar bijzonder goed op dreef), Anneke van Doesburg en Eefje Helder zetten een verwoede achtervolging in, maar desondanks vergrootte het leidende tweetal de voor­sprong meer en meer. Twaalf toeren verder werd het peloton zelfs gedubbeld en moest genoemd trio tegen een “kloof" op­kijken van vijftig seconden. Het was evenwel te vroeg om nu al op de lauweren te gaan rusten en daarom knalde de “on­blusbare" Keetie, direct gevolgd door rivale Jannie Jonkers, opnieuw weg. In deze jump werd ook het jongere zusje Hage, de op 9 december 1950 geboren Siska meegenomen, die daar­door de zesde plaats in de einduitslag wist te veroveren. Nog­maals wist de groep geen antwoord op deze “explosie" en zo werd er nog een halve ronde extra aan de winst toegevoegd. Inmiddels was het drietal Irene Paul ook naderbij gekomen, maar voor de spits leverden zij geen gevaar meer op.

Met nog zeven kilometer te gaan, haalde Keetie Hage echter voor de derde maal uit en toen moest Jannie Jonkers het ant­woord schuldig blijven. Zo prolongeerde de Sint-Maartens­dijkse, geboren op 21 augustus 1949, die haar oudste zus Bella (van 5 mei 1948) door een operatie nog niet in de koers wist, op indrukwekkende wijze haar titel.

Een echte kampioene waardig!

Dames: 1. Keetie Hage, Sint Maartensdijk, 60 km in 1 uur 40 min.; 2. op 20 sec. Jannie Jonkers, Gameren; 3. op 1 min. Irene Paul, Den Haag; 4. Anneke van Doesburg, Werkendam; 5. Eef Helder, De Wou­de; 6. op 3 min. 25 sec. Siska Hage, Sint Maartensdijk; 7. op 4 min. 35 seq. Corrie Boon, Den Helder; 8. Nel van Dijk, Nuenen; 9. Annie Timpe, Schaesberg; 10. Tiny Lazeroms, Zegge; 11. Truusje van der Mast, Geldermalsen; 12. Alie Zijlmans, Lieshout; 13. Ria Heemskerk, Oud Ade; 14. op 5 min. 30 sec. Cora Zuidgeest, Monster; 15. Areke van der Laar, Aalst (Gelderland); 16. Thea Hardeman, Hilversum; 17. Erna Meskers, Warmond.

Rest nog te vermelden dat de eerste en derde prijs (bekers) werden geschonken door de heer J. J. Vlootman, in rijwiel-toer­kringen beter bekend als ,Opa Vlootman", secretaris van de Rijwiel Toeristen Club Olympia uit Amsterdam. Ondanks zijn hoge leeftijd is ook hij nog steeds een enthousiast en actief toerrijder. Deze mooie geste werd door de NDWC op zeer hoge prijs gesteld.J.J

 

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND (23 juli).1967

In Zandvoort streed Neerlands wielerjeugd

                                                            Om nationale wegtitels

Onder een stralende zomerzon is onze vaderlandse wieler­jeugd hevig aan de slag geweest tussen Zandvoorts blonde duinen. Dat gebeurde voorbije zaterdag, toen twee nationale titels, die van de adspiranten- en van de nieuwelingen­klasse te vergeven stonden. Op nagenoeg gelijkwaardige wijze werden deze kampioenschappen in de wacht gesleept door respectievelijk Robert Engel en Jan Aling. Zij schreven deze bijzondere “exploten" middels een daverende eindspurt op hun erelijst, toonden zich de allerbesten uit de langge­rekte bontgekleurde “pakken".

En bij het vallen van de eerste lange schaduwen, liet de klasrijke Michel Berton uit Den Haag zich ook eens in volle glorie bewonderen. Hij won met glans de selectie-wedstrijd voor amateurs, die de kwalificatie voor het heuse titelge­vecht - aanstaande zaterdag in Beek te verrijden - in­hield.

De vijftienjarige Robert Engel (Amsterdam), geboren op 14 augustus 1951, scholier aan het Spinoza-lyceum, dit jaar al winnaar in Waspik en Koog aan de Zaan, liet er niet lang twijfel over bestaan waarom hij eigenlijk naar Zand­voort was gekomen. Reeds na de eerste ronde stormde hij licht vooruit langs de jurywagen, daarbij fel achtervolgd door de twee Zeeuwen Kees Bal en Marinus Remijn. Een definitieve ontsnapping was evenwel niet mogelijk, de meute - bij iedere ronde danig uitgedund - liet dat allemaal niet toe. Engel werd dan ook weer ingerekend, evenals Jan Breure uit Vijfhuizen en Wim Nooren (Tolle­beek) die in de volgende ronden een afscheiding trachtten te formeren.

Zo werd het na 6 ronden, oftewel 25.158 kilometer, toch een massaspurt en daaruit reed Robert Engel, die reeds in de verre Tarzantocht aanzette, regelrecht naar de hoogste eer.

Adspiranten: 1.Robert Engel, Am­sterdam in 36.40; 2. B. Jurriaans, Amsterdam; 3. H. Poppe, Nijverdal; 4. A. Wiegersma, Drachten; 5. R. van Berkel, Haarlem; 6. K. Bal, Kwadendamme; 7. P. Remiin, Goes; 8. C. van Bergen, Alphen N.-Br.); 9. J. Breure, Vijfhuizen; 10. S. Hulleman, Opmeer; 11. H. Banen, Amsterdam; 12. F. Hanson, Vlaar­dingen; 13. C. Caldenhove, Amsterdam; 14. H. van Dongen, Prineenbeek; 15. W. de Jong, Amsterdam.

NIET TE BEDREIGEN

Een immens veld van liefst vierhonderd en vijf nieuwe­lingen bond met elkaar het gevecht aan over 62.895 kilo­meter, hetgeen vijftien ronden betekende. Het werd een strijd van jewelste, want steeds weer probeerden vluchters een “bijt" te hakken. Bij voorbeeld door Albert Hulzebosch uit Beilen in de beginfase en halverwege door Wim Klin­kenberg (later uitgeschakeld door een valpartij). Een twee­tal moedige, maar vergeefse pogingen. Het was allemaal voor niets, want ofschoon deze koers zoals gewoonlijk weer een ware afvalrace werd, - wat stapten er velen af - bleef er toch altijd nog genoeg “kwaliteit" over om de zaak recht te trekken. Meer inhoud scheen de demarrage van Jan Oosterbeek en Wicher Vlot te gaan krijgen, doch vooral onder impuls van Jan Aling, de latere kampioen, werd het peloton weer tot hevige spoed gemaand.

In de voorlaatste ronde kwam de klap! Plotseling spoten Jan Aling uit het Drentse Bunne, Maarten de Koning (Scherpenzeel) en Wim Jansen uit Nes aan de Amstel weg. Zij kregen gelijk een flinke voorsprong. Weliswaar pro­beerde Bart Duit uit Warffum, eens de “koning" der adspi­rant-koersers, hen nog te achterhalen, maar het vlak op zijn hielen opererende peloton liet het niet meer toe. Men ging „en massa" jacht maken op de drie vluchters, maar deze reden “alles uit het kassie" en bleven voorgoed uit de adem.

Van heel ver af zette de 18-jarige Jan Aling de spurt in, steeds verder voor zijn beide belagers uitkomend. Op deze rush van dit Asser Meteoor-lid, dat reeds tien wedstrijden waaronder het Drents provinciaal kampioenschap op zijn naam schreef, stond geen maat. De UTS-leerling, die voor electro-technieker studeert, werd een overtuigend, briljant kampioen; gewoonweg niet te bedreigen!

Nieuwelingen: 1.J. Aling, Burma in 1.27.32; 2. W. Jansen, Nes aan de Amstel; 3. M. de Koning, Scherpenzeel; 4. op 20 sec. G. Schoumans, Amsterdam; 5. L. Westrus, Amsterdam; 6. E. Diepenveen, Bllthoven; 7. P. Koop, De Zilk; 8. J. Deckers, Guttecoven; 9. L. de Boer, Avenhorn; 10. K. Keybeck, Schaesberg; 11. A. Bijl, Alphen aan den Rijn.

ONBETWIST

De selectie-wedstrijd voor amateurs bracht over het alge­meen toch niet zo'n buitengewoon interessant verloop. Er waren in het begin heel wat demarrages, waarmede de opperbest rijdende Rob Duin (stapte later wegens een te­kort aan kilometers ontmoedigd af) en Ben Janbroers zich nogal onledig hielden. Ook Dick Aardoom, Bob Kroonen en Zeger Selles alsmede Theo Leenders en de 38-jarige “vete­raan" Jan Eelsing staken hun neus eens aan het venster, doch al deze voorpostgevechten kwamen geen van al goed op gang. Meer vaart kwam er in de sprong van Mathieu Buckx, Arie Stet, Jan van Tuyl en Jan Zoons, die zowaar opnieuw Jan Eelsing aan het wiel kregen. Henny Vogelaar, Bert van Dorth en Mart van Venrooy probeerden ook aansluiting te verkrijgen, vooral omdat Van Tuyl vooraan had moeten loslaten. Het gelukte niet en zowaar kwam alles na een handvol ronden weer volledig bij elkaar. Een nieuwe poging bracht Jan Aldershof (initiatiefnemer), Jo Kerssemakers, Rudi Liebrechts, Ben Janbroers, Jan Peetoom en Rob Duin, Arie Stet, Jan Eelsing (later afge­stapt), Mathieu Buckx en wederom Jan Zoons op kop, doch de Moordrechtenaar Jan van der Haar trok het peloton weer op de spits. Daarna wilde de Haarlemmer Cor Baars de “zeef" eens schudden, pal achtervolgd door Piet Baren­dregt, Gerrit van Hemert en Wil Liebrechts. Een poging die evenmin als de jump van Piet Barendregt (in een later stadium) en Jan Buis Zzn. enig effect sorteerde. Toch kwam er een afscheiding en wel met nog vier ronden te rijden. Wederom ging Barendregt aan de haal, nu in gezel­schap van de Dordrechter Bob Kroonen. Er kwamen nog acht anderen bij en daaruit spurtte - na een tweetal harde demarrages - Michel Bertou (voornaam eigenlijk Michas, vernoemd naar een Poolse grootvader - van moeders kant -), die kortgeleden voor zijn UT6-diploma, afdeling werktuigbouwkunde, is geslaagd, onbetwist naar de zege.

Amateurs: 1. M. Bertou, Den Haag 176.106 km in 4.11.36; 2. B. Groen, Steen­wijk; 3. B. Kroonen, Dordrecht; 4. op 35 sec. J. van der Haar, Moordrecht; 5. G. Velthuizen, Maasdijk; 6. L. van Schalen. Lierop; 7. M. van Venrooy, Heesch; 8. T. Schilperoort, Zwijndrecht; 9. P. Barendregt, Alblasserdam; 10. J. de Wit, Zeist; 11. op 1.15 min. C. Baars, Haarlem; 12. G. van Hemert, Werkendam; 13. op 2 min. Ghr. Kipping, Den Haag; 14. M. van der Klooster, Rotterdam; 15. S. Kamp, Diemen; 16. F. Bosman, Roderwolde; 17. J. Aldershof, Haarlem; 18. H. Vogelaar, Rotterdam; 19. J. Buis Bzn., Halfweg; 20. R. Lie­brechts, Vlaardingen.

Deze twintig renners werden geklasseerd voor het officiele kampioenschap van Nederland.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND (30 juli).1967

Nationals wegkampioenschappen te Beek

BELLA HALE: lange solo resulteerde in titelprolongatie

DAT ER IN DE STRIJD OM DE DAMESTITEL ONGETWIJ­FELD de meeste concurrentie van het zusterpaar Bella en Keetie Hage - met zijdelings ook nog het jongere zusje Ciska - te duchten zou zijn, lag voor de overige deelneemsters wel voor de hand. Tenslotte hebben zij door veel in het buitenland te rijden, onder andere in Belgie en Frankrijk, de meeste ervaring opgedaan; weten zij precies hoe een koers zodanig te regelen, dat men de zaak in eigen hand heeft.

Was het aanvankelijk Keetie, enige dagen voordien nogal zwaar gevallen (reed tijdens training tegen een lantaarnpaal), die voor de meute uit over het verre van gemakkelijk zijnde Adsteeg-circuit „bolde", haar sprong in de ruimte miste echter toch teveel inhoud, had te weinig kracht om te slagen. Het werd geen werkelijk “gat", de greep die vooral de sterke Janny Jonkers, verder Hennie Hondeveld, Elly Meskers en in 't bij­zonder Truus Smulders op haar bleven houden - waarbij ook zus Bella zich wel degelijk van een sportieve en juiste instal­ling: het rijden van een zuiver individeel kampioenschap, be­wust was - wurgde deze poging.

Werd Keetie - later misschien wat te passief in de jacht op Bella - dus weer terug gehaald, opnieuw sprong een Hage weg en nu was het de titelhoudster van vorig jaar, te weten Bella. Het was gelijk de beslissing, want via twintig, drieen­twintig en drieendertig seconden groeide haar voorsprong steeds meer. Dat was evenwel de hoogste winst, want vooral Truus Smulders, die na een eerste val weer prachtig bijkwam - ze dichtte de kloof naar de jachtgroep alleen - liet het er allemaal niet bij zitten. Ze kreeg steun van de werkelijk opper­best marcherende Janny Jonkers, die verbeten tot en met de patrouille aanvoerde. Door haar “knokken" bleef Bella even­wel overeind, ze deed zelfs achter zich een verbrokkeling ont­staan. Tine Lazeroms moest uit de jachtformatie lossen, Truus Smulders moest er door een nieuwe “smak" weer en voorgoed of (ze deed de koers zelfs niet uit), Ciska Hage en Riet Heems­kerk verloren eveneens het contact.

Dames: 1. Bella Hage Sint Maartensdijk, 57,2 km in 1.36.09; 2. op 15 sec. Janny Jonkers, Gameren; 3. Keetie Hage, Sint Maartensdijk; 4. Hennie Hondeveld, Laren (Gld.); 5. Irene Paul, Den Haag; 6. op 26 sec. Elly Meskers, Warmond; 7. op 29 sec. Anny Timpe, Schaesberg; 8. op 2.08 min. Riet Heemskerk, Oud Ade; 9. op 2.13 min. Ciska Hage, Sint Maartensdijk; 10. Truus van der Plaat, Geldermalsen; 11. Anneke van Doesburg, Werkendam; 12. op 5.38 min. Ren6 Janson Fierant, Aalst; 13. op 5.49 min. Eef Helder, De Woude; 14. op 6.25 min. Ineke van IJken, Eemnes; 15. op 6.45 min. Dini Brinkman, Rotterdam; 16. op 7.56 min. Thea Hardeman, Hilver­sum.

 

KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND (30 juli).1967

Nationale wegkampioenschappen te Beek

Explosie van EEF DOLMAN versplinterde JO DE ROO's droorn

WAAR VELEN WELLICHT AL HEEL LANG NAAR UIT­GEKEKEN  hadden, is in de late zondagmiddag van 30 juli jongst­leden dan toch tot werkelijkheid gekomen. Een keiharde finale tussen twee „punchers", tussen twee renners, die in velerlei opzicht zoveel met elkaar gemeen hebben, namelijk de jonge Eef Dolman en routine Jo de Roo. Het werd een “bot­sing" van groot kaliber, een knal-effect van de eerste orde. Samen waren zij in de slotfase dik twee minuten op de rest vooruit gekomen, samen zouden zij de finale uitvechten, voor de dertigste en laatste maal tegen “scherprechter" de Adsteeg. Jo de Roo, internationsal gereputeerd om zijn “verschrikke­lijke" aankomst; Eef Dolman, de man die zich eveneens zeer nauwgezet naar een bepaald hoogtepunt kan toeleven. Wie van de twee ?

Listig drong de Zeeuw zijn veel jongere tegenstander de kop op, hij wilde gelanceerd “komen" en toeslaan op de wijze, die hem in voorbije jaren zoveel grootse triomfen bezorgde.

Daarom ensceneerde hij een “sur place", probeerde hij Dolman in een positie te manoeuvreren, die de Rotterdammer zou breken. Deze ging echter netjes naast hem ,staan", wachtte met spanning de komende gebeurtenis af. De Roo keek naar Dolman's verzet en dacht: „O, ligt jouw ketting op de “der­tien", dan is het bekeken!" Zijn rug spande, kromde en daar ging hij aan. Twee, drie, vier meter kwam hij voor zijn belager uit, maar toen “explodeerde" de TeleVizier-Batavus-renner. Hij kwam naast hem, schoof door en ... De Roo was geklopt. Zelfs duidelijk verslagen, want al probeerde hij nog haastig even te schakelen, de hapering van zijn apparsat gaf de ver­liezende eindstoot. Hij zag en ervoer hoe de op 22 februari 1946 geboren jonge krachtmens zijn schoonste droom - een derde titel - aan pulver sloeg.

Evenals daags voordien, was het ook nu weer snikheet. De broeiende warmte benauwde iedereen. Men kleefde en plakte ,,in het zinderend zicht van dezen heten zomernoen," zoals Gossaert het tussen aanhalingstekens geplaatste eens be­schreef. Maar hoeveel moeilijker kregen de coureurs, de be­taalde ridders van het stalen ros, het echter. Zij moesten om hun kampioenschap te betwisten, een afstand van 255 kilo­meter overbruggen. Geen wonder dat de strijd lange tijd niets opzienbarends te zien gaf. Of het moest al zijn dat we de „spielerei" van Geurt Pos en Jan le Grand even moeten aan­halen. De laatste was achter de lange Pos aangerend, nam de leiding over en bleef weg tot er zo'n vijftig kilometer onder de wielen waren doorgegleden. Daarna kwamen er wat schermut­selingen, waarvoor Jan Harings, Paul Konings, Wim de Jager, Jean Tummers, Jo de Roo, Leo Knops, Nol Kloosterman en nog wat anderen zorgden. Ook scheidde zich na zo'n honderd en twintig kilometer nog een flink groepje af, waarin Ottenbros, Lute, Den Hartog, Peter Post en Gerben Karstens opvielen, maar het was slechts een flikkering van de „brand", die in een veel later koersstadium zou ontstaan. Huub Harings werd namelijk vooruit gestuurd, wellicht als “springplank" voor een van zijn stalgenoten. Hij verkreeg 35 seconden voorsprong op de groep, die al enkele aderlatingen had ondergaan. Mooi was het werk, dat Wim Schepers en Gerben Karstens in de 23e toer verrichtten, toen beiden in dezelfde ronde tot tweemaal toe een lekke band kregen en weer netjes tussen de wielen terug kwa­men. “Mekanieker" Willy Boss Jr., ook zo voortreffelijk op dreef tijdens de Tour de France, alsmede Jasper Bouma waren in zulke gevallen de redders in de nood.

TOCH EEN BESLISSING

Geleek het er op, dat deze lange, warme, stoffige wedstrijd naar een massale aankomst zou rijden, er kwam toch een de­finitieve beslissing tot stand. Nadat de oudste Harings was ingelopen, braken Peter Post, Eddy Beugels en ... alweer Huub Harings uit. Ze sloegen een bres van circa tweehonderd meter, wisten deze afstand nog wat te vergroten en brachten daar­mede het spel helemaal op de wagen. Verbeten trok Eef Dol­man met Harrie Steevens, Jan Janssen en de rest naar voren, leidde op de “grote plaat" een dans, waarvan de spaanders

afvlogen. Met dezelfde grimmige trek op zijn gezicht als waar­mede we hem in diverse amateurkoersen zo vaak aan het week hebben gezien, wilde de stevig gebouwde Rotterdammer beslist een grote uitslag rijden. Hij trok en sleurde, kreeg in dit stre­ven veel steun aan de “eenling" Jan Janssen.

We zijn er overigens bang voor dat deze kwaliteitsrenner in het huidige bestel van de merkenteams nooit en te nimmer een nationale wegtitel op zijn erelijst zal kunnen bijschrijven. Vooral niet omdat iedereen zich aan zijn wiel tracht vast te klampen; men „torpedeert" hem gewoon. Hetzelfde kan gezegd worden van de twee andere “buitenlanders" Arie den Hartog en Eddy Beugels. Het zijn drie vreemde eenden in de bijt, waaruit de nationale groeperingen TeleVizier-Batavus, Willem II-Gazelle en Caballero-Wielersport te allen tijde de grootste buiten willen en zullen halen.

Het trio Peter Post - brak in de slotfase nog zijn zadelpen - werd achterhaald en toen, ja toen kwam de finale tot stand. Keihard ging Dolman, met nog twee ronden te rijden, de Ad­steeg op, kreeg ogenblikkelijk Jo de Roo aan het wiel, drukte door en weg waren zij. Direct sloegen de ploegmakkers van beide teams de handen eendrachtig ineen. De gang van het peloton werd sterk afgeremd, de verdere koersontwikkeling volledig “bevroren".

Vooraan beukte De Roo er op los, duidelijk zijn tegenstander onderschattend. Dolman deed op tijd zijn werk, dreunde – zij het minder - ook door en zo kwam dit duo dus ruim twee minuten voor.

De slag was geslagen, de race „gelopen". Eef Dolman, natio­naal profkampioen 1967, kon zich in de liefderijke armen van zijn verloofde Sisi Gricar - over twee maanden gaan zij trou­wen - sluiten.

Beroepsrenners: 1. Eef Dolman, Rotterdam. 255 km in 6.21.28; 2. Jo de Roo, Kruiningen, op 2 sec.; 3. op 2.15 min. Wim Schepers, Stein; 4. Jean Tummers, Maastricht; 5. Gerben Kar­stens, Leiden; 6. Jan Harings, Scheulder; 7. Harm Ottenbros, Alk­maar; 8. Jan Janssen, Ossendrecht; 9. Jan Schroder, Koningsbosch; 10. Harrie Steevens, Elsloo; 11. Eddy Beugels, Sittard; 12. Huub Ha­rings, Sibbe; 13. Jef Drummen, Bemelen; 14. Dies Kosten, Kapelle; 15. Henk Nijdam, Zundert; 16. Jan van der Horst, Haarlem; 17. Nol Kloosterman, Leiden; 18. Henk Peters, Heemstede; 19. Arie den Har­tog, Elsloo; 20. Wim de Jager, Den Haag; 21. Maarten Breure, Rotter­dam; 22. Leo Knops, Spekholzerheide; 23. Cees Haast, Ripsbergen; 24. Bas Maliepaard, Willemstad; 25. Bart Zoet, Waarde; 26. Jan Hugens, Amstenrade; 27. Johnny Brouwer, Rotterdam; 28. Huub Zilverberg, Goirle; 29. Marinus Hoogerland, Kapelle; 30. Cees Snepvangers, Zun­dert; 31. Andrd van Middelkoop, Rotterdam; 32. Peter Post, Amstel­veen.

 

KAPELLE (10 juni).1967

Amateurs: 1. Cees Koeken, 2. Gerrit van Lith, 3. Ad Bogers,

 

KERSENRONDE (24 juni).1967

Jan Serpenti

snelste in spurt van KERSENLANDRONDE

De Ronde van het Kersenland was een zomerse ronde op een ongedacht mooi parcours, welke dit jaar door Jan Serpenti, een amateur van wat grovere structuur, die o.a. al aangeduld is geweest voor Berlijjn-Warschau-Praag, gewonnen werd. Er zaten in die kopgroep meer renners van zijn type: v. d. Burg bij voorbeeld, Hans Tesselaar, Brouwer. Alle drie verschillend, maar toch mannen van het hard labeur. Spetgens zat er ook nog bij. Jammer dat die knaap zich niet bijzonder wilde in­spannen. Hij reed gemakkelijk, veel te gemakkelijk om maar steeds in de wielen te blijven. Hij heeft in die zestig kilometer dat de kopgroep bestond, niet veel kopwerk gedaan. Een ver­ontschuldiging is, dat hij nog jong is en dat hij zich waarschijn­lijk zelf niet vertrouwd heeft. Om als jong amateur zo maar in een kopgroep mee te komen: dat is ook wat! Maar wij had­den deze Spetgens zo graag strijdlustig gezien. Want zij die al te berekenend zijn, halen het ook niet.

De kopgroep van de Ronde van het Kersenland hebben we dus genoemd. Serpenti won de spurt en v. d. Burg was de strijd­lustigste man. Hij heeft het tempo in die grote hoog gehouden. Hans Tesselaar reed misschien de mooiste wedstrijd. Hij was twee keer opzienbarend in de aanval. De eerste keer toen Van Katwijk en Gerrits, alsmede Bravenboer waren ontvlucht. De tweede keer toen hij na het gedane werk de verdiende rente niet mocht incasseren. Het vluchtgroepje-Van Katwijk dat hij na een verwoede jacht samen met Pepels - een jonge Lim­burger, die opvallend goed gaat rijden - achterhaalde, werd tenslotte ingelopen. Er zaten er toen in het peloton zoveel uit te hijgen, dat niemand een nieuwe attaque plezierig vond.

Tesselaar, pas bekomen van zijn achtervolging, meende dat hij er wel bij moest zijn. Als de kilometers en de jachten gaan wegen, komt men het gemakkelijket weg. Dat ondervond Hans Tesselaar, die wegen uit conditie is geweest, althans geen uit­slagen maakte, in deze wedstrijd. Hij was erbij toen zich bij­zonder snel, eigenlijk zonder grote tegenstand, de definitieve kopgroep vormde, die wij hierboven opnoemden. Vijf man, die de Kersenronde in de laatste zestig kilometer hebben beheerst. Er was nog tijd genoeg voor een geduchte tegenaanval, maar deze bleef uit. Serpenti c.s. kregen het niet moeilijk, nadat zij zich snel van het veld konden afscheiden. Gewoonlijk moet men op zijn hoede blijven als na de eerste felle stoot het gat gesla­gen is, maar het veld reageerde in de laatste 60 km nauwelijks. Het werd wel eens in stukken getrokken, maar kwam nooit dichterbij. We hadden de indruk dat er te veel mannen tussen zaten, die perse in de wielen wilden blijven. Het veld kwam na de koplopers zo goed als gesloten over de streep.

Een verrassende uitslag gaf dus ook deze klassieker niet te zien. Op de bestaande regel dat er telkens een andere amateur de klassiekers moet winnen, werd ook hier geen uitzondering gemaakt.

Er was toch een groot veld gegadigden aan de startlijn ver­schenen. Er mochten 150 man starten, maar die hadden dan ook ingeschreven. Het waren er voldoende op dit gedeeltelijk nieuwe parcours, dat slechts na veel parleeen kon worden toe­gewezen. Willem Steenbakkers met voorzitter en secretaris hadden hemel en aarde moeten bewegen om de klassieker te kunnen laten doorgaan. In voorgaande jaren had Ged. Staten al bezwaren gemaakt tegen het gebruik van de weg Geldrop­-Mierlo, maar nu kwamen daar de Mierloseweg en de weg langs de Kanaaldijk nog bij. Wielerclub De Kersenlanders zat met de handen in het haar. De oude Ronde van het Kersenland, nieuwe versie van de vooroorlogse Helmond-Bekerrit, zou voortaan Heeze, Geldrop en Helmond moeten missen. Het is de organisatoren toch nog gelukt om “rond” te komen, waarmee we niet de financiele kant van de wedstrijd bedoelen, maar de technische. Financieel bewandelde men wel nieuwe wegen, maar de oude sponsors bleven voor de Ronde op de bres staan. Frans van den Bogaerd trad in het voetspoor van zijn over­leden vader Toon van de Bogaerd en hield de Kersenronde hoog. Er waren er nog meer, fabrikanten van het Hout, van Helmond en van Mierlo, die aan de traditie vasthielden. De Kersenronde zocht een weg over de Lungendonk naar Lierop, maakte kilometers via de parallelwegen langs de E3-weg, zocht daarna Lierop weer op om dan via Someren-Somereind en de Heide weer naar Someren, Lierop en Mierlo terug te keren. Er werd zodoende een afstand van 50 km gehaald. Dit fraaie parcours moest dus circa drie en een half maal worden afgelegd om aan 182,3 kilometer te komen. Zou het voor de toekomst niet gemakkelijker zijn om gewoon vier ronden aan te houden ? Voor een laatste klassieker kan dat toch niet te veel genoemd worden. Bovendien kent het parcours geen grote moeilijkheden. Onder Someren is het minder snel dan onder Mierlo en Lierop, maar uitgesproken zwaar kan het toch niet worden genoemd.

Maar voor een belangrijk aantal deelnemers aan deze klassie­ker was het parcours toch nog te zwaar. Want toen in de tweede ronde de eerste grote jacht begon, gaven velen „de pijp aan Maarten". In de eerste ronde hadden zich op de pa­rallelwegen van de E3 Groenewegen, Kusters, Van Seggelen uit Lierop natuurlijk en Van Tuyl al laten zien. Gerrits stak zijn neus in de eerste ronde ook eens aan het venster, zoals dat heet. Het bleef daarna bij incidentele feiten. Van Schalen, ook uit Lierop, wilde niet achterblijven en begon aan een solo, waarvan hij de gevolgen niet meer zou overwinnen. Pepels reed voorts na machinedefect een knappe achtervolging, die het begeerde succes had. Maar Schoofs, ook al een bekende regionaal, gaf na een ronde ontgoocheld op.

De geschiedenis van deze klassieker begon in de tweede ronde op Someren-Eind. Onmiddellijk was het gehele veld gealar­meerd toen Van Katwijk, Gerrits en Bravenboer na een premie­sprint ontsnapten. Toen jachtte de gehele karavaan. De vluch­telingen wonnen, maar ze kregen niets voor niets. H. Tesse­laar, een der zwarte Vredestein-rijders, kwam dreigend uit het veld. De Oplose amateurs keken eens om en legden er nog een schepje op. Hans Tesselaar mocht komen, maar dan zonder een staart renners achter zich aan. Zo lang hij en het peloton te zien waren, duwden de koplopers door. Hans Tesselaar zat kilometers alleen. Toen kwam Pepels uit Stein opdagen om hem steun te verlenen. Ongeveer 300 meter voor hen bevonden zich de koplopers, op 200 meter achter hen bewoog zich het peloton. Het resultaat der krachtsinspanningen was, dat nog voor Mierlo de kopgroep uit vijf man zou bestaan. Hans Tesse­laar en Pepels waren bij Van Katwijk, Gerrits en Bravenboer genomen. En weer waren er twee onderweg: Rentmeester en Harings. Het peloton werd aan flarden getrokken, met het uit­eindelijke resultaat, dat bij Someren-Eind een hergroepering plaats vond.

De situatie was daarbij zo onoverzichtelijk geworden, dat zich zonder verzet een nieuwe kopgroep kon vormen. Weer was Hans Tesselaar er bij. Het waren de vijf, die elkaar de eind­zege betwistten. In Someren-Heide hadden ze 200 meter op een verslagen peloton genomen. De slag was gevallen; in de resterende 60 km zouden ze niet meer in gevaar komen. De spurt van het peloton werd gewonnen door Pijnen, voor Van Dorst en Wagtmans.

BRON: FRITS VAN GRIENSVEN

Amateurs: 1. Serpenti, Wijk aan Zee; 182,3 km in 4.17.12; 2. Brouwer, Rotterdam; 3. Spetgens, Someren; 4. v. d. Burg, Berkel; 5. H. Tesse­laar, Kalverdijk; 6. op 1.39 Pijnen, Woensdrecht; 7. Van Dorst, Roosen­daal; 8. Wagtmans, St. Willebrord; 9. Niemeber, Hengelo; 10. Gerrits, Oploo; 11. Harings, Sibbe; 12. Cornelisse, Amsterdam; 13. Hoedelmans, Deurne; 14. Rentmeester, Ovezande; 15. Gisbers, Eindhoven; 16. Kuijs, Tilburg; 17. Sanders, Tilburg; 18. Dekkers, Eindhoven; 19. Van Scha­len, Lierop; 20. Hoek, Schiedam.

 

KIJENBORG (30 april).1967

Amateurs: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Johan Pluimers, 3. Gerrit Leferink,

Nieuwelingen: 1. Joep Scholten, 2. 3.

 

KLOOSTERBUREN (1 juli).1967

Amateurs: 1. Anne Koster (Leeuwarden), 2. Piet Hoekstra (Dokkum), 3. Jans Vlot (Wanneperveen), 4. H.Luchies (Geestbrug), 5. Popke Oosterhof (Eelde), 6. H. Kuiper (Veenoord), 7. T. Vranche (Assen), 8. S. Douma (Grouw), 9. A. Stet (Heerhugowaard), 10. J. Dekker (Enkhuizen),

Nieuwelingen: 1. E. Boekholt (ees), 2. Dik Groen (Sint Pancras), 3. Jan Aling (Bune), 4. J. Schuitenmaker (Andijk), 5. A. Hulzebosch (Beilen),

Adspiranten: 1. A. Wiegersma (Drachten), 2. A. Dijkstra (Drachtster Compagnie), 3. J. Bakker (Stedum)

 

KOEWACHT.VLASSERSTREEK (4 mei).1967

Amateurs: 1. Bart Solaro, 2. Hans Vonk, 3. Boogerds,

 

KOLLUM (27 maart).1967

Amateurs: 1. P. Dijkstra, Schoonoord, 80 km in 1.55.10; 2. S. Douma, Grouw; 3. A. Koster, Leeuwarden; 4. T. Francke, Assen; 5. P. Oos­terhof, Eelde; 6. H. Emmens, Annen; 7. J. Dekker, Enkhuizen; 8. H. Warris, Loon; 9. E. Brander, Groningen; 10. K. van der Leek, Enk­huizen.

Nieuwelingen: 1. A. Strijbos, Rolde, 50 km in 1.23.55; 2. G. Heeringa, Veendam; 3. B. Bathoorn, Roderwolde; 4. D. van der Sluis, Boelens­laan; 5. L. Visser, Dokkum.

 

KOLLUM (29 juli).1967

Amateurs: 1. Dries van Wijhe, 2. Zwier Selles, 3. Anne Koster,

Nieuwelingen: 1. Albert Hulzebosch, 2. Gerrie Bruinsma, 3. Gerrie Heeringa,

 

KOOG AAN DE ZAAN .1967

Adspiranten: 1. Rob Engel, 2. 3.

 

KOOG AAN DE ZAAN (17 juni).1967

Amateurs: 1. Jan Peetoom, 2. Dick Zeeman, 3. Arie Stet,

 

KOOTSTERTILLE (12 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Mient Douma (Gerkesklooster), 2. Piet Hoekstra (Dokkum), 3. Anne Koster (Leeuwarden), 4. D. Steensma (Surhuisterveen), 5. H. de Haan (Oudega), 6. Evert Hup (Dokkum), 7. Johan Hup (Kampen), 8. Sander Douma (Grouw), 9. E. Koster (Leeuwarden), 10. H.v.d.Sloot (Den Helder),

Adspiranten: 1. Nico Moeilijker, 2. Henk Poppe, 3. Jan Bakker,

 

KORTENHOEF (5 AUGUSTUS).1967

JAN JANSSEN naar duidelijkeke zege in Kortenhoef

Organisator Roel Pos kan tevreden terugblikken op zijn twaalfde Ronde van Kortenhoef. Omstreeks 15.000 bezoekers omzoomden het parcours waarop vele goede cracks - Janssen, Pos, De Roo, Aerenhouts, Vianen, Steevens, Dol­man en anderen - hun beste kunnen weggaven. Want ge­fietst is er in het rustieke Gooiplaatsje! Van het begin tot het einde spoot de “vlam" door de rennersmeute, werden demarrages en jachten ondernomen. In de slotfase was het Jan Janssen die het heft definitief in handen nam. Na het winnen van een vette premie - uitgeloofd door de heren Vyth en Strobosch - stoomde hij gelijk door, het werd een duidelijke zege.

Het was Bart Zoet die met Maarten Breure - brak wat later zijn frame en moest toen de definitieve kopgroep tot stand was gekomen helaas in het peloton terugvallen - de knuppel in het hoenderhok smeet. Het duurde niet lang of Pos van der Vleuten voegde zich bij hen en wat ronden later kwamen Jan Janssen, Harrie Steevens en Rinus Paul, die er na de veertigste toer af moest, eveneens op de voor­ste rij plaatsnemen. Nog was de beslissing niet daar, want een nieuw vijftal ging stevig jacht op de leiders maken. Fi

Onder aanvoering van Peter Post trokken ook Frans Aeren­houts, Dies Kosten, Albert Hitchen en Cor Schuuring mee naar voren. Even voorbij de helft van de 110 kilometer vloeiden kop en jagers ineen, de “klink" was op de deur gevallen.

Weliswaar poogden Karstens, Hugens en Wouters, later De Roo, Schroder, Kloosterman en Huub Harings, nog weer wat later Gerard Vianen (die plotseling afstapte) en alweer Kloosterman de boel wat te ordenen, maar het was allemaal te laat. De strijd ging zich vooraan ontwikkelen met het gevolg dat Janssen er van tussen ging en zodoende een zeer mooie triomf kon behalen.

Beroepsrenners: 1. Jan Janssen, Ossendrecht, 110 km in 2.32.35; 2. Bart Zoet, Waar­de, op 22 sec.; 3. Harrie Steevens, Elsloo; 4. Frans Aerenhouts, Belgie; 5. Cor Schuuring; Amsterdam; 6. Peter Post, Amstelveen; 7. Jos van der Vleuten,Mierlo-Hout; 8. Albert Hitchen, Engeland; 9. Dies Kosten, Kapelle; 10. Nol Kloosterman, Leiden; 11. Rein de Jongh, Amsterdam; 12. Jo van Seggelen, Buded­choot; 13. John Brouwer, Rotterdam; 14. Maarten Breure, Rotterdam; 15. Huub Harings, Sibbe; 16. Harm Ottenbros, Alkmaar; 17. Eef Dolman, Rotterdam; 18. Jan le Grand, Amsterdam; 19. Andre van Middelkoop, Rotterdam; 20. Wim Schepers, Stein.

Amateurs: 1. Graham Webb (Eng), 2. Karel de Graaf, 3. Anton Werner,

Nieuwelingen: 1. C. van Pol, 2. Arie Bakker, 3. A. van Denderen,

Adspiranten: 1. T. ten Hage, 2. Ben Jurriaans, 3. Ton van de Spiegel,

 

KOUDEKERK AAN DEN RIJN (16 SEPTEMBER).1967

Dames: 1. Irene Paul, 2. Keetie Hage, 3. Hennie Hondeveld,

Nieuwelingen: 1. Siem Noordzij, 2. Arie de Waard, 3. Mathijs de Koning,

 

KRIMPEN AAN DEN IJSSEL (12 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Rob Duin (Alkmaar), 2. Piet Kettenis (Den Haag), 3. Jan Aldershof (Haarlem), 4. C. Baars (Haarlem), 5. Wim Liebrechts (Vlaardingen), 6. Jan Hordijk (Rotterdam), 7. M.v.d. Klooster (Rotterdam), 8. J.de Wit (Zeist), 9. J. v. d. Haar (Moordrecht), 10. Ben Janbroers (Amsterdam),

Nieuwelingen: 1. Melle van de Meulen, 2. B. van der Hulst, 3. Siem Berkhout,

 

KRUININGEN (1 juli).1967

HARRIE STEEVEHS aan de eer in Kruiningen

Met een genadeloze eindspurt heeft de jonge Limburgse pro­fessional Harrie Steevens de overwinning opgeeist in de Ronde van Kruiningen. Hij versloeg daarmede zijn ploegmakker Jan van der Horst, met wie Steevens in de slotfase was ontsnapt. Voor Caballero werd het overigens toch een overweldigend succes, want van het achtervolgende groepje toonde Cor schuuring zich ook al de snelste ...

Ondanks dat de TeleVizier-Batavus-renners Eef Dolman, Jan Harings, Nol Kloosterman en Andre van Middelkoop verstek lieten gaan, kon burgemeester Schipper aan 45 beroepsrenners het vertreksein geven nadat eerst Maarten Breure met succes op de premiejacht was gegaan en de portemonnaie daarmede lekker spekte", was haet Harrie Steevens, die de twintig se­conden voorsprong van de Rotterdammer al vrij spoedig te­niet deed. Kort daarop streek het peloton deze ongewenste plooi volledig glad en kon het spel van attaqueren en demarre­ren opnieuw beginnen. De Castricummer Cees Lute voelde wel wat voor zo'n onderneming en ging na veertig kilometer op pad. Ook hij streek een goedgevulde premiebeurs op om zich daarna terug te laten zakken tussen de beschermende wielen van het voortjakkerende peloton.

GEZAMENLIJK

Vijfenzeventig kilometer waren er verreden, toen Rik Wouters, Gerard Vianen, Maarten Breure en Jan van der Horst de han­den ineensloegen en gezamenlijk aan de haal gingen. Zij in­spireerden Cees Lute, Cor Schuuring en Harrie Steevens, die eveneens in deze “expresse" plaatsnamen. Lang duurde dit onderonsje niet, want Steevens en Van der Horst gingen nog­maals „op de pedalen" en kwamen voorgoed weg terwijl Via­nen en Lute uit de jachtgroep werden gelost. Hun plaatsen werden ingenomen en aangevuld door Jo van Seggelen, Henk Vogels en Jan Schroder, maar de tandem Steevens-Van der Horst telde op dat moment reeds een halve minuut winst.

die waren niet meer te achterhalen en betwistten elkaar de eer, waarna, zoals gezegd, Cor Schuuring met brio de derde plaats opeiste.

Beroepsrenners: 1. Harrie Steevens, Elsloo, 100 km in 2.32.00; 2. Jan van der Horst, Haarlem; 3. op 34 sec. Cor Schuuring, Amsterdam; 4. Maarten Breure, Rotterdam; 5. J. van Seggelen, Budelschoot; 6. Jan Schroder, Koningsbosch; 7. Henk Vogels, Australia; 8. Rik Wouters, Baarle­ Hertog; 9. op 57 sec. Jules van der Flaas, Belgie; 10. Henk Peters, Heemstede; 11. Henk Cornelisse, Geertruidenberg; 12. Dies Kosten, Kapelle; 13. Marinus Hoogerland, Kapelle; 14. Marinus Paul, Den Haag; 15. Cees Lute, Castricum; 16. Werner Swaneveld, Oudenbosch; 7. Jef Drummen, Sibbe; 18. Rein de Jongh, Amsterdam; 19. Wim van Smirren, Amsterdam; 20. Nico Lute, 's-Graveland.

Nieuwelingen: 1. L. Goossens (Woensdrecht), 2. J. Huijps (Heerle), 3. G. Brooymans (Hoogerheide), 4. F. Buermans (Wouw), 5. J. Kemps (Sprundel), 6. J. Selders (Roosendaal), 7. J. Booy (Papendrecht), 8. J. Joosse (Made, 9. R. Roks (Sint Willebrord), 10. M.v.d. Meulen (Aalsmeer),

 

KWADENDAMME (4 juni).1967

Adspiranten: 1. Peter Remijn, 2. Harrie van Groezen, 3. Henk van Dongen,

Nieuwelingen: 1. Jan Kemps, 2. Cees Priem, 3. Leo van de Schee,

 

LAGE ZWALUWE (13 mei).1967

Amateurs: 1. Tonnie Barten (Klundert), 2. Piet Oomen (Breda), 3. B. van der Aa (Den Dungen), 4. Bert Broere (Zevenbergen), 5. G. van Dongen (Made), 6. Bob Croone (Dordrecht), 7. Arie Kraan (Oudewater), 8. Ad van Overveld (Zegge), 9. Jan van Driel (Werkendam), 10. J. van Giel (Breda)

Adspiranten: 1. Cees Bal, 2. Hams Koot, 3. Ben Jurriaans,

 

LATTROP (12 AUGUSTUS).1967

Nieuwelingen: 1. Gerrie Bruinsma (Westerbork), 2. Louis Westrus (Amsterdam), 3. Harrie Homan (Enter), 4. J. Adriaans (Haps), 5. T. Wissink (Oldenzaal), 6. E. Boekholt (Ees), 7. Arie Hassink (Neede), 8. L. Vos (Groningen), 9. H. Kuiper (Denekamp), 10. G. Huisjes (Bergentheim)

 

LEIDEN (24 juni).1967

Amateurs: 1. Gerrie Veldhuizen, 2. Bram Breur, 3. Bouwen Minnekus,

 

LEKKERKERK (4 mei).1967

Adspiranten: 1. J. Breure, 2. Cees van Bostelen, 3. J. Breuer,

Amateurs: 1. Frank Ouwerkerk, 2. Leo Wassenburg, 3. Wim Deelen,

Nieuwelingen: 1. Adrie Cardol, 2. Piet Moerkerk, 3. C. van de Wilk,

 

LEMMER (12 juli).1967

PETER POST WON RONDE VAN LEMMER

Het duo Ton Vissers-Herman Krott, oftewel de stichting Inter Sport, heeft met de twee wielerronden voor professionals te Lemmer en Enter (van deze laatste koers brachten wij in de vorige uitgave van “Wieler­sport" reeds de resultaten) bijzonder veel eer ingelegd. Noord- en Oost­-Nederland heeft de grote wielermannen eens met eigen ogen kunnen aanschouwen, een mogelijkheid welke door de belangrijke steun van de sponsors Amstel Bier, Caballero, Jamin, Smiths-Chips, Van Nelle, Vredestein en Willem II tot stand kon worden gebracht.

Beide criterium-wedstrijden kunnen als zeer geslaagd worden aange­merkt, want stonden in Enter zo'n zesduizend toeschouwers rond het parcours, in Lemmer waren er wellicht nog meer. Winnaar werd daar Peter Post. In de eindsprint toonde hij zich de snelste uit een kopgroep van negen renners, die reeds in de beginfase waren ontsnapt. Voor de talrijke Friese wielerliefhebbers was het overigens verheugend dat hun provinciale favoriet Tiemen Groen zo'n belangrijk aandeel in deze vlucht heeft gehad. Hij was het die de wagon op gang bracht, doch eigenlijk maar weinig loon naar werken kreeg, toen hij als laatste van deze “voorpost" over de eindstreep bolde.

Beroepsrenners: 1. Peter Post, Amstelveen, 100 km in 2.21.40; 2. Cees Lute, Castricum; 3. Jan Schroder, Koningsbosch; 4. Gerard Vianen, Kockengen; 5. Maarten Breure, Rotterdam; 6. Cor Schuuring, Am­sterdam; 7. Harm Ottenbros, Alkmaar; 8. Jaap Oudkerk, Naarden; 9. Tiemen Groen, Follega; 10. op 1.50 min. Bart Zoet, Waarde.

 

LIEMPDE (9 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Ben Jurriaans, 2. Jan Jansen, 3. ---

Amateurs: 1. Gijs Janmaat, 2. Joop Zoetemelk, 3. Henk van Vught,

Nieuwelingen: 1. Michel van der Heijden, 2. --- 3. ---

 

LIEROP (9 juli).1967

Adspiranten: 1. Rinie van Lieshout, 2. Gerrie Glas, 3. Fons van Katwijk,

Amateurs: 1. Jan van Katwijk, 2. Gaby Minneboo, 3. Wim Deelen,

Nieuwelingen: 1. Arnold Voogd, 2. Mathijs de Koning, 3. John Cornelisse

 

LIESHOUT (30 april).1967

Amateurs: 1. Graham Webb (Engeland) 100km in 2.31.14; 2. Frits Hoogerheide (Ossendrecht); 3. Gerrit van Lith (Aarle-Rixtel); 4. Theo Oudshoorn (Waverveen); 5. H. Absteen (De Mortel); 6. F. Aalders (Lieshout); 7. A. van den Boer (Amsterdam); 8. S. van Heertum (Sint Oedenrode); 9. Ch. Hoedelmans (Deurne); 10. D. Mansvelder (Valkenswaard);

Dames: 1. Keetie Hage (Sint Maartensdijk) 35 km in 1.02.00; 2. Barbara Mappleback (Engeland); 3. Jannie Jonker (Gammeren);

Nieuwelingen: 1. Henk van Lith (Gellikum) 50 km in 1.12.45; 2. Henk van Kilsdonk (Mierlo-Hout); 3. G. Duwel (Santpoort); 4. J. Molenaar (Hartem); 5. J. Schaap (Eindhoven);

 

LIMMEN (23 juli).1967

Amateurs: 1. Gerrie Mooij, 2. A. Duin, 3. Herman Zuiderduin,

Nieuwelingen: 1. Evert Diepenveen, 2. Be Duit, 3. Dick Baars,

Nieuwelingen: 1. Gerrie Heeringa, 2. Herman Gorter, 3. Louis Westrus,

 

LUYKGESTEL (26 juni).1967

Amateurs: 1. Mat Gerrits, 2. Jan Spetgens, 3. Bart Solaro,

 

MAARHEEZE (20 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Rinie van Lieshout, 2. Gerrie Glas, 3. Jan Leijten,

Amateurs: 1. Cees Zoontjens, 2. A. Ballasso 3. C. Conti,

Nieuwelingen: 1. Klaas Koot, 2. Bram Jouvenaar, 3. Michel van der Heijden,

 

MAASDIJK (28 juni).1967

Amateurs: 1. Leo Duijndam, 2. Mat van Groezen, 3. Joop Zoetemelk,

Nieuwelingen: 1. G. Slieker, 2. Louis Westrus, 3. John Cornelisse

 

MAASSLUIS (5 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Peter vande Donk, 2. Sjaak Koevermans, 3. Piet Deenen,

Nieuwelingen: 1. Peter Nijssen, 2. F. Verhoef, 3. Hams Koot,

Adspiranten: 1. J. Breure, 2. B. Bals, 3. A. Verkerk,

 

MADE (25 juni).1967

Cor Schuuring

gaf animator Rik Wouters in Made geen kans

De Amsterdamse professional Cor Schuuring, geboren op 30 maart 1942, kan zo nu en den een voortreffelijk stukje koer­sen. Niet dat hij het ooit tot een briljant wielrenner zal bren­gen, maar geregeld pikt hij z'n prijsje of een overwinning mee en juist door deze regelmatigheid werd hij vorig seizoen een goede winnaar van het mooie Caballero-klassement.

Voorbije zondag inde de lange Schuuring zijn eerste zege van dit jaar. Als enigste wist hij aan het wiel van de ziedend rij­dende Brabander Rik Wouters te komen, die in deze 25e Ronde van Made hemel en aarde bewoog om de overwinning te grij­pen. Het gelukte de man uit Baarle-Hertog niet, want de veel snellere Cor Schuuring liet hem in de eindspurt geen enkele kans.

Ruim tienduizend toeschouwers woonden deze “zilveren" wie­lerronde van Made bij; zij waren getuigen van een aantrek­kelijke koers, die door een behoorlijk veld deelnemers met klank werd betwist. Aanvankelijk waren eerst Jos van der Vleuten (altijd bereid tot een “uitstap"), Cees Haast, Piet Braspennincx en Henk Cornelisse op pad gegaan, maar toen hun voorsprong tot een minuut was gegroeid, reageerde het peloton met een heftige tegenstoot. Na de samensmelting knalde Rik Wouters weg, direct gevolgd door Cor Schuuring, Harrie Steevens, Gerard Vianen, Jan Hugens en plaatselijke favoriet Leo van Dongen. Ondanks het noodweer, dat toen boven ons land losbarstte en dood en verderf zaaide in enkele plaatsen (Tricht en Chaam), bleef het publiek de strijd op de voet volgen. Wouters voelde namelijk weinig voor dit gezel­schap en ging in de slotfase opnieuw „aan", daarmede beogend zijn tegenstrevers definitief te overtroeven. Met steun van zijn beide Caballero-ploegmakkers Steevens en Vianen, gelukte het alleen Cor Schuuring om aan het wiel van Wouters te komen. Het tweetal peurde er meer den een minuut uit en vocht in de eindspurt  “om prijs en premie".

Beroepsrenners: 1. Cor Schuuring, Amsterdam, 130 km in 2.56.14; 2. Rik Wouters, Baarle-Hertog; 3. op 1.15 min. Harrie Steevens, Elsloo; 4. Jan Hugens, Amstenrade; 5. Gerard Vianen, Kockengen; 6. Leo van Dongen, Made; 7. op 1.45 min. Huub Harings, Sibbe; 8. Henk Corne­lisse, Geertruidenberg; 9. Maarten Breure, Rotterdam; 10. Jef Drum­men, Bemelen; 11. Piet Steenvoorden, Heemstede; 12. Werner Swane­veld, Oudenbosch; 13. Cees Haast, Rijsbergen; 14. Cees Snepvangers, Zundert; 15. Nol Kloosterman, Leiden; 16. Cees van Espen, Arnhem; 17. Andre van Middelkoop, Rotterdam; 18. Bas Maliepaard, Willem­stad; 19. Dies Kosten, Kapelle.

Nieuwelingen: 1. Silviers, 2. Jos Joossen, 3. F. Cooremans,

 

MARKNESSE (17 juni).1967

Nieuwelingen: 1. R. de Wilde (Epe), 2. G. heeringa (Veendam), 3. G. Groeneveld (Oldenbroek), 4. G. Brander (Lutelgeest), 5. W. van de Besten (Oldenbroek), 6. J. Jansen (Voorthuizen), 7. T. van Dam (Zwolle), 8. F. van Duren (Zwolle), 9. J. Hup (Kampen), 10.G. van de Berg (Zwolle),

Adspiranten: 1. W. van Noren (Nagele), 2. A. Bos (Kampen), 3. H. Bovendorp (Oldenbroek),

 

MEERSSEN (15 april).1967

Amateurs (57.2 km): 1. K. Hindriks, Schaesberg, in 1.38.48; 2. J. Sche­pers, Stein; 3. B. Solaro, Den Bosch; 4. H. Nieuwkamp, Born; 5. J. Zoetemelk, Rijpwetering; 6. M. Jongkind, Aalsmeer; 7. H. Schouten, Amsterdam; 8. T. van der Valk, Voorschoten; 9. R. Liebrechts, Vlaar­dingen; 10. W. Ramaekers, Spaubeek.

Nieuwelingen (28.6 km): 1. J. Vrancken, Linne, in 50.59; 2. M. Pust­jens, Roosteren; 3. K. Keybeck, Schaesberg; 4. C. Godefroy, Waubach; 5. F. Sluper, Terwinselen).

 

MEERSSEN (9 SEPTEMBER).1967

Adspiranten: 1. Jacques Spronckmans, 2. Jos Sijen, 3. Mathieu Dohmen,

Amateurs: 1. Michel Evers, 2. Ger Harings, 3. Chris Pepels,

Nieuwelingen: 1. Lucien Godefroy, 2. Jo Vrancken, 3. Karel Delnoy,

Nieuwelingen: 1. Jacques Deckers, 2. Frits Hendriks, 3. Hein Schetters,

 

MIDDELBURG (22 april).1967

Nieuwelingen: 1. A. Coppens, Moerstraten, 60 km in 1 uur 28 min.; 2. op 11 sec. J. Aling, Groningen; 3. op 18 sec. F. Buurmans. Wouwse Plantage; 4. T. Schouwenaar, Kruiningen; 5. L. Schrauwen, Ossen­drecht; 6. L. Westrus, Amsterdam; 7. J. Vlijm, Amsterdam.

Adspiranten: 1. H. Koot, Eindhoven, 25 km in 43 min.; 2. C. Bal, Kwadendamme; 3. J. Akkermans, Nieuw-Vossemeer; 4. A. v. d. Bun­der, IJzendijke; 5. J. Hugens, Ossendrecht.

 

MIDDELHARNIS (1 mei).1967

Amateurs: 1. Doom van de Vlugt, 2. Wim Deelen, 3. Adrie Naaktgeboren,

Nieuwelingen: 1. Adrie Coppens, 2. Cees Priem, 3. J. Selders,

 

MIDDELSTUM (1 juni).1967

Adspiranten: 1. Jan Bakker, 2. Jan Rasch, 3. J. van Braak,

 

MIDDELSTUM (3 juni).1967

Adspiranten: 1. Jan Bakker, 2. Jan Rasch, 3. J. van Braak,

Amateurs: 1. Sander Douma, 2. Henk Warris, 3. Jan Aling,

 

MIDWOLDA (5 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Piet Hoekstra, 2. Jan Dickhof, 3. Evert Dickhof,

Nieuwelingen: 1. Gerrie Bruinsma, 2. Sjaak Schuitemaker, 3. Egbert Boekholt,

 

MIERLO (7 mei).1967

Adspiranten: 1. Hams Koot, 2. Fons van Katwijk, 3. Piet Brone,

Amateurs: 1. Jan van Katwijk, 2. Harrie van Pierre, 3. Wim Paul,

Dames: 1. Keetie Hage, 2. Barbara Mappleback (Eng), 3. Ann Soens (Eng),

Nieuwelingen: 1. Piet van Katwijk, 2. Hans van Bavel, 3. G. Duwel,

 

MIERLO (9 SEPTEMBER).1967

Adspiranten: 1. Cees van Bragt, 2. Rinie van Lieshout, 3. Ton van de Spiegel,

Amateurs: 1. Peter van Doorn, 2. Gerrie Maurix, 3. Chris Hoedelmans,

Nieuwelingen: 1. Hams Koot, 2. Gerard Griensven, 3. Rinie van Vorle,

 

MILL (13 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Ad Russens (Den Bosch), 2. Gerrie Maurix (Den Dungen), 3. Jan Spetgens (Someren), 4. Wim Liebrechts (Vlaardingen), 5. H. Helzen (Belgie), 6. Jan van Katwijk (Oploo), 7. M. Venrooy (Heesch), 8. R. Liebrechts (Vlaardingen), 9. Bijlsma (Australie), 10. G. Zantingh (Aalsmeer)

Nieuwelingen: 1. Piet van Katwijk, 2. 3.

 

MUNSTERGELEEN (16 april).1967

Harry Steevens sloeg terug in Munstergeleen

Een zware koers kregen de renners daags na de Amstel Gold Race in Munstergeleen voorgeschoteld, waar Inter Sport samen met het Limburgs Dagblad een grote revanche organi­seerde. Bij (alweer) stralende zonneschjjn moesten zij de Oude Wintrakerberg 35 maal beklimmen en dat dat voor vele Neder­landers en buitenlanders na de inspanningen van zaterdag te veel was, bleek wel duidelijk uit het feit, dat van de 75 gestarte coureurs slechts 31 man de koers “uitdeden".

Toch waren er al spoedig durvers te vinden om alles op alles te zetten: reeds in de derde ronde waagden initiatiefnemer Rinus Paul, Cees Snepvangers, Bas Maliepaard en Jan Pieterse de sprong. Peter Post voegde zich bij hen, maar in de negende ronde werden zij door het peloton ingerekend.

Even bleef het rustig, toen ontwikkelde zich al in de 14e ronde de goede ontsnapping, die de mogelijkheid van een echte re­vanche in zich borg: aangemoedigd door een enthousiaste toe­schouwersmenigte (ook tegen de berg hadden velen een goed plaatsee bemachtigd) gingen de Limburgse favorieten Wim Schepers en Harrie Steevens met de Belg Michel Jacquemin, Cor Schuuring, Wim de Jager en ... Peter Post en Arie den Hartog de ruimte in.

Zij bouwden systematisch aan hun voorsprong en toen zij een­maal uit het zicht van het peloton waren, wezen de stop­watches al spoedig een tijdsverschil van anderhalve minuut aan! Het ging erop lijken, dat zij het veld op een toer zouden zetten, maar dat was niet naar de zin van Rik van Looy, die na enkele vergeefse pogingen tenslotte in de 26e ronde tot de tegenslag opriep. Met Gerard Vianen, Dies Kosten en Piet Braspennincx liet hij de groep ook in de steek, waar men de moed scheen te verliezen.

Zij slaagden echter niet in hun opzet, de zeven man waren en bleven weg en uit de groep Van Looy werden tegen het einde van de koers nog Braspennincx en Kosten door het nu fel koer­sende peloton teruggehaald. Hun plaatsen werden door Cees van Espen, Andre van Middelkoop, de Belg Julien Stevens en ... Jacques Anquetil naast de “Keizer" en de prachtig bij de profs meegaande Gerard Vianen ingenomen.

In de eindspurt van de koplopers slaagde Harry Steevens erin, de op een dubbelslag azende Arie den Hartog net achter zich te houden. Daarmee realiseerde de blonde Elsloo-er niet alleen de revanche, maar ook zijn tweede criterium-overwinning van het seizoen. Zodoende heeft Harry Steevens zich meteen in de voorste rijen van onze vaderlandse beroepsrenners geplaatst.

De bergpremie werd door Wim Schepers voor Peter Post ge­wonnen.

BRON: WIM POOT

Beroepsrenners: 1. Harry Steevens, de 100 km in 2 uur 31 min. 25 sec., 2. Arie den Hartog, 3. Cor Schuuring, 4. Michel Jacquemin (B.), 5. Peter Post, 6. Wim Schepers, 7. Wim de Jager, op 49 sec. 8. Rik van Looy (B.), 9. Gerard Vianen, 10. Cees van Espen, 11. Andre van Middelkoop, 12. Julien Stevens (B.), 13. Jacques Anquetil (F.), op 1 min. 52 sec. 14. Bas Maliepaard, op 2 min. 15 sec. 15. Leo van Dongen, 16. Cees Lute, 17. Jan Schroder, 18. Jules van der Flaas (B.), 19. Dies Kosten, 20. Jef Drummen, 21. Piet Braspennincx, 22. Nico Lute, 23. Nol Klooster­man, 24. Jan Pieterse, op 1 ronde 25. Willy Spilhler (Zw.), 26. Karel Leyten, 27. Jan Tummers, 28. Hans den Hartog, 29. Werner Swane­veld, 30. Gerard Koel, 31. Rein de Jong.

Nieuwelingen: 1. Hein Lucassen, 2. Karel Keijbeck, 3. Karel Delnoy,

 

NAALDWIJK (7 juni).1967

Amateurs: 1. Leo Duijndam, 2. Rudi Liebrechts, 3. Jan van Katwijk,

 

NAGELE (19 AUGUSTUS).1967

Drente en Utrecht op gedeelde eerste plaats in algemeen ploegenklassement

De nationale wieler-driedaagse, welke afgelopen week in de Noordoostpolder werd gehouden ter gelegenheid van de festi­viteiten „25 jaar droog" en waar de beste nieuwelingen uit ons land - zes geselecteerde renners per provincie - aan de start verschenen, werd zaterdag afgesloten met de Ronde van Nagele. Winnaar van deze laatste “etappe" werd de sterke Drent Albert Hulzebosch uit Beilen, die over de 60 km 1 uur 31 minuten en 12 seconden deed; 2. B. Bathoorn, Roderwolde; 3. G. Bruinsma, Westerbork; 4. P. Shiper, Terwinselen; 5. M. de Koning, Scherpenzeel; 6. A. Voogt, Scherpenzeel; 7. L. v. d. Schee, Poortugaal; 8. H. Homan, Enter; 9. E. Boekholt, Ees; 10. K. Keybeck, Schaesberg.

Ploegenklassement te Nagele: 1. Drente 50 pnt.; 2. Limburg 38 pnt.; 3. Utrecht 32 pnt.; 4. Zuid-Holland 24 pnt.; 5. Gro­ningen 20 pnt.

Individueel eindklassement na drie dagen: 1. M. de Koning, Scherpenzeel, 53 pnt.; 2. B. Bathoorn, Roderwolde, 47 pnt.; 3. G. Bruinsma, Westerbork, 47 pnt.; 4. A. Hulzebosch, Beilen, 43 pnt.; 5. F. Sluper, Terwinselen; 6. J. Cornelissen, Nijmegen, 36 pnt.; 7. P. v. Katwijk, Oploo, 32 pnt.; 8. A. Hassink, Neede, 28 pnt.; 9. A. Bakker, Soest, 26 pnt.; 10. C. Priem, Ovezande, 26 pnt.

Eindklassement ploegen: 1. Drente 121 pnt.,; 2. Utrecht 121 pnt.; 3. Gelderland 78 pnt.; 4. Limburg 70 pnt.; 5. Groningen 70 pnt.; 6. Zuid-Holland 61 pnt.; 7. Noord-Brabant 41 pnt.; 8. Zeeland 31 pnt.; 9. Overijssel 28 pnt.; 10. Friesland 9 pnt.

Noord-Holland is in dit eindklassement niet opgenomen omdat een vertegenwoordigende ploeg van zes renners to elfder ure, zonder bericht van verhindering, wegbleef. Aldus deelden de organisatoren ons mee.

HULDE

De organisatoren, de Kamper Wielren Club en de Wieler­supportersvereniging „Noordoostpolder" onder aanvoering van de actieve beer C. M. Koene, hebben links en rechts veel lof toegezwaaid gekregen, zowel van mr. J. P. A. van Ballegoijen de Jong, voorzitter van de KNWU-Sportcommissie, als van de consuls van de KNWU, die alle drie dagen ook te gast waren.

De heer O. Ebbens (Friesland) bracht namens de consuls dank, hetgeen onderstreept werd door de zestig nieuwelingen, die elkaar tijdens dit nationaal nieuwelingentoernooi op spor­tieve wijze hebben bekampt.

Op gastvrije wijze waren deze jongeren met begeleiders bij de bewoners van de Noordoostpolder ondergebracht.

HOOGTEPUNT

Een hoogtepunt van deze driedaagse was ongetwijfeld ook de ontvangst door een deputatie van bet gemeentebestuur van Emmeloord, de “hoofdstad" van de Noordoostpolder. De excur­sie welke daarna volgde door „het nieuwe land" mocht er ook zijn, evenals de koffiemaaltijd in „de Voorst" te Kraggenburg. Indruk op de renners maakte ook de rondleiding door het bekende museum te Schokland.

Tenslotte hadden de organisatoren, op initiatief van de Over­ijsselse consul de heer K. van 't Ende, voor de leerzame lezing gezorgd die door de heer J. Baart werd verzorgd.

Kortom: al met al heeft de top van de vaderlandse wielerjeugd, die over twee of drie jaar van zich zal spreken, prachtige dagen beleefd. We hebben zo'n vermoeden, dat een en ander voor herhaling in aanmerking komt! Wanneer het niet in de Noordoostpolder kan, mogelijk wil het volgend seizoen dan een andere provincie deze organisatie voor zijn rekening nemen?

BRON:BEN ZOMERDIJK

 

NEEDE (17 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Ad Russens, 2. Gerrit Leferink, 3. Gert Bongers,

Nieuwelingen: 1. Theo de Waal, 2. Arie Hassink, 3. Gerrit Huisjes,

 

NEERBEEK (19 maart).1967

BELG FRANS AERENHOUTS TROK IN NEERBEEK

AAN HET LANGSTE EIND

De eerste profronde, welke er dit jaar in ons land werd ver­reden, heeft het wat betreft het weer niet bepaald getroffen. Onder stromende regen moesten de bijna zestig coureurs hun honderd kilometer rijden, maar niettemin werd er toch nog aardig strijd geleverd.

Na vele vergeefse uitlooppogingen, waren het in de 29e ronde Maarten Breure en Jan van der Horst, die de beslissing for­ceerden. Zij inspireerden evenwel nog een achttal andere ren­ners, t.w. Jan Fransen, Harm Ottenbros, Jan Schroder, Piet Braspennincx, Dies Kosten, Hennie Marinus, Gerard Vianen en Frans Aerenhouts, die er vijf toeren later bij kwamen. Kort daarop reed Van der Horst echter plat en moest hij, de mede­grondlegger, jammer genoeg afhaken.

In de eindspurt toonde Frans Aerenhouts, lid van de Belgische Goldor-Gerka-ploeg, zich de sterkste. Hij won voor de Lim­burger Jan Schroder uit Koningsbosch, die daarmede zijn pro­vinciegenoten nog enigszins plezier deed, want de andere Lim­burgse renners maakten nu niet bepaald een denderende in­druk.

Beroepsrenners: 1. F. Aerenhouts, Belgie, 100 km in 2 uur 38 min. 33 sec.; 2. J. Schroder, Koningsbosch; 3. J. Fransen, Halfweg; 4. H. Ottenbros, Alkmaar; 5. M. Breure, Rotterdam; 6. H. Marinus, Amsterdam; 7. G. Vianen, Kockengen; 8. D. Kosten, Kapelle; 9. P. Braspennincx, R~s­bergen; 10. op 36 sec,. W. Lambrechts, Belgie; 11. M. Paul, Den Haag; 12. C. Schuuring, Amsterdam; 13. H. Lochs, Meers ; 14. J. van Amster­dam, Leiderdorp; 15. J. van der Flaas, Belgie.

Nieuwelingen: 1. J. Vrancken, Linne, 40 km in 1.05.52; 2. J. Dockers, Guttecoven; 3. K. Keybeck, Schaarsberg; 4. F, Sliiper, Terwinselen; 5. H. Dohmen, Rothem.

Adspiranten: 1. J. Spronkmans, Elsloo, 27 km in 45.01; 2. P. van de Velden, Valkenburg; 3. J. Sijen, Maastricht).

 

NIBBIXWOUD (28 mei).1967

Amateurs: 1. Jan Aldershof, 2. Leo van Velzen, 3. Klaas Balk,

Nieuwelingen: 1. Sjaak Schuitemaker, 2. Henk Hulleman, 3. Berend van de Molen,

 

NIEUW-AMSTERDAM (27 mei).1967

Adspiranten: 1. H. Barnaart, 2. Johan Krake, 3. P. Roggema,

Amateurs: 1. Henk Kuiper, 2. Dick Middelveld, 3. Guus Zanting,

 

NIEUW-BORGVLIET (23 juli).1967

Amateurs: 1. Tonnie Barten, 2. Adrie Wouters, 3. Piet Kettenis,

 

NIEUWENHAGEN (7 mei).1967

Adspiranten: 1. Jos Sijen, 2. Jacques Spronckmans, 3. J. Pelzer,

Amateurs: 1. Hans Eckelboom, 2. Jac Ramaeckers, 3. Giuseppe Siega,

Nieuwelingen: 1. Jo Vrancken, 2. Karel Keijbeck, 3. Wim Kelleners,

 

NIEUW-NAMEN (12 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Rudi Liebrechts, 2. Tonnie Barten, 3. Bart Solaro,

 

NIEUW-VENNEP (22 juni).1967

Amateurs: 1. Siep van Dongen, 2. Wim Liebrechts, 3. Jan Zomer,

 

NIEUWVLIET (13 mei).1967

Nieuwelingen: 1. Charles de Smit (Hoofdplaat), 2. Wil Luppers (Purmerend), 3. Cees Priem (Overzande), 4. T. Stroosnijder (Kruiningen), 5. J. Kemps (Sprundel), 6. G. Paridaen (Sint Kruis), 7. B. Hendrikx (Schijf), 8. H. van Zandbeek (Vught), 9. K. Koot (Valkenswaard), 10. A. Coppens (Moerstraten)

Adspiranten: 1. Jacques Spronckmans (Elsloo), 2. Peter Remijn (Goes), 3. Toine van de Bunder (IJzendijke), 4. G. Glas (Eindhoven), 5. H. Gijssel (Sint Jansteen) 6. N. Rokven (Breskens), 7. S. Boekhout (Terneuzen),

Veteranen: 1. Nico Withoud, 2. Willem Zuiker, 3. Gerard van Schaik,

 

NIEUW-VOSSEMEER (10 september).1967

Nieuwelingen: 1. J. Rijnvos (Hoeven), 2. P. Maas (Heerlen), 3. J. Huypts (Heerlen), 4. C. Coppens (Hulst), 5. P. van de Berg (Rucphen).

 

NIEUW-WEERDINGE (19 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Henk Kuiper, 2. Anne Koster, 3. Jan Boode,

 

NIJVERDAL (4 mei).1967

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. Peter Stiggelbout, 3. Johan Krake,

Amateurs: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Fred Niemeijer, 3. Jans Vlot,

Nieuwelingen: 1. Jan Aling, 2. Henk Strijbosch, 3. Harrie Homan,

 

NIJVERDAL (12 juli).1967

Amateurs Eindkl.: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Wim Neeskens, 3. Egbert van Dijk,

 

NISTELRODE (17 mei).1967

Amateurs: 1. Mat Gerrits, 2. Jan Spetgens, 3. Harrie van Pierre,

 

NISTELRODE (15 juli).1967

Amateurs: 1. Matje Gerrits (Oploo); 2. J. Spetgens (Someren); 3. Harrie van Piere (Uithoorn); 4. Peter van den Donk (Rosmalen); 5. A. Russens (Den Bosch); 6. K. de Graaf (Hilversum); 7. Peter van Doorn (Berlicum); 8. R. Vreeburg (Veghel); 9. G. leliaert (Helvoirt); 10. J. Peetoom (Vijfhuizen).

Nieuwelingen: 1. J. Dekkers (Guttikhoven); 2. W. Luppens (Purmerend); 3. M. v. d.  Meulen (Aalsmeer); 4. Piet van Katwijk (Oploo); 5. Henk van Kilsdonk (Mierlo-Hout).

Adspiranten: 1. R. van Berkel (Groesbeek); 2. Ben Jurriaans (Amsterdam); 3. M. Peeters (Groesbeek),

 

NOORDWIJKERHOUT (6 september).1967

Amateurs: 1. Joop Zoetemelk, 2. Klaas Balk, 3. Ted Blom,

 

NOOTDORP (10 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Rudi Liebrechts, 2. Joop Zoetemelk, 3. Gaby Minneboo,

 

NORG (3 juli).1967

Adspiranten: 1. Johnny Krake, 2. Anne Wiegersma, 3. Jan Bakker,

Nieuwelingen: 1. Albert Hulzebosch, 2. H. Hekkelberg, 3. Harrie Homan,

 

NUNSPEET (24 juli).1967

Amateurs: 1. Wim Neeskens, 2. Wim Holstege, 3. Henk Nieuwkamp,

 

NUTH (8 juli).1967

Adspiranten: 1. Mathieu Dohmen, 2. Jacques Spronckmans, 3. Jos Sijen,

Amateurs: 1. Jan Krekels, 2. Jan Spetgens, 3. Leo van Schalen,

Nieuwelingen: 1. Karel Keijbeck, 2. Jo Vrancken, 3. Jacques Deckers,

Nieuwelingen: 1. Hein Lucassen, 2. H. Keijers, 3. P. Driessen,

 

NUTH (12 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Bennie Ceulen, 2. J. Poulsen, 3. Jacques Spronckmans,

Nieuwelingen: 1. A. Maastricht, 2. A. Bergklimmers, 3. F. Bleijerheide

 

OBBICHT (23 april).1967

Amateurs: 1. G. Moonen, Voerendaal, 81 km in 2.13.10; 2. F. Radix, Hoensbroek; 3. J. Kerssemakers, Ulestraten; 4. M. Ramaekers, Weert; 5. K. Boerkens, Geleen; 6. J. Krekels, Born; 7. R. Hindriks, Sittard; 8. J. Bals, Hoogeveen; 9. J. van den Borgh, Sittard; 10. F. Strijbosch, Weert.

Nieuwelingen: le serie: 1. B. Koken, Grevenbricht, 36 km in 1.03.37; 2. K. Keybeck, Schaesberg; 3. J. Deckers, Guttecoven.

Nieuwelingen: 2e serie: 1. J. Franken, Linne, 36 km in 1.03.04; 2. F. Sluper, Terwinselen; 3. H. Lucassen, Geleen.

Adspiranten: 1. J. Spronkmans, Elsloo, 18 km in 33.07; 2. P. van der Velden, Valkenburg; 3. K. Klinkers, Hoensbroek.

 

OCHTEN (15 juli).1967

Amateurs: 1. W. Holstege (Nunspeet); 2. Ben Janbroers (Amsterdam); 3. J. Hesse (Arnhem); 4. Henk Nieuwkamp (Borne); 5. G. Zantingh (Aaalsmeer); 6. B. Solaro (Den Bosch); 7. Arie Versluis (Ameide); 8. G. Janmaat (Amsterdam); 9. A. Wuurman (Amsterdam); 10. H. Tijhuis (Klarenbeek);

Nieuwelingen: 1. J. Scholten (Doetichem); 2. Juul Breusing (Bovenkerk); 3. H. Moorhof (Gorkum); 4. J.Vlastuin ( Scherpenzeel); 5. J. Kozijnsen:

 

OEFFELT (20 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Mary van Venrooy, 2. Wim Liebrechts, 3. Jan de Wit,

Nieuwelingen: 1. Jan Vlastuin, 2. Piet van Katwijk, 3. P. Pauwels,

 

OIRSBEEK (11 juni).1967

Amateurs: 1. G. Harings (Scheulder), 2. H. Buckx (Born), 3. C. Pepels (Stein), 4. J. Schepers (Stein), 5. J. Moonen (Voerendaal), 6. R. Hill (Engeland), 7. R. Hindriks (Sittard). 8. W. Winfeld (Duitsland), 9. H. Kohlen (Heerlenbaan), 10. F. Radix (Hoensbroek),

Nieuwelingen: 1. J. Vrancken (Linne), 2. K. Keybek (Schaesberg), 3. H. Lucassen (Geleen), 4. B. Koken (Grevenbicht), 5. Frits Sluper (Terwinselen),

Adspiranten: 1. J. Spronckmans (Elsloo), 2. J. Sijen (Maastricht), 3. M. Dohmen (Born)

 

OISTERWIJK (11 juni).1967

Amateurs: 1. Rudi Liebrechts (Vlaardingen), 2. R. Snijder (Haarlem), 3. van de Voort (Poeldijk), 4. Bart cSolaro (Den Bosch), 5. Piet de Wit (Wormer), 6. R. Vreeburg (Veghel), 7. G. Lefering (Haaksbergen), 8. A. Suikerbuik (Tilburg), 9. J. Hesse (Arnhem), 10. S. Smulders (Tilburg),

Nieuwelingen: 1. A. Cardol (Bilthoven), 2. H. Voogd (Scherpenzeel), 3. J. Molenaar (Haarlem), 4. N. van Zandbeek), 5. Mathijs de Koning (Scherpenzeel),

Adspiranten: 1.P. Romijn (Goes), 2. M. Peters (Groesbeek), 3. R. van Roy

 

OISTERWIJK (1 OKTOBER).1967

Julien Stevens aan de eer in Oisterwijk

De sterke Belg Julien Stevens heeft voorbije zondag de Ronde van Oisterwijk gewonnen. Met zijn ploegmakker Ritten Dewolf en onze landgenoot Jan Hugens wist hij na dertig kilometer uit het peloton te ontsnappen en daarmede was deze wedstrijd – door slechts vijfduizend toeschouwers bezocht- meteen beslist. In de eindspurt gaf hij zijn medevluchters geen kans.

Beroepsrenners: 1. Julien Stevens (Bel), 2. Jan Hugens (Amstenrade), 3. Ritten de Wolf (Belgie), 4. Harrie Steevens (Elslo), 5. Marinus Paul (Den Haag), 6. Jan van der Horst (Haarlem), 7. Cor Schuuring (Amsterdam), 8. Wim Schepers (Stein), 9. Jan Schroder (Koningsbosch), 10. Gerard Vianen (Kockengen), 11. Peter Post (Amstelveen), 12. John Brouwer (Rotterdam), 13. Jo van Seggelen (Budelschoot), 14. Huub Harings (Sibbe), 15. Harm Ottenbros (Alkmaar), 16. Jo de Roo (Kruiningen), 17. Rinus Hoogerland (Kapelle), 18. Jan Harings (Scheulder), 19. Henk peters (Heemstede), 20. Wim de Jager (Den Haag),

 

OLDEBROEK .1967

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. B. Rodink, 3. L. Wolters,

Amateurs: 1. Gerrit Groeneveld, 2. Harrie Homan, 3. Jan Klompenmaker,

Amateurs: 1. Jan Klompenmaker, 2. Wim den Besten, 3. Aart Kroneman,

Amateurs: 1. Wim Holstege, 2. Zwier Selles, 3. Henk van de Brink,

 

OLDEBROEK (27 maart).1967

Amateurs: 1. W. Sellis,Wezep, 80 km in 2.3.18; 2. J. Smies, Apeldoorn; 3. G. Terwee, Hasselt; 4. A. Kronema, Doornspijk; 5. A. Vos, Hasselt; 6. P. ten Klooster, Hasselt; 7. K. Karsen, Harderwijk; 8. J. Steeman, Apeldoorn; 9. A. Weide, Apeldoorn; 10. W. Holstege, Nunspeet.

 

OLDEBROEK (9 april).1967

Amateurs (64 km): 1. W. Holstege, Nunspeet, 1.37.40; 2. W. Sellis, Wezep; 3. H. v. d. Brink, Oldebroek; 4. K. van Dorp, Oosterwolde; 5. R. de Wilde, Epe; 6. H. Steeman, Apeldoorn; 7. A. Kroneman, Doornspijk; 8. H. van Norel, Oosterwolde; 9. H. Eikelboom, Zutphen; 10. H. Broekhuis, Apeldoorn.

 

OLDEBROEK (15 april).1967

Amateurs (80 km): 1. J. Klompenmaker, Doornspijk, in 1.57.59; 2. W. den Besten, Oldebroek; 3. A. Kroneman, Doornspijk; 4. H. van de Brink, Oldebroek; 5. A. Broekhuis, Apeldoorn; 6. W. Sellis, Wezep; 7. J. Smies, Apeldoorn; 8. J. Weide, Apeldoorn; 9. J. van Norel, Oos­terwolde; 10. C. Karsten, Harderwijk.

Adspiranten (20 km). 1. H. Poppe, Nijverdal, in 39.12; 2. B. Rodink, Apeldoorn; 3. L. Wolters, Nijverdal.

 

OLDEBROEK (23 april).1967

Amateurs: 1. G. Groeneveld, Oldebroek, 66 km in 1.40.5; 2. H. Homan, Enter; 3. J. Klompenmaker, Oosterwolde; 4. A. Kroneman, Doornspijk; 5. A. Schroten, Epe; 6. H. Scholten, Epe; 7. E. van Duren, Zwolle; 8. P. Hazeveld, Apeldoorn; 9. G. van den Berg, Zwolle; 10. E. Sinke, Har­derwijk.

 

OLDEBROEK (14 juli).1967

Amateurs: 1. W. Holstege (Nunspeet); 2. P. Dijkstra (Schoonoord); 3. A. Jongkind (Aalsmeer); 4. P. Kisner (Amersfoort); 5. S. Douma (Grouw); 6. Harry van leeuwen (Den Haag); 7. Jan Zomer (Halfweg); 8. H. Hoekstra (Ureterp); 9. Melle Jongkind (Aalsmeer); 10. J. de Boer (Arnhem);

Adspiranten: 1. K. Dijkgraaf (Heerde); 2. R. Bos (Kampen); 3. A. van de Venus (Oldenzaal);

 

OLDEBROEK (19 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Albert Schroten, 2. Wim Holstege, 3. Jan de Wit,

 

OLDENBROEK (29 april).1967

Amateurs: 1. H. Eikelboom (Zutphen) 75 km in 1.45.36; 2. W. Holstege (Nunspeet); 3. Kees van Dorp (Oosterwolde); 4. Dries van Wijhe (Oosterwolde); 5. A. Kroneman (Doornspijk); 6. J. Klompenmaker (Doornspijk); 7. G. van de Weide (Apeldoorn); 8. A. Spaargaren (Hardewijk); 9. W. Sellis (Wezep); 10. E. Schape (Apeldoorn);

Nieuwelingen: 1. W. Kamphuis 60 km in 1.29.49; 2. G. Groeneveld (oldebroek); 3. R. Hassink (neede); 4. A. Hassink (Neede); 5. G. van de Berg (Zwolle);

 

OLDENZAAL (7 mei).1967

Gerard Vianen won „0" van Oldenzaal

De coming man bij de professionals, de 23-jarige Gerard Vianen uit het Utrechtse Kockengen, heeft zijn eerste zege bij de beroepsrijders binnen. Op het zware Kalheupink-circuit was hij, met nog veertig ronden te rijden, in gezelschap van de Rotterdammer Maarten Breure ontsnapt en voordat de laatste tour aan de orde kwam, smeet de ambitieuze Caballero-rijder ook deze rivaal uit het wiel.

De „O" van Oldenzaal heeft voor de duizenden, die zich langs het mooie parcours hadden samengepakt, veel aantrekkelijks te zien gegeven. Tiemen Groen was de eerste, die de lont aan het kruitvat stak en vijftien ronden lang voor de meute uit tolde. Vianen leidde de tegenaanval en gaf daarop ook Huub Harings, Rinus Paul, Harm Ottenbros, Harrie Steevens en Maarten Breure, die ieder op zich de touwtjes in handen trachtten te nemen, weinig kans. Hij wilde het zelf doen en wipte weg, maar Breure beet zich vast in de keiharde demar­rage. De voorsprong groeide en liep zelfs op tot vijftig secon­den. Daarop wilden Jo de Roo, Harrie Steevens en Cees van Espen de zaak een andere wending geven, maar evenals de poging die Nol Kloosterman wat later ondernam, reageerde het peloton te sterk. In de slotfase wist Van Espen echter nog weg te komen, maar toen waren Vianen en Breure al “buiten schot" en vochten zij samen de finale uit die - zoals gezegd - ten voordele van Vianen uitviel.

Beroepsrenners: 1. G. Vianen, Kockengen, 106 km in 2.47.12; 2. M. Breure, Rotterdam; 3. C. van Espen, Arnhem; 4. C. Lute, Castricum; 5. J. de Roo, Kruiningen; 6. H. Steevens, Elsloo; 7. W. Schepers, Stein; 8. H. Harings, Sibbe; 9. H. Ottenbros, Alkmaar; 10. C. Schuuring, Amster­dam; 11. J. van der Horst, Haarlem; 12. G. Koel, Amsterdam; 13. N. Lute, 's-Graveland; 14. R. Wouters, Baarle-Hertog; 15. Dies Kosten. Kapelle.

Nieuwelingen: 1. Jan Aling, 2. H. Heringa, 3. Alberet Scheffer,

 

OLDENZAAL (10 juli).1967

Amateurs 01e rit: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Wim Neeskens, 3. Fred Niemeijer,

 

OLDENZAAL (11 juli).1967

Amateurs 02e rit: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Jan Bols, 3. Jan Hesse,

 

OLDENZAAL (12 juli).1967

De rappe Henk Nieuwkamp uit Borne heeft zijn overwinningenreeks van dit seizoen vorige week opgevoerd tot maar liefst zestien! Dat resultaat be­haalde hij in de Oldenzaalse Avond-Driedaagse, welke op uitstekende wijze door Inter Sport In nauwe samenwerking met de Oldenzaalse Wieler Club op touw word gezet, maar eventjes alle drie avonden te winnen. Mede daardoor werd de in prima vorm verkerende Nieuwkamp natuurlijk glans­rijk eerste in het eindklassement.

Amateurs 03^e rit: 1. Henk Nieuwkamp, 2. Egbert van Dijk, 3. Theo Meijer,

Amateurs Eindkl.: 1. Henk Nieuwkamp (Borne), 2. W. Neeskens (Borne); 3. E. van Dijk (Almelo); 3. F. Niemeijer (Hengelo); 5. T. Meijer (Denekamp); 6. J. Dickhof (Oosterwolde); 7. J. Pluymers (Enter); 8. H. Blauwgeers (Borne); 9. J. Fransen (Boekelo); 10. T. Kooi (Amsterdam);

 

OLST (17 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Pier Dijkstra, 2. Henk Luchies, 3. Henk Strijbosch,

 

OLYMPIA TOUR (24 mei t/m 30 mei).1967

            „Geslepen" reed CEES ZOONTJENS  naar de eindzege in

                    16e Olympia's Tour door Nederland

             Zevendaagse etappe-koers bleef tot einde toe spannend

De zestiende Olympia's Tour door Nederland is weer voorbij. Een internationaal wielergevecht voor amateurs, dat per etap­pe werd uitgevochten, is tot stilstand gekomen en pas op de allerlaatste eindstreep in de Amsterdamse Van Swindenstruat beslist. Daarmede is er tot en met de laatste meters een bij­zondere spanning gebleven, want eerst de verwoede eindspurt bracht de werkelijke ontknoping.

Wie de eindwinnaar werd? Wel, de 22-jarige Cees Zoontjens uit Tilburg, die in het dagelijks leven als arbeidsanallst door het leven gaat en wellicht daardoor maar al te best kon cal­culeren waar de uiteindelijke ontrafeling van deze meerdaagse wielertaak zou liggen.

Per etappe ging het als volgt:

OLYMPIA’S TOUR.67.01^e rit (24 mei).1967

's-Gravenhage, 24 mei

De eerste ,schuif" van de zestiende Olympia's Tour door Ne­derland is verreden. Een rit die over 163 kilometers voerde, een steeds wisselend karakter verkreeg, maar over het geheel genomen toch niet volledig tot de verbeelding sprak. Nu was het ook bijzonder moeilijk om tegen de straffe ,zuidwester" in en onder een nimmer aflatende zondvloed (het regende al bij de start en ceremonie protocolaire op het Rembrandtsplein), de koersvlam laaiende te houden.

Daarom werden alle pogingen in de beginfase - er vielen wat lekke banden en bij Loenersloot kwamen enige renners ten val - in de kiem gesmoord, doch in de buurt van Stolwijk (na 75 km) was er een uitval die enig perspectief bood. Negen dapperen, te weten Cor Groenewegen, Riny Wagtmans, Joop Zoetemelk, Jan Bols, Mat van Groezen, Rini Huybregts, Cees Zoontjens, Henk Nieuwkamp en de Belg Lucien Luipaerts, ont­worstelden zich aan het juk van het eveneens druipnatte peloton en geleken een kans tot slagen te hebben. Het was evenwel voor niets, want toen bij Gouda, langs de Gouwe, richting Waddinxveen werd gestuurd, was een machtige „zucht" van het peloton genoeg om alles weer ongedaan te maken. In hoog tempo (rond de 45 kilometer per uur) ging het via

Boskoop verder het totaal “verwaterde" Zuidhollandse polder­land in. Net voor Zoetermeer gaven Frits Hoogerheide en Siep­ke van Dongen reden tot een nieuwe reactie van de meute, terwijl even later opnieuw jacht kon worden gemaakt op de „brutalen" Bols, Hesen, Pepels, Van de Burgh, Kettenis, Van Groezen, Rentmeester en Pieters. Direct sloot evenwel de groep aan en toen ging het naar Den Hoorn, het „hart" van Europa's grootste groententuin, namelijk het Westland. Daar kon men niemand anders dan streekfavoriet Leo Duyndam verwachten en jawel hoor! Tussen de ,glaszee" (overal, links en rechts, broeikassen voor tomaten, sla en vele andere groenten en vruchten) door, wipte de sterke man uit Honselersdijk weg, kreeg dra zijn ploegmakker Cees Rentmeester met Joop Zoete­melk aan 't wiel, hoorde Daan Holst en later Cees Zoontjens aandaveren en wist zich wat verder „omringd" door Piet de Wit en de Deen Verner Blaudzun. De voorsprong schommelde, dan ruim, dan weer krap, maar ze bleven vooruit. Edoch, niet hele­maal in deze samenstelling, want in een machtige jump - zijn sprong duurde bijna tien kilometer - streek ook de rappe Gert Bongers op hen neer. De man uit Voorst stoomde gelijk door, maar dat lieten de twee Smiths-Acifit-rijders Duyndam en Rentmeester niet over hun kant gaan. Ze gingen mee en trokken de zaak recht, totdat Bongers nogmaals en met succes aanging (net voor de laatste bocht naar de finish) en wellicht zou Duyndam ook deze uitval hebben weten te pareren, ware het niet dat de prompt en haarscherp reagerende Piet de Wit - tenslotte was zijn ploegmakker weg - hem pardoes, doch zonder opzet in het voorwiel reed en daarmede aan de vallende Duyndam de kans ontnam zijn zege van vorig jaar te pro­longeren.

Amateurs: 1. Gert Bongers 3.28.46 met bon. 3.27.46, 2. Cees Zoontjens z.t. met bon. 3.28.16, 3. Cees Rentmeester z.t. met bon. 3.28.31, 4. Daan Holst z.t., 5. Piet de Wit z.t., 6. Verner Blaudzun (Den.) z.t., 7. Joop Zoetemelk z.t., 8. Harry Jansen 3.28.54, 9. Henk Nieuwkamp z.t., 10. Wim. Bravenboer z.t., 11. Hans Hesen z.t., 12. Stanislaw Gazda (Pol.) z.t., 13. Henk Benjamins z.t., 14. Riny Wagtmans 3.28.54, 15. Cor Leunis z.t.

Dagploegenklassement: 1. Vredestein 10.25.26, 2. Ovis 10.26.04, 2. Smiths-Acifit 10.26.09.

Prestatieprijs: Harrie Jansen.

 

OLYMPIA’S TOUR.67.02^e rit (25 mei).1967

Vlissingen, 25 mei

Oranje-trui-drager Gert Bongers heeft zijn kostbare “habijt" niet lang om de schouders mogen torsen. In de 173 kilometers­lange rit naar het Zeeuwse Vlissingen werd hem dit kleding­stuk namelijk ontnomen. En dat door een knaap die, evenals Bongers, uit het oosten van ons land komt. Na een zeer wis­selende koers, waarbij wederom een hoog tempo werd ontwik­keld, wist Bols in de slotfase met Riny Wagtmans en Cees Koeken (beiden “controleurs" om de zaak voor Bongers in de gaten te houden), verder Cees Rentmeester, Jan Boode en Hans Hesen aan de aandacht te ontsnappen. Hij haalde het in de eindspurt, fel “gegrepen" door de flonkering van het oranje waarin verweven de verticale rood-wit-blauwe streep.

Evenals de eerste dag werd ook deze etappe in bar slecht weer verreden. Harde wind die over de beide Delta-bruggen - Ha­ringvlietbrug en Zeelandbrug - aanbolderde, maakte het extra lastig. Daarbij kwam, dat de renners de ,spedo-meter" weer flink omhoog zwiepten, zodat iedere poging reeds bij voorbaat tot mislukken was gedoemd.

Toch wilde Johnny Brouwer het eens wagen. Hij ging na veer­tig kilometer op pad, inspireerde ook Matje Gerrits en samen vergaarden zij een halve minuut winst. Toen trok sterke peda­leur Fedor den Hertog in een strakke pace naar voren, aan­leiding om ook Leen de Groot mee te nemen. Het viertal ging hard door, maar de reactie bleef niet uit. Het peloton sloeg in stukken, doch er kwam uiteindelijk toch weer een hergroepe­ring tot stand. Toen sloeg Jan Bols zijn slag met het gekende resultaat dat hem aan het slot en de zitzege en de meest be­geerde trui opleverde.

Amateurs: 1. Jan Bols, 173 km in 3 uur 55 min. 25 sec. (met bon. 3.54.25), 2. Riny Wagtmans z.t. (met bon. 3.54.55), 3. Jan Boode z.t. (met bon. 3.55.10), 4. Cees Rentmeester z.t., 5. Hans Hesen z.t., 6. Cees Koe­ken z.t., 7. Sander Douma 3.50.10, 8. Cor Leunis z.t., 9. Willem Jans­sens (Belg.) z.t., 10. Harry Jansen z.t., 11. Hans Pels z.t., 12. Wim Paul z.t., 13. Stanislaw Gazda (Polen) z.t., 14. Henk Nieuwkamp z.t., 15. Hennine Petersen (Den.) z.t.

Dagploegenklassement: 1. Vredestein, 2. Caballero, 3. Kalmi.

Prestatieprijs: Leen de Groot (Caballero).

 

OLYMPIA’S TOUR.67.03^e rit (26 mei).1967

Waalwijk, 26 mei

Het kon niet uitblijven, de aanval van een der sterkste ploegen uit deze tot nu toe wat vlakke etappe-koers, was te verwach­ten. Vooral omdat en Vredestein en Caballero met zoveel succes op de beide eerste dagen hadden geopereerd. Daarom wilden de rood-witte Amstel Bier-mannen eens “gensters" gaan slaan, al voor de start bij het monumentale Vlissingse Raadhuis was het merkbaar dat er wat ging gebeuren. Zo kwam het ook uit, want nadat eerst streekfavoriet Cees Rent­meester zijn neus herhaaldelijk aan het venster stak en een uitgelopen Ovezande hem hartelijk toejuichte - zijn jump werd meebeleefd door Rini Huybregts, John Schepers en de attente Riny Wagtmans - waren het later Piet Barendregt, Adrie Wouters en de Pool Kazimierz Gazda, die ook op de deur klopten. Kort daarop deden Broer Evers, de Pool Jerzy Mikolajczyk en alweer Wouters een (vergeefse) poging, een stunt die achtereenvolgens voor Gert Bongers en vervolgens voor Riny Wagtmans met “bewaker" Leen de Groot evenmin succes opleverde. In de buurt van Woensdrecht ging Bongers nog eens aan de haal, maar bij Hoogerheide werd de groep, die onderweg ook werd gadegeslagen door Spanje-winnaar Jan Janssen (gekleed in een “knickerbocker" van een bekend oud­professional uit Rotterdam) en wat verderop door Wim van Est, eens flink uit elkaar gerammeld. Fedor den Hertog en Henk Nieuwkamp knalden met Piet de Wit en Rink Cornelisse de ruimte in. De voorsprong groeide en groeide, kwam tot een hoogste winst van rond vijftig seconden. Dat was voor Wagt­mans aanleiding om het alleen te gaan proberen, wat verder deden Cees van Dorst en Anne Koster het hem na en door Standdaarbuiten heen kwam Oranje-trui-drager Jan Bols met Hans Eckelboom in het geweer.

De laatste twee kwamen bij, vooral omdat en Cornelisse en De Wit het zware werk vooraan in hoofdzaak aan de twee Amstel­mannen overlieten en zij niet veel meer in de steeds meer teruglopende uitlooppoging zagen. De gesloten spoorwegover­gang in Zevenbergen deed de rest, een totale hergroepering kwam daar tot stand.

Direct gingen Fedor den Hertog, Daan Holst, Piet Kettenis en de kleine Wim Prinsen daarna „op de pedalen", waarbij het eerste duo de zaak volkomen naar zich toetrok en in de resterende kilometers (totaal zestig) niet meer te achterhalen viel. Wat moesten de twee er evenwel hard voor knokken, wat gaven zowel Holst als Den Hertog zich volledig om uit de „hete adem" van het door demarrages bliksemende peloton te blijven. Dat moest zijn weerslag vinden, het kon niet bestaan om deze enge voorsprong te redden! Toch deden beide renners het, zij het op het nippertje, want in de laatste tien kilometer, die met twee ronden te Waalwijk moesten worden afgedaan, gingen Harrie Jansen en Leen de Groot met alle energie die in hun was over tot een helse achtervolging;

Den Hertog had het niet meer, hij klapte in elkaar, maar de sterke Holst sleurde zijn makker net voor het jagende tweetal en voor het direct daaropvolgende peloton, over de eindstreep. De “staatsgreep" was niet volkomen geslaagd, want al was de ritzege voor Holst (hij stond het dichtst bij en kreeg voor zijn vele werk dus ook de verdiende beloning), het beoogde doel - de trui - bleef om de schouders van Jan Bols.

Amateurs: 1. Daan Holst 3.46.41 (met bon. 3.45.41), 2. Fedor den Her­tog z.t. (met bon. 3.46.11), 3. Harrie Jansen 3.46.50 (met bon. 3.46.36), 4. Leen de Groot z.t., 5. Jan Krekels 3.46.59, 6. Matje Gerrits z.t., 7. Rini Wagtmans z.t., 8. Cees Zoontjens z.t., 9. Henk Nieuwkamp z.t., 10. Johnny Brouwer z.t., 11. Willem Janssens (Belg.) z.t., 12. Peter Kisner z.t., 13. Werner Blaudzun (Den.) z.t., 14. Cees Koeken z.t., 15. Mat van Groezen.

Dagploegenklassement: 1. Amstel Bier, 2. Vredestein, 3. Caballero.

Prestatieprijs: Fedor den Hertog (Amstel Bier).

 

OLYMPIA’S TOUR.67.04^e rit (27 mei).1967

Geleen, 27 mei

Opnieuw zouden de mannen van Herman Krott (is dit „de man" ?) trachten het heft in handen te nemen. De opdracht luidde de aandacht van Holst en Den Hertog af te leiden. Daar­om werd het Belgie Wilfried David (als gastrenner in de ge­lederen van Krott optredend) gelast vanaf de start weg te lopen. Dat deed de Ronde van Belgie-winnaar dan ook; hij ging maar kreeg Peter Legierse van de Crescent-Marin-for­matie ook „op visite". Er zat echter te weinig diepte in deze (te) vroege ontsnapping, de rit naar het Limburgse Geleen, moeilijk en lang, vooral omdat er een broeiende hitte, aange­wakkerd door een zuidoosten wind, steeds in het gezicht waai­end, heerste. Ze werden dra teruggehaald en toen wilden Henk Riem, Wim Deelen (eindelijk), Anne Koster, Cor Groenewegen en de Belgen Lucien Luipaerts alsmede wederom David het eens „en groupe" proberen. Weer niets, het was nog aldoor verspilling van krachten. In de buurt van Vessem waren het Fedor den Hertog en Joop Zoetemelk alsmede John Schepers die een poging lanceerden, doch uiteindelijk waren het Lucien Luipaerts en Peter van Donk, die er vijftien seconden winst uit „puurden".

Allemaal schermutselingen die echter te weinig inhoud bezaten en die deze zogenaamde “Koninginnerit" nog niet in de ware betekenis van het woord “optilden".

De tegenwoordige Ossendrechter Frits Hoogerheide kwam na zeventig kilometer (bij Westerhoven) tot actie en vergaarde zowaar 35 seconden. Helaas, gesloten spoorbomen in Heeze - de renners lagen nu beduidend achter op het tijdschema - deden alles bijeenkomen. Na het opnieuw opstappen ging het dan toch gebeuren, althans in eerste instantie. Wagtmans, Nieuwkamp (ook al weer meegestuurd uit naam van Holst) en Cees Zoontjens gingen „aan". In een strakke pace voegde de Hagenaar Wim Paul zich bij hen en daarmede scheen de goede ontsnapping geboren. Edoch, zowel Zoontjens als Nieuwkamp voelden zich geen “straaljager" en lieten zich terugvallen. Daarmede moesten Wagtmans en Paul het samen doen; ze kwamen bij Roggel tot een kloof van ruim een minuut, onvol­doende om de deur gesloten te houden. De Amstel Bier-man­nen en de Caballero-rijders gingen in de tegenaanval en over de brug van Maasbracht heen (waar Eef Dolman de zaak met welgevallen gadesloeg), richting Echt werd niet alleen het tweetal ingelopen, maar werd het decor gelijk helemaal ge­wisseld. Vijf renners, te weten de Pool Jerzy Mikolajczyk, Ad van Overveld, Herman Hoogzaad, John Schepers (ging ten­slotte op “huis" aan) en Adrie Wouters gaven de eerste stoot, het twaalftal Den Hertog, Kisner, Nieuwkamp, Wagtmans, Cornelisse, Prinsen, Bongers, Boode, de beide Denen Mogens Frey en Verner Blaudzun, de Pool Tadeusz Szpak en latere ritwinnaar, de sterke Jan Krekels, namen het over. In een daverende eindsprint, „warm" aangemoedigd door duizenden enthousiaste Limburgers, moest daarop Peter Kisner zeer nipt de overwinning aan Krekels (een nieuw jong talent) laten en kon Wagtmans de door hem zo fel begeerde trui van Jan Bols (reed in de laatste kilometers jammer genoeg lek) overnemen.

Amateurs: 1. Jan Krekels, 170 km in 4.15.13 (met bon.), 2. Peter Kister 4.15.43 (met bon.), 3. Henk Nieuwkamp 4.15.58 {met bon.), 4. Riny Wagtmans 4.16.13, 5. Rink Cornelisse, 6. Mogens Frey (Den.), 7. Ver­ner Blaudzun (Den.), 8. Wim Prinsen, 9. Gert Bongers, 10. Jan Boode, 11. Fedor den Hertog, 12. Tadeusz Szpak (Polen) allen z.t. als Wagt­mans, 13. Rend Pijnen 4.16.46, 14. Cees Koeken, 15. Harrie Jansen.

Dagploegenklassement: 1. Vredestein 27 put., 2.,Amstel Bier 34 put., 3. Kalmi 63 pnt.

Prestatieprijs: Riny Wagtmans.

 

OLYMPIA’S TOUR.67.05^e rit A (28 mei).1967

Heerlen, 28 mei

Wagtmans ploegmakkers waren akkoord. In ruil voor alle nog te winnen en reeds gewonnen prijzen, zouden ze hem alle mogelijke steun verlenen om de overwinnaarstrui in handen te houden. De „lijstaanvoerder" zelf echter, wist maar al te goed dat er om het „oranje" eventueel veilig naar Amsterdam te loodsen op deze moeilijke dag - eerst een ploegentijdrit, daarna een bergcriterium, respectievelijk ten gunste van het ploegenklassement en de individuele rangschikking - wel degelijk wat aan gedaan moest worden.

Onder geen enkele voorwaarde wilde hij de schijn wekken „gedragen" te worden en daarom zweepte hij zijn co-equipiers Piet de Wit, Harrie Jansen, Gert Bongers, Cees Koeken en Marcel Pennings (beiden zeer goed op dreef in dit voor hen eerste grote karwei) tot het uiterste op. Steeds weer vuurde hij zijn brigade aan om in de 2,19 kilometerslange tijdrit of naar de zege te grijpen of althans de schade zoveel mogelijk te be­perken. Daarmede won hij het zo benodigde vertrouwen, daar­mede kon hij zich verzekeren van hun steun.

De winst lag echter voor „concurrent" Amstel Bier, dat met „locomotief" Fedor den Hertog, en verder met Daan Holst, Henk Nieuwkamp, Joop Zoetemelk en Hans Eckelboom - Wilfried David kon het tempo niet volgen - als een “bolide" over het golvende parcours raasde. Ze hielden er elf seconden winst aan over.

Uitslag ploegentijdrit Geleen-Heerlen over 21,9 km: 1. Amstel Bier 27.47 (met bon.), 2. Vredestein 28.28 (met bon.), 3. Smiths-Acifit 29.06 (met bon.), 4. Caballero 29.38, 5. Denemarken 29.54, 6. Kalmi 29.59, 7. Ovis 30.03, 8. Crescent-Marin 30.09, 9. Polen 30.24, 10. Locomotief­Vredestein 30.30, 11. Euromast 30.38, 12. Peugeot-Michelin 30.43, 13. Olympia 30.55, 14. Militair Team 31.02, 15. Belgig 31.11, 16. Arima 32.26.

 

OLYMPIA’S TOUR.67.05^e rit B (28 mei).1967

Heerlen, 28 mei

Om vier uur in de middag brandde in het van hitte zinderende Heerlen de strijd in het criterium los. Direct schoof Wagtmans weer naar de voorste gelederen van de groep, controleerde zelf alles en was bereid desnoods in hoogst eigen persoon tot de aanval over te gaan. De zwarte Vredestein-renners hielden het tempo hoog, gaven daarmede geen enkele gelegenheid om de positie van hun kopman in gevaar te brengen. Toch wilde Gaby Minneboo (Caballero) zich er niet helemaal bij neer­leggen, hij ging met nog tien kilometer te rijden aan de haal, inspireerde daarmede Wim Prinsen die zo klein als hij is, dacht middels een onverwachte jump voor de verrassing van de dag te zorgen. Inderdaad leverde de man uit Hank enig gevaar op, want als hij zou winnen en de minuut bonificatie mocht op­strijken, kon Riny Wagtmans wel eens onttroond zijn. Het werd “verzamelen" geblazen en toen trok de gehele „bent" weer samen.

In de massale eindsprint gebeurde daarop nog iets, dat voor aanvankelijke winnaar Rene Pijnen op een deceptie uitliep. Hij gaf in de laatste meters naar de finish een gevaarlijke „zwieper" aan Bart Solaro en werd terecht gedeklasseerd. Zo pikte de Bosschenaar ook nog een graantje mee uit de “voeder­bak", die tot nu toe steeds in de richting van de ware durvers werd geschoven.

Amateurs: 1. Bart Solaro, 50 km in 1.09.9 (met bon. 1.07.09), 2. Rene Pijnen z.t. (met bon. 1.07.39), 3. Gaby Minne­boo 1.08.13 (met bon. 1.07.58), 4. Wim Prinsen z.t., 5. Riny Wagtmans, 6. Wim Bravenboer, 8. Leo Duyndam, 9. Harrie Jansen, 10. Marcel Pennings, 11. Cees Stem, 12. Cor Groenewegen, 13. Jan Bols, 14. Peter Kisner, 15. Stanislaw Gazda (Polen) allen z.t. als Minneboo.

Puntenklassement: 1. Riny Wagtmans 73 pot., 2. Harry Jansen 60 pot., 3. Cees Rentmeester 60 pot., 4. Dean Hoist 42 pot.

Algemeen sprintklassement: 1. Cees Zoontjens 6 pot., 2. en 3. Fedor den Hertog en Leen de Groot 5 pnt.

 

OLYMPIA’S TOUR.67.06^e rit (29 mei).1967

Haaksbergen, 29 mei

Wat is het bezit van een leiderstrui maar betrekkelijk, vooral wanneer men slechts enkele seconden voorsprong heeft. Leider Riny Wagtmans heeft dat in de etappe Groesbeek-Haaks­bergen maar al te goed ondervonden. Hij heeft zich met hand en tand verdedigd om uiteindelijk zijn kostbare kledingstuk toch over de schouders van de sterke Jan Bols te zien trekken! Ja, de sterke Hoogevener, door pech in de vierde rit uit het “oranje" gewipt, heeft zich niet zomaar bij deze nederlaag wil­len neerleggen en begrepen dat er altijd nog een kans in zat om het goudkleurige shirt terug te winnen.

Alvorens het zover was, liet deze bewogen etappe enkele zeer fraaie ontsnappingen optekenen. Bij voorbeeld van Anne Kos­ter, die, bij Bemmel de troep vaarwel zei en tot 25 seconden voorsprong kwam. Hij bracht de wagen daarmede goed op gang, want ook Cor Groenewegen, Aad Duyker, Wim Braven­boer, Wim Deelen, Frits Hoogerheide en de Deen Poul Mikkel­sen alsmede Wagtmans meegestuurde ploeggenoot Piet de Wit voelden wel wat voor deze uitstap en even door Ruurlo heen noteerde deze “patrouille" reeds een score van bijna twee­eneenhalve minuut. Op dat moment had de kleine, wispelturige Groenewegen de leiding overgenomen. Geen wonder dat vecht­jas Riny Wagtmans daarop zelf een keiharde aanval ontketen­de en niet alleen met scherpe demarrages de meute aanvuurde, doch toen het wat al te lang duurde, helemaal alleen naar de spits op stap ging. Dat redde hij niet, maar bij de eerste door­komst van Haaksbergen (daarna diende nog een omloop over zestig kilometer te worden verhapstukt) bereikte hij toch dat een totale hergroepering tot stand kwam.

De rust was evenwel van zeer korte duur, want prompt ging Groenewegen, die direct door Pennings werd “geschaduwd", met Joop Zoetemelk, Henny Vogelaar, Rink Cornelisse en John Schepers opnieuw aan de haal. Wagtmans haalde hen weer terug, maar Mat van Groezen profiteerde er het meest van en sloeg nagenoeg tegelijkertijd de definitieve slag. Hij werd in­gehaald door Den Hertog („rook" zijn kans), Wouters, Prinsen en de Belg Willy van Uytsel. Nog even verderop sloten Joop Zoetemelk, Piet Barendregt, Cees Zoontjens, Hans Hesen, de Deen Verner Blaudzun en de Pool Kazimierz Gazda zich bij deze “expresse" aan, terwijl een deksels goed oppassende Jan Bols er eveneens handig gebruik van maakte en nog op het nippertje op de treeplank kon springen.

Het was de genadeklap voor Riny Wagtmans; hij deed nog een vertwijfelde poging, maar moest het hoofd strijdensmoe in de schoot leggen. Vooraan “kletste" men keihard door, de strijd zou in het grootste voordeel van Jan Bols komen te liggen en de 19-jarige Mat van Groezen gaf zijn nieuwe ploeg Euromast (chef d'equipe Wout Wagtmans) een waardevol geschenk. Hij verraste namelijk alle mede-koplopers en knalde naar de rit­zege, terwijl zijn ploegmakkers Wim Prinsen en Adrie Wouters mede het dagploegenklassement in huis haalden en in de alge­mene rangschikking voor teams naar de derde plaats - achter Amstel Bier en Vredestein - oprukten.

Amateurs: 1. Mat van Groezen, 163 km in 3.36.15 (met bon. 3.35.15), 2. Jan Bols z.t. (met bon. 3.35.45), 3. Cees Zoontjens z.t. (met bon. 3.36.00), 4. Kazimierz Gazda (Polen) z.t., 5. Wim Prinsen z.t., 6. Piet Barendregt z.t., 7. Hans Hesen z.t., 8. Willy van Uytsel (Belg.) z.t., 9. Adrie Wouters z.t., 10. Verner Blaudzun (Den.) z.t., 11. Fedor den Hertog z.t., 12. Joop Zoetemelk z.t., 13. Herik Nieuwkamp op 58 sec., 14. Peter Kisner z.t., 15. Geri Bongers z.t.

Dagploegenklassement: 1. Euromast 10.48.45, 2. Amstel Bier 10.49.43. 3. Ovis z.t.

Prestatieprijs: Cor Groenewegen.

 

OLYMPIA’S TOUR.67.07^e rit (30 mei).1967

Amsterdam, 30 mei

Met bijzondere spanning werd de laatste etappe van Haaks­bergen naar Amsterdam - over 190 kilometer - tegemoet gezien, want het algemeen klassement liet iets unieks aan­schouwen. Liefst elf renners stonden binnen een minuut van leider Jan Bols en dat betekende dat de minuut bonificatie van de eerste, of de dertig seconden van de tweede plaats of mis­schien zelfs de vijftien “streepjes" voor de derde aankomende, van doorslaggevende betekenis zou kunnen zijn om de uitein­delijke winnaar van deze door het abnormaal hoge tempo wat vervlakte koers aan te wijzen. Geen wonder dat er wat op het spel stond, dat alle concurrenten, van wie vooral Fedor den Hertog, Riny Wagtmans en ... Cees Zoontjens de directe be­dreiging voor Bols waren, in deze slotrit de kaarten op tafel zouden gooien om de “hoofdpot" te innen.

De riempjes waren in Haaksbergen nog maar net vast getrok­ken, of Cees Rentmeester wipte de ruimte in. Hij kwam tot 48 seconden winst, genoeg om de interesse te wekken van Henny Vogelaar, Wilfried David (. . . „wat koersen ze hier in Holland ondanks de wind toch verschrikkelijk hard"...), Cees van Dorst, Cees Koeken, Piet de Wit en Anne Koster om eens op zoek te gaan naar de eenzame uitloper. Ze haalden het niet en bij Vorden (35 km) werden zij door het peloton, dat „full speed" voortraasde, terug gepakt. Rentmeester was daar ech­ter nog verder uitgelopen, want de chrono's registreerden voor hem 1 minuut.,en 8 seconden voordeel. De zwarte Vredestein­renners oefenden evenwel een geweldige druk uit en het waren van de andere ploegen vooral Minneboo, Van Dorst, Legierse, Kettenis, Brugel en Schepers, die Rentmeester uiteindelijk weer wisten „bij" te trekken.

De koers bleef levendig, de strijd ging onverdroten voort, want direct ,gleden" negen renners ongemerkt naar een voorpost. Het waren: Hoogerheide, Van Dorst, Schepers, Huybregts, Brouwers, Evers, Bravenboer, Wagtmans (ja, de kleine Riny moest wel, wilde hij nog een gooi naar de eindzege doen!) en zijn ploegmakker Gert Bongers. Binnen vijftien kilometer telden zij 1.23 minuut en in de buurt van Hoenderloo was de jump - vooral dank zij het tomeloze geweld dat de twee laatsten ontwikkelden - reeds opgelopen tot omstreeks twee minuten. De winst schommelde daarna enige tijd, in hoofdzaak het werk van een hard zwoegende Caballero-formatie, die hun kopman en “lijstaanvoerder" Jan Bols maar al te graag be­houden naar huis wilden brengen. Doch ook de mannen van Amstel Bier hadden er nog alle belang bij en daarom gingen deze twee equipes met elkaar “in de slag". Dat alles resul­teerde in een totale samenvloeiing bij Austerlitz. Lange tijd bleef het toen bijeen, doch door Hilversum heen glipten Leo Duyndam, John Schepers en een voortreffelijk rijdende Wim du Bois weg. Zij peurden er bijna een halve minuut uit maar voor Diemen werd ook deze stand teniet gedaan. Prompt gingen Piet Kettenis, Jan Boode, Cees van Dorst (alweer) en John Schepers (ook alweer) aan de haal en toen de alles­gevende Wagtmans deze ontsnapping localiseerde, wipte als een duvel uit een doosje de Rotterdammer Johnny Brouwer naar voren. Hij scheen te gaan slagen, doch voor het viaduct in de Amsterdamse Van Swindenstraat werd hij voorbij ge­stoken en daarna. . ?

Ja, toen kwam de geslepen tacticus Cees Zoontjens, die geen enkele dag briljant, maar er wel steeds goed en knap bijzat, als een duivel naar voren en spurtte middels een daverende eindrush voor Wagtmans, De Groot, de Pool Stanislaw Gazda, Cees Stam en de rest van de compacte groep naar de zege. Een zege, die hem door de minuut bonificatie gelijk op het mooiste ereschavot van deze organisatorisch weer schitterend geslaag­de Olympia's Tour plaatste.

Zijn strategie bleek het meest winstgevend, hij reed zich niet „te pletter" in de goed bedoelde, maar door het strakke ritme weinig kans tot slagen hebbende demarrages. Neen, de Til­burgse “slimmerik" gokte op een massale eindspurt, stuurde het onderweg daar op aan en bleek zijn calculatie, zijn begro­ting naar juiste maatstaven te hebben opgesteld. Een zege volgens het “koppie", misschien weinig tot het gemoed spre­kend, maar daarom beslist niet minder mooi.

Cees Zoontjens zou zeggen: „'t Is maar even berekenen, he?" „En dat nog wel zonder liniaal," gaven wij de dolgelukkige winnaar ten antwoord.

Wie deze zestiende Olympia's Tour nog even van begin tot einde doorneemt, komt tot de ontdekking, dat deze in sportief opzicht toch niet helemaal aan de verwachtingen heeft vol­daan. We misten dit jaar bij de renners enkele zogenaamde „boventoppers", de massa was teveel aan elkaar gewaagd en ook bleek het parcours - grotendeels over super licht-lopende wegen - te weinig moellijkheden op te leveren om grote af­scheldingen teweeg te brengen. Het is dan ook te hopen, dat men bij de zeventiende uitgave wel degelijk gaat opletten, dat er aan de deelnemers belangrijk meer eisen moeten worden gesteld. Stuurt men de renners dan bij voorbeeld eens het noorden in, dan kan mogelijk de Afsluitdijk als een eerste „scherprechter" optreden. Ook is, het aanbevelenswaard weer eens terug te keren tot een heuse bergetappe in Zuid-Limburg, waarbij het traject van de luisterriijke Amstel Gold Race - echter gaande over minder kilometers - zeker de troep uitein zal rafelen. Tenslotte kan een ingelaste individuele tijdrit, laten we zeggen op het Amsterdamse Eendrachtparcours en gaande over tien of vijftien kilometer, wellicht helemaal de meest complete Tour-winnaar aanwijzen.

We doen deze suggesties slechts om de „image" van onze inter­nationale etappekoers voor amateurs in belangrijke mate te verhogen. Een overweging van de zijde Commissie Olympia's Tour door Nederland zeker waard.

Amateurs: 1.C. Zoontjens 4.29.37 (met bon.), 2. R. Wagtmans 4.30.07 (met bon.), 3. L. de Groot 4.30.22 (met bon.), 4. S. Gazda (Polen) 4.30.37, 5. C. Stam, 6. W. Bravenboer, 7. J. Brouwer, 8. G. Vermeulen (Belgii;), 9. W. Janssens (Belgits), 10. J. Bols, 11. M. Frey (Den.), 12. R. Cornelis­se, 13. J. Schepers, 14. H. Jansen, 15. H. Nieuwkamp, allen zelfde tijd als S. Gazda.

Dagploegenklassement: 1. Ovis 13.31.51, 2. Vredestein z.t., 3. Belgili z.t., 4. Smiths-Acifit-Locomotief z.t., 5. Olympia z.t.

Prestatieprbs: Riny Wagtmans.

 

OLYMPIA’S TOUR.67.EINDKL.  (30 mei).1967

Amsterdam, 30 mei

Amateurs:1. C. Zoontjens, Ovis, 24.42.01; 2. R. Wagtmans, Vredestein, 24.42.34; 3. J. Dols, Caballero, 24.42.50; 4. F. den Hertog, Amstel, z.t.; 5. G. Bongers, Vredestein, 24.43.11; 6. V. Blaudzun, Denemarken, 24.43.13;

7. W. Prinsen, Euromast, 24.43.21; 8. D. Holst, Amstel, 24.43.26;9. C. Rentmeester, Smiths-Acifit, 24.43.44; 10. 1. Zoetemelk, Amstel, 24.43.46; 11. P. Kisner, Locomotief, 24.43.49; 12. H. Nieuwkamp, Amstel, 24.44.04; 13. R. Pijnen, Smiths-Acifit, 24.44.18; 14. H. Jansen, Vredestein, 24.44.28; 15. R. Cornelisse, Olympia, 24.44.36;16. C. Groenewegen, Olympia, 24.44.52; 17. M. Pennings, Vredestein, z.t.; 18. M. Gerrits, Kalmi, z.t. ; 19. H. Eckelboom, Amstel, z.t. ; 20. S. v. d. Burgh, Cres­cent, 24.45.09; 21. P. Barendregt, Crescent, 24.45.33; 22. L. de Groot, Caballero, 24.45.43; 23. W. Bravenboer, Crescent, 24.46.03; 24. G. Ver­meulen, Belgie, z.t.; 25. P. Kettenis, Euromast, 24.46.04; 26. A. Wou­ters, Euromast, 24.46.07; 27. J. Boode, Kalmi, 24.46.25; 28. M. van Groezen, Euromast, 24.46.27; 29. P. de Wit, Vredestein, 24.46.34; 30. H. Petersen, Denemarken, 24.47.05; 31. F. Hoogerheide, Locomotief, z.t.; 32. C. Koeken, Vredestein, 24.47.13; 33. J. Schepers, Ovis, 24.47.22; 34. W. Bosschieter, Olympia, z.t. ; 35. R. Huybregts, Kalmi, z.t. ; 36. C. Stam, Peugeot, 24.47.23; 37. B. Solaro, Locomotief, 24.47.36; 38. L. Duyndam, Smiths-Acifit, 24.47.38; 39. H. Hesen, Ovis, 24.47.41; 40. K. Gazda, Polen, 24.47.52; 41. G. Minneboo, Caballero, 24.48.40; 42. B. Jan­broers, Peugeot, 24.48.48; 43. T. de Sadeleir, Belgie, 24.49.07; 44. W. Janssens, Belgie, 24.49.17; 45. H. Hoogzaad, Peugeot, 24.49.24; 46. H. Vogelaar, Crescent, 24.49.41; 47. C. v. Dorst, Euromast, 24.49.55; 48. T. Blom, Caballero, 24.50.11; 49. W. Deelen, Crescent, 24.50.28; 50. M. Freb, Denemarken, 24.50.45; 51. S. Gazda, Polen, 24.50.59; 52. T. Szpak, Polen, 24.51.02; 53. R. Snijder, Caballero, 24.52.30; 54. A. Duyker. Peugeot, z.t. ; 55. J. Brouwer, Smiths-Acifit, 24.52.53; 56. W. du Bois, Militaire Ploeg, 24.53.47; 57. H. Schoofs, Locomotief, 24.53.52; 58. P. Heijnig, Smiths-Acifit, 24.55.06; 59. L. Espeland, Noorwegen, 24.55.37; 60. C. Pepels, Kalmi, 24.55.53; 61. A. Koster, Peugeot, 24.56.19; 62. W. v. Uytsel, Belgie, 24.57.58; 63. H. Benjamins, Caballero, 24.59.24; 64. P. Legierse, Crescent, 25.00.50; 65. B. Evers, Ovis, 25.01.45; 66. L. Lui­paerts, Belgie, 25.04.44; 67. P. Mikkelsen, Denemarken, 25.06.17; 68. C. Brugel, Locomotief. 25.08.46; 69. A. v. Overveld, Euromast, 25.15.45; 70. J. Andersen, Denemarken, 25.17.59; 71. H. Riem, Olympia, 25.26.57; 72. P. v. d. Donk, Militaire Ploeg, 25.27.14; 73. J. Mikolajczyk; Polen, 25.30.22.

TeleVizier sprintklassement

1. R. Wagtmans, Vredestein, 7 pnt.;2. C. Zoontjens, Ovis, 6 pnt.; 3/4. F. den Hertog, Amstel Bier en L. de Groot, Caballero, 5 put.;5. C. Groenewegen, Olympia, 3 put.

Ploegenklassement

1. Amstel Bier 71.13.50; 2. Vredestein 71.15.24; 3. Euromast 71.17.35; 4. Ovis 71.17.46; 5. Smiths-Acifit-Locomotief 71.18.10; 6. Kalmi 71.18.38; 7. Crescent-Marin 71.19.41; 8. Denemarken 71.19.52; 9. Caballero 71.21.52;
2. Locomotief-Vredestein 71.22.07; 11. Olympia 71.22.32; 12. Belgie 71.26.38; 13. Peugeot-Michelin 71.27.37; 14. Polen 71.28.55.

Sport en Sportwereld puntenklassement groene trui

1. R. Wagtmans, Vredestein, 95 pnt. ;2. C. Zoontjens, Ovis, 79 pnt. ; 3. H. Jansen, Vredestein, 67 pnt.; 4. J. Bols, Caballero, 59 pnt.; 5. V. Blaudzun, Denemarken, 57 put.

Prestatiepriis gehele Tour

1. Wagtmans.

 

OMLOOP DOOR HET LAND VAN ABRTJE (9 SEPTEMBER).1967

LEO VAN DER SCHEE besliste

               8^ste Door het land van Bartje in de sprint

Zeer geslaagd! Dat kan men de achtste wielerwedstrijd „Door het Land van Bartje", welke voorbije zaterdag werd verreden, zeker noemen. Deze semi-k1assieker voor nieuwelingen, door velen als een laatste “examen" voor de eventuele overstap naar de amateurs beschouwd, heeft in Leo van der Schee uit Poortugaal een allerbeste winnaar gekregen. Een knaap die evenals zijn medevluchter, de als favoriet gedoodverfde Henk Hulleman - won dit jaar de Flevo-Tour -, , duidelijk “ge­slaagd" is. Samen waren zij in de buurt van Laaghalen ge­demarreerd en ofschoon het peloton al het mogelijke deed om de twee vermetele durvers terug te halen, dit was slechts ijdele hoop.

Nadat op de Hoofdlaan in Assen de eerste twee plaatsen waren verdeeld, werd de groep met een daverende eindsprint over de meet gevoerd door de Gelderse “belofte" Jan van de Beek uit Barneveld, die dit seizoen zijn snelle eindmeters al meer heeft laten bewonderen.

De renners hebben het in deze prima georganiseerde wedstrijd, het “paradepaardje" van AWC De Meteoor uit Assen, nogal kwaad te verduren gehad. Af en toe werd men ,getracteerd" op een fikse regenbui, soms zelfs vermengd met hagelstenen.

Desondanks ging het hard en vele jonge knapen konden het snijdende tempo, dat werd aangegeven door Hulleman, Van de Beek, Van der Schee en Scheffer, Hulzebosch, Bruinsma, We­kema, Van der Hulst, Hassing, Bos en Kuiper, Adriaans en Zwaans, slecht of helemaal niet bijbenen. Ook was het jammer dat vele renners, die in de slotfase misschien nog van zich had­den doen spreken, door valpartijen werden uitgeschakeld. In deze grote wedstrijd kwam weer eens duidelijk aan het licht dat er nog vele jongeren zijn die - vooral wanneer vermoeid­heid een woordje gaat meespreken - maar bitter slecht sturen.

LIEF EN LEED

Wicher Vlot uit Wanneperveen, anderhalve maand geleden nog briljant winnaar van de Acht van Chaam, zag ook al geen „wielertuin" vol geurende bloemen. Na een lekke band pro­beerde hij op een andere fiets (veel te groot) nog aansluiting te krijgen. Het gelukte hem jammer genoeg niet. Hij kon zijn verdriet delen met Meindert Wekema uit Peize, die door eigen land fietste en eveneens door materiaalpech werd uitgescha­keld. En hoe werd Bert Bathoorn (Roderwolde), een der grote kanshebbers,in de eindfase niet genadeloos tegen het wegdek gesmeten! Hij zat toch maar bij de hoofdmacht van ongeveer twintig renners, waaruit de winnaar en overige prijswinnaars zouden komen.

Er waren schermutselingen aan de lopende band te noteren geweest. Bij voorbeeld van de Twentenaar Hennie Kuiper, die er in zijn eentje vandoor wilde gaan. Enkele malen probeerde hij het, maar niemand zag wat in deze vluchtpogingen en daarom liet de stoutmoedige coureur uit Denekamp zich maar weer tussen de wielen terugzakken.

Later deed de Groninger Lucas Vos een poging, welke spoedig werd nagebootst door de Veendammer Gerrie Heerenga, terwijl Leo van der Schee (de latere winnaar) ook enige keren zijn visitekaartje afgaf.

Met het einde in zicht kwam er steeds meer beroering aan de spits. Het werd een over en weer “schitteren" van demarreren en attaqueren en ... van pareren. De sterke Albert Hulzebosch uit Beilen waagde zijn kans; Wiebe Pool, die in het zo onbeken­de plaatsje Lippenhuizen woont, probeerde eenzelfde stunt uit te halen als die welke hem voor enige jaren terug ook de volle winst in de Asser Jeugd Tour bracht.

Het was voorlopig echter allemaal voor niets, het duurde voort totdat Henk Hulleman al zijn registers opentrok en met Leo van der Schee een definitief vaarwel toeriep aan alle anderen. BRON: BEN ZOMERDIJK

Nieuwelingen: 1. L. van der Schee, Poortugaal, 90 km in 2.29.08; 2. H. Hulleman, Opmeer; 3. op 200 meter J. van de Beek, Bar­neveld; 4. A. Scheffer, Zelhem; 5. K. Vrieling, Onnen; 6. G. Bruinsma, Westerbork; 7. D. Groen, Sint Pancras; 8. B. van der Hulst, Zoeterwoude; 9. H. Hassing, Overdinkel; 10. R. Eggermond, Zwanenburg; 11. W. Pool, Lippenhuizen; 12. H. Ketting, Amsterdam; 13. A. Raven, Hoogkerk; 14. J. Adriaans, Haps; 15. J. Zwaan, Voorschoten.

 

OMLOOP VAN DE BARONIE (9 april).1967

Sterke solo bracht flyer GE VAN DE WINDEN

             verdiende overwinning in 8e OMLOOP VAN DE BARONIE

           „Wil je niet op kop ? Dan ga je er gelijk af!"

Het is hem gelukt. Ge van de Winden, het 21-jarige ,klasse­paard" uit Beverwijk, over wie “Wielersport” vorig jaar na zijn Omloop van de Kempen eens schreef dat hij ver, erg ver zou kunnen komen, als hij zich eens terdege voorbereidde, heeft zijn eerste klassieke wegkoers voor amateurs gewonnen. Een zware wedstrijd, die zeker als een der allermooiste van ons vaderlandse assortiment grote wegkoersen kan worden beschouwd, namelijk de Omloop van de Baronie.

In deze door bet grillige Westbrabantse land voerende race, 180 kilometer lang, voltooide hij aan het slot een schitterende solo, ingezet op circa twintig kilometer voor de eindstreep. Aanvankelijk ging Adrie Wouters uit Zundert met hem mee, maar toen deze na tweemaal vragen of hij „kop" wilde doen, nog niet reageerde, schudde de blonde renner hem pardoes van zich af en reed linea recta naar de bloementuil in Breda. Een triomf van de allerbeste soort, een met een gouden randje: een zege, zoals iedere wilskrachtige coureur het zich voorstelt. . . , maar die slechts behaald kan worden door een „echte".

De Omloop van de Baronie is verre vaii gemakkelijk. Het is een koers, waarin het ware vechtershart het langste klopt, waarin men bikkelhard moet zijn om tot een goed resultaat te komen. Dat begrepen ook de 140 renners, die om een uur van start gingen en die aldra tot de wetenschap kwamen hoe zwaar en hoe ver het allemaal wel was. De eerste lossers meld­den zich en op weg naar Moerdijk was de meute al vele malen „getrokken en gekrompen", ..verscheurd" en weer hersteld.

VIJF PLUS ACHT IS DERTIEN ...

In de omgeving van Fijnaart (na 50 kilometer) begon de kop zich te roeren. Riny Wagtmans en Ben Stolle namen een hon­derdtal meters. Veel was het niet, maar dit prikje bracht toch teweeg, dat er- zo'n dertig kanshebbers in het eerste gelid kwamen. Onder hen bewogen zich Harrie Schoofs, Frank Ouwerkerk (weer terug op de plaats waar hij thuishoort), Daan Holst, Rink Cornelisse, Piet Kettenis, Riny Wagtmans, Leo Duyndam, Wim du Bois, Fedor den Hertog, Rinus van der Klooster (die al zovele malen goed rijdt, maar schijnbaar even zo weinig opvalt), Cees Brugel, Hans Tesselaar, Cees van Dorst, Peter Legierse, Matje Gerrits en ... natuurlijk Ge van de Winden.

Het tempo lag hoog, harde wind en een ruwe keiweg deden hun slopende karwei en zo brak op de weg naar Kruisland ook de kop weer in vele stukken. Pech viel er eveneens te noteren, want achter elkaar reden Holst, Hoppe, Van der Klooster; Brouwer en Liebrechts (de schaatser) lek, maar toch wisten zij hun oude plaatsen weer vlug te bezetten.

Een harde valpartij deed de renners Bodifee, Bravenboer, Bru­gel, Kettenis en Paul met het wegdek kennis maken toen Wouw was gepasseerd en van deze verwarring wisten Adrie Wouters, Cees van Dorst, Siepke van Dongen, Fedor den Hertog en Matje Gerrits gebruik te maken. Zij kwamen tot dertig seconden voor een dozijn renners, die achter zich op een minuut nog een formatie van elf man wisten.

Toch ging er weer een verandering plaatsvinden, want onder aanvoering van Frits Hoogerheide en Ad van Overveld trok­ken ook Frank Ouwerkerk, Hans Tesselaar, Peter Legierse, Cees Zoontjens, Harrie Schoofs en alweer Ge van de Winden mee naar voren en streken in de buurt van Zundert (102 km) op het vijftal neer.

Achter hen ontwikkelde zich daarop een helse strijd, die er evenwel in resulteerde dat men elkaar te angstvallig in de gaten hield en het vertikte om de kastanjes uit het vuur te slepen. Zo werden alle pogingen van onder andere Daan Holst, Wim du Bois, Riny Wagtmans, Bennie Groen, Leo Duyndam, Johnny Brouwer en Cees Rentmeester in de kiem gesmoord en vocht deze groep voor een volstrekt “verloren" zaak verder. Aan de spits ging het lekker totdat voorbij Chaam een val­partij alle illusies wreed verstoorde van Matje Gerrits, Hans Tesselaar, Peter Legierse en Frits Hoogerheide. Op Legierse na, die ver naar de achterhoede verzeilde, pikten de drie aan bij de groep-Wagtmans, Dubois, Duyndam c.s. Zij zagen van­uit de verte hoe het vooraan allemaal verliep ...

KRACHTIGE DAAD

Frank Ouwerkerk, twee jaar geleden een allerbeste winnaar van de Omloop, nadien wat op de achtergrond door gedegen studie („Wielrennen is ook niet alles!" zou hij zeggen) rook een kans. Voorbij Gilze trok hij met Adrie Wouters (bezit toch echt een hoop courage) honderd meter vooruit, maar Van de Winden - sterk geworden in een Italiaans trainingskamp - streek de plooi glad.

Een nieuwe poging en ... zoals later bleek gelijk de definitieve. Fedor den Hertog, er echt eens op uit om wat macht aan te kweken, patste weg. Prompt sloot Van de Winden zich bij hem aan en in een machtige jump, het hoofd diep over het stuur gebogen, streek ook Adrie Wouters bij het tweetal neer.

Zouden zij bij elkaar blijven, zouden zij het in een spurtduel op de Bredase sintelbaan onderling moeten uitvechten ? Het zat er in, want stuk voor stuk deden zij hun uiterste best. Edoch, plots was bij Den Hertog de vlam gedoofd. Fedor moest eraf, viel ver terug en gaf later zelfs op. Toen moesten Van de Winden en Wouters het samen opknappen, maar de laatste zat er ook al „door". De vele inspanningen, verstandig of onverstandig aangewend, hadden zijn krachtenreservoir uit­geput en smekend vroeg hij of zijn frisse metgezel hem mee­nam naar de finish. “Niets daarvan, je doet je werk op kop en zo niet, dan ga je eraf!" besliste de Beverwijker, die daarna maar tweemaal behoefde „aan" te gaan om zijn makker mee­dogenloos los te werden. Een prachtige solo van de stijlrijke flyer volgde, in een strakke pace gleden de laatste twintig kilometers onder zijn fiets door. Hij bekroonde met een “rijke" zege een klassieker, die zowel organisatorisch als sportief voor de volle honderd procent slaagde en waarvoor de mannen van de RKWC Sportief uit Breda, de heren Simons, Van den Wijn­gaard, Petrucco en Van Tilburg alle hulde verdienen. Dat deden wij dan bij deze. J. de R.

AMATEURS: 1. G. van de Winden, Beverwijk, 180 kilometer in 4.13.01; 2. F. Ouwerkerk, Rotterdam, 4.14.26; 3. S. van Dongen, Middelharnis, z.t.; 4. A. Wouters, Zundert, 4.14.49; 5. C. Zoontjens, Tilburg, 4.14.59; 6. C. van Dorst, Roosendaal, 4.15.00; 7. H. Schoofs, Bladel, 4.16.18; 8. A. van Overveld, Zegge, 4.16.36; 9. M. Gerrits, Oploo, 4.16.45; 10. J. Brouwer, Rotterdam; 11. W. du Bois, Zuidzande; 12. R. Wagtmans, Zundert; 13. D. Holst, Amsterdam; 14. C. Rentmeester, Ovezande; 15. B. Groen, Steenwijk; 16. G. Graham, Engeland; 17. R. Cornelisse, Am­sterdam; 18. H. Schouten, Amsterdam; 19. R. Huybrechts, Etten; 20. F. Hoogerheide, Dubbeldam.

 

OMLOOP VAN DE HAARLEMMERMEER (6 mei).1967

Te vroege en te late demarrages bepaalden vlak koersverloop

   15e Ronde om de Haarlemmermeer kwam moeilijk op gang

HENK NIEUWKAMP zag een droomwens eindelijk vervuld . . . . .

Zolang als de op 15 juli 1942 in het Gelderse Eerbeek geboren Henk Nieuwkamp al koerst - en dat zijn reeds heel wat jaartjes - heeft hij ervan gedroomd nog eens een echte klassieker, een onvervalste wegkoers over de lange adem op zijn naam te schrijven. Dikwijls heeft hij “in de buurt" gezeten, maar even zo vaak greep hij er naast. Kortgeleden nog, om precies te zijn in de Ronde van Gel­derland - tenslotte is dat zijn provincie - was hij te gretig aangegaan, te roekeloos naar de kop gestormd toen het verlossende finishdoek in zicht kwam. De rappe Mat Gerrits uit Oploo trok daarop met een heel stel aan het wiel langs hem heen en greep - . . . „verdorie nog aan toe"... - de zege. Toch stelde deze klassieker hem „op punt" want daags daarop was Henk in het Duitse Munster (en niet in Bocholt) gewoonweg niet te houden. Neen, wat of er ook gebeurde, hij moest en zou zijn gezicht eens terdege laten zien.

Met de adspiranten- en nieuwelingenklasse meegerekend vergaarde hij in zijn tot op heden nog lang niet voorbije wielercarriere zo omstreeks honderd en veertig zegepralen. Een respectabel aantal, dat echter een “grote", een wer­kelijk denderende uitslag miste. Nu evenwel, in de vijf­tiende Ronde om de Haarlemmermeer die door regen weer eens deksels zwaar en lastig werd, liet hij zich de zege niet meer ontglippen. Hij voelde precies het psychologische hoogtepunt van deze o, zo moeilijk op gang komende weg­koers over 173 kilometer aan. Hij wist bij intuitie dat de harde demarrage van Cees Zoontjens en Hans Hesen de juiste, de definitieve, was en ging met de steeds meer op de voorgrond tredende Adrie Wouters uit Zundert direct op deze brutale uitdaging in.

En wat demonstreerde de RTVZ-renner daar op die slordig neergesmeten keisteentjes van de ringdijk om de wijdse Haarlemmermeerpolder nog weer? Hij bewees wel degelijk echt te kunnen koersen, te kunnen “vlammen" wanneer het werkelijk nodig was.

Natuurlijk, de sterke Wouters heeft hem bij die harde sprong meer dan voortreffelijk bijgestaan, maar ook nadat de aansluiting was volbracht, gaf Nieuwkamp zich volledig om deze vlucht te doen slagen.

Dat gelukte en nu kan men terecht aanvoeren dat Cees Zoontjens uit Tilburg in de laatste kilometer nog platreed en zonder zijn zwabberende band van het achterwiel in die spurt wellicht alsnog had gewonnen, maar we weten ook allemaal dat een Nieuwkamp in optimale forme en con­ditie moeilijk, erg moeilijk te kloppen is. Vooral in de laatste, alles beslissende meters. Daarvan weet het andere tweetal aan de kop na zaterdag 6 mei zeker mee te praten...

Hoe deze wedstrijd in zijn geheel verliep is aan onder­staande fases te ontlenen:

Van 0 tot 20 km - Bij regenachtig weer vertrokken circa 130 renners, verdeeld over negentien ploegen voor de vijftiende Ronde om de Haarlemmermeer, de jaarlijks te­rugkerende klassieke wegkoers voor amateurs, welke door de Halfwegse Sportclub De Bataaf in nauwe samenwerking met haar onderafdeling, het actieve „5-mei comite", weder­om voortreffelijk werd georganiseerd. Wedstrijdleider Bram Koopmans, die zich kundig en bekwaam van zijn taak (een van de laatste?) kweet, had nog maar nauwelijks de meute de vrije teugel gegeven of een tweetal renners kreeg met pech te kampen. Na vijf kilometer (bij De Lijnden) stond Peter Kisner wat troosteloos naar een lekke tube te kijken en een drieduizend meters verderop overkwam Paul Wilkens hetzelfde. In de buurt van Schiphol (12 km) for­meerde zich een eerste kopgroepje, dat bestond uit Wim de Wilde, Gerrie Bruin, Richard van Smirren, Jan Rol, Hans Pels, Wim Huysmans, Wim Paul en Roel Snijder. Zij kwamen tot 150 meter voor het peloton, dat met een strak tempo de “greep" op hen bleef houden en de deserteurs zeven kilometer verder tot de orde riep.

Van 20 tot 40 km - De jacht op de spits veroorzaakte gelijk een totale verbrokkeling, die van achteraf eerst de Amsterdammer Snijders deed lossen, de gevallen kans­hebber Ted Blom ook alle illusies ontnam en voor Aker­boom van Van Lachterop ook geen enkele mogelijkheid meer bood om opnieuw aansluiting te krijgen. Het veld sloeg nog meer in stukken en zo reden drie grote groepen in een hels tempo over de door allerlei geparkeerde auto's soms gevaarlijk smalle dijk. Sterke Leen de Groot, die evenals de wat later ook gedupeerde Bert Boom in de eerste waaier aanwezig was, hoorde een tube leegsissen, terwijl “gebrosseerde" Peter Tesselaar eveneens kon gaan repareren.

Vooraan streden Henri van Rooy, Gerrit Leferink, Roel Snijder, John Brouwer, Bas Wijdenes, Melle Jongkind, Wim de Wilde, Piet Kettenis, Daan Holst en Jan Hesse, Harrie van Piere, Jan Pieters, Henk Nieuwkamp, Hennie Schouten en Rink Cornelisse een helse strijd om definitief het heft in handen te nemen, maar ...

Van 40 tot 60 km - Ook de Andijker Gerrie Bruin, die aanmerkelijk beter begint te rijden dan hij gedaan heeft, moest een nieuwe tube gaan omleggen en achtereenvolgens verloren Schreurer, Stakenburg, Hoogzaad, Van Noort en Koelemeij het contact met de groep, die aansluiting ging zoeken met de renners vooraan. In die jacht waren verte­genwoordigd: de prettig verrassende Aldershof, Adrie Naakt­geboren, Hans Tesselaar, Michel Bertou, Gert Bongers, Hans Pels, de sterke Zaankanter Jan Bakker, Adrie Wou­ters, Cor Leunis, Cees Zoontjens, Ton van der Valk, Cees van Dorst, maar zowel de frisse Leferink als de “gebrande" Van Rooy, die ons voor de start nog toevoegde er vandaag eens echt hard tegenaan te gaan, reden plat en zagen met lede ogen hoe deze samengesmolten hoofdmacht in snel­treinvaart verder trok.

Een schuiver deed Harrie van Piere lossen, maar met alle macht kwam hij weer bij om even later moedeloos het hoofd te buigen en voorgoed te verdwijnen naar de ach­terhoede. Nog vier renners zouden moeten lossen, te weten Bakker, Pels, Naaktgeboren en Pieters.

Van 60 tot 80 km - Vlak voor de eerste doorkomst in start- en finishplaats Zwanenburg, sloeg de kopgroep in tweeen - Zoontjens, Snijder, Cornelisse, Wijdenes, Alders­hof, Wouters en Brouwer verloren even het contact, maar bij het afdraaien van het Cirkelparcours, waarbij in de eerste groep Holst, Bongers, Kettenis en Harrie Jansen een val maakten, wisten zij weer aan te haken. Genoemde smak deed Bongers en Jansen, de mannen die zo succesvol in de Ronde van Belgie hebben gereden, meteen afstappen, maar tomeloze Daan Holst en bruisende Piet Kettenis wilden met de inmiddels haastig aangepikte Hans Pels van geen wijken weten. Kilometerslang hebben zij geknokt om er weer bij te komen en toen Schiphol voor de tweede maal werd gepasseerd geleek het zowaar te gelukken. Een keiharde jump bracht Piet Pettenis aan de start van de groep, maar verder reikte zijn sprong niet. Hij moest er weer gelijk af en gaf op, terwijl Holst, die met een ver­krampt gezicht graag alle duivels in zichzelf had willen ontbinden te weinig steun in zijn makker Pels vond om de achterstand te nivelleren. Amsterdamse “Daantje" mist als coureur ^-het zo beroemd-beruchte “effies hard", heeft van nature te weinig snelheid om een -gaatje alleen te dichten. Een hels tempo is niet voldoende, een keiharde wip is het geijkte wapen waarmede men het best kan strijden.

Van 80 tot 100 km - Vooraan ging het gezapig door, neer­plenzende regenbuien deden alle lust tot demarreren “ver­wateren". Langs Aalsmeer, Leimuiden, Oude- en Nieuwe Wetering, om De Kaag heen; steeds bleven de dapperen elkaar gezelschap houden. Zou het voorgoed zo blijven, zouden de renners het “welletjes" vinden en met een eind­spurt elkaar de eer gaan betwisten?

Van 100 tot 140 km - De Ronde om de Haarlemmermeer, voor het tiende jaar klassiek en met deze vijftiende uitgave aan haar derde lustrum bezig, scheen in te “dommelen". Weliswaar deden Adrie Duyker en Hennie Schouten, die op „zijn" terrein eigenlijk weer veel te veel werk deed; hij bleef koersen, een felle poging om de groep vaarwel te zeggen, maar men bezag het maar als spielerie. De kloof werd maar steeds niet groter en de grote Duyker liet zich dan ook maar het eerst terugzakken. Schouten deed alleen nog een vertwijfelde poging, flitste door Vijfhuizen heen maar kon toen, op de kaarsrechte weg richting Schiphol, ook een kruisje slaan over deze poging.

Rink Cornelisse zag kort daarop een lekke band tegemoet en toen via Sloterweg, Kruisweg, Aalsmeerderweg en Oude Meerweg de ringdijk voor de derde maal werd opgegaan, vond Zundertse Wouters het nu toch wel eens genoeg. Hij „schutterde" wat en kreeg een gaatje, maar het sorteerde geen enkel effect. Het meest opwindende in deze wedstrijd­fase was de prachtige poursuite welke Johnnie Brouwer na een lekke band produceerde. Hij moest het alleen doen, want al probeerde ploegmakker De Wilde hem nog op te wachten, terecht dirigeerde wedstrijdleider Koopmans deze laatste naar voren, op straffe dat de Zeeuw zijn rugnummer moest afdoen. Zo is het nu eenmaal: klassiekers worden individueel betwist en niet anders!

Van 140 km tot de finish - Nadat eerst Jan Aldershof met Cees Zoontjens en Brouwer (die na het aanhaken gelijk voorin ging rijden; zo moet het ook) al eens een rimpel hadden getrokken, kwam na honderd en vijftig kilometer de “wagen" eindelijk voorgoed op gang. Het bleek gelijk de beslissing, want de Tilburger Zoontjens flitste met Hans Hesen opnieuw weg en toen hun voorsprong eenmaal goed consolideerde, jumpten ook Henk Nieuwkamp (rook einde­lijk zijn grote kans) en Adrie Wouters in een strakke rush naar het tweetal en daarmede was de lang verbeide slag meteen gevallen. Gevieren trokken zij, elkaar goed aflos­send, de laatste twintig kilometer onder de wielen door, bleven ondanks de felle jacht die zich achter hen ontspon, overeind en maakten middels een vlammende eindspurt uit wie van hen zijn naam op de imposante erelijst mocht bijschrijven. Het werd, zoals in de aanhef beschreven, de snelle Nieuwkamp. Voor hem een overwinning met inhoud; zeer van pas voor de man, die tot nu toe altijd het wat denigrerende etiquet van specifiek criterium-rijder had moeten dragen.

BRON: JAN BALDER

Amateurs: 1. H. Nieuwkamp (Borne), 173 km in 4.06.52; 2. C. Zoontjens (Tilburg); 3. Hans Hesen (Geleen); 4. A. Wouters (Zundert); 5. op 31 sec. C. Leunis (Amsterdam); 6. J. Brouwer (Rotterdam); 7. H. Schouten (Am­sterdam); 8. J. Hesse (Arnhem); 9. H. Tesselaar (Kalverdijk); 10. A. Duyker (Beverwijk); 11. T. van der Valk (Voorschoten); 12. M. Jongkind (Aalsmeer); 13. W. de Wilde (Oudelande); 14. R. Snijder (Haarlem); 15. J. Aldershof (Haarlem); 16. J. Platers (Vlaardingen); 17. op 6.33 min. L. van Schalen (Lierop); 18. J. de Wit (Emmen); 19. H. Kuiper (Emmen); 20. A. van Overveld (Zegge); 21. B. Raats (Amsterdam); 22. F. Hoppe (Rotterdam); 23. H. van Vught (Boxtel); 24. op 10.02 min. G. Zantingh (Aalsmeer); 25. op 11.48 min. J. Zomer (Zwanenburg); 26. A. Versluys (Lexmond); 27. C. Baars (Haarlem); 28. op 36.03 min. C. Smouter (Emmen); 29. B. Lelieveld (Amsterdam).

Ploegenklassement: 1. Smiths-Acifit; 2. Van de Brinks Chocolade; 3. 't Zuiden­veld.

Schiphol-Trofee: HSC De Bataaf.

 

OMLOOP VAN DE KEMPEN (18 juni).1967

19e Omloop van de Kempen

                 „spoorde" naar organisatorisch en sportief hoogtepunt

't Was weer af, in een woord: prima, zoals de Omloop van de Kempen dit jaar werd voorgeschoteld. En het lijkt wel of een goede organisatie nagenoeg altijd parallel loopt met een ook sportief geslaagde wedstrijd. Een niet al te groot rennersveld - circa 85 renners - nam tegen elkaar de handschoen op, het werd zonder meer een parel uit de kroon van onvervalste wegraces, een „juweel" die glinsterde in een stralende zomerzon. Was het de Rotterdammer Peter Heijnig, die na honderd kilometer de definitieve beslissing forceerde en zijn sterke ploegmakker Leo Duyndam al spoedig bij zich kreeg, daarna groeide deze 213 kilometers­lange koers naar een steeds groter aantrekkelijkheid. Zo kwam na een helse achtervolging ook het tweetal Riny Wagtmans (deed het meeste werk) en Cees Rentmeester mede vooraan en was de poort naar de “bevrijding" van het jagende peloton voorgoed in het slot gevallen.

Als een vreemde eend in de bijt werd Wagtmans door de drie Smiths-Acifit-mannen in een nogal moeilijke positie gemanoeuvyeerd, maar de Sint Willebrorder die herhaaldelijk demarreerde en een schier onuitputtelijk uithoudings­vermogen ten toon spreidde, moest slechts in de allerlaatste meters buigen voor het geweld dat de “gelanceerde" Leo Duyndam ontwikkelde.

Daarmede werd het doek neergelaten en wist het organi­satim-comite, bestaande uit de heren Jacobs, Van de Ven, C. Willems, Kuypers, Groenen, Kees en M. Willems, dat hun klassieker ook op sportief vlak volkomen geslaagd was. Organisatorisch kwam dat al tijdens de wedstrijd tot uiting, want het haperde nergens. Voor de TWC Tempo uit Veld­hoven een bekroning van het vele moeizame werk dat met het verrijden van een dergelijke koers gepaard gaat. Trouwens, de Kempenrit is altijd goed geweest, doch enkele malen moest men van overheidswege naar de maand sep­tember uitwijken om deze klassieker alsnog doorgang te kunnen laten vinden. Gelukkig zijn deze moeilijkheden uit de weg geruimd en heeft de Omloop der Kempen als selec­tiewedstrijed weer zijn volledige waarde. Men telt nu op­nieuw voor “vol" mee; laat men alle pogingen in het werk stellen om het zo te houden.

ZOALS DE STRIJD VERLIEP .....

Van 0 tot 50 km: Spoedig na de start reed Leo Duyndam zijn achterwiel stuk, maar zijn ploegmakker Johnny Brou­wer (moet een toprenner toch eigenlijk niet doen) gaf hem direct zijn wiel en zo kon de latere winnaar spoedig aan­sluiten. Er waren wat schermutselingen, die op naam kwamen van Piet van Beurden, Chris Hoedelmans, Adje van den Boer, Peter Vorstenbosch, Harrie Garritsen en Jan Hesse. Bij Vessem vloog Kalmi-rijder Jan Boode in een sloot en nam een waar “modderbad", terwijl ook Hans Tes­selaar de meute trachtte te “plooien". Dat gelukte allemaal niet, maar word er door zijn toedoen „op het kantje" naar Middelbeers verschrikkelijk hard gereden. De eerste lossers, te weten Jaak de Poorter, Mathieu Buckx, Martin van den Goor, Willy Verhees, Peter Vorstenbosch (de man die aan­vankelijk bij een demarrage zat). Martin van Hoek en Aad van de Wetering dienden zich aan. Harris Gramser en Ton Gruyters kregen een tube zonder lucht.

Van 50 tot 100 km: Was het in Baarschot de Hagenaar Chris Kipping die ook met pech kwam te staan, bij Netersel moest Gerard van Dooren voor eenzelfde mankement van de fiets. Inmiddels waren Van Hoek, Van de Wetering en Buckx, die er wat later - met Gerritsen - toch weer af moest, opnieuw bijgekomen en konden ook zij meedoen aan de jacht die het peloton opende op het ontsnapte tweetal Jo Kerssemaekers en Frans Beckers. Laatstgenoemde liet zich al spoedig tussen de gelederen van de hoofdmacht terug­zakken, doch Kerssemaekers peurde naar een winst van bijna een halve minuut.

Toen Reusel (85 km) was gepasseerd, kreeg Schoofs pech maar Rene Pijnen (ook al zo'n “barmhartige Samaritaan"), die minder goed reed, hielp zijn ploegmaat en zo kwam Bladelse Harrie weer een, twee drie terug. Minder geluk had Vredestein-man Piet de Wit, want voor hem “offerde" niemand zich op, voor hem was de koers afgelopen toen hij lekreed.

Wederom kwamen er wat lossers van wie Jan Lathouwers uit Oostelbeers na een krachtig doorgevoerde solo evenwel alleen wist aan te sluiten. Een knappe prestatie.

Van 100 tot 150 km: Nog maar net was Kerssemaekers in de kraag gevat of de lange.Peter Heijnig toog naar voren. 's Morgens voor de start had ploegleider Piet Liebregts het zijn mannen eens ongezouten gezegd: er moest nu eigenlijk eens een opmerkelijk resultaat worden behaald en vooral, omdat zijn “werkgever" Kurt Vyth ook in deze klassieker aanwezig zou zijn. Zijn mannen hadden de “opdracht" goed begrepen want in een flits voegde Leo Duyndam zich bij Heijnig. Samen raakten zij geweldig op dreef, de voorsprong groeide en groeide totdat bij Waalre (na 115 km) reeds een „score" van 2 minuten en 10 seconden kon worden ge­registreerd. Dat was teveel naar de zin van Michel Evers (prima gekoerst), Hans Tesselaar, Cees Rentmeester, Jan Gisbers, Peter van Doorn en alweer Jo Kerssemaekers. Zij gingen op jacht, maar zowel Van Doorn als Rentmeester

deden er niet teveel aan omdat zij hun twee ploegmakkers vooraan zoveel mogelijk wilden beschermen. Vanuit het peloton kwam inmiddels „furie" Riny Wagtmans, met aan het wiel Smiths-Acifit-„ram" Harrie Schoofs aandaveren, stormde langs het jachtgroepje en kreeg de nog frisse Rentmeester met zich mee. Een prachtige poursuite ontspon zich, Wagtmans was niet te stuiten, hij knalde met krach­tige pedaalslagen naar voren, reed binnen twaalf kilometer bijna anderhalve minuut weg en .....

Van 150 tot 200 km: Bergeyk was voorbij, hat uitgelopen Westerhoven kwam in zicht en in een flard van een ge­sprekje hoorden wij iemand langs de kant van de weg zeg­gen: ,Maar deze twee gaan beduidend harder!" Het was zo, de „gang" was er vooraan uit, Leo Duyndam zat wat „door" en nauwelijks buiten deze plaats streek een grootse Wagt­mans op zijn belagers neer. Uiteraard had Rentmeester een gemakkelijke „lift" gekregen en kon ook hij nu zijn krach­ten met die van Duyndam en Heijnig gaan samenbundelen om de duivelse Wagtmans in te tomen. Weliswaar probeer­de de kleine man hen direct bij de aansluiting te verschalken, maar de overmacht was te groot.

Ondertussen probeerden Cees Brugel, Adrie Splinter, Jan Hesse en Harrie Beurskens met een uitval het peloton op te zwepen, doch evenals alle andere pogingen sorteerde dat geen enkel effect. De winst voor het viertal uitlopers werd allengs groter en liep op tot omstreeks drie en een halve minuut. "

Een mooi staaltje verrichtte Frans Kees in de achterhoede die na een opgelopen lekke band weer alleen bijkwam ...

Van 200 tot 213 km: Zonder enige twijfel zou de winnaar uit de sterke viermanskopgroep moeten komen. Wie? Zou Wagtmans zijn drie samenspannende belagers toch nog schaakmat kunnen zetten, zou hij hen met een genadeloze demarrage kunnen afstraffen? De vechtjas probeerde het onophoudelijk, maar zoals voor de hand lag, geen schijn van kans.

Dat hadden evenmin Wim Bosschieter, Chris Hoedelmans, Hans Verbeek, Ge van der Winden en Harrie Schoofs die bij het ingaan van de zogenaamde “kleine ronde" over Zeelst, Oerle, Wintelre, Vessem, Hoogeloon en Knegsel nog een verwoede poging ondernamen, wat van het verlies afknabbelden, doch door een driftig reagerend peloton weer werden ingerekend.

Neen, de spits was en bleef vooruit, ging zich opmaken voor een verwoed eindgevecht. Cees Rentmeester manoeu­vreerde Leo Duyndam in een schitterende positie, sloot het „poortje" af voor Wagtmans die nu helemaal buitenom moest komen en op de streep een halve lengte aan de uit volle macht spurtende Duyndam moest prijsgeven.

En ruim twee en een halve minuut later vlamde de steeds beter rijdende Cor Groenewegen met een ware “explosie" voor de anderen uit en kondigde daarmede de grote groep aan. De negentiende Omloop van de Kempen was gedaan! BRON:JAN BALDER

Amateurs: 1. Leo Duyndam (Honselersdijk) in 5.03.15; 2. Riny Wagtmans (Sint Willebrord); 3. Gees Rentmeester (Ovezande); 4. Peter Heijnig (Rotterdam); 5. op 2.43 min. Cor Groenewegen (Amsterdam); 6. Peter Kisner (Heikant); 7. Henri van Row (Zeist); 8. Chris Pepels (Stein); 9. Peter van Doom (Berli­cum); 10. Chris Hoedelmans (Derune); 11. John Schepers (Stein); 12. Jan Hesse (Arnhem); 13. Hans Verbeek (Poeldijk); 14. Ge van der Winden (Bever­wijk); 15. Harris Jansen (Westzaan); 16. Cees Kuys (Hilvarenbeek); 17. Harrie Schoofs (Blade]); 18. Wim Bosschieter (Landsmeer); 19. Fred Niemeijer (Hen­gelo); 20. Siam Kamp (Diemen); 21. Hans Tesselaar (Kalverdijk); 22. Ton Gruyters (Stiphout); 23. Mlchel Evers (L nne); 24. Piet Coolen (Tilburg); 25. op 3.57 min. Frans Kees (Veldhoven); 26. op 4.12 min. Frans Otten (Eindhoven); 27. Frits Backers (Eindhoven); 28. op 4.50 min. Jan Gisbers (Eindhoven); 29. Cees Brugel (Zevenbergen); 30. op 4.57 min. Willy Jacobs (Best); 31. Ad van den Boer (Eindhoven); 32. op 5.17 min. Adrie Splinter (Amsterdam); 33. Piet Franken (Oirschot); 34. Jo ~Kenssemaekers (Ulestraten); 35. Jan Stolk (Veld­hoven); 36. Cees Hoogervorst (Bunnik); 37. Harris Beurskens (Tegelen).

 

OMLOOP VAN DE MAASVALLEI (3 juni).1967

Nieuwelingen: 1. Ben Kooken, 2. Frits Sluper, 3. Hein Lucassen,

 

OMLOOP VAN HET ZUIDEN (9 SEPTEMBER).1967

Nieuwelingen: 1. Siem Noordzij, 2. Guido Paridaen, 3. J. Braspennincx,

 

OMLOOP VAN ZEEUWS-VLAANDEREN.67 (16 t/m 17 September).1967

Rudi Liebrechts

stalk Tweedaagse Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen op zak

REGLEMENT BEPAALDE EINDUITSLAG.

Het doet eigenlijk wat vreemd om wanneer een reglement de einduitslag van een tweedaagse etappe-wedstrijd moet bepalen. Men zou dan kunnen stellen, dat er te weinig strijd is geweest, dat de winnaar een soort “geluksvogel" is die zomaar een prachtig succes in de schoot geworpen krijgt, dat een dergelijke koers toch niet helemaal aan de verwach­tingen heeft voldaan.

Niets van dat alles is echter minder waar. De tweedaagse Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen is wel wis en waarachtig een koers van de waarheid geworden, een etappewedstrijd waarin de amateurs tot op de bodem van hun krachten­arsenaal gingen en waarin eindwinnaar Rudi Liebrechts, wel degeljjk net zo sterk heeft gereden als bijvoorbeeld de door de regeis van het spel onttroonde Leo Duyndam. Deze laatste, briljant winnaar van de eerste etappe, verloor de eindzege door een slechtere plaatsing in de slotrit.

In puntenaantal en in tijd waren Rudi Liebrechts en Leo Duyndam namelijk precies gelijk geeindigd. Duyndam met een ritzege in de portefeuille, zou dus de meeste aanspraak op de eindzege kunnen maken, maar volgens het KNWU­ reglement geldt in dergelijke, hoogst uitzonderlijke gevallen, dat de meest gunstige plaatsing in de laatste etappe van doorslaggevende betekenis is. Daardoor kwam Liebrechts, die in de slotetappe tweede werd achter de Utrechter Leen de Groot, als een misschien wat verrassende, toch alleszins respectabele winnaar op de erelijst van deze wederom goed georganiseerde wedstrijd terecht.

HET WEDSTRIJDVERLOOP.

Eerste etappe: Nadat Duyndam en Hoogerheide reeds enkele malen flink aan de kettingen hadden gerammeld, kwam het in de buurt van Hontenisse (na 65 kilometer), tot een eerste serieuze poging. Kroonen, Veldhuyzen (een belofte), Hoo­gerheide, Aardoom, Hoek en Stander sloegen een klein gaatje,^,dat door het peloton voor Axel al weer werd gedicht. Dertig kilometer later toog Ko de Vrieze op pad. Een kei­harde uithaal rukte de sliert krachtig uiteen, hij kreeg ge­zelschap van Ton Beuma, Leo Duyndam en Peter Legierse, terwijl ook Cees Rentmeester (veel te lang in de schaduw!), Cees Koeken en Leen de Groot de aansluiting wisten te volbrengen. Dat gebeurde in Biervliet, maar langer dan een twintigtal kilometers bleef het illustere gezelschap toch niet vooruit. De groep had de jacht geopend en met succes !

Na 142 kilometer was het raak. Frits Hoogerheide, vorig jaar een uitstekend winnaar van deze tweedaagse Omloop van Zeeuwsch-Vlaanderen, knalde naar voren. Met Peter Legierse uit Den Dommel raasde hij over de hotsende en botsende klinkerweggetjes, die als de „Hel van het Zuiden" bij velen te boek staat. De beslissing was daarmede ge­forceerd ofschoon er nog circa twintig renners mede aan de leiding kwamen.

In de eindspurt liet Leo Duyndam de anderen duidelijk achter zich.

Amateurs 01^e rit Terneuzen-Terneuzen: 1. Leo Duyndam, Honselersdijk, 165 km in 3.40.58 (met bon. 3.39.58); 2. Roger Last, Belgie; 3. Jan Aldershof, Haarlem; 4. Rudie Lie­breehts, Vleardingen; 5. Frits Hoogerheide, Ossendrecht; 6. Harrie Schoofs, Bla­del; 7. Cees Koeken, Achtmaal; 9. Piet Kettenis, Den Haag; 10. Cor Baars, Haarlem; 11. Piet Deenen, VIIjmen; 12. Wim Deelen, Nieuw Lekkerland; 13. Ted Blom, Haarlem; 14. Wim Evertse, Terneuzen; 15. Peter Legierse, Den Bommel; 16. Daniel Meirlare, Belgie; 17. Mat Gernits, Oploo; 19. Jan Frissen, Sittard; 20. Rene Pijnen, Woensdrecht.

Tweede etappe: T'ussen Terneuzen en Oostburg werd 's zon­dags een ploegentijdrit over 28;5 kilometer verreden. De inzet en meest waardevolle prijs vormde de „In Memoriam Piet Hack-beker", die na een zeer snelle rit in bezit kwam van de Smiths-Acifit-ploeg. De tijd van deze ploeg was: 35 minuten en 22^, seconden.

Amateurs 2^e rit Terneuzen-Oostburg, ploegentijdrit over 28,5 km: 1. Smiths-Acifit 35.22; 2. Reis bureau Rouw 35.36; 3. Amstel Bier 35.53; 4. Euromest; 5. Hertekamp; 6. Cabal­lero-Wielersport; 7. Volkswagen Garages; 8. Kledingbokser; .9 Van der Mey's Vleesbedrijven; 10. Sport 67; 11. Arima; 12. Verdeghem Legrand; 13. Bosschart Verwanmingsbedrijf; 14. Normstahl Kanteldeuren; 15. De Schrijver Boldln; 16. Gentse Velosport; 17. Jette Sportif.

Derde etappe: In de middag diende er nog een dikke hon­derd en dertig kilometer door het Zeeuwsch-Vlaamse land gereden te worden. Vanuit Oostburg vertrok de stoet, het hoge tempo smoorde alle ontsnappingspogingen uit de be­ginfase. De coureurs waren niet te temmen, zelfs de neer­plenzende regen vermocht zulks niet te doen.

Toen er zestig kilometer was afgelegd toog de sterke Belg Roger Last van de Gentse Velosport Club op pad. Tenslotte was hij daags voordien tweede geworden en nu wilde hij proberen een definitieve greep naar de eindzege te doen. Leo Duyndam, die zijn laatste wedstrijd als amateur reed

onderkende echter het gevaar, animeerde zijn ploegmakkers en maakte achttien kilometer verderop deze “insubordina­tie" ongedaan.

Het bleef roerig in de groep; Rudi Liebrechts en Piet Kette­nis, de Belg Souis en enkele anderen trokken herhaaldelijk het lint strak. Plots trad echter Duyndam's ploegmakker Rene Pijnen op de voorgrond. Hij nam de benen in gezel­schap van Marcel Pennings en Jan van Katwijk. De eind­fase was ingetreden, de strijd op hoog niveau beslist, want in razend tempo sloten ook Leen de Groot, Leo Duyndam, Rudi Liebrechts, Aad Duyker en Jan Aldershof zich bij het trio aan en trokken de “deur" achter hen keihard dicht.

In de spurt gaf Leen de Groot de anderen geen kans, zij het dat de factor ,geluk" ook ergens een woordje meesprak. Pijnen, begerig tot en met reed namelijk in zeer hoog tempo op de meet aan, vloog door zijn hoge snelheid uit de laatste bocht en daardoor konden De Groot en Liebrechts die pal aan het wiel van Pijnen zaten, maar zich door snel reageren konden losmaken van diens ,sturz" zonder moeite aan de kop doorstomen naar de finish.

Duyndam die aan het staartje in de eindmeters zat (van hem bijzonder onattent; een “leider" dient de zaak tot over de streep te regeren!), moest geheel buitenom komen en kwam niet verder den een vijfde plaats. Dat kostte hem mogelijk een tweede etappe-overwinning en wat erger was: ook de eindzege. Gedane zaken nemen echter geen keer.

Een en ander deed allemaal niets of aan het moeie koers­verloop van deze door de wielercomite's van Oostburg en Terneuzen alsmede door de Bredanaar Toon Simons zo voor­treffelijk op poten gezette Omloop van Zeeuwsch-Vlaande­ren, die in de korte tijd van zijn bestaan reeds uitgegroeid is tot een gebeuren dat ieders respect afdwingt.

Amateurs 03^e rit Oostburg-Oostburg: 1. Leen de Groot, Utrecht, 13'5 km in 3.03.51; 2. Rudie Lie­brechts, Vlaardingen; 3. Jan van Katwijk, Oploo; 4. Marcel Pennings, Nieuw-­Vennep; 5. Leo Duyndam, Honselensdijk; 6. Jan Aldershof, Haarlem: 7. Aad Duy­ker, Beverwijk; 8. Rene Pijnen, Woensdrecht; 9. Leen Poortvliet, Herkingen; 10. Ko de Vrieze, Goes; 11. Peter Legierse, Den Bommel; 12. Daniel Meirlare, Belgie: 13. Cees van Dorst, Roosendaal; 14. Roger Last, Belgie; 15. Cees Rent­meester. Ovezande; 16. Adrie Sohrauwen, Ossendrecht; 17. Jan de Schipper. Middelburg; 18. Cees Koeken, Achtmaal; 19. Wim Evertse, Terneuzen; 20. Marcel de Keukelaere, Belgie.

Amateurs Eindklassement: 1. Rudi Liebrechts 6.44.29; 2. Leo Duyndam 6.44.29; 3. Jan Aldershof; 4. Roger Last; 5. Frits Hoogerheide; 6. Leen de Groot; 7. Nanno Bakker; 8. Harris Schoofs; 9. Cees Koeken; 10. Peter Legierse; 11. Daniel Meirlare; 12. Wim Evertse; 13. Piet Deenen; 14. Piet Kettenis; 15. Wim Deelen; 16. Cor Baars; 17. Wim Bravenboer; 18. Matje Gernits; 19. Marcel Pen­inings; 20. Rend Pijnen.

Puntenklassement: 1/2 Rudi Liebrechts en Leo Duyndam; 3. Jan Aldershof; 4. Roger Last; 5. Cees Koeken.

Ploegenklassement: 1. Smiths-Acifit; 2. Reisbureau Rouw; 3. Euromast.

 

ONBEKEND (4 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Pier Dijkstra, 2. Berthold, 3. Jan Boode,

 

OOSTBURG (11 juni).1967

Dames: 1. Hennie Hondeveld, 2. J. Geerts, 3. L. Smits,

Nieuwelingen: 1. Cees Priem, 2. Theo Schouwenaar, 3. B. van Lare,

 

OOSTBURG (17 SEPTEMBER).1967

Nieuwelingen: 1. Cees Priem, 2. Leo van de Schee, 3. Ko Blok,

 

OOSTELBEERS (9 april).1967

Amateurs (80 km): 1. P. de Wit, Wormer, 2.33.7; 2. R. Vreeburg, Veghel; 3. G. Maurix, Den Dungen; 4. P. Deenen, Vlijmen; 5. W. Ja­cobs, Best; 6. A. van Uden, Oss; 7. F. van Geffen, Zeelst; 8. H. Op­steen, De Mortel; 9. G. van Gerwen, Mierlo; 10. K. van der Knaap, Kwakel.

Adspiranten: 1. Henk van Dongen, 2. Gerrit Marquerink, 3. Frans van Lokven,

 

OOSTERHESSELEN (4 juni).1967

Amateurs: 1. Jan Bols, 2. Popke Oosterhof, 3. Rinze Bos,

 

OOSTERHOUT NB (6 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Cees van Bostelen, 2. Rinus Remijn, 3. John Akkermans,

Amateurs: 1. Frits Hoogerheide, 2. Jan van Katwijk, 3. Gaby Minneboo,

Nieuwelingen: 1. Ab Klaeijsen, 2. Louis Westrus, 3. Jan Groeneveld,

 

OOSTERWOLDE (27 mei).1967

Amateurs: 1. Jan Buis, 2. Wim Holstege, 3. Hans Egberts,

 

OOSTVOORNE.KAMPLAAN (15 juli).1967

Amateurs: 1. B. Minnekus (Zuidland); 2. G. Velthuizen (Alblasserdam); 3. Piet legierse (Den Bommel) 4. Bram Breur (Oude Tonge); 5. Wim Deelen (Nieuw-Lekkerland); 6. Siep van Dongen (Middelharnis); 7. Wim van Steenis (Hoogblokland); 8. B. van Dorth (Rotterdam); 9. K. Trompert (Den Haag); 10. Joop Zoetemelk).

Nieuwelingen: 1. P. Pennekamp (Blokker); 2. J. Silvus (Den Haag); 3. Dik Groen (Sint Pancras); 4. S. Noordsij (Rotterdam); 5. W. Haayer (Halfweg); 6. J. Moret (Rotterdam); 7. K. Jansen (Nes aan de Amstel); 8. J. Groeneveld (Haarlem); 9. Mathijs de Koning ( Scherpenzeel).

 

OPLOO (23 april).1967

Amateurs: 1. J. van Katwijk, Oploo, 82,5 km in 1.39.32; 2. M. Gerrits, Oploo; 3. L. Kreuger, Haarlem; 4. T. Gruyters, Stiphout; 5. M. van Venroy, Heesch; 6. R. Liebrechts, Vlaardingen; 7. R. Snijder, Haar­lem; 8. H. Tesselaar, Kalverdijk; 9. J. Spetgens, Someren; 10. L. de Groot, Utrecht.

Nieuwelingen: 1. A. Voogt, Scherpenzeel, 40 km in 1.03.33; 2. A. Kardol, Bilthoven; 3. M. de Koning, Scherpenzeel; 4. G. van Griensven, Heesch; 5. A. Bakker, Soest.

Adspiranten: 1. Gerrit Marquerink, 2. --- 3. ---

Dames: 1. Keetie Hage, 2. --- 3. ---

 

OPMEER (6 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Jan Peetoom, 2. Cor Baars, 3. Jos Dekkers,

Nieuwelingen: 1. Henk Gorter, 2. Henk Hulleman, 3. Nico Alles,

 

OSS (6 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Theo Oudshoorn, 2. Henk van de Laar, 3. Mary van Venrooy,

Nieuwelingen: 1. Jan Vlastuin, 2. W. Kleijnen, 3. Jan Jansen,

Veteranen: 1. Willem Zuiker, 2. H. Meijer, 3. Gerard van Schaik,

 

OSSENDRECHT (20 juni).1967

Amateurs: 1. Cees van Dorst, 2. Peter Heijnig, 3. Leo Bogers,

Nieuwelingen: 1. Siem Noordzij, 2. Jac van Hoek, 3. C. Brooijmans,

 

OSSENDRECHT (24 SEPTEMBER).1967

JAN JANSSEN STELDE ZIJN PLAATSGENOTEN NIET TELEUR

MASSALE BELANGSTELLING IN OSSENDRECHT

Dik twaalfduizend toeschouwers hebben zondag jongstleden hun idool Jan Janssen de Ronde van Ossendrecht - zijn woonplaats - zien winnen. Zij waren getuige van het overdonderende sprintgevecht waarmede Janssen zijn beide mede-vluchters Bart Zoet en Nol Kloosterman naar respectievelijk de tweede en derde ereplaats verwees.

Direct na de start was het Jos van der Vleuten die met een scherpe demarrage de boel in de steek liet. Twee ronden later sloten de Belg Frans Brands en onze landgenoot Huub Zilverberg zich bij hem aan. Het was schijnbaar een inspiratie voor nog vier anderen, maar toen het zevental compleet was liet de kleine Brands zijn makkers in de steek en ging over tot een gewaagde solo.

TENIET

Vergeefs probeerden Harrie Steevens, Leo Duyndam, John Brouwer, Harm Ottenbros en Jan Harings de eenzame „fugitive" terug te halen, Wat later moest ook Jan Janssen in een dergelijke poging verzaken, omdat Brands vinnig bleef doorsnijden. Tegen de overmacht van het peloton kon hij evenwel niet op en zo werd in de 41 ste ronde zijn voor­prong, die omstreeks vijftig seconden had bedragen, teniet gedaan.

Een kleine rustpauze gaf Julien Stevens, Piet Braspennincx, Harm Ottenbros en opnieuw Jan Harings de gelegenheid een lichte voorsprong te nemen, maar onder druk van Janssen werd ook deze moedige poging gesmoord.

Bart Zoet, die de laatste weken weer opperbest rijdt, was het die de be­slissing op tafel deponeerde. In gezelschap van zijn club- en ploegmakker Nol Kloosterman nam hij enige voorsprong, maar toen kwam Jan Janssen in een lange rush bij hen. De voorsprong werd groter en groter, de koers was bekeken.

Beroepsrenners: 1. Jan Janssen, Ossendrecht, 120 km in 2.48.12; 2. Bart Zoet, Waarde; 3. Nol Kloosterman, Leiden; 4. op 50 sec. Jan Harings, Scheulder; 5. Andre van Middel­koop, Rotterdam; 6. op 1.26 min. Harrie Steevens, Elsloo; 7. op een ronde Frans Brands, Belgie; 8. John Brouwer, Rotterdam; 9. Maarten Breure, Rotterdam; 10. Harm Ottenbros, Hoogerheide; 11. Wim Schepers, Meers-Stein; 12. Jan van der Horst, Haarlem; 13. Dies Kosten, Kapelle; 14. Huub Harings, Sibbe; 15. Jo van Seggelen, Budelschoot; 16. Jan Schroder, Koningsbosch; 17. Huub Zilverberg, Goirle; 18. Henk Nijdam, Zundert; 19. Julidn Stevens, Belgie; 20. Jules van der Flaes, Belgie.

Amateurs: 1. Leen Poortvliet, 2. Ed Kroon, 3. Piet Barendrecht,

 

OUD-BEIJERLAND (23 SEPTEMBER).1967

Harrie Steevens spurtte snel in Oud-Beijerland

Organisator Dick Groeneweg, de oud-amateurwegkampioen van 1960, kon na afloop van “zijn" eerste Ronde van Oud­-Beijerland tevreden zijn. De koers was volkomen geslaagd, duizenden hadden het parcours omzoomd, daarbij de indruk wekkend dat er eindelijk eens aan een lang gekoesterde wens was voldaan.

Het publiek, onder wie nog velen “clandestien" waren bin­nen gekomen, heeft waar voor zijn geld gekregen. Het ren­nersveld heeft zich geenszins onbetuigd gelaten. Een fikse strijd kwam op gang, de beslissing daarentegen viel vroeg. Maar de achtervolgingen, de jachten op het vijftal kop­lopers en de verkwikkende premiespurts deden de toe­schouwers veel enthousiasme opbrengen.

Het was uiteindelijk Harrie Steevens, die met de bloemen schoot kon gaan.

Voor de start had Steevens er niet veel hoop op. Hij was snipverkouden, voelde zich niet lekker. Nog een souvenirtje van een koers in Belgie, waar naartoe hij alleen was gegaan, zich bij particulieren verkleedde doch bij opgave de deur op slot vond. Ook had Harrie zijn auto afgesloten, het sleuteltje was in huis. Drijfnat moest hij op de thuiskomst van mevrouw wachten en daarmede vatte de Limburger een flinke kou. Tijdens de clubkampioenschappen in Dron­ten werd dit nog verergerd en daarom zag Steevens er allemaal niet zo veel in. Toch tipten wij hem reeds voor het vertrek als winnaar, zeiden hem dat wie zich loom en moe voelt meestal in de koers de beste is....

Een ware premieregen deed een afwisselende strijd ont­staan, die in eerste instantie wat voordeel bracht aan Maarten Breure, Leo Duyndam (zijn debuut), Bas Malie­paard, Wout van den Berg en enkele anderen. De specials Bosschaart Centrale Verwarmingspremie, waarvoor in klas­sementen moest werden gereden, deed de aanvalsdrift nog meer oplaaien. Ritten Dewolf, Peter Heijnig en Bart Zoet togen op pad: zonder erg gelijk de definitieve beslissing forcerend, want nadat eerst Harrie Steevens met een schit­terende sprong aan de leiding was gekomen, wist ook Jan Schroder dit bravourstuk uit te halen. Het vijftal liep steeds verder uit, werd aanvankelijk weer wat teruggehaald, maar b1eef toch voorgoed buiten schot.

In de groep was ondertussen heel wat gebeurd. Vele ren­ners stapten af, de algemeen bewonderde favoriet Jan Janssen kreeg nogal vrij veel pech achter elkaar te ver­werken. Toch brachten zijn geslaagde terugkomsten naar de groep een flinke dosis sensatie, die hogelijk werden ge­waardeerd. Evenals de felle sprintjes die Marinus Paul en de als prof zeer goed debuterende Leo Duyndam ten beste gaven.

Vooraan gaf de sterke Steevens zijn mede-strijdmakkers in de eindmeters geen kans, hij behaalde zijn negende over­winning van dit seizoen.

Beroepsrenners: 1. Harris Steevens, Elsloo 100 km in 2.21.09; 2. Bart Zoet, Waarde; 3. Jan Schreder, Koningsbosch; 4. Ritten Dewolf, Belgie; 5. Peter Heijnig, Rotterdam; 6. op 49 sec. Leo Duyndam, Honselersdijk; 7. Maarten Breure, Rotterdam; 8. Cor Schuuring, Amsterdam; 9. Wim Schepers, Stein; 10. Harm Ottenbros, Alkmaar; 11. Jan van der Horst, Haarlem; 12. Dies Kosten, Kapelle; 13. Gerard Vianen, Kockengen; 14. Eef Dolman, Rotterdam; 15. Marcel Maes, Belgie; 16. Wim de Jager, Den Haag; 17. John Brouwer, Rotterdam; 18. Marinus Paul, Den Haag; 19. Jan Janssen, Ossendrecht; 20. Jan Hugens, Amstenrade.

Nieuwelingen: 1. Arie de Waard, 2. Frank van de Goes, 3. Co Moritz,

 

OUDE TONGE (10 juni).1967

Amateurs: 1. Wim Paul (Den Haag), 2. Sjef van de Burg (Berkel), 3. P. Barendrecht (Alblasserdam), 4. Wim Liebrechts (Vlaardingen), 5. R. Snijders (Haarlem), 6. Piet Legierse (Den Bommel), 7. Rudie Liebrechts (Vlaardingen), 8. D.v.d. Vlugt (Sommelsdijk), 9. Siep van Dongen (Middelharnis), 10. W. Jongkind (Aalsmeer),

Nieuwelingen: 1. A. Cardol (Bilthoven), 2. R. Moerkerk (Haarlem), 3. C.v.d. Wilk (Naaldwijk), 4. E. Meeskens (Haarlem), 5. C. Wighert (Santpoort), 6. Siem Berkhout (Schipluiden), 7. Kees Priem (Hoogezande), 8. Evert Diepeveen (Bilthoven), 9. F. Schutter (Heemstede), 10. T. Bermon (Rotterdam),

 

OUDELANDE (3 juni).1967

Adspiranten: 1. Rinus Remijn, 2. Rinie van Lieshout, 3. John Akkermans,

Nieuwelingen: 1. C. Nuijten, 2. J. Selders, 3. H. van Hooijdonk,

 

OUD-GASTEL (23 april).1967

Amateurs: 1. R. Pijnen, Woensdrecht, 100 km in 2.24.12; 2. M. van Groezen, Made; 3. C. Rentmeester, Ovezande; 4. B. Minekus, Heen­vliet; 5. B. van Dordt, Rotterdam; 6. F. Hoogerheide, Ossendrecht; 7. S. Frijters, Zegge; 8. Van Hasselt, Roosendaal; 9. W. Prinsen, Hank; 10. Bravenboer, Rotterdam.

Nieuwelingen: 1. Berkhout, Schipluiden, 60 km in 1.33; 2. Hendriks, Zundert; 3. Van Hoek, Hoogerheide.

 

OUD-GASTEL (4 juni).1967

Nieuwelingen: 1. Peter de Vos, 2. J. Selders, 3. P. van Wijk,

 

OUD-VOSSEMEER (15 juli).1967

Amateurs: 1. Rene Pijnen (Woensdrecht); 2. Piet kettenis (Den Haag); 3. Bert Broere (Zevenbergen); 4. C. Willemse (Hoge-Zwaluwe); 5. Wimke Prinsen (Hank); 6. N. Vermeulen (Amsterdam); 7. P. Oomen (Breda); 8. Frits Hoogerheide (Dordrecht); 9. D. Aardoom (Puttershoek); 10. P. v.d. Weegen (Tilburg).

Adspiranten: 1. H. Tok (Gouda); 2. P. Remijn (Goes); 3. C. Glas (Eindhoven); 4. A. v. d. Bunder (Ijzendijke); 5. Cees Bal (Kwadendamme); 6. D. ter Harmsel (Lage-Zwaluwe); 7. Jan Breur (Schiedam); 8. D. Smallegange (Ellewoutsdijk); 9. J. Brinkman (Rotterdam); 10. N. Rokven (Breskens).

 

OVERDINKEL (17 SEPTEMBER).1967

Adspiranten: 1. Henk Poppe, 2. --- 3. ---

Nieuwelingen: 1. Gerrie Heeringa, 2. Hennie Kuiper, 3. Frits Schur

 

PAPENDRECHT (19 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Chris Willemse, 2. Piet Barendrecht, 3. Wim Deelen,

Dames: 1. Eefje Helder, 2. Jannie Jonker, 3. Hennie Hondeveld,

Nieuwelingen: 1. Jan Oosterbeek, 2. J. Tuyt, 3. A. Verbeek,

 

PATERSWOLDE (5 mei).1967

Amateurs: 1. Bennie Groen, 2. Anne Koster, 3. Henk Hoekstra,

 

PATERSWOLDE (25 mei).1967

Adspiranten: 1. P. Roggema, 2. D. de Reus, 3. Anne Wiegersma,

Nieuwelingen: 1. Albert Hulzebosch, 2. Lucas Vos, 3. J. Schepers,

 

PEIZE (4 juni).1967

Adspiranten: 1. Anne Wiegersma, 2. P. Roggema, 3. Andre Dijkstra,

Nieuwelingen: 1. Jan Aling, 2. Meindert Wekema, 3. Adrie Hofman,

 

PHILIPPINE (17 juli).1967

Adspiranten: 1. Peter Remijn, 2. Nelis Rokven, 3. Cees Bal,

Nieuwelingen: 1. Tonnie Stroosnijder, 2. Jan Rijnvos, 3. Peer Maas,

 

PIJNACKER (11 juli).1967

Amateurs: 1. Ad Russens, 2. Wim Liebrechts, 3. Sjef van de Burg

Nieuwelingen: 1. Melle van de Meulen, 2. G. Schoumans, 3. B. van der Hulst,

 

POELDIJK (29 juni).1967

Amateurs: 1. Bart Solaro, 2. Wim Paul, 3. Ed Kroon,

 

PRINSENBEEK (18 juni).1967

Adspiranten: 1. J. van Rossum, 2. Ben ter Harmsel, 3. Henk van Dongen,

Amateurs: 1. Rinie Huybrechts, 2. Karel Willemse, 3. Sjaak Koevermans,

Nieuwelingen: 1. Ferry Buermans, 2. F. de Bruijn, 3. J. Huijps,

 

PUIFLUIK (20 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Nantko Mik, 2. --- 3. ---

Nieuwelingen: 1. Jan van Beek, 2. Andre Jansen, 3. A. van Denderen,

 

PURMEREND (23 juni).1967

Amateurs: 1. Leo van de Berg, 2. Bouwen Minnekus, 3. R. Jonker,

 

PUTTE (14 mei).1967

Amateurs: 1. Leo Bogers (Ossendecht), 2. Arie Stet (Heerhugowaard, 3. Rene Pijnen (Woensdrecht), 4. M. Bertou (Den Haag), 5. Bart Solaro (Den Bosch), 6. W. Tukker (Beverwijk), 7. J. van Haar (Moordrecht), 8. J. Bakker (Wieringermeer), 9. W. Evertse (Zierikzee), 10. W. Deelen (Nieuw-Lekkerland),

 

PUTTERSHOEK (13 mei).1967

Amateurs: 1. Fried Hoppe (Rotterdam), 2. Piet Legierse (Den Bommel), 3. Sjef van de Burg (Berkel en Rodenrijs), 4. L. Kruger (Haarlem), 5. A. van haren (S- Gravendeel), 6. B. Breur (Nieuwe Tonge), 7. A. Naaktgeboren (Puttershoek), 8. H. Vogelaar (Rotterdam), 9. J. Corvers (Dordrecht), 10. J. Koevermans (Vlaardingen),

Nieuwelingen: 1. Ferry Buermans (Wouwsche Plantage), 2. Piet Neeskens (Haarlem), 3. Rinie Roks (Sint Willebrord), 4. J. Groeneveld (Haarlem), 5. C.v.d. Schaaf (Zwijndrecht), 6. H. Moorhoff (Groningen) 7. A. de Bruyn (Oosterhout), 8. W. Looyschelder (Rotterdam), 9. R. Hertogh (Wouw), 10. H. Perfors (Rotterdam),

Adspiranten: 1. Rinie van Lieshout (Breugel), 2. Theo van de Leijst (Rotterdam), 3. Anne Wiegersma (Drachten), 4. A. Solleveld (De Lier), 5. H. Ensing (Rotterdam)

Amateurs: 1. Fried Hoppe 2. Piet Legierse, 3. Sjef van de Burg

 

RAALTE (19 maart).1967

Amateurs: 1. P. Oosterhof, Eelderwolde, 80 km in 2.02.10; 2. H. Ben­jamins, Hollandscheveld; 3. G. Bongers, Voorst; 4. C. Pepels, Stein; 5. E. Kroon, Den Haag; 6. J. Boode, Nijverdal; 7. G. Zantingh, Aals­meer; 8. J. Hesse, Arnhem; 9. R. Huybrechts, Etten; 10. D. Middel­veld, Hoogeveen.

 

RAAMSDONKSVEER (4 mei).1967

Amateurs: 1. Piet Legierse, 2. Bob Kroonen, 3. Wim Bravenboer,

Dames: 1. Keetie Hage, 2. Jannie Jonker, 3. Irene Paul,

Nieuwelingen: 1. Ferry Buermans, 2. Arnold Voogd, 3.

 

RAAMSDONKSVEER (13 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Tonnie Barten (Zevenbergen), 2. J. Corvers (Dordrecht), 3. Jan van Driel (Werkendam), 4. de Groot (Zevenhoven), 5. van Hemert (Werkendam), 6. Franken (Oosterhout) 7. Hesbroek (Poeldijk), 8. de Wit (Zeist), 9. Leunis (Rotterdam), 10. van der Ploeg (Baarn),

Nieuwelingen: 1. John Moret, 2. Siem Berkhout, 3. B. van de Hulst,

Adspiranten: 1. Henk Sparnaay, 2. Henny van Leent, 3. Ben ter Harmsel,

 

RANSDAAL (13 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Leo Duijndam (Honselersdijk), 2. Harrie Beurskens (Tegelen), 3. Jan Krekels(Born), 4. P. tesselaar (Kalverdijk), 5. G. Harings (Scheulder),

6. van Sweevelt (Belgie), 7. R. Wagtmans (Sint Willebrord),8. L. Brouns (Heerlen), 9. P. Knubben (Heerlen), 10. Daan Holst (Amsterdam),

Adspiranten: 1. Jacques Spronckmans, 2. Bennie Ceulen, 3. Guus Dirix,

Nieuwelingen: 1. Jacques Deckers, 2. Ben Kooken, 3. Klaas Koot,

Nieuwelingen: 1. Jo Vrancken, 2. Frits Sluper, 3. Hein Lucassen,

 

REUSEL (15 mei).1967

Amateurs: 1. Leen de Groot (Utrecht), 2. Bart Solaro (Den nBosch), 3. Mat Gerrits (Oploo), 4. Henk Benjamins (Hollandscheveld), 5. Bob Vroone (Dordrecht), 6. H. Kuiper (Veenoord), 7. W. Bravenboer (Rotterdam), 8. C. Zoontjens (Tilburg), 9. Jan Bols (Hoogeveen), 10. Sjef van de Burg (Berkel en Rodenrijs),

Nieuwelingen: 1. Cees van de Pol (Puiflijk), 2. Michel van der Heijden (Eindhoven), 3. Klaas Koot (Valkenswaard),

Adspiranten: 1. Jacques Spronckmans (Elsloo, 2. Piet Brone, 3. Joop Glas,

 

RIED/67 (16 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Henk Hoekstra, 2. Willy Delgrosso, 3. K.Haupka (Dui)

 

RIJEN.LEREN ZOOL (21 mei).1967

Belg Roger Cooreman schoeide „Leren Zool" van Rijen naar zijn leest

De op 25 juni aanstaande zes en twintig jaar oud wordende Belg Roger Cooreman heeft voorbije zondag de vanouds bekende profwedstrijd „Leren Zool" te Rijen gewonnen. Al heel vroeg was hij met de ontsnapping meegegaan, welke door Jan Hugens, Maarten Breure en een andere zuider­buur, te weten Jos Huysmans, op gang werd gebracht. In de laatste “omgang" over het 2700 meter lange parcours liet Cooreman zijn mede-vluchters gedecideerd in de steek en kwam met grote voorsprong als eerste over de streep.

Als grootste trekpleister van deze drukbezochte wegkoers over honderd kilometer gold natuurlijk de Ronde van Spanje-winnaar Jan Janssen. Gestoken in zijn overwin­naarstrui was hij evenwel niet alleen gemakkelijk voor het publiek te herkennen, doch ook de ongeveer tachtig renners konden daardoor hun wedstrijd op deze „vedette" af­stemmen.

De meest „brutalen", de echte durvers, maakten daar ech­ter gebruik van en daarom gingen na twintig kilometer de twee Belgen Roger Cooreman en Jos Huysmans alsmede onze landgenoten Jan Hugens en Maarten Breure aan de haal. Zij veroverden een winst van meer dan een halve minuut, kregen van Janssen (die steeds het initiatief tot de tegenaanval moest geven) soms wat minder „bewegingsvrij­heid", maar bleven toch voor de rest van de overigens vrij vlakke koers voorgoed buiten schot.

Intussen was de Engelsman Albert Hitchen door pech terug gevallen en werd Henk Kiekens eveneens uit de rijen van het peloton gelost. Beiden werden zij door het viertal voor­aan opgenomen, doch Kiekens moest er al spoedig af.

Hitchen en Hugens spurtten met wisselend succes voor de vele vette premmis, bereikten daarmede dat een nieuw­gevormd duo achter hen, namelijk Rik Wouters en Nico Lute, niet naderbij kon komen en dat de “vaart" die zij ontwikkelden genoeg was om de grote op afstand te houden.

Met nog negen ronden te rijden moest Hitchen op instigna­tie van de wedstrijdcommissarissen uit de strijd verdwijnen, teneinde te voorkomen dat deze mogelijk de eindspurt ten voordele van ploegmakker Breure kon beinvloeden. De Belg Cooreman liet het evenwel niet zover komen, hij maakte veer die tijd uit de voeten te zijn en Hugens die veel „kruit" in de premiespurts had verschoten, moest zo ook Jos Huysmans nag voor laten gaan.

Beroepsrenners: 1. Roger Cooreman (Belg.), 100 km in 2.18.43; 2. Jos Huygens (Belg.); 3. Jan Hugens; 4. Maarten Breure (beiden Ned.); 5. op 45 sec. Jules van der Flaas; 6. Jos Haeseldonckx; 7. Frans Aerenhouts (alle drie Belg.); 8. Hennie Marinus; 9. Rinus Paul; 10. Jan Janssen; 11. Jan van der Horst; 12, Nico Lute; 13. Jo van Seggelen; 14. Dies Kosten; 15 Wile Schepers (alien Ned.); 16. Ernst Streng (Duitsl.); 17. Tiemen Groen (Ned.); 18. Julien Delocht (Belg.); 19. Rik Wouters; 20. Jef Drummen (beiden Ned.).

Amateurs: 1. Rinie Wagtmans, 2. Jan Jansen, 3. Henri Schoofs,

Nieuwelingen: 1. F. Hulten, 2. Co Moritz, 3. Meindert Schlikker,

 

RIJSSEN (10 juni).1967

Amateurs: 1. C. Smouters (Nieuw-Amsterdam), 2. Johan Pluimers (Enter ), 4. G. Lefering (Haaksbergen), 5. W. Neeskens (Borne), 6. H. Egberts (Zutphen), 7. R. Bos (Kampen), 8. J. Dokter (Enschede), 9. J. Peetoom (Vijfhuizen), 10. W. Kronenburg ((Enschede),

Nieuwelingen: 1. A. Hulzebosch (Beilen), 2. E. Homan (Enter), 3. A. Wissink (Oldenzaal), 4. Arie Hassink (Neede), 5. J. Schaap (Eindhoven),

 

RIJSSEN.GRASBAAN (19 AUGUSTUS).1967

Adspiranten: 1. Johnny Krake, 2. A. Barnaar, 3. Henk Poppe,

Nieuwelingen: 1. J. Brugeman, 2. J. van de Wal, 3. G. Daunenberg,

 

RIJSSEN.GRASBAAN (18 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Egbert van Dijk, 2. G. van de Berg, 3. Johan Pluimers,

 

RIJSWIJK (16 mei).1967

Nieuwelingen: 1. J. van de Sman (Delft), 2. van Osch (Den Haag), 3. van Eyk (Den Haag), 5. Mills (Den Haag), 6. Koornstra (Leiden), 7. Rietkerk (Den Haag), 8. van Swieten (Roelofarendsveen), 9. Smits (Rotterdam), 10. Faber Rotterdam),

Adspiranten: 1. H. Verburg (Lisse), 2. Janus van Tol (Honselwersdijk), 3. Brabander (Naaldwijk), 4. Baupit (Den Haag), 5. Sloten (Den aag),

 

RIJSWIJK (17 juni).1967

Adspiranten: 1. Roel van Berkel, 2. Ben Jurriaans, 3. J. Breure,

Dames: 1. Bella Hage, 2. Eefje Helder, 3. Jannie Jonker,

Nieuwelingen: 1. Siem Berkhout, 2. Gerard Krom, 3. F. Verhoef,

 

RODEN (9 juli).1967

Nieuwelingen: 1. Bert Bathoorn, 2. Jan Aling, 3. Meindert Wekema,

 

RODEN (7 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Sander Douma, 2. Popke Oosterhof, 3. Henk Luchies,

 

ROERMOND.GROTE PRIJS EUROPA (20 augustus).1967

Peter Post -Rik van Looy triomfeerden in

„Grote Prijs van Europa"

Over de „Grote Prijs van Europa" - een van durf getuigende creatie van Inter Sport en de Roermondse Evenementen­organisatie A. H. Pool & Zn. - was de laatste maanden en weken heel wat geschreven, ook al omdat de formule van deze wegkoers met derny-gangmaking op een geheel aparte leest was geschoeid. Door het gebezigde concept en zeker ook door de wijze waarop het veld was samengesteld, omzoomden bijna 20.000 toeschouwers het 1400 meter,-circuit aan de nieuwe Roermondse haven. De verwachtingen van deze menigte waren uiteraard hoog gespannen, een interesse en een meeleven slaande op de mannen uit de streek, vooral ten opzichte van de winterbaan-koningen Lykke-Eugen, de grote routiers Jan Janssen en Georges van Coningsloo, de populaire formatie Gerben Karstens-Bart Zoet en de “blikvangers" Peter Post en Rik van Looy. Was het derny-fenomeen Post bij machte ook in de „Grote Prijs van Europa" zodanig op de trom te slaan, dat de opporienten in een hoek terecht kwamen? Die vraag word gesteld, het in zicht zijnde verweer van Janssen-Van Coningsloo werd bij voorbaat aangestipt,- allemaal facetten die de in de aanhef vermelde toeloop een por in de rug gaven; in de juiste richting, wel te verstaan.

Ongetwijfeld hebben de organisatoren de ontworpen formule sceptisch bekeken. De aandacht ging bijzonder uit naar de derde manche, de ploegkoers achter dernies met aflossing, op een winterbaan gemakkelijk op te dissen, nu evenwel ten tonele gevoerd op een omloop van 1400 meter precies.

Het werd een ongekend succes, zonder meer een hoogtepunt in de Nederlandse wielersport. In deze „Grote Prijs van Euro­pa" haalden de gecontracteerde “raspaarden" hun registers wagenwijd open, zij maakten van deze Roermondse race een mijlpaal. Dit briljante verloop, deze duels op het scherp van de snede, waarborgen een voortzetting van dit initiatief, een magnifieke propaganda voor de wielrennerij. Nimmer was van presentjes sprake, er word geknokt tot het uiterste, de echte „groten" etaleerden hun klasse, het verweer van Gerard Koel­-Gerard Vianen was eminent, slagvaardig waren Jo de Roo-Jan Schroder, onverzettelijk Harry Steevens-Wim Schepers en Huub en Jan Harings.

DE VIER ONDERDELEN

In de eerste manche persoonlijk streden Harry Steevens, Palle Lykke, Rik van Looy, Bart Zoet, Georges van Coningsloo, Gerard Koel en Jan Schroder zij aan zij. Om beurten aan het bewind van de sliert, waarin Arie den Hartog en Jos Huysmans „verachterden", waarin Eddy Beugels van gangmaker Pierrot Mortiers niet de minste steun ondervond. Bill Lawrie speelde geen rol, aan de haal ging Rik van Looy, een stunt die door de kijkers werd gewaardeerd, evenals de directe tegenzetten van de concurrenten. Toen Van Looy - nog vier ronden voor de boeg - opnieuw vluchtte, scheen de balans in het voordeel van Post's partner door te slaan, evenwel naderden de gezellen prompt, zij brachten een gevarieerd decor aan met - vreugde op de tribunes - een zege van de zeer pittige Harry Steevens.

De tweede reeks verliep rapper, was ook van hoger peil, een gevolg van de aanwezigheid van Post, Jan Janssen, Gerben Karstens en de revelatie Gerard Vianen. Meteen draaide Post op volle toeren, meteen zaten Jan Harings, Jan Janssen en Gerben Karstens aan zijn wiel en tot verbazing van elkeen kreeg Freddy Eugen gelijk rake klappen, een lot dat ook voor Samyn en voor Hoban was weggelegd. Jo de Roo en Gerard Vianen zochten de voorste rij op, Wim Schepers moest 150 meter prijsgeven, Eugen en Van Springel 45 seconden. Peter Post bleef het kopgroepje aanvoeren, buren bleven - namen ook om toerbeurt het heft in handen - Jan Janssen, Gerben Karstens en Gerard Vianen, de verdediging van Jan Harings en Jo de Roo was subliem. Peter Post won, zeilde als nummer een door de laatste bocht, zegevierde van kop af. En zo kregen we vier ploegen in dezelfde tijd aan de leiding.

- De ploegkoers (derde reeks) werd inderdaad het neusje van de zalm. Beugels-Hoban bleven met hun entraineur sukkelen, Samyn-Lawrie waren tweede klassers, aan de leiding Post-Van Looy. Hoe gezien Jan Janssen in het Limburgse is, bleek over­duidelijk toen hij, degelijk bijgestaan door Georges van Co­ningsloo, de opmars van Post-Van Looy teniet deed, een stunt die voorts Karstens-Zoet en Koel-Vianen stagneerde. Een tijdje maakten ook De Roo-Schroder van het vluchtend gezel­schap deel uit, Lang boden Harry Steevens-Wim Schepers fikse tegenstand, uiteindelijk kregen we drie leidende teams: Post­-Van Looy, Janssen-Van Coningsloo en Karstens-Zoet. Drie equipes die vochten als leeuwen, drie koppels die glorieus rond­peddelden en Koel-Vianen (een saluut) afhaakten. Even voor half koers verspeelden Janssen-Van Coningsloo 25 meter. Even maar, want in de volgende omloop dichtten zij het gat, waarna de kopmannen aan Beugels-Hoban en Samyn-Lawrie een „lap" bezorgden.

Post-Van Looy wonnen, Peter demarreerde op 700 meter van de meet, hij was superieur. En zo kwam de eerste „Grote Prijs van Europa" op de erelijst van Peter Post en Rik van Looy terecht, een hulde waarin Jan Janssen-Georges van Conings­loo, Gerben Karstens-Bart Zoet en ook Gerard Koel-Gerard Vianen deelden.

Een zware koers, grote triomfators die door Miriam Mouws - de verloofde van Eddy Beugels - in de bloemen werden gezet. Bloemen ook voor Maurice Deboevere, de vakkundige gang­ maker van Peter en Rik.Na de twee individuele ritten werd een 84 km criterium verreden, dat in de smaak viel, wat met vele premies werd versierd en dat in de eindspurt door Jo van Seggelen werd buitgemaakt.

Tiemen Groen en Henk Vogels waren de gangmakers, resulte­rend in een premiejacht van onze drievoudige wereldkam­pioen achtervolging. Een ren van Harm Ottenbros (lekke tu­be) kon niet doorgaan, wel ging Piet Braspennincx de uitlopers achterna, die inmiddels door Bas Maliepaard - pech: ge­dubbeld - werden vergezeld. Een mooie rit met veel demar­rages (o.m. Marinus Paul, Al­bert Hitchen, Eef Dolman, Cees van Espen, Jan van der Horst, Piet van der Lans enzovoorts) met half koers een algemene hergroepering. Jan Hugens nam 150 meter, Jef Drummen lag in tweede stelling, ook een lichte afscheiding van Julien Stevens, Braspennincx, Breure, Dolman, Schuuring, Van Smirren en Hit­chen zette geen zoden aan de dijk. Maarten Breure strandde, Cees van Espen onderging hetzelfde lot en zodoende kwam een massaspurt uit de bus, waarna Wilma Voots - dochter van tijdwaarnemer Joep - Jo van Seggelen de bloementuil mocht overhandigen en een kus mocht geven. Sloeg dit laatste onder­deel soms op vier stuks. BRON: GERARD SILLEN

Beroepsrenners; le reeks achter dernies persoonlijk: 1. Harry Steevens, 21 km in 26 min. 12 sec., 2. Palle Lykke, 3. Rik van Looy, 4. Bart Zoet, 5. Georges van Coningsloo, 6. Gerard Koel, 7. Jan Schroder allen z.t., 8. Huub Harings 26.23, 9. Arie den Hartog 26.23, 10. Jos Huysmans 26.59, 11. Eddy Beugels 27.26, 12. Bill Lawrie 27.34.

Beroesprenners: 2e reeks achter dernies persoonlijk: 1. Peter Post, 21 km in 24.50, 2. Jan Janssen, 3. Gerben Karstens, 4. Gerard Vianen allen z.t., 5. Jan Harings 25.35, 6. Jo de Roo 25.48, 7. Rolf Wolfshohl 25.56, 8. Wim Schepers 26.16, 9. Barry Hoban 27.00, 10. Freddy Eugen 27.51, 11. Her­man van Springel z.t., 12. Josd Samyn z.t.

Beroepsrenners 3e reeks, ploegkoers met aflossing achter dernies: 1. Post-Van Looy. 47,6 km in 55 min. 26 sec., 2. Janssen-Van Coningsloo 55.59, 3. Karstens-­Zoet z.t., 4. Koel-Vianen 56.11, 5. De Roo-Schroder 56.30, 6. Steevens-Schepers 57.11, 7. Huysmans-Van Springel 57.44, 8. Den Hartog-Wolfs­hohl z.t., 9. Huub Harings-Jan Harings z.t., 10. Beugels-Hoban 58.52, 11. Lawrie-Samyn z.t., Lykke-Eugen gaven op.

Beroepsrenners De eindstand: 1. Post-Van Looy 1.46.58, 2. Janssen-Van Coningsloo 1.47.01, 3. Karstens-Zoet z.t., 4. Koel-Vianen 1.47.13, 5. De Roo-Schroder 1.48.30, 6. Steevens-Schepers 1.49.39, 7. Huub Harings-Tan Harings 1.49.42, 8. Den Hartog-Wolfshohl 1.50.03, 9. Huysmans-Van Springel 1.51.43, 10. Beugels-Hoban 1.53.18, 11. Lawrie-Samyn 1.54.17.

Beroepsrenners criterium: 1. Jo van Seggelen, de 84 km in 1.51.20, 2. Cor Schuuring, 3. Marinus Paul, 4. Tiemen Groen, 5. Maarten Breure, 6. Albert Hitchen, 7. Henk Vogels, 8. Ab Donker, 9. Henk Peters, 10. Jan le Grand, 11. Arie Jongejan, 12. Jean Tummers, 13. Eef Dolman, 14. Henk Koopmans, 15. Wim de Jager, 16. Julien Stevens (B.), 17. Piet Braspennincx, 18. Jan Hugens, 19. Cees van Espen, 20. Jos Meesters, 21. Frits Hoppe, 22. Wim van Smirren, 23. Jef Drummen, 24. Henny Marinus, 25. Leo Knops.

 

ROLDE (10 AUGUSTUS).1967

Amateurs: 1. Fred Niemeijer, 2. Henk Brand, 3. Jan Boode,

 

RONDE VAN BRANANT (3 juni t/m 4 juni).1967

„Boze" CEES ZOONTJENS won

                 Tweedaagse RONDE VAN BRABANT

                                Bewees dan toch wel „een stukie" te kunnen fietsen

In de Ronde van Bra­bant was het dan te zien. De Tilburger Zoon­tjens, struise jongen, die in de ploeg van Sjefke Janssen zit, heeft wie­ler-Nederland op zijn eigen grond getoond dat hij toch een stukje kan fietsen. Dat hij Olympia's Tour zonder grote moeite, meer met het koppie dan met de benen heeft gewonnen weliswaar, maar dat men zich toch niet in hem moet vergissen. Zoon­tjens won ook de Ronde van Brabant. Hij startte met de uitgesproken bedoeling de pers eens te laten zien hoezeer zij zich vergiste. Hij was er woedend over wat er voor radio en “teevee" is gezegd en in de kran­ten is geschreven. Ba­rend Barendse had laten weten,dat hij Zoontjens aan de eindstreep in Amsterdam voor de eer­ste keer had gezien, sommigen noemden hem een profiteur aan het wiel van Wagtmans en weer anderen spraken van de rekenmeester.

In een grote meerdaag­se wedstrijd moet men het bekijken, meende Zoontjens. Maar of hij dit meent is een zaak die nog niet onder alle omstandigheden geap­precieerd wordt. Als de pers slecht over hem schrijft, heeft Zoontjens daar de nadelen zelf van te ondervinden. Hij wordt er ook geen groot en spectaculair coureur door. De Tilburger is trouwens te onbekend om al de rekenmeester te mogen spelen. Van een jonge coureur wordt verlangd, dat hij een mooie en spectaculaire wedstrijd rijdt. Dat hij iets laat zien. Schulte in zijn jonge jaren reed als een gek. Het zijn er velen ge­weest, die als zotten te keer gingen. En toch moet de wieler­sport het van die “zotten" hebben: Later worden ze wel wijs en springen ze zuiniger met hun krachten om. Maar als men jong is, zich sterk als een beer voelt, moet men denken een onuitputtelijk vat te kunnen aanslaan. Zij die zo zuinig met hun krachten omspringen konden er wel eens gebrek aan hebben. Zoontjens nu, heeft met dit praatje willen afrekenen. „Hij zou ze wel eens laten fietsen". Hij heeft woord gehouden ook. Hij heeft ook gewonnen, 't was zijn opzet. Maar dat hij tenslotte zo hard voor de zege moest knokken en dat het aantal vijanden zo onoverzichtelijk groot zou zijn, daaraan kan hij op de eerste dag niet heb­ben gedacht. Maar goed ook, hij zou het dan wellicht nooit tot een eindzege hebben kunnen brengen. De overwinning op de eerste dag bleek achteraf ook de absolute voorwaarde voor de eindzege te zijn geweest. En het mooiste is, dat niemand kan zeggen dat hij deze keer de zege niet heeft verdiend.

Over die Ronde van Brabant is de laatste jaren vrij veel te doen geweest. Het ontbrak herhaaldelijk aan de nodige zorgvuldigheid bij de organiseren. Dat gold hoofdzakelijk de ploegenwedstrijd. Nu schijnt het meer de onderlinge verhoudingen te treffen. In de vijftiger jaren zijn we in dit blad ook nog eens ongezouten op de vuist gegaan met enkele der organisatoren. Zij hebben zich tot op de dag van vandaag kunnen handhaven, al treft de huidige critiek dezelfde personen. Maar we zouden hen tekort doen als wij wij voor deze Tweedaagse green lofwoorden kunnen vinden inplaats van al maar critiek. Natuurlijk waren er slakjes.

Zo zijn wij helemaal niet tevreden over de jury die deze wedstrijd moest leiden. Juist bij die jury mankeerde het aan van alles. Over De Schipper als koersleider niets dan goeds. Dat is de rust zelve. Maar van sommige van zijn medewerkers kan men als journalist een “punthoofd" krij­gen. Wat doen al die nerveuze mannetjes met zogenaamde almachtige functies in de koers?

Ondeskundigheid ten toon spreiden en verwarring schop­pen als er geen enkele reden voor is? Het belangrijkste deel, de beslissing van de koers, heeft de pers in deze ronde niet kunnen volgen. Het waren maar drie perswagens, die men desnoods over een kopgroep van twee man had kunnen laten trekken om gevaar te voorkomen. Twee man nota­bene! Men zette die perswagens stikvast in de berm van de weg, zodat ze achter alles-en-iederen terecht kwamen. Even over deskundigheid gesproken!

Ook het opmaken der uitslagen duurde veel te lang. Na de eerste etappe was men ook niet in staat een gestencilde uitslag aan de deelnemers te verstrekken, wat toch wel in het belang van hen en van de koers moet zijn geweest. En op de tweede dag duurde het veel te lang voor de uitslag kon worden bekend gemaakt. Een uur na de aankomst bezat men nog slechts de 14 eersten van de tweede etappe. Jour­nalisten moesten toen de lokalen ontruimen en wachten.

Die journalisten gingen natuurlijk naar huis. Die gewacht hebben kwamen toch van een koude kermis thuis. Om half acht waren de heren klaar en liepen met de uitslag naar het raadhuis. Ondanks alle gemaakte afspraken kwamen wij te circa negen uur na tal van mislukkingen aan een totaal-uitslag. Wie er schuldig aan is maakt ons niets uit.

Ons interesseren alleen de feiten. Feit was ook dat de Ronde onderweg goed liep en dat de rijkspolitie tijdig op alle gevaarlijke punten aanwezig kon zijn. Daaruit bleek, dat het parcours in orde was. Trouwens het moet ons toch van het hart, dat het een bijzonder mooi parcours voor deze Tweedaagse was. Er had geen oud route-schema gediend, want door de nieuwe aankomstplaatsen moest het grootste deel van de Ronde in Midden-Brabant worden verreden.

De eerste etappe van Etten via Den Bosch naar Alphen was niets minder dan een juweeltje, niet alleen koerstechnisch maar ook wat natuurschoon betreft. En de wieleramateurs kijken ook liever naar een schoon gezicht dan naar een mesthoop. Nog een pluim: de organisaties in de aankomst­plaatsen waren goed verzorgd. Daarbij spande Oudgastel wel de kroon.

Het is dus behoudens enkele vlekjes een mooie Ronde van Brabant geworden, een veel betere dan de laatste jaren het geval is geweest. We hebben er ook veel knappe dingen in gezien. We hebben de vechtlust van een op revanche be­luste Zoontjens bewonderd, we hebben de jonge Bosschieter zien knokken voor een opvallende plaats, we hebben de talenten van een Harrie Jansen kunnen bewonderen, die over alles heen naar de kopgroep liep, terwijl er voor het leven gefietst werd. Hij won ook eens een keer met een hele straatlengte voorsprong de laatste sprint, we hebben Tesselaar als een stuk brute kracht leren kennen, die het op een paar meter na gelukte zes man, onder wie eind­overwinnaar Zoontjens, van hun ereplaatsen te stoten. Overigens is het ons wel duidelijk geworden, dat er niet in alle ploegen volgens de bepaalde ploegentactiek werd ge­reden. Hoe ook, de Vredestein-rijders hebben een knap stuk werk geleverd, al kwamen zij een dag te laat aan de uitvoering toe. Hadden zij op de eerste dag het initiatief niet aan Zoontjens gelaten, dan was de Tilburger geen eind­overwinnaar geworden. De dood heeft altijd een oorzaak; Vredestein kwam te laat!

Op de eerste bij het vertrek in Etten stonden er negentig amateurs aan de start. 's Avonds zouden er nog 61 van over zijn. Een derde gedeelte werd het slachtoffer van een harde jacht halfweg koers tussen twee sterke groepen, die een kopgroep van 23 renners zouden vormen. Van die negentig man behoorde er 48 tot een achttal ploegen, waarvan die van Vredestein, Ovis en Schapers de Bout de sterksten waren. Op het appel ontbraken deze keer Amstel en Cabal­lero, die men eigenlijk maar node miste. Als een wedstrijd slordig wordt georganiseerd en gevaarlijk is hebben de ploegleiders gelijk als zij die wedstrijden mijden. Maar de Ronde van Brabant verliep deze keer uitermate vlot. En daarom was het jammer om het materiaal van beide mer­ken niet te showen. We hadden er wijzer van kunnen wor­den, nu Den Hertog en Wagtmans, die onze toppers worden genoemd en dus wel iets naar hun hand te zetten hebben, in het buitenland verbleven.

METEEN „ERIN"

Zoontjens toonde al binnen de eerste tien kilometers na de start dat hij de daad bij het woord zou voegen, dat hij „de jongens eens zou laten fieten". Voor Langeweg moest voor een demarrage van de Tilburger reeds de alarmklok wor­den geluid. Broeren, Van Beurden en Van Pels verleenden hem hulp, waar zich nadat zij honderd meter hadden ge­nomen Tesselaar, Van Lachterop en Kettenis nog bijvoegden. Hans Tesselaar was dus op de eerte dag al actief. Bij Made zorgde het peloton er voor dat de zeven koplopers weer gehoorzaam in het peloton terugkeerden. Bij Oosterhout

moest men weer op de pedalen gaan staan voor een vlucht van Zoontjens ploeggenoot Schepers, die Van Dorst en werd de vrede weer getekend. In de buurt van Vlijmen, de Aardoom meekreeg. In de lommerrijke lanen van Udenhout vlakten die eertijds een ruig bezit van de Bossche Overlaat waren, halverwege dus, ontspon zich het grote gevecht tus­sen de sterksten van het veld, dat in twee groepen uit elkaar werd gesleurd. De mindere goden moesten zich hier tevreden stellen met een bescheidener plaats. Daaronder bevond zich ook een Harrie Jansen, een Rentmeester en ... een Duyndam voor wie het nu toch tijd wordt, dat hij rust gaat nemen om zijn physieke conditie eindelijk eens een kans te geven zich te herstellen. Blijft hij doorsukkelen, zoals dit thans het geval is, dan is hij het volgend jaar wel­licht niet meer van de partij.

De kopgroep zou uit twaalf man gaan bestaan met Frijters, Zoontjens, Schepers, Hans Tesselaar, Hesse, Niemeijer, Bos­schieter, Kettenis, Jonker, Duyndam en Mauricx. Terwijl beide laatsten moesten lossen, voegden zich Ouwerkerk, Minekus en Schoofs bij de leiders. Achter hen joegen nu eens op minder dan honderd dan weer op twee tot drie­honderd meter een groep van elf man met Hesen, Koeken, Du Bois enzovoorts. De afstand bleef schommelen tot onder Vessem in een strakke pace de volgers op de leiders liepen: 23 man op kop.

Zoontjens kon met deze situatie maar nauwelijks genoegen nemen. Hij schoot weer in de strengen. Frijters, Minekus, Bosschieter sprongen mee naar voren. Het veld reageerde echter hardnekkig, zodat de Gideonsbende van vier man weer tot capitulatie werd gedwongen. De Tilburger Zoon­tjens kwam in de eindspurt in Alphen zo onweerstaanbaar naar voren, dat alle demarrages hem niets gedaan konden hebben. Met enkele lengten voorsprong op Koeken won hij de etappe. In de eindrush waren tenslotte zeven leiders ontstaan, die op 12 seconden gevolgd werden door de 16 overigen van de kopgroep.

Zoontjens, die perse winnen wilde, had een belangrijke uitvalsstelling opgebouwd voor de tweede etappe. Hij be­hoefde slechts op zes man te letten, die in tijd met hem gelijk stonden t.w. Koeken, Brouwer, Du Bois, Kettenis, Bosschieter en Schepers, welke laatste echter een van zijn ploeggenoten was. Van zijn rivalen heeft de Tilburger op de laatste dag ook niemand laten gaan. Misschien Schepers, maar hoe die afspraak kan hebben geluid, weten wij niet. Toch zou hij bijna door Hans Tesselaar, die 12 seconden achter hem stond, in „het pak" zijn geduwd. Dat moet aan de brute kracht van deze Tesselaar worden gekweten, die bijna voortdureud in de strijd was geweest. In de laatste kilometers zag hij nog kans tien seconden op de bezetters van de ereplaatsen te winnen. Zoontjens c.s. zouden slechts met twee seconden voorsprong op Hans Tesselaar hun mooie plaatsen behouden. Het was een dubbeltje op zijn kant ge­weest, na een onoverzichtelijk keihard gevecht, waarbij voor elke meter moest worden gevochten.

De laatste etappe van Alphen over 146 kilometer naar Oud­gastel deed het aanvankelijk niet verwachten. Het bleef stil in het veld. Klaarblijkelijk: stilte voor de storm! De zeven koplopers, die met elkaar in tijd gelijk stonden, wensten voorlopig niet in de clinch te gaan. Het initiatief moest van derden komen. Na bij na zestig kilometer - onder Zundert - zou zich een kopgroep gaan vormen, die de tomeloze jacht in het gehele veld ontketende. Het begon met Wouters en Leliaert, die gezelschap van Huybregts en Rentmeester kregen. Vervolgens kwamen daar Pijnen en Bertou bij, doch de laatste moest weer terug. Bij Rucphen kreeg deze kopgroep opnieuw versterking van Schepers, van Hans Tesselaar en van Minekus. Klaarblijkelijk zat het zo in elkaar, dat Schepers voor de bewaker van Tesselaar moest spelen. Uit de achtervolgende groep sprong als laat­ste man Hoogerheide weg, die zich met sterke pedaalslag als negende bij deze „jacht" voegde. Dat speelde zich alle­maal af in de prachtige Wouwse Plantage. Achter de kop­groep zaten Zoontjens en zijn directe rivalen naar het moment te zoeken, dat zij in “d'n attaque" moesten gaan. Maar alle berekeningen klopten hier niet. In de straten van Bergen op Zoom - met een laatste koersuur voor de boeg - sprongen moeizaam Huybregts en Pijnen uit de leidersgroep weg. Het tempo werd daardoor hoog opge­voerd. Maar niet zo hoog, dat het voor Jansen en Du Bois, beiden Vredestein-rijders, niet meer mogelijk was om het Zoontjens c.s. lastig te maken. Du Bois was de gevaarlijkste man en die daarom ook geen schijn van kans kreeg uit de volggroep te breken. Dat was wel toegestaan aan Jansen. Hij had bijna twee minuten achterstand en kon geen kwaad doen. In het eindgevecht, terwijl de hoogste “gearings" worden gehanteerd, gelukte het Jansen van de volggroep naar de jachtgroep met Tesselaar te springen om tenslotte aansluiting te zoeken bij Pijnen en Huybregts, die ogen­schijnlijk een tot mislukking gedoemd verzet voerden. Maar met Jansen erbij, hielden zij tot het einde stand, ofschoon Pijnen geen enkele kans op de ritzege kon krijgen. Jansen nam liefst vijftig meter voorsprong op de Westbrabander, die als tweede zou eindigen. In de eindfase van de strijd ontbonden Zoontjens en Brouwer al hun duivels om toch nog op de voor hen uitrijdende prooi te komen. Tesselaar hield echter het meeste „gevaar" in.

Een tiental kilometers voor de finish in Oudgastel smolten beide groepen tot een langgerekt lint van tientallen renners achter een kopgroep van drie man ineen. Tesselaar bleek evenwel uit de groep van Zoontjens en de zijnen (al waren het rivalen) te kunnen blijven. In de laatste kilometers trok hij zich met Broeren en Breur toch weer tien seconden van Zoontjens los. Tilburger Cees, Brouwer en Bosschieter moesten rijden voor het leven om hun ereplaatsen-veilig te stellen. De zes leiders waren slechts twee seconden van hun smadelijke nederlaag verwijderd toen zij over de eindstreep stoven. Het scheelde niet veel meer. En zo heeft Zoontjens deze Ronde van Brabant dan toch verdiend gewonnen. Op de eerste dag reed hij in het offensief om op de tweede dag een mogelijke eindoverwinning te kunnen verdedigen!

Amateurs Eerste etappe Etten-Alphen (176 km): 1. Zoontjens 4.05.38; 2. Koeken; 3. Brouwer; 4. Du Bois; 5. Kettenis; 6. Bosschieter; 7. Schepers; 8. Minekus 4.05.50; 9. Ouwerkerk; 10. Hesse; 11. Hesen; 12. Niemeijer; 13. Schoofs; 14. Van Overveld; 15. Van Hemert; 16. Leliaert; 17. Jonker; 18. Cor­vers; 19. Frijters; 20. Van Geel; 21. Van Lachterop; 22. Heijnig; 23. H. Tesselaar.

Amateurs: Tweede etappe van Alphen naar Oudgastal (149 km): 1. Jansen 3.34.67; 2. Pijnen 3.34.55; 3. Huybregts; 4. Broeren 3.35.16; 5. Breur; 6. Hans Tesselaar; 7. G. Harings 3.35.26; 8. Rentmeester; 9. Brouwer; 10. Zoontjens; 11. Koeken; 12. Cornelisse; 13. Bosschieter; 14. Niemeijer; 15. Piet Tesselaar; 16. Frijters; 17. B. Groen; 18. Wouters; 19. Mauricx; 20. Van Gael.

Algemeen klassement: 1. Zoontjens 7.41.04; 2. Brouwer; 3. Koeken; 4. Bos­schieter; 5. Du Bois; 6. Schepers, alien Z.t.; 7. Hans Tesselaar 7.41.06; 8. Nie­meijer 7.41.16; 9. Frijters; 10. Minekus.

Ploegenklassement: 1. Vredestein; 2. Ovis; 3. Schapers de Bont.

bus

 

RONDE VAN DRENTE (13 mei).1967

In 6e Ronde van Drente spurtte

                   LEEN DE GROOT  naar een prachtige zege

Onbekende WIM VAN DEELEN ontpopte zich als een waar talent

„Dit is mijn eerste zege van formaat, in totaal heb ik er nu vier gewonnen. Ik moet eerlijk bekennen dat het uiterst moei­lijk was om deze zesde Ronde van Drente te winnen, in onze kopgroep van tien man waren zoveel knapen waarmede reke­ning diende te worden gehouden, maar toen ik Riny Wagtmans „aan" zag gaan, was dat het sein voor me om mee te springen. En het is me gelukt!"

Aldus de nog nahijgende maar zeer verheugde Utrechter Leen de Groot, die met zijn 21 jaren nog een grote toekomst voor de boeg heeft en misschien in de wielersport een redelijke kans tot slagen weet te boeken.

Hij versloeg met een flitsend eindschot zijn naaste belagers Riny Wagtmans en Johnny Brouwer en daarmede waren de ereplaatsen van deze tienmansgroep, die liefst 4 minuten en 34 seconden vooruitkwam, vergeven. De andere klasseringen waren voor Cees Zoontjens, Hans Eckelboom, Gaby Minneboo, Daan Holst, Wim van Deelen, Leo Duyndam en Herman Hoogzaad. Zij kwamen in deze volgorde over de eindstreep, een witte kalklijn die na 190 wedstrijd-kilometers als een ware ver­lossing zal zijn bekeken ...

We noemden reeds de naam Wim van Deelen. Inderdaad, deze 22-jarige knaap uit Nieuw Lekkerland (Zuid-Holland) bleek de openbaring, het grote “verborgen" talent te zijn dat zich in deze zesde Ronde van Drente ontpopte. Op het allerlaatste mo­ment was hij op instignatie van KNWU-voorzitter de heer P. van Dijk nog bij de deelnemers geplaatst en bewees deze uit­zonderlijke geste volkomen waard te zijn. Met Gaby Minneboo zette hij halverwege de beslissende demarrage in, gaf de hoog­ste toon van deze uitval aan en werd terecht uitgeroepen tot de meest strijdlustige renner van deze klassieker.

PRACHTIGE SOLO

Er viel in deze zo voortreffelijk georganiseerde wegwedstrijd van de Hoogeveense Wieler Vereniging De Peddelaars weer een hele ris pechhebbers te noteren. Plaatselijk favoriet Jan Bols - 's morgens op het Raadhuis nog tot Sportman 1967 uitgeroepen - kreeg kettingpech, Cor Leunis moest ook al van de fiets en een valpartij verstoorde alle illusies van Dicky Steensma, Harry Beurskens en Henk Warries. Wat verderop stonden Rene Pijnen en Frans van de Ruit teleurgesteld langs de kant en bij de eerste doorkomst van Hoogeveen kreeg ook Ge van der Winden een tube zonder lucht, terwijl de Drent Jan de Wit eveneens met een dergelijk mankement kreeg af te rekenen. Het was bij Ruinen (na 57 kilometer) dat Fedor den Hertog platreed. Razendsnel legde de sterke man uit Ermelo een andere band om en al was zijn achterstand bijna drie minuten, in prachtige stijl rijdend begon hij een helse ach­tervolging. Bijna dertig kilometer lang hebben we de ranke IJsselstreek-renner gevolgd en ondanks dat zijn tempo rond de zestig kilometer per uur schommelde, wist hij toch niet meer aan te haken. Moegestreden moest hij, die al de helft van zijn achterstand had afgeknabbeld, onder de rook van Assen zijn vermetele poging staken. Dat lag ook op de weg voor de favo­rieten Roel Snijder, Ties Franke, Cees Koeken en Marcel Pen­nings; zij worden door een valpartij abrupt aan de kant gezet en een nieuwe serie “panne" kwam terecht bij Gert Bongers, Harrie van Piere, Henri van Rooy en Cees Rentmeester.

DE DEUR OPEN ...

De eerste honderd kilometer zaten er op, buiten enkele scher­mutselingen om was er nog niet veel gebeurd, maar nu voorbij de Drentse hoofdstad moest de deur van de groep toch maar eens open ... De man, die zich nog nimmer in klassiekers of van-stad-tot-stad-wedstrijden had laten zien, de Nieuw Lek­kerlander Wim van Deelen, ging aan; hij kreeg Gaby Minne­boo aan het wiel en daarmede was de juiste vlucht, de defini­tieve demarrage geboren. Meteen roken Herman Hoogzaad (best gereden), Adrie van Hest en Riny Wagtmans hun kans en toen zij bij het tweetal vooraan kwamen, werd de voor­sprong al zeer vlug tot dertig seconden opgevoerd.

Achterin begon het evenwel heftig te “waaien", men wilde daar ook wel naar voren en juist toen de Nijverdalse Limbur­ger Jan Boode lekreed, kwam een nieuwe demarrage op gang, die Daan Holst, Cees Zoontjens, John Brouwer, Hans Eckel­boom en Leo Duyndam alsmede Leen de Groot mede op het voorplan bracht. Dat kostte, met de komst van deze nieuwe versterking, Van Hest zijn plaats, want hij moest er bij Schoonoord (na 128 km) af. Een tekort aan macht? Fysiek of mentaal niet sterk genoeg? In ieder geval is het jammer dat de zo stevig gebouwde Tilburger, die als “gegoten" op zijn fiets zit, moest lossen; hij had vooraan zo uitermate goed zijn best gedaan.

Het tempo ging daarna steeds meer omhoog, de winst ging twee minuten en vijftig seconden bedragen. Het peloton werd volkomen aan banden gelegd, men geloofde niet meer in een omwenteling. De zaak was bekeken, de winnaar zou ongetwij­feld uit de kopgroep komen.

Temeer werd dat aannemelijker omdat een valpartij in het peloton de sterke renners Piet Kuner, Peter Heijnig, Wiebe Boonstra, Wim du Bois (alweer?) en Jan van Katwijk uit­schakelde. Zou het op een eindspurt uitdraaien ? Of zou er een helse demarrage van bij voorbeeld Leo Duyndam, Daan Holst op til zijn? Enkele jaren terug deed Roel Hendriks dat ook en hij inde toen toch ook maar de zege!

De zaak kwam wel fel op gang, de ene uithaal na de andere werd geplaatst, maar bet haalde allemaal niets uit en toen ging alles er op wijzen dat de spurt uitspraak moest brengen. Het werd de sterke Utrechter Leen de Groot die, zoals reeds beschreven, kundig inhaakte op de laatste jump van Riny Wagtmans.BRON: BEN ZOMERDIJK

Amateurs: 1. L. de Groot, Utrecht, 190 km in 4 uur 21 min. 58 see.; 2. R. Wagtmans, St. Willebrord; 3. J. Brouwer, Rotterdam; 4. C. Zoontjens, Tilburg; 5. H. Eckelboom, Heerde; 6. G. Minneboo, Heenvliet; 7. D. Holst, Amsterdam; 8. W. van Deelen, Nieuw Lekkerland; 9. L. Duyn­dam, Honselersdijk; 10. H. Hoogzaad, Venhuizen; 11. op 4.34 min. J. Krekels, Born; 12. H. Jansen, Westzaan; 13. H. Nieuwkamp, Borne; 14. W. Prinsen, Hank; 15. M. Gerrits, Oploo; 16. P. Kettenis, Den Haag; 17. G. Leferink, Haaksbergen; 18. L. Poortvliet, Herkingen; 19. H. Benjamins, Hollandscheveld; 20. P. Oosterhof, Eelde; 21. H. van Vught, Boxtel; 22. W. Bosschieter, Landsmeer; 23. J. Zoetemelk, Rijp­wetering; 24. op 5.20 min. J. Schepers, Stein; 25. H. Hesen, Geleen; 26. op 5.35 min. B. Groen, Steenwijk; 27. D. Middelveld, Hoogeveen; 28. J. Smulders, Tilburg; 29. H. Schouten, Badhoevedorp; 30. M. Bou­ma, Haarlem; 31. J. Buis, Zwanenburg; 32. op 16.40 min. H. Luchies, Geesbrug; 33. H. de Kok, Tilburg; 34. E. Kroon, Den Haag; 35. B. Hoskens, Tilburg; 36. G. v. Denen, Den Haag; 37. G. v. Hemert, Wer­kendam; 38. op 21.20 min. H. Douma, Gerkesklooster; 39. J. Vlot, Wan­neperveen op 22.50 min.; 40. H. de Haan, Oudega; 41. H. Kuiper, Nw. Amsterdam; 42. H. Hoekstra, Ureterp; 43. A. van Hest, Tilburg.

Prijs voor de strijdlustigste renner: Wim van Deelen.

 

RONDE VAN FRIESLAND (15 april).1967

Tiende Ronde van Friesland : decor van boeiende koers

Harde punch van sterke GERT BONGERS velde al zijn tegenstanders

De tiende Ronde van Friesland heeft in de 20-jarige Voorste­naar Gert Bongers een prachtige winnaar gekregen! De klas­rijke Vredestein-renner heeft in deze lustrum-ronde bewezen niet alleen op de baan - afgelopen winterseizoen veroverde hij op het Antwerpse “hout" nog het wereldrecord vijf kilo­meter staande start - heel wat mans te zijn, doch ook op de route met de allerbesten mee te kunnen. Bongers gaf blijk te kunnen “afzien", want de rugpijnen, welke hem in de laatste veertig kilometer herhaaldelijk plaagden, beletten hem toch niet in het boeiende slot het heft in handen te nemen en aldus de zege te innen. Hij riep de strijdlustige Fedor den Hertog weer tot de orde, schudde in de straten Van Leeuwarden zijn zwaarste concurrenten Daan Holst en Rene Pijnen - fantas­tisch naar voren opgerukt - van zich af en peurde er in de laatste kilometers nog een handvol seconden winst uit, die hem voor de twee laatstgenoemde coureurs deed finishen. Daar­achter veroverden Adrie Duyker uit Beverwijk, Fedor den Hertog (Ermelo) en Wim Prinsen (Hank) respectievelijk de vierde, vijfde en zesde plaats.

Na afloop was Daan Holst, die onvermoeide strijder, zwaar teleurgesteld, gaf in zijn ontgoocheling te kennen „de fiets maar van de hand te doen". Graag, hee1 graag had de Amster­damse renner, die het voornamelijk van zijn courage, van zijn tomeloze kracht, moet hebben, gewonnen, maar ... wie wil dat niet? Had bijvoorbeeld ook Fedor den Hertog, die tien kilo­meter lang een prachtige solo produceerde, niet graag met de eer gaan strijken? Vooral omdat zijn ploeg, de militaire for­matie, door een valpartij nogal zwaar gehavend uit het strijd­toneel tevoorschijn kwam. Harm Smit en Sander Douma kwa­men er bij die “smak" met wat schaafwonden en materiaalpech nog aardig af, maar favoriet Wim du Bois was er minder best aan toe. In volle vaart knalde de sympathieke Zeeuw tegen een telefoonpaal op, bleef kermend liggen en later - in een ziekenhuis van de Friese hoofdstad - bleek dat hij een zware bloeduitstorting in de heup had opgelopen. Het zal geruime tijd duren, vooraleer hij weer in de “competitie" kan verschij­nen. Dat is erger, veel erger dan verliezen, dan gewoon ge­klopt worden door de beste!

MEDE DE OORZAAK

Deze valpartij was er mede de oorzaak van dat het rennersveld - circa 165 vertrekkers - op de smalle Friese wegen al spoe­dig uit elkaar werd geslagen. Andijker Gerrie Bruin staakte, evenals Riny Wagtmans, die nog lange tijd met een slingerend achterwiel bijbleef en veel hinder aan een polsblessure over­hield, de strijd. Al rijdende had Ab Geldermans - in zijn hoe­danigheid van toekomstig ploegleider - de Sint Willebrorder nog „eerste hulp" verleend, maar het ging te moeilijk om nog door te zetten en daarop stapte krullebol Riny maar af.

Ja, in die achterhoede was weer genoeg „leed" en pech te no­teren. Leen de Groot, Dick Middelveld, Nico Been, Roel Snij­der (na 42 kilometer bij Bolsward een tube zonder lucht) en Jan Rol, die in Sneek de gehele “bloccage" van zijn apparaat stuk zag gaan. En wat stond Jan Bols, met de zege in de Ronde van Twente op zak, ook al mistroostig te zwaaien om een wiel. Zijn ploegmakker Henk Benjamins werd eveneens door ,panne" uitgeschakeld, en de gebroeders Anne en Eddy Koster hadden er waarschijnlijk heel wat voor over gehad indien zij, voor eigen publiek rijdend, mee hadden kunnen doen met het “spel" dat voorin zo onstuimig werd opgevoerd. Daar onderhielden Fedor den Hertog, Daan Holst (vaak te kwistig met de krachten), Wim Prinsen, Piet de Wit („vlamt" toch maar goed mee op de weg!) en Gaby Minneboo een straf tempo, dat de eerste schermutselingen volledig aan banden legde.

Bij Heerenveen (na 90 km) spoot Holst echter weg, direct zaten Piet de Wit en Prinsen in de “coupe" en Fedor den Hertog, die het ook al enkele keren alleen had geprobeerd, behoefde maar even op de pedalen te gaan staan om mee te gaan. Dit was een sterk kwartet tempolopers; de kans zat erin dat een beslissende voorsprong werd genomen. Bijna der­tig kilometer lang bleef het viertal, dat soms een winst van rond een minuut had, bijeen, doch toen kwam de verrassend voor de dag komende Nanne Bakker met Rene Pijnen ook op de eerste rij en een knappe solo van Gert Bongers had tot resultaat, dat bij Drachten ook hij z'n sollicitatiebrief op tafel smeet.

Het peloton, sterk verontrust door al die geslaagde sprongen, begon zich steeds meer te roeren. De Tilburger Cees Zoontjens was eigenlijk de man die er met wat later Adrie Duyker, Cees Rentmeester en Jan Serpenti, een definitief einde aan maakte. De dappere vlucht, op gang gebracht door animator Daan Holst, was daarmede tot een einde gekomen en zo boorde er bij Surhuisterveen (na 137 km) een compacte hoofdmacht van ongeveer veertig renners verder...

OPNIEUW AAN DE HAAL

De verzorging in deze laatste plaats gaf opnieuw gelegenheid tot ontvluchtingen en weer waren het Holst, Den Hertog en Prinsen die aan de haal gingen. De attente “oud-gedienden" Jurrie Dokter en Guus Leliaert wipten mee, terwijl Bongers - steeds op zijn quivive - met de rijzige Duyker (hard op weg om een “echte" te worden) eveneens bij de vijf koplopers kwam.

Jan Boode, bij de in de aanvang genoemde valpartij gebles­seerd maar desondanks moedig voortgegaan, probeerde de aansluiting waar te maken, doch wat hem niet gelukte, deed de als „een trein" rijdende Rene Pijnen echter wel! Wat zit deze knaap mooi op de fiets en wat maakte hij het gat naar de kop met een overmacht, met een bijzonder gemak, dicht. Intussen waren en Dokter en Leliaert door het hoge tempo afgehaakt en begon de serie “schiftingen" voorin ook een aanvang te nemen.

Onder het devies “alles of niets" demarreerde Den Hertog bij Akkerwoude (166 km) en in een “ommezien" had de militair een voorsprong van enkele tientallen meters. De vijf jagers achter hem bleven echter de “greep" op hem houden en nadat de dorpen Oudkerk, Oenkerk en Giekerk - bekend door de vele “knokpartijen", welke schaatsende Elfstedenrijders daar in het verleden ten beste gaven - in zeer hoog tempo (45 a 50 kilometer per uur) waren genomen, werd het duidelijk dat Den Hertog het niet zou houden. De finish aan de Leeuwarden­se Marathonstruat naderde hard en toen Gert Bongers in een machtige streek bij Den Hertog kwam, was het gebeurd. Hij kon niet meer in het wiel blijven, moest zich op nauwelijks vier kilometer voor de meet gewonnen geven en zag dat Bongers, die steeds weer rechtop kwam om de rug (tegen de pijn) te strekken, gelijk de anderen bij hem had gebracht. Daarop ontspon zich een daverende finale. Holst probeerde al het mogelijke om weg te komen, maar steeds weer zat Pijnen aan zijn wiel. Fedor den Hertog, enigszins hersteld van de vermoeienissen, blies aan de rand van de Friese hoofdstad nog een keer alle wind in het zeil. Opnieuw tevergeefs, de waakzame Bongers - de overigen hadden er geen antwoord meer op - pousseerde zijn laatste punch, verraste Holst, die aan rivaal Pijnen teveel aandacht schonk, volkomen en pres­teerde het om in de laatste kilometers naar de finish een prachtige zege op te bouwen van deze geslaagde en - door LWV De Friesche Leeuw - goed georganiseerde tiende editie van de Ronde van Friesland. Een overwinning met klank!

BRON:BEN ZOMERDIJK

Amateurs: 1. G. Bongers, Voorst, 188 km in 3 uur 32 min. 32 see.; 2. D. Holst, Amsterdam; 3. R. Pijnen, Woensdrecht; 4. A. Duyker, Bever­wijk; 5. F. den Hertog, Harderwijk; 6. W. Prinsen, Hank; 7. G. Min­neboo, Heenvliet (in 4.34.15); 8. H. Jansen, Westzaan; 10. M. Gerrits, Oploo; 11. B. Groen Steenwijk; 12. P. de Wit, Wormer; 13. P. Kisner, Amersfoort; 14. T. Blom, Haarlem; 15. R. Cornelisse, Amsterdam; 16. C. Rentmeester, Ovezande; 17. C. Baars, Haarlem 18. F. Scheuneman, Veendam; 19. M. Bertou, Den Haag; 20. W. Boonstra, Opende Gr.; 21. P. Kettenis, Den Haag; 22. J. Brouwer, Rotterdam; 23. M. J. Bouma, Spaarnerwoude; 24. L. Duyndam, Honselerdijk; 25. J. Boode, Schinnen; 26. F. Ouwerkerk, Rotterdam; 27. J. Dokter, Enschede; 28. P. van Stralen, Heerhugowaard; 29. G. van de Winden, Beverwijk; 30. H. Schoofs, Bladel; 31. F. Hoogerheide, Dubbeldam; 32. G. Le­liaert, Helvoirt; 33. P. Hoekstra, Dokkum; 34. H. Brand, Roderwolde; 35. H. Klein, Barnflair; 36. C. Burik, Goudswaard; 37. Joh. Pluimers, Enter; 38. K. Duim, Alkmaar; 39. J. Bosselaar, Rotterdam; 40. C. Ter­louw, Den Haag; 41. P. van Donk, Rosmalen; 42. R. Schievink, Heeren­veen; 43. A. Splinter, Amsterdam; 44. F. Buurmeijer, Veendam; 45. J. Wilkens, Gieten; 46. P. Leunis, Amsterdam; 47. E. Brander, Groningen; 48. G. Mooi, Limmen; 49. N. Douma, Gerkesklooster; 50. J. van de Beek, Amsterdam.

Ploegenprijs: 1. Vredestein 21 pat., 2. Smiths-Acifit 42 pnt.

 

RONDE VAN GELDERLAND (22 april).1967

Snelle koers vervlakte strijdgevoel in

                     I1e RONDE VAN GELDERLAND

                                       Rappe MAT GERRITS 't snelst aan de meet

Er is dit jaar in onze nationale amateurwereld iets aan de hand - niets ernstigs gelukkig -, dat zich ook in het verleden al enkele malen heeft laten zien. We bedoelen dat er een soort „leegte"; een gemis aan werkelijke toppers is ontstaan en dat de massa momenteel min of meer aan elkaar gewaagd is. Na de abdicatie van Dolman, Van der Holst, Steevens, Beugels c.s. heeft de amateurcategorie geen pur sang kleppers meer, renners die een beslissing voorshands weten te forceren, de zaak tot op de „laatste draad" uiteenrafelen, met macht een boeiend stuk wielergeschiedenis weten te schrijven. Gelukkig blijft dat niet zo, ongetwijfeld zullen er binnen afzienbare tijd weer enkele kopstukken verschijnen, maar waarschijnlijk zal dat pas na Olympia's Tour door Nederland of zelfs pas volgend voorjaar zijn.

We leven dus min of meer in een soort “niemandsland", er is bijna geen uitgesproken favoriet aan te wijzen ... Ten bewijze hiervan neemt men maar eens alle uitslagen van de zogenaam­de van-stad-tot-stad-wedstrijden en de klassieke wegkoersen, welke tot nu toe zijn verreden, voor ogen en men zal ogen­blikkelijk tot de conclusie komen, dat de winnaars steeds naar een andere naam luisteren en dat, op enkele uitzonderingen na, ook vele prijswinnaars onder de eerste tien niet steeds dezelf­den zijn.

Bovenstaand werden wij na afloop opnieuw gewaar in de als vanouds zeer goed georganiseerde Ronde van Gelderland, het wielerlevensstuk van Apeldoorner Jan van de Blanke­voort, dat nu al zijn elfde uitvoering beleefde.

Na een heftig strijdgewoel in de eerste uren, vervlakte deze koers over 162 kilometer, gleed voort in een hoog tempo en kwam pas op het erbarmelijk stuk grintweg van Hoog-Soe­ren tot een glinsterend slot. Daar smeet eerst Hennie Schou­ten de lont in het kruitvat, nam Fedor den Hertog de fakkel over maar kreeg in de laatste bocht naar de finish de grote „jachthonden" over zich heen en toen trok de op 6 februari 1944 te Oploo geboren boerenzoon Martinus (in de omgang „Matje" of „Mat" genaamd) Gerrits alle registers open en zegevierde op knappe wijze ...

„VERSPLINTERD"

Het hoge tempo vanaf de start maakte gelijk al vele slacht­offers, het aantal lossers is op geen stukken na te vermelden, wel dat er een verwoede strijd werd geleverd, welke er in re­sulteerde dat het peloton in drie grote groepen sloeg en dat het daarna nog verder versplinterde, weer samenvloeide en opnieuw uit elkaar word geslagen.

Voornamelijk kwam dat allemaal door het vele werk dat Hen­nie Schouten, Henk Nieuwkamp, Daan Holst (zal er niet bij zijn!), Rudi Liebrechts, Harrie Jansen, Piet de Wit, Leen de Groot, Ben Stolle, Cees Rentmeester (meer met het „koppie" koersen, jong), Rink Cornelisse, Sander Douma, Piet Kettenis en Cees Zoontjens opbrachten. Zij boorden met grote snelheid door, verloren De Groot door lekrijden en of dit verlies nu doorslaggevend was, weten we niet, maar een feit was het dat de volgersgroep, die door een harde smak van Leo Duyndam, Johnny Brouwer, Boy Kanselaar (wie voor een dubbeltje ge­boren... enz.; wat een pech heeft deze jongen altijd!), de jongeren Lijn Loevesijn, Jaak Beun en Jan Buis alsmede Theo Mansvelders beduidend aan kracht had ingeboet, steeds dich­terbij kwam. In deze jachtformatie waren het vooral Roel Snijder, Marcel Pennings en in een latere fase ook Klaas Balk, Adrie Wouters, Leo van Schalen, Wim Neeskens, Ad van Overveld, Henk Benjamins, Johnny Meijer, Ton van der Vlak, die er de zweep steeds harder overheen lieten knallen. Jammer genoeg moesten Jan van Katwijk en Jan Dickhof deze “pa­trouille" laten gaan omdat zij lek reden en een spijtige val­partij deed Peter Heijnig (naar een ziekenhuis in Ede), Harrie Tijhuis (hersenschudding) en Jaak Pfennings (sleutelbeen­breuk) definitief uitschakelen. Ja, het leven van een coureur gaat bepaald niet over rozen, men moet bikkelhard zijn om te kunnen en wat belangrijker is: te willen slagen! En had ook de Aalsmeerder Melle Jongkind er niet graag bij gebleven? Nu kon hij op de Berg en Dalweg naar Hoenderloo afstappen om­dat een onwillige ketting al zijn illusies wreed verstoorde.

TOT EEN GROOT “PAK"

Vooraan was het al een keer “gebroken" geweest, maar met vereende krachten hadden Adrie van der Tol, Henri van Rooy, Cees Brugel, Peter Kisner, Gerard Thijssen, Riny Huybrechts, Harrie Schoofs, Rik en Chris Pepels, Ben Stolle, Rene Pijnen, Gaby Minneboo, Cor Baars, Jan Hesse en Adrie van Hest de „bijt" weer dichtgemaakt. Zo groeide het vlak voor Harskamp, na 82 kilometer, uit tot een compacte hoofdmacht van circa zestig renners, die enigszins “warmte en bescherming" bij el­kaar zochten om de koude regen - soms zelfs natte vlokjes sneeuw - de baas te blijven. De speed bleef evenwel hoog, men wilde vlug op huis aan, deed zo nu en dan wat aan jachten op bij voorbeeld Gaby Minneboo en Jan Boode, die het samen eens probeerden, op Henk Benjamins en Leen Poortvliet, op de overmoedige Adrie Wouters die eerst met Benjamins en later met de sterke Kroonen aan de haal ging, maar uiteindelijk een paar kilometer alleen kwam te “zetten".

Neen, het was allemaal tot mislukken gedoemd, er kwam alle­maal niets van in en daarmede vervlakte de koers volkomen. Achteraan was tenminste nog wat te beleven, de wijze waarop de sterke Limburger Chris Pepels (moet zijn zadel een paar centimeter achteruit zetten) na zijn platrijden terugkwam, was werkelijk hartverwarmend. Wat heeft hij vele kilometers moe­ten knokken, maar hij slaagde. Voor de Kwakelaar Koos van der Knaap was dat er niet meer bij en ook Adrie van Hest, die van ver uit de achterhoede zo prachtig terugkwam maar net dat “kleine beetje meer", dat soms toch zo onoverbrugbaar groot is, miste (en hopelijk niet helemaal mist) zag hoe de rest steeds verder wegreed. Hij was zelfs zo „op" dat hij het flitsende wiel van ploegmakker Pijnen - kreeg ook een tube zonder lucht - niet eens kon houden en steeds verder weg­gleed naar het onbekende achterland.

Ja, de wielersport wordt niet alleen maar bedreven door louter hardrijders, men moet het karakter, het niet te vermurwen moraal bezitten om, zoals de Belgen zeggen, “gensters" te slaan.

Het grote “pak" had ondertussen weer eens een geslaagde greep naar het trio-Daan Holst (waarom toch zo onbesuist en niet eens volgens berekening?), Hans Eckelboom en Gaby Minneboo gedaan en deed wat later hetzelfde met Harrie Jan­sen, Cees Rentmeester, Hans Hesen en Piet Kettenis.

De eindfase kwam in zicht en toen voorbij Assel het vijf kilo­meter lange grintpad aanbrak, gaf Hennie Schouten alles. Hij pakte honderd meter, maar toen sprong Fedor den Hertog, knalde langs Schouten heen en geleek inderdaad op de zege af te gaan. Edoch, een samenbundeling van krachten, onder andere van Cees Rentmeester, Daan Holst, Henk Benjamins en vele anderen, maakte een einde aan Fedor's „coupe de pedale" op nog geen vierhonderd meter voor de finish. Toen dacht de snelle Henk Nieuwkamp zijn slag te slaan, maar in een daverende eindrush kwam Gerrits er met een heel stel overheen...

Voor Mat Gerrits dus zijn eerste klassiekerzege, nadat hij in 1959 voor het eerst ging koersen. Hij was toen adspirant, bleef het een jaar en reed vervolgens twee jaar in de nieuwe­lingenklasse. Militaire dienst deed hem twee jaar sterk ver­minderde activiteit bezorgen, maar vorig jaar won hij als amateur toch vijf koersen en zijn totaal aan zegepralen be­draagt circa vijftig overwinningen.

Van nature een rappe jongen, die in de koers “uitgekookt" rijdt, net dat doet wat nodig is, een scherp intellect bezit en in de allerlaatste meters bijzonder snel spurt.BRON:JAN BALDER

Amateurs: 1. M. Gerrits, Oploo, 162 km in 3 uur 41 min. 46 see.; 2. T. Blom, Haarlem; 3. S. Douma, Grouw; 4. K. Balk, Badhoevedorp; 5. B. Solaro, Den Bosch; 6. M. Pennings, Nieuw-Vennep; 7. P. Kisner, Heikant; 8. P. de Wit, Wormer; 9. H. Benjamins, Hollandscheveld; 10. J. Hesse, Arnhem; 11. C. Kipping, Den Haag; 12. C. Rentmeester, Ovezande; 13. R. Pijnen, Woensdrecht; 14. H. Nieuwkamp, Borne; 15. D. Hoist, Amsterdam; 16. H. Schouten, Amsterdam; 17. J. Boode, Schinnen; 18. R. Cornelisse, Amsterdam; 19. H. Jansen, Amsterdam; 20. P. Kettenis, Den Haag; 21. ex sequo C. Zoontjens, Tilburg; J. Bols, Hoogeveen; G. Minneboo, Heenvliet; W. Bravenboer, Rotterdam; C. Brugel, Zevenbergen; H. Schoofs, Bladel; L. van Schalen, Lierop; W. Neeskens, Oosterwolde; H. Eckelboom, Heerde; J. Spetgens, Someren; 31. op 40 sec. F. den Hertog, Harderwijk; 32. op 45 sec. H. Vogelaar, Rotterdam; 33. L. Poortvliet, Herkingen; 34. P. Legierse, Den Bom­mei; 35. R. Snijder, Haarlem; 36. C. Baars, Haarlem; 37. op 52 sec. C. Pepels, Stein; 38. R. Huybrechts, Etten; 39. T. van der Valk, Voor­schoten; 40. G. Thijssen, Groesbeek; 41. G. Bongers, Voorst; 42. A. van Overveld, Zegge; 43. C. van Dorst, Roosendaal; 44. P. Baren­drecht, Alblasserdam; 45. B. Stolle, Rotterdam; 46. H. van Leeuwen, Haarlem; 47. op 1.15 min. A. van der Tol, Westbroek; 48. J. Meijer, Utrecht; 49. op 1.20 min. G. Webb, Engeland; 50. op 1.35 min. B. Kroonen, Dordrecht; 51. C. Leunis, Amsterdam; 52. S. van den Burgh, Berkel; 53. op 1.45 min. H. Hesen, Geleen; 54. H. van Rooy, Zeelst; 55. op 2.10 min. H. Hoppe, Rotterdam; 56. H. Brander, Roderwolde; 57. J. van Kooten, Montfoort; 58. op 4.10 min. L. Embregts, Stam­persgat; 59. H. van der Spreng, Arnhem.

Ploegenklassement: 1. Vredestein 18 pnt., 2. Caballero-Wielersport 32 pnt., 3. Kalmi 39 pnt.

 

RONDE VAN LIMBURG (10 juni).1967

Spurtzege HENK NIEUWKAMP in prima georganiseerde

RONDE VAN LIMBURG

Uitval van Ger Harings en Chris Pepels (2 min. winst) strandde mede door pech

In de buurt van Bunde streek de al lang naarstig jagende Ronde van Limburg-hoofdmacht op Ger Harings en Chris Pepels neer, de twee knapen die deze 19e editie gestalte gaven, twee dapperen - heel actief en pittig - die de buit schijnbaar voor het grijpen hadden, in de kijker liepen, evenwel geen „haver" voor het geleverde werk kregen. Ger Harings en Chris Pepels ontsnapten op het gevechtsterrein bij uitstek, liepen weg op de kronkelende stijgingen rond Heijenrath-Slenaken (na 110 km), om in Amby (128 km) met een volle minuut voorsprong op 35 achtervolgers te passeren. De nog in koers zijnde rest kon hier als volkomen kansloos worden beschouwd. Toen Harings en de telkens het tempo opdrijvende Pepels in Geulle (140 km) twee minuten voor de grote troep doorkwa­men, scheen de koek gebakken, geleek een tweevoudig Lim­burgs succes nabij, een resultaat dat alle volgers deze anima­tors van harte gunden. De “aftakeling" - niet voorzien - begon voor Borgharen (150 km) middels een lekke tube van Chris Pepels. De materiaalwagen was direct ter plaatse, het „steken" van een nieuw voorwiel was fluks voor elkaar en intussen wachtte Ger Harings - sportief en ook gelet op het wedstrijdelement een juist gebaar - op zijn onfortuinlijke ge­zel. In zijn eentje had Harings de zaak beslist niet kunnen redden, gezamenlijk kon hiertoe een energieke poging worden aangewend. Die bandbreuk vergde zowat 30 seconden, eer Pepels de cadans te pakken had, waren naar schatting 15 se­conden teloor gegaan, zodat deze affaire zeer zeker een stem­pel op deze vlucht drukte. De meute rook de prooi, greep de twee hoofdfiguren in de kraag en de Snijdersberg (Geulle: 8 km voor de finish) zag een compacte groep voorbijtrekken. Drieduizend meter voor de streep een massale valpartij (20 coureurs), intussen demarrages bij de vleet, resulterend in een spurtzege van Henk Nieuwkamp over Piet Tesselaar.

Alvorens het verloop weer te geven, alvorens een blik op Henk Nieuwkamp, Piet Tesselaar en de buren te werpen, eerst een welgemeende schouderklop aan het adres van de organisatie, een stevige pluim voor de begeleidende Rijks­politie, met een door zijn rustig beleid - schier onopvallend - sympathieke chef, met (vakmanschap) op mogeijk moei­lijkheden bevattende punten steevast Lou Muyris aantref­fend. Deze (kleine) groep van de Rijkspolitie maakte het volgen van deze^, Rondo van Limburg tot een genot, een totaalbeeld waarin ook wedstrijdleider Jan Slip (bepaald kundig) een beduidend aandeel had.

Deze bekwame begeleiders kwamen nimmer voor een puzzel te staan, zij regelden alles - ook de door de pers gewenste posities - piekfijn in een oogwenk en wanneer we hieraan nog toevoegen, dat de jury de aankomst met zwier vast­stelde - geen vertraging -, dan is het duidelijk dat de or­ganisatie tot in de puntjes klopte.

Lang meenden we, dat ook de Ronde van Limburg een soort afvalrace ging worden, met achterblijvers door pech, met soortgelijke tikken op de “colletjes".

Jammer, dat Hans Eckelboom al in Berg aan de Maas (13 km) met een lek bandje langs de weg stond, jammer dat de Ronde van Limburg kennelijk voor Leo Duyndam een “zwarte vlek" betekent. Verleden jaar kwam Duyndam al na 8 km zo onge­lukkig ten val, dat hij naar het Sittardse ziekenhuis moest worden vervoerd, nu leed hij bandbreuk na het verlaten van Valkenburg (73 km) - kreeg een wiel van een ploegmakker - om in Eys (92 km) een trottoir te raken, waardoor dit nieuwe voorwiel werd dubbelgevouwen en hij moest staken.

De Nederweertenaar Strijbosch had bereids in Obbicht (9 km) tegenslag, “verachterde" snel, kwam bij en word wederom aan zijn lot overgelaten.

Brugel, Van Leeuwen en Kuys openden in Roosteren de scher­mutselingen, dit trio had in Echt (22 km) 30 seconden, nadat even voordien (Roosteren) Jo Spetgens van Ovis een bandje aan flarden reed. Fred Radix poogde in het spoor van de drie leiders te komen en intussen kregen Smulders (lek), Heijnen (afgehaakt), Buckx (lek) na 50 km een tik, pech hadden voorts Van Kessel en Ramaekers (Spaubeek), krampen kreeg Bucholtz.

VALPARTIJ IN STEIN

De Cauberg - voor het eerst sinds lange tijd weer in het par­cours opgenomen - kon de „top" geen kriebel in de benen be­zorgen, hier en in Vilt moesten wel Van Leuken, Van Seggelen, de Duitser Dammerau, Van Venrooy, de Brit Green, Boschie­ter, Althuizen, Opsteen (defecte derailleur), de Engelsman Desh, Van Weert, Kuiper, Simons, de Engelsman Cracknell, Wikens, Hoek, Van de Biggelaar, Kleijn, Van Dam, Kooyman (werd door de laatste jury-wagen na Vilt gewond in een grep­pel aangetroffen, diende naar het ziekenhuis van Geleen te worden overgebracht), etc. te worden afgeschreven, althans voor een verblijf vooraan.

In de afdalingen konden vele achterblijvers de schade ietwat herstellen, het verdwijnen van Leo Duyndam - voor het ver­loop - was een klap, in Wittem (89 km) brachten John Sche­pers, Peter Heijnig, Leo Franssen en Piet Kettenis de wagen op gang, zij kregen een halve minuut voorsprong, om in Vijlen (96 km) te worden bijgebeend. In Epen (106 km) - vooraan - een gesloten veld, een peloton dat in Slenaken en Noorbeek - de tocht door Klein Zwitserland - geduchte aderlatingen onderging. Het lijstje van “gevelden" werd groter en hier de­marreerden Ger Harings en Chris Pepels. Zij worden tot de orde geroepen, zij “knalden" direct opnieuw de ruimte in, dit­maal met succes. Twee jongeren, twee coureurs die “gensters" wilden slaan. Ger Harings (verleden jaar nieuweling) dacht niet meer aan de tegenslagen begin dit seizoen (een hersen­schudding in Urmond plus een tweede verblijf in een hospitaal), Chris Pepels wilde o zo graag aan zijn reeks fraaie resultaten een algemeen erkend wapenfeit toevoegen. Het tempo werd de hoogte in gestuwd, de samenwerking was degelijk, Pepels deed iets meer kopwerk, en net toen de volgers - veel waardering voor deze eminente ren - tot de conclusie wagen gekomen, dat die twee minuten voorsprong wel eens beslissend konden zijn, reed Pepels „plat". Veel tijd verspeelde hij niet, echter ging een halve minuut teloor en het duurde toch zeker 45 se­conden alvorens Pepels en Harings weer naarstig de handen in elkaar konden slaan. In Borgharen was het verschil nog maar 40 “streepjes", even later de in de aanhef geschetste hergroe­pering en vlak voor Stein die massale val, toen een renner een gaatje meende te ontdekken, met het gevolg dat wel 20 jonge­lui met het wegdek kennis maakten. Behoudens Rene Pijnen (ziekenhuis Geleen voor onderzoek) kropen allen op hun kar­retjes, zij zagen in de verte hun aanvankelijke makkers weg­ijlen, een verlies dat niet meer goed gemaakt kon worden. Een rush van Henk Nieuwkamp (in 1965 26 overwinningen, in 1966 23 eerste prijzen, ook dit seizoen stevig in de running, vooral in Duitsland) en van Piet Tesselaar (uitblinker in Berlijn­-Warschau-Praag) besliste de 19e Ronde van Limburg, zes se­conden schoot Piet de Wit tekort, op achttien seconden finish­ten Minneboo, Schoofs, Schepers, Du Bois en Rogers, nadat Henk Nieuwkamp de spurt duidelijk in zijn voordeel had be­eindigd.BRON: GERARD SILLEN

Amateurs: 1. H. Nieuwkamp, Borne, de 175 km in 4.08.47; 2. P. Tesselaar, Kalverdijk, z.t.; 3. P. de Wit, Wormer, op 6 sec.; 4. G. Minneboo, Heenvliet, op 18 sec.; 5. H. Schoofs, Bladel; 6. J. Schepers, Stein; 7. W. du Bois, Zuidzande; 8. P. Rogers, Meerssen; 9. Th. Gruy­ters, Stiphout, op 56 sec.; 10. P. Kettenis, Den Haag; 11. A. Bennewitz, Frankfurt; 12. M. Evers, Linne; 13. C. Kuys, Hilvarenbeek; 14. G. Harings, Scheulder; 15. B. Solaro, Den Bosch; 16. D. Hoist, Amster­dam; 17. M. Bouma, Haarlem; 18. H. Tesselaar, Kalverdijk; 19. P. Oosterhof, Eelde; 20. Th. van de Kort, Hoensbroek; 21. H. Jansen, Westzaan; 22. P. Hebnig, Rotterdam; 23. Fr. van Lachterop, Amster­dam; 24. G. Leliaert, Helvoirt; 25. F. Hoogerheide, Ossendrecht; 26. C. Pepels, Stein; 27. J. Frissen, Tilburg; 28. J. Kersemakers, Ulestra­ten; 29. J. Zoetemelk, Rijpwetering, op 1.24 min.; 30. F. Radix, Hoens­broek.

Bergklassement: Cauberg: 1. Solaro. Piemerd: 1. Harings. Noorbeek: 1. Harings. Dennet: 1. Harings. Geulle: 1. Schoofs. Eindstand: 1. G. Harings 11 pnt., 2. C. Pepels 6 pnt., 3. H. Schoofs 5 pnt., 4. Solaro 3 pnt.

Ploegenklassement: 1. Vredestein 12 pnt., 2. OVIS 29 pnt., 3. Amstel 40 pnt.

 

RONDE VAN MIDDEN-ZEELAND.67.01E RIT (16 Juni).1967

Leen de Groot dominerende figuur

                   in alle ritten van de Ronde van Midden-Zeeland

Het is een complete verrassing geworden, dat de jonge Utrechter Leen de Groot, die het er in de pas verreden Ronde van Oostenrijk toch niet zo denderend afgebracht had, in alle ritten van de Tweedaagse Ronde van Midden-­Zeeland een dominerende rol zou vervullen. Want hij werd niet alleen eindoverwinnaar, maar won ook alle etappes. En men mag gerust zeggen, dat hij tevens de grote man in de tijdrit voor ploegen was, die door Caballero gewonnen werd. Tengevolge van enkele onregelmatigheden in het verloop van die tijdrit kon het resultaat niet in aanmerking komen, noch voor het ploegenklassement noch voor de individuele klassering, waardoor de tijdwinst van de Groot nog beduidender had kunnen zijn. De Utrechter kwam dus tot een knappe prestatie, die vrijwel niemand verwacht kan hebben, maar die toch duidelijk aantoont, dat hij op het vlakke bijzonder veel in de mars heeft. Bovendien heeft hij weer eens aangetoond, dat er een levensgroot verschil bestaat tussen de optimale conditie, die het gevolg is van de deelname aan onze criteria en klassiekers en die waarmee men terugkomt als men een achtdaagse etappewedstrijd onder de wielen heeft laten verglijden. Er blijkt uit dat er toch nog een toestand van „forme" mogelijk is, die een andere gesteldheid weergeeft dan wanneer men spreekt over een prima „conditie".

Leen de Groot heeft in Zeeland wonderlijk goed gereden, geen Du Bois en geen gebroeders Tesselaar alsmede vele anderen kwamen daar aan te pas..Ook geen Wagtmans, maar die werd naar zijn zeggen gehandicapt door een defect aan zijn versnellingsapparaat. Eigenaardig dat een De Groot wel tegen de windmuur aan de zee kan optornen en dat Wagtmans op de bergen geen kind aan hem heeft. Het is trouwens deze specialiteit, waardoor Wagtmans zich waar kan maken. Want we geloven wel, dat Riny minder sprint heeft dan Woutje indertijd. Bij De Groot is het juist zijn snelheid en macht geweest, die hem in de Ronde van Midden-Zeeland boven de anderen liet uitsteken. Het ene voorbeeld daarvan gaf hij 's avonds in de eindsprint van het criterium door Walcheren toen hij in de laatste meters zijn voorwiel voor dat van Piet Tesselaar kwam “dragen" en het andere op de tweede dag, toen hij na de barre tocht over de dijk van het Veersegat - op veertig kilometer van de finish - de Zeeuw Du Bois achterna sprong, die zeer gebrand op een overwinning bleek te zijn. En gelukkig maar voor de Zeeuw, dat hij juist gezelschap van De Groot kreeg. Wim du Bois kwam er namelijk al vrij gauw „door te zitten". De Utrechter deed bijna een uur lang het paar­denwerk aan de kop. Du Bois prees zich toen gelukkig dat hij telkens opnieuw het achterwiel van De Groot kon snappen. De Zeeuw was na het uitvallen van Rentmeester de enige man, waarop de duizenden eilandbewoners nog hun hoop konden stellen. Hij heeft deze keer geen kans voorbij laten gaan om op te vallen, maar de conditie om te winnen bezit hij nog steeds niet. Daarvoor was hij aan de eindstreep in Goes, na twee dagen rijden, te leeg. Hij had in de laatste kilometers voor Goes zelfs niet in de gaten dat De Groot met een “stotend" voorwiel reed.

BESTSELLER

De krachtsinspanningen van Du Bois, vooral op de laatste dag, toen hij met De Groot op weg naar de eindstreep reed, hebben de Ronde van Zeeland wel tot een regionale “best­seller" gemaakt. Dat had deze grote organisatie trouwens ook nodig. We hebben het tijdens enkele ontvangsten in Goes al laten horen, dat naar onze mening de organisatoren net iets te veel hooi op de vork hadden genomen om vol­komen rustig te zijn. Het uitgangspunt van de eerste organisator, de heer Verhulst, is indertijd een eendaagse geweest. Later werd het een tweedaagse. Dit jaar hadden de organisatoren er nog een schepje bovenop gedaan om het nog beter te doen. Maar wielerwedstrijden organiseren vraagt toch al zo'n grote, bijna ondraaglijke inzet. Pet af voor de manuren, die men heeft geofferd, pet af voor de organisaties, maar dit is echt te veel. Zoveel dat de liefde voor het werk in het gedrang moet komen, dat men ten­slotte dermate belast geraakt, dat de zekeringen doorslaan. Op de tijdrit na, liep echter alles voortreffelijk.

Het criterium door Middelburg en Walcheren had dank zij de voortreffelijke medewerking van burgemeester en po­litie een uitstekend verloop. Het nachtcriterium in Middel­burg voor nieuwelingen eveneens, al moet de koude noord­westen wind wel afbreuk aan de belangstelling hebben gedaan. 's Zaterdags vond de “grote dag" in Goes plaats, die 's morgens om tien uur al begon met de tijdrit voor ploegen. 's Middags om half drie werd gestart voor de be­slissende etappe door de Bevelanden en door Walcheren. En intussen reden de nieuwelingen ook nog een Deltarit. Veel werk ^,dus, in een korte spanne tijds. We kunnen be­grijpen, dat men zich dan ongerust gaat maken over het verloop als onverwachts ook de wegen nog met wagens van Duitse toeristen zijn bezet. Er werd echter geen wanklank gehoord. 's Morgens een ontvangst op het Goesse stadhuis door B. en W., waarbij alle functionarissen plus de voor­zitter Dr. van Dijk, zijn echgenote en nog vele genodigden aanwezig waren. 's Middags verenigden zich KNWU-offi­cials en pers aan de gebruikelijke smakelijke dis, die de directeur van de P.Z.C., de heer Van der Velden, had laten aanrichten. Het mag wel eens gezegd worden, dat de wielersport zich zeer verplicht weet, door de jaarlijkse gestes van de Provinciale Zeeuwse Courant, bestaande uit een goed geredigeerde rondekrant en door het “rendez­vous", dat zijn betekenis in het totaal der organisatie nog geen jaar heeft gemist.

DU BOIS BEDWONGEN

Na deze uitwijdingen terug naar de wedstrijd, die vrijdag­avond in Middelburg met een criterium over vier ronden van 28 km door Walcheren begon. Van de 97 deelnemers die hoopvol aan de start kwamen, waren er bij het invallen van de duisternis nog 78 over. En onder hen velen, die hun kansen al verspeeld hadden. Er kwamen er zelfs op een kwartier terecht. De oorzaak daarvan was de wind en de acties van een felle jachtgroep, waarin zich De Groot, De Wit, Jansen, Legierse, Pijnen, Van Katwijk en Webb be­vonden. Terwijl Wagtmans, Du Bois, Van Groezen, De Wit, Piet Tesselaar, Leliaert slag leverden om bij te komen, ver­dwenen Rentmeester, Hoogerheide, Hoppe, Van Hest, Bos­schieter, Bravenboer en nog andere goede jongens, die in de “bagagewagen" terecht waren gekomen, geruisloos van het toneel. Natuurlijk kwam vooraan de aansluiting tot stand, waarna in de laatste ronde Du Bois een „tour de force" uithaalde. De kopgroep smoorde het Zeeuwse enthou­siasme lang voor de eindspurt werd ingezet. Er presen­teerde zich eerst een kopgroepje van drie man, waarvan De Groot met een machtige “gooi" Piet Tesselaar op de streep klopte. Daarna kwam Du Bois, die de spurt van het peloton won. De achterstand op de drie leiders bedroeg 14 seconden, zodat de Zeeuw 's anderendaags een vlucht zou moeten ondernemen om te kunnen winnen.

„MEESTER" DE GROOT

De laatste etappe werd pas interessant na de ravitaillering in Middelburg (116 km). Wat er aan voorafging was slechts krachtsverspilling, vooral Van Dongen die al direct met een solo was begonnen, later gezelschap kreeg, eerst van Van Dorth en Riem, dan van De Wit en Van den Donk, tenslotte nog van Kuys en Ouwerkerk. Er kwam echter voor Middelburg een hergroepering tot stand. En na de ra­vitaillering kreeg het veld de bolle zeewind op kop. Langs de zeedijk aan het Veerse Meer konden de flarden van het verscheurde veld niet meer aan elkaar worden gelapt. Nabij Kortgene na 150 km bestond het trotse veld nog uit twee koplopers: De Groot, die de te verwachten vlucht van Du Bois met groot vertoon van macht had geattaqueerd, op 500 meter een vertwijfeld vechtende Webb en op duizend meter een pelotonnetje van vijftien man, gevolgd door enkele zwervers. Eenmaal los, sleurde een driftig rijdende De Groot de uitgeput rakende Du Bois mee naar de finish. De Wit en Van den Burgh kwamen nog bij Webb, doch het tempo van De Groot lag zo hoog, dat zij nog meer terrein verloren en zich moesten laten opslokken door het ver­slagen veld. In de eindfase van de strijd brokkelde het veld af. Leen de Groot, op een aflopende voortube rijdend, had geen moeite om Du Bois los te gooien. Hij won dus ook de laatste etappe en het totaalklassement, terwijl Du Bois tweede werd.

Amateurs Eerste etappe: 1. De Groot 2 uur 42.44; 2. Tesselaar; 3. Leliaert; 4. Du Bois 2.42.58; 5. Legierse; 6. Koeken; 7. Pifnen; 8. Van Katwijk; 9. Deelen; 10. Wagt­mans; 11. Jansen; 12. De Wit; 13. Van Groezen; 14. Horton; 15. Beun; 16 Webb; 17. Blom; 18. Smith; 19. Snijder; 20. Jongkind; 21. Van den Donk, alien z.t. als Du Bois; 22. Leunis 2 uur 43.08.

Amateurs Tweede etappe: 1. De Groot, 190 km in 4.51.07; 2. Du Bois 4.51.16; 3. Koeken 4.53.28; 4. Van Katwijk z.t.; 5. Kisner 4.53.54; 6. Gerrits 4.53.59; 7. Wagtmans z.t.; 8. Pijnen z.t.; 9. De Wit z.t.; 10 Blom z.t.

Einduitslag: 1. L. de Groot 7.33.51; 2. W. du Bois 7.34.14; 3. C. Koeken 7.36.26; 4. J. van Katwijk 7.36.26; 5. P. Tesselaar 7.36.43; 6. R. Pijnen 7.36.57; 7. R. Wagtmans 7.36.57; 8. P. Legierse 7.36.57; 9. P. de Wit 7.36.57; 10. D. Horton (Eng.) 7.36.57; 11. W. Deeleh 7.36.57; 12. T. Blom 7.36.57; 13. M. van Groezen 7.36.57; 14. C. Minneboo 7.37.07; 15. J. van den Burgh 7.37.07; 16. G. Webb (Eng.) 7.38.48; 17. P. Kisner 7.42.46; 18. M. Gerrits 7.42.46; 19. H. Tesselaar 7.43.4; 20. B. Broeren 7.43.55; 21. C. Frilters 7.47.59; 22. G. Leliaert 7.48.1; 23. P. van den Donk 7.48.10; 24. C. Kuys 7.48.12; 25. P. Oomen 7.49.9; 26. G. Leferink 7.53.55.

Eindploegenklassement: 1. Caballero 22.47.45; 2. Vredestein 22.50.6; 3. Crescent 22.51.1.

 

RONDE VAN NOORD-HOLLAND (1 april).1967

22^e Ronde van NOORD-HOLLAND  begeersterde ditmaal niet

             Vlammende eindspurt in het voordeel van sterke Wim du Bois

Twee jaar geleden lieten wij ons in de volgauto op weg naar de start van de Ronde van Noord-Holland 1965 intuitief ontvallen, dat het weleens Eef Dolman kon zijn, die met de zege zou gaan strijken en vorige maal (in 1966) voegden wij de man van het voorseizoen, de Limburger Eddy Beugels, toe dat een derde overwinning in een week zeker binnen zijn bereik lag ... Beide voorspellingen kwamen uit en en, vorige week zaterdag, zei­den wij - wederom in de “Wielersport"-volgauto - dat de 22e Ronde van Noord-Holland wellicht een prooi ging worden van de „op punt" staande, sterke Zeeuw Wim du Bois.

Opnieuw bleek onze zienswijze juist en al willen wij beslist niet de alwetende wielerprofeet uithangen, toch deed het ons bijzonder veel genoegen toen omstreeks half zes de tegenwoor­dig in Oirschot gestationeerde militair met een vlammende eindspurt de volle winst naar zich toetrok.

De gehele dag had hij vooraan meegestreden, steeds kon men rugnummer 102 aan de spits ontwaren, bereid om met iedere demarrage race te gaan, scherp om op alle goede vluchtpo­gingen te reageren, maar intelligent genoeg om op de juiste plaats zijn slag te slaan en ... dat was in de allerlaatste kilo­meters.

Niet, dat de rondrit door het Noordhollandse land ons en an­deren en zo bijzonder begoesterde; neen, dat beslist niet, want het koersverloop kende op enkele goede bedoelingen van onder andere Gerrie Bruin, Matje Gerrits, Peter Heijnig, Jan Boode, Peter Legierse, Theo Mansvelders, Siepke van Dongen, Leo Duyndarn, Leen de Groot en Harrie Jansen (die in Purmerend zo jammerlijk lek reed) eigenlijk maar weinig opwindends. Beter kan men stellen, dat het een vlakke wegkoers werd, waarin de coureurs weliswaar een hoog tempo ontwikkelden, waarin helaas nogal wat valpartijen voorkwamen en ... waar­aan - wat betreft de informatie en de communicatie onder­ling, het volgen van bepaalde wagons - nogal wat scherpe puntjes kleefden.

En dat is jammer, want de organiserende vereniging, de Zaan­landsche Wieler Club DTS, heeft het beslist anders voorgehad met haar „parade-paardje". Men zal het touwtje dan ook strakker moeten aantrekken om in de toekomst verzekerd te blijven dat deze oudste klassieker van Nederland op de weg kan blijven. Vooral geldt dat voor vele wieler-„vrienden" die, ondanks hun onvervalste liefde voor de sport, het zo nodig achtten om met hun auto's over de rijwielpaden te gaan “ra­cen", als ware “gekken" de officiele karavaan trachtten te ontwrichten etcetera.

Ook het werk van de persmensen word mede daardoor ernstig belemmerd en wij hebben dan ook alleen maar de belangrijkste fasen kunnen vaststellen. Aldus:

Van Westzaan tot Beverwijk (19,5 km)

Bij een wat koude temperatuur, wat zon en een stevig briesje, dat zich desondanks toch leende voor koersen, vertrokken om­streeks half twee de ruim tweehonderd amateurs voor een rit, die achteraf maar 152 kilometer lang bleek te zijn. Vele los­sers, onder wie Hunnik uit Hilversum, Schaefer uit Loosdrecht, Broomans (Den Haag), Buis (Zwanenburg), Kerkhoven (Zaandam), Kok (Wormerveer), Van de Broek (Zaandam), Kronenberg (Enschede) en Verboom (Gouda) meldden zich reeds in de eerste kilometers. Wat verderop losten ook Van der Helm, Noors, Vrauwdeunt en hoorden Klardie en Kohn een tube leegsissen. Een plotselinge valpartij waarvan naast en­kele anderen ook kanshebber Henk Benjamins de dupe werd deed ook Nico Been, Cees Stam, Van Piere, Snijder en Anne Koster het contact verliezen en van hen heeft alleen Harry van Piere (veel te zwaar voor een coureur die goed wil rijden) nog een aardige sprong naar voren weten te maken. Hij klas­seerde zich tenminste in de uitslag. In de voorhoede plaatsten Kipping, Cornelisse en De Groot de eerste plaagstootjes.

Van Beverwijk tot Egmond-Binnen (37 km)

De groep, al herhaaldelijk in moten geslagen, kwam toch weer samen, rekte zich tot een lang lint en spoorde - aangevoerd door Eddy Kroon en Piet de Wit - full speed door Heemskerk, Castricum en vakantie-oord Bakkum. Het eerste drama rond Hans Eckelboom uit Heerde voltrok zich. Hij kreeg een man­kement aan de derailleur, reed met een ratelend achterwiel moedig verder, maar zou later door een misverstand het con­tact geheel verliezen. Jantje Rous uit Amsterdam kwam ten val, Bas Wijdenes reed lek en de Belg Frans Kernmans, ge­wend aan de altijd toegestane materiaal-verzorging tijdens grote wegwedstrijden in eigen land, zwaaide ook al - ver­geefs - om een wiel ... Triest, maar onverbiddelijk!

Amateur-stayerkampioen Dries Helsloot, vol goede intenties aan de karwei begonnen, verloor eveneens het contact, durfde niet meer een „tandje hoger" te steken en zag de staart van de nog steeds grote groep alsmaar verder wegtrekken. En ook dat is: triest.

Van Egmond-Binnen tot Noord-Scharwoude (62 km)

Een valpartij bracht voor Jan Serpenti, Frits Kooy en Chris Kipping het einde van de koers en Loet Schulte verloor met stijlrijke Jan Peetoom uit Vijfhuizen alsmede met Jaak Pfen­nings uit het Limburgse Sittard de „feeling". De coming-man uit Eelde, Popke Oosterhof, die beslist een ietsje te hoog in het zadel zit, kwam met Cees van Borre, Eddy Koster en Theo Burik weer netjes in de groep terug, nadat zij door voornoem­de “smak" los waren geraakt. Ook de “geblokte" Gijs van Dongen uit Made bracht dit kunststuk voor elkaar, maar Sminia en Otte konden gaan repareren. Berry Verveer moest eraf, zijn ploegmakker Siem van de Burgh zwaaide met een wiel en smeekte aan iedere volgwagen: „Toe, geef nu toch een wiel, een wiel, een wiel!"

Ook voor hem was de wedstrijd voorbij, evenals voor de afval­lers Brander, Dunnewijk en de gevallen favoriet Rini Huy­brechts uit Etten. Adrie Wouters, broer van professional Rik, deed vrijwillig afstand en stapte resoluut af.

Van Noord-Scharwoude tot Medemblik (84 km)

Vooraan werd er hevig aan getrokken, want in drie grote brok­ken trok de rennersmeute op Medemblik aan. Onder hevige impulsen van Riny Wagtmans, Daan Holst, Leo Duyndam en streekfavoriet Gerrie Bruin joeg de kilometerteller omhoog. Toch smolt de hoofdmacht weer samen tot circa negentig renners en toen kwam voor Eckelboom het definitieve einde. In de gedachte dat hij een nieuw wiel mocht steken, liet hij zich terugzakken, maar de materiaalwagens reden hem zonder pardon voorbij en de kleine vechtjas uit Heerde zag hoe men zonder hem vooraan steeds maar sneller wegtrok.

Van Medemblik tot Enkhuizen (106 km)

Nadat de stad van Radbout plaatsgenoot Jan Struik met de even later bij hem gekomen Hagenaar Wim Paul op de voor­hand had zien passeren, was het op de IJsselmeerdijk Gerrie Bruin die de eerste, serieuze poging ondernam om de beslissing te forceren. Graag wilde hij door zijn eigen plaats - Andijk - aan de leiding zitten, maar cadeau kreeg hij het absoluut niet. Prompt reageerden-ook Matje Gerrits en Peter Heijnig, maar zij moesten toch heel wet doen om de circa een minuut voor­sprong van de Westfries ongedaan te maken. Toen zij toch wis­ten aan te haken, kwam de rest van de steeds nog immense hoofdmacht, die inmiddels Raats en Noors wegens lekrijden en Henk Hoekstra (leeggereden) was verloren, ook weer spoe­dig bij. Daarop waagden Peter Legierse ('t wordt eens tijd, dat je “komt", jong!), Theo Mansvelders en Siepke van Dongen een kans, maar weer trok de massa deze “rimpel" strak.

Van Enkhuizen naar Hoorn (120 km)

  De Belg Henri Cop, met zijn andere clubmakkers van De Dijle­spurters met zoveel goede bedoelingen aan deze Ronde van Noord-Holland begonnen, hoorde een bandje gaan en was, on­danks dat hij direct een nieuw wiel kon steken, gelijk “gezien". Wat verderop kreeg Peter Heijnig hetzelfde euvel en al pro­beerden enkele ploegmakkers de regels van het huis te ont­duiken door hem op te wachten - zeer terecht werden deze renners op hun foutieve handelwijze gewezen; klassiekers wor­den nu eenmaal alleen in individuele zin betwist - voor de langbenige Rotterdammer was de rol op het voorplan uitge­speeld. Daar was men hevig bezig de jacht op de inmiddels ontsnapte Jan Boode te organiseren. Alle kopstukken - Holst, Duyndam, Wagtmans, Du Bois, De Groot, vooral Van de Win­den, Gerrits, Schoofs en vele anderen - legden er de zweep hard over en daarmede moest de met grote snelheid voortja­gende Boode capituleren.

Van Hoorn tot Purmerend (140 km)

Voordat het drukke Purmerend werd aangedaan, was er heel wat gebeurd. De beslissing hing in de lucht, want in de Mid­den-Beemster sloeg de groep totaal uiteen. Een valpartij, waarbij Dicky Warnaar ernstig werd geblesseerd en zelfs naar een ziekenhuis moest worden overgebracht en Struik eveneens was betrokken, bracht de totale verwarring. Het sloeg in drieen en achter de laatste formatie “zweefde" de stijlrijke Fedor den Hertog, die door spierblessures - opgelopen tijdens Gent-Wevelgem voor amateurs - alle kracht en macht uit zich voelde vloeien. Ook Peter Tesselaar moest eraf en hoe moedig vocht niet de kleine „terrier" Cocky Groenewegen te­rug om na lekrijden weer aansluiting te vinden. Het kaf werd nu volkomen van het koren gescheiden; aan de spits deden Leen de Groot, Leo Duyndam en Harrie Jansen een poging de sleutel in het slot te steken. Ze peurden er vijftien seconden uit, maar toen reed de recente winnaar van de Ster van Zwolle lek en daarmede was ook dit “sprookje" tot een wat ongeluk­kig einde gekomen.

Van Purmerend tot de finish in Zaandam (152 km)

Inmiddels was de tweede groep toch weer bijgekomen en dat was in het geheel niet naar de zin van Johnny Brouwer. Hij ging aan (vlak voor Landsmeer, op circa 7 kilometer van de aankomst), kreeg Jan van Katwijk bij zich en toen kwamen ook Harrie Schoofs en Wim du Bois in actie. Nog wat later wipte de sterke Cees Rentmeester erbij en na twee prachtige sprongen (de eerste was tevergeefs) kwam zowaar flyer Ge van de Winden er eveneens nog bij. De definitieve beslissing was gevallen, de loopplank was binnenboord getrokken en al probeerden nog velen uit de grote achtervolgende groep de zaak recht te trekken, in de kop was men het goed met elkaar eens. Niemand verflauwde in het kopwerk en zo stoof men on­bedreigd naar de Czaar Peterstad, waar op de Prins Hendrik­kade de twee miliciens Du Bois en Van Katwijk elkaar de overwinning betwistten. De vlam van de eerste brandde het felst en het hoogst. Een pracht zege!

Amateurs: 1. W. du Bois, Zuidzande, 152 km in 3 uur 31 min. 50 sec.; 2. J. van Katwijk, Oploo; 3. J. Brouwer, Rotterdam; 4. G. van de Winden, Beverwijk; 5. C. Rentmeester, Ovezande; 6. H. Schoofs, Bladel, in 3.32.06; 7. T. Blom, Haarlem; 8. S. Douma, Grouw; 9. M. Gerrits, Oploo; 10. R. Wagtmans, Sint Willebrord; 11. Michel Ver­meulen, Belgie; 12. C. Zoontjens, Tilburg; 13. A. Duyker, Beverwijk; 14. G. Minneboo, Heenvliet; 15. C. Brugel, Zevenbergen; 16. J. Dokter, Enschede; 17. J. Rol, Alkmaar; 18. H. Meijer, Zaandam; 19. G. Roos­broeck, Belgie; 20. W. Bravenboer, Rotterdam; 21. J. Pfennings, Sit­tard; 22. J. Boode, Schinnen; 23. A. van Overveld, Zegge; 24. L. Duyndam, Honselersdijk; 25. W. Bosschieter, Landsmeer; 26. H. Tesselaar, Kalverdijk; 27. P. Oosterhof, Eelde; 28. J. Kersemakers, Ulestraten; 29. M. Bertou, Den Haag, in 3.32.35; 30. L. Poortvliet, Herkingen; 31. M. Jongkind, Aalsmeer; 32. W. de Wilde, Ovezande; 33. P. Heijnig, Rotterdam; 34. D. Hoist, Amsterdam, in 3.32.48; 35. P. Legierse, Den Bommel, in 3.33.07; 36. J. Bols, Hoogeveen; 37. S. van Dongen, Middelharnis, in 3.33.55; 38. G. Zantingh, Aalsmeer, in 3.34.84; 39. C. van Dorst, Roosendaal, in 3.35.01; 40. H. Jansen, Amsterdam; 41. M. van der Klooster, Rotterdam, in 3.35.15; 42. C. Leunis, Amster­dam, in 3.35.56; 43. H. Vogelaar, Rotterdam; 44. C. Baars, Haarlem; 45. P. van Stralen, Hetrhugowaard; 46. C. Smits, Amsterdam; 47. B. Stolle, Rotterdam; 48. T. van der Valk, Voorschoten; 49. H. Riem, Amsterdam; 50. H. Brand, Roderwolde; 51. E. Koster, Leeuwarden; 52. F. van Lachterop, Amsterdam; 53. G. Leliaert, Helvoirt; 54. J. Pluimers, Enter; 55. H. van Piere, Uithoorn; 56. H. van Vugt, Boxtel; 57. L. van Schalen, Lierop; 58. H. Hoogzaad, Venhuizen; 59. R. Cor­nelisse, Amsterdam.

Ploegenklassement: 1. Militaire Ploeg 11 put.; 2. Smiths-Acifit 14 put.

 

RONDE VAN OVERIJSSEL (29 april).1967

Perfecte organisatie, schitterend parcours . . . . . .

                                                     Flonkerende Ronde van Overijssel

begroette in Haarlemmer TED BLOM een sterk winnaar

„Zie je nu wel dat je het kunt! Vanmorgen keek je er nog als tegen een berg tegenop om aan deze zestiende Ronde van Overijssel te beginnen en nu sta je daar als een trotse win­naar. Tjonge, tjonge wat een spanning in die slotfase!"

Deze enthousiaste reacties kwamen uit de mond van de technische leider van de Caballero-ploeg, de heer Frans van den Enden. Hij stond naast zijn pupil, de dolgelukkige 21­jarige Ted Blom uit Haarlem, die kort tevoren duizenden wielerliefhebbers aan de eindstreep in Rijssen een fantas­tische sprint voortoverde en aldus de begeerde zege greep. Op nauwelijks tweehonderd meter voor de finish was hij aangegaan uit een wat eerder samengevloeide greep van veertien renners; maakte daarmede dat deze rondrit door het mooie Overijsselse land - Perfecte organisatie, schit­terend parcours - de afronding van een zeer boeiende finale kreeg. Het was de gloedvolle afsluiting van een koers welke een zeer aantrekkelijk verloop kende, want...

't Was in de buurt van Vriezenveen (na 77 km) dat acht renners, te weten Ted Blom, Wim Bravenboer, Gerrit Lefe­rink, Roel Snijder, Hans Eckelboom, Frank Ouwerkerk, Piet Legierse en de zeer sterk rijdende Hans Hesen aan de haal gingen en liefst 113 kilometer vooruit bleven. Zij gleden, elkaar goed afwisselend, steeds dichter op de finish aan maar achter hen formeerde zich in de spannende slot­fase een jachtgroep van zes renners - geanimeerd door Henk Benjamins en Hennie Schouten - die buiten ge­noemd tweetal verder bestond uit: Leen Poortvliet, Riny Huybregts, Rene Pijnen en Leo van Schalen. Onder de rook van Rijssen naderde men de kopgroep, waarbij aanvan­kelijk ook Harm Smit en Wim Liebrechts zaten maar die onderweg werden gelost, steeds meer en vooral Rene Pijnen bewoog hemel en aarde om de aansluiting te voltooien.

De kloof dichtte en dichtte en precies tweehonderd meter voor de streep vloeide het samen doch net voordien zagen en latere winnaar Blom en Bravenboer kans om middels een daverende eindrush de eerste twee plaatsen veilig te stellen. Een geweldige finale!

Deze Ronde van Overijssel is vanaf het begin het aankijken ten volle waard geweest. Stralend voorjaarsweer en een sublieme organisatie - op naam van Dagblad van het Oosten en de VVV uit Rijssen - alsmede de voortreffelijke begeleiding van de mannen der Rijkspolitie (spijtig dat een van hen een ongeluk kreeg, hopelijk is deze motorordon­nans weer heel spoedig hersteld); dat alles maakte dat de renners er echt zin in hadden. De strijd vlamde, zoals we dat bij amateurkoersen gewoon zijn, meteen op, maar al deze voorpostgevechten waren slechts speldeprikken verge­leken bij de “injectie" welke in een later wedstrijduur werd toegediend. Zo haalde de vlucht van Martin Evers en Peter Rogers, die het al na tien kilometer probeerden niets uit. Al probeerden de beide Limburgers nog wel een poosje uit de “greep”te blijven, bij Haaksbergen was het echter gebeurd. Gelijk ging plaatselijke favoriet Gerrit Leferink in op de wip die Jan Dickhof en Wim Huysmans even tevoren (en voor niets) hadden geplaatst. Leferink bleef drieduizend meter aan de kop, maar toen werd ook hij weer “liefderijk" door het peloton omarmd.

Er waren ondertussen nogal wat valpartijtjes geweest en voor Enschede deed eenzelfde tragisch incident alle ver­dere koersillusies verstoren van Pier Dijkstra, Henk Kuiper en Henk Warries. Jammer, maar - hoe vreemd het ook moge toeschijnen -, vallen is nu eenmaal een van de aspecten waarmede de wielersport is vergroeid.

Er kwam een vierde demarrage op gang. Harrie van Piere, Roel Snijder (prima op dreef), Hans Hesen en Roel Hin­driks togen op pad, doch erg lang plezier hadden zij niet van deze uitstap. Voor de witte Snijder kwam er kort daarop nog een zwaar karwei te doen want in een nieuwe smak, waarbij Melle Jongkind en Hindriks alsmede Boode ook waren betrokken, verloor hij aanzienlijk veel terrein. Met Jan Boode kwam hij spoedig weer bij, de anderen waren definitief uitgeschakeld.

Vermeldenswaard is in deze fase van de nimmer luwende strijd, dat een militaire colonne, die tussen Enschede en Oldenzaal over de weg voerde, keurig langs de weg stond geparkeerd. Trouwens later, nabij Almelo, stond ook een hele ris tanks in de berm. De organisatoren slaakten een diepe zucht van verlichting dat dit allemaal zo goed afliep want eerst middernacht was men gewaarschuwd, dat de route mogelijk geblokkeerd zou zijn door deze militaire verplaatsingen: Daarom hulde aan deze instan­ties, die op fantastische wijze hebben meegeholpen dat de wedstrijd zich normaal verder heeft kunnen ontwikkelen.

De kamp ging voort, de schermutselingen - in hoofdzaak op naam van Wim Liebrechts, Alex Versluys, Cees Koeken en later Jan Hesse, Roel Snijder (alweer) en Leo Althuyzen bleven aanhouden. Een nieuwe valpartij trok een dikke streep door de rekeningen van de Fries De Haan en de Limburger Knubben. Wat hadden zij hun nota's graag ge­presenteerd en Dick Middelveld, die met pech kwam te staan, had dat minstens even graag gedaan.

Zo kwam Almelo, in welke stad Jan Boode en Johan Plui­mers eerst nog de premies hadden “gepakt" en waarin duizenden toeschouwers langs de straten stonden samen­gepakt, achter de rug te liggen en ging het op Vriezenveen aan. Daar, na 77 kilometer koersen, was het dat het tiental Ted Blom wegkwam en in hoog tempo door Vroomshoop en Den Ham op Nijverdal aanstuurde, over de aldaar aan­wezige „berg" wipte (enorme publieke belangstelling) en een winst telde van een minuut en vijftig seconden.

In het peloton werd toen de alarmklok met volle slagen geluid, waarbij vooral Benjamins en de strijdlustige Schou­ten de klepel driftig heen en weer bewogen. Samen kwamen zij los, maar de kloof naar de kop bedroeg al 2.14 minuten. Het deed hen niets, ze bleven doorjagen en brachten toen ook het Smiths-Acifit-trio Leen Poortvliet, Leo van Schalen en de strijdlustige Rene Pijnen alsmede Kalmi-renner Riny Huybregts tot volle beweging. Zij kwamen bij elkaar en daarmede ontstond de volggroep van zes die een prachtige, adembenemende jacht op de spits ging ondernemen.

Het hoge tempo deed de koplopers zienderogen terrein ver­liezen, bij Markelo nog maar driekwart minuut en vrij kort daarop zette voortreffelijk opererende wedstrijdleider Jan Klip alle volgauto's stop en werd een finale ingeluid zoals men deze maar zelden ziet.

Hoe dat allemaal verliep vertelden wij reeds in de tweede alinea, maar toch willen wij bij deze nog wel even melding maken dat de wedstrijdjury prima werk afleverde en dat de koers er echt een was voor de fijnproevers. Een uitzon­derlijk wielerevenement ...BRON:BEN ZOMERDIJK

Amateurs: 1. T. Blom, Haarlem, 193 km in 4.44.16; 2. W. Bravenboer, Rotterdam; 3. R. Pijnen, Woensdrecht; 4. H. Hesen, Geleen; 5. P. Legierse, Den BommeI; 6. L. Poortvliet, Herkingen; 7. R. Huybregts, Etten; 8. H. Schouten, Amster­dam; 9. H. Eckelboom, Heerde; 10. G. Leferink, Haaksbergen; 11. H. Benjamins, Hollandsoheveld; 12. R. Snijder, Haarlem; 13. F. Ouwerkerk, Rotterdam; 14. L. van Schalen, Lierop; 15. J. Hesse, Arnhem; 16. F. Niemeijer, Hengelo; 17. P. Kettenis, Den Haag; 18. A. van Hest, Tilburg; 19. C. Baars, Haarlem; 20. J. Spetgens, Someren; 21. C. Koeken, Achtmaal; 22. J. de Wit, Meppel; 23. J. Boode, Schinnen; 24. T. Gruyters, Stiphout; 25. B. Boom, Enter; 26. P. Barendregt, Alblasserdam; 27. R. Jonker, Amsterdam; 28. J. Krekels, Born; 29. W. Bosschieter, Landsmeer; 30. F. Radlk, Hoensbroek; 31. J. Kerssemaekers, Ulestraten; 32. E. Dickhof, Oosterwolde; 33. G. Leliaert, Helvoirt; 34. H. van Lear, Aalst; 35. W. Geraeds, Thorn.

 

RONDE VAN TWENTE (8 april).1967

Laatste demarrage besliste RONDE VAN TWENTE

Hoogevener Jan Bols inde de zege ; teleurstelling voor Jan Boode

De 23-jarige Jan Bols uit Hoogeveen, sinds dit jaar opgenomen in de Caballero-rangen, heeft in de voorbije zaterdag verreden zesde Ronde van Twente bewezen, heel wat mans te zijn. Bols, die zich in grote van stad tot stad-wedstrijden overigens al vaker in de kijker reed, zegevierde op fraaie wijze. Een eind­galop naar Enter, het, pur sang Overijsselse wielerdorp, dat vier uren daarvoor het gezelschap ook had zien vertrekken, bracht hem de meeste winst.

Vreugde dus voor Bols; verdriet echter voor de momenteel in het Limburgee Schinnen wonende Jan Boode. Graag toonde bij voor eigen publiek zijn opperste kunnen, maar een diskwalifi­catie deed hem de tweede plaats verliezen. In de beginfase van de wedstrijd had bij van zijn ploegleider een ander wiel “ge­stoken" en dat was en is nu eenmaal niet geoorloofd ...

Niet alleen alle perswagens hadden dit feit geconstateerd, ook enkele ploegleiders hadden het gezien en na afloop protesteer­den deze laatsten. En zo kon het gebeuren, dat Jan Boode, die direct na afloop van de koers drommen enthousiaste suppor­ters uit Nijverdal en uit Limburg om zich heen zag geschaard, een paar uur later zeer terneergeslagen aan een tafeltje bij de prijsuitreiking zat en met schouderklopjes over deze tegen­slag moest worden geholpen.

De tweede plaats was nu voor de verrassend goed rijdende Dick van der Vlugt uit Sommelsdijk. Op fenomenale wijze wist hij in de slotfase uit het peloton nog wat naar voren te komen. Hij ontliep daarmede het gevecht dat de sprinters Klaas Balk en Harrie Jansen („o, wat dom van mij dat ik niet een kilo­meter eerder aanga. . .") met elkaar voerden en ook in deze volgorde eindigde. De Limburger Piet Knubben werd in deze helse race naar de eindstreep vijfde en na hem volgden Fred Niemeijer, John Krekels, Henk Nieuwkamp, Henk Benjamins (een sterke tempoloper, die echter ook in de spurt steeds meer verbetert) en de man die na zijn twee jaar absentie er weer volledig inkomt, Bart Solaro. Daarmede waren de eerste tien plaatsen vergeven...

WEINIG OPWINDENDS

De zesde Ronde van Twente is een zeer vlakke koers geworden. Weinig hoogtepunten en dus weinig opwindends. Het hoge tempo smoorde iedere poging, een vlucht op de snelle Twentse wegen - we voorspelden het reeds meermalen - sorteerde geen enkel effect.

Voor in het peloton waren er evenwel steeds schermutselingen aan de gang. Een zeer kleine afscheiding bracht dan prompt een harde reactie tot stand en daarmede vloeide het lange lint weer samen. Was er bij voorbeeld harde wind geweest of zou het geregend hebben, dan waren de knapen, die zich nu lekker

in de snel voortrazende ,trein" lieten meevoeren, al lang af­gestapt.

Raadplegen we onze notities, dan zien we dat er tussen Enter en Rijssen - tijdens het geneutraliseerde rijden - een lekke band valt te memoreren van Leen de Groot. Zelf maakte hij de aansluiting waar. Andere pechhebbers uit het eerste koersuur waren: Jan Dickhof en Ton van der Valk uit Voorschoten, die tegenwoordig de kleuren van Amstel Bier verdedigt, en verder Herman Strijbosch alsmede Theo van de Kort. Deze laatste rijdt voor de ploeg van Jos Bakkers, namelijk Kalmi.

Nabij Delden toch zowaar een uitlooppoging. De Slotense, “ge­boren" wieleratleet Peter van de Voort ging er met de Bra­bander Jo Spetgens (Someren) vandoor, maar evenals de „teruggekeerde" Jurrie Dokter uit Enschede, was het allemaal maar “kattegespin". De laatste kon zich er mee vergenoegen dat hij in Hengelo de premiespurt won.

Het hoge tempo bleef aanhouden, de “trein" bleef voortdende­ren. Nabij Fleringen (na 63 kilometer) noteerden we de pech­vogels Witteman uit Voorschoten en ... Jan Boode, die zijn wiel woedend in de berm smeet. Met de reeds beschreven en naar later bleek zo duperende hulp kwam de strijdlustige Lim­burgse Nijverdaller weer bij het peloton, juist op tijd om aan­wezig te zijn bij het gekrakeel dat in de buurt van Tubbergen ontstond. Vele zwakke broeders moesten er daar af, want de sterken Jan Bols, Leen de Groot, Henk Benjamins, Harrie Jansen, Daan Holst, Bart Solaro, Evert Dickhof, Henk Nieuw­kamp en Fedor den Hertog, die enkele malen probeerde de beslissing te forceren, legden er de “zweep" nog harder op. Dat kostte ook Cees Smouter en Henk van Vught een eventuele kans op een goede klassering, want de materiaalpech welke zij kregen, bezorgde hen een achterstand die niet meer goed te maken was.

Toch smeulde er wat in de groep. Er ging wat gebeuren, dat stond vast! Bij Rossum knalden Willy Maasakkers, Wim Op­pers, alweer Fedor den Hertog, Matje Gerrits, Evert Dickhof en “gebrande" Jan Bols vooruit. Het waren slechts enkele tientallen meters, die dit sterke zestal veroverde, lang niet genoeg om veel plezier aan deze demarrage te beleven. En zo streek in Oldenzaal de ganse “bende" weer op hen neer. Voor de reeds genoemde Spetgens en voor Van Pierre was het trou­wens helemaal afgelopen, want een lekke band schakelde hen beiden definitief uit. Overigens is die Spetgens een knaap die, bezeten door een enorme strijdlust, dit jaar nog wel meer van zich zal laten horen.

,,HOGE NOOD"

't Was even voorbij Enschede, dat we plotseling een renner in een zich langs de weg bevindende droge sloot zagen duiken. „Zou hij pech hebben?", zo vroeg men zich in de volgerskara­vaan af. Het bleek echter „hoge nood" te zijn en zijn nummer­tje „striptease" veroorzaakte nogal wat hilariteit. Toch menen we er goed aan te doen als we schrijven, dat dergelijke, uiterst menselijke voorvallen, tijdens wedstrijden absoluut vermeden dienen te worden, want daarmede wordt beslist geen reclame voor de wielersport, die het toch al van de openbare belang­stelling moet hebben, gemaakt. Iedere coureur gaat netjes voor de start naar het toilet en zo het dan toch niet anders kan, laat men dan afstappen en rustig naar een of andere woning gaan en het daar beleefd vragen.

De betrokken renner, die wij om begrijpelijke redenen niet bij naam willen noemen, zag zijn kans toch verloren gaan. Hij kwam er niet meer bij ...

De goed rijdende Gerrit Leferink, die op enkele honderden meters van zijn woonplaats Haaksbergen “platreed", presteer­de het om - na razendsnel van wiel te hebben gewisseld - wel weer aan te sluiten. Luid aangemoedigd door het talrijke publiek uit zijn “stee", haalde hij de kloof tussen hem en de groep weer dicht. Een staaltje, dat zijn ploegmakker, de Arn­hemmer Jan Hesse, eveneens probeerde te verrichten, doch hij straalde. In de straten van Goor, de allerlaatste kilometers waren aangebroken, demarreerde Jan Boode. Direct plaatste Jan Bols zich in zijn wiel. Samen trokken zij uit alle macht door en achteraf bleek dit dan toch de juiste demarrage. De reactie bleef niet uit, want even later sprong de in de aanvang genoemde Dick van der Vlugt weg, fel achterna gezeten door de „tandem" Balk-Jansen. Zij gingen achter grandioze winnaar Bols, die zijn makker in de spurt te Enter geen schijn van kans liet, op de volgende ereplaatsen beslag leggen en dat vergemakkelijkte voor de jury van aankomst, die het in deze uitstekend georganiseerde wedstrijd - hulde aan het Wieler­comite Enter -: zeker niet gemakkelijk had, de taak.

BRON BEN ZOMERDIJK

Amateurs: 1. J. Bols, Hoogeveen, 164 km in 3 uur 52 min. 10 sec.; 2. D. v. d. Vlugt, Sommelsdijk; 3. K. Balk, Badhoevedorp; 4. H. Jansen, West­zaan; 5. P. Knubben, Heerlen; 6. F. Niemeijer, Hengelo; 7. J. Krekels, Born; 8. H. Nieuwkamp, Borne; 9. H. Benjamins, Hollandscheveld; 10. B. Solaro, Den Bosch; 11. T. Franke, Assen; 12. P. Oosterhof, Eelde; 13. C. Stam, Koog aan de Zaan; 14. D. Holst, Amsterdam; 15. W. Geraeds, Thorn; 16. M. Gerrits, Oploo; 17. J. van Katwijk, Oploo; 18. J. Serpenti, Katwijk aan Zee; 19. Th. Gruyters, Stiphout; 20. K. de Graaf, Hilversum.

Ploegenklassement: 1. Caballero 25 pnt.; 2. Vredestein 28 put.

Tot strijdlustigste renner werd uitgeroepen Jan Bols.

 

RONDE VAN ZUID-HOLLAND (20 mei).1967

                         Ernstige valpartij wierp zwarte schaduw over

                       14e RONDE VAN ZUID-HOLLAND

Snelle Harrie Jansen gaf Daan Holst ook nu geen kans

De 20-jarige Harrie Jansen uit Westzaan had het goed be­keken. Hij knalde op het allerlaatste moment naar het steeds verder wegflitsende wiel van Daan Holst, deed in die laatste vijf kilometer stevig mee om de ultieme voorsprong te conso­lideren en wist dat er voor hem in de eindspurt geen gevaar meer was te duchten.

Daarmede viel het doek over de rondrit door het mooie Zuid­hollandse land, een koers die in de annalen van de wielerhisto­rie op de weg zeker als een der meest dramatische zal worden opgetekend. Een enorme valpartij, nauwelijks tien kilometer na de wat chaotische start, benam deze ,epreuve" over 187 ki­lometer al het moois, al het fijns dat mogelijk anders wel had kunnen worden opgetekend.

Voor Jansen, die zonder meer allerbest heeft gereden - trou­wens alle anderen, die nog door hebben kunnen rijden na de „catastrofe van Stompwijk", komt lof toe - zal deze zege daarom een min of meer geflatteerd karakter met zich mee­dragen. Hij wist zich door een tragisch ongeval ontdaan van vele andere favorieten, had graag de degens op sportieve en eerlijke wijze met hen gekruist, doch helaas ... het mocht niet zo zijn.

Toen na veel “vieren en vijven" - geharrewar omtrent al dan niet beschikbare jurywagens - de veertiende Ronde van Zuid­-Holland dan toch echt kon vertrekken, werd de eerste ont­snappingspoging ondernomen door Rudi Liebrechts en Koos Trompert. De vlam laaide gelijk hoog op en een groep van circa 25 renners, onder wie Barendregt, Ouwerkerk, Wagt­mans, Hoist, Neleman, Jansen, Hoogerheide, Rentmeester, So­laro, Leliaert, Bravenboer, Minekus, Kroonen, Van Dorst, Veld­huizen, Van der Valk, Kooyman, Deelen en een wat later lek rijdende Zoetemelk, daverde er achter aan en daarmede ont­sprongen deze renners de dans die voor de achterblijvers ein­digde in een massale, verschrikkelijke valpartij. Een “smak" die elders door ons nader is omschreven...

Wedstrijdleider Bram Koopmans “spoot" gelijk achter deze koplopers aan, gaf vele coureurs, die toch nog uit de chaos van de Stompwijkse Dijk overeind konden krabbelen, de ge­legenheid weer bij te komen en liet bij Leiderdorp de meute op­nieuw vertrekken. Zo werd deze klassieke koers nog enigszins „gered" en kon het wedstrijdverloop worden vervolgd.

Na 65 kilometer wist zich uit deze door harde zijwind ver­brokkelde groep - ongeveer 80 renners - een tiental “klep­pers" op het voorplan te werken, maar het smolt wat later toch weer samen tot een hoofdmacht van ongeveer vijftig ren­ners. Intussen had Jan Rol - zat ook bij de beruchte val - door hevige rugpijnen moeten lossen. Dat gebeurde in de Krim­penerwaard, waar ook Bravenboer met een tube zonder lucht kwam te staan.

Net voor Ouderkerk aan de IJssel toog Arie Kooyman uit het Noordhollandse 't Zand op pad, draafde lange tijd voor de rest, die Michel Bertou (overgeven en afgestapt) en Berry van Dorth alsmede Van Zandvoort verloor en weer zag bijkomen, uit. Met een krachtig uitgevoerde sprong wipten animator Daan Holst, Leo van Schalen en de prettig verrassende Cees Koeken bij hem. De reactie achteraan sleurde de zaak weer geheel uiteen en zo kwam bij Nieuwerkerk aan de IJssel - na een mislukte poging van Cees Koeken - een nieuwe kopgroep van zeventien renners tot stand. Daarin zaten Holst (natuur­lijk), Jansen, Nieuwkamp, Hoogerheide, Ouwerkerk, Van de Burgh, Deelen, Wagtmans, Solaro, Rentmeester, Groen, Heij­nig, Hans Hoek, Koeken, Minekus (in slotfase gelost) en Van Dorst, alsmede de jonge Gerrie Veldhuizen.

De moordende wind, dan weer op zij, dan weer op kop, deed de krachten nog meer slopen en zo moesten de eerst weer “aan­gehaakten" Guus Leliaert, Rudi Liebrechts, Leo van Schalen, Wim Paul, Henk Opsteel, Harrie van Leeuwen (kwam te val­len) en Jaak Koevermans (kreeg kramp) er opnieuw af.

VUURWERK

Rotterdam was gepasseerd, Berkel en Rodenrijs voorbij ge­trokken en Delft kwam voor de eerste maal in zicht. Keihard trok Daan Holst daar weg, kreeg Cees Rentmeester aan het wiel, maar deze eerste “plaagstoot" werd meesterlijk door de achtervolgers opgevangen. Een rukwind smeet Holst bij Schip­luiden tegen het wegdek en ook Wim Deelen, de revelatie van de Ronde van Drente, kwam daardoor op achterstand te zitten. Beiden - Holst moest nog een nieuw wiel steken - kwamen echter weer bij en toen kon het “vuurwerk" pas goed ontstoken worden. Dat kostte Peter Heijnig en de moedige Hans Hoek het contact, gaf de in de buurt van 's-Gravenzande „plat" rijdende Bennie Groen (kwam op een honderdtal meters bijna terug) de genadeklap. De wind blies nu met vaart in de rug, de “zagen" gingen erop en ook voor Sjef van de Burgh uit Berkel werd dat allemaal teveel.

Frits Hoogerheide toog met Riny Wagtmans op pad, Cees van Dorst nam deze uitstap over en dat scheen “raak" te zijn. Bij Rijswijk werd hij evenwel de verkeerde kant (waarom stond daar geen man, die de route goed aangaf?) op gestuurd en al was de voorsprong bijna genivelleerd, toch had deze demarrage de wedstrijd misschien nog een geheel andere wending kunnen geven.

Wederom probeerde Daan Holst de beslissing te forceren, hij werd echter teruggehaald en toen flitste Wim Deelen weg. Direct pareerde Harrie Jansen deze uitval en daarna sprong Holst (met nog vijf kilometer te gaan) opnieuw. Het was - zoals in de aanhef beschreven - de definitieve ontknoping van een ongelukskoers, die wat ons betreft, nimmer meer op een dergelijk stramien mag en kan worden voortgeborduurd.BRON: JAN BALDER

Amateurs: 1. Harry Jansen, Westzaan, 186 km in 4.40.06; 2. Daan Holst, Amsterdam; '3. op 9 sec. Bart Solaro, Den Bosch; 4. Henk Nieuwkamp, Borne; 5. Riny Wagtmans, Sint Willebrord; 6. Cees Rent­meester, Ovezande; 7. Frits Hoogerheide, Dubbeldam; 8. Cees Koeken, Achtmaal; 9. Frank Ouwerkerk, Rotterdam; 10. Wim Deelen, Nieuw Lekkerland; 11. Cees van Dorst, Roosendaal; 12. op 58 sec. Bouwen Minekus, Zuidland; 13. op 1.01 min. Bennie Groen, Steenwijk; 14. Hans Hoek, Schiedam; 15. op 4.16 min. Sjef van de Burgh, Berkel; 16. op 4.20 min. Peter Heijnig, Rotterdam; 17. op 7.06 min. Bob Kroonen, Dord­recht; 18. Gerrie Veldhuizen, Maasdam; 19. op 11.40 min. Guus Leliaert, Helvoirt; 20. Dick Aardoom, Puttershoek; 21. op 17.29 min. Piet Ba­rendregt, Alblasserdam; 22. Ton van der Valk, Voorschoten; 23. Leo van Schalen, Lierop.

Ploegenklassement: 1. Vredestein 6 pnt.; 2. Amstel Bier 6 pnt.; 3. Smiths-Acifit 22,pnt.

 

ROOSENDAAL (8 juli).1967

Nieuwelingen: 1. Jacques Deckers, 2. Tonnie Stroosnijder, 3. J. Huyps,

 

ROOSENDAAL (7 SEPTEMBER).1967

Adspiranten: 1. Cees van Bragt, 2. Henk van Dongen, 3. Cees van Bostelen,

Amateurs: 1. Mat van Groezen, 2. Joop Zoetemelk, 3. Jan van Katwijk,

Nieuwelingen: 1. Ben Kooken, 2. J. de Bruijn, 3. Jacques Deckers,

 

ROTTERDAM.CROOSWIJK (10 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. Jan Hordijk (Roterdam), 2. Cees Schijf (Rijnsburg), 3. G. van Hemert (Werkendam), 4. P.v.d. Voort (Amsterdam), 5. T. Zweldenthuis (Sassenheim), 6. C. Kouwenhoven (Leidschendam), 7. Jan van Driel (Werkendam), 8. J. Rijnink (Amsterdam), 9. C. Stroombergen (Lisse), 10. F. Bosman (Rotterdam),

Nieuwelingen: 1. Arnold Voogt, 2. S. Noordsij, 3. A. de Waard,

 

ROTTERDAM.FEIJENOORD (1 mei).1967

Adspiranten: 1. Harrie van Groezen, 2. Hams Koot, 3. M. Remijn,

Amateurs: 1. Hennie Schouten 2. Piet Kettenis, 3. Frank Ouwerkerk,

Nieuwelingen: 1. Ferry Buermans, 2. Cees van de Meijden, 3. Siem Noordzij,

 

ROTTERDAM.KATENDRECHT (14 OKTOBER).1967

Ronde van Katendrecht dubbelde Tiemen Groen zijn tegenstanders precies op tijd

Eind goed, al goed! De twintigste en laatste wedstrijd, welke stichting Inter Sport in het voorbije wielerseizoen organiseerde, is zonder meer een „topper", een sportieve klapper geworden, waarvoor omstreeks vijfentwintigduizend toeschouwers naar Rotterdams havenkwartier Katendrecht waren gekomen. Wel­iswaar gold ook voor deze wed­strijd de nieuwe, voor Neder­land unieke formule van „gratis entree", maar wie de koude herfstwind wilde trotseren om deze fijne wielerwedstrljd van dichtbij gade te slaan, was be­slist niet alleen uit op dit finan­ciele voordeeltje.

Als winnaar van deze Grote Van Nelle-Prijs over 103 kilo­meter kwam de sterke Fries Tiemen Groen uit de bus, die bepaald ook aan onze openings­regel van deze inleiding moet hebben gedacht. Hij nam in de aanvangsfase een ronde voor­sprong op de hele meute, een juiste taktiek, want tegen het einde vertoonde hij enige sporen van “doorzitten" en zou dan wellicht niet meer tot een der­gelijk, vrij onverwacht succes zijn gekomen.

Deze Ronde van Katendrecht was uitermate belangrijk voor de juiste uitslag van de Trofeo Caballero, die voor de winnaar het aardige sommetje van vijfduizend gulden, voor de tweede drieduizend en voor de derde geklasseerde tweeduizend gulden oplevert. Na alle daarvoor tot nu toe in aanmerking komende wedstrijden prijkten Peter Post en Gerard Vianen trots op een gedeelde eerste plaats, terwijl Harrie Steevens met slechts enkele punten achterstand ook nog alle kansen zou hebben om een greep naar de macht te doen. Daarom kwam deze laatste koers van seizoen 1967 in zulk een bijzonder daglicht te staan, daarom zou het er om spannen.

VANUIT HET VERTREK

Tiemen Groen, die als eerstejaars professional een teleurstel­lend seizoen op de weg achter zich heeft, wilde zich vooral op zichzelf revancheren. Hij vertrok vanuit de start, inspireerde aanvankelijk Bart Zoet en Peter Heijnig, maar bleef kort daar­na alleen over. Over de hobbelige keien van Rotterdams „rosse" havenbuurt joeg Groen steeds harder naar voren, kreeg achter zich een Leo Duyndam en vervolgens het kwartet Rik van Looy, Harm Ottenbros, Johnny Brouwer en Jan Harings, die ook wel met deze trein meewilden. Ze kwamen evenwel alle­maal tekort, want tegen Groen, die weer eens ouderwets reed, was niets in te brengen. Onder daverende aanmoedigingen jakkerde hij steeds verder weg en na zestien ronden gebeurde het dan. Hij dubbelde het gehele “pak", waaruit even later Maarten Breure (voor eigen publiek), Peter Heijnig_.en Cees van Espen naar een lichte voorsprong streefden. Ook Gerard Koel, Harm Ottenbros en Harrie Steevens glipten uit de meute, maar toen begon het peloton onder aanvoering van Rik van Looy en Peter Post wat vlugger te reageren. Alles - op Van Espen na - werd weer ingerekend, maar toch zou er opnieuw enig leven in de brouwerij komen.

Steevens kwam te vallen en moest op de te grote fiets van Schuuring verder - later werd zijn eigen fiets weer aange­reikt - terwijl de laatste ter verdediging van zijn vierde plaats in het Caballero-klassement eveneens weer terug in koers kwam.

In de spits opende Leo Duyndam een nieuwe aanval, welke spoedig werd beantwoord door Maarten Breure, Rik van Looy, Bart Zoet, Jan Harings, Dies Kosten en Leo van Dongen.

Deze “aanslag" verwaterde geheel, maar Maarten Breure en Bart Zoet togen pal daarop weer op pad. Zij bleven dik twin­tigronden samen aan de leiding, zij het natuurlijk dat Tiemen Groen met zijn ronde voorsprong nog steeds op fluweel zat.

Wederom vlamde Duyndam, die beslist nog even de juiste draai moet vinden bij de professionals, naar voren en hij kwam bij de tandem Breure-Zoet de broodnodige nieuwe kracht geven. De twee hadden deze dringend nodig, want de koers begon zwaar te wegen en het dartelende rijden van Duyndam gaf hen in ieder geval de zekerheid, dat men vooruit bleef.

Inmiddels was Huub Harings echter aan een jagende opmars begonnen, terwijl ook de jonge, kwieke Belg Marcel Maes en onze landgenoot Nol Kloosterman bij hem aanklampten. Het duurde niet lang of het trio Duyndam werd bijgehaald door deze drie renners en toen geleek het er zowaar op dat ook zij een ronde voorsprong gingen behalen en dus op gelijke hoogte van Groen zouden komen.

BESLISSENDE SPURT

De groep versplinterde, velen stapten af of werden door pech (Jo de Roo had reeds twee ronden na de start moeten opgeven) tot capituleren gedwongen. De tweestrijd Post-Vianen begon zich allengs vinniger af te tekenen. Er werd een nieuwe, tweede jachtgroep geformeerd en daarin voerden Marinus Hoogerland, Jan Tummers, Harrie Steevens, Rik van Looy, Jan Harings, Harm Ottenbros, Peter Post en Gerard Vianen om beurten het bewind. Zij kwamen evenwel niet meer aan de leiding, want Maes leidde de dans zo onweerstaanbaar, dat al zijn mede­vluchters maar blij waren aan het wiel van de Vlaming te kun­nen blijven. Hij won dan ook de spurt om de tweede plaats voor Kloosterman en Huub Harings.

Nog meer ging de belangstelling echter uit naar het duel tussen Post en Vianen. Wie van hen zou zijn wiel het eerst over de eindstreep drukken? Peter, juist terug uit de Berlijnse Zes­daagse, welke hij met Klaus Bugdahl had weten te winnen, had tegen Van Looy voor de start gezegd, dat ook hij een oogje in het zeil moest houden voor dit klassement. Rik, de trotse Parijs-Tours-winnaar, kweet zich allerbest van deze tip, want in een allesvernietigende sprint trok hij Post keihard over de meet, terwijl Vianen, die lange tijd achter bet ziedende tweetal was meegegaan, helemaal buitenom moest komen en op Post een half “wieltje" achterbleef ...

Beroepsrenners: 1. Tiemen Groen, Follega, 103 km in 2.34.16; 2. op 39 sec. Marcel Maes, Belgie; 3. Nol Kloosterman, Leiden; 4. Huub Harings, Sibbe; 5. Maarten Breure, Rotterdam; 6. Leo Duyndam, Honselersdijk; 7. Bart Zoet, Waarde; 8. op 45 sec. Rik van Looy, Belgie; 9. Peter Post, Amstelveen; 10. Gerard Vianen, Kockengen; 11. Harrie Steevens, Els­loo; 12. Jan Harings, Scheulder; 13. Jan Tummers, Sittard; 14. Harm Ottenbros, Hoogerheide; 15. Marinus Hoogerland, Kapelle; 16. op 47 sec. Jef Drummen, Bemelen; 17. op 50 sec. Eef Dolman, Rotterdam; 18. op 53 sec. Leo van Dongen, Made; 19. op 55 sec. Jules van der Flaes, Belgie; 20. Ritten Dewolf, Belgie; 21. George Halls, Engeland; 22. Jan Hugens, Amstenrade; 23. Piet Braspennincx, Rijsbergen; 24. Peter Heijnig, Rotterdam; 25. Cees van Espen, Arnhem; 26. op 1.06 min. Hennie Marinus, Amsterdam.

Bij de veteranen won Wim Zuiker uit Etten, die de spurt van een vluchtgroepje van vier renners in zijn voordeel beslechtte.

Veteranen: 1. W. Zuiker, Etten, 34 km in 50.17; 2. A. Berghaan, Rot­terdam; 3. N. Withoud, Amsterdam; 4. G. van Schaik, Utrecht; 5. op 36 sec. A. Reijnders, Hardincxveld; 6. W. van Dongen, Amsterdam; 7. A. Dukers, Rotterdam; 8. S. Huizinga, Rotterdam; 9. J. Meiijer, Schiedam; 10. J. Schipper, Amsterdam.

 

ROTTERDAM.MAASDIJKSTRAAT (14 mei).1967

Adspiranten: 1. Theo van de Leijst, 2. Adrie Solleveld, 3. J. Breure,

Amateurs: 1. Wim Bravenboer, 2. Frank Ouwerkerk, 3. Han Vogelaar,

Nieuwelingen: 1. Siem Noordzij, 2. R. van Wijk, 3. R. Visser,

Veteranen: 1. A. Berghaan, 2. J. Uitbejerse, 3. W. Kaptein,

 

ROTTERDAM.WITTE DORP (1 april).1967

Amateurs (96 km): 1. M. van Groezen, Made, in 2.15.17; 2. J. Zoetemelk, Rijpwetering; 3. J. de Zwart, Rotterdam; 4. E. Dickhof, OOsterwolde; 5. R. Liebrechts, Vlaardingen; 6. A. Jongkind, Aalsmeer; 7. J. Rijnink, Amsterdam; 8. J. van Driel, Werkendam; 9. K. Vermeulen, Benthui­zen; 10. G. van Veldhuizen, Maasdam.

Nieuwelingen (56 km): 1. F. Koreman, Honselersdijk, in 1.17.57; 2. D. Groen, St. Pancras; 3. H. Moorhoff, Gorinchem; 4. W. Klinkenberg, Utrecht; 5. H. Homan, Enter; 6. H. van Rijswijk, Tilburg; 7. A. Cardol, Bilthoven; 8. W. Luppers, Purmerend; 9. R. Schilder, Amsterdam; 10. S. Slieker, Naaldwijk.

 

ROZENBURG (20 juni).1967

Amateurs: 1. Bram Breur, 2. Piet Kettenis, 3. Cor Baars,

 

RUCPHEN (10 SEPTEMBER).1967

Amateurs: 1. M. van Groezen (Made), 2. M. pennings (Vennep), 3. A. Wouters (Baarle Hertog), 4. Bob Kroone (Dordrecht), 5. F. van Gaal, 6. J. Corvers (Dordrecht), 7. H. van Leeuwen (Den Haag), 8. A. Konings (Sprundel), 9. Michel bertou (Den Haag), 10. S. van de Burg (Berkel)

Dames: 1. Janny Jonkers, 2. Keetie Hage, 3. Truus Smulders